Σελίδες

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Ἡ ἀπάτη τῆς 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

Αἱματοκύλισαν τόν κόσμο γιά νά ἐπιβάλλουν τό δόγμα τῆς μηδενικῆς ἀνοχῆς κατά τῆς τρομοκρατίας πού «κατασκεύασαν» οἱ ἴδιοι. 

«Δέν πρέπει νά κοιμώμαστε μέ τά τσαρούχια» ἔλεγε ὁ μακαριστός π. Παΐσιος. Σκοπός τῆς Νέας τάξης πραγμάτων εἶναι ἡ παγκόσμια δικτατορία διά μέσου τῆς παγκόσμιας κυβέρνησης καί τοῦ χαράγματος-τσίπ (RFID) πού θέλουν νά ἐπιβάλλουν σέ ὅλους. Δεῖτε τό ἀποκαλυπτικό video ὅπου τό ὁμολογοῦν οἱ ἴδιοι:Θέλουν τήν ἐλευθερίας μας. Διψοῦν γιά ἐξουσία. Τό ἀρχικό δαιμόνιο (δαιμόνιο πού θέλει νά ἐξουσιάζει, νά ἄρχει) βιάζεται γιά τήν «θέωσή» του πρίν τήν ὁριστική συντριβή του στήν κόλαση.


Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣ. Μ' ἕνα ἁπλό φύσημα θά διαλύσει τόν Ἀντίχριστο, τά σχέδιά του καί τούς ὁπαδούς του. ΑΣ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.Ο ΧΡΙΣΤΌΣ ΜΑΣ «ΕΞΗΛΘΕΝ ΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΙΝΑ ΝΙΚΗΣΗ» (Ἀποκάλυψη Ἰωάννου,Στ΄2).
Διαβᾶστε καί δεῖτε ἀκόμη:


Ἡ προδοσία τῆς πίστεως συνεχίζεται ...



Ο Μητροπολίτης Πειραιώς για την προσευχή των Μουσουλμάνων στην Πλατεία Κοτζιά

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Ακτή Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +302104514833 (19), Fax +3102104528332
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 10ῃ Σεπτεμβρίου 2010

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Μέ αἰσθήματα ὀδύνης καί βαθυτάτου παραπικρασμοῦ παρακολουθήσαμε ἀπό τήν τηλοψία τήν παραχώρηση ἀπό τήν Δημοτική Ἀρχή τῶν Ἀθηνῶν ἀνευθύνως τῆς πλατείας Κοτζιᾶ στό κέντρο τῆς Ἀθήνας σέ Μουσουλμανικῆς θρησκευτικῆς παραδοχῆς πρόσωπα, τά ὁποῖα ἐπετέλεσαν δημοσίᾳ, ἀντί σέ προσωρινά παραχωρημένο κλειστό χῶρο τά θρησκευτικά των καθήκοντα διά πρώτην φοράν μετά τήν Ἐθνεγερσία καί τήν ἀποτίναξη τῆς βάναυσης τουρκικῆς θηριωδίας. Ἐπιθυμοῦμε νά καταθέσωμε τίς ἀπόψεις μας γιά τό θέμα:
1. Εἶναι πρόδηλος ἡ σύγχυση πού ἐπιχειρεῖται νά ἐπικρατήσῃ μέ τήν ταύτιση τῆς συνταγματικά κατοχυρωμένης ἐννοίας τῆς ἀνεξιθρησκείας καί τῆς ἐλευθερίας θρησκευτικῆς συνειδήσεως μέ τήν ἔννοια τῆς ἐπικρατούσης θρησκείας.

Η ‘Νέα Τάξη’ δεν προβάλλεται, δεν προτείνεται, αλλά επιβάλλεται!


[Τελικά  ὅμως ὁ Ἀντίχριστος καί οἱ δυνάμεις του θά νικηθοῦν διότι ὁ Χριστός Μας «ἐξῆλθε νικών καί ἵνα νικήσῃ»].

Θείο δώρο είναι το αυτεξούσιο και κανείς δεν μπορεί να το καταλύσει...Όμως, η ‘Νέα Τάξη Πραγμάτων’ και η ιδεολογία της θέτουν τα πράγματα σ’ άλλη βάση, στην οποία μας καλεί να συμμορφωθούμε χωρίς πολλές - πολλές αντιρρήσεις. Στηρίζεται στο δόγμα της «περιορισμένης κυριαρχίας», σύμφωνα με το οποίο η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι μία καθολική αξία, που έχει προτεραιότητα έναντι των άλλων αξιών, ακόμη και αυτής της εθνικής κυριαρχίας. Ουσιαστικά εκπληρώνονται στις ημέρες μας τα προφητικά λόγια του Μεγάλου Ιεροξεταστού του Ντοστογιέφσκυ: «Ω! Θα πείσουμε τους ανθρώπους πως μονάχα τότε θα γίνουν ελεύθεροι, όταν θα παραιτηθούν απ’ την ελευθερία τους για χάρη μας και θα υποταχθούν σε μας... “Ω! Θα τους επιτρέψουμε και την αμα ρτία, γιατί είναι αδύναμοι και ανίσχυροι και θα μας αγαπούν σαν παιδιά επειδή θα τους επιτρέψουμε να αμαρτάνουν...

Ψυχολογία - Βιβλία ψυχολογίας καί «ψυχολογικά» προβλήματα (Γέροντας Παΐσιος)

Ο γέροντας Παϊσιος για την Ψυχολογία και Ψυχιατρική που δεν παραδέχεται την ψυχή

Γ7. Προς Βασίλειον
Τίμιος Σταυρός 23/7/1977
Αγαπητέ μου αδελφέ κύριε Βασίλειε,
«Χαίρε εν Κυρίω»
Διάβασα το βιβλίο σας [και], αν και εγώ δεν είμαι αρμόδιος, θα σας πω το λογισμό μου επάνω σ’ αυτά που μου γράφετε, μια που το ζητάτε.
Κατ’ αρχάς ο τίτλος του βιβλίου «Ψυχολογία» [1] δεν μου άρεσε.
Μέσα έχει πολλά καλά – και πολύ θα βοηθήσουν τους νέους- αλλά και πολλά από αυτά, εάν δεν τα γνώριζαν οι νέοι ( τα λέγατε μόνο στους εκπαιδευτικούς ), θα βοηθούσαν καλύτερα.
Επίσης, εάν περισσότερο τα παρουσιάζετε τα πράγματα πνευματικά –παρά επιστημονικά- θα βοηθιόντουσαν πιο θετικά (με το να συλλάβουν το βαθύτερο νόημα της ζωής) να έλθη η Θεία Χάρις με τη θεία παρηγοριά, για να νοιώθουν χαρούμενα τα παιδιά και να μην καταφεύγουν σε χαμηλές και μάταιες χαρές, που δεν ξεδιψάνε την ψυχή, αλλά την καίνε περισσότερο.

11 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Θεοδώρας εξ Αλεξανδρείας, Ευφροσύνου Μάγειρα, των Αγίων Διοδώρου, Διομήδους και Διδύμου, Ιάς, των Αγίων Δημητρίου, Ευανθίας και Δημητριανού, Θεοδώρας Βάστας, Ανακομιδή Λειψάνων των Αγίων Σεργίου και Γερμανού.

Ἡ Ὁσία Θεοδώρα ἡ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια στὰ χρόνια τοῦ βασιλιὰ Ζήνωνος (474 – 490) καὶ ἦταν συνεζευγμένη μὲ εὐσεβὰ ἄνδρα, τὸν Παφνούτιο. Ἡ ζωὴ τῆς Θεοδώρας ἦταν τίμια, ἐνάρετη καὶ ἀφοσιωμένη στὸν σύζυγό της. Ὅμως, ὁ μισόκαλος διάβολος, σὲ κάποια στιγμὴ ἀδυναμίας τῆς Θεοδώρας, τὴν ἔσπρωξε κρυφὰ στὴν μοιχεία. Κανεὶς δὲν τὴν εἶδε. Κανεὶς δὲν τὸ ἔμαθε. Μποροῦσε, ἑπομένως, νὰ συνεχίσει ἁρμονικὰ τὴν ζωή της μὲ τὸν σύζυγό της. Ὅταν, ὅμως, ἄκουσε τὰ λόγια του Εὐαγγελίου, μὲ τὰ ὁποία ὁ Κύριος διδάσκει ὅτι «οὐκ ἐστὶ κρυπτόν, ὁ οὐ φανερὸν γενήσεται», δὲν ὑπάρχει, δηλαδή, κρυφό, τὸ ὁποῖο δὲν θὰ γίνει φανερὸ στὸ μέλλον, σκέφθηκε τὸ βάθος τῆς ἁμαρτίας της καὶ ἔκλαψε πικρά.
Ντύθηκε ἔπειτα ἀνδρικά, πῆγε σὲ μοναστῆρι καὶ ἐκάρη μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Θεόδωρος. Ἐκεῖ, μέρα – νύκτα μετανοοῦσε καὶ ἔκλαιγε τὴν ἁμαρτία της. Μετὰ ἀπὸ δυὸ χρόνια, συκοφαντήθηκε ὅτι πόρνευσε μὲ γυναῖκα, ὅταν ἔφεραν ἕνα νεογέννητο μωράκι ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα τοῦ μοναστηριοῦ. Τότε ἡ Θεοδώρα πῆρε τὸ βρέφος καὶ γιὰ ἑπτὰ ὁλόκληρα χρόνια, ἔξω ἀπὸ τὸ μοναστῆρι μὲ διάφορες κακουχίες, τὸ ἀνέθρεψε σὰν δικό της.
Ὅταν ἐπανῆλθε στὸ μοναστῆρι, τὸ ταλαιπωρημένο σῶμά της μετὰ ἀπὸ λίγο καιρὸ ξεψύχησε. Τότε οἱ μοναχοί, ὅταν διαπίστωσαν τὸ φῦλο της, θαύμασαν καὶ ὅλοι μαζὶ δόξασαν τὸ Θεό.

Τά ἐγκώμια τῆς ἀρετῆς (ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Συμβουλευτικό ἐγχειρίδιο)(mp3)


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 3-04-09.
Πηγή εἰκόνας:
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/wp-content/uploads/2010/02/agios-nikodimos-%CE%B9%CF%83%CF%84.jpg

Υπακοή


Από το Γεροντικό
ΕΙΠΕ ο αββάς Αντώνιος, ότι ή υπακοή με την εγκράτεια έχει τη δύναμη νά υποτάσσει και τα θηρία.
Ό αββάς Ποιμήν είπε, ότι μία φορά ρώτησε κάποιος τον αββά Παισιο:
Τι θα κάνω με την ψυχή μου, πού είναι αναίσθητη και δεν έχει φόβο Θεού;
Πήγαινε, απάντησε ο γέροντας, και υποτάξου σ' έναν άνθρωπο πού έχει φόβο Θεού. Ή αναστροφή σου μ' εκείνον θα σε μάθει κι εσένα νά φοβάσαι το Θεό.


Είπε ο αββάς Μωυσης σ' έναν αδελφό:
Έλα, αδελφέ μου, στην αληθινή υπακοή, όπου υπάρχει ταπείνωση όπου υπάρχει δύναμη, όπου υπάρχει χαρά, όπου υπάρχει υπομονή, όπου υπάρχει μακροθυμία, όπου υπάρχει φιλαδελφία, όπου υπάρχει κατάνυξη, όπου υπάρχει αγάπη. Γιατί όποιος κάνει καθαρή υπακοή, έχει αποκτήσει όλες τις εντολές του Θεού.

Εἰκόνες - Εἶναι οἱ εἰκόνες εἰδωλα;

Ποιά διαφορά ἔχει τό εἴδωλο ἀπό τήν εἰκόνα;
Ἡ βασική διαφορά τοῦ εἰδώλου ἀπό τήν εἰκόνα ἔγκειται σ᾿ αὐτό πού ὑπογραμμίζει ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ὅτι ἡ εἰκόνα εἶναι «ὁμοίωση» μέ τό ὑπαρκτό, ἐνῶ τό εἴδωλο εἶναι «ὁμοίωση» μέ τό ἀνύπαρκτο. Ἑπομένως εἶναι πλάσμα, φαντασία, ἀπάτης ὁμοίωμα. «…ψεύδους καί ἀπάτης ὁμοίωμα…, ψευδές τό εἴδωλον ἀνειποῦσιν μίμημα· τήν δ᾿ αὖ εἰκόνα, τοῦ ἀληθοῦς ἀφομοίωμα». Δηλαδή, μέ ἄλλα λόγια, τό ἀρχέτυπο τοῦ εἰδώλου εἶναι ἀνύπαρκτο, εἶναι φανταστικό εἴδωλο, δέν εἶναι πραγματικό πρόσωπο, ἐνῶ ἡ εἰκόνα ἔχει συγκεκριμένο ὑπαρκτό ἀρχέτυπο, εἶναι ὁμοίωμα τοῦ ἀληθινοῦ καί ὑπάρχοντας Θεοῦ. Ἡ εἰκόνα ἀπεικονίζει αὐτό πού ὑπάρχει πραγματικά, ἐνῶ τό εἴδωλο δέν ἔχει μιά τέτοια δυνατότητα, δηλαδή δέν ἀπεικονίζει μιά πραγματική Θεότητα. Ἐνῶ π.χ. ἡ εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ ἀπεικονίζει τό πρωτότυπο, τόν Σαρκωμένο Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ, τό ἄγαλμα τοῦ Δία τί ἀπεικονίζει; Ἕνα ξόανο πού λατρεύεται καθεαυτό. Γι᾿ αὐτό τό λόγο τά εἴδωλα ἀπαγορεύονται ἀπό τό Νόμο τοῦ Μωυσῆ στήν Παλαιά Διαθήκη.

Ο Επίσκοπος Μαδαγασκάρης Νεκτάριος Α’ (1952-2004)

του Μητροπολίτου Προικοννήσου Ιωσήφ
Το όνομά του νέκταρ γλυκύ: Νεκτάριος. Γεώργιος στο άγιο βάπτισμα. Γεωργήθηκε καλά από την Δωδεκανησιακή ευσέβεια των γονέων του, τον Στέργου και της Παναγιώτας Κελλή. Και με τη φροντίδα των πνευματικών του πατέρων: του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Ιεζεκιήλ Τσουκαλά, του Ιερομόναχου Γερβασίου Καμπουράκη και του Αγιορείτου Γέροντος Σπυρίδωνος Ξένου, που τώρα τον υποδέχονται στην άλλη όχθη.
Από μικρός έσκαψε κι ο ίδιος φιλότιμα τον μέσα του άνθρωπο. Τον ξεβοτάνισε, τον καλλιέργησε, τον έκαμε χωράφι παχύ, πλούσιο, αποδοτικό. Όσο εγκατέλειψε το σώμα του -ένα σαρκίο αραχνώδες, ασθενικό, ταλαίπωρο, τόσο στόλισε την ψυχή του: Με ανθρωπιά. Με ταπείνωση. Με σεμνότητα. Με σχολαστική παρθενική καθαρότητα. Με αγάπη – διπλή αγάπη: για το Θεό και για τήν εικόνα του Θεού, τον άνθρωπο.