Σελίδες

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας (19-2-11).

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.




Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Καρναβαλισμός, Νεο-Ειδωλολατρία σήμερα (Αρχιμ. π. Ιγνάτιος Σταυρόπουλος)

Η λέξη “καρναβάλι” και “καρνάβαλος”, προέρχεται από την ιταλική λέξη carne = κρέας + vale = χαίρε, έχε γειά. Τελευταία ημέρα κρεοφαγίας. Δηλαδή έχει ταυτόσημη έννοια με την ελληνική λέξη “απόκρεω”, που σημαίνει απομακρύνομαι από το κρέας και που αφορά στην περίοδο πριν την έναρξη της νηστείας της Μ. Σαρακοστής, της προετοιμασίας δηλαδή για το Πάσχα, που είναι καθαρά χριστιανική παράδοση.

Σε αυτή λοιπόν την πνευματική περίοδο που καθορίστηκε από την Εκκλησία και που ονομάζεται “Τριώδιο” αναμίχθηκαν δυστυχώς εκδηλώσεις, έθιμα, θρησκευτικές ειδωλολατρικές τελετές, και δημιούργησαν ένα ενιαίο σύνολο, γνωστό σήμερα σαν καρναβάλι

Θαύματα εν Αγίω Όρει κατά τον εμφύλιο πόλεμο εν έτει 1948

ΘΑΥΜΑΤΑ ΕΝ ΑΓΙΩ ΟΡΕΙ

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΕΝ ΕΤΕΙ 1948
(Σάββα Μοναχού Φιλοθεΐτου)

Θαύματα τα οποία έγιναν κατά τον Οκτώβριο του 1948, όταν πολυμελής συμμορία εισήλθε στο Άγιο Όρος και λεηλάτησε τις Καρυές κ. λ. π.
Α) Όταν περικύκλωσαν οι συμμορίτες το κονάκι (αντιπροσωπείο) της Ι. Μ. Ζωγράφου και πυροβολούσαν εναντίον του αναγκάζοντας την λίγη δύναμη των χωροφυλάκων που υπήρχε εκεί να παραδοθεί· ένας εκ των συμμοριτών πυροβόλησε την εικόνα του Αγίου Γεωργίου η οποία ήταν αναρτημένη πάνω από την εξώθυρα· το μεν τζάμι της εικόνας έσπασε, αλλά η εικόνα του Αγίου έμεινε αβλαβής, όμως και το βλήμα δεν βρέθηκε!

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Γ΄ Μέρος Τρίτο . Κεφάλαιο 1ον. 1) «Τά έκ προθέσεως σφάλματα» 2)«Νά κάνουμε τό καλό από αγάπη γιά τον Χριστό» 3) «Οί πειρασμοί στην ζωή μας »

Λόγοι Γ΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ
Ή αμαρτία βασανίζει τον άνθρωπο
«Τά έκ προθέσεως σφάλματα»

Νά προσέξουμε πολύ τά έκ προθέσεως σφάλματα, γιατί αυτό πού θά εξετάση ό Θεός είναι ή πρόθεση μας. Τά σφάλματα πού κάνουμε από απροσεξία είναι ελαφρότερα. Μερικές αμαρτίες είναι αμαρτίες, αλλά έχουν καί ελαφρυντικά.
Ύστερα, όταν σφάλουμε χωρίς νά τό θέλουμε, ό Θεός οικονομάει έτσι τά πράγματα, ώστε νά χρησιμοποιηθή τό σφάλμα μας γιά καλό. Δηλαδή, όχι ότι έπρεπε νά σφάλουμε, γιά νά γίνη αυτό τό καλό, άλλα αφού σφάλαμε χωρίς νά τό Θέλουμε, ό Θεός αξιοποιεί τό σφάλμα μας και βγαίνει καλό. Όταν όμως κάνουμε ένα σφάλμα εν γνώσει μας και έπειτα μετανοιώσουμε, νά ευχηθούμε νά μη γίνη κακό άπό τις συνέπειες του σφάλματος μας.
- Γέροντα, εκείνος ό μοναχός πού αναφέρει ό Ευεργετινός ότι δέκα χρόνια έπεφτε σε κάποια αμαρτία κάθε μέρα, άλλα και κάθε μέρα μετανοούσε[1], πώς σώθηκε;
- Εκείνος ήταν κατά κάποιον τρόπο κυριευμένος, αιχμαλωτισμένος από την αμαρτία. Δεν είχε κακή διάθεση, άλλα δέν είχε βοηθηθή, σπρώχτηκε στό κακό, γι' αυτό δικαιούτο τήν θεία βοήθεια. Πάλευε, πονούσε, είχε μετάνοια ειλικρινή, και ό Θεός τελικά τόν έσωσε.