Σελίδες

Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής Tου Πάσχα 15-04-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων α΄ 1 - 9

α΄ 1 - 9

 
Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην Κεφ. Α΄ 1 - 17

Α΄ 1 - 17

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Μοναχική ζωή.Ι.Μ.Μ.Λαύρας.Συνεχίζει ἀταλάντευτα τήν νηστεία του


«ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ  ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ»
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
(Ι.Μ. ΚΩΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ, ΒΙΓΛΑ, Ι.Μ. Μ. ΛΑΥΡΑΣ) 1915-2004

ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΖΩΗ

Ι. Μ. Μ. ΛΑΥΡΑΣ

 

Συνεχίζει ἀταλάντευτα τήν νηστεία του

τρωγε ἐλάχιστα, κάνοντας καθημερινά «ἐνάτη»50 δηλ. τρώγοντας στίς 3 μ.μ. περίπου. Κοινωνοῦσε κάθε Σάββατο. Ἑτοιμαζόταν καί κατέβαινε στήν Ἐκκλησία.
Ὅταν «βάρυνε»51 πολύ, μεταφέρθηκε στό Νοσοκομεῖο τῆς Μονῆς (ἦταν στά 1997), ὅπου τόν διακόνησαν κατά καιρούς διάφοροι πατέρες.
Συνέχισε ἀταλάντευτα τήν νηστεία του: Δευτέρα, Τετάρτη καί Παρασκευή ἔτρωγε μία φορά τήν ἡμέρα· τίς ἄλλες ἡμέρες ἔτρωγε ἀπό δύο φορές. Ποτό ἔπινε μόνο νερό κρύο. Ρωτοῦσε:
-«Τί φαγητό ἔχει σήμερα;»
Ὅ,τι εἶχε τοῦ τό ἄλεθαν.Ἔτρωγε 5-6 κουταλιές- τό πολύ μέχρι 10- καί μετά φώναζε δυνατά:
-«Στόοοοπ!!!! Φτάνει!!!.» Καί ἀπευθυνόμενος στούς διακονητές, πού τοῦ ἔφερναν τό φαγητό ἔλεγε:
-«Ἐσεῖς εἶστε ὄρθιοι, περπατᾶτε. Ἐγώ εἶμαι ξάπλα. Δέν πρέπει νά φάω περισσότερο».

«Ποῦ εἶναι, θάνατε, τό κεντρί σου; ποῦ εἶναι, ἅδη, ἡ νίκη σου;»

ΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ

Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

1. ἶναι κατάλληλη στιγμή σήμερα ν᾿ ἀναφωνήσουμε ὅλοι ἐμεῖς ἐκεῖνο πού εἶπε ὁ μακάριος Δαυΐδ.«Ποιός μπορεῖ νά διηγηθεῖ τή δύναμη τοῦ Κυρίου, νά ἐξυμνήσει ὅλες τίς δόξες του;» (Ψαλμ. 105, 2). Νά λοιπόν ἔφθασε ἡ ποθητή γιά μᾶς καί σωτήρια ἑορτή, ἡ ἀναστάσιμη ἡμέρα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ προϋπόθεση τῆς εἰρήνης, ἡ ἀφορμή τῆς συμφιλίωσης, ἡ ἐξαφάνιση τῶν πολέμων, ἡ κατάργηση τοῦ θανάτου, ἡ ἥττα τοῦ διαβόλου. Σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἀναμείχθηκαν μέ τούς ἀγγέλους καί αὐτοί πού ἔχουν σῶμα προσφέρουν τή δοξολογία τους μαζί μέ τίς ἀσώματες δυνάμεις. Σήμερα καταργεῖται ἡ ἐξουσία τοῦ διαβόλου, σήμερα λύθηκαν τά δεσμά τοῦ θανάτου, ἐξαφανίσθηκε ἡ νίκη τοῦ ἅδη. Σήμερα εἶναι εὐκαιρία νά ποῦμε τά προφητικά ἐκεῖνα λόγια. «Ποῦ εἶναι, θάνατε, τό κεντρί σου; ποῦ εἶναι, ἅδη, ἡ νίκη σου;» (Α´ Κορ. 15, 55). Σήμερα ὁ Κύριός μας ὁ Χριστός συνέτριψε τίς χάλκινες πύλες καί ἐξαφάνισε τόν ἴδιο τό θάνατο.
Καί γιατί λέγω τόν ἴδιο τό θάνατο; Ἄλλαξε τό ὄνομά του, γιατί δέ λέγεται πιά θάνατος, ἀλλά κοίμηση καί ὕπνος. Γιατί πρίν ἀπό τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ καί τή φροντίδα του γιά τόν ἄνθρωπο μέ τή σταύρωσή Του, ἦταν φοβερό καί τό ἴδιο τό ὄνομα τοῦ θανάτου.

Ἅγιον Πάσχα



ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ
Αποστολικό Ανάγνωσμα
Πραξ. Απ. Α΄, 1-8

Δεν υπάρχει για τον άνθρωπο μεγαλύτερη χαρά και εορτή από το γεγονός της ενδόξου Αναστάσεως του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού.
Φως και χαρά και ελπίδα γεμίζει τις υπάρξεις μας, διότι με την ένδοξη Ανάστασή Του ο Κύριος, νίκησε τον φοβερό εχθρό μας, τον θάνατο, και μας χάρισε αιώνια ζωή και αφθαρσία.
Έχει λεχθεί από τους αγίους μας, και φυσικά είναι αλήθεια, ότι η χριστιανική μας πίστη, στηρίζεται επάνω σε έναν κενό τάφο, σε ένα άδειο μνημείο.
Και αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα πιστοποιεί στον «Κράτιστον Θεόφιλον» ο ιερός Ευαγγελιστής Λουκάς, γράφοντάς του τώρα, μετά τον «πρώτον λόγον», δηλ. το Ιερό του Ευαγγέλιο, το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων.
Είναι καταπληκτικό το Βιβλικό αυτό κείμενο, για αυτό ας το δούμε και στη μετάφρασή του: «Στο πρώτο μου βιβλίο, Θεόφιλε, διηγήθηκα όλα όσα ο Ιησούς έκανε και δίδαξε, από την αρχή έως την ημέρα που αναλήφθηκε, αφού πρώτα έδωσε εντολές με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, στους Αποστόλους που είχε διαλέξει ο ίδιος. Μετά το θάνατό Του, παρουσιάστηκε σ’ αυτούς ζωντανός, με πολλές αποδείξεις, και για σαράντα ημέρες τους εμφανιζόταν και τους μιλούσε σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού. Ενόσω ήταν μαζί τους και έτρωγε, τους παρήγγελλε:

Μιά στιγμή του Πάσχα(συγκλονιστική ἀληθινή ἱστορία)...

Μιά στιγμή του Πάσχα (συγκλονιστική ἀληθινή ἱστορία)...: Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΡΩΣΟΥ ΑΣΚΗΤΟΥ. ΠΡΟΛΟΓΟΣ Τι χωρίζει το φως από το σκοτάδι, τη χαρά από τη λύπη, τη ζωή από το θάνατο, το καλό από το κακό; Φαίνο...

Μελέτημα 11ο.Μή θέλεις νά κρατεῖς ἀνέμους στήν παλάμη σου


«Μελέτημα 11ο»
Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου.
Ἀπό τό βιβλίο «475 ΣΟΦΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ*»


100. Μή θέλεις νά κρατεῖς ἀνέμους στήν παλάμη σου, δηλαδή πίστη χωρίς ἔργα.
101. Μή πλανᾶσαι: Ὁ κόπος γιά τό Θεό καί ὁ ἱδρώτας τῆς ἐργασίας τῶν ἐντολῶν, προηγοῦνται ἀπό τήν ἐλπίδα πρός τό Θεό. Ἐάν πιστεύεις, καλά κάνεις, ἀλλ᾿ ἡ πίστη θέλει ἔργα καί ἡ ἐλπίδα εἰς τό Θεό φαίνεται ἀπό τήν κακοπάθεια στίς ἀρετές.
102. Μαζί σου εἶμαι στίς θλίψεις καί στενοχώριες γιά νά βοηθήσω τό δίκαιο καί νά δοξάσω αὐτόν, χαρίζοντάς του μακροζωία καί δείχνοντάς του τή σωτηρία τῆς ψυχῆς.
103. Ἡ ψυχή πού ἀγαπᾶ τόν Θεό, ἀναπαύεται μόνον στά τοῦ Θεοῦ. Γιά νά συνδεθεῖς μέ τόν Θεό, πρέπει ν᾿ ἀπαλλαγεῖς ἀπό κάθε ἐξωτερικό δεσμό τῆς ὕλης τοῦ κόσμου.
104. Μήν ἐπαινέσεις ποτέ ἐκεῖνον, πού θέλει ν᾿ ἀκούσει πολλά, νά λέγει πολλά καί νά περιφέρει παντοῦ τά μάτια του, καί ὅταν ἀκόμη σωματικά κακοπαθεῖ!...

«Σήμερον ὁ ᾅδης στένων βοᾷ·...»

 ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

«Σήμερον ὁ ᾅδης στένων βοᾷ· Συνέφερέ μοι, εἰ τόν ἐκ Μαρίας γεννηθέντα μή ὑπεδεξάμην· ἐλθών γάρ ἐπ᾽ ἐμέ τό κράτος μου ἔλυσε· πύλας χαλκᾶς συνέτριψε· ψυχάς, ἅς κατεῖχον τό πρίν, Θεός ὤν ἀνέστησε. Δόξα, Κύριε, τῷ σταυρῷ σου καί τῇ ἀναστάσει σου».
Σήμερα ὁ ἅδης, στενάζοντας βοᾶ: Θά ἦταν συμφερότερο γιά μένα, ἄν δέν ὑποδεχόμουνα τήν ψυχή ἐκείνου, πού γεννήθηκε ἀπό τή Μαρία· διότι, ἐλθών σέ μένα, κατέλυσε τό κράτος μου· συνέτριψε τίς χάλκινες πύλες τοῦ βασιλείου μου· τίς ψυχές, τίς ὁποῖες προηγουμένως κατεῖχα, σάν Θεός κραταιός ἀνέστησε. Δόξα, Κύριε, στό σταυρό καί τήν Ἀνάστασή σου.
Τό θρηνολόγημα τοῦ ἅδη εἶναι ἀπελπιστικό. Μιά μέρα ἀναπάντεχα δέχτηκε στό σκοτεινό ἄντρο του μιά περίεργη ψυχή. Φαινομενικά ἔμοιαζε σάν ὅλες τίς ἄλλες ἀνθρώπινες ψυχές. Ὅμως δέν ζήτησε νά καταγραφεῖ στά κατάστιχά του, πληρώνοντας τό φόρο τῆς ἀδαμικῆς παραβάσεως. Ὅταν τήν καλοεῖδε, ἔφριξε! Εἶδε μέσα της ν᾽ ἀστράφτει ἡ φωτιά τοῦ Θεοῦ. Μαζί της ἑνωμένος ἦταν ὁ Θεός! Ἄρχισε νά κλαίει γοερά ὁ ἄλλοτε ἀδυσώπητος δυνάστης καί νά φωνάζει δυνατά:

Α1)Τί εἶναι τά πάθη-Τά πάθη εἶναι ἡ αἰτία πολλῶν πνευματικῶν καί σωματικῶν ἀσθενειῶν

 
  

 ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ
 
 

 
Α1) ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΘΗ
 
Τά πάθη εἶναι ἡ αἰτία πολλῶν πνευματικῶν καί σωματικῶν ἀσθενειῶν

Ἡ Ὁσία Ματρώνα ἡ σύγχρονη τυφλή ἁγία, ὁ «ὄγδοος στύλος τῆς Ρωσίας» κατά τήν πρόρρηση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κροστάνδης, δίδασκε πώς τά πάθη καί οἱ δαίμονες δημιουργοῦν αὐτά πού οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι ἀποκαλοῦν ψυχικές ἀρρώστειες.
«Δέν ὑπάρχουν ψυχικὲς ἀρρώστιες», δίδασκε ἡ ὁσία Ματρώνα, «ὑπάρχουν πνευματικές: ἀδύναμοι, ἑξαντλημένοι, παθιασμένοι ἀπὸ τὰ πονηρὰ πνεύματα… Ὑπάρχουν «κατὰ φαντασίαν» ἀρρώστιες, τὶς ὁποῖες στέλνει κάποιος»36. Μέ τήν λέξη «κάποιος» προφανῶς ἐννοοῦσε τόν πονηρό διάβολο.
«Μακρυὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ ὁ ἄνθρωπος», γράφει ὁ π. Μεθόδιος Κρητικός, «εἶναι σὰν τὸ ψάρι ἔξω ἀπὸ τὸ νερὸ, δὲν εἶναι πλέον ὁ ὄντως ἄνθρωπος, ὁ φυσιολογικὸς ἄνθρωπος. Εἶναι ἄρρωστος, εἶναι ἀνάπηρος, εἶναι τραυματισμένος, εἶναι πεπτωκώς... εἶναι ἀφύσικη ὕπαρξη.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς, στὸ ὑπέροχο ἔργο του «Ἔκδοσις Ἀκριβής της Ὀρθοδόξου Πίστεως», γράφει: «Στὴν φυσική τους κατάσταση ὅλα τὰ δημιουργήματα εἶναι ὑποταγμένα καὶ ὑπακούν στὸν Δημιουργό. Ὅταν ὅμως κάποιο ἀπὸ τὰ δημιουργήματα ἀφηνιάσει ἑκούσια καὶ δείξει ἀνυπακοὴ στὸν Δημιουργό του, σχηματίζει μέσα του τὴν κακία. Διότι κακία δὲν εἶναι κάποια ὕπαρξη, οὔτε γνώρισμα κάποιας ὑπάρξεως, ἀλλὰ κάτι τὸ ὁποῖο συνέβη. Δηλαδὴ θεληματικὴ παρεκτροπὴ ἀπὸ τὸ κατὰ φύσιν εἰς τὸ παρὰ φύσιν. Καὶ αὐτὸ ἀκριβῶς εἶναι ἡ ἁμαρτία» (Ἔκδοσις Ὀρθοδ. Πίστεως Δ,20).
Ἔχοντας χάσει λοιπὸν ὁ ἄνθρωπος –ἐξαιτίας τῆς ἁμαρτίας– τὸ μόνο φυσικὸ καὶ πραγματικὸ ἔρεισμα τῆς ὑπάρξεώς του, ποὺ εἶναι ἡ κοινωνία μὲ τὸν Θεὸ καὶ Δημιουργό του, κλονίζεται συθέμελα ἡ ἐσωτερική του ἁρμονία, διαταράσσεται, ἐνῶ οἱ δυνάμεις τῆς ψυχῆς του ἀποσυντίθεται.
Τὸν αὐτονομημένο ἀπό τόν Θεό ἄνθρωπο τόν κατακλύζει ἡ ταραχὴ, ὁ φόβος, τὸ ἄγχος ἐνῶ μέσα στὴν ψυχὴ του δημιουργοῦνται οἱ ἐνοχές.

Ὀκνηρία στά πνευματικά ἔργα


«ΟΚΝΗΡΙΑ ΣΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΡΓΑ»
Ἀπό τό βιβλίο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ»
Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Ροστώφ


Φύλαξε τήν ψυχή σου ἀπό τή φοβερή παραλυσία, πού οἱ Πατέρες ὀνομάζουν ἀκηδία, τήν ὀκνηρία δηλαδή στά πνευματικά ἔργα. Νά θυμᾶσαι πάντοτε τά λόγια τοῦ ἀποστόλου πού μᾶς συμβουλεύει νά εἴμαστε «τῇ σπουδῇ μή ὀκνηροί, τῷ πνεύματι ζέοντες , τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες» (Ρωμ. 12. 11).
Μήν εἶσαι ράθυμος καί χλιαρός, γιά νά μήν ἀκούσης κάποτε τά λόγια: «Οὕτως ὅτι χλιαρός εἶ, καί οὔτε ζεστός οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός Μου» (Ἀποκ. 3. 16).
Ἀγωνίζου, ἀγρύπνα, νῆφε, μή χάνης μάταια τόν χρόνο τῆς ζωῆς σου, τόν χρόνο πού σοῦ δόθηκε γιά τήν καλλιέργεια τῆς ψυχῆς καί τήν ἀπόκτησι τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν.
Φρόντιζε νά μήν περάση οὔτε μιά μέρα σου ἀργή ἀπό πνευματικά ἔργα. χρόνος πού περνᾶ δέν γυρίζει πίσω.

Γιά τήν ψυχή μας ἀξίζει πραγματικά κάτι καλύτερο...

του π. Ιωσήφ Ταγαράκη


Πολλοί πιστοί προσέρχονται αυτές τις ημέρες να μεταλάβουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας. Αρκετοί προετοιμάζονται συστηματικά. Έχουν ήδη ακολουθήσει τη νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Έχουν ήδη έγκαιρα (και χωρίς τη βιασύνη της τελευταίας στιγμής) προσέλθει και στο μυστήριο της Εξομολόγησης. Ετοιμάζονται όσο το δυνατόν πληρέστερα για τη Θεία Μετάληψη. Για την προσωπική τους συνάντηση με τον Χριστό...

Ένα τέτοιο γεγονός, προσωπικής συμμετοχής, ας μην καταδεχθούμε να μετατραπεί σε "εθιμικό καθήκον". Σε συνήθεια κάποιων ημερών και τήρηση μιας τυπικής παράδοσης.
Αξίζει να προετοιμάσουμε την ψυχή μας για το μεγάλο δώρο που θα λάβει.
Να σταθούμε λίγο περισσότερο στο ναό. Να φτάσουμε λίγο νωρίτερα. Να ακούσουμε την θεία λειτουργία. Μήπως και παρακινηθεί η ψυχή μας και ξεκολήσει από τα γήινα και τα φθαρτά.

Σύντομος κατήχησις περὶ τοῦ Σωτῆρος καὶ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ


 Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν Βίο τοῦ Βαρλαάμ καὶ Ἰωάσαφ
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ
Εἰ τὸν ἐμὸν βούλει ∆εσπότην μαθεῖν,
ὁ Κύριός ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός,
ὁ μονογενὴς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ,
ὁ μακάριος καὶ μόνος δυνάστης,
ὁ Βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ Κύριος τῶν κυριευόντων,
ὁ μόνος ἔχων ἀθανασίαν,
φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον,
ὁ σὺν Πατρὶ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι δοξαζόμενος.


Οὐκ εἰμὶ γὰρ ἐγὼ τῶν τοὺς πολλοὺς τούτους καὶ ἀτάκτους ἀναγορευόντων θεούς, καὶ τὰ ἄψυχα ταῦτα καὶ κωφὰ σεβομένων εἴδωλα·
ἀλλ' ἕνα Θεὸν γινώσκω καὶ ὁμολογῶ ἐν τρισὶν ὑποστάσεσι δοξαζόμενον,
Πατρί, φημί, καὶ Υἱῷ, καὶ ἁγίῳ Πνεύματι,
ἐν μιᾷ δὲ φύσει καὶ οὐσίᾳ,
ἐν μιᾷ δόξῃ καὶ βασιλείᾳ μὴ μεριζομένῃ.

14 Απριλίου Συναξαριστής. Μέγα Σάββατον, Ἀριστάρχου, Πούδη καὶ Τροφίμου τῶν Ἀποστόλων ἐκ τοὺς ἑβδομήντα, Ἀρδαλίωνος Μίμου, Θωμαΐδος Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀντωνίου, Ἰωάννου καὶ Εὐσταθίου ἐκ Λιθουανίας, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Βιλένκ, Δημητρίου Νεομάρτυρα.

Μέγα Σάββατον

Το Σάββατο, αφού συγκεντρώθηκαν οι αρχιερείς και οι φαρισαίοι στον Πιλάτο, τον παρακάλεσαν να ασφαλίσει τον τάφο του Ιησού για τρεις ημέρες διότι, καθώς έλεγαν οι θεομάχοι, «έχουμε υποψία μήπως οι μαθητές Του, αφού κλέψουν την νύχτα το ενταφιασμένο Του σώμα, κηρύξουν έπειτα στο λαό ως αληθινή την ανάσταση την οποία προείπε ο πλάνος εκείνος, όταν ακόμα ζούσε, και τότε θα είναι η τελευταία αυτή πλάνη, χειρότερη της πρώτης».
Αυτά είπαν στο Πιλάτο και αφού πήραν την άδεια του, έφυγαν και σφράγισαν τον τάφο τοποθετώντας εκεί για την ασφάλειά του κουστωδία, δηλαδή στρατιωτική φρουρά.

 
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος β’.
Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ, ἀπὸ τοῦ ξύλου καθελών, τὸ ἄχραντόν σου σῶμα, σινδόνι καθαρᾷ εἰλήσας καὶ ἀρώμασιν, ἐν μνήματι καινῷ κηδεύσας ἐπέθετο.