Μητροπολίτης Κόνιτσας: Να σηκωθούμε από τους καναπέδες μας να απαλλαγούμε από την αποχαύνωση της τηλεοράσεως, για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για την σωτηρία αυτού του τόπου.

Ὅπως κάθε χρόνο ἔτσι καὶ φέτος, ἡ Ἀγρυπνία ποὺ πραγματοποιεῖται στὸν αὔλειο χῶρο τῆς Ἱ. Μονῆς Μολυβδοσκεπάστου Κονίτσης, σὲ ἀπόσταση ἀναπνοῆς ἀπὸ τὰ Ἑλληνοαλβανικὰ σύνορα, εἶναι ἀφιερωμένη στὰ Ἐθνικά μας Θέματα.

Μετὰ τὴν Ἀρτοκλασία ὁ Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. Ἀνδρέας ἀνεφέρθη στὰ ἑξῆς ἐνδιαφέροντα :

«…Κοιτᾶξτε τὶ γίνεται σήμερα, ἀπόψε, ἐδῶ. Ἔχουμε ἀφήσει πίσω μας τὰ προβλήματα καὶ τὴν ἀγωνία μας ποὺ δοκιμάζουμε ἐξ’ αἰτίας τῆς οἰκονομικῆς δυσπραγίας. Καὶ μέσα στὴν Ἀγρυπνία τῆς Αὐγουστιάτικης νύκτας, ἀφήνουμε
ἀπερίσπαστη τὴν καρδιά μας νὰ μιλήσει στὴν Κυρία Θεοτόκο, νὰ προσευχηθεῖ, νὰ ἡρεμήσει νὰ ζητήσει τὴν μεσιτεία της πρὸς τὸν Υἱόν της, τὸν Κύριον Ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν….

Τα δύο τείχη

- Ποια είναι η μεγαλύτερη σοφία που προστατεύει τον άνθρωπο από κάθε αμαρτία και σε οδηγεί στον Παράδεισο;
- Να έχει την ευχή του Ιησού στο νου και στην καρδιά. Η αγία Γραφή λέει ότι πρέπει να βαδίζουμε ενώπιον του Θεού χωρίς παρεκκλίσεις. Ούτε προς τα αριστερά ούτε προς τα δεξιά. Για να βαδίσει, όμως, κάποιος ευθεία πρέπει να υπάρχουν δύο τείχη. Αλλά όχι από τούβλα. Ούτε από πέτρα, τσιμέντα ή ξύλο. Δύο πνευματικά τείχη! Δεξιά σου τον φόβο του Θεού και στ'αριστερά το φόβο του θανάτου.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Παρασκευής 16-09-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. στ΄ 1 - 10

στ΄ 1 - 10

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν Κεφ. Ζ΄ 36 - 50

Ζ΄ 36 - 50

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Πῶς ἐπιτυγχάνεται ἡ ἑνότητα μεταξύ τῶν συζύγων

ΠΩΣ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΣΥΖΥΓΩΝ

Ὁ Κύριος παρακάλεσε τόν ἐν οὐρανοῖς Πατέρα Του γιά τούς μαθητές Του «Ἵνα πάντες ἕν ὦσιν»[1] («Γιά νά εἶναι ὅλοι ἕνα»).

Ἡ βίωση τῆς ἑνότητας μέσα στήν οἰκογένεια δέν ἀποτελεῖ αὐτονόητη καί δεδομένη πραγματικότητα. Ἀντίθετα εἶναι τό κατ’ ἐξοχήν καθημερινό ζητούμενο. Ἡ ἑνότητα δέν ἐπιτυγχάνεται κατά μαγικό, μηχανιστικό τρόπο: «Παντρευτήκαμε, ἄρα θά εἴ­μαστε ἑνωμένοι».

Ὄχι. Ἀντίθετα εἶναι ἕνα ἀγώνισμα, τό νά φυλάξεις αὐτήν τήν ἑνότητα καί τήν εἰρήνη, μέ τόν/τήν σύζυγό σου ἀντίστοιχα. Ἀγώνισμα καθημερινό. Χρειάζεται κόπος.

15 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Νικήτα του Γότθου και οι μαρτυρήσαντες μετ’ αυτού, Πορφυρίου Μίμου, Φιλοθέου Οσίου, Εύρεσις Λειψάνου Αγίου Ακακίου, Μαξίμου, των Αγίων Δύο Κορών, Εύρεσις Λειψάνου Πρωτομάρτυρα Στεφάνου, Μελετίου Οσίου, Συμεών Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, Βησσαρίωνος Λαρίσης , Γερασίμου Οσίου, Ιωάννου Νεομάρτυρα, Νικήτα Οσίου.

Ὁ Ἅγιος Νικήτας ὁ Γότθος

Ἦταν ἀπὸ τὸ ἔθνος τῶν Γότθων, ποὺ εἶχαν ἐγκατασταθεῖ πέραν τοῦ Ἴστρου ποταμοῦ, στὰ χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου. Ἀπὸ παιδὶ ὁ Νικήτας διδάχθηκε τὴν ἁγία πίστη ἀπὸ τὸ Γότθο ἐπίσκοπο Θεόφιλο, ὁ ὁποῖος συχνὰ ὑπενθύμιζε στὸ Νικήτα τὰ λόγια του Ἀπ. Παύλου: ‘Μένε ἐν οἲς ἔμαθες... ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενα σὲ σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». Δηλαδή, μένε ἀκλόνητος σ’ ἐκεῖνα ποὺ ἔμαθες. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ γνωρίζεις τὶς Ἅγιες Γραφές, ποὺ μποροῦν νὰ σοῦ μεταδώσουν τὴν ἀληθινὴ σοφία, ποὺ ὁδηγεῖ στὴ σωτηρία διὰ μέσου τῆς πίστεως στὸν Ἰησοῦ Χριστό.
Καὶ ἔτσι ἔγινε. Ὅταν ὁ ἡγεμόνας Ἀθανάριχος συνέλαβε τὸ Νικήτα καὶ τὸν ἀπείλησε γιὰ νὰ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό, αὐτὸς ἔμεινε ἀμετακίνητος σ’ αὐτὰ ποὺ ἔμαθε ἀπὸ παιδί. Ὁμολόγησε μὲ θάρρος τὸν Χριστὸ μπροστὰ στὸν ἡγεμόνα, ὁ ὁποῖος ὅταν τὸν ἄκουσε ἐξαγριώθηκε πολύ. Διέταξε ἀμέσως καὶ τοῦ ἔσπασαν τὰ κόκαλα μὲ τὸν πιὸ φρικτὸ τρόπο
Ἄλλα τὸ μίσος τῶν Βαρβάρων ἦταν τόσο, ὥστε μετὰ τὸν ἔριξαν στὴ φωτιά, ὅπου βρῆκε τὸ θάνατο. Ἡ φωτιά, ὅμως, μὲ τὴ θεία θέληση σεβάστηκε τὸ λείψανό του. Τὸ πῆρε κάποιος εὐσεβὴς χριστιανὸς καὶ τὸ διαφύλαξε σὲ θήκη.