Ὅταν ἡ εἰκόνα θόλωσε καί ἔπαυσε ν’ ἀκτινοβολῇ, σταμάτησε καί ἡ ὑποταγή τῶν ζώων στόν ἄνθρωπο.

«ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΖΩΟΛΟΓΙΑ»
Ἀπό τό βιβλίο «Ἀπάνθισμα Ἐπιστολῶν»
Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου

Στό περιοδικό ΕΘΝΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ, Τεῦχος Νοεμβρίου 1854, καταχωρήθηκε κακόβουλο ἄρθρο μέ τίτλο « Φανταστική Ζωολογία». Τό ἄρθρο ἀναφερόταν στά θαύματα πού ἔκαναν ἅγιοι ἐρημῖτες σέ ζῶα. Συγκεκριμένα στήν θεραπεία τοῦ τυφλοῦ νεογνοῦ μιᾶς ὕαινας ἀπό τόν ὅσιο Μακάριο τόν Ἀλεξανδρέα, στήν ὑπακοή πού ἔκαναν ὄναγροι σέ ἐντολή νά μήν ποδοπατοῦν τά λαχανικά ἑνός ὁσίου, καθώς καί στήν περίπτωσι λέοντος πού ὑποχρεώθηκε νά φορτώνεται ὁ ἴδιος ὅ,τι μετέφερε πρωτύτερα ἕνας χαμένος ὄνος, τόν ὁποῖο θεωρήθηκε ὅτι κατεσπάραξε.

«Πῆγα ἐκεῖ πάνω ὑποτακτικός». Γέροντας Πορφύριος

Πῆγα ἐκεῖ πάνω, ὑποτακτικός. Ὑποτακτικός, κύριε! Ἐδόθηκα ἐξ ὁλοκλήρου. Ἀγάπησα τοὺς Γέροντές μου. Τοὺς ἀγάπησα εἰλικρινά. Τοὺς ἐσεβόμουνα. Τοὺς ἐσεβόμουνα. Τί νὰ σᾶς πῶ ὁ σεβασμός μου! Θεοί!!! Χριστοί!!! ἦταν γιὰ μένα καὶ οἱ δύο.

Ἀλλὰ ἤξερα ὅμως καὶ τὶ θέλουνε. Ἀπὸ τὴν ἀγάπη ποὺ τοὺς εἶχα. Τὸ καταλάβαινα πῶς θέλουνε νὰ βάλω ἕνα πράγμα, πῶς ἤθελαν νἀ κλείσω τὴν πόρτα, πῶς, πῶς… Τὸ καταλάβαινα. Καὶ πουθενὰ δὲν τοὺς στενοχωροῦσα.

Περί τῆς χαρᾶς τῆς ψυχῆς πού ἀρχίζει νά ζεῖ γιά τόν Θεό (Γ΄)

ΑΒΒΑΣ ΑΜΜΩΝΑΣ
ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΟ ΤΟΥ – ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ – ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ
ΜΕΡΟΣ  Γ΄

   Ὅποιος λοιπόν θέλει νά τιμηθεῖ μέ τίς ἀρετές αὐτές, πρέπει νά παύσει νά ἀσχολεῖται καί νά κατακρίνει ὁποιονδήποτε ἄνθρωπο, καί νά ἑτοιμάσει τόν ἑαυτό του γιά θάνατο. Καί ὅσες φορές προσεύχεται, ἄς ἐξετάζει τί τόν χωρίζει ἀπό τόν Θεό καί ἄς τό ἀπομακρύνει. Ἄς μισήσει τόν κόσμο αὐτό καί ἡ ἀγαθότης τοῦ Θεοῦ σύντομα θά τοῦ χαρίσει τίς ἀρετές. Μάθε καί τοῦτο: Κάθε ἄνθρωπος πού τρώγει καί πίνει χωρίς μέτρο ἤ πού ἀγαπᾶ κάτι τό κοσμικό, δέν πρόκειται οὔτε νά φθάσει, οὔτε κἄν νά πλησιάσει τίς ἀρετές. Ζῆ ἀπατώντας τόν ἑαυτό του.

Η Χριστιανική καρδιά

-Πολλές φορές είχα την σκέψη να σε ερωτήσω: Πώς δεν το καταλαβαίνεις; Πώς δεν με ερωτάς; Τι είναι αυτό, πού σε καταβάλλει; Τι είναι αυτό, πού σε λυπεί; Τι είναι αυτό, πού σε κάνει να φαίνεσαι, σαν να τα έχεις χαμένα;

-Πάντοτε ένα: Ή μη χριστιανική καρδιά. Ή κακή καρδιά. Ή καρδιά πού δεν θέλει να συγχωρήση. Ή καρδιά, πού έχει έχθρα εναντίον του... Θεού!...

«Σημεῖα τριβῆς Μονῶν καί Ἐπισκόπων»

ΣΗΜΕΙΑ ΤΡΙΒΗΣ ΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ
Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου
Προηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου
Εἰσήγηση στό Μοναχικό Συνέδριο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νικοδήμου
Γουμένισσα 31/8 - 1/9 2001

Τό ζήτημα τῶν σχέσεων τῶν Ἱερῶν Μονῶν καί τοῦ ἐπιχωρίου Ἐπισκόπου καί τῶν τριβῶν πού προκαλοῦνται μεταξύ τους εἶναι μεγάλο καί παλαιό καί δέν μπορεῖ βεβαίως νά ἐξαντληθεῖ στά στενά ὅρια τῆς παρούσης εἰσηγήσεως.

Πολλές ἀπό τίς τριβές αὐτές ἔχουν ἱστορικά καί πνευματικά αἴτια καί κατά συνέπεια εἶναι ἀπαραίτητη ἡ ἀναφορά μας καί σέ σημαντικά ἱστορικά γεγονότα τῆς νεώτερης ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας μας, ὥστε νά καταφανοῦν οἱ λόγοι πού προκαλοῦν διαχρονικά τήν δυσπιστία στίς σχέσεις Μονῶν καί Ἐπισκόπων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄

Θά θέλαμε, πρός ἀποφυγή κάθε παρεξηγήσεως, νά κάνουμε ἐκ τῶν προτέρων μία ἀπαραίτητη καί πολύ σημαντική διευκρίνηση: Οἱ ἀναφορές μας στούς Ἐπισκόπους καί στά σημεῖα τριβῆς τους μέ τούς μοναχούς δέν ἔχουν βεβαίως προσωπικό χαρακτήρα, δέν ἀφοροῦν συλλήβδην ὅλους τούς Ἐπισκόπους ἤ ὅλους τούς μοναχούς καί σέ καμμία περίπτωση δέν συνιστοῦν διαχωρισμό ἀνάμεσα σέ «καλούς» μοναχούς καί «κακούς» Ἐπισκόπους.

Τό ὄνομα Ρωμηός καί ἡ ἱστορική του σημασία

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΡΩΜΗΟΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΟΥ ΣΗΜΑΣΙΑ

π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ 

      Γιὰ τὸ ὄνομα Ρωμηὸς (=Ρωμαῖος) ὑπάρχει μεγάλη σύγχυση, σ’ ἐκείνους φυσικὰ ποὺ ἐρασιτεχνικὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὴν ἱστορία, ἐνῷ ὅσοι ἔχουν τὶς ἐπιστημονικὲς προϋποθέσεις μποροῦν νὰ κατανοήσουν τὴν ἔννοια καὶ ἱστορικὴ σημασία τῶν ἐθνικῶν μας ὀνομάτων.
Τὸ ὄνομα «Ἕλλην» εἶναι τὸ κυριότερο ὄνομα τοῦ ἔθνους τῶν Ἑλλήνων. Ἡ ἔννοιά του ὅμως ποικίλλει κατὰ περιόδους καὶ ἄλλοτε εἶναι φυλετικὴ καὶ ἄλλοτε ἐθνικὴ ἢ πολιτιστικὴ ἢ θρησκευτική, στοὺς τελευταίους δὲ αἰῶνες καθαρὰ ἐθνική.

Λόγος εις την προσευχήν

Αγίου Γρηγορίου Νύσσης

«…Ἡ προσευχὴ εἶναι φύλακας τῆς σωφροσύνης, χαλιναγωγεῖ τὸν θυμό, καταστέλλει τὴν ὑπερηφάνεια, καθαρίζει ἀπὸ τὴ μνησικακία, διώχνει τὸ φθόνο, καταργεῖ τὴν ἀδικία, ἐπανορθώνει τὴν ἀσέβεια.

Ἡ προσευχὴ εἶναι δύναμη τῶν σωμάτων, φέρνει χαρὰ στὸ σπίτι, χορηγεῖ εὐνομία στὴν πόλη, παρέχει ἰσχὺ στὴν ἐξουσία, δίνει νίκη κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ πολέμου, ἐξασφαλίζει τὴν εἰρήνη, ξαναενώνει τοὺς χωρισμένους, διατηρεῖ στὴ θέση τους ἑνωμένους...

Η σχιζοφρενική αντιμετώπιση της ζωής του εμβρύου

Βαρβάρας Καλογεροπούλου-Μεταλληνού
Δρ. Θεολογίας-Πτυχ.Φιλολογίας

Η επιστημονική πρόοδος στον τομέα της Εμβρυολογίας, αλλά και η τρισδιάστατη εικόνα των υπερήχων. πιστοποιούν την από αιώνες διδασκαλία της Εκκλησίας μας, ότι η ανθρώπινη ζωή αρχίζει από την στιγμή της σύλληψης, «εξ άκρας συλλήψεως». Δηλαδή την στιγμή που τα 23 χρωμοσώματα του ωαρίου ενώνονται με τα 23 χρωμοσώματα του σπερματοζωαρίου, και δημιουργείται το πρώτο κύτταρο, το ζυγωτό, το οποίο αποτελεί την αφετηρία της ανθρώπινης ζωής. Συγχρόνως όμως τότε σφραγίζεται και η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου με το πλήθος των γονιδίων, που παραλαμβάνει από τους γονείς ο νέος οργανισμός.

12 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Τατιανής Μάρτυρος, Πέτρου Αβεσαλαμίτου, Μερτίου Μάρτυρος, των Αγίων Οκτώ Μαρτύρων, Ευθασίας Μάρτυρος, Τιγρίου Πρεσβυτέρου και Ευτροπίου, των Αγίων Ζωτικού, Ρογάτου, Μοδεστού και Καστουλίου, Αρκαδίου Μάρτυρος, Φιλοθέου Μάρτυρος, Εϊλιανού εκ Ρώμης, Ηλιού Θαυματουργού, Ευπραξίας Οσίας, Μνήμη Ναού Αγίου Αλεξάνδρου, Βενεδίκτου, Μαρτινιανού Οσίου, Γαλακτίωνος Οσίου, Θεοδοσίου εκ Ρωσίας, Σύναξη Υπεραγίας Θεοτόκου της Μεσοπαντητίσσης εν Κρήτη, Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Γαλακτοτροφούσης, Σύναξη Υπεραγίας Θεοτόκου του Ακαθίστου, Βασιλείου Ιερομάρτυρος.

Η Αγία Τατιανή η Μάρτυς

Η Αγία Μάρτυς Τατιανή καταγόταν από τη Ρώμη και έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Αλεξάνδρου του Σεβήρου (222-235 μ.Χ.). Ο πατέρας της είχε διατελέσει ύπατος.
Η Αγία Τατιανή είχε το εκκλησιαστικό αξίωμα της διακόνισσας και στην υμνολογία παρίσταται ως μαθήτρια των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.
Η επισημότητα της καταγωγής της και ο ένθεος ζήλος με τον οποίο εκτελούσε τα διακονικά της καθήκοντα, έδωσαν στην Τατιανή περιφανή θέση μεταξύ των Χριστιανών.
Και οι Εθνικοί όμως είχαν ακούσει περί αυτής και δεν μπορούσαν να δεχθούν το γεγονός ότι μια τέτοια γυναίκα καταφρονούσε τις κοσμικές βλέψεις και περιφρονούσε τα είδωλα, για να υπηρετεί με τόση αυταπάρνηση τους Χριστιανούς και να κηρύττει το Ευαγγέλιο του Κυρίου.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 12-01-12

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ιη΄ 22 - 28

ιη΄ 22 - 28

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην Κεφ. Ι΄ 39 - 42

Ι΄ 39 - 42

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Αν η εικόνα του Αγιογραφικού Αναγνώσματος δεν είναι ευκρινής, παρακαλούμε πατήστε κλικ στο http://hristospanagia1.wordpress.com/