Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 13-07-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. β΄ 2 - 10

β΄ 2 - 10

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν Κεφ. Ι΄ 16 - 21

Ι΄ 16 - 21

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἠ ἁγνότητα καί ἡ ἄσκηση στόν Γάμο.

Ἡ ἁγνεία-ἐγκράτεια, ἀλλά καί ὅλη ἡ ἀσκητική προσπάθεια γιά τόν ἐξαγιασμό, εἶναι ἀπαραίτητη πρίν ἀλλά καί μετά τόν Γάμο.

Ἡ ἁγνότητα, ἡ καθαρότητα καθώς καί ὅλες οἱ ἀρετές εἶναι ζητούμενο ὄχι μόνο ἀπό τούς μοναχούς ἀλλά καί ἀπό τούς ἀνθρώπους πού ζοῦν στόν κόσμο.

Ἄς θυμηθοῦμε τόν ἅγιο Ἰωσήφ τόν Πάγκαλο, πού ἡ Ἐκκλησία μας τόν προβάλλει ὡς πρότυπο ἁγνότητος.

«Πῶς εἶναι δυνατόν νά κάνω αὐτήν τήν ἁμαρτία μπροστά στόν Θεό»; εἶπε καί ἀπέφυγε τόν πειρασμό τῆς Αἰγυπτίας.

Ἄς θυμηθοῦμε ἀκόμη τί σημαίνει ὁ ὕμνος πού ψάλλεται στήν ὀρθόδοξη ἀκολουθία τοῦ μυστηρίου τοῦ Γάμου: «Ἅγιοι μάρτυρες, οἱ καλῶς ἀθλήσαντες καί στεφανωθέντες....».

Η Παγίδα της Δωρεάς οργάνων. Πως και γιατί ένας εθελοντής δωρητής άλλαξε την απόφασή του

Κανείς δέν μπορεί να ειπεί μετά βεβαιότητος πότε είναι νεκρός κλινικά ο άνθρωπος, καί πότε ο δότης είναι αληθινό καί άψυχο πτώμα...
" Για τους ανθρώπους μεγάλη δόξα στη ζωή είναι η γνώση, αλλά και κακό για όσους την χρησιμοποιούν άσχημα (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος) "

Ήταν καλοκαίρι του 1998 (πριν από οκτώ χρόνια δηλαδή), όταν αποφάσισα να γίνω δωρητής ιστών και οργάνων, με σκοπό να βοηθήσω ορισμένους συνανθρώπους μου μετά το θάνατό μου, από τη στιγμή που θα είχαν ανάγκη κάποιο από τα (άχρηστα πλέον για εμένα) όργανά μου.

Το μαρτύριο της πείνας και ο ιδεολογικός ολοκληρωτισμός

Κάνει μεγάλη εντύπωση στον αναγνώστη των Ομιλιών των Μεγάλων Πατέρων του 4^ου μ. Χ. αιώνος, του λεγομένου χρυσού αιώνος της Εκκλησίας, με πόση δύναμη ψυχής και αυστηρότητα λόγου απευθύνονται στους πλουσίους και ζητούν από αυτούς να ασκήσουν ελεημοσύνη για τους φτωχούς, να αδειάσουν τα γεμάτα βαλάντιά τους στα χέρια των φτωχών και πεινασμένων της εποχής και περιοχής τους. Άλλωστε οι ίδιοι οι άγιοι Πατέρες και Οικουμενικοί διδάσκαλοι είχαν ξεκινήσει την εν Χριστώ πορεία τους και την αφιέρωσή τους με τη διανομή της περιουσίας τους στους «εν ανάγκαις όντας» πλησίον ευρισκομένους αδελφούς τους, σύμφωνα με τον λόγο του Χριστού στον πλούσιο νεανίσκο: «ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησον σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι» (Ματθ. ιθ΄ 21). 

Αἴσθηση δικαστηρίου σέ Θεία Λειτουργία

Είναι Κυριακή σε ένα ναό της επαρχίας λειτουργούν τρείς ιερείς. Μετά το τέλος της Λειτουργίας, και αφού μοιράστηκε το αντίδωρο, ο ένας ιερεύς εξ αυτών, έκανε κατάλυση του Αγίου Ποτηρίου, δηλαδή έφαγε όλο το υπόλοιπο μαζί με τις μερίδες της Παναγίας και των Αγίων, καθώς και με όλα τα ψιχουλάκια που αντιπροσώπευαν τις ψυχές των ζωντανών και των πεθαμένων. Όλα αυτά μαζί, ήσανε ποτισμένα και ζυμωμένα με το Αίμα του Ιησού Χριστού. Έτσι θα κάνω και γω σε λίγο, αφού μοιράσουμε όλο το αντίδωρο. Τελειώνοντας ο ιερεύς αυτός, σκούπισε κατάχλωμος με το μάκτρο το Άγιο Ποτήριο, έπλυνε τα χέρια του τρέμωντας, και σε μια κατάσταση εκτός εαυτού, σωριάστηκε μπροστά στην Αγία Τράπεζα σχεδόν λιπόθυμος. Εφαίνετο πως δεν άντεχε άλλο. Κούρασις να ήταν άραγε;

Νέα Εποχή

Εκείνος που αντιστρατεύεται απόλυτα και ολοκληρωτικά το νόμο και το σχέδιο του Θεού, είναι ως γνωστόν ο διάβολος. Προκειμένου να παρασύρει και να αλώσει την ανθρωπότητα, εκτός του πλήθους των πανουργιών και των μεθοδεύσεων που χρησιμοποιεί, αναδύει από τον τάφο τους και συγκεντρώνει όλες τις ειδωλολατρίες και τις πλάνες του παρελθόντος, προσπαθώντας να γοητεύσει και να συγκινήσει την ανθρωπότητα και τη νεολαία. Πρόκειται για την πανθρησκεία που λέγεται «Νέα Εποχή», την πλέον σκοτεινή και σατανική δύναμη που ονομάζεται «θρησκεία του σατανά»…

12 Ιουλίου Συναξαριστής. Πρόκλου και Ιλαρίου, Βερονίκης της αιμορροούσης, Σεραπίωνος του νέου, Ανδρέου Στρατηλάτου και οι συν αυτώ, Μάμα εν τω Σίγματι, Μιχαήλ Μαλείνου, Αρσενίου, Ανακομιδή Λειψάνων γεωργίου Επισκόπου.

Οἱ Ἅγιοι Πρόκλος καὶ Ἱλάριος οἱ Μάρτυρες

Οἱ Ἅγιοι μάρτυρες Πρόκλος καὶ Ἱλάριος, ἔζησαν τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα τῶν Ρωμαίων Τραϊνοῦ καὶ τοῦ ἡγεμόνα Μαξίμου.
Πρῶτος συνελήφθη ὁ Ἅγιος Πρόκλος καὶ ἀφοῦ διακήρυξε τὴν πίστη του στὸν Θεὸ ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορα, ὁδηγήθηκε στὸν ἡγεμόνα νὰ ὑποβληθεῖ σὲ βασανιστήρια.
Πρῶτα λοιπὸν τοῦ ἔκαψαν τὴν κοιλιὰ μὲ ἀναμμένους δαυλούς, στὴν συνέχεια τοῦ ξέσκισαν ὅλο τὸ σῶμα μὲ σιδερένια νύχια, ἔπειτα τὸν κρέμασαν καὶ τέλος πάρθηκε ἡ ἀπόφαση νὰ θανατωθεῖ μὲ τόξα.
Καθ’ ὁδὸν λοιπὸν πρὸς τὸν τόπο τοῦ μαρτυρίου, ὁ Ἅγιος συνάντησε τὸν ἀνεψιό του Ἱλάριο, ὁ ὁποῖος χαιρέτησε τὸν θεῖο του. Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο συνελήφθη.
Ἔτσι ἀφοῦ θανατώθηκε ὁ Ἅγιος Πρόκλος μὲ τὰ τόξα, στὴ συνέχεια θανατώθηκε καὶ ὁ Ἱλάριος, ἀφοῦ πρῶτα ρωτήθηκε ἂν εἶναι καὶ αὐτὸς χριστιανός.
Ἔτσι ἔλαβαν τὸν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.