ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ: ΟΙ 60 ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΡΚΟΥΤΣΚ

ΠΕΣ ΜΑΣ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ Ἤ ΟΧΙ;

ΟΙ ΕΞΗΝΤΑ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΡΚΟΥΤΣΚ

«Πάς όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολο­γήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς».

(Ματθ. ι' 32

---

Πρόκειται για αυθεντική μαρτυρία γραμμένη από αυτόπτη μάρτυρα και δημοσιευμένη στο βι­βλίο του πρωθιερέως Μιχαήλ Πόλσκυ Russia's New Martyrs, Jordanvllle, N.Y., τόμ. 2, σελ. 214-6.

Κατα τα έτη 1930, 1931 και 1932 ταξίδεψα σ' ο­λόκληρη την Σιβηρία με μία επιστημονική απο­στολή*. Τό 1933 τα τα­ξίδια μας οδήγησαν στο Ιρκούτσκ, στο Νίζνιε-Ουντίνσκ και μετά στο Μπαλαγκάνσκ. Η πόλι Κατσούγκ βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Λένα, 140 μίλια από το Ιρκούτσκ. Από την Κατσούγκ υπήρχε δρόμος για το Νίζνιε-Ουντινσκ και το Μπαλαγ­κάνσκ, που περνούσε εξ ολοκλήρου μέσα α­πό την τάϊγκα**. Δεν υπήρχαν κάτοικοι· μόνο κρατούμενοι, που δούλευαν στην κα­τασκευή κάποιου έργου. Στους καταυλι­σμούς γύρω από την Κατσούγκ κυριαρχούσε τότε ανήκουστη βαναυσότητα. Χωρίς κανέ­ναν απολύτως λόγο πυροβολούσαν, χτυ­πούσαν και μαστίγωναν τους ανθρώπους. Οι συνθήκες διαβιώσεως ήταν φρικτές. Εξήντα έως ογδόντα άνθρωποι στοιβιάζοταν σ' ένα κοιτώνα, με δύο σειρές σανίδες για κρεββάτια. Σε περίπτωσι που κάποιος από τους κρατουμένους δεν ολοκλήρωνε την ημερήσια εργασία που του ανετίθετο, οι φύ­λακες του καταυλισμού είχαν το δικαίωμα να του κάνουν ο,τι ήθελαν. Άφηναν τους κρατουμένους για τιμωρία μία εβδομάδα στο ύπαιθρο. Οι άνθρωποι πέθαιναν από την πείνα και το κρύο.

Ταξιδέψαμε από το Ιρκούτσκ ως το Νίζνιε-Ούντινσκ με το ατμόπλοιο Μπου-ριάτ. Από το Νίζνιε-Ουντίνσκ προχωρή­σαμε με άμαξες κατά μήκος του δρόμου της Κατσούγκ, ακολουθώντας για περισσότερο από εβδομήντα μίλια την δεξιά όχθη του ποταμού Άγκερ προς την κατεύθυνσι του Κατσούγκ. Την περίοδο εκείνη δούλευα ως υδρομετρικός παρατηρητής.

Από τις 8 ως τις 22 Ιουλίου 1933 η ε­πιστημονική μας ομάδα σταμάτησε για μερικές μέρες κοντα σ' ένα στρατόπεδο συγ­κεντρώσεως. Στην περιοχή εκείνη το έδαφος ήταν καταλληλότερο για την γεωργία και υπήρχαν ήδη σχέδια για ένα κρατικό συλ­λογικό αγρόκτημα (κολλεκτίβα) εκεί. Ο καιρός είχε γίνει αρκετά ευχάριστος. Μετά το δείπνο, καθήσαμε μέχρι αργά το βράδυ κοντά στή φωτιά. Κάθε τόσο ακούγαμε κάποιες κραυγές, που αντηχούσαν στην τάϊγκα. Δεν ξέραμε ακόμη τι είδους κραυγές ήταν αυτές. Ήταν μία ξάστερη και ήσυχη νύχτα. Ο καθαρός αέρας της Σιβηρίας ανέδιδε το γλυκό άρωμα των λου­λουδιών της τάϊγκα μέσα στην κοιλάδα. Όσο ζω δεν θα ξεχάσω εκείνη την κοιλάδα· θα την θυμάμαι παντοτεινά! Ο γλυκός πρωινός μας ύπνος διακόπηκε από ένα πένθιμο ανθρώπινο βογγητό. Σηκωθήκαμε γρήγορα. Ο επικεφαλής της ομάδος μας, ντόπιος από το Ιρκούτσκ, πήρε γρήγορα ένα ζευγάρι κυάλια και οι άλλοι στήσαμε δυο τοπογραφικά όργανα και ασχολού­μασταν με την εργασία μας, όταν παρατη­ρήσαμε ένα πλήθος να έρχεται προς την κατεύθυνσί μας. Εξ αιτίας των θάμνων ήταν δύσκολο να καταλάβουμε τι συνέβαινε.

Ήταν εξήντα κρατούμενοι και όσο πλησίαζαν μπορούσαμε καθαρώτερα να δούμε πως ήταν όλοι εξαντλημένοι από την πείνα και την πολλή δουλειά. Τί βλέπαμε; Όλοι κρατούσαν ένα σχοινί στους ώμους τους. Τρα­βούσαν ένα έλκηθρο (ένα έλκηθρο Ιούλιο μήνα!) Πάνω στο έλκηθρο υπήρχε ένα βαρέλι με ανθρώπινα περιτ­τώματα!

Οι φρουροί που τους συνό­δευαν προφανώς δεν γνώριζαν ότι υπήρχε μία επιστημονική αποστολή στην περιοχή του στρατοπέδου συγκεντρώσεως. Ακούσαμε ακριβώς τις λέξεις της διαταγής των φρουρών: «Ξα­πλώστε κάτω και μη κινείσθε». Ένας φρουρός έτρεξε πίσω στο στρατόπεδο^- προ­φανώς μας θεώρησαν υπόπτους. Κάποιος από την ομάδα μας εκτίμησε κάπως γρή­γορα την κατάστασι των κρατουμένων και είπε: «Παρατείναμε την ζωή τους για λίγα ακόμη λεπτά». Κατ' αρχάς δεν καταλάβαμε αυτά του τα λόγια. Σε 15 όμως με 20 λεπτά είχαμε περικυκλωθή από μία διμοιρία φρουρών του στρατοπέδου, που μας πλη­σίασαν κρατώντας τουφέκια έτοιμα για μά­χη, σαν να επρόκειτο να επιτεθούν με τις ξιφολόγχες. Ο επι κεφαλής της διμοιρίας και ο πολιτικός κομισάριος μας πλησίασαν και ζήτησαν τα χαρτιά μας. Όταν τα εξέ­τασαν μας εξήγησαν πώς αυτοί οι εξήντα άνδρες είχαν καταδικαστή να εκτελεστούν, ως στοιχείο αλλότριο προς τη σοβιετική εξουσία.

Ένα χαντάκι είχε ήδη ετοιμασθή για τους εξήντα. Ο πολιτικός κομισάριος μας ζήτησε να μπούμε στις σκηνές μας, πράγμα που κάναμε. Οι εξήντα μάρτυρες ήταν Ιε­ρείς. Στο ήσυχο πρωινό του Ιουλίου οι αδύ­ναμες φωνές πολλών Ιερέων ακουγόταν ξε­κάθαρα. Ένας απ' τους δημίους ρωτούσε έναν-έναν τους Ιερείς, που τώρα στεκόταν κοντά στο χαντάκι: «Είναι η τελευταία σου πνοή· πες μας, υπάρχει θεός η όχι;» Η απάντησι των αγίων μαρτύ­ρων ήταν σταθερή και σίγουρη: «Ναι, υ­πάρχει θεός!» Ακούστηκε ο πρώτος πυρο­βολισμός. Καθό­μασταν στις σκη­νές και η καρ­διά μας πήγαι­νε να σπάση... Ένας δεύτερος πυροβολισμός αντήχησε, ένας τρίτος και μετά περισσότεροι. Οι Ιερείς οδηγούντο ο ένας μετα τον άλλο μπροστα στο χαντάκι^- οι δήμιοι, στο χείλος του χαντα­κιού, ρωτούσαν κάθε Ιερέα: «Υπάρχει θεός;» Η απάντησι ήταν η ίδια: «Ναι, υπάρχει θεός!»

Είμαστε αυτόπτες μάρτυρες, είδαμε με τα μάτια μας και ακούσαμε με τα αυτιά μας πώς τόσοι άνθρωποι μπροστά στόν θά­νατο ομολόγησαν την πίστι τους στον Θεό.

Ίσως περάσουν ακόμη χρόνια, δεκα­ετίες. Όμως αυτός ο τάφος πάνω στον δρόμο Κατσούγκ - Νίζνιε-Οϋντίνσκ πρέπει να βρεθή. Κανείς Ορθόδοξος Χριστιανός, πουθενά, δεν πρέπει να ξεχάση αυτούς τους αγίους μάρτυρες, που έδωσαν την ζωή τους για την πίστι τους.

Πηγή: Αγιορείτικη Μαρτυρία
Τριμηνιαία έκδοσις Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου
Τεύχος 1

* Πρόκειται για αυθεντική μαρτυρία γραμμένη από αυτόπτη μάρτυρα και δημοσιευμένη στο βι­βλίο του πρωθιερέως Μιχαήλ Πόλσκυ Russia's New Martyrs, Jordanvllle, N.Y., τόμ. 2, σελ. 214-6.

** ζώνη των δασών

Δείτε επίσης..

Ένδεκα χιλιάδες νεομάρτυρες Κληρικοί και Μοναχοί Ένδεκα χιλιάδες νεομάρτυρες Κληρικοί και Μοναχοί πυροβολήθηκαν το 1918 στη Μονή Οράνκι της Ρωσίας ... (5/6/08)

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

Γράφει ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος στούς Θεσσαλονικεῖς μιλώντας τους γιά τόν Ἀντίχριστο (Β΄Θεσσ. 2.7) : «τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας· μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται».

Ποιό εἶναι τό μυστήριο τῆς ἀνομίας τό ὁποῖο ἤδη ἐνεργεῖται; Εἶναι στά χρόνια τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἡ βασιλεία τοῦ Νέρωνα, ὁ ὁποῖος εἶναι τύπος τοῦ ἀντιχρίστου. Διότι ἤθελε καί αὐτός νά θεωρεῖται ὅτι εἶναι θεός. Μάλιστα πολύ σωστά λέγει: «τό μυστήριον»· διότι δέν ἐνεργεῖ φανερά ὁ Νέρωνας ὅπως θά ἐνεργήσει ὁ ἀντίχριστος, ἀλλά συνεσκιασμένα. Δέν ἐκδηλώνεται ξεκάθαρα, ὅπως θά ἐκδηλωθεῖ ὁ ἀντίχριστος, ὁ ὁποῖος ἀδιάντροπα θά ἀπαιτήσει νά προσκυνεῖται σάν θεός ἀπό ὅλους. Ὡστόσο ὁ Νέρωνας δέν ὑστερεῖ πολύ σέ κακία ἀπό τόν ἀντίχριστο καί ἤδη ἐνεργεῖ τά ἔργα του.

Δίδαγμα:«Καί νῦν ἀντίχριστοι πολλοί γεγόνασι» λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος γράφοντας τόν 1^ο αἰώνα μ.Χ. Ποῖοι εἶναι οἱ ἀντίχριστοι, οἱ ὁποῖοι ὁμοιάζουν μέ τόν Νέρωνα, τόν πρόδρομο τοῦ ἀντιχρίστου;
Ὅσοι μιμοῦνται τόν ἀντίχριστο καί κάνουν τά ἔργα του. Ὅσοι ὑποκύπτουν στά πάθη τους καί μάλιστα στό πάθος τῆς αὐτοθέωσης, τῆς ἐπιθυμίας νά ἄρχουν, τῆς ἀγάπης γιά ἐξουσία καί δύναμη κοσμική. Ὅσοι τρέφουν τήν ἀρχομανία, τήν κενοδοξία, τήν ἀνθρωπαρέσκεια, τήν φιληδονία καί τήν φιλαργυρία τους. Ὅλα τά πάθη εἶναι ἔργα τοῦ ἀντιχρίστου διότι ἀποτελοῦν ἀνταρσία κατά τοῦ Χριστοῦ καί τῆς διδασκαλίας Του. Ὅσο δέν τά κόβουμε, δέν τά πολεμοῦμε βοηθοῦμε στό ἔργο τοῦ ἀντιχρίστου. Ὅταν ἐκστρατεύσουμε ἐναντίον τους τότε ἀντιτασσόμαστε σ’ αὐτόν καί στόν ἐρχομό του. Ὁ ἀντίχριστος θά ἔλθει ὁπωσδήποτε ἀφοῦ ἔχει προφητευθεῖ ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα. Μποροῦμε ὅμως νά καθυστερήσουμε τόν ἐρχομό του μέ τήν προσωπική μας ἀντίσταση στά ἔργα πού τόν προετοιμάζουν:Αὐτά εἶναι α)οἱ προσωπικές μας ἁμαρτίες ἀλλά καί β)οἱ ἁμαρτίες τῶν συνανθρώπων μας καί μάλιστα τῶν ἀνθρώπων πού ἔχουν δημόσια ἀξιώματα. Θά πρέπει ἀφ’ ἑνός μέν νά καταπολεμήσουμε τά πάθη μας ἐνεργώντας τήν προσωπική μας κάθαρση διά τῆς μετανοίας καί ἐξομολογήσεως· ἀφ’ ἑτέρου δέ νά προσπαθοῦμε ἱεραποστολικά γιά τήν σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων προσευχόμενοι καί μιλώντας. Πρέπει νά προσευχόμαστε γιά τήν σωτηρία καί τήν κάθαρση ὅλων. Πρέπει ἐπίσης καί νά ἀρθρώνουμε λόγο γιά τίς ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας· ἐπίσης πρέπει καί νά ἔχουμε λόγο διαμαρτυρίας ὅταν τό ἐπίσημο κράτος παραθεωρεῖ τό νόμο τοῦ Θεοῦ σχεδιάζοντας καί προωθώντας ἀντίθεους νόμους πού διαφθείρουν τούς ἀνθρώπους. «Ἡ προσευχή προσευχή ἀλλά καί ὁ λόγος λόγος» ἔλεγε ὁ μακαριστός π. Παΐσιος. Μάλιστα τόνιζε ὅτι ὅποιος μιλάει ἐνάντια στούς ἀντίθεους νόμους αὐτό θά τοῦ λογιστεῖ ἀπό τόν Θεό σάν ὁμολογία. Γιά παράδειγμα σήμερα στήν Ἑλλάδα, μέ νόμο τοῦ κράτους φονεύονται 1000 περίπου παιδιά καθε μέρα. Εἶναι ὁ νόμος πού καθιστᾶ νόμιμες τίς ἐκτρώσεις καί ὅλοι συμβάλλουμε μέ τά χρήματά μας γιά νά πραγματοποιοῦνται ἀφοῦ θεωροῦνται σάν νόμιμη ἰατρική πράξη. Πόσοι ἄραγε διαμαρτύρονται; Μέ ἄλλο νόμο τοῦ κράτους ἀπαγορεύεται στούς ἱερεῖς-πνευματικούς νά ἐξομολογοῦν τά παιδιά πού θέλουν στά σχολεῖα. Ἀντίθετα ἐπιτρέπεται ἡ παρουσία ψυχολόγων οἱ ὁποῖοι κατά κανόνα ἀποπροσανατολίζουν τά παιδιά ἀπό τό νόμο τοῦ Θεοῦ, συμβουλεύοντάς τα νά κάνουν ἐλεύθερες σχέσεις. Πόσοι διαμαρτυρήθηκαν; Τό «μυστήριον τῆς ἀνομίας» ἐνεργεῖται ἔντονα στίς μέρες μας μέ τά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημερώσεως καί ὄχι μόνο. Μέ δικά μας χρήματα (πληρώνουμε φόρο γιά τήν ΕΡΤ) προπαγανδίζουν τά ἀντίθεα συνθήματά τους, προωθοῦν κάθε εἴδους διαφθορά ἠθική καί πνευματική, κατακρίνουν τήν Ἐκκλησία καί τούς ἐκπροσώπους Της καί κανείς σχεδόν δέν διαμαρτύρεται. Πόσοι ἄραγε ἔκλεισαν τήν τηλεόραση στά σπίτια τους- ἔστω σάν μία ἐλάχιστη διαμαρτυρία- σ’ ὅλο αὐτό τό ἐπιχειρούμενο ἀντίθεο διαμόρφωμα τῶν ψυχῶν μας μέσα ἀπό αὐτό τό ἀποβλακωτικό «κουτί του διαβόλου» -ὅπως τό ὀνόμασε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός;

«Τό μυστήριον... τῆς ἀνομίας». Μιλάει ὁ ἅγιος Ἀπόστολος συνεσκιασμένα, ὄχι γιατί δειλιάζει νά τόν ἀποκαλύψει ὡς πρόδρομο τοῦ ἀντιχρίστου, ἀλλά παιδαγωγόντας καί διδάσκοντας ἐμᾶς. Τί μᾶς διδάσκει; Νά μήν ξεσηκώνουμε περιττές ἔχθρες ὅταν δέν ὑπάρχει καμμιά ἀνάγκη.

Δίδαγμα: Δέν πρέπει νά προκαλοῦμε τήν ἔχθρα τῶν ἄλλων ὅταν δέν ὑπάρχει λόγος.

«Μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται». Δηλ. ὅταν τό ἐμπόδιο, πού εἶναι ἡ Ρωμαϊκή ἐξουσία, φύγει ἀπό τή μέση, τότε θά ἔλθει ὁ ἀντίχριστος. Καί αὐτό βέβαια, εἶναι πάρα πολύ φυσικό. Διότι ἐφ’ ὅσον ὑπάρχει ἀκόμη ὁ φόβος τῆς ρωμαϊκῆς ἐξουσίας, κανείς δέν θά ὑποταχθεῖ σύντομα, πρόθυμα καί εὔκολα στόν ἀντίχριστο. Ὅταν ὅμως αὐτή καταλυθεῖ τότε θά ἔρθει ἐκεῖνος νά κυβερνήσει, ἐκμεταλλευόμενος τήν ἀναρχία· τότε εἶναι, πού θά προσπαθήσει νά ἁρπάξει τήν Θεϊκή καί τήν ἀνθρώπινη ἐξουσία. Ὅπως ἀκριβῶς οἱ βασιλεῖες πού προηγήθηκαν τῆς Ρωμαϊκῆς καταλύθηκαν -ἡ βασιλεία τῶν Μήδων ἀπό τούς Βαβυλώνιους, ἡ τῶν Βαβυλωνίων ἀπό τούς Πέρσες, ἡ τῶν Περσῶν ἀπό τήν τῶν Μακεδόνων, ἡ τῶν Μακεδόνων ἀπό τήν τῶν Ρωμαίων- ἔτσι καί αὐτή θά καταλυθεῖ ἀπό τόν ἀντίχριστο. Κατόπιν βέβαια καί ὁ ἀντίχριστος μέ τήν βασιλεία του θά καταλυθεῖ ἀπό τόν Χριστό. Αὐτά μέ πολλή διαύγεια μᾶς φανερώνει ὁ προφήτης Δανιήλ.  

Δίδαγμα: Ὅλες οἱ ἀνθρώπινες αὐτοκρατορίες καί ἐξουσίες ἔχουν ἡμερομηνία λήξεως. Ὁ τελικός νικητής θά εἶναι ὁ Χριστός μας. Δέν πρέπει νά ἀπελπιζόμαστε καί νά ἐγκλωβιζόμαστε στά παρόντα, πού εἶναι ζοφερά ἀλλά νά σκεπτόμαστε τά ἔσχατα καί τήν βέβαιη νίκη τοῦ ἐσφαγμένου Άρνίου

2.8«καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος͵ ὃν ὁ κύριος [Ἰησοῦς] ἀνελεῖ τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ».  

Καὶ τότε͵λέγει͵ θά ἀποκαλυφθεῖ ὁ ἄνομος. Καί τί θά συμβεῖ μετά; Πολύ σύντομα θά ἔρθει τό ἔλεος, ἡ θεία παρηγορία. Δηλ. ὁ ἄνομος θά καταστραφεῖ μ΄ ἕνα φύσημα ἀπό τό στόμα τοῦ Κυρίου. Θά καταργηθεῖ ἡ ἐξουσία καί ἡ παρουσία του μόλις θά φανερωθεῖ ὁ Κύριος. Ἡ παρουσία του καί ἡ βασιλεία του στηρίζεται στήν ἐνέργεια τοῦ σατανᾶ. Ὅπως ἀκριβῶς ἡ φωτιά καί ἀπό μακρυά ναρκώνει τά μικρά ζωΰφια καί τά κατατρώγει ὅταν τά πλησιάσει· ἔτσι καί Χριστός μας, μόνο μέ τήν ἐντολή Του καί τήν παρουσία Του θά διαλύσει τόν ἀντίχριστο. Μόνο πού θά φανερωθεῖ ὁ Χριστός μας, θά χαθοῦν ὅλα τά τοῦ ἀντιχρίστου. Θά σταματήσει ἡ ἀντίθεη ἀπάτη του ἀμέσως.

Δίδαγμα: Μέ καταπληκτική εὐκολία θά διαλυθεῖ ὅλο τό ἀντίχριστο σύστημα, τό ὁποῖο θά φαντάζει πανίσχυρο. Ἡ δαιμονική ἀπάτη δέν θά ἀντέξει οὔτε ἕνα φύσημα τοῦ Χριστοῦ. Γιαυτό ἄς μήν δειλιάζουμε. Ὅσο καί ἄν λυσσᾶνε οἱ πρόδρομοι τοῦ ἀντιχρίστου, ὅσο καί ἄν τρομοκρατοῦν, ὅσο καί ἄν κομπάζει ὁ ἴδιος ὅτι εἶναι παγκόσμιος κυρίαρχος (πλανητάρχης!) ἡ νίκη εἶναι μέ τό Ἀρνίο τό ἄκακο, τόν Χριστό μας. Ἄς μείνουμε σταθερά καί ἄφοβα μέ τό μέρος τοῦ Νικητοῦ πού «ἐξῆλθε νικῶν καί ἵνα νικήσῃ». Ἀκόμη καί ἄν ὅλοι γύρω μας ἐνδίδουν καί ὑποχωροῦν στίς ἀντίθεες δυνάμεις καί κοσμικές πιέσεις, ἐμεῖς ὄχι· θά μένουμε σταθεροί στήν ὑπακοή τοῦ Χριστοῦ μας. Ἄς μήν μᾶς πειράζει ἄν εἴμαστε μόνοι μας, στό σχολεῖο, στήν ἐργασία ἤ καί μέσα στό ἴδιο τό σπίτι μας. Δέν εἴμαστε μόνοι μας στήν πραγματικότητα. Ὁ Χριστός μας, ὅλοι οἱ ἅγιοι, οἱ ἄγγελοι καί πάρα πολλοί ἄνθρωποι σ’ ὅλο τόν κόσμο πού δέν προσκύνησαν τούς προδρόμους τοῦ ἀντιχρίστου (δηλ. τά πάθη, τούς δαίμονας, τό κοσμικό φρόνημα καί τούς ἀνθρώπους πού εἶναι ὑποδουλωμένοι σ’ αὐτά) εἶναι μαζί μας.

2.9 «οὗ ἐστιν ἡ παρουσία κατ΄ ἐνέργειαν τοῦ Σατανᾶ ἐν πάσῃ δυνάμει καὶ σημείοις καὶ τέρασιν ψεύδους».    

  Ἐδῶ φανερώνεται ἡ ταυτότητα τοῦ ἀντιχρίστου. -Τί λέγει; Θά εἶναι ἄνθρωπος ἀλλά θά κυριαρχεῖται ἀπό τόν διάβολο.Ἡ παρουσία του θά εἶναι σατανική ἐνέργεια· τά ἔργα του ἐπίσης θά γίνονται μέ τήν δύναμη τοῦ διαβόλου. Θά ἐπιδεικνύει δύναμη καί θαυματουργική ἱκανότητα, ἀλλά τίποτα δέν θά εἶναι ἀληθινό.

«Καὶ τέρασι, ψεύδους».Δηλ. θά προσπαθήσει μέ ἐντυπωσιακά φαινόμενα πού ὅμως θά εἶναι ψεύτικα ἤ καί θά ὁδηγοῦν σέ ἐξαπάτηση τῶν ἀνθρώπων νά πάρει τόύς ἀνθρώπους μέ τό μέρος του. Τά προλέγει ὅλα αὐτά ὁ ἅγιος Ἀπόστολος γιά νά μήν ἀπατηθοῦν οἱ ἄνθρωποι πού θά ζοῦν τότε.

Δίδαγμα:Ὁ σατανᾶς μπορεῖ νά δημιουργεῖ ψεύτικα φαινόμενα μέ σκοπό νά ἐντυπωσιάσει, νά πείσει καί νά ἐξαπατήσει. Μπορεῖ νά μετασχηματιστεῖ καί «σέ ἄγγελο φωτός». Σήμερα ἐπίσης μπορεῖ νά χρησιμοποιεῖ καί τίς διάφορες ἐπιστημονικές ἀνακαλύψεις γιά νά δημιουργεῖ ἐντυπωσιακά ἀπατηλά φαινόμενα καί ψευτοσημεῖα καί μάλιστα στόν ἀέρα. Τά λεγόμενα UFO εἶναι δαιμονικές ἀπάτες. Εἶναι «τεχνοείδωλα τῆς ἀβύσσου». Σήμερα πολλοί ἄνθρωποι παρασύρονται ἀπό αὐτά. Ἐπίσης πολλοί ἄλλοι ἄνθρωποι παρασύρονται ἀπό τήν ἀστρολογία, τά ζώδια, τούς ὀνειροκρίτες, τούς μάγους, τά μέντιουμ, τίς «φωτισμένες», τίς καφεντζοῦδες, τίς χαρτορρίχτρες, τήν παραψυχολογία, τά πνευματιστικά φαινόμενα, τόν πνευματισμό, τίς ποικίλες αἱρέσεις καί θρησκεῖες, τά διάφορα συστήματα αὐτογνωσίας, αὐτοθεραπείας καί αὐτοθέωσης, τούς διάφορους γκουροῦ, τή Νέα Ἐποχή, τίς διάφορες σέκτες καί παραθρησκεῖες, τίς πολεμικές τέχνες, τά ὄνειρα, τή γιόγκα, τήν ὁμοιοπαθητική, τόν μασωνισμό, τά συστήματα χαλάρωσης καί αὐτοθεραπείας, τίς διάφορες ἐναλλακτικές θεραπεῖες, τή «θετική σκέψη», τό 12θεϊσμό, τό ρέϊκι, τήν ἀρωματοθεραπεία, τό βελονισμό, τήν ἀπροϋπόθετη δωρεά ὀργάνων καί τό λεγόμενο «ἐγκεφαλικό» θάνατο, τήν θεωρία γιά τήν καύση τῶν νεκρῶν, τήν ἐλεύθερη συμβίωση κ.λ.π. Ὅλα αὐτά εἶναι ποικίλες ἐκδόσεις τῶν προδρόμων τοῦ ἀντιχρίστου. Ὅποιος ἐνδίδει στήν ἀπάτη τους, οὐσιαστικά προσκυνᾶ τόν σατανᾶ ὁ ὁποῖος μέ τά διάφορα ὄργανά του ἑτοιμάζει τόν ἐρχομό τοῦ ἀντιχρίστου. Ἡ ὁποιαδήποτε συμμετοχή τῶν χριστιανῶν σέ κάποιο ἀπό τά ἀνωτέρω εἶναι ἀπαράδεκτη καί θά πρέπει ὁ χριστιανός νά ἐξαλείψει τό ἐξ ἀγνείας (προφανῶς) ἁμαρτημά του μέ τήν μετάνοια καί τήν ἐξομολόγηση. Δέν θά πρέπει «οὔτε γιά ἀστεῖο» νά λέμε τό φλυτζάνι ἤ νά κυττᾶμε τά ζώδια, τά ὡροσκόπια, τά χαρτιά ἤ νά παίζουμε χαρτιά «γιά νά περάσει ἡ ὥρα». Ὁ διάβολος καιροφυλακτεῖ καί πολύ χαίρεται ὅταν ἀσχολούμαστε μέ τίς «τέχνες» του. Ὁ διάβολος δέν γνωρίζει τό μέλλον ἀλλά μόνο εἰκάζει ἀπό τά γεγονότα καί τήν τεράστια πείρα πού ἔχει. Κάποτε «πετυχαίνει», ἀλλά ὁ σκοπός του  τελικά εἶναι νά μᾶς βλάψει. Τά παιδιά ἐπίσης τεχνηέντως παρασύρονται(μέ πρόφαση τήν γυμναστική καί τήν αὐτοάμυνα, ἡ ὁποία ὅμως δέν χρειάζεται γιά τόν χριστιανό) στίς πολεμικές τέχνες (καράτε, τζοῦ-ντο, αϊκί-ντο, ταεκβο-ντό κ.λ.π.). Αὐτές δέν εἶναι παρά τελετουργίες πού εἶναι συνδεδεμένες μέ τίς ἀνατολικές θρησκεῖες( ἡ λέξη ντό σημαίνει στούς ἀνατολικούς δρόμος· εἶναι δηλ. ὅλα αὐτά δρόμος πρός τόν ὑποτιθέμενο θεό τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν, βλ. διάβολο). Ἀνοίγεται ἔτσι ὁ δρόμος γιά τήν ὁλοκληρωτική προσκύνηση τοῦ διαβόλου μέσω τῶν διαφόρων εἰδικῶν στάσεων, κινήσεων, κραυγῶν κ.λ.π. τῆς ἑκάστοτε πολεμικῆς τέχνης,πού εἶναι οὐσιαστικά τελετουργικά τυπικά καί λατρευτικές κινήσεις τῶν διαφόρων ἀνατολικῶν θρησκειῶν (βουδισμοῦ, ταοϊσμοῦ κ.λ.π.).

2.10 «καὶ ἐν πάσῃ ἀπάτῃ ἀδικίας τοῖς ἀπολλυμένοις͵ ἀνθ΄ ὧν τὴν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο εἰς τὸ σωθῆναι αὐτούς».

 Θά προσπαθήσει ὁ ἀντίχριστος μέ κάθε τρόπο νά ἐξαπατήσει καί νά ἀδικήσει τούς ἀνθρώπους . Ἐκεῖνοι ὅμως, πού τελικά θά βλαφτοῦν θά εἶναι οἱ «ἀπολλύμενοι» δηλ. αὐτοί, πού οὕτως ἤ ἄλλως δέν θά θέλουν τήν σωτηρία τους. Διότι θά μποροῦσε κάποιος νά ρωτήσει:

-Γιατί θά ἐπιτρέψει ὁ Χριστός μας νά ἔλθει ὁ ἀντίχριστος; Τί εἴδους οἰκονομία εἶναι αὐτή; Ποιό τό κέρδος ἀπό τήν παρουσία του ἀφοῦ θά ἔρθει γιά νά μᾶς ζημιώσει;

-Ἄς μή φοβόμαστε ἄλλα ἄς προσέξουμε τί λέγει: Στούς «ἀπολλυμένους» θά ἔχει δύναμη καί θά ἀποκτήσει ἐξουσία. Σ’ αὐτούς δηλ. πού ἀκόμη καί ἄν δέν ἐρχόταν ὁ ἀντίχριστος ἐκεῖνοι θά χάνονταν στήν αίώνια κόλαση. Αὐτοί καί τώρα καί σέ κάθε ἐποχή θά κολάζονταν.

-Ἑπομένως ποιό εἶναι τό κέρδος ἀπό τόν ἐρχομό τοῦ ἀντιχρίστου;

-Τό κέρδος εἶναι ὅτι θά φιμωθοῦν αὐτοί οἱ «ἀπολλύμενοι», δέν θά ἔχουν τί νά ποῦν.

-Πῶς;  

-Διότι καί ἄν δέν ἐρχόταν ἐκεῖνος(δηλ. ὁ ἀντίχριστος) πάλι δέν θά πίστευαν στόν Χριστό. Ἔρχεται ὁ ἀντίχριστος γιά νά τούς ἐλέγξει. Γιά νά μήν ἰσχυριστοῦν ὅτι: «δέν πιστέψαμε, διότι ἔλεγε ὁ Χριστός γιά τόν ἑαυτό Του, ὅτι εἶναι Θεός (ἄν καί ὁ Χριστός μας πουθενά δέν εἶπε δημόσια ὅτι εἶναι Θεός). Ἐπίσης καί διότι οἱ μετά ἀπό Αὐτόν ἐκήρυξαν ὅτι εἶναι Θεός, γιαυτό δέν πιστέψαμε. Διότι άκούσαμε ὅτι Ἕνας εἶναι ὁ Θεός, ἀπό τόν Ὁποῖον ὑπάρχουν τά πάντα, γιαυτό καί δέν πιστέψαμε στόν Χριστό». Αὐτήν ἀκριβῶς τήν πρόφασή τους ὁ ἀντίχριστος θά ἀναιρεσει. Διότι ὅταν θά ἔλθει καί ἐνῶ τίποτε τό ὑγιές δέν θά προστάζει, ἀλλά  ὅλα τά παράνομα καί θά προσπαθεῖ νά γίνει ἀποδεκτός μέσῳ ψεύτικων θαυμάτων ἐν τούτοις θά τόν πιστέψουν. Ἔτσι θά ραφτεῖ τελείως τό στόμα τους, ἀπό ἐκεῖνον ἀκριβῶς, πού ἀκολούθησαν δηλ. τόν ἀντίχριστο.

Διότι ἐάν δέν πίστευσαν στόν Χριστό, πολύ περισσότερο θά ἔπρεπε νά μήν πιστεύσουν στόν ἀντίχριστο. Ὁ Χριστός μας ἔλεγε ὅτι εἶναι ἀπεσταλμένος ἀπό τόν Πατέρα, ὁ ἀντίχριστος ὅμως τό ἀντίθετο. Γιαυτό ἔλεγε ὁ Χριστός μας: «Ἐγὼ ἦλθον ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Πατρὸς͵ καὶ οὐκ ἐδέξασθέ με· ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ͵ ἐκεῖνον λήψεσθε». Δηλ. «Ἐγώ ἦλθα ταπεινά στό ὄνομα (ἐξ ὀνόματος) τοῦ Πατέρα μου καί δέν μέ δεχθήκατε. Ἐάν ἔλθει ἄλλος ὑπερήφανα, στό ὄνομά του (ἐξ ὀνόματός του), ἐκεῖνον θά τόν δεχθεῖτε».

Δίδαγμα: Ὁ ὑπερήφανος συγγενεύει μέ τόν διάβολο γιαυτό καί δέχεται τόν ἀντίχριστο καί τούς προδρόμους του. Προσοχή στήν ταπεινοφροσύνη. Θά πλανηθοῦν ἀπό τόν ἀντίχριστο αὐτοί πού πλανῶνται καί σήμερα ἀπό τόν διάβολο, λόγῳ τῆς ὑπεροψίας τους. Ὁ ὑπερόπτης ἀντιπαθεῖ τόν ταπεινό καί τούς τρόπους του. Τόν θεωρεῖ καθυστερημένο, ἀνίκανο νά ἐπιβληθεῖ, ὅτι «δέν ξέρει νά μιλήσει», χαζούλη, ἀφελῆ κ.λ.π. Ὁ ταπεινός ὅμως εἶναι ὁ πιό δυνατός καί συνάμα ὁ πιό ἔξυπνος ἄνθρωπος διότι μέ τήν στάση του ἑλκύει τήν χάρη τοῦ Παντοδυνάμου Θεοῦ.

-Ἀλλά (θά μποροῦσαν νά ἰσχυριστοῦν αὐτοί πού θά ἀκολουθήσουν τόν ἀντίχριστο) εἴδαμε θαύματα.

 –Ναί, ἀπαντοῦμε, ἀλλά καί στά χρόνια τοῦ Χριστοῦ ἔγιναν πολλά θαύματα καί μεγάλα. Δέν θά ἔπρεπε λοιπόν πολύ περισσότερο νά πιστεύσετε σ’ Αὐτόν;  Ἀκόμη γιά τόν ἀντίχριστο πολλά ἔχουν προφητευθεῖ: ὅτι θά εἶναι ὁ ἄνομος, ὁ υἱός τῆς ἀπωλείας, ὅτι ἡ παρουσία του θά εἶναι κατ΄ ἐνέργεια τοῦ σατανᾶ. Περί δέ τοῦ Χριστοῦ μας, τά ἀντίθετα: ὅτι θά εἶναι ὁ Σωτήρ, ὅτι ἄπειρα ἀγαθά μᾶς φέρει, ὅτι τελικά θά νικήσει καί συντρίψει τόν διάβολο καί τά ὄργανά του κ.λ.π. Παρ’ ὅλα αὐτά δέν θελήσατε νά Τόν ἀκολουθήσετε κάνοντας ὑπακοή στίς τόσο ἐλαφρές καί καλές ἐντολές Του.

Δίδαγμα: Οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε ἀδικαιολόγητοι ὅταν δέν ἀκολουθοῦμε τόν Χριστό. Ὅλα μᾶς ὁδηγοῦν μέ μαθηματική ἀκρίβεια σ΄Αὐτόν: α)ἡ κτίσις ὅλη μέ τήν τόση τελειότητα καί ὀμορφιά της προϋποθέτει ἕναν πάνσοφο καί παντοδύναμο Καλλιτέχνη β) οἱ προφητεῖες πού σταδιακά ἡ μία μετά τήν ἄλλη ἐπαληθεύονται μέ κάθε ἀκρίβεια. γ) τά σημεῖα, τά θαύματα , οἱ νεκραναστάσεις , ἡ δική Του ζωηφόρος Ἀνάσταση, ὅλα αὐτά πού κανείς ἄλλος δέν ἐπετέλεσε ἀπό τούς ἀνθρώπους παρά μόνο ὁ Χριστός μας, δ) ἡ τελειοτάτη διδασκαλία Του πού ποτέ πρίν δέν ἀκούστηκε ἀπό ἀνθρώπινο στόμα δέν μπορεῖ παρά νά εἶναι ἀπό τόν Ἅγιο Θεό Μας.

Τῼ ΔΕ ΘΕῼ ΔΟΞΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΑΜΗΝ!

 π. Σάββας

http://hristospanagia.blogspot.com/

Πηγή εἰκόνας: http://www.kivotoshelp.gr/images/%CE%91pokalypsi-FREAR.jpg

Σύνθημα: «Κλείστε την τηλεόραση!»

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤῼ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΑΠΗΤΕΣ «ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ»  ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΦΤΩΧΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
(π. Σάββας).

{Ἡ μικρή αὐτή μελέτη μπορεῖ νά χρησιμοποιηθεῖ καί σάν κατηχητικό μάθημα γιά μεγάλα παιδιά}

Η τηλεόραση είναι μια νέα πραγματικότητα που συνδέθηκε στενά με την ζωή του συγχρόνου ανθρώπου. Με την τηλεόραση μπορούμε να αποκτήσουμε γνώση της πραγματικότητας που υπάρχει στον κόσμο, στην κοινωνία, να πληροφορηθούμε πολλά παγκόσμια και κοινωνικά γεγονότα, να μάθουμε τις σκέψεις των ανθρώπων και τόσα άλλα.

Φαίνεται σάν ἀνάγκη ἀλλά δέν εἶναι. Ἀρκετές οἰκογένειες ἀποφεύγουν νά ἔχουν.

-Μπορεῖτε νά σκεφτεῖτε γιατί;

-Διότι περικλείει πολλούς καί σοβαρούς κινδύνους.

-Ποιοί εἶναι; (Ἄς ποῦνε τά παιδιά ὅ,τι ξέρουν)

Μερικοί από αυτούς είναι 

1)ο εθισμός που μπορεί να λειτουργεῖ ως ψυχοναρκωτικό, εφάμιλλο με όλα τα άλλα ναρκωτικά. 

Ὁ ἄνθρωπος ἀποκτᾶ ἐξάρτηση ἀπό τήν τηλεόραση, ὑποδουλώνεται, χάνει ἔτσι τήν ἐλευθερία του. Ἡ τηλεόραση γίνεται πάθος ἀπό τό ὁποῖο δέν μπορεῖ νά ἐλευθερωθεῖ.

 2)Η δυσλειτουργία της προσωπικότητος του ανθρώπου, ιδιαιτέρως των παιδιών, αφού δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στην λεκτική σκέψη, δηλαδή στον λόγο και στην δυνατότητα της έκφρασης.
Τό παιδί ἀλλά καί ὁ ὥριμος τηλεθεατής δέν εἶναι παρά ἕνας παθητικός σιωπηλός δέκτης ὅσων τοῦ προβάλλονται. Δέν κάνει διάλογο ἀλλά ὑφίσταται μία πλύση ἐγκεφάλου. Δέν καλλιεργεῖ τό λόγο οὔτε τήν σκέψη του. Δέν ἐκφράζεται οὔτε προσπαθεῖ νά ἐπικοινωνήσει μέ κανέναν. Οὐσιαστικά ἀπομονώνεται ἀπό τούς πάντες, κλείνεται στόν ἑαυτό του, γίνεται ἐγωκεντρικός καί ἀρρωσταίνει ψυχικά. Ἡ προσωπικότητα του δέν ἀναπτύσσεται ὁμαλά

  3)Ο κίνδυνος του μιμητισμού και της βίας Τά πρότυπα πού προβάλλονται εἶναι ἀρνητικά, δαιμονικά. Ἰδίως τά παιδιά τείνουν νά μιμοῦνται αὐτό πού βλέπουν. Ἔχουμε παιδιά πού αὐτοκτόνησαν ἤ πού ἔκαναν ἐγκλήματα μιμούμενοι  τῆς μικρῆς ὀθόνης.

         4)η ανικανότητα επικοινωνίας, παρά την συνεχή πληροφόρηση. Παρ' ὅλη τήν τεράστια κυκλοφορία
πληροφοριῶν οἱ ἄνθρωποι ὅλο καί πιό πολύ δυσκολεύονται νά ἐπικοινωνήσουν μεταξύ τους. Ἡ τηλεόραση ἐπιβάλλει τή σιωπή μέσα στήν οἰκογένεια. Αὐτός πού θέλει νά πεῖ τόν πόνο του, νά περιγράψει μιά κατάσταση πού ἔζησε, δέν βρίσκει  κάποιον νά τόν ἀκούσει. Καί ὁ ἴδιος σιγά-σιγά μαθαίνει νά μήν ἐπικοινωνεῖ. Ὁ ἄνθρπωπος σιγά-σιγά γίνεται ἀνίκανος νά ἐπικοινωνήσει, ἀνίκανος νά ἀγαπήσει ἀληθινά τόν ἄλλο. Ἀλλά ἐκτός αὐτῶν ὑπάρχουν καί

5) Οἱ σπουδαιότεροι κίνδυνοι :οἱ ἠθικοί.
Ἡ τηλεόραση εἶναι δάσκαλος τῆς ἀνηθικότητας καί μάλιστα κάθε εἴδους. Ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε ἐντολή νά μήν μολύνουμε τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς μας οὔτε μέ ἕνα πονηρό βλέμμα, οὔτε μέ μιά πονηρή σκέψη. Εἶπε ὅτι ἤδη ἔκανε πορνεία στήν καρδιά του ἐκεῖνος πού βλέπει πονηρά μέ σκοπό νά ἐπιθυμήσει.
Σκεφτεῖτε τώρα ἄν ἑκούσια στηνόμαστε μπροστά στήν μικρή ὀθόνη καί βλέπουμε ὅλες αὐτές τίς βρώμικες σκηνές καί εἰκόνες πού προβάλλει, πόσο ἁμαρτάνουμε, πόσο λερώνουμε τήν ψυχή μας. Ἡ ἁγνότητα, ἡ καθαρότητα εἶναι ἕνας πολύτιμος θησαυρός πού πρέπει νά τόν διαφυλάξουμε. Ἕνας ἅγιος ἔλεγε ὅτι ὁ Θεός ζητάει ἀπό τούς νέους κυρίως δύο πράγματα:
1) τήν ἁγνότητα καί
2) τήν ταπείνωση. Ὁ ἅγιος Ἀπ. Παῦλος γράφοντας στό νέο τότε ἅγιο Τιμόθεο τόν προέτρεπε: σεαυτόν ἁγνόν τήρει, δηλ. φρόντιζε νά τηρεῖς τόν ἑαυτό σου ἁγνό, καθαρό. Εἶναι δηλ. ἐντολή ἀπό το Θεό ἡ τήρηση τῆς ἁγνότητας.

-Καί τί λέτε ἡ ἁγνότητα ἀφορᾶ μόνο στό σῶμα;

-Ὄχι βέβαια . Ἀφορᾶ καί στή ψυχή. Πρέπει νά εἴμαστε καθαροί καί στίς σκέψεις μας καί στίς ἐπιθυμίες μας καί στά συναισθήματά μας. Ὅπως καταλαβαίνετε αὐτό εἶναι ἀδύνατο ὅταν δέν προσέχουμε τί βλέπουμε.

-Γιατί; Μπορεῖτε νά τό αἰτιολογήσετε;

-Διότι οἱ σκέψεις μας , οἱ ἐπιθυμίες μας, τά συναισθήματά μας τροφοδοτοῦνται κυρίως ἀπό τό τί βλέπουμε καί τί ἀκοῦμε. Οἱ αἰσθήσεις μας εἶναι οἱ πόρτες καί τά παράθυρα τῆς ψυχῆς μας. Μ' αὐτές ἡ ψυχή μας ἐπικοινωνεῖ μέ τόν κόσμο. Ὅταν ἀφήνουμε νά περνᾶνε ἀπό τίς αἰσθήσεις μόνο καλά ,καθαρά πράγματα τότε καί ἠ ψυχή μένει καθαρή . Ἀντίθετα ὅταν περνοῦν σάπια, μολυσμένα, ἀνήθικα πράγματα τότε καί ἡ ψυχή λερώνεται. Τότε καί ἡ φαντασία καί μνήμη λειτουργοῦν καταστροφικά καί μᾶς τά ξαναθυμίζουν. Τότε καί οἰ σκέψεις μας καί οἱ ἐπιθυμίες μας εἶναι ἀνάλογες μέ αὐτά πού εἴδαμε ἤ ἀκούσαμε καί τείνουμε-ἐδῶ εἶναι καί ὁ πιό φοβερός κίνδυνος- νά τά κάνουμε καί πράξη , νά τά  μιμηθοῦμε. Αὐτό λέγεται πλήρης συγκατάθεση στήν ἁμαρτία, εἶναι ἡ ὁλοκλήρωση τῆς ἁμαρτίας, ἡ ἔμπρακτη ἁμαρτία ὅπως λέμε.

-Βλέπετε λοιπόν πώς ἀπό μιά μικρή ἀμέλεια καί ἀπροσεξία στό βλέμμα μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά κάνει καί τίς χειρότερες ἁμαρτίες; Θυμᾶστε κάποιο σχετικό παράδειγμα ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη;

-Τοῦ Δαβίδ. Αὐτός ἦταν σπουδαῖος ἀνθρωπος: Βασιλιᾶς καί προφήτης, ἄνθρωπος πού ἀγαποῦσε καί σεβόταν τόν Θεό

Ἐπειδή ὅμως, δέν πρόσεξε κάποτε τό βλέμμα του καί εἶδε πονηρά μιά γυναίκα μέ σκοπό νά ἐπιθυμήση ἔκανε διπλῆ φοβερή ἁμαρτία: μοιχεία καί φόνο. Κατόπιν ἐκλαιγε καί ἐξομολογεῖτο ὅλη του τή ζωή. Μάλιστα ἔγραψε καί τόν 50ο Ψαλμό, τόν ψαλμό τῆς Μετανοίας (Ἐλέησόν με ὁ Θεός...) καί πολλούς ἄλλους. Ὁ Θεός πού δέχτηκε τήν μεγάλη του μετάνοια τόν συγχώρησε Θά μποροῦσε ὅμως πολύ εὔκολα νά ἀποφύγει ὅλη αὐτήν τήν ταλαιπωρία καί τήν διπλῆ ἁμαρτία, τήν διπλῆ μαχαιριά στήν ψυχή του, ἄν πρόσεχε τά μάτια του καί τά ἔπαιρνε ἀμέσως ἀπό τόν πειρασμό. Ἐκ τοῦ ὁρᾶν τίκτεται τό ἐρᾶν λέει ἡ Ἁγία Γραφή δηλ ἀπό τό βλέμμα γεννιέται ἡ ἐπιθυμία. Αὐτό πού βλέπουμε, ἄν δέν προσέξουμε, πέφτουμε στόν πειρασμό νά τό ἐπιθυμήσουμε κιόλας. Γιαυτό ἄς βλέπουμε πάντα ὑγιῆ, ἁγνά θεάματα καί ποτέ σαρκικά , σάπια, ὕποπτα, πονηρά.

Πόσο πολύ μπορεῖ νά πληγωθοῦμε μέ τά λεγόμενα ἀκατάλληλα θεάματα, πού εἶναι γιά ὅλους ἀκατάλληλα καί ὄχι μόνο γιά τούς ἀνηλίκους ὅπως γράφουν. Μάλιστα τελευταῖα δέν γράφουν κἄν ἀκατάλληλα ἀλλά κατάλληλο γιά ὅλους- γιά τά παιδιά ἀπαιτεῖται γονική συναίνεση. Εἶναι μιά ἀκόμη παγίδα διότι πῶς εἶναι δυνατόν νά γνωρίζει ὁ καϋμένος ὁ γονιός ἐκ τῶν προτέρων τί θά προβληθεῖ· καί δείχνουν ὅ,τι θέλουν παρασέρνοντας καί τά παιδιά στήν τηλεθέαση ἀνεπίτρεπτων καί νά τά ὀνομάσει κανείς πραγμάτων.

  6)Ἄλλος μεγάλος κίνδυνος εἶναι ὅτι ἡ τηλεόραση πολλές φορές παραπληροφορεῖ δίνει δηλ. ψευτική εἰκόνα τοῦ κόσμου καί τῆς κοινωνίας. 

Ἀκόμη οι δημοσιογράφοι, οι παραγωγοί προγραμμάτων και οι σύμβουλοι των τηλεοπτικών Σταθμών περισσότερο διαμορφώνουν την κοινωνία, παρά την εκφράζουν και μάλιστα την διαμορφώνουν αρνητικά, ενώ θα μπορούσε να λειτουργή παιδευτικά.

(Αὐτή ἡ ἑνότητα πού ἀκολουθεῖ ἄς διδαχθεῖ στά μεγαλύτερα παιδιά(Γ' Γυμνασίου-Λύκειο))

[ -Μπορεῖτε νά ἀποδείξετε αὐτή τή θέση; Γιατί συμβαίνει αὐτό;

-Συμβαίνει γιά τούς ἑξῆς λόγους:

Πρώτον, ο τρόπος προβολής τῶν διαφόρων κοινωνικών φαινομένων εξαρτάται από την οπτική γωνία από την οποία τα βλέπει ο δημοσιογράφος, ο παραγωγός. Η ψυχολογία μας έχει διδάξει ότι υπάρχει το φαινόμενο της προβολής, σύμφωνα με το οποίο ο άνθρωπος προβάλλει στον άλλο αυτό που έχει μέσα του. Έτσι, ο εμπαθής άνθρωπος συνεχώς βλέπει και στην κοινωνία τα πάθη που υπάρχουν μέσα του. Όποιος είναι άρρωστος ψυχικά βλέπει παντού αρρώστειες και πάθη, ενώ όποιος έχει ψυχική υγεία βλέπει και την υγιή πλευρά της κοινωνίας.

Μέσα από το πρίσμα αυτό πρέπει να δούμε το γεγονός ότι δεν προβάλλονται από τα μέσα μαζικής ενημερώσεως παραδείγματα που συνιστούν την υγεία του λαού, και υπάρχουν τόσα πολλά. Πλεονάζουν τα εγκλήματα και οι διάφορες μορφές βίας. Ουσιαστικά, με τέτοιες παρουσιάσεις επιδιώκεται να απαντηθούν ερωτήματα που απασχολούν τον ίδιο τον παρουσιαστή. Έτσι, μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν περνούν αξίες αλτρουϊσμού, ευποιίας, καλωσύνης, αγάπης. Και αν παρουσιάζωνται μερικά τέτοια περιστατικά είναι πολύ λίγα σε σχέση με τα εγκλήματα, που προτάσσονται στην παρουσίαση.

Δεύτερον, η παρουσίαση μερικών φρικιαστικών γεγονότων είναι αποσπασματική και απολυτοποιείται, λόγω της τρομερής ανταγωνιστικότητας. Για παράδειγμα μπορούμε να πούμε ότι ένα μεμονωμένο περιστατικό που παρουσιάζεται από το ένα “κανάλι”, λόγω της ανταγωνιστικότητος, παρουσιάζεται ταυτόχρονα και από τα άλλα. Εάν κάποιο γεγονός είναι φρικιαστικό, τότε όλα τα “κανάλια” για να είναι ενημερωμένα και, φυσικά, για να προσελκύσουν την προσοχή και το ενδιαφέρον του κοινού, ασχολούνται με αυτό, γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων, καλούνται ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, παιδαγωγοί για να μελετήσουν το φαινόμενο. Στην πραγματικότητα αυτό γίνεται για να ανεβάσουν το ποσοστό της ακροαματικότητος, γιατί πιστεύεται ότι αυτό θα συντελέση στην αύξηση των διαφημήσεων και βέβαια, την εισροή χρηματικών πόρων στον Σταθμό. Έτσι, ένα μεμονωμένο γεγονός γίνεται καθολικό, παρουσιάζεται ότι εκφράζει την κοινωνία, ενώ δεν συμβαίνει αυτό στην πράξη.

Νά πῶς μπαίνουμε μέ τήν τηλεόραση σ' ἕναν ψευτικό, φανταστικό κόσμο καί οὐσιαστικά ἀφηνόμαστε νά μᾶς διαμορφώσουν ταΐζοντας μας ψέμματα ἤ μισές ἀλήθειες. Αὐτό λέγεται εἰσβολή στήν ψυχή μας καί καταστρατήγηση τῆς ἐλευθερίας μας Ἡ σύγχρονη τηλεόραση δεν εκφράζει την κατάσταση της κοινωνίας, αλλά προσπαθεί να την διαμορφώση. Αν σκεφθή κανείς ότι και η χρήση της τηλεόρασης τίθεται μέσα στην προοπτική της κάθε λογής εξουσίας, που επιδιώκει να αποχαυνώση τον λαό και να τον αποπροσανατολίση, τότε καταλαβαίνει τους βαθύτερους σκοπούς.

Δεν πρέπει να στεκόμαστε σε παθητική κατάσταση, αλλά να δραστηριοποιηθοῦμε. Η ενεργοποίηση, εκτός των άλλων, συνίσταται στο να αναπτύξουμε τους εσωτερικούς μηχανισμούς και να αντιδρούμε σε κάθε προσπάθεια καταδυνάστευσης της ελευθερίας μας. Η προσπάθεια να διαφυλάξουμε την εσωτερική μας ελευθερία είναι επιβεβλημένη ανάγκη.

-Μήπως γνωρίζετε ἄλλες ἀρνητικές ἐπιδράσεις καί ἀποτελέσματα τῆς τηλεόρασης;

-Ὑπάρχουν ἀκόμη πολλές:

7) Ἡ τηλεόραση εἶναι χρονοφάγος. Ὑπολογίζεται ὅτι ἕνας σύγχρονος ἄνθρωπος 65 ἐτῶν ἔχει περάσει τά 9 του χρόνια παρακολουθώντας τηλεόραση. Κατασπαταλεῖται πολύτιμος χρόνος πού θά μποροῦσε νά ἀξιοποιηθεῖ δημιουργικά καί ψυχοφελῶς

8)Ἡ τηλεόραση ὑποκατέστησε τή μελέτη ,τό βιβλίο, ἐνῶ ἡ ἀπόδοση τῶν μαθητῶν πού τήν παρακολουθοῦν πέφτει. Ἀκόμη τά παιδιά ἰδίως τά μικρότερα ἔχουν ἀδυναμία συγκεντρώσεως τῆς προσοχῆς τους ἐξ αἰτίας τῆς τηλεόρασης.

9)Ἡ τηλεόραση προκαλεῖ καί σωματικές βλάβες ἐκτός ἀπό τίς ψυχικές: μείωση τῆς ὀπτικῆς ὀξύτητας, σωματική ἀδράνεια πού ὁδηγεῖ στήν παχυσαρκία, πονοκέφαλο (ὅταν βλέπει κανείς πολύ) κλπ

10)Ἡ τηλεόραση ἀπομόνωσε τούς ἀνθρώπους, ἐξάλειψε τίς εὐκαιρίες γιά ἐπικοινωνία μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί ἔκανε τήν ψυχαγωγία ἀτομική ἀπό συλλογική. Τά παιδιά ἔπαψαν νά παίζουν τά ἐνεργητικά παιγνίδια πού ἔπαιζαν παλαιότερα καί προτιμοῦν νά παρακολουθοῦν παθητικά τά διάφορα ;παιδικά καί ὄχι μόνο...Ἔτσι ὅμως δέν κοινωνικοποιοῦνται, δέν ἀναπτύσσεται φυσιολογικά ἡ προσωπικότητά τους· δέν μαθαίνουν νά ἀγαποῦν.

Ἀτέλειωτος ὁ κατάλογος τῶν κινδύνων καί τῶν βλαβερῶν ἀποτελεσμάτων. Εἴπαμε τούς σπουδαιότερους...

-Πῶς θά ἀντιμετωπίσουμε λοιπόν παιδιά αὐτήν τήν κατάσταση πού δημιούργησε ἡ εἰσβολή τῆς τηλεόρασης στή ζωή μας; Τί προτείνετε; (Ἄς ποῦνε τά παιδιά τίς σκέψεις τους)

1)Ἡ ἰδανική λύση θά ἦταν <<νά κλείσουμε μιά γιά πάντα καί νά ἀποκλείσουμε ἀπό τή ζωή μας τήν τηλεόραση. 

Ἐπειδή ὅμως δέν μποροῦμε ἴσως νά τό ἐπιβάλλουμε καί στά ὑπόλοιπα μέλη τῆς οἰκογένειάς μας τουλάχιστον ἄς τό προσπαθήσουμε στόν ἑαυτό μας. Ἔτσι θά γλυτώσουμε ὁριστικά μιά γιά πάντα ἀπό ὅλους τούς πειρασμούς καί τούς κινδύνους πού φέρνει μαζί της ἡ τηλεόραση. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός εἶχε προφητέψει ὅτι θά ἔλθει καιρός πού ὀ διάβολος θά μπεῖ σ' ἕνα κουτί καί τά κέρατά του θά εἶναι στά κεραμίδια;. Ἡ προφητεία ἐπαληθεύτηκε στίς μέρες μας μέ τήν τηλεόραση καί τίς κεραῖες της. Ὁ διάβολος μπῆκε στά σπίτια μας καί μᾶς κάνει μάθημα. Δέν πρέπει νά τοῦ τό ἐπιτρέψουμε. Ἄς τόν διώξουμε μέ μιά ἀποφασιστική κίνηση ἀπό τή ζωή μας.

2)Ἄν μᾶς φαίνεται ἀκατόρθωτη αὐτή ἡ ἰδανική λύση (στήν πραγματικότητα δέν εἶναι) τουλάχιστον ἄς βάλουμε ὅρια αὐστηρότατα καί κανόνες στόν ἑαυτό μας. 

Ἄς ἀποφύγουμε τόν πειρασμό τῆς μικρῆς ὀθόνης καί ὅταν βρεθοῦμε μόνοι μας στό σπίτι. Ἄς μήν τήν ἔχουμε σέ καμμιά περίπτωση στό δωμάτιό μας. Ἄς ἀποφασίσουμε ποτέ νά μήν τήν ἀνοίγουμε μόνοι μας. Ἄς ἔχουμε τό θάρρος νά φύγουμε ἤ νά ἀλλάξουμε ἀμέσως κανάλι ὅταν προβάλλονται πράγματα πού μᾶς

λερώνουν ἤ μᾶς ἀναστατώνουν καί μᾶς δαιμονοποιοῦν. Δέν ἐπιτρέπεται νά συζητᾶμε ἤ νά παίζουμε μέ τό διάβολο. Πολλές φορές καί προγράμματα φαινομενικά ἀθῶα (π.χ. ἕνα μάτς ποδοσφαίρου) τά βρωμίζουν παρεμβάλλοντας αἰσχρές διαφημήσεις· πρέπει νά ἔχουμε τήν ἑτοιμότητα καί τήν ἀποφασιστικότητα νά ἀλλάξουμε ἀμέσως κανάλι ἤ καί νά σταματήσουμε τήν τηλεθέαση.

3)Ἄς διαμορφώσουμε ἔτσι τή ζωή μας , τό καθημερινό μας πρόγραμμα ὥστε νά μήν μένει νεκρός χρόνος. Πάντα νά κάνουμε κάτι δημιουργικό, θετικό (μελέτη πνευματική, προσευχή, βοήθεια στό σπίτι, περίπατος, βοήθεια κάποιων πού ἔχουν ἀνάγκη, ἄθληση) γιά νά μήν πέφτουμε στήν εὔκολη λύση-πειρασμό νά δοῦμε τηλεόραση  Ἡ Ἁγία Γραφή καθώς καί ἡ δημιουργία τοῦ Θεοῦ, οἱ ἀξεπέράστές φυσικές ὀμορφιές εἶναι ἡ τηλεόραση τοῦ Θεοῦ. Ἄς ἀνοίξουμε αὐτήν τήν τηλεόραση καί ἄς κλείσουμε τήν ἄλλη τήν διαβολική.

4)Τέλος ἄς ζητήσουμε τή βοήθεια τοῦ πνευματικοῦ μας στό συγκεκριμένο θέμα καί ἄς προσευχηθοῦμε. Ἡ Θεία βοήθεια θά ἔλθει καί θά μᾶς ἀναδείξει νικητές. Ὁ Θεός νά τό δώσει γιά ὅλους μας.

Σύνθημα: Κλεῖστε τήν τηλεόραση!

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ!

π. Σάββας, http://hristospanagia.blogspot.com/

http://anavaseis.blogspot.com/2010/01/blog-post_09.html 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: 

1)ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ 

2)ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΝΕΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

3)Το 96% του συνόλου των ΜΜΕ του πλανήτη ανήκει σε 6 εβραϊκές εταιρείες

19 Ιουλίου Συναξαριστής Μακρίνης Οσίας, Δίου Οσίου, των Τεσσάρων Οσίων συνασκητών, Θεοδώρου Σαβαΐτου, Διοκλή Αββά, Γρηγορίου Επισκόπου Πανήδου, Μιχαήλ Οσίου.

Ἡ Ὁσία Μακρίνα Ἀδελφὴ τοῦ Μ. Βασιλείου

Στὴν ἱστορία τοῦ χριστιανισμοῦ λίγες ὑπῆρξαν οἱ γυναικεῖες μορφὲς σὰν τὴν ὑπέρλαμπρη μορφὴ τῆς Ἁγίας Μακρίνας, ποὺ ὁ Θεὸς τὴν εἶχε προικίσει μὲ τὰ μεγαλύτερα πνευματικὰ καὶ σωματικὰ χαρίσματα.
Ἦταν ἡ μεγαλύτερη ἀδελφὴ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καὶ τοῦ Γρηγορίου Νύσσης. Ἀνατράφηκε σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Εὐαγγελίου, ἀπὸ τὴν εὐσεβεστάτη μητέρα της Ἐμμέλεια. Ὅταν μεγάλωσε, ἀφοσιώθηκε στὴν ἀγαθοεργία καὶ στὴν ἀνατροφὴ τῶν ἀδελφῶν της, ποὺ ἔπαιξε καθοριστικὸ ρόλο στὴ μετέπειτα πνευματική τους πορεία. Ἡ Μακρίνα ἦταν μνηστευμένη, ἀλλὰ ὁ μνηστήρας της πέθανε.
Τότε, μαζὶ μὲ τὴ μητέρα της, ἀποσύρθηκε σὲ γυναικεία μονὴ στὸν Πόντο, κοντὰ στὸν ποταμὸ Ἴρη. Ἐκεῖ κοντὰ μόναζε καὶ ὁ ἀδελφός της, Μ. Βασίλειος. Στὴ μονὴ πέρασε τὴ ζωή της μὲ τὴ μελέτη τῶν Γραφῶν, τὴν προσευχή, καὶ προπάντων μὲ ἀγαθοεργίες. Διότι πάντα εἶχε στὸ μυαλὸ της τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, ποὺ προτρέπει τοὺς ἀνθρώπους, «ἀγαθοεργείν, πλουτεὶν ἐν ἔργοις καλοίς, εὐμεταδότους εἶναι, κοινωνικούς, ἀποθησαυρίζοντας ἑαυτοὺς θεμέλιον καλὸν εἰς τὸ μέλλον, ἴνα ἐπιλάβωνται τῆς αἰωνίου ζωῆς». Δηλαδή, νὰ ἀγαθοεργοῦν, νὰ γίνονται πλούσιοι σὲ καλὰ ἔργα, νὰ δίνουν πρόθυμα καὶ σὲ ἄλλους τὰ ἀγαθά τους, νὰ εἶναι ἁπλοὶ καὶ καταδεκτικοί, καὶ ἔτσι νὰ ἀποταμιεύουν γιὰ τὸν ἑαυτὸ τους στέρεο θεμέλιο στὸ μέλλον, γιὰ νὰ ἀποκτήσουν τὴν αἰώνια ζωή.
Μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο καὶ ἡ Ἁγία Μακρίνα ἔζησε καὶ τελείωσε τὴ ζωή της. Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Σοφίας ἔρωτι, τὸν νοῦν πτερώσασα, κόσμου εὐπάθειαν, ἐμφρόνως ἔλιπες, καὶ ἐνδιαίτημα τερπνὸν ἐγένου θείας ἀγάπης· σὺ γὰρ δι’ ἀσκήσεως, καὶ ἠθῶν τελειότητος, νύμφη ἐχρημάτισας, τοῦ Σωτῆρος περίδοξος· ᾧ πρέσβευε ὑπὲρ τῶν βοώντων· χαίροις Μακρίνα Θεοφόρε.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ὡς φωτὸς ἀνάπλεως δικαιοσύνης, τύπος θείων πράξεων, καὶ ἀρετῶν μυσταγωγός, ὤφθης τοῖς πίστει βοῶσί σοι· χαίροις Μακρίνα, παρθένων ἀγλάϊσμα.

Μεγαλυνάριον.
Ἤνθησας ἐκ ῥίζης περικλεοῦς, κλέος εὐσεβείας, γεωργοῦσα ἀπὸ παιδός· βίῳ γὰρ ἀμέμπτῳ, καὶ τρόποις ἐναρέτοις, Μακρίνα διαπρέπεις, ὡς καλλιπάρθενος.


Ὁ Ὅσιος Δίος
Καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀντιόχεια τῆς Συρίας, καὶ ἔζησε στὰ χρόνια του μεγάλου Θεοδοσίου. Ἦταν διακεκριμένος γιὰ τὴ θεολογική του πολυμάθεια καὶ γιὰ τὴν ἀνυπόκριτη εὐσέβεια καὶ ἐγκράτεια. Σὲ ἡλικία μάλιστα 35 ἐτῶν, τόσο πολὺ εἶχε ἐξαπλωθεῖ ἡ φήμη τῆς ἀρετῆς του, ποὺ ἀπὸ παντοῦ ἔρχονταν ν’ ἀκούσουν τὶς πολύτιμες συμβουλές του.
Μετὰ ἀπὸ χρόνια, τὸν προσκάλεσε ὁ Πατριάρχης Ἀττικὸς (406 – 425) στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τὸν χειροτόνησε ἱερέα. Τὰ ἱερατικά του καθήκοντα, ἐπετέλεσε μὲ πολὺ ζῆλο καὶ ἀκρίβεια. Ἦταν στοὺς ἐνορίτες του, πρότυπο ἱεροῦ καὶ φιλόστοργου πνευματικοῦ πατέρα καὶ οἰκογενειακοῦ συμβούλου.
Στὴν Κωνσταντινούπολη ἵδρυσε καὶ μοναστήρι. Κάποτε ἀρρώστησε βαριά, ποὺ ἔφτασε μέχρι τὰ πρόθυρα τοῦ θανάτου. Σώθηκε ὅμως ἀπὸ θαῦμα.
Τελικὰ πέθανε εἰρηνικά, ἀφοῦ διατήρησε μέχρι τὴν τελευταία του πνοὴ τὸ πῦρ τῆς εὐσεβείας καὶ τῆς στοργῆς γιὰ τὶς ψυχὲς τοῦ ποιμνίου του.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὁ βίον ἐφάμιλλον, τῇ κλήσει πολιτευθεὶς, τῆς δόξης τοῦ Πνεύματος, πυξίον ὤφθης σεπτόν, Πατὴρ ἡμῶν Ὅσιε· σὺ γὰρ θαυματουργίαις, ἱεραῖς διαπρέπων, ἔνδοξος ἐν Ὁσίοις, φερωνύμως ἐδείχθης. Διό σε ἀνευφημοῦμεν, Δῖε μακάριε.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Ἁγνείᾳ ψυχῆς, ἐνθέως ὁπλισάμενος, καὶ ἄπαυστον εὐχήν, ὡς λόγχην χειρισάμενος, κραταιῶς διέκοψας, τῶν δαιμόνων Δῖε τὰς φάλαγγας, θαυματουργὲ Πατὴρ ἡμῶν, πρεσβεύων ἀπαύστως, ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον.
Ἔνδοξος τῇ κλήσει ἀποφανείς, ἔνδοξος ἐν βίῳ, ἐχρημάτισας ἐπὶ γῆς· ὅθεν τῆς ἐνδόξου, τοῦ Λόγου βασιλείας, ἐνδόξως ἠξιώθης, Δῖε πανένδοξε.

Οἱ Ὅσιοι Τέσσερις συνασκητές (κατ’ ἄλλους 40)
Ἀπεβίωσαν εἰρηνικά.

Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὁ Σαββαΐτης
Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὁ Σαββαΐτης, ἀπὸ μικρὸς φοίτησε στὰ καλύτερα σχολεῖα τῆς ἐποχῆς του, κάτι ποὺ τὸν ἔκανε νὰ διακριθεῖ ἰδιαίτερα τόσο στὴν ρητορική, ὅσο καὶ στὴν φιλοσοφία.
Σὲ ἡλικία 18 χρονῶν, ἀφοῦ ἔχασε τοὺς δικούς του, ἀναχώρησε γιὰ τοὺς Ἁγίους Τόπους, ὅπου εἶχε μεγάλο πόθο νὰ προσκυνήσει. Μετὰ τὸ προσκύνημα, πῆγε στὴν Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σάββα ὅπου κι ἔγινε μοναχός.
Τὰ ἑπόμενα δέκα χρόνια ὁ Θεόδωρος ἀνέπτυξε πάρα πολὺ τόσο τὶς θρησκευτικὲς ὅσο καὶ τὶς θεολογικές του γνώσεις. Ἡ παιδεία καὶ ἡ ἀρετὴ ὅμως τοῦ Ὁσίου, ἔκαναν τὸν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων νὰ τὸν κάνει Ἀρχιεπίσκοπο στὴν Ἔδεσσα τῆς Συρίας. Ὁ Θεόδωρος, κάτω ἀπὸ μεγάλη πίεση δέχτηκε νὰ ἀναλάβει.
Ὡς Ἀρχιεπίσκοπος Ἔδεσσας, ἦταν συνέχεια δίπλα στὸ ποίμνιό του, μιλώντας τους γιὰ τὶς ἀλήθειες τοῦ Χριστιανισμοῦ. Πολέμησε τοὺς αἱρετικοὺς Νεστοριανοὺς καὶ τοὺς εἰδωλολάτρες. Ἦταν γι’ αὐτοὺς τὸ μαῦρο πανὶ καὶ γι’ αὐτὸ ἀποφάσισαν νὰ τὸν σκοτώσουν, ὅμως ὡς ἐκ θαύματος οἱ πληρωμένοι δολοφόνοι μόλις ἔβγαλαν τὸ μαχαίρι νὰ σκοτώσουν ἔμειναν παράλυτοι.
Αἰσθανόμενος τὸ τέλος του ὁ Ὅσιος, ἐπέστρεψε στὴν Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σάββα, ἀφοῦ προσκύνησε γιὰ τελευταῖα φορὰ τοὺς ἁγίους τόπους.
Ἐκεῖ στὴν Λαύρα, ἀφοῦ χαιρέτησε τοὺς ἀδελφούς του, μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες ἀπεβίωσε.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Δῶρον ἔνθεον, τῇ Ἐκκλησίᾳ, ὡς ἐπλήρωσας, ἐπαγγελίας, φερωνύμως ἀνεδείχθης Θεόδωρε· ἐν ἀρεταῖς γὰρ κοσμήσας τὸν βίον σου, ἱεραρχίας κανὼν ἐχρημάτισας. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἡ σεπτή σου ἄσκησις, ἱερωσύνης τῷ φέγγει, ἱερῶς ἠγλάϊσται, τῇ θεϊκῇ προμηθείᾳ· σκεῦος γάρ, τοῦ Παρακλήτου γεγενημένος, ἔβλυσας, τῇ Ἐκκλησίᾳ ζωῆς τὸν λόγον· διὰ τοῦτό σε τιμῶμεν, ὡς Ἱεράρχην, Χριστοῦ Θεόδωρε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις ἡσυχίας μυσταγωγός, καὶ τῆς Ἐκκλησίας, Ἱεράρχης φωταγωγός· χαίροις τῆς Ἐδέσσης, ὁ μέγας πολιοῦχος, Θεόδωρε τρισμάκαρ, Πατέρων καύχημα.

Ὁ Ὅσιος Ἀββᾶς Διοκλής

Σπούδασε γραμματική, φιλοσοφία καὶ στὰ εἰκοσιοκτώ του χρόνια ἔγινε ἀναχωρητής, μέσα σὲ μία σπηλιά.
Τὸν συνάντησε ὁ συγγραφὲς τοῦ Λαυσαϊκοῦ Ἡρακλείδης καὶ μεταξὺ ἄλλων τὸν ρώτησε: «Πῶς εἶναι δυνατόν, πάτερ, ὁ ἀνθρώπινος νοῦς νὰ βρίσκεται πάντοτε στὰ θεία νοήματα;».
Ὁ Ὅσιος ἀπάντησε: «Καθὼς συνηθίσει ὁ ἄνθρωπος, εἴτε μὲ καλὰ νοήματα εἴτε μὲ κακοὺς συλλογισμούς, ἔτσι καὶ πολιτεύεται».

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ νέος Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Πανήδου

Ἀναφέρεται στὸν Πατμιακὸ Κώδικα 266, χωρὶς βιογραφικὸ σημείωμα. Πάντως ἔζησε ἐπὶ εἰκονομαχίας καὶ πέθανε ὁμολογώντας τὴν ὀρθὴ πίστη. Ἐπισκοπῆ Πανήδου ὅμως δὲν συναντᾶται πουθενά. Ἴσως νὰ εἶναι Πανιοῦ, ποὺ βρισκόταν στὴν Ἡράκλεια τῆς Θράκης.

Ὁ Ὅσιος Μιχαήλ
Ἡ μνήμη του τιμᾶται σήμερα, σύμφωνα μὲ τὸν Ἱεροσολυμιτικὸ κώδικα 1096 φ. 115.
Ἦταν ἀνεψιὸς τοῦ Θεοδώρου Ἐδέσσης καὶ μοναχὸς τῆς Λαύρας τοῦ Ἁγίου Σάββα.
http://anavaseis.blogspot.com/2010/07/19.html
Μέγας Συναξαριστής