Τί εἶναι τό σκάνδαλο.Δέν πρέπει νά προξενοῦμε σκάνδαλα οὔτε νά ἐμπιστεύμαστε τά μάτια μας_5ο μέρος (mp3)

Π. Σάββας_15-12-2012_Τί εἶναι τό σκάνδαλο.Δέν πρέπει νά προξενοῦμε σκάνδαλα οὔτε νά ἐμπιστεύμαστε τά μάτια μας_5ο μέρος (mp3)

 
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-01-12 (Σύναξη Κυριακῆς).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

«Ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι θέατρο νά θέλει νά κόβῃ ὅσο τό δυνατόν περισσότερα εἰσιτήρια» (ΣΑΝ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΣΤΟ ΚΑΜΙΝΙ ΙΑ΄)

ΣΑΝ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΣΤΟ ΚΑΜΙΝΙ ΙΑ΄
Αναστάσιος Μ.,
Μέρος Ια΄
Πῶς ἡ ἁμαρτία γίνεται «λατρεία στόν Θεό»
Γιά τήν μετάνοια καί τούς αἱρετικούς
Ὁ ἀναμάρτητος Χριστός δέν ἐξετάζει τό παρελθόν. «Οὐδείς ἀναμάρτητος εἰ μή Σύ ὁ δυνάμενος»… Βάρδα ὅμως νά μήν ἁμαρτήσεις ξανά. Σέ λέει τώρα πού μέ γνώρισες, ἐπιστρατεύεσαι! Σταμάτα ἐκεῖ πέρα. «Ὅποιος γυρέψει βοήθεια, θά τόν γλυτώσει. Τό ἁμάρτημα εἶναι, νά, ὅπως βρέχει…, ε… ἅμα βγῇς ἔξω, θά βραχεῖς….
»  Ἡ Δύναμη Καλοσύνης ὁ Θεός,  καί τήν τελευταία ὥρα συχωρᾶ. Μόλις πιστέψεις, σέ φωτίζει, ἅμα δέν μᾶς συχωροῦσε, δέν θά εἶχε τό φῶς.

Ὁ Εὐλόγιος καί ὁ ἀνάπηρος

Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Η ΔΙΟΡΑΣΗ ΤΟΥ Μ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ
ἀπό τό βιβλίο «ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ»
ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ

Ὁ μακάριος Εὐλόγιος, κεντρισμένος ἀπό τόν θεῖο ἔρωτα, ἐγκατέλειψε τούς κοσμικούς θορύβους, τίς δόξες, τήν μόρφωση, τά πλούτη καί ἀκολούθησε τόν ἑξῆς δρόμο γιά τήν σωτηρία του:
Βρῆκε στήν ἀγορά τῆς πόλεως ἕναν ἀνάπηρο χωρίς χέρια καί πόδια. Ἀφοῦ συλλογίσθηκε τήν δυστυχία του, προσευχήθηκε καί ἔδωσε ὑπόσχεση στόν Θεό:
Κύριε, στό ὄνομά Σου, παίρνω αὐτόν τόν σακάτη καί τόν περιποιοῦμαι μέχρι θανάτου, γιά νά σωθῶ μ’ αὐτή τήν προσφορά. Χάρισέ μου ὑπομονή νά τόν ὑπηρετῶ.
Τόν πλησίασε ἔπειτα καί τοῦ εἶπε:
-    Θέλεις νά σέ πάρω στό κελλί μου καί νά σέ ὑπηρετῶ;

Γιατί εἶναι ἀναγκαῖες οἱ θλίψεις;

ΓIATI EIΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΘΛΙΒΕΤΑΙ Ο ΠΙΣΤΟΣ

Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Γιατί εἶναι ἀνάγκη ὁπωσδήποτε νά θλίβεται ὁ πιστός; Διότι ὃλοι ὃσοι θέλουν νά ζοῦν μέ τήν εὐσέβεια, πού διδάσκει καί ἐμπνέει ὁ Χριστός, θά ὑποστοῦν διωγμούς. Καί πάλι. Παιδί μου, ἂν θέλεις νά ὑπηρετεῖς τόν Κύριό σου, προετοίμασε τήν ψυχή σου νά δεχθεῖ καί νά ἀντιμετωπίσει τόν πειρασμό, βάδιζε σωστά καί περίμενε καρτερικά (Σοφ. Σειρ. 2, 1-2). Εἶναι καλές οἱ προειδοποιήσεις ὃτι σύντομα στή ζωή μας θά πέσουμε σέ πειρασμούς καί θά δοκιμασθοῦμε σκληρά. Μεγάλη παρακίνηση καί φανερή παρηγοριά αὐτῆς τῆς ἀνάγκης εἶναι νά δοκιμάσουμε ἀμέσως κινδύνους.

Γίνονται θαύματα σήμερα;

Παύλος Κουλής (1946-1992)

Ένας σύγχρονος Ιώβ
(με την ασθένεια: σκλήρυνση κατά πλάκας)

       O Παύλος Κουλής γεννήθηκε το 1946 στην Πά­τρα. Ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας και είχε άλλα 5 αδέλφια. Από μικρός ζούσε την εκκλησιαστι­κή ζωή. Ενώ τελείωνε τις σπουδές του στην Θεολογι­κή Σχολή Αθηνών, σε ηλικία 23 ετών, διαπιστώνεται ότι πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας με τις γνω­στές συνέπειες (σταδιακή παράλυση σε όλο το σώμα). Η διάγνωση της ασθένειας αυτής έγινε την 13η Μαΐου 1969 και έκτοτε ο αγωνιστής Παύλος εόρταζε κάθε χρόνο την «επέτειο της ασθενείας του» και μάλι­στα την 13 Μαΐου 1989 με την συμπλήρωση εικοσαε­τίας από τότε, ετέλεσε ευχαριστήρια πανηγυρική Θεία Λειτουργία, στην οποία κάλεσε και φίλους του να συνεορτάσουν και ως καλλίφωνος έψαλε μόνος του όλη την ιερή ακολουθία, με συγκίνηση και κατά­νυξη, ενώ έλαμπε από αγαλλίαση.

«Τώρα θερίζουμε ό,τι σπείραμε...»

Διδακτικές παρατηρήσεις από τον Ιερομόναχο Αρσένιο...

Πόσα κοινά στοιχεία των εποχών μπορούμε να βρούμε στην ιστορία. Λένε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται. Δείχνει πως ισχύει κάτι τέτοιο… Το σύντομο κείμενο που ακολουθεί είναι πέρα για πέρα μοναδικό για όσα έγιναν στο παρελθόν και επικίνδυνα περιγραφικό για τη σημερινή κατάσταση.   

Χαρακτηριστικά και αποκαλυπτικά για την εποχή των διωγμών του Σοβιετικού καθεστώτος είναι όσα ανέφερε ό γνωστός ομολογητής Ιερομόναχος Αρσένιος (1894-1975), μιλώντας κάποτε σε συγκρατουμένους του σ' ένα σταλινικό Στρατόπεδο Ειδικού Καθεστώτος: «... Ο κομμουνισμός γκρέμισε εκκλησίες, φυλάκισε πιστούς, πολέμησε την Εκκλησία. Ναι, έτσι είναι. Ας εξετάσουμε, όμως, τα πράγματα συνολικότερα και βαθύτερα.

Ο Μέγας Πατήρ ημών Αντώνιος (Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου)

17/01 - Αντωνίου Οσίου του Μεγάλου.

Τω αυτώ μηνί ΙΖ΄, μνήμη του Oσίου Πατρός ημών Aντωνίου του Μεγάλου.

Έχει τι μείζον ουρανός και των νόων,

Έξαρχον Aντώνιον ασκητών έχων.

Eβδομάτη δεκάτη Aντώνιον ένθεν άειραν.

Oύτος ο Mέγας Πατήρ ημών Aντώνιος ήτον από την Aίγυπτον, ήτοι το Μισήρι, διδαγμένος την πίστιν του Χριστού από τον πατέρα και την μητέρα του. Ήκμαζε δε κατά τους χρόνους του Διοκλητιανού και Mαξιμιανού, και έφθασεν έως εις τους χρόνους του ευσεβούς βασιλέως Μεγάλου Κωνσταντίνου, εν έτει τιη΄ [318]. Ούτος λοιπόν επειδή εξέδωκε τον εαυτόν του εις την ασκητικήν ζωήν, τόσον υπερέβαλεν όλους τους τότε ασκητάς και Οσίους, ώστε οπού, έγινεν εις όλους τους μεταγενεστέρους παράδειγμα και τύπος της ασκήσεως.

17 Iανουαρίου Συναξαριστής. Αντωνίου του Μεγάλου, Αντωνίου του Νέου, Ιουνίλλας και Τουρβώνος, Μάρτυρος, Αχιλλά Οσίου, Θεοδοσίου Μεγάλου, Αντωνίου Αρχιεπισκόπου, Αντωνίου εκ Ρωσίας, Αντωνίου Οσίου, Αντωνίου Οσίου, Φιλοθέου Οσίου, Αντωνίου Επισκόπου, Γεωργίου εξ Ιωαννίνων.

Ο Όσιος Αντώνιος ο Μέγας

Ο Μέγας Αντώνιος γεννήθηκε περί το 251 μ.Χ. στην πόλη Κομά της Άνω Αιγύπτου, κοντά στη Μέμφιδα, από γονείς ευλαβείς και εύπορους. Έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.) και Μαξιμιανού (285-305 μ.Χ.) μέχρι και την εποχή του ευσεβούς αυτοκράτορα Κωνσταντίνου και των παιδιών του.
Από την παιδική του ηλικία ήταν ολιγαρκής και αυτάρκης, «μόνοις δε οις εύρισκεν ηρκείτο και πλέον ουδέν εζήτει». Σε νεαρή ηλικία, περίπου 20 ετών, έχασε τους γονείς του. Έξι μήνες μετά την κοίμηση των γονέων του, άκουσε στην εκκλησία την Ευαγγελική περικοπή του πλουσίου νεανίσκου, στην οποία αναφέρεται, ότι ο Χριστός είπε στον πλούσιο νέο : «πώλησον τα υπάρχοντά σου και δος πτωχοίς».
Τόση μεγάλη εντύπωση προξένησε η Ευαγγελική αυτή προτροπή στην ψυχή του Αντωνίου, ώστε αμέσως διένειμε τα υπάρχοντά του στους πτωχούς και ενδεείς, αφού φύλαξε τα απολύτως αναγκαία για την συντήρηση αυτού και της μικρής του αδελφής, την οποία φρόντισε να παραδώσει σε Χριστιανές νέες παρθένους που είχαν αφιερωθεί στη χριστιανική αρετή, βέβαιος ότι κοντά τους θα είναι κατά πάντα ασφαλής.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 17-01-12

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί για να  μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ιγ΄ 17 - 21

ιγ΄ 17 - 21

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν Κεφ. ΣΤ΄ 17 - 23

ΣΤ΄ 17 - 23

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Αν η εικόνα του Αγιογραφικού Αναγνώσματος δεν είναι ευκρινής, παρακαλούμε πατήστε κλικ στο http://hristospanagia1.wordpress.com/

Ὁ Μέγας Ἀντώνιος καί ὁ κυνηγός

ἀπό τό βιβλίο «ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ»
ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ

Διάκρισις εἶναι ἡ ἱκανότης νά διακρίνῃ κανείς τήν ἀλήθεια, νά κρίνῃ μέ δικαιοσύνη, ν’ ἀποφασίζῃ καί νά ἐνεργῇ σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον.
Κατά τόν Μέγα Ἀντώνιο εἶναι ἡ μεγίστη τῶν ἀρετῶν, διότι ὁδηγεῖ μέ ἀσφάλεια στόν δρόμο τῆς σωτηρίας. Κατά τόν ὅσιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος εἶναι “ἡ τοῦ Θείου Θελήματος ἀσφαλής κατάληψις ἐν παντί καιρῷ καί τόπῳ καί πράγματι..., σκοτίας λύχνος, πεπλανημένων ἐπάνοδος, μυωπαζόντων φωτισμός”.