Ἡ Βουλή χρειάζεται ἐξορκισμό (+Μητρ. Αὐγουστίνος Καντιώτης).

 VatopaidiFriend

Κάρτα Πολίτη- Ἡ Ἑλλάδα πρωτοπορεῖ στό ἠλεκτρονικό φακέλλωμα τῶν παιδιῶν της.

1)Απόσπασμα από την ομιλία του πρωθυπουργού στην φετεινή 75η ΔΕΘ που αφορά την Κάρτα Πολίτη

 Σε αντίθεση με την κυβέρνηση της Αγγλίας η οποία μετά τις πιέσεις που δέχτηκε δεσμεύτηκε ότι θα αποσύρη την Κάρτα Πολίτη (id card)[διαβᾶστε παρακάτω σχετικά]  η οποία ήδη είχε ξεκινήσει να λειτουργεί, δηλώνοντας μάλιστα η γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών και υπεύθυνη για το πρόγραμμα προώθησης των ιd cards (καρτών πολίτη) Theresa May ότι « Δεν πιστέψαμε ότι οι Id κάρτες θα έχουν επιτυχία» (Theresa May: "We didn't believe ID cards would work"), ο πρωθυπουργός της Ελλάδος δήλωσε σήμερα στην 75η Έκθεση Θεσσαλονίκης την εμμονή του στην ολοκλήρωση του προγράμματος γενικευμένου φακελλώματος, κάνοντας γενική δοκιμή μέσω της Κάρτας του Πολίτη για το σφάγισμα που θα επακολουθήσει.

Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. « Τά δάκρυα τῆς μετανοίας ».

ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ – Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ
Μετάφραση ἀπό τη ρωσική γλῶσσα:

Πρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης Φωτόπουλος 

Διδαχές τοῦ στάρετς Σάββα

 Ἀποσπάσματα πού ἐλήφθησαν ἀπό τά κηρύγματά του (320-322)

Τά δάκρυα τῆς μετανοίας

Μακάριοἱ πενθοῦντες ὅτι αὐτοί παρακληθήσονται
(Ματθ.5,4)

Ἡ μνήμη τοῦ θανάτου γεννᾶ τό θρῆνο γιά τίς ἁμαρτίες μας καί γιά τή φοβερή μοῖρα πού ἀναμένει τόν ἁμαρτωλό μετά τόν τάφο.  Αὐτός ὀ θρῆνος δέν εἶναι μιά περιστασιακή θλίψη τῆς καρδιᾶς πού ἀναλύεται σέ δάκρυα, ἀλλά ἀδιάκοπος πόνος τῆς μετανοούσης ψυχῆς, πού φθάνει μέχρι τή λήθη τοῦ ἑαυτοῦ της.  Αὐτά τά δάκρυα εἶναι μερίδιο τοῦ πεπτωκότος ἀνθρώπου ἀναπόφευκτο, ἄν ὄχι σ’ αὐτή τή ζωή, τότε μετά θάνατον, στήν αἰωνιότητα. Ὅποιος ἐδῶ δέ θρηνήσει τόν ἑαυτό του, θά θρηνεῖ ἐκεῖ αἰώνια.
Στούς ἀρχάριους ἡ προέλευση τῶν δακρύων ἔχει πολλές καί ποικίλες μορφές.  Συγκεκριμένα:συμβαίνουν δάκρυα ἐκ φύσεως, ἀπό τό Θεό, ἀπό θλίψη ἀξιοκατάκριτη ἤ ἐπαινετή, ἀπό κενοδοξία, ἀπό ἀκολασία, ἀπό ἀγάπη, ἀπό μνήμη τοῦ θανάτου καί ἀπό πολλές ἄλλες αἰτίες.
Εἶναι πολύ παρήγορο ὅτι ὅλων τῶν εἰδῶν τά δάκρυα μέσῳ τοῦ φόβου τοῦ Θεοῦ μποροῦν νά στραφοῦν σέ δάκρυα καθαρῶς πνευματικά καί σωτήρια.

Τα παιδιά, οι χαρές και οί δυσκολίες τους - Γέροντας Παίσιος.

Τα μικρά παιδιά

Έχω παρατηρήσει, Γέροντα, ότι τα μωρά μερικές φορές την ώρα της Θείας Λειτουργίας χαμογελούν.
- Αυτό δεν το κάνουν μόνο στην Θεία Λειτουργία. Τα μωρά είναι σε συνεχή επαφή με τον Θεό, επειδή δεν έχουν μέριμνες. Τί ειπε ό Χριστός για τα μικρά παιδιά; «Οί Άγγελοι αυτών έν ουρανοίς διά παντός βλέπουσι το πρόσωπον τον Πατρός μου τον έν ουρανοίς» . Έχουν επικοινωνία και με τον Θεό και με τον Φύλακα Άγγελο τους, που είναι συνέχεια δίπλα τους. Στον ύπνο τους πότε γελούν, πότε κλαίνε, γιατί βλέπουν διάφορα. Άλλοτε βλέπουν τον Φύλακα Άγγελο τους και παίζουν μαζί του – τα χαϊδεύει, τα πειράζει, κουνάει τα χεράκια τους, και αυτά γελούν -, άλλοτε πάλι βλέπουν καμμιά σκηνή του πειρασμού και κλαίνε.
- Ο πειρασμός γιατί πηγαίνει στα νήπια;
- Και αυτό τα βοηθάει, για να αισθάνωνται την ανάγκη να ζητούν την μάνα τους. Αν δεν υπήρχε αυτός ο φόβος, δεν θα αναγκάζονταν να αναζητήσουν τήν αγκαλιά της μάνας τους. Όλα τα επιτρέπει ό Θεός για το καλό.

Φαντασία καί πῶς διορθώνεται -Β΄ μέρος (Ἁγίου Νικοδήμου, Ἀόρατος Πόλεμος) (mp3)

Τό Α΄ μέρος βρίσκεται Ἐδῶ.


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 10-04-08.
Μελετῆστε ἀκόμη:

• ΦΑΝΤΑΣΙΑ (3)
• Φαντασία (1)
• ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ (7)
• ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ: ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ (ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ (1)
• ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ: ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΣΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ(mp3) (1)

Στά παιδιά ὁ ἔπαινος κάνει κακό (Γέροντας Πορφύριος).

         «Η πρώτη μέρα στο σχολείο» (Νατσιός Δημήτρης, δάσκαλος)

      Έτσι ακριβώς, «Η πρώτη μέρα στο σχολείο» τιτλοφορείται κι ένα κείμενο που περιέχεται στο «Ανθολόγιο Λογοτεχνικών Κειμένων Α΄ και Β΄ Δημοτικού», σελ. 30-31. Στο κείμενο αυτό      «προσφέρονται», ανεπιγνώστως προφανώς από τους συγγραφείς, όλα τα τρέχοντα ιδεολογήματα και τα κενοεπή στοιχεία που χαρακτηρίζουν το «νέο σχολείο».
Ένας μικρός μαθητής, πρωτάκι, διηγείται τις εντυπώσεις του από την πρώτη μέρα στο σχολείο. Μετά τις γνωστές αγωνίες, τον φόβο του αγνώστου, τη σπαραξικάρδιες «απαγκιστρώσεις» εκ της μητρικής αγκάλης και τα συναφή της παρθενικής «ακαδημαϊκής» σταδιοδρομίας, διαβάζουμε στον επίλογο: «Η δασκάλα μας ήταν η κυρία Μεταξά. Ήθελε να τη φωνάζουμε Γεωργία και κυρίως όχι δασκάλα. Ο Κυριάκος που καθόταν δίπλα μου, είπε: - Δασκάλα, μπορώ… Σταμάτησε. Η δασκάλα μας χαμογέλασε. Μετά είπαμε όλοι τα ονόματά μας. Φανή, Γιάννης, Ιουλία, Αναστασία…. Με τι θέλετε να αρχίσουμε; ρώτησε η κυρία μας.
Ο Κωστής σήκωσε το χέρι.

Άγιος νεομάρτυς Μακάριος

Κατά το έτος 1527, στις 14 Σεπτεμβρίου,
Μαρτύρησε ο Όσιος Μακάριος
(Από το νέο μαρτυρολόγιο του Αγ. Νικοδήμου)
Αυτός ο αοίδιμος ποια είχε πατρίδα και ποιους γονείς, δε μας το φανέρωσε η ιστορία του. Το ότι όμως υπήρξε μαθητής του Αγιοτάτου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Κυρίου Νήφωνος, ωραίος στο σώμα και ωραιότερος στην ψυχή, και ότι έδωσε μαρτυρικό τέλος, το βρίσκουμε γραμμένο στον βίο του ίδιου Αγιοτάτου Νήφωνος. Αυτός λοιπόν, ο πραγματικά μακάριος, υπήρξε ένας από τους μεγάλους αγωνιστές της κατά Χριστόν άσκησης και φύλακας της ακρίβειας του μοναχικού βίου και εξολοκλήρου ζηλωτής των αρετών του δασκάλου του, Αγίου Νήφωνος. Κι αφού έφτασε στο άκρο και το τέλειο της θείας αγάπης, φλεγόταν κάθε μέρα η καρδιά του και ποθούσε να αξιωθεί να τελειώσει τη ζωή του με μαρτυρικό θάνατο.

14 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Ύψωσις του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, Πλακίλλας Βασιλίσσης, Μνήμη στ’ Αγίας Οικουμενικής Συνόδου, Πάπα, Θεοκλή, Βαλεριανού νηπίου, Μακαρίου Οσιομάρτυρα.

Ὕψωσις τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ

Τὸ 326 ἡ Ἁγία Ἑλένη πῆγε στοὺς Ἁγίους Τόπους νὰ προσκυνήσει, καὶ νὰ εὐχαριστήσει τὸν Κύριο γιὰ τοὺς θριάμβους τοῦ γιοῦ της. Πηγαίνοντας ἐκεῖ ἡ Ἁγία Ἑλένη ἀρχίζει νὰ ἀναζητᾶ τὸν Τίμιο Σταυρό. Φτάνοντας στὸ Γολγοθὰ διατάζει νὰ γκρεμιστεῖ ὁ ναὸς τῆς Θεᾶς Ἀφροδίτης. Ἐκεῖ βρίσκουν τρεῖς σταυρούς. Καὶ μὴν ξέροντας ποιὸς ἀπὸ τοὺς τρεῖς εἶναι ὁ Τίμιος Σταυρὸς, ὁ Ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων, ἀκούμπησε κάποιας εὐσεβέστατης νεκρῆς γυναίκας τὸ σῶμα της διαδοχικὰ καὶ στοὺς τρεῖς σταυρούς. Μόλις ἀκούμπησε ἡ γυναίκα στὸν Τίμιο Σταυρὸ ἀναστήθηκε.
Μαθεύτηκε γρήγορα τὸ νέο καὶ πλῆθος κόσμου ἄρχισε νὰ ἔρχεται γιὰ νὰ προσκυνήσουν. Ὕψωσαν τὸν Τίμιο Σταυρὸ μέσα στὸ ναὸ καὶ σὲ μέρος ψηλὸ γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ τὸν δοῦν καὶ νὰ τὸν προσκυνήσουν ὅλοι.
Ὁ Σταυρὸς εἶναι τὸ ὅπλο ὅλων τῶν χριστιανῶν κατὰ τοῦ διαβόλου.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’.
Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς Βασιλεῦσι, κατὰ βαρβάρων δωρούμενος, καὶ τὸ σὸν φυλάττων, διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.