Ἀπὸ τὴν Φιλοκαλία
Ἅγιος Διάδοχος Φωτικῆς – Τὰ 100 πρακτικὰ κεφάλαια:
91. Μοῦ διηγήθηκε κάποιος, ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἀγαποῦν ἀχόρταγα τὸν Θεό, ὅτι ἐπιθύμησε κάποτε νὰ γνωρίσει φανερὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, καὶ τοῦ τὸ ἔδωσε μὲ πολλὴ αἴσθηση καὶ ἐσωτερικὴ πληροφορία ὁ Ἀγαθός.
«Καὶ τόσο πολὺ αἰσθάνθηκα τὴν ἐνέργειά της, εἶπε, ὥστε ἡ ψυχή μου νὰ βιάζεται νὰ βγεῖ ἀπὸ τὸ σῶμα μὲ μιὰν ἀνέκφραστη χαρὰ καὶ ἀγάπη καὶ νὰ μεταβεῖ στὸν Κύριο, σὰν νὰ ἀγνοεῖ αὐτὴν τὴν πρόσκαιρη ζωή».
Ἐκεῖνος ποὺ ἐλαβε πείρα τῆς τέτοιας ἀγάπης, καὶ ἀν πάρα πολὺ ὑβριστεῖ ἢ ἀδικηθεῖ ἀπὸ ἄλλον –γιατὶ συμβαίνει νὰ ἔχει αὐτὸς κάποιον νὰ τὸν λυπεῖ– δὲν ὀργίζεται ἐναντίον του, ἀλλὰ μένει σὰν νὰ εἶναι κολλημένος μὲ τὴν ἀγάπη στὴν ψυχὴ ἐκείνου ποὺ τὸν ἔβρισε ἢ τὸν ἀδίκησε. Ἐξάπτεται μόνον ἐναντίον ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἢ καταδιώκουν τούς φτωχούς ἢ ἀπευθύνουν κατὰ τοῦ Θεοῦ λόγους ἄδικους, ὅπως λέει ἡ Γραφή (Ψαλ.74,6), ἢ ζοῦν μὲ ἄλλον κακὸ τρόπο.
Γιατὶ ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὸν Θεὸ πολὺ παραπάνω ἀπὸ τὸν ἐαυτό του, ἢ μᾶλλον ποὺ δὲν ἀγαπᾶ πλέον τὸν ἐαυτό του ἀλλὰ μόνο τὸν Θεό, δὲν μάχεται πλέον γιὰ τὴν δική του τιμή, ἀλλὰ μόνο θέλει νὰ τιμᾶται ἡ δικαιοσύνη Ἐκείνου, ποὺ τὸν τίμησε μὲ αἰώνια τιμή. Αὐτὸ δὲν τὸ θέλει μὲ μισὴ καρδιά, ἀλλὰ ἔχει αὐτὴν τὴν διάθεση σὰν συνήθεια, λόγω τῆς πολλῆς πείρας τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
Ἐκτὸς ἀπὸ αὐτά, πρέπει νὰ γνωρίζουμε ὅτι ἐκεῖνος ποὺ μὲ τὴν ἐνέργεια τῆς χάρης ἔχει τόση πολλὴ ἀγάπη, ξεπερνᾶ καὶ τὴν πίστη κατὰ τὸν καιρὸ αὐτῆς τῆς θείας ἐνέργειας, ἐπειδὴ ἀπὸ τὴν πολλὴ ἀγάπη κρατᾶ μὲ αἴσθηση καρδιᾶς Αὐτόν, ποὺ τιμᾶ μὲ τὴν πίστη. Αὐτὸ τὸ φανερώνει μὲ σαφήνεια ὁ Ἄγιος Ἀπόστολος λέγοντας: «Τώρα μένουν αὐτὰ τὰ τρία, ἡ πίστη, ἡ ἐλπίδα, ἡ ἀγάπη. Τὸ μεγαλύτερο ὅμως ἀπὸ αὐτὰ εἶναι ἡ ἀγάπη»(Α´Κορ.13,13). Γιατὶ ἐκεῖνος ποὺ –ὅπως εἶπα– κατέχει τὸν Θεὸ μὲ τὸν πλοῦτο τῆς ἀγάπης, εἶναι τότε πολὺ ἀνώτερος ἀπὸ τὴν πίστη του, ἀφοῦ βρίσκεται ὁλόκληρος μέσα στὸν θεῖο πόθο.
