Κλεόπας Ηλίε, ο Γέροντας της Μονή Sihastria. Ο γέροντας της υπομονής

Ο Γέροντας Κλεόπας γεννήθηκε στο χωριό Σούλιτσα του νομού Botosani της Ρουμανίας στις 10 Απριλίου του 1912. Ήταν το πέμπτο από τα δέκα παιδιά της οικογένειας των Αλέξανδρου και Άννας, μάλιστα από τα δέκα παιδιά τα πέντε ακολούθησαν το μοναχικό βίο. Οι γονείς του ήταν ζωντανό παράδειγμα χριστιανικής ζωής, το σπίτι τους ήταν μια κατ΄ οίκον εκκλησία όπως ο ίδιος ο γέροντας διηγόταν.

Από την γέννησή του για δύο μήνες συνεχώς ο Κωνσταντίνος -κοσμικό όνομα του γέροντα- ήταν συνεχώς. Δεν έτρωγε σχεδόν τίποτα και έκλαιγε μέρα και νύχτα, έτσι που όλοι ανησυχούσαν για τη ζωή του. Μη γνωρίζοντας τι να κάνει η μητέρα του επειδή δύο άλλα αδέλφιά του πέθαναν σε νηπιακή ηλικία· πήγε στον ερημίτη Κόνωνα Georgescu ο οποίος ήταν πνευματικός στην Cozancea και με την βοήθειά του η Παναγία θεράπευσε τον μικρό Κωνσταντίνο.

Στα τέλη του 1927, ο μεγαλύτερος αδερφός του, Γεώργιος εισήλθε στην Ιερά Σκήτη Sihastria ο οποίος στην κουρά του ονομάστηκε Γεράσιμος μοναχός, ενώ το χειμώνα του 1929, ο Κωνσταντίνος και ο αδελφός του Βασίλειος αποφάσισαν και αυτοί να μονάσουν στην ίδια Σκήτη (μοναστήρι). Έγινα δεκτοί μετά από τον Ηγούμενο της Σκήτης π. Ιωαννίκιο Moroi.

Την άνοιξη του 1931 ο ρασοφόρος Βασίλειος αδελφός και συνασκητής του π. Κλεόπα, ασθένησε και σε τρεις μέρες κοιμήθηκε εν ειρήνη. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1933 ο π. Γεράσιμος, μεγαλύτερος αδελφός του γέροντα παρέδωσε και αυτός την ψυχή του στα χέρια του Χριστού.

Συνέντευξη π. Σαράντη Σαράντου στον δημοσιογράφο Ζερβό με θέμα την Κάρτα Πολίτη 2/12/10 (βίντεο)

Η πρώτη συνέντευξη-εκπομπή με θέμα την Κάρτα Πολίτη του π. Σαράντη Σαράντου στις 25/11/10 στον δημοσιογράφο Ζερβό είναι: Συνέντευξη π. Σαράντη Σαράντου στον δημοσιογράφο Ζερβό με θέμα την Κάρτα Πολίτη (βίντεο)

Παραθέτουμε την δεύτερη εκπομπή με θέμα την Κάρτα Πολίτη στις 2/12/10 και όπως φαίνεται θα ακολουθήσει και τρίτη την επόμενη Πέμπτη













Πολλές ευχαριστίες στον αδελφό Αντώνιο
agiooros.org

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 5ον Κεφάλαιο 1ον.1)«Χρειάζεται πολλή προσευχή» 2)«Αιτήματα στην προσευχή»

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΟΠΛΑ

«Όταν πονάη κάνεις για την σημερινή κατάσταση πού επικρατεί στον κόσμο

και προσεύχεται, τότε βοηθιούνται οί άνθρωποι, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο». 

  Ή προσευχή, όπλο ισχυρό 

«Χρειάζεται πολλή προσευχή»

Παλιά, για νά κάνη κάτι κανείς, αν ήταν κοσμικός άνθρωπος, θα σκεφτόταν. Αν ήταν πνευματικός άνθρωπος, θά σκεφτόταν και θά προσευχόταν.
Στην εποχή μας ακόμη και «πνευματικοί» άνθρωποι όχι μόνο δέν προσεύχονται, αλλά οΰτε σκέφτονται. Καί μάλιστα, συχνά πρόκειται γιά σοβαρά θέματα, καί αυτοί κάνουν πρόβες μέ τον κόσμο. Σε όλες τις περιπτώσεις, πριν ενεργήσουμε, νά λέμε: «Σκέφθηκα γι’ αυτό; Προσευχήθηκα γι' αυτό;». Όταν κανείς ενεργή, χωρίς νά σκεφθή καί χωρίς νά προσευχηθη, ενεργεί σατανικά. Καί βλέπεις, συχνά πολλοί Χριστιανοί μέ τον τρόπο πού ενεργούν, δέν αφήνουν τον θεό νά έπέμβη.
Νομίζουν ότι αυτοί θά τά καταφέρουν όλα μόνοι τους. Ένω ακόμη καί ό άπιστος λέει «έχει ό Θεός», αυτοί δέν το λένε.
Τά βάζει λ.χ. κάποιος μέ τον καρνάβαλο, ενώ μπορεί νά κάνη προσευχή καί νά ρίξη ό Θεός τέτοιο χαλάζι, πού νά σκορπίσουν όλοι καί νά ματαιωθη κάθε εκδήλωση. Ή, ας υποθέσουμε, μερικοί κατηγορούν έναν δεσπότη καί οι άλλοι καταφεύγουν στό Συμβούλιο Επικρατείας.
Άλλα ούτε εκεί σταματούν. Διαδηλώσεις, φασαρίες, άρθρα στις εφημερίδες... Συνέχεια ανθρώπινες προσπάθειες και δέν αφήνουν τόν Θεό νά ένεργήση. Δέν καταφεύγουν στην προσευχή, ώστε νά απάντηση ό Θεός δια της προσευχής. Με τήν ταπείνωση και την προσευχή διορθώνονται όλα τά αδιόρθωτα.
Σήμερα ζούμε σε χρόνια Αποκαλύψεως. Δέν χρειάζεται νά είναι κανείς Προφήτης γιά νά το καταλάβη.

Η μαρτυρία των χριστιανών νέων και η ειρήνη. π.Σαράντης Σαράντος (για γέροντα Πορφύριο +2 Δεκεμβρίου)

π. Σαράντη Σαράντου, 

Θεολόγου καί φιλόλογου,
ἐφημέριου  Ἱ. Ν. Κοιμ. Θεοτόκου Ἀμαρουσίου

Σέ ἕνα μικρό λόφο τοῦ Ὡρωποῦ ζεῖ ἡσυχαστικά ἕνας ἁγιορείτης γέροντας ἱερομόναχος, ὁ π. Πορφύριος. Μερικοί ἀπό σᾶς ἤ ὅλοι σας ἴσως ἔχετε ἀκούσει γι’ αὐτόν. Δέν τόν ἔχουμε δεῖ ντυμένο μέ πολυτελῆ ἄμφια. Εἶναι ὑπέργηρος, μέ σοβαρά κλονισμένη ὑγεία καί μέ ἰσχνή φωνή. Στόν ἄνθρωπο αὐτό τοῦ Θεοῦ τρέχουν ἀπ’ ὅλα τά μέρη τοῦ κόσμου νά ἀκούσουν μιά συμβουλή, νά πάρουν ἔστω τήν εὐχή του, μά κυρίως τήν εἰρήνη του.

Ὁ εἰρηνικός αὐτός ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἔβαλε στή ζωή του σωστούς θεανθρώπινους στόχους. Πέτυχε τήν εἰρηνική συμφιλίωσή του μέ τόν Τριαδικό Θεό λέγοντας ἀσταμάτητα καί ταπεινά τήν εὐχούλα. Ὕστερα εἰρήνευσε ἀπόλυτα μέ τόν ἑαυτό του. Ἔτσι τοῦ ἀνοίχτηκαν διάπλατα οἱ ὁρίζοντες τῆς γνώσεως. Εἰρηνεμένος μέ τούς ἀδελφούς του βλέπει μέ θεϊκή διορατικότητα ὁλόκληρη τή ζωή τους καί τούς βοηθάει μοναδικά. Τέλος, ὅλος ὁ κόσμος, τά βουνά καί τά δάση, οἱ πόλεις καί τά χωριά, τά φυτά καί τά ζῶα, οἱ ἐπιστῆμες, τά διάφορα πολιτικά συστήματα τοῦ εἶναι ὁλάνοιχτα σέ γνώση, γιατί εἶναι πέρα γιά πέρα εἰρηνεμένος σέ θεολογική κλίμακα, σέ ἀνθρωπολογική, σέ κοινωνικολογική καί σέ κοσμολογική.
Ὁ ἄνθρωπος αὐτός τῆς εἰρήνης γίνεται ἀκένωτη πηγή εἰρήνης γιά χιλιάδες ἀνθρώπους γύρω του.
Προτίμησα νά θεμελιώσω τήν εἰσήγησή μου σκιαγραφώντας πολύ λιτά μιά μεγαλειώδη σύγχρονη προσωπικότητα, πού κατά τήν ταπεινή μου γνώμη, μπορεῖ νά ἀποτελέσει τό ζωντανό θεανθρώπινο ἀρχέτυπο εἰρήνης. Τό φρόνημα τοῦ γέροντα εἶναι νεανικό, ἡ μαρτυρία του ὁλοζώντανη καί μπορεῖ νά γίνει κανόνας εἰρήνης γιά ὅλους μας.

Αποτελέσματα των παραβάσεων των εντολών . Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

 

Η ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙ ΤΗ Θ. ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ *

1. Όπως ζούμε, θα κληρονομήσουμε την αιώνια ζωή;

Ακούσαμε προηγουμένως στην Ευαγγελική περικοπή (Λουκά 18, 18-27) το περιστατικό για ένα άρχοντα πλούσιο, νέο άνθρωπο, ο οποίος, ενάρετος ων και έχων αμφιβολία περί του αν οι αρετές τις οποίες είχε εκ της νεότητός του θα τον οδηγούσαν στη βασιλεία του Θεού και στην αιώνιο ζωή, προσήλθε προς τον Χριστό μας, ο οποίος εδίδασκε, και τον ερώτησε: «Διδάσκαλε αγαθέ, τι ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω;» Τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνιο ζωή;

Είναι ένα ερώτημα το οποίο πρέπει όλους μας να μας απασχολεί αφού γνωρίζουμε ότι αυτή εδώ η ζωή είναι προσωρινή, είναι τίποτε, φεύγει πολύ γρήγορα· επομένως η σκέψη μας, η καρδιά μας και οι επιθυμίες μας πρέπει να είναι στραμμένες προς την αιώνια ζωή.  Το ερώτημα λοιπόν αυτό ενός νέου ανθρώπου «τι ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω;», τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή, είναι ένα ερώτημα το οποίο θα πρέπει διαρκώς να είναι μέσα στο νου και μέσα στην καρδιά μας και να φροντίζουμε να βρούμε τρόπο να κληρονομήσουμε κι εμείς την αιώνια ζωή.

Ας πω, αγαπητοί μου, από την αρχή ότι, αν δει κανένας με ακρίβεια τα πράγματα και εκτιμήσει τον τρόπο με τον οποίο ζούμε οι περισσότεροι από μας  θα πρέπει να αμφιβάλλει αν όντως θα κληρονομήσουμε όλοι μας την αιώνιο ζωή!  Και θα θέλαμε όλοι μας να κληρονομήσουμε την αιώνια ζωή!

Ἡ ἁμαρτία: τό μοναδικό καί πολύ μεγάλο κακό_2_Ἁγίου Νικοδήμου_Πνευματικά Γυμνάσματα_mp3

Π. Σάββας 2010-10-31_Ἡ ἁμαρτία: τό μοναδικό καί πολύ μεγάλο κακό_2_Ἁγίου Νικοδήμου_Πνευματικά Γυμνάσματα_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 31-10-2010 (Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ηχητικό Συναξάρι 2 Δεκεμβρίου

Για να το κατεβάσετε στον υπολογιστή σας κάντε Δεξί κλίκ -> download document

pentapostagma.gr

«Πως πήγα μοναχός». Γέροντας Πορφύριος (+2 Δεκεμβρίου)

Με πληροφορίες από Ι.Ησυχαστήριο Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Όσοι θέλετε να το κατεβάσετε στον υπολογιστή σας δεξί κλίκ στο ΕΔΩ και αποθήκευση δεσμού ώς, ή αποθήκευση ώς.

2 Δεκεμβρίου Συναξαριστής Αββακούμ Προφήτου, των Αγίων Ιωάννη, Ηρακλαίμωνος, Ανδρέα και Θεοφίλου, Μερώπης, Αβίβου του Νέου, Μωυσέως Ομολογητού, Κυρίλλου Φιλεώτη, Αθανασίου Εκλείστου, Αββακούμ Οσίου, Ισιδώρου Οσίου.

Ὁ Προφήτης Ἀββακούμ

Ὁ Ἀββακούμ, ποὺ τὸ ὄνομά του σημαίνει «θερμὸς ἐναγκαλισμός», ἦταν ἀπὸ τὴ φυλὴ τοῦ Συμεὼν καὶ γιὸς τοῦ Σαφάτ.  Ὁ χρόνος ποὺ ἔδρασε τίθεται μεταξὺ 650 καὶ 672 π.Χ.
Στὸ προφητικό του βιβλίο, ποὺ διακρίνεται γιὰ τὴν ἀξιόλογη λογοτεχνική του χάρη, ἐλέγχει τὸν ἰουδαϊκὸ λαό, ἐπειδὴ παρεξέκλινε ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ θρησκεία στὴν εἰδωλολατρία.
Νὰ τί συγκεκριμένα ἀναφέρει, σχετικὰ μὲ τὸ πῶς πρέπει κανεὶς νὰ πιστεύει στὸ Θεό:
«Ἐὰν ὑποστείληται, οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ· ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεώς μου ζήσεται. Ἐγὼ δὲ ἐν τῷ Κυρίῳ ἀγαλλιάσομαι, χαρίσομαι ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτήρι μου».
Ποὺ σημαίνει, ἂν κανεὶς λιποψυχήσει καὶ ἀδημονήσει στὶς διάφορες δοκιμασίες, ἂς μάθει, λέει ὁ Κύριος, ὅτι δὲν ἐπαναπαύεται ἡ ψυχή μου σ’ αὐτόν. Ὁ δίκαιος ποὺ πιστεύει σ’ ἐμένα καὶ τηρεῖ τὸ Νόμο μου, θὰ σωθεῖ καὶ θὰ ζήσει. Ἐγὼ ὅμως, λέει ὁ Προφήτης, θὰ ἀγάλλομαι ἐλπίζοντας στὸν Κύριο. Θὰ γεμίσει χαρὰ ἡ καρδιά μου γιὰ τὸν σωτήρα μου Θεό.
Ὁ προφήτης Ἀββακοὺμ πέθανε εἰρηνικὰ καὶ τάφηκε στὸν τόπο τῶν πατέρων του.