Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Δευτέρας 06-02-12

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί για να μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Πέτρου Β΄ κεφ. α΄ 20 - 21 β΄ 1 - 9

α΄ 20 - 21 β΄ 1 - 9

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον Κεφ. ΙΓ΄ 9 - 13

ΙΓ΄ 9 - 13

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Αν η εικόνα του Αγιογραφικού Αναγνώσματος δεν είναι ευκρινής, παρακαλούμε πατήστε κλικ στο http://hristospanagia1.wordpress.com/

Φαρισαῖος. Μέρος δεύτερο.

Ό εύσπλαχνος Σωτήρας μας, ό Κύριος Ιησούς Χριστός, πού ποτέ δεν έδιωχνε μακριά Του τούς μετανοημένους αμαρτωλούς, όπως ήταν οι τελώνες και οι πόρνες, δεν έδιωχνε ούτε και τούς Φαρισαίους. Ήρθε να θεραπεύσει τον άνθρωπο απ' όλες τις αρρώστιες του, επομένως και από τον φαρισαϊσμό. Ό φαρισαϊσμός, βέβαια, είναι μια από τις πιο δυσκολογιάτρευτες αρρώστιες. Γιατί, οποίος την έχει, νομίζει και διαλαλεί πώς είναι εντελώς υγιής. Έτσι, περιφρονεί και τους γιατρούς και τα φάρμακα. Θέλει, μάλιστα, να γιατρέψει ό ίδιος τις αρρώστιες των άλλων, μόνο πού, για να βγάλει από το μάτι τους —όργανο τόσο ευαίσθητο— ένα αδιόρατο σκουπιδάκι, χρησιμοποιεί βαρύ δοκάρι!

Κάποτε ένας Φαρισαίος κάλεσε τον Κύριο σε γεύμα. «Ό Ιησούς μπήκε στο σπίτι τού Φαρισαίου και κάθισε στο τραπέζι». Φαίνεται, όμως, πώς ό Φαρισαίος, μολονότι είχε πνευματικό ζήλο και κάποια πίστη στον Κύριο, κάθισε και υπολόγισε πώς να φιλοξενήσει και ως ποιόν βαθμό να τιμήσει ιόν Επισκέπτη του.

Αν δεν έκανε αυτόν τον υπολογισμό, στον όποιο τον οδήγησε ή πεποίθηση στη δικαιοσύνη του και στην αξία του, τί θα τον εμπόδιζε να βγει στον δρόμο, για να προϋπαντήσει τον Θείο Επισκέπτη του, να πέσει με λαχτάρα στα άγια πόδια Του και να στρώσει κάτω απ' αυτά την ψυχή του και την καρδιά του; Μα δεν το έκανε ό Φαρισαίος. Έτσι έχασε την ευλογημένη ευκαιρία να τιμήσει τον Σωτήρα ως Σωτήρα του.

Εἰς τὸν Τελώνην, καὶ εἰς τὸν Φαρισαῖον - Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

^{Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου}

Τῆς φιλαργυρίας τὸ πάθος ἐπιθυμεῖ τὴν πλεονεξίαν·
ἀλλὰ θεραπεύεται διὰ τῆς ἐλεημοσύνης,
ὅταν εἰς μετάνοιαν δράμῃ.
Τῆς πορνείας ὁ τρόπος καταδιώκει τὴν ἁμαρτίαν·
ἀλλὰ ταύτην ἰατρεύει ὁ κλαυθμὸς τῆς μετανοίας,
καὶ δείκνυσιν ἡλίου καθαρωτέραν τὴν ψυχὴν,
ταῖς τῆς σωφροσύνης ἀρεταῖς ἀπαστράπτουσαν.
Τῆς δὲ λῃστείας τὸ ἀπάνθρωπον, ὅταν μεταβάλῃ τὰς πράξεις τῆς μιαιφονίας, καὶ κράξῃ τῷ Χριστῷ·
Μὴ στερήσῃς με, Χριστὲ, τῆς σῆς βασιλείας,
εἰσέρχεται ἡ ψυχὴ αὐτοῦ εἰς τὸν παράδεισον.

Ὁ Φαρισαῖος. Μέρος πρῶτο.

Ό Κύριος πήγε κάποτε στο σπίτι ενός τελώνη, του Ματθαίου, εκείνου πού στη συνέχεια μεταστράφηκε κι έγινε απόστολος. Εκεί ό σαρκωμένος Θεός κάθισε στο τραπέζι μαζί με αμαρτωλούς. Τον είδαν οι Φαρισαίοι και σκανδαλίστηκαν. «Γιατί ό διδάσκαλος σας τρώει με τούς τελώνες και τούς αμαρτωλούς;», ρώτησαν τούς μαθητές Του.

Πρώτα-πρώτα, πέστε μας, Φαρισαίοι, γιατί ονομάζετε τούς ανθρώπους αυτούς αμαρτωλούς; Δεν θα βρισκόσασταν πιο κοντά στην πραγματικότητα, αν τούς ονομάζατε καλότυχους, μακάριους, αγγέλους και μάλιστα Χερουβείμ, αφού ευδόκησε να καθίσει ανάμεσα τους ό Θεός; Θα ήταν καλύτερα να λέγατε: "Κι εμείς είμαστε αμαρτωλοί! Κι εμάς δέξου κοντά Σου, πολυεύσπλαχνε Ιησού! Καρδιογνώστη και δίκαιε Κριτή, προτίμησες από μάς αυτούς τούς αμαρτωλούς και κάθισες μαζί τους, επειδή, όπως φαίνεται, τα δικά μας αμαρτήματα είναι για Σένα πιο βαριά από τα δικά τους. Τρώγε, λοιπόν, μαζί τους. Εμάς άφησε μας τουλάχιστο να προσπέσουμε στα πόδια Σου!".

Σοφή συμβουλή τῶν ἔμπειρων καί σεβάσμιων γερόντων τῆς Ὀπτινα

Θεωρώ ιερό καθήκον μου να σάς μεταφέρω μια σοφή συμβουλή των έμπειρων και σεβάσμιων γερόντων της Όπτινα, συμβουλή πού έδιναν σ' όσους μοναχούς και κοσμικούς ειλικρινά επιζητούσαν τη σωτηρία τους: "Στην εποχή μας, πού τόσο αυξήθηκαν τα σκάνδαλα, πρέπει να προσέχει κανείς αποκλειστικά τον εαυτό του, μη δίνοντας σημασία στη ζωή και τις πράξεις του πλησίον και μην κρίνοντας τούς σκανδαλοποιούς.

Γιατί ή ψυχοφθόρα ενέργεια του πειρασμού εύκολα περνά από τούς πεσμένους στην αμαρτία σ' εκείνους πού τούς κρίνουν". Οι γέροντες συμβούλευαν τούς κοσμικούς να χειραγωγούνται πνευματικά από το Ευαγγέλιο και από τα έργα των αγίων πατέρων πού έγραψαν νουθεσίες για όλους γενικά τούς χριστιανούς, όπως λ. χ. ό άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ. Τούς μοναχούς τούς συμβούλευαν να χειραγωγούνται, επίσης, από το Ευαγγέλιο και από τα έργα των αγίων πατέρων πού έγραψαν νουθεσίες ειδικά για τούς μοναχούς.

Ποιά εἶναι ἡ χριστιανική τελειότητα-Θ΄. Πῶς ἀποκτιοῦνται οἱ ἀρετές (Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Ἀόρατος πόλεμος) (mp3)

Π. Σάββας 2009-10-25_ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ(ΑΓ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ)_9_ΠΩΣ ΑΠΟΚΤΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-10-25 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).
Προτεινόμενα:

Ποιά εἶναι ἡ χριστιανική τελειότητα-Η΄ Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν κακῶν ἐπιθυμιῶν (Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Ἀόρατος πόλεμος) (mp3)

Π. Σάββας 2009-10-18_ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ (ΑΓ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ)_8_ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΕΠΙΘΥΜΙΩΝ

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 18-10-09 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla ἢ Ἀποθήκευση συνδέσμου ὡς, ἂν ἔχετε GoogleChrome). Στήν συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).
Προτεινόμενα:

5 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Κυριακὴ Τελώνου καὶ Φαρισαίου, Ἀγάθης Μάρτυρος, Θεοδοσίου Ἀντιοχείας, Πολυεύκτου Πατριάρχου, Σάββα ἐκ Σικελίας, Θεοδοσίου Ρωσίας, Ἀντωνίου Ἀθηναίου, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῶν ἀπολωλότων, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου Σικελιωτίσσης, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου Ἐλεούσης Ρωσίας.

Κυριακὴ Τελώνου καὶ Φαρισαίου

Η πρώτη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στην διδακτική παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, την οποία ο Κύριος διηγήθηκε, προκειμένου να διδάξει την αρετή της ταπεινώσεως και να στηλιτεύσει την έπαρση.

Ο ευαγγελιστής Λουκάς, με τρόπο λιτό, αλλά σαφέστατο, διέσωσε την παραβολή αυτή ως εξής:

«Εἶπε δὲ καὶ πρός τινας τοὺς πεποιθότας ἐφ᾿ ἑαυτοῖς ὅτι εἰσὶ δίκαιοι, καὶ ἐξουθενοῦντας τοὺς λοιπούς, τὴν παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. Καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. Λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται». (Λουκ.18,10-14).

Οσιομάρτυς Αντώνιος Καρεώτης (†1516)

Γεννήθηκε στην Ουκρανία και στο άγιο βάπτισμα έλαβε το όνομα Ονούφριος. Στη νεότητά του παρασύρθηκε κι έφθασε να διαπράξει φόνο. Σύντομα μετανόησε ειλικρινά και θέλησε να μονάσει. Οδηγήθηκε προς τούτο στη μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Σούπρασλ, στην υπακοή του ιερομονάχου Παφνουτίου Σέγκεν (†1510), από τον οποίο εκάρη μοναχός και ονομάσθηκε Αντώνιος.

Νεομάρτυς Ιωσήφ ο Χαλεπλής

Στις 4 Φεβρουαρίου 1686,
Αποκεφάλισαν τον χαλεπλή Χριστιανό Ιωσήφ.
(Από το νέο Μαρτυρολόγιο του Αγ. Νικοδήμου).

Τέμνου, Ιωσήφ, ανδρικώς, δια ξίφους,
και εκ Θεού στέφανον άφθαρτον δέχου.

Αυτόν τον ευλογημένο από φθόνο μερικοί Αγαρηνοί τον συκοφάντησαν ότι είπε να γίνει Τούρκος. Κι επειδή αυτός δεν ήθελε να γίνει, τον άρπαξαν με μεγάλο θυμό και δέρνοντας και σπρώχνοντας τον πήγαν στον δικαστή ψευδομαρτυρώντας εναντίον του. Και μόλις τον είδε ο δικαστής, λέει στον Μάρτυρα: «έλα, άνθρωπέ μου, να γίνεις Μουσουλμάνος, να βγεις από την ψεύτικη πίστη και να έλθεις στην αληθινή, και να σε έχω κοντά μου, να γίνεις μεγάλος άρχοντας».

Τι είναι η Φαρισαϊκή δικαιοσύνη και ο τελωνικός στεναγμός;

Από το βιβλίο "΄Οσοι Πιστοί", Μητρ. Ιερόθεου Βλάχου

…Ο Φαρισαίος με τον τρόπο που προσευχόταν έδειξε πώς ζούσε μια δαιμονιώδη πνευματικότητα, μια διεστραμμένη πνευματική κατάσταση, που ήταν αλύτρωτη. Ο Τελώνης με την προσευχή " ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ" (Λουκ. ιη’, 13) έδειξε την πνευματική του υγεία, γι’ αυτό "κατέβη δεδικαιωμένος" (Λουκ. ιη’, 14). Όσο κανείς επιδιώκει μόνος του να δικαιώση τον εαυτό του, τόσο και αποκόπτεται από την λύτρωση, ενώ όσο κανείς μαστιγώνει ανηλεώς τον εαυτό του, θεωρώντας τον ανάξιο του θείου ελέους, τόσο γίνεται δέκτης της θείας Χάριτος. Πάντοτε η φαρισαϊκή δικαιοσύνη είναι έξω από την ατμόσφαιρα της θείας Χάριτος, γιατί είναι μια ευσεβιστική κατάσταση. Εδώ πρέπει να κάνουμε την διάκριση μεταξύ του ευσεβούς και του ευσεβιστού, γιατί η περίπτωση του Φαρισαίου και όλων των δια μέσου των αιώνων Φαρισαίων υπενθυμίζει τον ευσεβιστή.

Περὶ ὁμοιοπαθητικῆς. Περί βελονισμοῦ. Ἀπομαγνητοφωνημένα ἀποσπάσματα συνομιλίας Γέροντος Παϊσίου

Ἐπιμέλεια: Νικόλαος Α. Ζουρνατζόγλου Ἐπισμηναγός Ε.Α.

ἐκδόσεις Ἁγιοτόκος Καππαδοκία

Περὶ ὁμοιοπαθητικῆς

Ἡ ἐξάπλωσις τῆς ὁμοιοπαθητικῆς στήν πατρίδα μας ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος ἦτο ἀρκετά μικροτέρα ἀπό ὅ,τι ἐπί τῶν ἡμερῶν μας καί πολύ μικροτέρα ἀκόμη ἤ περί αὐτῆς διαμάχη τόσον μεταξύ ἰατρικοῦ, ὅσον καί μεταξύ θεολογικοῦ κόσμου.
Φυσικόν, λοιπόν, εἶναι νά μήν ὑπάρχουν πολλές μαρτυρίες περί τῆς θέσεως του ἐπί τοῦ θέματος. Αὐτό πού μᾶς ἀναγκάζει νά ἀναφερθοῦμε στήν σαφῶς ἀρνητικήν τοποθέτησίν του ἐπί τοῦ θέματος αὐτοῦ, εἶναι τό γεγονός ὅτι πρό ἐτῶν –καί φυσικά μετά τήν κοίμησίν του...- ὅλως ἀναληθῶς παρουσιάστηκε καί χρησιμοποίηθηκε ἀπό κορυφαῖον ὁμοιοπαθητικόν τῆς Βορείου Ἑλλάδος σέ σχετικό συνέδριο ὡς...ὑποστηρικτής τῆς ὁμοιοπαθητικῆς !

Περί της Μοναχής Μαρίας ή μέχρι πού φτάνει η αγάπη για τον διά Χριστόν έρωτα

Του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

Ήταν μία κόρη ονομαζόμενη Μαρία. Ο πατέρας της ήταν χριστιανός και εζήτει να την υπανδρεύσει εκείνη δεν ήθελε, θέλουσα να φυλάξει παρθενία. Την έβαλε σ’ ένα μοναστήρι γυναικείο και την παρέδωκε της ηγουμένης να την έχει ως παιδί της. Και αφού πέθανε ο πατήρ της, έγινε άλλος αφέντης στην χώρα εκείνη, όστις βγήκε μία ημέρα και πήγε στο μοναστήρι οπού ήταν η Μαρία. Και ευθύς οπού την είδε ο αφέντης, ετρώθη η καρδιά του έρωτα σατανικό και γυρίζοντας στο σπίτι του έστειλε γράμματα στην ηγουμένη και της έλεγε:

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3

Σελίδες