Ἡ σημασία τοῦ ὀρθοῦ δόγματος στήν εἰρήνη.

Ὁμιλία Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτη

Τό δόγμα, ἄραγε, ἔχει σημασία στήν εἰρήνη; Μπορεῖ νά ἔχει ἐσωτερική εἰρήνη κάποιος πού δέν εἶναι ὀρθόδοξος;

Δέν μπορεῖ νά ἔχει ἀληθινή εἰρήνη ἕνας πού δέν πιστεύει καί δέν ζεῖ ὀρθόδοξα, διότι δέν ἔχει τόν φορέα της, πού εἶναι ὁ Χριστός.

Χωρίς τήν Εἰρήνη-Χριστό, χωρίς ζωή μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, μάταια κοπιάζουμε μέ συμφωνίες εἰρήνης ἤ διδασκαλίες παιδαγωγικές κ.λπ. Ἀναγκαία, ἑπομένως, γιά τήν ἐπικράτηση τῆς ἀληθινῆς εἰρήνης, εἶναι ἡ στερέωση καί ἡ ἐξάπλωση τῆς Ὀρθοδοξίας διά τῆς Ἱεραποστολῆς.

Δυστυχῶς, σήμερα, τείνει νά καταργηθεῖ ἡ ἱεραποστολή, ἐν ὀνόματι τοῦ οἰκουμενισμοῦ καί τῆς ἰσοπέδωσης-ὁμογενοποίησης τῶν πάντων μέσα στό κλίμα τῆς παγκοσμιοποίησης-πανθρησκείας.

Κάποιοι, ἐπικίνδυνοι γιά τήν παγκόσμια ἀλλά καί τήν προσωπική εἰρήνη τῶν ἀνθρώπων, πλανεμένα κηρύττουν ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες ὁδηγοῦν στόν Θεό.

Ὁ Χριστός, ὅμως, μᾶς εἶπε ὅτι «ἐγώ εἶμαι ἡ ὁδός», ἡ μοναδική ὁδός πρός τόν Θεό–Πατέρα. Ὅλες οἱ θρησκεῖες δέν ὁδηγοῦν στόν ἀληθινό Θεό. Μόνο ἡ Ὀρθοδοξία ἑνώνει τόν ἄνθρωπο μέ τόν ἀληθινό Θεό.

Εἶναι λάθος αὐτό, πού λένε κάποιοι σήμερα, ὅτι «δέν πρέπει νά μιλᾶμε στούς ἀλλόθρησκους γιά τόν Χριστό, διότι αὐτό εἶναι φανατισμός».

Τό νά λέει κάποιος τήν ἀλήθεια δέν εἶναι φανατισμός.

Τό νά ποῦμε στούς μουσουλμάνους ὅτι «εἶστε λάθος κύριοι, εἶστε στήν πλάνη, προσκυνᾶτε τόν «ἔξω ἀπό ἐδῶ»», αὐτό δέν εἶναι φανατισμός.

Δυστυχῶς, ἐν ὀνόματι τῆς πανθρησκείας, κάποιοι λένε ὅτι «θά πρέπει νά τούς ἀφήσουμε ὅπως εἶναι, νά μήν θέλουμε νά ἀλλάξουν, δέν χρειάζεται νά πιστεύσουν στόν Χριστό γιά νά σωθοῦν». Τά λένε αὐτά κάποιοι «θρησκευόμενοι», δυστυχῶς καί «ὀρθόδοξοι» ἱερωμένοι, ὑψηλά ἱστάμενοι ἤ μᾶλλον ὑψηλά «ὑφιστάμενοι», ὑποτακτικοί τῶν προπαγανδιστῶν τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Εἶναι αὐτό τό πνεῦμα τῆς Νέας Ἐποχῆς, τό ὁποῖο πρωτοξεκίνησε καί καλλιεργήθηκε ἀπό ἀποκρυφιστές, μάγους καί μάγισσες. Ἀπό τήν Μπλαβάτσκυ, τήν Ἀλίκη Μπέϋλι καί κάποιους ἄλλους, οἱ ὁποῖοι ἦταν μέντιουμ, ὑπηρέτες τοῦ Σατανᾶ.

Αὐτοί βαφτίσανε τήν πραγματική ἀγάπη φανατισμό· καί αὐτό πού λέμε θρησκευτικό συγκρητισμό (δηλαδή τήν ἀντίληψη ὅτι ὅλες οἱ θρησκείες εἶναι τό ἴδιο), τό ὀνομάσανε πρόοδο καί ἀλήθεια. Ἄν εἶναι δυνατόν νά εἶναι αὐτή ἡ ἀλήθεια, ἡ ἀντίληψη ὅτι ὅλες οἱ θρησκείες ὁδηγοῦν στόν ἴδιο Θεό καί ὅλες πιστεύουν στόν ἴδιο Θεό! Αὐτά εἶναι τά διδάγματα τῆς Νέας Ἐποχῆς (New Age), τοῦ νέου Ἔιτζ καί ὁδηγοῦν στήν ἀπώλεια τούς ἀνθρώπους.

Κάποιοι ἰσχυρίζονται ὅτι δέν πρέπει νά τούς τό ποῦμε.

Εἶναι ὅμως τελείως λάθος ἡ σιωπή αὐτή.

Ὅταν δέν λέμε σ’ αὐτούς πού χάνονται ὅτι πράγματι χάνονται, αὐτό δέν ἔχει ἀγάπη. Ὅταν, ἐνῶ γνωρίζουμε τήν μόνη ὁδό τῆς σωτηρίας, πού εἶναι ὁ Χριστός, δέν τό ὁμολογοῦμε, ἀλλά ἀντιθέτως λέμε στούς ἀλλόθρησκους ὅτι «καί μέσα ἀπό τήν δική σας θρησκεία μπορεῖτε νά σωθεῖτε», τότε δέν τούς ἀγαποῦμε ἀλλά τούς ἐμπαίζουμε. Τότε, ἔχουμε ὑποταχθεῖ στήν ἀνθρωπαρέσκεια καί στήν κολακεία, πράγματα τά ὁποῖα βδελύσσεται ὁ Θεός.

Σύμφωνα μέ τό σκεπτικό τῶν Παγκοσμιοποιητῶν-Νεοεποχιτῶν, οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι δέν θά ἔπρεπε νά κηρύξουν στούς εἰδωλολάτρες· γιά νά μήν θεωρηθοῦν φανατικοί, γιά νά μήν «ἀσεβήσουν» ἀπέναντι στίς ἄλλες θρησκεῖες. Ἄν ζοῦσαν σήμερα καί κήρυτταν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, θά τούς χαρακτήριζαν μέ τά γνωστά: ταλιμπάν, μουτζαχεντίν, κολλημένοι, μεσαιωνικοί, μή σεβόμενοι τήν διαφορετικότητα τοῦ ἄλλου κ.λπ.

Τότε, ὅμως, ὁ κόσμος δέν θά ἄλλαζε ποτέ. Χωρίς τήν αὐτοθυσία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν διαδόχων τους ἱεραποστόλων, ἡ εἰρήνη, πού εἶναι ὁ Χριστός, δέν θά ἐρχόταν ποτέ μέσα στούς ἀνθρώπους οὔτε μέσα στίς οἰκογένειες οὔτε μέσα στίς κοινωνίες. Ἐμεῖς θά ἐξακολουθούσαμε νά λατρεύουμε τά κούφια εἴδωλα.

Τώρα, ὅπου ἐφαρμόζεται ὁ ἀληθινός χριστιανισμός, ὑπάρχει καί ἡ ἀληθινή εἰρήνη. Τό βλέπουμε στά εὐλογημένα μοναστήρια μας καί στό Ἅγιο Ὄρος, ὅπου ὁ ἐπισκέπτης αἰσθάνεται αὐτήν τήν Χριστο-Εἰρήνη καί ἀνασαίνει ἀνακουφιστικά.

Ἡ ἀπόκρυψη τῆς ἀλήθειας πού σώζει, δηλαδή ἡ ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ ὡς τοῦ μόνου Σωτήρα, εἶναι ἔλλειψη ἀγάπης.

Ὅταν ὁ καρκινοπαθής, γιά παράδειγμα, πάει στόν γιατρό καί ὁ γιατρός τοῦ λέει: «Μιά χαρά εἶσαι, δέν ἔχεις τίποτα. Νά τρῶς ἀπό ὅλα, νά κοιμᾶσαι... Τό πολύ-πολύ νά παίρνεις καμμιά ἀσπιρινούλα, γιά νά μήν πονᾶς, καί εἶσαι ἐντάξει». Τί κάνει ὁ γιατρός;

Τόν ἐμπαίζει, τόν κοροϊδεύει. Ἐνῶ ἔχει καρκίνο, λέει στό ἀσθενή ὅτι εἶναι ὑγιής.

Ἔτσι καί ἐμεῖς, κάνουμε τό ἴδιο ὅταν, ἐνῶ γνωρίζουμε ὅτι οἱ ἑτερόδοξοι εἶναι αἱρετικοί, ὅτι οἱ ἀλλόδοξοι εἶναι στήν πλάνη, ὅτι προσκυνοῦν τόν διάβολο,...τούς λέμε: «Μιά χαρά εἶστε καί μείνετε ὅπως εἶστε».

Τό κάνουμε, δυστυχῶς, αὐτό, γιά νά μήν θεωρηθοῦμε φανατικοί ἀπό τούς προωθητές τῆς πανθρησκείας. Ἔτσι, ἐμπαίζουμε τά δισεκατομμύρια τῶν ἀδελφῶν μας, μέ ἀποτέλεσμα ποτέ αὐτοί οἱ ἄνθρωποι νά μήν ἔρχονται σέ κατάσταση πνευματικῆς ὑγείας καί ἀληθινῆς ψυχικῆς-πνευματικῆς εἰρήνης. Ἐνῶ, ἄν λέμε τήν ἀλήθεια, τούς βοηθᾶμε, τούς βάζουμε μία καλή ἀνησυχία, καί ὅσοι ἔχουν λίγη καλή διάθεση μπορεῖ νά μετανοήσουν καί νά σωθοῦν.

Ἀκριβῶς αὐτό εἶναι πού ἔχει ἀγάπη. Τό νά πεῖς στόν ἄλλον τήν ἀλήθεια: «ἔχεις καρκίνο καί πρέπει νά φροντίσεις νά θεραπευτεῖς».

Ὁ Πάπας ἔχει «καρκίνο» καί οἱ παπικοί καί ὅλοι οἱ ἄλλοι ἑτερόδοξοι καί ἀλλόδοξοι. Ἔχουν προχωρημένο πνευματικό καρκίνο καί ὁδηγοῦνται στόν αἰώνιο θάνατο. Εἶναι ἐκτός Ἐκκλησίας. Μέ τό νά τούς λέμε ὅτι σώζονται, ὅτι εἶναι Ἐκκλησία, τούς ἐμπαίζουμε. Τούς ἀφήνουμε νά πεθάνουν στήν ἄγνοιά τους καί στήν πλάνη τους.

Καί ὅμως εἶναι τόσο διεστραμμένη ἡ ἐποχή μας, πού κάποιοι ἔχουν βαφτίσει αὐτόν τόν ἐμπαιγμό ἀγάπη.

Λένε: «μήν τούς λέτε ὅτι εἶναι αἱρετικοί..., ἀγάπη, ἀγάπη».

Μά αὐτή εἶναι ἀκριβῶς ἡ ἀγάπη, νά τούς ποῦμε ὅτι «εἶναι πνευματικά ἄρρωστοι· ὅτι πρέπει νά ἔλθουν στήν Ὀρθοδοξία, γιά νά θεραπευτοῦν· ὅτι πρέπει νά μετανοήσουν, γιά νά εἰρηνεύσουν ἀληθινά. Μόνο τότε θά ἔλθει ἡ ἀληθινή εἰρήνη μέσα τους, μέσα στίς οἰκογένειές τους καί στίς κοινωνίες τους, πού κινδυνεύουν νά διαλυθοῦν. Μόνο τότε θά σωθοῦν».

Ἄραγε θά τό ἀκούσουν;

Κάποιοι θά τό ἀκούσουν. Γιατί, ἀπό τους παπικούς, πού εἶναι 1.200.000.000, κάποιοι ἔχουν καλή διάθεση, ἔχουν ὀργωμένο τό χωράφι τῆς ψυχῆς τους καί ποθοῦν τήν ἀληθινή Εἰρήνη-Χριστό. Ἐπίσης καί ἀπό τά δισεκατομμύρια τῶν ἀλλόδοξων (Βουδιστῶν, Μουσουλμάνων, Ἐβραίων κ.λ.π.) κάποιοι ὁπωσδήποτε ἔχουν καλή διάθεση καί ἀναζητοῦν τήν Ἀλήθεια καί τό Φῶς, πού εἶναι ὁ Χριστός καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://HristosPanagia3.blogspot.com

Πηγή εἰκόνας: Ἱ. Ἡσ. Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς, Ἅγ. Βασίλειος Λαγκαδᾶ.