Θά δοῦμε τόν Θεό ὡς φῶς ἤ ὡς φωτιά;

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ: Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου) πού, σύν Θεῷ, θά κυκλοφορήσει σύντομα σέ τευχίδιο.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ Ο ΘΕΟΣ «ΣΥΣΣΩΡΕΥΕΙ ΟΡΓΗ»;

Σύν Θεῷ θὰ τὸ ἑρμηνεύσουμε τό κατά δύναμιν, μὲ ἕνα κτιστὸ παράδειγμα, ἀπό τήν δική μας πραγματικότητα, γιά νὰ τὸ καταλάβουμε.

Ὅταν ἔχεις ἕναν ἄνθρωπο, τὸν ὁποῖο ἀδικεῖς συνέχεια, κι ἐκεῖνος σοῦ ἀνταποδίδει συνέχεια καλοσύνη κι ἐσὺ ἐπιμένεις νὰ τὸν ἀδικεῖς, κι ἐκεῖνος ἐπιμένει νὰ σὲ εὐεργετεῖ...Πῶς θὰ νοιώσεις, ὃταν κάποια στιγμὴ βρεθεῖς μπροστά του, ἔχοντας ἀπορρίψει τὶς μύριες εὐκαιρίες, ποὺ σοῦ ἔδωσε ἐκεῖνος, νὰ ἀγαπηθεῖτε καὶ νὰ γίνετε φίλοι; Γιὰ πές μου, πῶς θὰ νοιώσεις; Δὲν θὰ ντραπεῖς; Δὲν θὰ νοιώσεις καρφιὰ στὸ κεφάλι σου; Θὰ νοιώσεις. Θὰ λές: «κοίταξε, τί μου ‘κανε αὐτὸς καὶ τί τοῦ ἀνταπέδωσα;»

Ἔτσι θὰ αἰσθανθοῦμε κι ἐμεῖς μπροστὰ στὸν Χριστό...Γιατί αὐτὸ ἔκανε ὁ Χριστός...Ἐμεῖς συνεχῶς Τὸν ἀδικοῦμε, Τὸν περιφρονοῦμε, Τὸν διαγράφουμε: «Φύγε ἀπ’ τὴν ζωή μας. Δὲν Σὲ θέλουμε», Τοῦ λέμε...Μπορεῖ νὰ μὴν τὸ λέμε λεκτικά, ἀλλὰ μὲ τὴν ζωὴ μας αὐτὸ Τοῦ λέμε...Ὅταν κάνουμε τὰ δικά μας θελήματα καὶ δὲν ψάχνουμε νὰ βροῦμε τί θέλει ὁ Θεὸς πραγματικά στὴν κάθε στιγμή, αὐτὸ κάνουμε. Τοῦ λέμε: «Τώρα κάθησε στὴν ἄκρη. Τώρα θὰ κάνω ΕΓΩ. Θὰ πῶ ΕΓΩ. Δὲν μ’ ἐνδιαφέρει, τί λὲς Ἐσύ. ΕΓΩ τώρα -γιὰ παράδειγμα- θὰ κάνω ἔκτρωση (δηλ. φόνο). Δὲν μπορῶ. Ἔχω οἰκονομικὰ προβλήματα».

Τὸν διαγράφουμε τὸν Θεό. Βάζουμε τὴν λογική μας, τὸ θέλημά μας μπροστὰ καὶ πάνω ἀπὸ τὸ θέλημά Του. Ἐνῶ ἡ καλλίτερη ἐπιλογὴ γιὰ μᾶς σὲ κάθε περίσταση εἶναι πάντα τὸ δικό Του θέλημα, πολλές φορές ἐμεῖς θέλουμε νά γίνει τό δικό μας. Λέμε π.χ. «ΕΓΩ τώρα δὲν θὰ κάνω παιδί. ΕΓΩ θὰ προγραμματίσω πότε θὰ κάνω παιδί». Τὸν διαγράφουμε τὸν Θεό. Τὸν βάζουμε στὴν ἄκρη. Καταλάβατε; Ἀναφέρθηκα σὲ κὰτι κραυγαλέο, γιὰ νὰ καταλάβουμε πῶς περιφρονοῦμε τὸν Θεό...

Γέροντας Παΐσιος: Πρέπει νά περάσουμε τίς ἐξετάσεις τῆς ἁγνότητας

Η ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ: Η ΑΓΝΟΤΗΤΑ -Π.ΠΑΪΣΙΟΣ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΝΟΤΗΤΑΣ (ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ)

Διηγεῖται ὁ π. Παΐσιος:«Ήρθαν δυο-τρεις φοιτήτριες σήμερα και μου είπαν: «Γέροντα, κάντε προσευχή να περάσουμε στις εξετάσεις».

Και εγώ τις είπα: «Θα προσευχηθώ να περάσετε τις εξετάσεις της αγνότητας. Αυτό είναι το πιο βασικό. Όλα τα άλλα βολεύονται μετά». Καλά δεν τις είπα; Ναι, είναι μεγάλο πράγμα να βλέπεις στα πρόσωπα των νέων σήμερα τη σεμνότητα, την αγνότητα! Πολύ μεγάλο πράγμα!

Έρχονται μερικές κοπέλες οι καημένες τραυματισμένες. Ζουν άτακτα με νέους, δεν καταλαβαίνουν πως ο σκοπός τους δεν είναι καθαρός και σακατεύονται. «Τι να κάνω, πάτερ;» με ρωτούν. «Ο ταβερνιάρης, τις λέω, έχει φίλο τον μπεκρή, αλλά γαμπρό δεν τον κάνει στην κόρη του». Να σταματήσετε τις σχέσεις. Αν σας αγαπούν πραγματικά, θα το εκτιμήσουν. Αν σας αφήσουν, σημαίνει ότι δεν σας αγαπούν και θα κερδίσετε χρόνο».

Ο πονηρός εκμεταλλεύεται τη νεανική ηλικία, που έχει επιπλέον και τη σαρκική επανάσταση και προσπαθεί να καταστρέψει τα παιδιά στη δύσκολη αυτή περίοδο που περνούν. Το μυαλό είναι ανώριμο ακόμα, υπάρχει απειρία μεγάλη και απόθεμα πνευματικό καθόλου. Γι’ αυτό ο νέος πρέπει πάντα να αισθάνεται ως ανάγκη τις συμβουλές των μεγαλυτέρων σ’ αυτή την κρίσιμη ηλικία, για να μη γλιστρήσει στο γλυκό κατήφορο της κοσμικής λεωφόρου, που στη συνέχεια γεμίζει την ψυχή από άγχος και την απομακρύνει αιώνια από τον Θεό.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ - ΛΟΓΟΣ ΑΓ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ (ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ).mp3

ΠΩΣ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΤΗΝ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ ΜΑΣ

Π. Σάββας 2007-12-30 ΛΟΓΟΣ ΑΓ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ (ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ_ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΑΞΗ ΓΟΝΕΩΝ).mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 30-12-2007 (Σύναξη Γονέων).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Πηγή εἰκόνας: Ἱ. Ἡσ. Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς, Ἅγιος Βασίλειος, Λαγκαδᾶ.

Επίσκοπος Αρτέμιος: «Είμαι απλώς ένας υπηρέτης του Χριστού»

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης έδωσε σήμερα 9/12/2010 ο επίσκοπος Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιος στο ΝΙΝ. Μεταφέρουμε στο ιστολόγιο μας αποσπάσματα της συνέντευξης αυτής:

Η απόφασή σας είναι να ακολουθήσετε τη βαθιά ρήξη με τη Σύνοδο και τη διαφωνία με τις αποφάσεις της;

Οχι. Δεν πρόκειται για ρήξη. Είναι η παραμονή σε εκείνο που ήμουν για 50 χρόνια. Δεν διαχωρίζομαι από κανέναν. Απλά, η άποψή μου είναι ότι δεν θα συμμορφωθώ με τις αντικανονικές αποφάσεις της Συνόδου.

Δεν είχατε την υποχρέωση να υπακούσετε ως επίσκοπος στον Πατριάρχη και τη Σύνοδο;

Ο σεβασμός της υποχρέωσης υπάρχει εφόσον δεν καταπατώνται οι Κανόνες και τα ζητήματα της Πίστης. Σύμφωνα με τους όρκους μου ομολογώ ότι παραμένω σε ένωση με τους αγίους Αποστόλους, τους Αγίους Πατέρες, τις Συνόδους, τον Άγιο Σάββα. Και δεν έχω χωριστεί από αυτά....

10 Δεκεμβρίου Συναξαριστής Των Αγίων Μηνά, Ερμογένους και Ευγράφου, Γέμελου Πολυάθλου, Θωμά Οσίου, Θεοτέκνου, Μαριανού, Ευγενίου, Σύναξις Αρχιστράτηγου Μιχαήλ.

Οἱ Ἅγιοι Μηνᾶς, Ἑρμογένης καὶ Εὔγραφος

Ὁ Μηνᾶς ἦταν Ἀθηναῖος καὶ ἀπὸ τὴν οἰκογένειά του εἰδωλολάτρης. Ὅταν ὅμως ἐκπαιδεύτηκε καὶ μορφώθηκε ἀρκετά, διαπίστωσε ὅτι ἡ πολυθεΐα ἦταν μᾶλλον ψέμα καὶ πλάνη. Στὴν μελέτη τῶν φιλοσόφων ἐπίσης, δὲν μπόρεσε νὰ βρεῖ κάτι τὸ ἀληθινό. Τότε προχώρησε στὴν μελέτη χριστιανικῶν συγγραμμάτων. Ἔπειτα τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπου καὶ βρῆκε αὐτὸ ποὺ τὸν γέμιζε ψυχικά, δηλαδὴ τὸ φῶς καὶ τὴν ἀλήθεια. Ἔτσι, ὁ Μηνᾶς ἔγινε χριστιανός.
Ἀργότερα, ὁ βασιλιὰς Μαξιμίνος (311 – 313), μὴ γνωρίζοντας ὅτι εἶναι χριστιανός, τὸν ἔκανε ἔπαρχο Ἀλεξανδρείας. Ἀλλὰ ὅταν ὁ βασιλιὰς αὐτὸς διέταξε διωγμοὺς στὴν πόλη αὐτή, ὁ Μηνᾶς ὄχι μόνο δὲν ἐξετέλεσε τὴν διαταγή, ἀλλὰ καὶ συνετέλεσε νὰ πληθυνθοῦν οἱ χριστιανικὲς τάξεις.
Τότε ὁ Μαξιμίνος ἔστειλε νέο ἔπαρχο, τὸν Ἀθηναῖο λόγιο Ἑρμογένη.

Αὐτός, τηρώντας τὸ γράμμα τοῦ νόμου, βασάνισε σκληρὰ τὸν Μηνᾶ καὶ τὸν ἔκλεισε στὴ φυλακή, γιὰ νὰ πεθάνει ἐκεῖ μέσα ἀπὸ τὶς πληγές του.
Μετὰ ἀπὸ καιρό, ὅταν ὁ Ἑρμογένης ἔστειλε νὰ διαπιστώσουν ἂν καὶ πότε πέθανε ὁ Μηνᾶς, διαπίστωσαν ὅτι ὄχι μόνο δὲν εἶχε πεθάνει, ἀλλὰ καὶ οἱ πληγές του θεραπεύθηκαν. Τότε δημόσια τὸν ρώτησε πὼς ἔγινε αὐτό.