Άμή ἐγώ νά φάω ὅλο τό ψωμί καί ἐσύ νά πεινᾶς, τί φανερώνω; (Ἅγ.Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Δείχνουμε αγάπη στο συνάνθρωπο, όταν του δίνουμε κάτι που έχουμε εμείς και που εκείνος το έχει ανάγκη· "ἐπείνασα καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν" (Ματθ. 25, 35).
"Εγώ έχω ένα ψωμί να φάω, εσύ δεν έχεις. Ανίσως καί σου δώσω κομμάτι και εσένα οπού δεν έχεις, ε, τότε φανερώ­νω πως σε αγαπώ. Αμή εγώ να φάω όλο το ψωμί και εσύ να πεινάς, τί φανερώνω; φανερώνω πως η αγάπη όπου έχω εις εσένα είναι ψεύτικη. 'Εχω δυο ποτήρια κρασί να πιω, εσύ δεν έχεις. 

 

Ανίσως και σου δώσω και εσένα, από αυτό να πιής,τό­τε φανερώνω πως σε αγαπώ,αμή ανίσως καί δεν σε δώσω εσένα,είναι κάλπικη η αγάπη.

Αμή εγώ να έχω τα φορέματα μέσα εις το σεντούκι φυλαγμένα να τα τρώγη το σκουλήκι καί εσύ να περιπατής γυμνός, είναι κάλπικη η αγάπη. Εσύ είσαι λυπημένος, απέθανε η μητέρα σου, ο πατέρας σου ή το παιδί σου ή άρρωστος είσαι. Ανίσως καί έλθω να σε παρηγορήσω, τότε είναι αληθινή η αγάπη. Αμή ανίσως εσύ κλαίης καί θρηνής, καί εγώ κάθομαι τρώγω, πίνω, χορεύω, τραγουδώ, ξεφαντώνω, είναι ψεύτικη η αγάπη"