Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 24-05-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ιβ΄ 25 & ιγ΄ 1 - 12

ιβ΄ 25 & ιγ΄ 1 - 12

Ευαγγέλιον:Κατά Ιωάννην Κεφ. Η΄ 51 - 59

Η΄ 51 - 59

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Πῶς νά σώσω τήν ψυχή μου;

ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΕΡΗΜΙΤΟΥ
Τι να πει κάποιος σε έναν άνθρωπο που ρωτάει: “Πώς μπορώ να σώσω την ψυχή μου;”
Αυτό: Μετανόει, και ενισχυμένος με τη δύναμη της χάριτος των αγίων Μυστηρίων, προχώρα την οδό των εντολών του Θεού, υπό την καθοδήγηση που η Αγία Εκκλησία σού δίνει μέσω της θεόσδοτης ιεροσύνης. Όλο αυτό πρέπει να γίνει μέσα σε ένα πνεύμα ειλικρινούς πίστης που δεν κρατά καμία επιφύλαξη.
Έπειτα, τι είναι πίστη;
Η πίστη είναι η ειλικρινής ομολογία ότι ο Θεός, ο οποίος λατρεύεται, η Αγία Τριάδα, που δημιούργησε όλα τα πράγματα και προνοεί για όλα, σώζει εμάς τους πεσμένους, μέσω της δύναμης του σταυρικού θανάτου του ενσαρκωμένου Υιού του Θεού, με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος μέσα στην Αγία Εκκλησία Του. Η αρχή της ανακαίνισης, που ξεκινάει σε αυτή τη ζωή, θα εμφανιστεί σε όλη της τη δόξα στο μέλλοντα αιώνα, με έναν τρόπο που το μυαλό δεν μπορεί να κατανοήσει, ούτε η γλώσσα να εκφράσει.

Με ποιον τρόπο πρέπει να φέρεται κανείς στον εαυτό του

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

1. Εξέτασε, αδελφέ, πώς φέρεσαι στον εαυτό σου, και πρώτα αν μισείς τον εαυτό σου σαν έναν επίβουλο, και σαν τον πλέον μεγαλύτερο εχθρό σου. Διότι αυτό το μίσος είναι άγιο, είναι σωτηριώδες, με το να σε κάνει να εναντιώνεσαι στο φρόνημα της σαρκός και στο θέλημα του διαβόλου, και απεναντίας να υποτάσσεσαι στο θέλημα του Θεού. Εάν δε εσύ κολακεύεις και αγαπάς τον εαυτό σου άτακτα, και πέρα από το μέτρο που πρέπει, αλίμονο σε σένα. Εσύ έτσι δε θα μπορέσεις ούτε να κοπιάσεις, ούτε να θλιβείς, ούτε να κακοπαθήσεις, ούτε πειρασμό να υπομείνεις, ούτε να υποταχθείς μέχρι θανάτου στο θέλημα και τις εντολές του Κυρίου, όπως απαιτεί το επάγγελμα του Χριστιανού. Και για να μιλήσω απλά, εσύ αν είσαι φίλαυτος και αγαπάς τον εαυτό σου, μισείς στ’ αλήθεια τον εαυτό σου και θα τον καταστρέψεις.

Ποιός Τον πλήγωσε; (Συγκλονιστική ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου μας)

Το ακόλουθο περιστατικό, το διηγήθηκε ο π. Ιάκωβος.

Μία γερόντισσα πήγε ν’ ανάψει τα καντήλια σ’ ένα εξωκλήσι του χωριού της. . Από περιέργεια κοίταξε μέσα στο ιερό, και τί να δει!
Πάνω στην αγία τράπεζα καθόταν ένα παλικάρι περίπου τριάντα χρόνων.
Είχε πληγές στις παλάμες και τα πόδια, καθώς και μία πληγή στο πλευρό, απ’ όπου έτρεχε αίμα.
Ποιός είσαι εσύ που τολμάς να κάθεσαι πάνω στην αγία τράπεζα; ρώτησε η γυναίκα κατάπληκτη.

Γιατί ὑπάρχει τόσος πόνος στόν κόσμο. (Γέροντος Κλεόπα Ἡλιε)

— Λέγει ο δίκαιος Ιώβ: «Αλλά άνθρωπος γεννάται κόπω» (Ιώβ 5,7). Ο Απόστολος Παύλος λέγει ότι όλα τα έργα γίνονται με κόπο και πόνο (Ρωμ.8,21). Ο πόνος στον κόσμο είναι καρπός της πτώσεως του ανθρώπου από τον παράδεισο (Πράξ. 3,16). Είναι καρπός της αμαρτίας (Ψαλμ.7,14-16).

Αλλ' όμως, εάν δεχώμεθα κάθε πόνο με υπομονή και ευχαρίστησι, λαμβάνουμε μεγάλη πνευματική ωφέλεια πολύτιμη για την σωτηρία της ψυχής μας. Γενικά βλέπουμε ότι, όσο πολλαπλασιάζεται η αμαρτία και η πλάνη στον κόσμο, τόσο αυξάνεται και ο πόνος, δηλαδή η πείνα, η σύγχυσις, οι πόλεμοι, οι παντός είδους ασθένειες και ο θάνατος.
 Η φροντίδα ημών των χριστιανών είναι να εγκαταλείψουμε την αμαρτία, να συμφιλιωθούμε με τον Θεό, να αποκτήσουμε τον φόβο του Θεού, την ταπείνωσι, την υπομονή και τότε όλα τα βάσανα μας θα ολιγοστεύσουν και θα έλθη μεγάλη ωφέλεια στις ψυχές μας.

Ο τάφος του Αγ.Βασιλίσκου και η κοίμηση του Αγ.Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Η σαρκοφάγος του Αγ.Ιωάννη του Χρυσοστόμου στα Κόμανα

Ο άγιος Ιωάννης, βαθιά θλιμμένος για τον άδικο διωγμό του, αλλά με γαλήνη ψυχής στην ταραχή αυτή, αφέθηκε στα χέρια των εχθρών του, δοξολογώντας το Θεό. Στη Νίκαια της Βιθυνίας παρέμεινε λίγες μέρες. Από εκεί οδηγήθηκε με πολλές ταλαιπωρίες προς την Αρμενία. Εκεί ταλαιπωρήθηκε και στερήθηκε τα πάντα. Δεν υπήρχαν τρόφιμα, δεν είχε καμιά ευκολία, γιατρός δεν βρισκόταν εκεί, το κλίμα ήταν κακό και βαρύ. Ο Ιωάννης αρρώστησε επικίνδυνα δυο φορές. Κοντά στ’ άλλα οι Ίσαυροι έκαναν επιδρομές στην Αρμενία,το χειμώνα του 406 μ.Χ. ο Χρυσόστομος μεταφέρθηκε στο οχυρό της Αραβισσού, την άνοιξη τον γύρισαν πίσω στον Κουκουσό.

Ο άγιος Ιωακείμ Βατοπεδινός

Δείτε και:

•  Μνήμη Ανακομιδής των λειψάνων του Αγ. Ιωακείμ του Παπουλάκη του Βατοπαιδινού (23 Μαΐου)
• Ο Παπουλάκης, Άγιος Ιωακείμ ο Βατοπαιδινός εξ Ιθάκης (1)
• Ο Παπουλάκης – Ο Άγιος Ιωακέιμ ο Βατοπαιδινός ο εξ Ιθάκης [1786 - 2/5/1868] (2) – Ένταξις στο αγιολόγιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας
• Ο Παπουλάκης – Ο Άγιος Ιωακέιμ ο Βατοπαιδινός ο εξ Ιθάκης [1786 - 2/5/1868] (3) – Η Καταγωγή του

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Ο Ιθακίσιος Παπουλάκης
(Καλύβια Ιθάκης 1786 – 2/3/1868 Βαθύ Ιθάκης)
Η μνήμη του εορτάζεται στις 2 Μαρτίου
Α. Γέννηση – ανατροφή
Ο σύγχρονος αυτός άγιος γεννήθηκε το 1786 στο μικρό χωριουδάκι Καλύβια του τότε δήμου Πολυκτορίων της νήσου Ιθάκης, απέναντι από το Σταυρό. Ο πατέρας του ονομαζόταν Άγγελος Πατρίκιος και ήταν ντόπιος, ενώ η μητέρα του, Αγνή, καταγόταν από την Πρέβεζα. Οι γονείς του ήταν πιστοί χριστιανοί (ορθόδοξοι). Πρόλαβαν και απέκτησαν τον μικρό Ιωάννη πριν ο πλοίαρχος πατέρας του ξαναπαντρευτεί επειδή σύντομα έχασε την σύζυγο του Αγνή.
Ο μικρός Ιωάννης όμως δέχτηκε, αντί για αγάπη, το μίσος και τις επιβουλές της μητρυιάς του. Το παιδί αυτό όμως είχε σπουδαία χαρίσματα και αγάπη στην εκκλησία, ήδη από την μικρή του ηλικία. Με πολλή αγάπη και δυνατή πίστη στο Χριστό, δεν έλειπε ποτέ από την εκκλησία, νήστευε, προσευχόταν συνεχώς και σκορπούσε αγάπη και καλοσύνη στους ανθρώπους. Με πολύ ζήλο μελετούσε θρησκευτικά βιβλία και κυρίως το ιερό Ευαγγέλιο.

Ἡ αὐθάδεια ἐκείνων πού ἀμαρτάνουν μέ τήν ἐλπίδα ὅτι ἔχουν νά μετανοήσουν

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Για ποια αιτία ο άνθρωπος σε όλα τα σωματικά έργα του, κλίνει περισσότερο στο να φοβάται, παρά στο να ελπίζει, ενώ στα της ψυχής ελπίζει περισσότερο, παρά φοβάται; Αυτό βέβαια δεν ακολουθεί για άλλο λόγο, παρά επειδή αγαπάει τη σωτηρία του λίγο. Έτσι δε φοβάται, διότι δεν αγαπά. Είναι πολλοί και σχεδόν αναρίθμητοι οι χριστιανοί που πίνουν την πονηρία σαν νερό, διότι συλλογίζεται ο καθένας τους και λέει «θα εξομολογηθώ, θα μετανοήσω» και αφού την πιουν δεν νοιάζονται παντελώς γι’ αυτήν, γιατί λένε «εξομολογήθηκα, μετανόησα». «Ω πονηρόν ενθύμημα» (λέει ο Σειράχ, 30:3) από πού ξεχύθηκες και κάλυψες την ξηρά με δολιότητα;». Ω παρανομότατη πλάνη και πρόληψη που σκεπάζεις τη γη με τις αμαρτίες, από ποιο βυθό βγήκες; Όχι από άλλο βέβαια, παρά από τον άδη. Δεν πρέπει, λοιπόν, να γυρίσεις πάλι στον άδη και να μην πλανά πλέον τους χριστιανούς; Γι’ αυτό κι εμείς θα μιλήσουμε για την αυθάδεια αυτών που τα λένε αυτά.