Μοναχική ζωή.Ἱερά μονή Κωσταμονίτου-Ἡ νηστεία του

«ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ  ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ»
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
(Ι.Μ. ΚΩΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ, ΒΙΓΛΑ, Ι.Μ. Μ. ΛΑΥΡΑΣ) 1915-2004

ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΖΩΗ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΩΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ

Ἡ νηστεία του

Ζοῦσε σχεδόν χωρίς τροφή. Τό μόνο, πού ὑπῆρχε συνήθως στό κελλί του ἦταν τσάϊ ἁγιορείτικο, παξιμάδι καί ζάχαρη. Αὐτά τά ἔπαιρνε σάν μισθό γιά τό «ψαλτικό»²⁴ του, ἀπό τόν ἀρχοντάρη τῆς Λαύρας. Συνήθως ἔκανε «ἐννάτες»· δηλ. ἔτρωγε μετά τίς 3 τό ἀπόγευμα, μέ τήν Βυζαντινή ὥρα. Ἀσκοῦσε πάρα πολύ τή ἐγκράτεια στό φαγητό. Ἀναδείχθηκε ἕνας ἀπό τούς μεγαλύτερους νηστευτές τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἡ νηστεία σύμφωνα μέ τούς Ἁγίους Πατέρας βοηθεῖ πάρα πολύ στό νά ἐλαττωθοῦν οἱ αἰσχροί λογισμοί καί μάλιστα οἱ σαρκικοί.

Ὁ Γερο-Εὐθύμιος πολλές φορές νήστευε πιό αὐστηρά. Ἀπαρέγκλιτα ὅμως καθημερινά, τηροῦσε τουλάχιστον, τήν νηστεία τῆς «ἐννάτης», τρώγοντας μόνο μία φορά τήν ἡμέρα ἀργά τό ἀπόγευμα.

Ὁ τ. Ὑπουργός Ν. Μάρτης γιά τόν Γέροντα Παΐσιο καί τήν Μακεδονία μας

Το έγκριτο εκκλησιαστικό περιοδικό της Μητροπόλεως Πειραιώς «Πειραϊκή Εκκλησία», που πολλά προσφέρει, τον Ιούνιο του 2010 είχε αφιέρωμα για τον Γέροντα Παΐσιο τον Αγιορείτη και ανέφερε το βιογραφικό του από της γεννήσεως, του μέχρι την κοίμηση του, τη σχέση του με τον Θεό, τον κόσμο και τους ανθρώπους, την αγιότητα του, την προσευχή, το προορατικό του χάρισμα, μέχρι τους λόγους και την φυσική διάκριση, που συνοψίζονται στην νουθεσία του «Αγάπη και πίστη στον Χριστό να ‘χεις παιδί μου». 

Το περιοδικό έχει Συνέντευξη του Σεβασμιότατου Αρχιεπίσκοπου ΣΙΝΑ, ΦΑΡΑΝ και ΡΑΪΘΩ κ. Δαμιανού, καθώς και Άρθρα του Ιερομόναχου Χριστόδουλου Αγιορείτη, του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Μεσόγαιας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου και του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανασίου, που αναφέρονται στον Γέροντα Παΐσιο τον Αγιορείτη. 

Τά μέσα τῆς σωτηρίας

«Τά μέσα τῆς σωτηρίας»

Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Βασισμένο στούς Ἀσκητικούς Λόγους

τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Γιά νά προκόψει κανείς στήν ἀρετή χρειάζονται ὁπωσδήποτε ἡ νηστεία καί ἡ ἀγρυπνία. Ὅταν μισήσει κανείς τήν ἁμαρτία καί τόν διάβολο πού τήν δημιούργησε, βρίσκεται στόν δρόμο τῆς σωτηρίας. Ὅποιος ἀγαπήσει στή ζωή του τή νηστεία καί τήν προσευχή, αὐτός ἀγαπάει τή σωτηρία τῆς ψυχῆς του.

Ὁ πολύς ὕπνος δέν βοηθάει τόν ἄνθρωπο στήν πρόοδο τῆς ἀρετῆς. Γι᾿ αὐτό λένε οἱ Πατέρες ὅτι ἡ ἀγρυπνία στήν προσευχή ὠφελεῖ πολύ τόν ἄνθρωπο. Τά θεμέλια λοιπόν τῆς πνευματικῆς ζωῆς εἶναι ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία καί ἡ προσευχή. Ἡ νηστεία, ὑπερασπίζεται κάθε ἀρετή, εἶναι ἡ ἀρχή τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα, τό στεφάνι τῶν ἀγωνιστῶν, ἡ ὀμορφιά τῆς παρθενίας καί ἡ λαμπρότητα τῆς σωφροσύνης. Ἡ νηστεία εἶναι ἡ ἀρχή τῆς χριστιανικῆς ζωῆς, ἡ μητέρα τῆς προσευχῆς καί ἡ πηγή τῆς ἁγνείας. Ἡ νηστεία ὁδηγεῖ τούς ἀνθρώπους στήν ἐκτέλεση καλῶν ἔργων, σ᾿ αὐτά πού εὐαρεστεῖται ὁ Θεός.

Εἴχαμε τόν Ἅγιο μαζί μας!!!

Όταν άνοιξαν για πρώτη φορά τα οδοφράγματα εκείνο τον Απρίλιο του 2003 με μεγάλη λαχτάρα προσμένανε να αντικρίσουμε ξανά το αγαπημένο μας χωριό, την Άσσια(*), τη γη μας, τα σπίτια μας και να μάθουμε κάτι για την τύχη των αγνοουμένων μας. Ποτέ όμως δεν φανταζόμασταν ότι θα ήμασταν μάρτυρες ενός μεγάλου θαύματος. Ποτέ δεν φανταζόμασταν ότι εμείς οι ίδιοι θα συμμετείχαμε και θα συμβάλλαμε στη συντέλεση αυτού του θαύματος...

Αρχικά, την πρώτη φορά που πήγαμε ήμουν μόνο εγώ και ο αδερφός μου. Μετά από την πρώτη συγκίνηση, αφού πρωτοείδαμε το χωριό μας μετά από 29 ολόκληρα χρόνια, πήγαμε να επισκεφτούμε τα σπίτια μας. Ποτέ δεν περασε από το μυαλό μας ότι τη μεγαλύτερη ανατριχίλα θα τη νιώθαμε μέσα στο ίδιο μας το σπίτι. Στο σπίτι μας τώρα κατοικούν έποικοι, οι οποίοι δεν μιλούν Ελληνικά, ωστόσο μας άνοιξαν την πόρτα χωρίς κανένα πρόβλημα δείχνοντας πολλή κατανόηση και έχοντας μια θετική στάση απέναντί μας. Η αναστάτωση και η συγκίνησή μας ήταν τόσο μεγάλη, που ενώ περιεργαστήκαμε όλο το σπίτι, δεν προσέξαμε τίποτα το ιδιαίτερο.

Ἡ διδαχή τῆς πίστης στά παιδιά (mp3)

Π. Σάββας 2009-05-31_Η ΔΙΔΑΧΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ_ΜΟΝΑΧΗΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 31-05-2009 (Σύναξη Γονέων).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Α1)Τί εἶναι τά πάθη-Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ψυχοσωματική ἑνότητα.

  

 ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

 

 

Α1) ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΘΗ

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ψυχοσωματική ἑνότητα.

Ὁ ἄνθρωπος ἀποτελεῖται ἀπὸ σῶμα καὶ ψυχή. Κάθε στοιχεῖο μόνο του δὲν ἀποτελεῖ τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἅγιος Ἰουστίνος, ὁ φιλόσοφος καὶ μάρτυς, λέγει ὅτι ἡ ψυχὴ καθ’ ἑαυτὴν δὲν εἶναι ἄνθρωπος, ἀλλὰ λέγεται «ἀνθρώπου ψυχή». Καθὼς ἐπίσης καὶ τὸ σῶμα δὲν λέγεται ὁ ἄνθρωπος, ἀλλὰ «ἀνθρώπου σῶμα». «Ἐφ’ ὅσον λοιπόν κανένα ἀπό τά δύο ἀπό μόνο του δέν εἶναι ἄνθρωπος, ἀλλά ὀνομάζεται ἄνθρωπος αὐτό πού προκύπτει ἀπό τήν συμπλοκή καί τῶν δύο, ἔχει καλέσει ὁ Θεός στήν ζωή καί τήν ἀνάσταση τόν ἄνθρωπο, ὄχι τό μέρος ἀλλά τό ὅλο, τό ὁποῖο εἶναι ἡ ψυχή καί τό σῶμα»².

Ὁ ἄνθρωπος λοιπόν δέν εἶναι δύο ἀνεξάρτητα «κουτάκια», δύο ξεχωριστά μέρη: ψυχή καί σῶμα. Ἀντιθέτως, εἶναι μία ἄρρηκτη «ψυχο-σωματική» ἑνότητα, ἡ ὁποῖα ὅταν διασπαστεῖ, τότε μιλοῦμε γιά τόν θάνατο τοῦ ἀνθρώπου.

Ἀγνώστου συγγραφέως:Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ (μέρος 5ο-β)

Αλλ' ο αδελφός μου, με εφθόνησε φοβερά επειδή όλη η περιουσία έγινε δική μου. Ο θυμός του εναντίον μου εμεγάλωνε συνεχώς και ο Σατανάς τον παρώτρυνε τόσο εις το μίσος του εναντίον μου, ώστε εσχεδίαζε να με σκοτώση. Τελικά δεν μ' εσκότωσε αλλά έκανε το εξής: Μιά νύχτα ενώ κοιμώμαστε, μη έχοντας πελάτες εις το πανδοχείο, διέρρηξε το δωμάτιο μεσ' στο οποίο είχαμε τα λεπτά, τα επήρε από το μπαούλο κ' έπειτα έβαλε φωτιά. Η φωτιά ξαπλώθηκε σ' όλο το σπίτι χωρίς να το καταλάβουμε, μόλις δε κατωρθώσαμε εγώ κ' η γυναίκα μου να γλυτώσουμε, πηδώντας μεσ' στις φλόγες από ένα παράθυρο, φορώντας μόνο τα ρούχα του ύπνου. Η Αγία Γραφή ήταν κάτω από το μαξιλάρι μας, μα με όλη την παραζάλη κατώρθωσα να την πάρω μαζί μου. Καθώς εβλέπαμε το σπίτι μας να καίγεται, είπαμε ο ένας εις τον άλλο. «Δόξα τω Θεώ που εσώσαμε τη ζωή μας και την Αγία Γραφή, για να την έχουμε παρηγοριά, εις τις συμφορές που μας ευρήκαν». Έτσι ό,τι είχαμε και δεν είχαμε το χάσαμε και ο αδελφός μου εξαφανίστηκε χωρίς ν' αφήση κανένα ίχνος. Αργότερα εμάθαμε ότι μεθυσμένος κάποτε εκόμπαζε, λέγοντας με τι τρόπο πήρε τα χρήματα και έκαψε το σπίτι.

Ψυχωφελείς πληροφορίες γιά τόν προορατικό γέροντα Μητροφάνη

ΨΥΧΩΦΕΛΕΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΗΤΡΟΦΑΝΗ.

 

Κάποια κυρία τον πλησίασε και τον ρώτησε- «Γέροντα, θα σωθούμε;». Κι ο Γέροντας της απαντάει• «εγώ, αν με ρωτάτε, σας λέω τη γνώμη μου. Σας λέω ότι όλοι θα σωθούμε, αρκεί να κάνωμε κάποια προσπάθεια! Αν εγώ, που είμαι ο αμαρτωλότερος του κόσμου, σας λέω αυτό, τότε, ο Θεός, που είναι ΟΛΟΣ ΑΓΑΠΗ, να μην το θέλει αυτό; Τι λέτε;».

Όταν του λέγαμε- «Καλό Παράδεισο, Γέροντα», μας έλεγε: «Την καλύτερη ευχή μου δίνετε, αλλά αυτό θα συμβεί όχι από τα έργα μας, γιατί είμαστε πολύ αμαρτωλοί, αλλά από την ευσπλαχνία του Θεού!». Όταν κάποτε -συνήθιζε να έχει καραμέλες πάντοτε πάνω στο τραπέζι του- του είπα: «Γέροντα, να πάρω μια καραμέλα», μου λέει: «Μία; "Όχι μία, τρεις να πάρεις».

Άλλη φορά, που του είπα: «Καλό Παράδεισο», μου είπε: «Να ευχηθείς να μπω και, μετά, μη στενοχωριέσαι, όλο θα είναι εύκολα για σένα!».

Κατά Θεόν πένθος και μνήμη θανάτου

 Κατά Θεόν πένθος και μνήμη θανάτου

του μακαριστού Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού

Κάθε τι που είναι υπερφυσικό μπορεί με την επίνοιά του ο άνθρωπος να προσπαθή μόνο να το προκαλέση. Το να παραμείνη όμως αυτό ως ενδημούσα κατάσταση, είναι μόνο δωρεά καθαρά της Χάριτος. Όταν κάποιος επιθυμή τον φόβο του Θεού και κρατάη με λεπτομέρεια την συνείδηση του, τον αξιώνει η θεία Χάρις και έρχεται μέσα του ως ενδημούσα κατάσταση ο θείος φόβος. Και έτσι αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται σε συνεχή επιφυλακή.

Μετά, δεν τον αφήνει να ησυχάση ούτε νύκτα, ούτε μέρα ο φόβος του Θεού. Του παριστάνει συνεχώς τον Θεόν ως κριτήν, του παριστάνει συνεχώς το καθήκον του ως έναν απαράβατον όρο, και αλλοίμονό του αν το παραβή. Και μέχρι σε τέτοιο σημείο μπορεί να αυξηθή αυτό, που του κόβεται η αναπνοή από τον φόβο. Ούτε να φάη τον αφήνει, ούτε να κοιμηθή, ούτε να ειρηνεύση. Και αυτό όταν παραμένη μόνο σαν ενδημούσα κατάσταση, τότε έχομε την ενέργεια του Θείου φόβου.

Οἱ Ἅγιοι μάρτυρες Μοντανός καί Μαξίμη (+26 Μαρτίου)

 

Οι Άγιοι Μάρτυρες Μοντανός και Μαξίμη, μαρτύρησαν το έτος 304 μ.Χ. επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού.
Όταν άρχισε ο διωγμός κατά των Χριστιανών, ο πρεσβύτερος Μοντανός αναχώρησε από το Σιντζινδούνο με προορισμό το Σίρμιον. Εκεί τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν ενώπιον του ηγεμόνα της Κάτω Παννονίας Πρόβου. Εκείνος τότε έδωσε εντολή να θυσιάσει ο Άγιος Μοντανός στα είδωλα. Ο ιερεύς, όμως, του Θεού του Υψίστου, του είπε:

Ὁμολογία πίστεως μέσα στίς κομμουνιστικές φυλακές.Διηγείται ο ιερομ.Ιουστίνος Πίρβου

….Και φτάνει σε μένα και με ρωτάει: “Εσύ τι δουλειά έκανες;”. Εγώ τότε ξέροντας τι με περιμένει εάν έλεγα ιερέας, απάντησα: “Αγρότης”. “Αγρότης; Θα σου δώσω μία…” Και προς έκπληξή μου, με πετάει στον τοίχο και αισθάνθηκα σαν να μου βγήκαν τα πνευμόνια επειδή με βρήκε απροετοίμαστο. Και πέρασαν πολλά χρόνια κι με βάρυνε η συνείδησή μου που δεν είχα θάρρος.


Και ήρθε η στιγμή να ξεχρεώσω. Ήταν τότε που η Δύση είχε αρχίσει να μαθαίνει τι γίνεται στις κομμουνιστικές φυλακές και το σχέδιό τους να μας εξοντώσουν όλους με την υποσίτηση. Γι’ αυτό οι κομμουνιστές αποφάσισαν να στείλουν τους πολιτικούς κρατούμενους σε καταναγκαστικά έργα. Γι’ αυτό μας είχαν μαζέψει όλους τους κρατούμενους στην αυλή. Η πρώτη ερώτηση ήταν: “Ποιος πιστεύει στο Θεό; Ποιος πιστεύει σ’ αυτήν την ηλιθιότητα;”