Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 01-09-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Α΄ κεφ. β΄ 1 - 7

β΄ 1 - 7

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν Κεφ. Δ΄ 16 - 22

Δ΄ 16 - 22

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Το σαρανταλείτουργο και η θαυμαστή σωτηρία

Από το κήρυγμα του π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου στην Ιερά Μονή Βαρνάκοβας την Κυριακή, 17 Ιουλίου 2011

Κάποτε, ένας χριστιανός, ενώ έσκαβε με πολλούς μαζί σ’ ένα νταμάρι, έπεσε βράχος και τους καταπλάκωσε η στοά. Η γυναίκα αυτού του χριστιανού, η κυρία Αργυρώ, έδωσε ό,τι είχε από το υστέρημά της σε έναν ιερέα να κάμη 40 Λειτουργίες για την ψυχή του άνδρα της σ’ ένα εξωκκλήσι κοντά στο μέρος όπου έγινε δυστύχημα, διότι επίστεψε ότι είναι νεκρός. Καθημερινά μάλιστα πήγαινε ένα πρόσφορο, ένα μπουκάλι με κρασί και μία λαμπάδα, σαν πτωχή που ήταν.

Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Δ΄. 1)Ἐπιδράσεις ποὺ δέχονται τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὸ περιβάλλον 2) Ἡ ἀγάπη μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν

Λόγοι Δ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  

Κεφάλαιο 3ον

Ἡ εὐθύνη τῶν γονέων γιὰ τὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν

 Ἐπιδράσεις ποὺ δέχονται τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὸ περιβάλλον

-Ἀπὸ ποιά ἡλικία, Γέροντα, τὰ παιδιὰ ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὸ περιβάλλον;
-Τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὴν κούνια ἀκόμη ἀντιγράφουν τοὺς γονεῖς.  Ξεσηκώνουν ὅ,τι βλέπουν νὰ κάνουν οἱ μεγάλοι καὶ τὰ γράφουν ὅλα στὴν ἄδεια κασέτα τους.  Γι’ αὐτὸ οἱ γονεῖς πρέπει νὰ ἀγωνισθοῦν νὰ κόψουν τὰ πάθη τους. Ἄσχετα ἄν μερικὰ τὰ κληρονόμησαν ἀπὸ τοὺς δικούς τους γονεῖς, θὰ δώσουν λόγο στὸν Θεό, ὄχι μόνο γιατὶ δὲν ἀγωνίσθηκαν νὰ τὰ κόψουν, ἀλλὰ καὶ γιατὶ ἔχουν εὐθύνη ποὺ τὰ μεταδίδουν στὰ παιδιά τους.
-Γέροντα, παιδάκια ποὺ ἔχουν τὴν ἴδια ἀγωγὴ ἀπὸ τὸ σπίτι τους, πῶς γίνεται μερικὲς φορές νὰ μὴ μοιάζουν καθόλου;
-Συνχὰ τὸ παιδί δέχεται καὶ πολλὲς ἐπιδράσεις ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸ περιβάλλον. Ἀλλὰ, ὅταν μεγαλώση, ἄν ἔχῃ καλὴ διάθεση, ὁ Θεὸς θὰ τοῦ δώση περισσότερη φώτιση, γιὰ νὰ καταλάβη τὶς ἀρνητικὲς ἐπιδράσεις ποὺ ἔχει δεχθῆ καὶ νὰ ἀγωνισθῆ νὰ τὶς ἀποβάλη.
Σήμερα ὑπάρχει στὸν κόσμο μιὰ κακότητα.  Πᾶνε νὰ καταστρέψουν τὰ παιδιὰ ἀπὸ μικρά. Ἀντί νὰ τὰ φρενάρουν ἀπὸ τὸ κακό, μέχρι νὰ ἐνηλικιωθοῦν, τὰ ἐμποδίζουν καὶ ἀπὸ τὸ καλό.  Καὶ ὕστερα, τὰ κακόμοιρα, ὅταν πέφτουν στὴν ἁμαρτία καὶ ταλαιπωροῦνται, θέλουν νὰ σηκωθοῦν καὶ δὲν ξέρουν πῶς νὰ σηκωθοῦν.  Γιατί, ἅμα πάρουν τὸν γλυκὸ κατήφορο, δύσκολα μποροῦν νὰ σταματήσουν.

ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ 

        ΞΕΝΩΝΑΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΓΑΜΩΝ ΜΗΤΕΡΩΝ

" ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ " (τηλ. 2310-462744)

                                                                      

Το «Σπίτι της Μαρίας», για άγαμες, εγκυμονούσες, και ανύπαντρες μητέρες...

Τη δική τους «Κιβωτό» βρίσκουν οι άγαμες εγκυμονούσες κοπέλες και οι ανύπαντρες μητέρες, που θέλουν να επανακάμψουν από την προδοσία και την εγκατάλειψη των συντρόφων τους, στον ξενώνα υποδοχής και προστασίας του Ορθόδοξου Εκκλησιαστικού Ιδρύματος «Ο Ευαγγελιστής Μάρκος», που βρίσκεται στην περιοχή της Θέρμης, στη Θεσσαλονίκη.

Ο ιερέας Κωνσταντίνος Πλευράκης, και η σύζυγος του, Στέλλα, εδώ και χρόνια, απλώνουν προστατευτικά τις «φτερούγες» τους γύρω από γυναίκες που είναι μόνες και αναζητούν ένα σπίτι για να γεννήσουν τα παιδιά τους, σ' αυτές που θέλουν ένα πιάτο φαγητό, αλλά και ψυχολογική υποστήριξη.

Όλα ξεκίνησαν το 1984, όταν δύο άγαμες μητέρες ζήτησαν τη βοήθεια του ιερέα, καθώς δεν είχαν πού αλλού να απευθυνθούν. 

Τα γερμανικά Lidl μετά την αργία του Δεκαπενταύγουστου καταργούν και την αργία της Κυριακής. Αντιδράστε. Δώστε επιτέλους το μήνυμα που χρειάζεται να πάρουν

Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά (και πιθανότατα ούτε η τελευταία), που ασχολούμαστε με τις θρησκευτικές, εργασιακές και πολιτιστικές -παραδοσιακές επιθέσεις εναντίον του ελληνισμού μιας γερμανικής αλυσίδας πολυκαταστημάτων (Lidl), όταν πριν μερικές μόνο ημέρες δημοσιεύσαμε την πρώτη εθνομηδενιστική επίθεση κατά του ελληνικού έθνους και των ορθόδοξων και ιστορικών παραδόσεών του, αλλά επίσης και κατά των επισήμων αργειών των εργαζομένων, όπως είναι η αργία του Δεκαπενταύγουστου. (βλ. Μην ψωνίζετε τον Δεκαπενταύγουστο από το Lidl.)

Σε δεύτερο στάδιο οι υπεύθυνοι της εν λόγω γερμανικής αλυσίδας, επιτίθενται στην κατωχυρωμένη αργία της Κυριακής. Είτε είναι κανείς ορθόδοξος χριστιανός είτε απλώς σέβεται τα κεκτημένα εργατικά διακαιώματα των εργαζομένων στα ασεβή Lidl, πρέπει να αντιδράσει  με όποιο τρόπο διαθέτει σε μια τέτοια ενέργεια καταπάτησης των ανθρωπίνων διακαιωμάτων των εργαζομένων και πολύ περισσότερο να διαμαρτυρηθεί για την αδυναμία τέλεσης των θρησκευτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων στα Lidl της Ελλάδος.

Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο γιά τόν ἄνθρωπο Στ΄(κατά τόν Γέροντα Πορφύριο)

 Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

      Προσευχή στ΄

Ὁ σατανᾶς, ἐπεσήμαινε ὁ Γέροντας Πορφύριος, ἀπομακρύνεται μέ τήν πραότητα καί τήν προσευχή. Πρέπει νά τόν περιφρονοῦμε. Οἱ λογισμοί ἀντιμετωπίζονται μέ τήν περιφρόνηση καί μέ τή, ὅσο γίνετα ταχύτερα, στροφή στόν Χριστό. Δίδασκε ὁ ἄριστος πνευματικός μαχητής: «Ἡ ἐπικοινωνία μέ τόν Χριστό, ὅταν γίνεται ἁπλά, ἀπαλά, χωρίς πίεση, κάνει τό διάβολο νά φεύγει. Ὁ σατανᾶς δέν φεύγει μέ πίεση, μέ σφίξιμο. Ἀπομακρύνεται μέ τήν πραότητα καί τήν προσευχή. Ὑποχωρεῖ, ὅταν δεῖ τήν ψυχή νά τόν περιφρονεῖ καί νά στρέφεται μέ ἀγάπη πρός τόν Χριστό. Τήν περιφρόνηση δέν μπορεῖ νά τήν ὑποφέρει, διότι εἶναι ὑπερόπτης. Ὅταν, ὅμως, πιέζεσθε, τό κακό πνεῦμα σᾶς παίρνει εἴδηση καί σᾶς πολεμάει. Μήν ἀσχολεῖσθε μέ τόν διάβολο, οὔτε νά παρακαλεῖτε νά φύγει. Ὅσο παρακαλεῖτε νά φύγει, τόσο σᾶς ἀγκαλιάζει.

31 Aυγούστου Συναξαριστής. Κατάθεση Τιμίας Ζώνης Υπεραγίας Θεοτόκου, Ανακαίνηση Ναού Θεοτόκου εν τω Νεωρίω, των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων από την Πέργη, Φιλεόρτου, Διαδόχου, των Αγίων Επτά Παρθένων, των Αγίων 366 Μαρτύρων, Aidan, Cuthburge.

Κατάθεσις Τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τὴν ἀνακομιδὴ τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου. Οἱ γνῶμες γιὰ ποὶος αὐτοκράτορας τὴν ἔκανε διίστανται, ἄλλοι λένε ὅτι ἔγινε ἀπὸ τὸ βασιλιὰ Ἀρκάδιο καὶ ἄλλοι ἀπὸ τὸ γιό του, Θεοδόσιο τὸν Β’.
Ἡ τιμία Ζώνη μεταφέρθηκε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τοποθετήθηκε σὲ μία χρυσὴ θήκη. Ἡ θήκη αὐτή, ὀνομάστηκε Ἁγία Σωρός. Ὁ βασιλιὰς Λέων ὁ Σοφός, ἄνοιξε τὴν Ἁγία Σωρό, μετὰ ἀπὸ 410 χρόνια γιὰ νὰ ἐπικαλεσθεῖ τὴν Θεία Χάρη της, ἐπειδὴ ἡ σύζυγός του διακατείχετο ἀπὸ ἕναν δαίμονα.
Ἀφοῦ λοιπὸν τὴν προσκύνησαν, ὁ Πατριάρχης ἅπλωσε τὴν τίμια Ζώνη ἐπάνω στὴ βασίλισσα καὶ ἀμέσως ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὸ δαιμόνιο.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Θεοτόκε Ἀειπάρθενε, τῶν ἀνθρώπων ἡ σκέπη, Ἐσθῆτα καὶ Ζώνην τοῦ ἀχράντου σου σώματος, κραταιὰν τῇ πόλει σου περιβολὴν ἐδωρήσω, τῷ ἀσπόρῳ τόκῳ σου ἄφθαρτα διαμείναντα· ἐπὶ σοὶ γὰρ καὶ φύσις, καινοτομεῖται καὶ χρόνος. Διὸ δυσωποῦμέν σε, εἰρήνην τῇ πολιτείᾳ σου δώρησαι, καὶ ταῖς
ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 31-08-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. θ΄ 1 - 7

ε΄ 1 - 7

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν Κεφ. Ι΄ 38 - 42 & ΙΑ΄ 27 - 28

Ι΄ 38 - 42 & ΙΑ΄ 27 - 28

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Το πλύσιμο του ποτηριού

(Διήγηση στάρετς Βαρσανούφιου)
Δόκιμος ακόμα, μια καλοκαιριάτικη νύχτα περπατούσα ανάμεσα στους κήπους της Σκήτης. Μόνος με μόνο τον Θεό. Πλησιάζοντας την μεγάλη λίμνη βλέπω τον μεγαλόσχημο π. Γεννάδιο. Από τότε πού πέρασε τον κατώφλι της Σκήτης είχαν περάσει 62 ολόκληρα χρόνια. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του δεν έβγαινε καθόλου από την Σκήτη. Είχε λησμονήσει εντελώς τον κόσμο. Στεκόταν ακίνητος με τα μάτια καρφωμένα στο νερό. Με τρόπο διακριτικό, για να μην τον τρομάξω, έκαμα αισθητή την παρουσία μου. Τον πλησίασα, και τον ερώτησα:
- Τί κάνεις εδώ, πάτερ;
- Κοιτάζω τον νερό.
- Και τί βλέπεις;
- Εσύ, δεν βλέπεις τίποτα;
- Απολύτως, τίποτα.

Ἡ ἱστορία τῆς Ἁγίας Ζώνης καί θαύματα.

Ἡ Ἱστορία τῆς Ἁγίας Ζώνης 

 (Σύγγελης Κωνσταντῖνος)

Στὶς 31 Αὐγούστου θὰ ἑορτάσουμε καὶ φέτος τὴν Κατάθεση τῆς Τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου. Ἀποτελεῖ τὸ μοναδικὸ ἱερὸ κειμήλιο ποὺ σχετίζεται μὲ τὸν ἐπίγειο βίο τῆς Θεοτόκου καὶ διασῴζεται μέχρι σήμερα στὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Βατοπαιδίου στὸ Ἅγιο Ὅρος, στὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας. Ἡ ἴδια ἡ Θεοτόκος τὴν ὕφανε ἀπὸ τρίχες καμήλας.

Οἱ πληροφορίες γιὰ τὸν ἐπίγειο βίο τῆς Θεοτόκου εἶναι λιγοστὲς καὶ προέρχονται ἀπὸ τὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ ἀπὸ τὴν παράδοση ποὺ διασώθηκε ἀπὸ τοὺς ἀποστολικοὺς ἀκόμη χρόνους. Ἡ Θεοτόκος μέχρι τὴν Κοίμησή της παρέμεινε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἦταν μέλος τῆς πρώτης Ἐκκλησίας. Τὴ φροντίδα τῆς εἶχε ἀναλάβει ὁ ἀγαπημένος μαθητὴς τοῦ Κυρίου, ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης.

Γιατί ο Θεός παίρνει πλησίον του νεαρούς ή ώριμους εργάτας της Εκκλησίας; Ἀρχιμανδρίτου Μελετίου Βαδραχάνη

Ἐναγώνιο καί πονεμένο παρουσιάζεται τό ἀνωτέρω ἐρώτημα, κάθε φορά, πού ἀποθνήσκει νεαρό ἤ ὥριμο ἄτομο, πού εἶναι κληρικός, μοναχός ἤ μοναχή, ἀφιερωμένος ἤ ἀφιερωμένη στόν Χριστό καί στό ἔργο του.
Ἐνῶ προσφέρουν τόσα πολλά καί ἐνῶ εἶναι στήν ἀρχή ἤ τήν ἀκμή τῆς δράσεώς τους, πολλές φορές ὁ Θεός τούς παίρνει κοντά του καί ἀφήνει ἀπορφανισμένο τό ποίμνιό του. Καί εἶναι ἀκατάληπτο καί μή ἐξηγούμενο αὐτό τό ἐρώτημα, ἀφοῦ καί ὁ Παῦλος, πού ἐπιθυμοῦσε τόσο πολύ τήν ἕνωσή του μέ τό Χριστό διά τοῦ θανάτου, ἐν τούτοις προτιμοῦσε νά παραμείνει στή ζωή γιά τίς ἀνάγκες τῶν χριστιανῶν (πρβλ. Φιλιπ. 1, 21–26).
Τί ἀπάντηση μπορεῖ νά δοθεῖ στό ἐρώτημα αὐτό; Θά προσπαθήσουμε μερικῶς καί ἐνδεικτικῶς νά παραθέσουμε κάποιες σκέψεις, χωρίς νά ἐξαντλήσουμε ἐντελῶς τό θέμα: 
Α΄. Οἱ λέξεις νέος καί γέρος στό χῶρο τῆς Γραφῆς καί τῆς πατερικῆς θεολογίας, στό χῶρο τῆς πίστεως καί τῆς Ἐκκλησίας ἔχουν διαφορετική διάσταση καί ἔννοια
α΄) Ὅσον ἀφορᾶ τόν ἴδιο τόν ἐργάτη τοῦ Εὐαγγελίου καί γενικώτερα τόν κάθε ἄνθρωπο καί τήν προσωπική του τελείωση ἡ Γραφή ἀναφέρει·

Ἡμέρα γενεθλίων ἤ Ὀνομαστική ἑορτή; (Κείμενο + mp3)

ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Μέσα στό πλαίσιο τῆς οἰκογένειας, τῆς Ἐκκλησίας τοῦ οὐρανοῦ, ἔχω μόνο ἕνα ὄνομα· ὅλοι μας ἔχουμε ἕνα μόνο ὄνομα. Τό αἰώνιο ὄνομά μας, πού πήραμε κατά τή βάπτισή μας. Κι εἶναι ἅγιο, γιατί δόθηκε ἀπό τό Θεό καί καταγράφτηκε ἀπό τούς ἀγγέλους.

Γι’ αὐτό λοιπόν, ἐμεῖς οἱ πιστοί πρέπει, νά ἑορτάζουμε τήν ὀνομαστική μας ἑορτή κι ὄχι τήν ἡμέρα τῆς γέννησής μας, ὅπως γιορτάζουν σήμερα οἱ περισσότεροι κάτοικοι τῆς γῆς.

Ἐκτός ἀπό αὐτό, ὑπάρχει κι ἄλλος λόγος, γιά τόν ὁποῖο πρέπει νά τιμοῦμε τήν ὀνομαστική μας ἑορτή.

Ὁ ἅγιος, πού φέρουμε τό ὄνομά του, εἶναι ἕνα ἀδιάσπαστο κομμάτι τῆς οἰκογένειάς μας καί τῆς καθημερινῆς ζωῆς μας.

Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Δ΄. Νοικοκυριὸ καὶ πνευματικὴ ζωὴ τῆς μητέρας

Λόγοι Δ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  

Κεφάλαιο 2ον

Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν

Νοικοκυριὸ καὶ πνευματικὴ ζωὴ τῆς μητέρας

-Γέροντα, πῶς μπορεῖ μιὰ νοικοκυρὰ νὰ ρυθμίση τὶς δουλειές της, ὥστε νὰ ἔχη χρόνο καὶ γιὰ προσευχὴ; Τί ἀναλογία δηλαδὴ πρέπει νὰ ὑπάρχη ἀνάμεσα στὴν ἐργασία καὶ στὴν προσευχὴ;
-Οἱ γυναῖκες συνήθως δὲν ἔχουν μέτρο στὶς δουλειές τους.  Θέλουν συνέχεια νὰ ἀνοίγουν δουλειὲς. Ἐνῶ ἔχουν πολλὴ καρδιά καὶ θὰ μποροῦσαν νὰ κάνουν πολὺ καλὸ νοικοκυριὸ στὴν ψυχή τους, ξοδεύουν τὴν καρδιὰ τους σὲ ἀσήμαντα πράγματα. Ἄς ὑποθέσουμε ὅτι ἔχουμε ἕνα ποτήρι μὲ ὡραῖα σχέδια, μὲ γραμμὲς κ.λ.π.
Καὶ ἄν δὲν εἶχε γραμμές, τὴν δουλειά του πάλι θὰ τὴν ἔκανε. Ἐκεῖνες ὅμως πᾶνε στὸ κατάστημα καὶ ἀρχίζουν: «Ὄχι, τὶς θέλω μέχρι ἐκεῖ τὶς γραμμές, ὄχι ἔτσι, ὄχι ἀλλιῶς».  Καὶ ἄν ἔχη καὶ κανένα λουλούδι, ἔ, τότε εἶναι ποὺ σκιρτᾶ ἡ καρδιὰ!
Ἔτσι ἡ γυναίκα καταστρέφει ὅλη τὴν δυναμικότητά της.  Σπάνια θὰ βρῆς κανένα ἄνδρα νὰ δώση προσοχὴ σὲ κάτι τέτοια.  Καὶ ἄν ἕνα πορτατιφ λ.χ. εἶναι καφὲ ἤ μαῦρο, οὔτε ποὺ τὸ προσέχουν οἱ ἄνδρες.
Ἀλλὰ ἡ γυναίκα θέλει κὰτι ὄμορφο, χαίρεται, δίνει ἕνα κομμάτι τῆς καρδιᾶς της σὲ αὐτό, ἄλλο κομμάτι σὲ κάτι ἄλλο, ὁπότε τὶ μένει γιὰ τὸν Χριστό;

Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο γιά τόν ἄνθρωπο Ε΄(κατά τόν Γέροντα Πορφύριο)

Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

      Προσευχή ε΄

Ἡ προσευχή γιά τούς ἄλλους, δίδασκε, ὁ πατήρ Πορφύριος, συστοιχώντας στούς Ἁγίους Πατέρας, ὠφελεῖ πολύ περισσότερο ἀπό τήν διδασκαλία. Οἱ μοναχοί ὠφελοῦν μυστικά τήν Ἐκκλησία μέ τίς προσευχές τους. Ἡ Ἐκκλησία διατηρήθηκε χάρις στόν Μοναχισμό. Ἔλεγε ὁ Γέροντας: «Ὁ μοναχός φαίνεται ἀπόκοσμος καί ἀκοινώνητος γιά πολλούς. Φαίνεται ὅτι κοιτάζει μόνο τήν ψυχή του, ὅτι δέν προσφέρει τίποτα στήν Ἐκκλησία, στόν κόσμο. Αὐτό δέν εἶναι ἔτσι. Τόσα χρόνια ἄν διατηρήθηκε ἡ Ἐκκλησία, ὀφείλεται στό μοναχισμό. Αὐτός πού μπαίνει στό μοναστήρι καί τά δίνει ὅλα στόν Χριστό μπαίνει στήν Ἐκκλησία. Ἴσως νά πεῖ κάποιος: «Αὐτοί πού ζοῦν μόνοι τους σέ μιά σπηλιά βοηθοῦν τήν Ἐκκλησία;». Ναί. Οἱ σπηλαιῶτες βοηθοῦν τήν Ἐκκλησία μυστικά.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 30-08-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Κορινθίους κεφ. ε΄ 15 - 21

ε΄ 15 - 21

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον Κεφ. Α΄ 16 - 22

Α΄ 16 - 22

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ ἀλήθεια γιά τίς «προφητεῖες» τοῦ Ὁσίου Νείλου

Η ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΠΡΟΦΗΤΕΥΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ

ΟΣΙΟ ΝΕΙΛΟ ΤΟΝ ΜΥΡΟΒΛΗΤΗ;

     Στην «πτώση και το τέλος του Αγίου Όρους» –σύμφωνα με προφητεία του οσίου Νείλου του Μυροβλήτου- αναφέρεται το ομώνυμο βιβλίο του αποτειχισμένου πλέον μοναχού Μάξιμου Βαρβαρή¹ το οποίο διαφημίζεται στο διαδίκτυο². Στο βιβλίο του μ.Μαξίμου διαβάζουμε:

Το έτος 1815 ο Άγιος Νείλος παρουσιάζεται, ως απεσταλμένος του Θεού, για πρώτη φορά σ’ ένα Αγιορείτη Μοναχό ονόματι  Θεοφάνη (μετέπειτα ονομασθέντα Αιχμάλωτος) και τον θεραπεύει από το δαιμόνιο που έπασχε. Στην συνέχεια άρχισε να του εμφανίζεται πολύ συχνά και να του λέγει διάφορες νουθεσίες, προτροπές και αποκαλύψεις δια το Άγιον Όρος και τον υπόλοιπον κόσμον, προστάζοντάς τον ταυτόχρονα όλα αυτά να τα διαδώσει, στους Αγιορείτας και όλους τους άλλους, μήπως και μετανοήσουν και σωθούν.

Τό μαρτύριο καί ἡ μαρτυρία τοῦ Τιμίου Προδρόμου

Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Αποτομή της τιμίας κεφαλής του Προδρόμου

ΑΠΟΤΟΜΗ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
(Πραξ. Αποστ. ΙΓ΄ 25 – 32)

Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει όσο θα έπρεπε την σημασία της αποτομής, του μαρτυρίου δηλ. του Τιμίου Προδρόμου. Βεβαίως η Εκκλησία μας, με τη συγκεκριμένη εορτή και τα αναγνώσματα, τόσο το Ευαγγελικό (Μαρκ. ΣΤ ΄ 14 – 30), όσο και το Αποστολικό (Πραξ. Αποστ. ΙΓ ΄ 25 – 32), μας δίνει να κατανοήσουμε μέσα στο ιστορικό πλαίσιο, την μεγάλη μορφή του Βαπτιστού. Το γεγονός της αποτομής είναι συγκλονιστικό και γι’ αυτό, παρά το ότι το γνωρίζουμε, είναι ανάγκη για ακόμα μία φορά να το μελετήσουμε.

Ας εμβαθύνουμε όμως για λίγο στο καθαυτό γεγονός του σφοδρού Προδρομικού ελέγχου, σε σχέση με εμάς τους ίδιους και την εποχή μας.

Διήγηση του Γέροντα Χρύσανθου: Το θαύμα πολλαπλασιασμού των άρτων από τον Τίμιο Πρόδρομο

Τον περασμένο χρόνο (1939) ήμουν ένα διάστημα Τραπεζάρης. Πλησίαζε του Τ. Προδρόμου, κατά την οποία συνήθως μικροπανηγυρίζουμε. Εγώ από την προπαραμονή μέτρησα το ψωμί και ήταν όλα 250 ψωμιά. Μ’ αυτό έπρεπε να κάμω 4 τράπεζες, γνωρίζοντας  ότι για κάθε τράπεζα ξοδεύονται 70-80 ψωμιά.Εξαιτίας δε της εορτής  του Τιμίου Προδρόμου έπρεπε να δώσω στους ξένους προσκυνητές και ευλογία ψωμί ένα ή δύο  στον καθένα. Λογαριάζω καλά το ψωμί και βλέπω ότι δεν θα με φθάσει να περάσω. Πηγαίνω  στον ηγούμενο. Του λέω ότι το ψωμί δεν θα μας φθάσει και πρέπει αύριο (ήταν παραμονή της εορτής) να ζυμώσουμε. Ο ηγούμενος, δεν ξέρω τί συλλογίσθηκε, και μου λέει: «Όχι, όχι δεν θα ζυμώσουμε». «Μα Γέροντα, δεν θα μας φθάσει το ψωμί, θα ντροπιαστούμε και στους ξένους, να μην έχουμε ψωμί στην γιορτή του Τιμίου Προδρόμου». Αυτός πάλι το χαβά του!

Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο γιά τόν ἄνθρωπο Δ΄(κατά τόν Γέροντα Πορφύριο)

Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

      Προσευχή δ΄

 Ἀνιδιοτέλεια στήν προσευχή καί ἀγάπη, ὄχι σφίξιμο εἶναι αὐτά πού τόνιζε ὁ Γέροντας Πορφύριος. «Τά πάντα (δίδασκε) νά τά κάνεις μέσα στήν ἀγάπη. Νά κινεῖσαι μέσα στήν ἀγάπη. Ἀπό ἀγάπη στόν Θεό νά κάνεις τόν κόπο, τόν κάθε κόπο. Νά αἰσθάνεσαι ἀγάπη, εὐγνωμοσύνη πρός τόν Θεό, χωρίς νά ἔχεις στό νοῦ σου νά ἐπιτύχεις κάτι. Ἀξία ἔχει νά λέεις τήν εὐχή μέ τρυφερότητα ψυχῆς, μέ ἀγάπη, μέ λαχτάρα, καί τότε δέν θά σοῦ φαίνεται κουραστική· ὅπως ὅταν λέεις, «μητέρα μου...πατέρα μου», καί νιώθεις πλήρη ἀνάπαυση.Ὄχι λοιπόν βία, γιά ν' ἀποκτήσεις τήν εὐχή. Ὄχι, «θ' ἀγωνισθῶ, γιά ν' ἀποκτήσω τήν εὐχή καί νά κερδίσω τόν Παράδεισο». Νά μήν σκέπτεσαι ὅτι στόν οὐρανό θά λάβεις ἑκατονταπλασίονα. Νά λέεις τήν εὐχή χωρίς ὑπολογισμούς, χωρίς ὑστεροβουλίες, ὄχι γιά νά κερδίσεις κάτι.

Ἰδιώματα τοῦ Θεοῦ καί Θεία Πρόνοια_mp3

Π. Σάββας 2011-08-04_Ἰδιώματα τοῦ Θεοῦ καί Θεία Πρόνοια_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 04-08-2011 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

29 Αυγούστου Συναξαριστής. Αποτομή Κεφαλής Ιωάννου Προδρόμου, Θεοδώρας Οσίας, Αρκαδίου Θαυματουργού, Βασιλείου Μακεδώνα Αυτοκράτορα, Sebbi.

Ἀποτομὴ Κεφαλῆς Ἰωάννου Προδρόμου

«Οὐκ ἐξεστὶ σοι ἔχειν, τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Δὲν σοῦ ἐπιτρέπεται ἀπὸ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ νὰ ἔχεις τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου, ὁ ὁποῖος ζεῖ ἀκόμα. Λόγια τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ποὺ ἀποτελοῦσαν μαχαιριὲς στὶς διεφθαρμένες συνειδήσεις τοῦ βασιλιὰ Ἡρώδη Ἀντίπα καὶ τῆς παράνομης συζύγου του Ἡρωδιάδος, ποὺ ἦταν, γυναίκα τοῦ ἀδελφοῦ του Φιλίππου.
Ὁ Ἡρώδης, μὴ ἀνεχόμενος τοὺς ἐλέγχους τοῦ Προδρόμου, τὸν φυλάκισε. Σὲ κάποια γιορτὴ ὅμως τῶν γενεθλίων του, ὁ Ἡρώδης ὑποσχέθηκε μὲ ὅρκο νὰ δώσει στὴν κόρη τῆς Ἡρωδιάδος ὅτι ζητήσει, διότι τοῦ ἄρεσε πολὺ ὁ χορός της. Τότε ἡ αἱμοβόρος Ἡρωδιὰς εἶπε στὴν κόρη της νὰ ζητήσει στὸ πιάτο τὸ κεφάλι τοῦ Ἰωάννη. Πράγμα ποὺ τελικὰ ἔγινε.
Ἔτσι, ὁ ἔνδοξος Πρόδρομος τοῦ Σωτῆρος θὰ παραμένει στοὺς αἰῶνες ὑπόδειγμα σὲ ὅλους ὅσους θέλουν νὰ ὑπηρετοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ ἀγωνίζονται κατὰ τῆς διαφθορᾶς, ἀνεξάρτητα ἀπὸ κινδύνους καὶ θυσίες.
Καὶ νὰ τί λένε οἱ 24 πρεσβύτεροι τῆς Ἀποκάλυψης στὸν Θεὸ γιὰ τοὺς διεφθαρμένους: «ἦλθεν... ὁ καιρὸς τῶν ἐθνῶν κριθῆναι... καὶ διαφθεῖραι τοὺς διαφθείροντας τὴν γῆν’. Ἦλθε, δηλαδή, ὁ καιρὸς τῆς ἀνάστασης τῶν νεκρῶν γιὰ νὰ κριθεῖ ὁ κόσμος καὶ νὰ καταστρέψεις (Θεέ μου) ἐκείνους, ποὺ μὲ τὴ διεφθαρμένη ζωὴ τους διαφθείρουν καὶ καταστρέφουν τὴν γῆ.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Δευτέρας 29-08-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ιγ΄ 25 - 32

ιγ΄ 25 - 32

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον Κεφ. ΣΤ΄ 14 - 30

ΣΤ΄ 14 - 26

ΣΤ΄ 27 - 30

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Συγκλονιστικό θαῦμα τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου

Το θαύμα του ασθενούς που συγκλονίζει

Νοσοκομείο Ευαγγελισμός – Ένα θαύμα που συγκλονίζει – Ένα αδιάψευστο γεγονός
Δύο ώρες περίπου προσευχόταν κλαίγοντας ο κ. Κωνσταντίνος Πολυχρονίου, ανώτερος κρατικός υπάλληλος μπροστά στη Λάρνακα του Οσίου Ρώσου.
Φορούσε πιζάμες και ένα ταξί τον περίμενε στην Βορεινή πύλη της Εκκλησίας. Όταν τελείωσε τη μυστική του συνομιλία με τον Όσιο, ξεκίνησε με αργά βήματα, σέρνοντας τις παντόφλες στο δάπεδο και προχωρούσε προς την έξοδο.
Τον σταμάτησε ένας ιερέας της μονής και τον ρώτησε γιατί έκλαιγε τόση ώρα, γιατί δεν ήταν ντυμένος κανονικά και ήρθε στην εκκλησία με πιζάμες και αν επιθυμούσε να του έδινε δωμάτιο στον ξενώνα να αναπαυθεί για λίγο αν το είχε ανάγκη.

Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο γιά τόν ἄνθρωπο Γ΄(κατά τόν Γέροντα Πορφύριο)

      Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

      Προσευχή γ΄

 Πρέπει, δίδασκε ὁ γεμάτος λαχτάρα γιά τήν σωτηρία ὅλων Γέροντας Πορφύριος, νά προσευχόμαστε γιά τήν κάθαρση τοῦ κάθε ἀνθρώπου, γιά ὅλην τήν Ἐκκλησία. «Νά προσεύχεσθε γιά τήν κάθαρση κάθε ἀνθρώπου  γιά νά μιμηθεῖτε τόν ἀγγελικό τρόπο στή ζωή σας. Ναί, οἱ ἄγγελοι δέν προσεύχονται γιά τόν ἑαυτό τους. Ἐγώ ἔτσι προσεύχομαι γιά τούς ἀνθρώπους, γιά τήν Ἐκκλησία, γιά τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Τήν ὥρα πού προσεύχεσθε γιά τήν Ἐκκλησία, ἀπαλλάσσεσθε κι ἀπ΄ τά πάθη. Τήν ὥρα πού δοξολογεῖτε, ἁπαλύνεται ἡ ψυχούλα σας καί ἁγιάζεται ὑπό τῆς θείας χάριτος. Αὐτή τήν τέχνη θέλω νά μάθετε»[1].

Ἡ εὐχή, δίδασκε, πρέπει νά λέγεται μέ λαχτάρα, συντριβή, ἀγάπη, τρυφερότητα.

28 Αυγούστου Συναξαριστής. Μωυσέως Αιθίοπα, Διομήδους και Λαυρεντίου, Δικαίου Βασιλιά Εζεκία, Άννας θυγατέρας του Φανουήλ, των Αγίων 33 Μαρτύρων από την Ηρακλεία, Δάμωνος Ιερομάρτυρα, Ειρήνης και Σοφίας Μαρτύρων.

Ὁ Ὅσιος Μωϋσῆς ὁ Αἰθίοπας

Ὁ Ὅσιος Μωυσῆς ἔζησε στὴν Αἴγυπτο καὶ στὴν ἀρχὴ ἦταν ληστής. Ἀλλὰ τὸ φῶς τῆς γνώσης καὶ τῆς μετανοίας δὲν ἄργησε νὰ φωτίσει τὸν δρόμο του. Ἡ μεγάλη ἐπιείκεια ποὺ ἔδειξε πρὸς αὐτὸν κάποιος χριστιανός, ἐνῶ αὐτὸς τὸν εἶχε βλάψει, ἐπέφερε στὸν Μωυσῆ ψυχικὴ ἀνακαίνιση.
Πίστεψε, ἔγινε χριστιανὸς καὶ κατόπιν μοναχός. Ἀγωνίστηκε σκληρὰ μέσα στὴν ἔρημο καὶ ἀπέκτησε μεγάλη πνευματικὴ σύνεση καὶ ἀρετή. Ἡ φήμη του ἔφερνε στὸ ἐρημητήριό του πολλοὺς χριστιανούς, ποὺ ἄκουγαν μὲ δέος τὴ διδασκαλία του κατὰ τῆς ὑπερηφάνειας καὶ τῆς κατάκρισης.
«Εἶμαι», ἔλεγε, «ὁ χειρότερος τῶν ἁμαρτωλῶν. Τὰ περασμένα μας ἁμαρτήματα πρέπει νὰ τὰ ἔχουμε πάντα μπροστά μας καὶ νὰ λυπούμαστε γι’ αὐτά. Αὐτὸ εἶναι ἡ καλύτερη μέθοδος γιὰ νὰ φυλάξουμε τὸν ἑαυτό μας, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀσφαλή. Ἂν νομίσουμε ὅτι εἴμαστε πνευματικὰ ὄρθιοι, τότε ἀκριβῶς εἶναι ὁ μεγάλος κίνδυνος μήπως πέσουμε. Γιὰ νὰ μὴ φοβόμαστε τὸν Θεό, ὀφείλουμε νὰ φοβόμαστε πολὺ τὸν ἑαυτό μας, δηλαδὴ τὶς ἀδυναμίες καὶ τὰ πάθη μας».

Πνευματικός Αγώνας. Άγιος Νεκτάριος.

Σκοπὸς τῆς ζωῆς μας εἶναι νὰ γίνουμε τέλειοι καὶ ἅγιοι. Νὰ ἀναδειχθοῦμε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ καὶ κληρονόμοι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ἂς προσέξουμε μήπως, γιὰ χάρη τῆς παρούσας ζωῆς, στερηθοῦμε τὴ μέλλουσα, μήπως, ἀπὸ τὶς βιοτικὲς φροντίδες καὶ μέριμνες, ἀμελήσουμε τὸ σκοπὸ τῆς ζωῆς μας.

Ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία καὶ ἡ προσευχὴ ἀπὸ μόνες τους δὲν φέρνουν τοὺς ἐπιθυμητοὺς καρπούς, γιατί αὐτὲς δὲν εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς μας, ἀποτελοῦν τὰ μέσα γιὰ νὰ πετύχουμε τὸ σκοπό.

Στολίστε τὶς λαμπάδες σας μὲ ἀρετές. Ἀγωνιστεῖτε ν’ ἀποβάλετε τὰ πάθη τῆς ψυχῆς. Καθαρίστε τὴν καρδιά σας ἀπὸ κάθε ρύπο καὶ διατηρῆστε τὴν ἁγνή, γιὰ νὰ ἔρθει καὶ νὰ κατοικήσει μέσα σας ὁ Κύριος, γιὰ νὰ σᾶς πλημμυρίσει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ τὶς θεῖες δωρεές.

Παιδιά μου ἀγαπητά, ὅλη σας ἡ ἀσχολία καὶ ἡ φροντίδα σ’ αὐτὰ νὰ εἶναι. Αὐτὰ ν’ ἀποτελοῦν σκοπὸ καὶ πόθο σας ἀσταμάτητο. Γί’ αὐτὰ νὰ προσεύχεστε στὸ Θεό. Νὰ ζητᾶτε καθημερινὰ τὸν Κύριο, ἀλλὰ μέσα στὴν καρδιά σας καὶ ὄχι ἔξω ἀπὸ αὐτήν. 

Ο Άγιος Φανούριος

«Ουράνιον εφύμνιον εν γη τελείται λαμπρώς, επίγειον πανήγυριν νυν εορτάζει φαιδρώς, αγγέλων πολίτευμα, άνωθεν υμνωδίαις ευφημούσι τους άθλους, κάτωθεν Εκκλησία, την ουράνιον δόξαν. Ην εύρες πόνοις και άθλοις τοις σοις, Φανούριε ένδοξε».

Ο Άγιος Φανούριος είναι από τους πιο αγαπητούς άγιους σε όλο τον ελληνικό λαό, που κάθε χρόνο τιμά και πανηγυρίζει την μνήμη του στις 27 Αυγούστου.

Αυτός ο τόσο αγαπητός άγιος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί χωρίς αμφιβολία ως δώρο Θεού, διότι ήταν και παράμενε άγνωστος για πολλούς αιώνες και μόνο το 1500 μ.Χ. βρέθηκε η Ιερή εικόνα του, που μας αποκάλυψε την ύπαρξή του την παρρησία του ενώπιον του Θεού, ο οποίος τον έχει χαριτώσει με τόσο μεγάλη θαυματουργική δύναμη. Δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα για τον Άγιο Φανούριο, μόνο το όνομά του που ήταν γραμμένο πάνω στην εικόνα που βρέθηκε και ήταν στρατιωτικός, όπως φανερώνει η στολή που φορά και μάλιστα κατά τους πρώτους αιώνες των μεγάλων διωγμών της Χριστιανοσύνης.

Επίσης πάνω στην εικόνα του, εικονίζονται και τα μεγάλα μαρτύρια που υπέστη ο Άγιος. Αυτά βέβαια είναι αρκετά, διότι μία εικόνα μας εξιστορεί όσα πράγματα θα μα εξιστορούσε και ένα βιβλίο.

Οι αμαρτίες μας. Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου (Ματθ. 18,23-35). Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης

Ακούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱε ρὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο. Εἶνε μία ἀπὸ τὶς ὡ ραῖες παρα βολὲς ποὺ εἶπε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Λόγια ἀθάνατα. Τί λέει ἡ παραβολή;

Ἦταν ἕνας καλὸς βασιλιᾶς καὶ στὸ παλάτι εἶχε δούλους. Αὐτοὶ ἔκαναν τὶς ἐργασίες ποὺ τοὺς ἀνέθετε καὶ βρίσκονταν σὲ συνεχῆ δοσοληψία μὲ τὸ βασιλικὸ ταμεῖο. Κάποτε ἦρθε ἡ ὥρα νὰ κάνῃ ὁ βα σιλιᾶς λογαρια σμὸ μαζί τους. Κάλεσε ἕναν ἀπ᾽ αὐτοὺς κι ἄνοιξαν τὰ βιβλία.
Ὁ δοῦλος βρέθηκε ὅτι χρωστοῦσε στὸ βασιλιᾶ ὄχι χίλιες ἢ δυὸ καὶ τρεῖς καὶ πέντε χιλιάδες, ἀλλὰ ἕνα ὑπέρογκο ποσό· τὸ εὐαγγέλιο λέει ὅτι ἦ ταν «μύρια τάλαντα» (Ματθ. 18,24).

Τὸ τάλαντο ἦταν μεγάλο χρηματικὸ ποσό, τὸ ὁποῖο σὲ σημερινὰ χρήματα εἶνε ὅσο ὁ κρατικὸς προϋπολογισμὸς τῆς Ἑλλάδος· πεντακόσα δισεκατομμύρια φράγκα! Τεράστιο ποσό.

Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο γιά τόν ἄνθρωπο Β΄(κατά τόν Γέροντα Πορφύριο)

      Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

      Προσευχή β΄

Ἡ προσευχή μας, παρατηροῦσε ὁ Γέροντας Πορφύριος, εἰσακούεται ὅταν ὑπάρχει παροξυσμός ψυχικοῦ ἤ σωματικοῦ πόνου, ὁ ὁποῖος τήν συνοδεύει. Τότε ἡ διάνοια ὑποτάσσεται στήν καρδιά. Ἔλεγε ὅτι τά πρωτεῖα στόν πνευματικό ἀγῶνα τά ἔχει ἡ καρδιά. Ὅταν ἡ καρδιά ἀγαπάει ἀληθινά, τότε πονάει καί προσεύχεται μέ πόνο. Αὐτή ἡ προσευχή εἰσακούεται. Ὁ σωματικός ἤ ὁ ψυχικός πόνος, ἑκούσιος ἤ ἀκούσιος, εἶναι αὐτό πού καθαρίζει τήν καρδιά ἀπό τήν φιλαυτία καί τά παράγωγά της (φιληδονία, φιλοδοξία, φιλαργυρία). Ἡ καθαρή καρδιά προσεύχεται καθαρά, χωρίς λογισμούς καί ἐπιθυμίες. Ἡ καθαρά καρδιακή προσευχή εἶναι τό πιό εὐάρεστο στόν Θεό ἔργο, πού μπορεῖ νά ἐπιτελέσει ὁ ἄνθρωπος. Μιά τέτοια φωνή, πού ξεπηδάει ἀπό τήν καθαρή καρδιά εἰσακούεται ἀπό τόν «ἐτάζοντα καρδίας καί νεφρούς Κύριο»[1].

Δίδασκε ὁ γέροντας: «Ἡ διάνοια ξυπνάει καί σκέφτεται τί ψέμμα θά πεῖ γιά νά ξεγελάσει τόν πελάτη, ἄν εἶναι ἐπαγγελματίας,

27 Αυγούστου Συναξαριστής. Ποιμήν Οσίου, Λιβερίου Ομολογητού, Οσίου Επισκόπου Καρδούης, Βάπτιση Αιθίοπα Ευνούχου, Ανθούσας της Νέας, Φανουρίου Νεοφανούς, Αρκαδίου Βασιλέα, Θεοκλήτου Οσίου.

Ὁ Ὅσιος Ποιμὴν

Μαζὶ μὲ τὰ ἄλλα ἀδέλφια τοῦ ἔκαναν μικρὴ μοναχικὴ ἀδελφότητα σὲ μία μικρὴ σκήτη στὴν Αἴγυπτο. Ἡγούμενος αὐτῆς τῆς ἀδελφότητας ἦταν ὁ Ποιμήν, ποὺ εἶχε ὅλα τὰ προσόντα πραγματικοῦ ποιμένας ψυχῶν. Ἡ φήμη του εἶχε φθάσει σὲ μακρινὲς περιοχὲς καὶ πολὺς κόσμος ἐρχόταν νὰ τὸν δεῖ καὶ νὰ τὸν συμβουλευθεῖ. Αὐτός, ὅμως, δεχόταν μόνο τοὺς μικροὺς καὶ ταπεινούς. Ὅσοι ἔρχονταν ἀπὸ περιέργεια, δὲν τοὺς δεχόταν, ἔστω καὶ ἂν ἦταν ἄρχοντες.
Κάποτε ἕνας ἀπ' αὐτοὺς θύμωσε ποὺ δὲν τὸν δέχθηκε. Καὶ ἐπειδὴ ἦταν δικαστής, συνέλαβε τὸν μοναχογιὸ τῆς ἀδελφῆς του Ὁσίου, μὲ τὴν ἰδέα ὅτι τώρα θὰ ἐρχόταν ὁ ἴδιος ὁ Ποιμὴν σὲ αὐτόν. Ὁ Ὅσιος, ὅμως, ἔγραψε πρὸς αὐτόν: «Ἐξέτασον τὸν ἀνεψιόν μου κατὰ τοὺς νόμους. Εἶναι ἔνοχος; Τιμώρησέ τον. Ἐὰν ὅμως δὲν εἶναι, κᾶμε ὅπως θέλεις». Ὁ δικαστὴς θαύμασε τὰ γραφόμενα τοῦ Ὁσίου καὶ ἀμέσως ἀπέλυσε τὸν ἀνεψιό του.
Ὅλα αὐτά βέβαια, τὰ κατάφερνε ὁ Ποιμήν, διότι καλλιεργοῦσε τὸ θεμέλιο τῶν ἀρετῶν, τὴν ταπεινοφροσύνη. Συχνὰ μάλιστα ἔλεγε: «Ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴν ταπείνωσιν, ὅσην ἀπὸ τὸν ἀέρα τὸν ὁποῖον εἰσπνέει. Ἡ ταπεινοφροσύνη τοῦ πνεύματος εἶναι ἡ ζωὴ τῆς ψυχῆς». Ὁ Ὅσιος Ποιμὴν πέθανε εἰρηνικά, προκύπτοντας σὲ ὅλες τὶς χριστιανικὲς ἀρετές.

Σὲ τί βρίσκεται ἡ χριστιανικὴ τελειότητα.

Γιὰ νὰ τὴν ἀποκτήσῃ κάποιος, πρέπει νὰ πολεμᾷ. Τὰ τέσσερα ἀναγκαῖα σ᾿ αὐτὸν τὸν πόλεμο.

Σὲ τί βρίσκεται ἡ χριστιανικὴ τελειότητα. Γιὰ νὰ τὴν ἀποκτήσῃ κάποιος, πρέπει νὰ πολεμᾷ. Τὰ τέσσερα ἀναγκαῖα σ᾿ αὐτὸν τὸν πόλεμο.
Τὸ μεγαλύτερο καὶ τελειότερο κατόρθωμα, ποὺ μπορεῖ νὰ πῇ ἢ νὰ συλλογισθῇ ὁ ἄνθρωπος, εἶναι τὸ νὰ πλησίαση κάπως στὸ Θεὸ καὶ νὰ ἑνωθεῖ μὲ αὐτόν. Λοιπόν, ἐὰν ἐσύ, ἀγαπητέ μου ἐν Χριστῷ ἀναγνώστη, ἐπιθυμεῖς νὰ φθάσης σὲ αὐτὴν τὴν κορυφή, πρῶτα πρέπει νὰ γνωρίσῃς, ἀπὸ τί ἀποτελεῖται ἡ πνευματικὴ ζωὴ καὶ ἡ χριστιανικὴ τελειότητα ⁽¹⁾.

Άγιος Αριστοκλής ο Αθωνίτης(+24 Αυγούστου 1918) με φωτογραφίες

Ο κατά κόσμον Αλέξιος του Αλεξίου Αμβρόσιφ γεννήθηκε το 1846 στο Ορενμπούργκ των Ουραλίων. Μετά τον θάνατο της συζύγου του, το 1876, αναχώρησε για το Άγιον Όρος του Άθω, και εισήλθε στη μονή του Αγίου Παντελεήμονος.

Στις 12 Μαρτίου 1880 εκάρη μοναχός κι έλαβε τ’ όνομα Αριστοκλής. Το 1884 χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος και το 1886 εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός. Το 1887 απεστάλη στο μετόχι της μονής του στη Μόσχα, όπου εφάνη νέος κτήτορας και υπήρξε πνευματικός πατέρας πολλών ψυχών. Η παραμονή του στο μετόχι από το 1891-1894 δημιούργησε γύρω του ένα σπουδαίο πνευματικό έργο. Από το 1895-1909 επέστρεψε στη μονή του. Από το 1909-1918 μετέβη και παρέμεινε πάλι στο μετόχι της Μόσχας.

Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο γιά τόν ἄνθρωπο Α΄(κατά τόν Γέροντα Πορφύριο)

Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

 Προσευχή α΄

Ἡ προσευχή καί μάλιστα ἡ εὐχή, σύμφωνα μέ τούς Ἁγίους Πατέρες, εἶναι ἕνα σπουδαιότατο θεραπευτικό μέσο. Ἡ εὐχή, κατά τήν διατύπωση τοῦ Γέροντα, εἶναι τό κλειδί γιά τήν πνευματική ζωή (δηλ. γιά νά εἰσέλθουμε στήν πνευματική ζωή, στό χῶρο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος). Νά πῶς τό δίδασκε ὁ ἀδιάλειπτα εὐχόμενος Γέρων: «Τό κλειδί γιά τήν πνευματική ζωή εἶναι ἡ εὐχή. Τήν εὐχή δέν μπορεῖ κανείς νά τήν διδάξει, οὔτε τά βιβλία, οὔτε ὁ γέροντας, οὔτε κανείς. Ὁ μόνος διδάσκαλος εἶναι ἡ θεία χάρις. Ἄν σᾶς πῶ ὅτι τό μέλι εἶναι γλυκό, εἶναι ρευστό, εἶναι ἔτσι κι ἔτσι, δέν θά καταλάβετε, ἄν δέν τό γευθεῖτε. Τό ἴδιο καί στήν προσευχή, ἄν σᾶς πῶ, «εἶναι ἔτσι, νιώθεις ἔτσι» κ.λ.π., δέν θά καταλάβετε, οὔτε θά προσευχηθεῖτε, «εἰ μή ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι» (Α΄ Κορ. 12, 3). Μόνο τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, μόνο ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νά ἐμπνεύσει τήν εὐχή»[1].

26 Aυγούστου Συναξαριστής. Αδριανού και Ναταλίας, των Αγίων 23 Μαρτύρων, Αττικού και Σισινίου, Ιβιστίωνος Οσίου, Αδριανού, Τιθόη Οσίου, Ιωάσαφ Οσίου, Γελασίου.

Οἱ Ἅγιοι Ἀδριανὸς καὶ Ναταλία οἱ Μάρτυρες

Ὁ Ἅγιος Ἀδριανός, ὁ ὁποῖος ἔζησε τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Μαξιμιανοῦ, ἦταν παντρεμένος μὲ τὴν Ναταλία.
Μία μέρα λοιπὸν εἶδε 23 χριστιανούς, νὰ εἶναι ἕτοιμοι νὰ μαρτυρήσουν γιὰ τὴν πίστη τους. Ὁ Ἀδριανὸς ἐντυπωσιάστηκε ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἄκουσε καὶ δήλωσε στοὺς εἰδωλολάτρες ὅτι εἶναι καὶ αὐτὸς χριστιανός. Ἀμέσως τὸν ἔπιασαν καὶ τὸν ἔκλεισαν στὴν φυλακή. Ἐκεῖ πῆγε ἡ Ναταλία νὰ τοῦ συμπαρασταθεῖ καὶ νὰ τοῦ πεῖ νὰ μὴν λυγίσει.
Στὴν συνέχεια, ἀφοῦ ὑπέμεινε πολλὰ καὶ φρικτὰ βασανιστήρια παρέδωσε τὸ πνεῦμα του. Ἀξιοσημείωτο εἶναι, ὅτι ὅταν οἱ εἰδωλολάτρες ἐπιχείρησαν νὰ τοῦ κάψουν τὸ σῶμα, ξέσπασε μία δυνατὴ νεροποντὴ ἡ ὁποία ἔσβησε τὴ φωτιά.
Τὸ σῶμα τοῦ ἐνταφιάστηκε ἀπὸ τὴν γυναῖκά του τὴν Ναταλία, ἡ ὁποία μετὰ ἀπὸ λίγο καιρὸ θάφτηκε δίπλα του, ἀφοῦ μαρτύρησε καὶ αὐτὴ γιὰ τὸν Χριστό.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Ἀναφαίρετον, ὄλβον ἡγήσω, τὴν σωτήριον, πίστιν τρισμάκαρ, καταλιπὼν τὴν πατρῴαν ἀσέβειαν· καὶ τῷ Δεσπότῃ κατ’ ἴχνος ἑπόμενος, κατεπλουτίσθης ἐνθέοις χαρίσμασιν· Ἀδριανὲ ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, ὁμοῦ σὺν Ναταλίᾳ τῇ θεόφρονι.

Η Ιερά Μητρόπολη Ξάνθης καταγγέλλει αισχρό "θεατρικό έργο" που υβρίζει και διακωμωδεί μοναχές

Η ανακοίνωση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ξάνθης κ. Παντελεήμονα:

Πληροφορηθήκαμε από αφίσες πού αναρτήθηκαν στην πόλη μας, από φωτογραφίες πού δημοσιεύονται στον τοπικό τύπο, αλλά και από καταγγελίες χριστιανών της περιοχής μας, ότι στα πλαίσια των «Γιορτών της Παλαιάς Ξάνθης» θα παρουσιαστεί στο υπαίθριο αμφιθέατρο της πόλεως θεατρικό έργο με τίτλο «Κορίτσια με τα μαύρα».

Στην αφίσα εμφανίζονται ηθοποιοί με μοναχικά ενδύματα, να φέρουν σταυρό στο μέτωπο.

Ὁ ὀρθόδοξος ἀσκητισμός καί ὁ Γέροντας Πορφύριος

    Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

    ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΝΗΣΤΕΙΑ

   1.Ἄσκηση

Σύμφωνα μέ τήν Ἁγιοπατερική Παράδοση ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου γίνεται διά τῆς συνέργειας τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν Θεία Χάρη. Ἡ συνέργεια τοῦ ἀνθρώπου συνίσταται στήν ἄσκηση. Μέ τόν ὅρο ἄσκηση ὑπονοοῦνται κυρίως τρία πράγματα: νηστεία, ἀγρυπνία, προσευχή. Αὐτά μαζί μέ τήν Θεία χάρη, πού ἔρχεται διά τῶν μυστηρίων καθαρίζουν τήν ὕπαρξή μας, τήν φωτίζουν καί τήν θεώνουν. Ἡ ἄσκηση εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν ἁγιασμό μας ἀλλά, ὅπως δίδασκε ὁ Γέροντας, πρέπει νά γίνεται μέ χαρά. Ἡ ἄσκηση πολύ ὠφελεῖ καί τό σῶμα. Δίδασκε ὁ Γέροντας Πορφύριος: «Κανείς ἀσκητής δέν ἁγίασε χωρίς ἀσκήσεις. Κανείς δέν μπόρεσε ν' ἀνέλθει στήν πνευματικότητα χωρίς ν' ἀσκηθεῖ.

Σκέψεις γιά ἐνίσχυση τῆς πίστης μας στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο (mp3)

Π. Σάββας 2009-03-19_ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ_(ΚΕΦ 50ο)_ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 19-03-09 (Συνάξεις Ἀνδρων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

25 Αυγούστου Συναξαριστής. Βαρθολομαίου Αποστόλου, Τίτου Αποστόλου, Σάββα, Επιφανίου, Ιωάννη και Γενναδίου, Μηνά Αρχιεπισκόπου, Ιωάννη Καρπαθίου.

Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Βαρθολομαίου Ἀποστόλου

Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Βαρθολομαῖος μαρτύρησε μὲ σταυρικὸ θάνατο στὴν Ἀρμενία. Τὸ ἅγιο λείψανο του οἱ χριστιανοὶ τὸ ἔβαλαν μέσα σὲ μιὰ πέτρινη θήκη καὶ τὸ ἔκρυψαν στὴν Οὐρβανούπολη. Ἐπειδή, ὅμως, ἡ θήκη γιάτρευε πολλὲς ἀσθένειες, συνέρεαν σὲ αὐτὴν πλήθη λαοῦ. Γι’ αὐτὸ οἱ εἰδωλολάτρες, ὅταν βρῆκαν τὴν κατάλληλη εὐκαιρία, πέταξαν τὴν θήκη στὴ θάλασσα, μαζὶ μὲ ἄλλες τέσσερις θῆκες μαρτύρων.
Τότε ἔγινε κάτι τὸ θαυμαστό. Ἡ θήκη μὲ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου, συνοδεία τῶν ἄλλων τεσσάρων θηκῶν, ἀφοῦ πέρασαν τὴν Μαύρη Θάλασσα, τὰ στενά του Ἑλλησπόντου, τὸ Αἰγαῖο πέλαγος καὶ τὸ Ἀδριατικό, ἔφθασαν ἀριστερὰ τῆς Σικελίας, στὸ νησὶ Λιπαρᾶ.
Ἔπειτα, οἱ θῆκες ποὺ συνόδευαν τὴν θήκη τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου πῆγε ἡ κάθε μία σὲ διαφορετικοὺς τόπους τῆς Ἰταλίας. Τότε λοιπόν, ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύφθηκε στὸν ἐπίσκοπό τῆς Λιπαρὼς, Ἀγάθωνα, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ κατέβηκε στὴν παραλία καὶ εἶδε τὴν θήκη, ἔμεινε ἐκστατικός. Μὲ σεβασμὸ τότε, συνόδευσαν τὴν θήκη μὲ τὸ ἅγιο λείψανο ἐκεῖ ὅπου θαυματουργικὰ ὑπέδειξε ὁ Ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ καὶ ὅπου κτίστηκε μεγαλοπρεπὴς ναός.

Ἡ ἀξία τῆς ὑπακοῆς.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΟΥ

Συμβουλές του σεβαστού Γέροντος Ιερομόναχου Εφραίμ
Κατουνακιώτου στην αδελφότητα της Ιεράς Μονής ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Αγαπημένες μου ψυχές, αισθάνομαι ως προθυμία της ψυχής μου να σας πω δύο λόγια. οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι όταν υπάρχουν ψυχές, οι όποιες πρόκειται να ακούσουν, ο Θεός ευλογεί και εκείνον ο όποιος πρόκειται να ομιλήσει. Μακάριοι οι λέγοντες εις ώτα ακουόντων.

Η τραγική και επίπονη κρίση (η τρίτη από τις τρεις ομιλίες του Μοναχού Αλέξιου Καρακαλληνού)

Ομιλία Α
Ομιλία Β
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, όλοι μας αυτόν τόν καιρό συζητούμε και γινόμαστε δέκτες των δυσάρεστων ειδήσεων, περί της οικονομικής καταστάσεως που επικρατεί στήν χώρα μας, και όλοι βιώνουμε καθημερινά αυτή τήν αγωνία περί τού τι μάς επιφυλάσσει τό μέλλον. Μακάρι όλοι να είχαμε τήν ίδια αγωνία, που έχουμε γιά τά βιωτικά, και γιά τά πνευματικά διότι όπως είπα και τίς δύο προηγούμενες Κυριακές, η οικονομική κρίση στήν Ελλάδα είναι ουσιαστικά μια πνευματική κρίση αξιών και αρετων.

Ὁ καλός λογισμός

Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

Εἶναι πολύ μεγάλη, σύμφωνα μέ τούς Ἁγίους Πατέρας, ἡ «προληπτική» ἀλλά καί ἡ «θεραπευτική» δύναμη τοῦ καλοῦ λογισμοῦ. Ὁ ἀδελφός μας, πού μᾶς ἀδικεῖ εἶναι ὁ ἀδελφός μας πού τόν κατέλαβε ὁ «ἀντίθετος», ὁ πονηρός. Ὅλους γιά ἁγίους πρέπει νά τούς βλέπομε, δίδασκε ὁ μακαριστός π. Πορφύριος.  

Πρέπει μέσα μας τό ἐργοστάσιο τῆς ψυχῆς μας νά φτιάχνει «δισκοπότηρα καί ὄχι σφαῖρες», μᾶς διδάσκει ὁ ἄλλος σύγχρονος ἅγιος Γέροντας, μακαριστός π. Παΐσιος. 

Λογισμοί αμαρτωλού, Φωτίου Κόντογλου

Όταν μιλήσεις στους ψευτοχριστιανούς για σκληρή άσκηση στο κορμί και στο πνεύμα για την αγάπη του Χριστού, θυμώνουνε, σε λένε φακίρη, ειδωλολάτρη, βάρβαρο. Αν θέλεις να δοκιμάσεις την πίστη ενός χριστιανού, μίλησέ του για τον ασκητισμό. Ο πιστός θα νοιώσει κατάνυξη, ο χλιαρός, δηλαδή ο ψεύτικος, ο άπιστος, θα διαμαρτυρηθεί. Τί αν λέγει ο Χρι­στός: «Μακάριοι όσοι αφήσανε τα πάντα και μ' ακολουθήσανε», ή «Η βασιλεία του Θεού βιάζεται και οι βιασταί αρπάζουσιν αυτήν», και πως «θλίψιν έξετε», και πως «στενή και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την ζωήν»; Εμείς θέλουμε να είμαστε Χριστιανοί χωρίς Χριστό, δηλ. χωρίς θλίψη πνευματική, χωρίς να σηκώνουμε τον σκληρό σταυρό, αλλά να περπατάμε στον πλατύν δρόμο.