Για την Υπομονή και την Ευχαριστία . Μέγας Βασίλειος.

 «Για όλα», λέει ο Απόστολος, «να ευχαριστείτε τον Θεό». Πώς όμως είναι δυνατόν, απαντούν μερικοί, να ευχαριστούμε για όλα; Πώς να μην ξεσπά κανείς σε θρήνους και δάκρυα, όταν η ψυχή είναι βουτηγμένη στη λύπη εξαιτίας των διαφόρων συμφορών, και όταν κεντιέται από τις λόγχες του πόνου; Πώς να ευχαριστήσει τον Θεό, σαν νά 'ταν αυτά δωρεές και ευλογίες και όχι θλίψεις και βάσανα;

Αν ξεσπάσουν, λέει κάποιος, όλες εκείνες οι κατάρες που ξεστόμισε ο εχθρός μου εναντίον μου, πώς θα μπορέσω να ευχαριστήσω γι' αυτό τον Θεό; Αν ο θάνατος αρπάξει το μικρό παιδί μιας μάνας και την καταπληγώσει έτσι, που ο πόνος να είναι μεγαλύτερος από τις ωδίνες του τοκετού, πώς μπορεί αυτή να μη θρηνεί και να μην οδύρεται; Με ρωτάς πώς; Σου απαντώ: Αν αυτή η μητέρα σκεφθεί πως ο Θεός είναι στοργικότερος Πατέρας για το παιδί της, παρά αυτή που το έχει γεννήσει. Επιπλέον, ότι Εκείνος προνοεί και φροντίζει με πιότερη από τη δική της γνώση.

Ἡ Ὀρθοδοξία μας. Κεφάλαιο 6ο Ἡ ἀνόρθωση . Π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος.

Ἡ Ὀρθοδοξία μας 

π.Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος  

Δρ. Θεολογίας, Δρ. φιλοσοφίας

Κεφ.6ον Ἡ ἀνόρθωση

Ἡ πτώση ἔχει τήν αἰτία της στήν προαίρεση τοῦ ἀνθρώπου·  ὅμως ἡ ἀνόρθωση ὀφείλεται στήν πρωτοβουλία τοῦ Θεοῦ, πού δέν ἐγκαταλείπει ποτέ τόν ἄνθρωπο.

α) Τό πρωτευαγγέλιο (σελ.125-127)

Πολλοί ἄνθρωποι βλέπουν τά γεγονότα πού ἀκολούθησαν τήν πτώση τοῦ ἀνθρώπου σάν αὐστηρές τιμωρίες τοῦ Θεοῦ, σάν ὁ Θεός νά ἔπαυσε νά εἶναι στοργικός Πατέρας. Ὁ Θεός ὅμως εἶναι πάντοτε ὁ στοργικός πατέρας γιά τόν ἄνθρωπο.
Αὐτήν ἀκριβως τή στοργή βλέπουμε νά ἐκδηλώνεται ταυτόχρονα μέ τήν ἐπιβολή τῆς τιμωρίας.  Τό μέλλον τοῦ ἀνθρώπου δέν εἶναι ὁ θάνατος, ἀλλά ἡ ζωή.
 Μιά μέρα ὁ ἀπόγονος τῆς γυναικός, ὁ Χριστός, θά συντρίψει τήν κεφαλή τοῦ «ὄφεως» (Γέν. γ΄ 15), ἐνῶ ὁ διάβολος θά ριφθεῖ «εἰς τήν λίμνην τοῦ πυρός καί τοῦ θείου» (Ἀποκ. κ΄10).  Τά δύο γεγονότα ἀναφέρονται μαζί καί δέν πρέπει νά ἀπομονώνονται· ὁ θάνατος εἶναι ἁπλό ἐπεισόδιο στή ζωή τοῦ χριστιανοῦ·  προορίζεται νά ριφθεῖ «εἰς τήν λίμνην τοῦ πυρός» μαζί μέ τόν Ἄδη (Ἀποκ. κ΄ 14), προκειμένου νά βασιλεύσει ἡ ζωή!
Γιά νά πραγματοποιηθοῦν ὅμως αὐτά, ἔπρεπε προηγουμένως νά θεραπευθεῖ ἡ ἴδια ἡ φύση τοῦ ἀνθρωπου, πού διαφοροποιήθηκε μέ τήν πτώση. Ἦταν πράγματι βαρειά ἡ κληρονομιά τῶν ἀπογόνων τοῦ πεσμένου ἀνθρώπου· ἡ κληρονομιά τῆς ἀρρωστημένης φύσης, μιᾶς παλαιᾶς, γηρασμένης ρίζας, πού ἡ μοίρα της ἦταν ὁ θάνατος καί ἡ φθορά.

Ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι ἐντελῶς ἀκατανίκητη . Γεροντικό.

Ρώτησαν τὸν Ἀββᾶ Λογγίνο:

- Ποιὰ ἀρετὴ εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀπ᾿ ὅλες;

Καὶ ἀπάντησε:

- Σκέφτομαι, ὅτι, ὅπως ἡ ὑπερηφάνεια εἶναι τὸ μεγαλύτερο ἀπ᾿ ὅλα τὰ πάθη, ἀφοῦ καὶ ἀπὸ τὸν οὐρανὸ μπόρεσε νὰ ρίξει κάποιους (δηλαδὴ τὸν Ἑωσφόρο καὶ τὸ τάγμα του), ἔτσι καὶ ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀπ᾿ ὅλες τὶς ἀρετές, γιατὶ κι ἀπ᾿ αὐτὰ τὰ τάρταρα μπορεῖ ν᾿ ἀνεβάσει ἕνα ἄνθρωπο, ἀκόμα κι ἂν εἶναι ἁμαρτωλὸς σὰν δαίμονας.

Νὰ γιατὶ ὁ Κύριος πρὶν ἀπ᾿ ὅλους μακαρίζει τοὺς «πτωχοὺς τῷ πνεύματι», (δηλαδὴ τοὺς ταπεινούς) (Ματθ. 5:3).

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 21-09-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Γαλάτας κεφ. γ΄ 15 - 22

γ΄ 15 - 22

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν Κεφ. Δ΄ 1 - 15

Δ΄ 1 - 15

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ὄχι ἄνθρωπος ὡς πρὸς τὸ ὄνομα ἀλλὰ στὸ φρόνημα. Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

 

Ἔγινες πλούσιος σὲ χρήματα; Καὶ τί σχέση ἔχει αὐτὸ μὲ τὴν ψυχή; Εἶσαι πλουσιότερος σὲ χρήματα καὶ φτωχότερος στὴν ψυχή· εἶσαι γεμάτος φύλλα, καὶ στερεῖσαι ἀπὸ καρπό. Πές μου, τί τὸ ὄφελος; Πῆρες χρήματα, τὰ ὁποῖα πρόκειται νὰ ἐγκαταλείψεις ἐδῶ· ἀνέλαβες ἐξουσία ἀπὸ τὴν ὁποία γεννιέται ἡ ἔχθρα.
Ἔλα ἀπόλαυσε λόγια φιλοσόφων · ξόδεψε τὰ ἁμαρτήματά σου, κατανάλωσε τὰ ἀνομήματά σου, καθάρισε τὴν συνείδησή σου, κάνε τὸν λογισμό σου νὰ ἀνυψωθεῖ· γίνε Ἄγγελος καὶ ἄνθρωπος.
Ἐγκατάλειψε τὴν φύση τῆς σάρκας καὶ πᾶρε τὰ ἐλαφριὰ φτερὰ τῆς ζωῆς, ἀπάλλαξε τὸν ἑαυτό σου ἀπὸ τὰ ὁρατὰ καὶ κρέμασε τὸν ἑαυτό σου στὰ ἀόρατα.
Ἀνέβα στοὺς οὐρανούς, ψᾶλε μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους, στάσου δίπλα στὸ οὐράνιο βῆμα, τὸ ψηλό· ἐγκατέλειψε τὸν καπνὸ καὶ τὴ σκιὰ καὶ τὸ χορτάρι καὶ τὴν ἀράχνη· γιατί δὲν γνωρίζω ποιό ὄνομα νὰ δώσω σὲ αὐτὰ τὰ εὐτελῆ πράγματα.
Αὐτὰ τὰ λέγω καὶ δὲν θὰ παύσω νὰ τὰ λέγω. Ἔλα καὶ γίνε ἄνθρωπος, γιὰ νὰ μὴ σὲ ξεγελᾶ ἡ ὀνομασία τῆς φύσεως. Ἄραγε καταλάβατε αὐτὸ ποῦ σας λέχθηκε; Εἶναι ἄνθρωπος, λέγει, ἀλλὰ πολλὲς φορὲς εἶναι ἄνθρωπος ὡς πρὸς τὸ ὄνομα, ὄχι ὅμως ἄνθρωπος καὶ στὸ φρόνημα. Γιατί ὅταν σὲ βλέπω νὰ ζεῖς ἄλογα, πῶς νὰ σὲ ὀνομάσω; Ἄνθρωπο ἢ βόδι; Ὅταν σὲ βλέπω νὰ ἁρπάζεις, πῶς νὰ σὲ ὀνομάσω ἄνθρωπο καὶ ὄχι λύκο;

Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Δ΄. 1) Ἀναγκαῖος ὁ περιορισμὸς τῶν παιδιῶν ὥς τὴν ἐνηλικίωσή τους 2) Οἱ δυσκολίες τῶν παιδιῶν στὶς σπουδές τους

Λόγοι Δ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
 "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"      ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  

Μέρος τρίτο.  Κεφάλαιο 1ο

Τὰ παιδιά, οἱ χαρὲς καὶ οἱ δυσκολίες τους.

Ἀναγκαῖος ὁ περιορισμὸς τῶν παιδιῶν ὥς τὴν ἐνηλικίωσή τους

Τὰ παιδιὰ πρέπει πάντα νὰ αἰσθάνονται ὡς ἀνάγκη μεγάλη τὶς συμβουλές, εἰδικὰ στὴν κρίσιμη ἡλικία τῆς ἐφηβείας, γιὰ νὰ μὴ γλιστρήσουν στὸν γλυκὸ κατήφορο τῆς κοσμικῆς κατηφόρας, ποὺ γεμίζει τὴν ψυχὴ ἀπὸ ἄγχος καὶ τὴν ἀπομακρύνει αἰώνια ἀπὸ τὸν Θεό. 
Πρέπει νὰ μποῦν στὸ νόημα τῆς ὑπακοῆς.  Νὰ καταλάβουν ὅτι στὴν ὑπακοὴ πρὸς τοὺς γονεῖς κρύβεται τὸ δικό τους συμφέρον, ὥστε νὰ ὑπακούουν μὲ χαρὰ καὶ νὰ κινοῦνται ἐλεύθερα στὸν πνευματικὸ χῶρο.
Βλέπετε, πῶς περιορίζουμε τὴν ἐλευθερία τοῦ μικροῦ παιδιοῦ; Τὸ ἔμβρυο εἶναι περιορισμένο ἐννιὰ μῆνες στὴν κοιλιὰ τὴς μάνας του.  Τὸ νεογέννητο τὸ βάζουν σὲ κούνια. Ἔπειτα ἀπὸ πέντε-ἕξι μῆνες τοῦ βάζουν καὶ κάγκελα.
Ἀργότερα δὲν τὸ ἀφήνουν μόνο του ἔξω, γιὰ νὰ μὴ χτυπήση, νὰ μὴν γκρεμισθῆ ἀπὸ καμμιὰ σκάλα. Ἄν τὸ ἀφήσουν ἐλεύθερο, θὰ πέση καὶ θὰ σκοτωθῆ.
Ὅλα αὐτὰ εἶναι ἀπαραίτητα, γιὰ νὰ μεγαλώση τὸ παιδὶ μὲ ἀσφάλεια.  Φαίνεται ὅτι τοῦ στεροῦν τὴν ἐλευθερία, ἀλλὰ δίχως αὐτὰ τὰ μέτρα θὰ κινδύνευε νὰ σκοτωθῆ ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμή.  Τὰ παιδιὰ ὅμως δὲν καταλαβαίνουν, οὔτε ὅταν εἶναι μικρά, ὅτι χρειάζονται περιορισμό, ἀλλὰ οὔτε ὅταν μεγαλώσουν, ὅτι χρειάζονται ἄλλου εἴδους περιορισμό, γι’ αὐτὸ ζητοῦν ἐλευθερία.  Τί ἐλευθερία εἶναι αὐτὴ; Ἐλευθερία, γιὰ νὰ κουτσουρευτοῦν; Μὲ τὴν ἐλευθερία αὐτὴ φθάνουν στὴν καταστροφή. 

Ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ καί πῶς φανερώνεται_2ο μέρος_mp3

Π. Σάββας 2011-09-15_Ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ καί πῶς φανερώνεται_2ο μέρος_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-09-2011 (Σύναξη νέων).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἡ ἐπιείκια, ἡ ἀφοσίωση καί ἡ διχόνοια μεταξύ τῶν συζύγων.

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ...

Παράλληλα μέ τήν ἀνιδιοτελή ἀγάπη, θά πρέπει οἱ σύζυγοι, ἄνδρες καί γυναῖκες- προπάντων οἱ ἄνδρες- νά καλλιεργοῦν τήν ἐπιείκεια, τήν ὑπομονή, τήν ἀνεκτικότητα, τήν καλωσύνη πρός τό «ἕτερον ἥμισυ». Τί μεγάλη εὐλογία νά εἶναι ἐπιεικεῖς καί ἥμεροι ὁ ἕνας πρός τόν ἄλλο πάντοτε!

Ἡ ἀνοχή καί ἡ ἡρεμία μπροστά στά λάθη τοῦ ἄλλου προκύπτει ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ ἑνός πρός τόν ἄλλο. «Νὰ ἀνεχόμαστε, λέει ὁ ἅγιος (Ἀπόστολος Παῦλος), ὁ ἕνας τὸν ἄλλο μὲ ἀγάπη. Πῶς εἶναι δυνατὸν», παρατηρεῖ ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «νὰ ἀνέχεσαι, ἂν εἶσαι ὀργίλος καὶ κακόγλωσσος; Πὲς τὸν τρόπο: Μὲ ἀγάπη. Ἂν δὲν ἀνέχεσαι τὸν πλησίον, πῶς θὰ σὲ ἀνεχθεῖ ὁ Θεός; Ἂν σὺ δὲν ὑποφέρεις αὐτὸν πού εἶναι σύνδουλός σου, πῶς θὰ σὲ ἀνεχθεῖ ἐσένα ὁ Κύριος;»[1]

20 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Ευσταθίου και της Συνοδείας του, Υπατίου και Ανδρέα Ομολογητών, Μαρτίνου Πάπα, των Αγίων Ομολογητών Μαξίμου, Αναστασίου, Ευπρεπίου, Αναστασίου και Θεοδώρου, Αρτεμιδώρου και Θάλου, Μελετίου Επισκόπου, Ιωάννη Αιγυπτίου, Ιωάννη Θεοφόρου, Ευσταθίου Κατάφλωρου, Ιλαρίωνος του νέου.

Ὁ Ἅγιος Εὐστάθιος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ

Ἦταν ἀρχικὰ εἰδωλολάτρης καὶ ὀνομαζόταν Πλακίδας. Ἦταν ἀρχιστράτηγος στὸ ρωμαϊκὸ στρατὸ ἐπὶ αὐτοκρατορίας Τραϊανοῦ.
Ὅταν ὁ Χριστὸς παρουσιάσθηκε μπροστὰ του μιὰ μέρα στὸ δάσος μὲ τὴν μορφὴ ἐλαφιοῦ, ὁ Εὐστάθιος πίστεψε καὶ βαπτίσθηκε μαζὶ μὲ τὴν σύζυγό του Θεοπίστη καὶ τὰ παιδιὰ τους, Ἀγάπιο καὶ Θεόπιστο.
Μόλις πληροφορήθηκε ὁ αὐτοκράτορας ὅτι ὁ ἀξιωματικός του ἔγινε χριστιανός, τὸν ἀπέμπεψε ἀπὸ τὸ στρατὸ καὶ τὸν ἐξόρισε μαζὶ μὲ τὴν οἰκογένειά του.
Μάλιστα, στὸν δρόμο γιὰ τὴν ἐξορία ὁ Εὐστάθιος χωρίσθηκε ἀπὸ τὴν σύζυγό του καὶ τὰ παιδιά του.
Ἔπειτα ἀπὸ κάποια χρόνια, ὁ Τραϊανὸς χρειάσθηκε ξανὰ τὴν πολύτιμη προσφορὰ τοῦ Εὐσταθίου καὶ τὸν ἀνακάλεσε στὸ στράτευμά του. Οἱ πολεμικὲς ἱκανότητες τοῦ Ἁγίου χάρισαν στὸν αὐτοκράτορα μεγάλες νίκες. Μάλιστα ὁ Εὐστάθιος σὲ μία ἀπὸ τὶς ἐκστρατεῖες του βρῆκε ξανὰ τὴν οἰκογένειά του, ἡ ὁποία ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια εἶχε περάσει πολλὲς κακουχίες.
Λίγο καιρὸ ἀργότερα ὁ Ἀνδριανός, διάδοχος τοῦ Τραϊανοῦ, ζήτησε ἀπὸ τὸν Εὐστάθιο νὰ παραστεῖ σὲ θυσία ποὺ θὰ γινόταν σὲ εἰδωλολατρικοὺς θεούς. Ὁ Εὐστάθιος ἀρνήθηκε καὶ ὁ αὐτοκράτορας διέταξε νὰ τὸν θανατώσουν, κλείνοντάς τον σὲ πυρακτωμένο χάλκινο βόδι.