Ἱερά παρεκκλήσια ἐντός της Μονῆς
Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
1. Τῆς ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας.
Τό παλαιότερο παρεκκλήσιο εἶναι τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας, ἐντός τοῦ ἐσωτερικοῦ προαυλίου χώρου τῆς Μονῆς, τό ὁποῖον χρονολογεῖται ἀπό τό 1740 περίπου. Διατηροῦνται σέ FRESCO ἀρκετά καλά οἱ τοιχογραφίες του, πού εἶναι οἱ παλαιότερες ἀπό ὅσες ὑπάρχουν στήν Μονή μας.
Στό ἐκκλησάκι αὐτό εἶναι θησαυρισμένη ἡ Θαυματουργός Εἰκών τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας, τρίτης Προστάτιδος τῆς Μονῆς μας, μετά τόν ἅγιο Νικόλαο καί τόν Κτίτορα Ὅσιο Γρηγόριο. Ἐδῶ σχεδόν καθημερινά τελοῦνται Παρακλήσεις ἐνώπιόν της καί τά θαύματά της εἶναι ἄπειρα καί συνταρακτικά. Κυκλοφορεῖ βιβλίο τῆς Μονῆς μας μέ τίς Ἀκολουθίες της καί τά θαύματά της.
2. Τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Κτίτορος.
Κτίσθηκε τό 1850 ἐπί ἡγουμενίας τοῦ ἀρχιμ. π. Δανιήλ, ὁ ὁποῖος ἡγουμένευσε ἀπό τό 1848-1859. Εἶναι ἐνσωματωμένο στήν Λιτή τοῦ Καθολικοῦ τῆς Μονῆς καί ἐπικοινωνεῖ μέ ἐσωτερική πόρτα. Ἔχει ξύλινο μικρᾶς ξυλογλυπτικῆς ἀξίας τέμπλο. Δέν ἔχει ἀκόμη ἁγιογραφηθῆ.
Εὑρίσκεται στόν πρῶτον ὄροφο τῆς ἀνατολικῆς πτέρυγος τοῦ ὁσιωτάτου τρίτου Κτίτορος Ἰωακείμ. Στά τελευταῖα χρόνια ἔγινε ἡ ἀνακατασκευή του μέ τσιμεντένιο δάπεδο γιά τήν ἀποφυγή κινδύνου ἀπό πυρκαϊά. Στό ἱερόν Βῆμα φυλάσσονται μέ πολλή εὐλάβεια οἱ Κάρες τῶν Ὁσιωτάτων μακαριστῶν Καθηγουμένων π. Συμεών καί π. Ἀθανασίου, οἱ ὁποῖοι διέπρεψαν στήν ἁγιότητα τοῦ βίου τους καί στήν ἀνασυγκρότησι τῆς Μονῆς μας.
4. Τοῦ ἁγίου Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου.
Εὑρίσκεται στό ἄκρον τοῦ τρίτου ὀρόφου τῆς ἰδίας πτέρυγος τοῦ ὁσίου Γέροντος Ἰωακείμ. Καταλήγει σέ περίτεχνον, πλακοσκέπαστον τροῦλλο καί δέχθηκε ἀνακαινίσεις καί ἐξωραϊσμούς ἀπό τήν Ἀδελφότητα τῶν νεωτέρων Πατέρων τῆς Μονῆς μας μέ ἐπικεφαλῆς τόν σεβαστόν μας Γέροντα π. Γεώργιον.
5. Τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος.
Εὑρίσκεται στήν ἄκρη τοῦ ἐπάνω ὀρόφου τοῦ Ἀρχονταρικιοῦ τῆς Μονῆς μας. Κτίσθηκε μαζί μέ τήν πτέρυγα τό 1896 ἀπό τόν τέταρτο Κτίτορα τῆς Μονῆς μας, καθηγούμενο παπᾶ Συμεών. Καταλήγει σέ τροῦλλο καί δέν εἶναι ἁγιογραφημένο.
6. Τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων.
Εὑρίσκεται κάτω ἀπό τό παρεκκλήσιο τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος. Εἶναι μισοσκότεινο καί κατανυκτικό. Δέν ἔχει ἁγιογραφίες.
7. Τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου.
Ὑπῆρχε παλαιότερα μέσα στόν γκρεμισμένο πύργο τῆς Μονῆς μας. Μέ τήν κατασκευή τῆς νέας πτέρυγος ἐπί ἡγουμενίας τοῦ νῦν Γεροντός μας καί Καθηγουμένου παπᾶ Γεωργίου, ἀποφασίσθηκε νά δημιουργηθῆ χῶρος καί γιά τήν στέγασι αὐτοῦ τοῦ Παρεκκλησίου
Κτίσθηκε λοιπόν μαζί μέ τήν νέα πτέρυγα. Εὑρίσκεται στόν τέταρτον ὄροφο. Εἶναι λίαν περικαλλές καί καταλήγει σέ περίτεχνο πλακοσκέπαστο τροῦλλο. Δίπλα εἶναι τμῆμα τοῦ μουσείου Εἰκόνων τῆς Μονῆς μας. Λέγεται ἡγουμενικό Παρεκκλήσιο διότι ἐξυπηρετεῖ τίς λατρευτικές καί λειτουργικές ἀνάγκες τοῦ ἁγίου Καθηγουμένου, τοῦ ὁποίου τό κελλί εἶναι στήν ἴδια πτέρυγα.
8. Τῶν Ἁγίων Ἀρχαγγέλων.
Εὑρίσκεται στό μέσον τοῦ ἄνω ὀρόφου τῆς μεσαίας πτέρυγος. Εἶναι μικρῶν διαστάσεων καί πολύ κατανυκτικό. Στό παρεκκλήσιο αὐτό διηκόνησαν ὡς ὑπεύθυνοι γιά τά καντήλια καί τήν καθαριότητά του ἐπί πολλά χρόνια ὁ ἀείμνηστος Γέρων Βαρλαάμ καί στά τελευταῖα 55 χρόνια ὁ μακαριστός ἱερομόναχος Νικόλαος, ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη τό 2005.
Ἱερά παρακκλησια ἐκτός της Μονῆς
1. Τῶν Ἁγίων Πάντων.
Εὑρίσκεται ἔξω ἀπό τήν μικρή ἀνατολική πύλη τῆς Μονῆς, ἡ ὁποία μᾶς ὁδηγεῖ στούς Κήπους καί στά μνήματα τῶν πατέρων. Εἶναι Κοιμητηριακός ναΐσκος, παλαιότερος ἀπό τό Καθολικό τῆς Μονῆς μέ τοιχογραφίες FRESCO, οἱ ὁποῖες διατηροῦνται σχεδόν ἀνέπαφες ἀπό τήν μάστιγα τοῦ πανδαμάτορος χρόνου.
Ἐδῶ κάθε Σάββατο τελεῖται Θεία Λειτουργία γιά τήν ἀνάπαυσι τῶν Κοιμηθέντων Πατέρων καί διαβάζεται δίσκος Κολλύβων πού μοιράζεται στήν τράπεζα τοῦ φαγητοῦ πρός ἀνάπαυσιν τῶν Ψυχῶν τους.
Κάτω ἀπό τόν ναό τοῦ Κοιμητηρίου ὑπάρχει μικρή θολωτή κρύπτη, στήν ὁποία ἔχουν τοποθετηθῆ μέ τάξι τά ὀστᾶ τῶν Πατέρων, τῶν κοιμηθέντων διά μέσου τῶν αἰώνων, ἀπό τῆς ἱδρύσεώς της μέχρι καί σήμερα. Μερικά ἀπ᾿ αὐτά εὐωδιάζουν, πρᾶγμα πού πιστοποιεῖ τήν ἁγιότητά τους καί τήν εὐαρέσκεια τοῦ Θεοῦ.
2. Τοῦ ἁγίου Τρύφωνος.
Εὑρίσκεται στό σπίτι τῶν Κηπουρῶν, ἔξω καί ἐπάνω ἀπό τήν Μονή μας. Ὁ ἅγιος Τρύφων εἶναι ὁ Ἅγιος τῶν Κηπουρῶν, ὁ διώκτης τῶν ἀσθενειῶν τῶν λαχανικῶν, ὁ καταπέλτης τῶν μικροβίων καί σκωλήκων τά ὁποῖα μαστίζουν τούς λαχανόκηπους. Ἐδῶ καθημερινά τελοῦν τίς σύντομες ἀκολουθίες τοῦ Ὄρθρου καί τοῦ Ἑσπερινοῦ οἱ Κηπουροί μας γιά νά εὑρίσκονται ἀπό τίς ἕξι τό πρωΐ μέσα στά χώματα γιά τό διακόνημά τους.
3. Τοῦ Ἁγίου Μοδέστου, Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων.
Εὑρίσκεται στό Νεώριο, ὑπεράνω τοῦ ναυστάθμου-κτιρίου ὅπου φυλάσσονται τήν χειμερινή περίοδο οἱ βάρκες καί τά πλοιάρια τῆς Μονῆς μας. Τό κτίριο αὐτό μαζί μέ τό παρεκκλήσιο κτίσθηκαν τήν περίοδο πού ἦτο Ἡγουμενος ὁ παπᾶ Συμεών. Τό Παρεκκλήσιο εἶναι πρός τιμήν τοῦ ἁγίου Μοδέστου, Προστάτου καί θεραπευτοῦ τῶν ζώων. Γι᾿ αὐτό στήν μνήμη του, πού τελεῖται μέ λαμπρά θεία Λειτουργία, στίς 18 Δεκεμβρίου ἑκάστου ἔτους, παρελαύνουν μετά τήν Λειτουργία τά ζῶα (μουλάρια) τῆς Μονῆς μας ἀπέξω καί ραντίζονται.
4. Τῶν Ἀθωνιτῶν πατέρων.
Εὑρίσκεται ἀπέναντι στήν πλαγιά τοῦ βουνοῦ ἀπό τήν Μονή μας. Κτίσθηκε τά τέλη τοῦ 19ου αἰῶνος ἀπό κάποιον Λογγίνον, Γρηγοριάτην Μοναχόν. Τά τελευταῖα χρόνια ἀνακατασκευάσθηκε καί ἔγινε καί πάλι κατάλληλο γιά κατοίκησι μέ πρῶτον οἰκήτορα τόν μοναχόν Βλάσιον, προσφάτως ἀναχωρήσαντα γιά τήν ἰδιαίτερη πατρίδα του, τήν Ἀκαρνανία.
5. Τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου.
Εὑρίσκεται ὑψηλότερα ἀπό τό προηγούμενο Παρρεκλήσιο καί ἀνήκει στό ὁμώνυμο Κάθισμα τῆς Παναγίας μας. Πλησίον εἶναι τό σπήλαιο τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου, τό ὁποῖον μαρτυρεῖ σύμφωνα μέ τήν Ἀκολουθία του "ἀγῶνες καί σκάμματα". Ἐδῶ ἔζησε τά τελευταῖα χρόνια του ὁ Προηγούμενος Νεόφυτος, μετά τήν παραίτησί του ἀπό τό ἡγουμενικό ἀξίωμα τό 1859.
6. Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.
Στήν κορυφή τοῦ ἰδίου βουνοῦ μας, ἀνάμεσα στά ἐρείπια τῆς παλαιᾶς ἱστορικῆς Σκήτης τοῦ Ὁσίου Κτίτορός μας, κτίσθηκε καινούργιος μικρός ναΐσκος, ρυθμοῦ Βασιλικῆς τό 1997. Ἐπιμελητής τῆς Σκήτης ἔχει ὁρισθῆ ἀπό τήν Μονή μας ὁ ἰατρός ἱερομ. π. Δημήτριος.
7. Τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Ἀρτεμίου.
Εὑρίσκεται ἀπέναντι ἀπό τήν Μονή, ἀπό τήν δυτική πλευρά της, μόλις πέντε λεπτά πάνω ἀπό τόν ἁλίκτυπο βράχο τῆς θαλάσσης. Τήν περίοδο τῆς κατοχῆς, λόγῳ πυρκαϊᾶς κατεστράφησαν καί ἐγκαταλείφθηκαν τά πάντα καί μόλις τό 1976 ξεκίνησαν οἱ πρῶτες προσπάθειες ἐκ μέρους τῶν νεωτέρων Πατέρων γιά τήν ἀνακαίνισί του.
Κτίσθηκαν τό 1986 μαζί μέ τό παρεκκλήσιο καί ἕνα περικαλλές Κάθισμα μέ εἰδικό χῶρο γιά Ἁγιογραφεῖο. Περιβάλλεται ἀπό δαντελλωτά ἀκαλλιέργητα Κηπάρια καί δύο πηγές δροσεροῦ νεροῦ. Ὑπεύθυνος τοῦ Καθίσματος εἶναι ὁ ἱερομ. π. Φιλόθεος.
8. Τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ.
Εἶναι στόν λεγόμενο Μύλο τῆς Μονῆς, ὅπου παιλαιότερα οἱ Πατέρες ἄλεθαν τό σιτάρι σέ μύλο πού λειτουργοῦσε μέ τό νερό. Εὑρίσκεται στά σύνορα μέ τήν ἐδαφική περιοχή τῆς Σιμωνόπετρας. Ἐδῶ ἀνέκαθεν ἡ Μονή προμηθεύεται τά ἑσπεριδοειδῆ καί τά ἄφθονα λεμόνια. Ὑπῆρξε μόνιμος διακονητής. Ἀναφέρονται οἱ μακαριστοί Γέρο-Αὐξέντιος, Γέρο-Σάββας καί τελευταῖα μόνιμος εἶναι ὁ Γέρων Πέτρος.
9. Τοῦ Ἁγίου Γεωργίου.
Εὑρίσκεται στό Ἀμπέλι τῆς Μονῆς μας, μόλις 15 λεπτά μέ τά πόδια ἀπό τήν Μονή πρός τήν πλευρά τῆς Σιμωνόπετρας. Δέν ὑπῆρχε καθόλου Παρεκκλήσιο, ἀλλά ἀφ᾿ὅτου ἐστάλησαν διακονητές μετά τήν ἐπάνδρωσι τῆς Μονῆς μας ἀπό τό 1974 καί ἐντεῦθεν, χρειάσθηκε ναΐσκος γιά τίς ἀκολουθίες τους. Τότε λοιπόν ἡ ἀποθήκη τῶν ξύλων μετετράπη σέ ἐκκλησάκι μέ μαστόρους τούς ἰδίους τούς νεωτέρους πατέρας.
Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου
Ἅγιον
Ὅρος Ἄθω
2005
Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις
________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου