Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Δ΄. Νὰ ἐμπιστευθοῦν οἱ γονεῖς τὰ παιδιά τους στὸν Θεὸ.

Λόγοι Δ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
 "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  

Κεφάλαιο 3ον

Ἡ εὐθύνη τῶν γονέων γιὰ τὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν

Νὰ ἐμπιστευθοῦν οἱ γονεῖς τὰ παιδιά τους στὸν Θεὸ

Ο Θεὸς ἔδωσε στοὺς Πρωτοπλάστους, στὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὔα, τὴν μεγάλη εὐλογία νὰ γίνωνται συνδημιουργοί Του. Στὴν συνέχεια οἱ γονεῖς, οἱ παπποῦδες κ.λ.π. εἶναι καὶ αὐτοὶ συνδημιουργοὶ μὲ τὸν Θεό, γιατὶ δίνουν τὸ σῶμα.
Ὁ Θεὸς εἶναι κατὰ κάποιον τρόπο ὑποχρεωμένος νὰ νοιαστῆ γιὰ τὰ παιδιὰ . Ὅταν βαπτισθῆ τὸ παιδάκι, ὁ Θεὸς διαθέτει καὶ ἕναν Ἄγγελο, γιὰ νὰ τὸ προστατεύη, ὁπότε τὸ παιδὶ προστατεύεται ἀπὸ τὸν Θεὸ, ἀπὸ τὸν Φύλακα Ἄγγελο καὶ ἀπὸ τοὺς γονεῖς.
Ὁ Φύλακας Ἄγγελος εἶναι συνέχεια κοντά του καὶ τὸ βοηθάει.Ὅσο μεγαλώνει τὸ παιδὶ, τόσο  οἱ γονεῖς ἀπαλλάσσονται ἀπὸ τὶς εὐθύνες.
Ἄν οἱ γονεῖς πεθάνουν, ὁ Θεὸς, καὶ ἀπὸ ψηλὰ καὶ ἀπὸ κοντά, ἀλλὰ καὶ ὁ Φύλακας Ἄγγελος ἀπὸ κοντὰ, συνεχίζουν γιὰ πάντα νὰ προστατεύουν τὸ παιδί.
Οἱ γονεῖς πρέπει νὰ βοηθοῦν πνευματικὰ τὰ παιδιά, ὅταν εἶναι μικρά, γιατὶ τότε καὶ τὰ ἐλαττώματὰ τους εἶναι μικρὰ καὶ εὔκολα μποροῦν νὰ κοποῦν.  Εἶναι ὅπως ἡ φρέσκια πατάτα·  λίγο ἄν τὴν ξύσης, ξεφλουδίζεται.
Ἄν ὅμως παλιώση, πρέπει νὰ πάρης μαχαίρι νὰ τὴν καθαρίσης καὶ, ἄν ἔχει καὶ κανένα μαυράκι, πρέπει νὰ προχωρήσης καὶ πιὸ βαθειά. Ἄν τὰ παιδιὰ βοηθηθοῦν ἀπὸ μικρὰ καὶ γεμίσουν Χριστό, θὰ εἶναι κοντὰ Του γιὰ πάντα.  

Πως να ανεβάσεις το νού σου στη μελέτη του σαρκωθέντος Λόγου. Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

 Τώρα μάθε εναν τρόπο, για να ανεβάσης το νού σου στη μελέτη του σαρκωθέντος Λόγου, σκεπτόμενος τα αγιώτατα μυστήρια της ζωής και του πάθους του.

Όλα τα αισθητά πράγματα του σύμπαντος κόσμου, μπορούν να βοηθήσουν σ αυτή την μελέτη και θεωρία, αν πρώτα συλλογισθής σ αυτά, όπως είπαμε παραπάνω, τον Κορυφαίο Θεό, ως μοναδική και πρώτη αιτία, που τους έδωσε όλο εκείνο το είναι, την δύναμι, την ωραιότητα και όλες τις άλλες τελειότητες που έχουν και αν μετά από αυτά σκεφθής, πόσο μεγάλη και άπειρη στάθηκε η αγαθότητα αυτού του ίδιου του Θεού, ο οποίος όντας μοναδική αρχή και Κύριος κάθε δημιουργήματος, θέλησε να πέση τόσο χαμηλά, να γίνη άνθρωπος, να πάθη και να πεθάνη για τον άνθρωπον, επιτρέποντας στα ίδια έργα των χειρών του, να οπλισθούν εναντίον του για να τον σταυρώσουν.

Ἐπίδραση τοῦ εὑρύτερου περιβάλλοντος στόν ἄνθρωπο.

 Τό ἄμεσο ἀλλά καί τό εὐρύτερο περιβάλλον, σύμφωνα μέ τόν Γέροντα Πορφύριο, παίζει σημαντικό ρόλο στήν διαμόρφωση τῆς ψυχικῆς ἀλλά καί τῆς σωματικῆς κατάστασης τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ ἄνθρωπος ἐπηρρεάζεται ἀκόμη καί ἀπό τά ροῦχα πού φορᾶ. Ἐπίσης ἐπηρρεάζεται ἀπό τίς σκέψεις καί τά συναισθήματα τῆς μητέρας του ὅταν αὐτή τόν κυοφορεῖ καί κατόπιν. Μπορεῖ νά ἐπηρρεαστεῖ ὄχι μόνο ψυχικά ἀλλά καί σωματικά ἀπό τίς ἐμπειρίες τῆς μητέρας του κατά τήν διάρκεια τῆς ἐγκυμοσύνης. Νά τί διηγεῖται ἕνα πνευματικό του παίδί: « Μιά μέρα ἰατροί τῆς Πολυκλινικῆς κάλεσαν τό μακαριστό Γέροντα νά τούς πεῖ τή γνώμη του γιά ἕνα ἀσυνήθιστο περιστατικό, πού ἀντιμετώπιζαν. Μιά κοπέλλα γέννησε στήν Πολυκλινική ἕνα παιδί τέρας, τό ὁποῖο εἶχε μιά μελανοειδῆ ἐπιμήκυνση τῆς παρειᾶς, πού ἦταν ὅπως ἡ μελιτζάνα. Ἤθελαν ν' ἀκούσουν τή δική του ἑρμηνεία γιά τή γέννηση ἑνός τέτοιου παιδιοῦ.

Παραμονὴ ὥς τὴν ἀπόλυση. Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

  

Ἦρθες λοιπὸν στὴν ἐκκλησία καὶ ἀξιώθηκες νὰ συναντήσεις τὸ Χριστό; Μὴ φύγεις, ἂν δὲν τελειώσει ἡ ἀκολουθία. Ἂν φύγεις πρὶν τὴν ἀπόλυση, εἶσαι ἔνοχος ὅσο κι ἕνας δραπέτης. Πηγαίνεις στὸ θέατρο καί, ἂν δὲν τελειώσει ἡ παράσταση, δὲν φεύγεις. Μπαίνεις στὴν Ἐκκλησία, στὸν οἶκο τοῦ Κυρίου, καὶ γυρίζεις τὴν πλάτη στὰ Ἄχραντα Μυστήρια; Φοβήσου τουλάχιστον ἐκεῖνον ποὺ εἶπε: «Ὅποιος καταφρονεῖ τὸ Θεό, θὰ καταφρονηθεῖ ἀπ’ Αὐτόν» (Πρβλ. Παροιμ. 13:13).
    Τί κάνεις, ἄνθρωπε; Ἐνῶ ὁ Χριστὸς εἶναι παρών, οἱ Ἄγγελοι Τοῦ παραστέκονται, οἱ ἀδελφοί σου κοινωνοῦν ἀκόμα, ἐσὺ τοὺς ἐγκαταλείπεις καὶ φεύγεις; Ὁ Χριστός σοῦ προσφέρει τὴν Ἁγία σάρκα Του, κι ἐσὺ δὲν περιμένεις λίγο, γιὰ νὰ Τὸν εὐχαριστήσεις ἔστω μὲ τὰ λόγια; Ὅταν παρακάθεσαι σὲ δεῖπνο, δὲν τολμᾶς νὰ φύγεις, ἔστω κι ἂν ἔχεις χορτάσει, τὴ στιγμὴ ποὺ οἱ φίλοι σου κάθονται ἀκόμα στὸ τραπέζι.

Ὁ ὅσιος ἱερομόναχος Παρθένιος ὁ Πνευματικός καί ζωγράφος, ὁ ἐξ Ἀγράφων, ὁ Σκοῦρτος.

Παταπίου μοναχού Καυσοκαλυβίτου

               

  

 Μία ἀπό τίς ἱερές μορφές ἐκεῖνες τοῦ ἀθωνικοῦ κόσμου πού ἔχουν συνδέσει τή ζωή καί τή δράση τους μέ σημαντικές πτυχές τῆς ἁγιορειτικῆς ἱστορίας, εἶναι καί ὁ ὅσιος Παρθένιος ὁ Πνευματικός καί ζωγράφος, ἀπό τόν Φουρνά τῶν Ἀγράφων, ὁ ἐπωνομαζόμενος Σκοῦρτος. Ὁ ὅσιος αὐτός ἱερομόναχος ἀσκήθηκε κυρίως στό Λαυρεωτικό Κελλί τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στίς Καρυές καί συνδέθηκε μέ ἄμεσο πνευματικό τρόπο μέ τούς γενάρχες τοῦ φιλοκαλισμοῦ ἁγίους Μακάριο Κορίνθου τό Νοταρᾶ καί Νικόδημο τόν Ἁγιορείτη.

   Ὁ ὅσιος Παρθένιος ἔχαιρε μεγάλης ἐκτιμήσεως στόν ἁγιορειτικό κόσμο καθώς διαδραμάτησε ἐνεργό ρόλο στίς πρῶτες φάσεις τοῦ "Κελλιωτικοῦ ζητήματος" πού εἶχε διασαλεύσει σέ ἀκραῖο βαθμό τίς σχέσεις μοναστηριακῶν καί κελλιωτῶν. Στόν Πατριαρχικό Τόμο τῆς 8ης Ἰουλίου τοῦ 1768 πού ἐκδόθηκε ἀπό τόν Πατριάρχη Σαμουήλ τόν Χαντζερῆ, ὑπογράφει καί ὁ Παρθένιος ὡς ἕνας ἀπό τούς δύο ἐκπροσώπους τῶν Κελλιωτῶν. Ἀργότερα, κατά τήν γνωστή περί τῶν μνημοσύνων ἕριδα βρέθηκε στό πλευρό τῶν ἱερῶν Κολλυβάδων, ἀφοῦ στό Κελλί του στίς Καρυές ἔγιναν τρεῖς τουλάχιστον σημαίνουσες συνάξεις τους (1772, 1774).

Τό Φῶς τοῦ Θεοῦ_Β΄_mp3

Π. Σάββας 2009-06-26_ΤΟ ΑΚΤΙΣΤΟ ΦΩΣ_2_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 26-06-2009 (Θερινές Συνάξεις 2009).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

21 Aυγούστου Συναξαριστής . Θαδδαίου Αποστόλου, Βάσσας και τα τέκνα, Αλεξάνδρου Οσίου.

Ὁ Ἅγιος Θαδδαῖος ὁ Ἀπόστολος

Ἑβραῖος ἀπὸ τὴν Ἔδεσσα ὁ Θαδδαῖος καὶ πολὺ μορφωμένος στὶς θεῖες Γραφές, εἶχε ἀνεβεῖ στὴν Ἱερουσαλὴμ γιὰ προσκύνημα τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ.
Ὅταν ἄκουσε τὸ κήρυγμά του καὶ εἶδε τὴν ἀγγελική του ζωή, τόσο πολὺ ἐντυπωσιάστηκε, ὥστε ἐπεδίωξε καὶ βαπτίστηκε ἀπ’ αὐτόν. Μετὰ ὅμως, ὅταν ἄκουσε τὴν διδασκαλία καὶ εἶδε τὰ θαύματα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸν ἀκολούθησε μέχρι τὸ σωτήριο Πᾶθος.
Μετὰ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου, ἐπέστρεψε στὴν πατρίδα του, τὴν Ἔδεσσα. Ἐκεῖ καθάρισε ἀπὸ τὴ λέπρα τὸν τοπάρχη Αὔγαρο καὶ κατόπιν τὸν βάπτισε χριστιανό. Ἀφοῦ δίδαξε καὶ φώτισε μὲ τὸν λόγο τῆς ἀληθείας πολλοὺς καὶ ἵδρυσε πολλὲς ἐκκλησίες στὶς πόλεις τῆς Συρίας, ἔφθασε στὴν Βηρυτό.
Ὁ Θαδδαῖος καὶ ἐκεῖ μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ δίδαξε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ βάπτισε πολλούς. Τελικά, ἐκεῖ παρέδωσε εἰρηνικὰ τὸ πνεῦμά του, ἀφοῦ στὴν ζωή του ἐφάρμοσε πλήρως τὴν ἐντολὴ ποὺ ἔδωσε ὁ Κύριος στοὺς μαθητές Του: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντας αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». Πηγαίνετε, δηλαδή, καὶ κάνετε μαθητές σας ὅλα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντας αὐτοὺς στὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.