Ἀπό τό τελευταῖο κήρυγμα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ τοῦ θαυματουργοῦ ἰατροῦ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως τῆς Κριμαίας (1877-1961)

Παιδιά μου πολύ σᾶς παρακαλῶ, ντυθεῖτε μέ τήν πανοπλία πού δίνει ὁ Θεός, γιά νά μπορέσετε νά ἀντιμετωπίσετε τά τεχνάσματα τοῦ διαβόλου. Δέν μπορεῖτε νά φανταστεῖτε πόσο πονηρός εἶναι.
Δέν ἔχουμε νά παλαίψουμε μέ ἀνθρώπους, ἀλλά μέ «ἀρχές καί ἐξουσίες1» δηλαδή μέ τά πονηρά πνεύματα. Προσέξτε! Τόν διάβολο δέν τόν συμφέρει νά δεχθεῖ κάποιος τήν ὕπαρξή του, νά σκέφτεται καί νά αἰσθάνεται ὅτι εἶναι κοντά στόν ἄνθρωπο. Ἕνας κρυφός καί ἄγνωστος ἐχθρός εἶναι πιό ἐπικίνδυνος ἀπό ἕναν ὁρατό ἐχθρό.

Ὤ πόσο μεγάλος καί τρομερός εἶναι ὁ στρατός τῶν δαιμόνων! Πόσο ἀμέτρητο εἶναι τό μαῦρο τους πλῆθος. Ἀμετάβλητα, ἀκούραστα, μέρα καί νύχτα ἐπιδικώκουν νά σπρώξουν ὅλους ἐμᾶς πού πιστεύουμε στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, νά μᾶς παρασύρουν στό δρόμο τῆς ἀπιστίας, τῆς κακίας καί τῆς ἀσέβειας!
Αὐτοί οἱ ἀμέτρητοι ἐχθροί τοῦ Θεοῦ ἔχουν βάλλει ὡς μοναδικό τους σκοπό, μέρα καί νύχτα νά ἐπιδιώκουν τήν καταστροφή μας.
Ὅμως μή φοβάσθε! Πάρτε δύναμη ἀπό τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ.

Σημ. (ΛΜΔ):
Ὁ ἀρχιεπίσκοπος Λουκᾶς πέρασε πολλά χρόνια στίς φυλακές καί στίς ἐξορίες παρά τό φιλανθρωπικό του ἔργο καί παρά τό ὅτι ἦταν διεθνῶς γνωστός γιά τίς ἔρευνές του στήν Ἰατρική ἐπιστήμη. Καί αὐτό γιατί δέν ἤθελε νά ἀπαρνηθεῖ τήν πίστη του, οὔτε κἄν νά βγάλει τό ράσο του, πιεζόμενος ἀπό τό “προοδευτικό” ἀθεϊστικό σύστημα τοῦ κομμουνισμοῦ.
Ἀπό τά λόγια τοῦ τελευταίου κηρύγματός του, καταλαβαίνουμε εὔκολα, ὅτι ἡ δύναμη νά τά βγάλει πέρα μέ πάμπολους ἐχθρούς, ὁρατούς καί ἀοράτους, τοῦ δινόταν ἀπό τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, καί μάλιστα μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου.
Δέν μαχόταν τούς ἀνθρώπους διότι γνώριζε ὅτι ἡ κακία τροφοδοτεῖται ἀπό τά πνεύματα τῆς πονηρίας.
Αὐτό ὑπενθυμίζει τήν ἀνωτερότητα τῆς γνώσης τῆς Ὀρθοδοξίας σέ σχέση μέ ἄλλες θρησκεῖες ἀλλά καί τούς “χριστιανούς” προτεστάντες, οἱ ὁποῖοι ἔφθασαν νά ἀγνοοῦν παντελῶς ὅτι ἡ ὕπαρξη τοῦ κακοῦ στόν κόσμο (ἀπό τόν καιρό τῶν πρωτοπλάστων) ὀφείλεται καί προωθεῖται ἀπό ὀντότητες πνευματικά ξεπεσμένες (δαίμονες), μέσῳ τῶν ἀμελῶν ἤ κακῆς διάθεσης ἀνθρώπων.
Σήμερα προβάλλεται στήν Δύση ἡ «θεωρία τῶν κλάδων», δηλ. ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες κατέχουν μέρος τῆς Ἀλήθειας (ἀκόμη καί ὁ σατανισμός)! Τό χειρότερο εἶναι ὅτι αὐτό τό ἀποδέχονται καί μερικοί ἐλαφρόμυαλοι Ὀρθόδοξοι, πού ἔχουν «ἀγάπη» πού δέν εἶχαν… οἱ ἅγιοι Πατέρες! Ξεχνᾶνε ὅτι «πάντες οἱ θεοί τῶν ἐθνῶν δαιμόνια2».
Ἄς μάθουν ὅμως ἀπό τόν Ἅγιο Λουκᾶ τόν ἰατρό καί θαυματουργό ὅτι ὅσοι σκέπτονται ἀν-Ὀρθόδοξα ἐμπαίζονται ἀπό τούς δαίμονες…
Λεόντιος Μοναχός Διονυσιάτης


1     Πρός Ἐφεσίους ΣΤ,12.
2     «ὅτι πάντες οἱ θεοί τῶν ἐθνῶν δαιμόνια, ὁ δέ Κύριος τούς οὐρανούς ἐποίησεν». (Ψαλμός 95ος, 5) ἤ καί: «ὅτι πάντες οἱ θεοί τῶν ἐθνῶν εἴδωλα, καί ὁ Θεός ἡμῶν οὐρανούς ἐποίησεν». (Α΄ Παραλειπομένων 16, 26). 

http://www.imdleo.gr/diaf/2008/01_agios_Lukas_iatros.pdf