Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 08-05-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Ιωάννην Α΄ κεφ. α΄ 1 - 7

α΄ 1 - 7

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην Κεφ. Ιθ΄ 25 - 28 & Κα΄ 24 - 25

Ιθ΄ 25 - 28 & Κα΄ 24 - 25

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Δίψα γιά τό Θεό_3ο. (Ἁγ. Σιλουανοῦ)_mp3

Π. Σάββας 2012-03-03_ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ_3ο ΜΕΡΟΣ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 03-03-2012 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία

Προτεινόμενα:

Γέρων Εὐσέβιος Βίττης: Λόγος σέ μοναχική Χειροθεσία

Ιερομονάχου Ευσεβίου Β.

Λόγος σε μοναχική Χειροθεσία

Κανονικὰ, ἀδελφοί μου, θὰ ἔπρεπε νὰ ἀρκεσθοῦμε σὲ ὅσα πολὺ βαθιὰ καὶ πεπληρωμένα θείου Πνεύματος ἱερὰ λόγια περιέχει ἡ ἱερὴ ἀκολουθία τῆς μοναχικῆς κουρᾶς καὶ χειροθεσίας, ποὺ θὰ γίνει σὲ λίγο. Πρέπει ὅμως νὰ τονιστῆ καὶ πάλι στὴν ψυχή, ποὺ θὰ καθιερώσει τὸν ἑαυτό της, τὸ νόημα τῆς μορφῆς ζωῆς, στὴν ὁποία θὰ μπεῖ ἐπίσημα πιά. Παράλληλα ὅμως πρέπει καὶ ὅλοι ἐμεῖς ποὺ παραβρισκόμαστε στὴν ἱερὴ αὐτὴ σύναξη νὰ ἀνανεώσουμε ὅ,τι λιγότερο ἢ περισσότερο γνωρίζουμε γιὰ τὸ βαθύτερο νόημα τοῦ Μοναχισμοῦ καὶ ἑπομένως καὶ τῆς χειροθεσίας, ποὺ θὰ γίνει ἀπόψε. Καὶ αὐτὸ σημαίνει τὴν κατάθεση αὐτῶν ποὺ θὰ ἀκούσετε, ἔστω κι ἂν εἶναι, ἂν ὄχι γιὰ ὅλους, ἀλλὰ ὁπωσδήποτε γιὰ τοὺς περισσοτέρους ἀπὸ σᾶς γνωστά, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν ἀποτελοῦν τὸ εὐλαβὲς ἐκκλησίασμα μόνο μοναχοὶ καὶ μοναχές. Ὡς πιστοὶ ὅμως καὶ φιλομόναχοι χριστιανοὶ βρεθήκατε σὲ παρόμοιες ἱερὲς συνάξεις καὶ ἀκούσατε πολλὰ καὶ σημαντικὰ σχετικὰ μὲ τὴν μοναχικὴ κουρὰ καὶ χειροθεσία. Καὶ θὰ δίσταζα πολὺ ἢ μᾶλλον δὲν θὰ ἐπιχειροῦσα κἂν νὰ πῶ αὐτὰ ποὺ θὰ καταθέσω ἀπόψε, ἂν δὲν μὲ ἐνθάρρυνε ὁ θεῖος ἀπόστολος Παῦλος, ποὺ γράφει τὰ παρακάτω.

«Σημεία ἀπό τόν Οὐρανό». Μεταξύ ἐπιστήμης, φαντασίας καί δεισιδαιμονίας

http://o-nekros.blogspot.com/2012/04/ufo.html

Το παρακάτω κείμενο είναι ένα απόσπασμα από ένα κλασικό πλέον βιβλίο, που άλλαξε τη ζωή πολλών ανθρώπων, το Η Ορθοδοξία και η Θρησκεία του Μέλλοντος του π. Σεραφείμ Ρόουζ, ορθόδοξου μοναχού από την Καλιφόρνια, που μελετά όλα τα είδη της σύγχρονης παν-θρησκειακής πνευματικής εμπειρίας και αναζήτησης (δείτε και αγγλικά, εδώ).

Ο π. Σεραφείμ ήταν ένας αναζητητής της αλήθειας με συγκλονιστική ιστορία. Άθεος στην αρχή και μελετητής της νεότερης δυτικής φιλοσοφίας και των ανατολικών θρησκειών, ζώντας μια ζωή γεμάτη αμαρτίες και πάθη, αγκυροβόλησε στην Ορθοδοξία και έζησε ως μεγάλος πνευματικός αγωνιστής, συγγραφέας και ασκητής μέχρι την κοίμησή του, σε σχετικά μικρή ηλικία, το 1982. Για τη βιογραφία του, μπείτε εδώ. Ενότητα στο blog μας γι' αυτόν, εδώ.

Για τις θρησκευτικές προεκτάσεις του φαινομένου UFO (ΑΤΙΑ) αξίζει να διαβάσετε την εκτενή μελέτητης Ερευνητικής Ομάδας "Μυσταγωγία" και να προμηθευτείτε το ομώνυμο βιβλίο.
Τον τίτλο του post τον δανειστήκαμε από αυτό το σχετικό άρθρο, που προτείνουμε να διαβάσετε.

"Ὁ γέροντας Κλεόπας διδάσκει καί νουθετεῖ μέσα σ' ἕνα...νοσοκομεῖο

Εγώ ήμουν στο νοσοκομείο και με ρωτούσαν οι γιατροί:

-Πάτερ, εσύ τι πιστεύεις; Μπορούμε να σε κάνουμε καλά; Ναι ή όχι;

-Εγώ ήρθα εδώ με πίστη στον Θεό

-Και εμείς εδώ τι κάνουμε;

-Εσείς είσαστε πριόνια, τσεκούρια και τανάλιες στα χέρια του Θεού. Μπορεί να κάνει κάτι το πριόνι ή το τσεκούρι χωρίς κάποιος να το κρατάει;

-Όχι!

Έτσι και εσείς δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα χωρίς τον Θεό. Εαν ο Θεός θέλει να θεραπεύσει κάποιον διά του γιατρού, τον θεραπεύει. Ο Θεός είναι αυτός που ενεργεί.

-Ναι, πάτερ, έτσι είναι!

Το βράδυ έρχονταν στο δωμάτιό μου 10-20 γιατροί για να τους μιλήσω. Έρχονταν και οι βοηθοί και οι νοσοκόμες, αφού εγώ όλο μιλούσα, δεν ησύχαζα!

Στην εξώθυρα του νοσοκομείου έρχονταν δεκάδες αυτοκίνητα:

«Εδώ βρίσκεται ο π. Κλεόπας;

Ο φύλακας τους έδειχνε το ωράριο:

«Το επισκεπτήριο είναι από τις 14.00 μέχρι τις 16.00,Τρίτη,Πέμπτη,Σάββατο και Κυριακή» Αυτοί επέμεναν.

Τότε ο φύλακας τους έλεγε: «Ψάχνετε τον ιερέα που μιλάει; Να εκεί που είναι το ανοιχτό παράθυρο» Όχι μόνο τους σταματούσε αλλά και τους έδειχνε το δωμάτιό μου.

Όταν βγήκα από το νοσοκομείο ο φύλακας μου είπε: «Γέροντα, λίγο ακόμη να μένατε στο νοσοκομείο, θα τέλειωνα το σπίτι με όλα αυτά που έλαβα από τους επισκέπτες σας».

Στο προαύλιο του νοσοκομείου δημιουργούνταν κάθε μέρα ουρές από αυτοκίνητα...

Φώτης Κόντογλου, Ὁδηγοὶ τοῦ κόσμου

Ὦ τρισανόητοι, ἐσεῖς ποὺ ἔχετε τὴν ἰδέα πὼς εἴσαστε κι ἄξιοι νὰ γίνετε ὁδηγοὶ τοῦ κόσμου! Γιὰ λίγα χρόνια μιᾶς ζωῆς, ποὺ εἶναι κι αὐτὰ γεμάτα ταραχή, ἀνησυχία, κι ἀπελπισία, γεμάτα πολέμους καὶ ἐγκλήματα, γι᾿ αὐτὲς τὶς λίγες μέρες, λοιπόν, κάνετε τόση φασαρία, γι᾿ αὐτὲς φτιάνετε τόσες θεωρίες, γι᾿ αὐτὲς πνίγετε στὸ αἷμα τὴν ἀνθρωπότητα, γι᾿ αὐτὲς τὶς λίγες στιγμὲς τὴν ἀφιονάζετε μ᾿ ἕνα πλῆθος ὄνειρα γιὰ εὐτυχία, ποὺ τὸ τέλος τους θά ᾿ναι τὸ τίποτα; Ἀληθινὰ εἴσαστε τρελοί, καὶ κακοὶ τρελοί, σατανᾶδες τῆς ἀπάτης.

Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι θὰ περάσουμε τὸν θάνατο τοῦ κορμιοῦ, καὶ θὰ πάγει ὁ καθένας, ὅπου τὸν προόρισε ὁ Κύριος, κατὰ τὴν πίστη καὶ κατὰ τὰ ἔργα του. Αὐτὸν εἶναι ὁ πρῶτος θάνατος...

Ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα.Ἀγάπη

«Μακάριοι οἱ πραεῖς

ὅτι αὐτοί κληρονομήσουσι τήν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν» (Ματθ. Ε΄. 5)

Μέρος ε΄

Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»

Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα

(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

Ἀγάπη

Στά μάτια τοῦ Θεοῦ εἶναι πάντα ἐξαιρετικά εὐάρεστο τό ὅτι ἕνας ἄνθρωπος, πού ἔχει ἄλλους κάτω ἀπό τίς διαταγές του, προσπαθεῖ νά βρίσκει τρόπους γιά νά παραμυθεῖ, ν᾿ ἀνακουφίζει καί νά ξεκουράζει τούς ὑφισταμένους του. Ὄχι μόνο «παρακαλῶν αὐτούς ἐν τοῖς λόγοις» (πρβλ. Α΄ Θεσ. 4, 18) «μηδέ τῇ γλώσσῃ ἀλλ᾿ ἐν ἔργῳ καί ἀληθείᾳ» (Α΄Ἰω. 3, 18).

***

Χώνεψέ το καλά, ὅτι εἶναι ἀνώφελη μόνη ἡ προσευχή, ἄν δέν συνοδεύεται παράλληλα ἀπό πνευματικό ἀγώνα καί ἀντίστοιχη προκοπή στήν ἀρετή. Ὁ ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος λέει ὅτι μιά τέτοια προσευχή εἶναι νόθα· ὅτι εἶναι, θά λέγαμε, μιά κακόζηλη ἀπομίμηση τῆς ἀληθινῆς προσευχῆς. Καί, φυσικά, μιά τέτοια προσευχή δέν εἰσακούεται ἀπό τόν Κύριο: «ἁμαρτωλῶν ὁ Θεός οὐκ ἀκούει, ἀλλ᾿ ἐάν τις θεοσεβής ᾖ καί τό θέλημα αὐτοῦ ποιῇ, τούτου ἀκούει» (Ἰω. 9, 31).

Ὁ στάρετς Σεραφείμ καί ὁ τσάρος πού ἔγινε ἐρημίτης...

Μέσα σε τριάντα χρόνια-σε μια γενηά-πολλά μπορούν να συμβούν.Πολλά πράγματι συνέβησαν , στα χρόνια ανέμεσα στο 1794 και 1825, κατά τα οποία ο Σεραφείμ του Σάρωφ έζησε σαν έγκλειστος στα δάση , μέσα στο μοναχικό κελλί του.Η Γαλλική Επανάσταση ανατάραξε την Ευρώπη. Οι πόλεμοι και τα κινήματα των λαών έρχονταν το ένα μετά το άλλο. Στις στρατιωτικές συγκρούσεις αντηχούσαν οι συγκρούσεις των νέων ιδεών.
Έφτανε άραγε μέχρι τον άνθρωπο του Θεού η ηχώ τους ; Τίποτα δεν μας το δείχνει.Αν κανείς διαβάση τις μαρτυρίες των συγχρόνων του που τον αφορούν, δεν αμφιβάλλει ότι κατά την διάρκεια της ζωής του η πατρίδα του κατακλύσθηκε από τα στρατεύματα του Ναπολέοντος.
Για τον Σεραφείμ όμως, μόνο ο Θεός υπολογίζεται.Ο Θεός κι ο άνθρωπος κατ΄εικόνα Του φτιαγμένος , πάντοτε και παντού ο ίδιος , είτε Γάλλος , είτε Ρώσος , είτε στρατιώτης είτε Βασιληάς.

Ζώντας ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ... μετέχουμε στή Θεία Χάρη καί στά χαρίσματα ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου.

Β΄ ΜΕΡΟΣ

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

1)Ἡ ζωή στήν Ἐκκλησία.

Ι) Ζώντας ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ κοινωνοῦμε μέ τόν Χριστό μας ἀλλά καί μεταξύ μας. Μετέχουμε στή Θεία Χάρη καί στά χαρίσματα ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου.

Στήν Ἐκκλησία ἐπικοινωνοῦν τά μέλη μέ τήν Κεφαλή. Ὁ Θεός ἀκούει τά αἰτήματα τῶν μελῶν τοῦ σώματός Του καί ὅταν κρίνει ὅτι εἶναι γιά τό καλό τους τά ἐκπληρώνει.

Σύμφωνα μέ μαρτυρία πνευματικοῦ του παιδιοῦ, δίδασκε ὁ Γέροντας: «Ὅταν ὁ Θεός δέν μᾶς δίνει κάτι, πού ἐπίμονα τοῦ ζητοῦμε, τότε δύο πράγματα μποροῦν νά συμβαίνουν: Ἤ δέν μᾶς τό δίνει γιά τό καλό μας, ἤ ἐμεῖς δέν ξέρουμε πῶς καί πότε νά τοῦ τό ζητήσουμε, χωρίς νά ἀποκλείεται νά συμβαίνουν καί τά δύο μαζί. Ὅσον ἀφορᾶ τήν πρώτη περίπτωση, κανείς δέν μπορεῖ νά γνωρίζει τό γιατί. Καί τοῦτο, διότι εἶναι ἀνεξερεύνητες οἱ βουλές τοῦ Κυρίου! Γι’ αὐτό σιωπῶ. Γιά τήν δεύτερη, ὅμως, περίπτωση, θά μποροῦσα νά σοῦ πῶ πάρα πολλά. Πρῶτα-πρῶτα, ὅταν ζητᾶμε κάτι ἀπό τόν Θεό, δέν πρέπει νά στυλώνουμε τά πόδια μας καί νά τοῦ λέμε: Τώρα θέλω αὐτό. Διότι, κάτι τέτοιο, δέν εἶναι μόνον ἀπαράδεκτον, ἀλλά ἀποτελεῖ καί μεγάλη ἀσέβεια πρός τόν Δημιουργό μας. Ποιός εἶσαι ἐσύ, ἤ ἄν θέλεις, ποιός εἶμαι ἐγώ, πού μπορῶ νά ζητήσω ἀπαιτητικά κάτι ἀπό τόν Θεό μας καί μάλιστα νά τοῦ προσδιορίσω καί τόν χρόνο χορηγήσεώς του;»^¹²⁶

Μία πρώην ἄθεη βρίσκει τόν Θεό..

Πρόκειται για την συγγραφέα και στρατευμένη άθεο Ευγενία Γκίνζμπουργκ. Η Ευγενία, πιστό και μαχητικό μέλος του Κόμματος, συνελήφθει ωστόσο το 1937, κατα τις σταλινικές εκκαθαρίσεις. Ήταν τότε 37 ετών. Έμεινε 2 χρόνια έγκλειστη στις φυλακές του Ιεροσλάβ και κατόπιν πέρασε άλλα δεκαπέντε χρόνια εξόριστη στη Σιβηρία. Μεγαλωμένη στο μαρξιστικό κλίμα, ποτισμένη απο μικρή με τον μαρξισμό - λενινισμό, πίστευε οτι η φιλοσοφία αυτή είναι η μόνη ικανή να λύσει τα προβλήματα της ζωής. Αλλά τα θλιβερά γεγονότα και η τραγικότητα της ζωής την έφεραν αντιμέτωπη με πλήθος υπαρξιακών προβλημάτων και ιδιαίτερα με το πρόβλημα του θανάτου. Ο μαρξισμός δεν έδινε καμία απάντηση σ΄αυτό το γεγονός, το μόνο βέβαιο μέσα στην αβεβαιότητα της ζωής.

Γιά ποιό λόγο κάνουμε ὅλα αὐτά πού κάνουμε;Τό «Α» καί τό «Ω».

ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ; ΤΟ «Α» ΚΑΙ ΤΟ «Ω».

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Πότε τά «ΚΑΛΑ ΕΡΓΑ» μας εἶναι ΑΛΗΘΙΝΑ ΚΑΛΑ;

Πολλοί κάνουν καλά ἔργα καί οἱ ἄνθρωποι τούς ὀνομάζουν εὐεργέτες καί τούς δοξάζουν. Ὅμως ἀληθινά καλά ἔργα εἶναι αὐτά, πού ἔχουν ἀρχή καί τέλος τους τόν Καλό Θεό. Ὅ,τι κάνουμε γιά νά εἶναι καλό πρέπει νά τό κάνουμε γιά τόν σωστό λόγο. Ὁ σωστός λόγος εἶναι πάντα ὁ Θεός Λόγος, ὁ Ὁποῖος μᾶς εἶπε ὅτι «ἐγώ εἶμαι τό Α καί τό Ω, ἡ ἀρχή καί τό τέλος»(Ἀποκ. 21, 6) τῶν πάντων. Κάθε ἔργο ἑπομένως γιά νά εἶναι καλό θά πρέπει νά ἔχει σάν αἰτία, σάν κίνητρο, ὄχι τήν κενοδοξία μας, ἤ τήν φιλαργυρία μας, ἤ τήν φιληδονία μας, ἀλλά ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ (ΤΟ «Α»), τό νά ἀρέσουμε στόν Καλό Δημιουργό καί Προνοητή Μας. Γιαυτόν τόν «λόγο» θά πρέπει νά ξεκινᾶμε κάθε ἔργο μας. Ἐπίσης γιαυτόν τόν «λόγο» θά πρέπει νά τό ἐργαζόμαστε καί νά τό φθάνουμε στό τέλος του. Τό τέλος τοῦ ἔργου θά πρέπει πάλι νά εἶναι ὁ Θεός Λόγος, δηλ. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ (ΤΟ «Ω»).

Τί κρύβεται πίσω ἀπ’ τίς λεγόμενες «Ἑορτὲς τῆς Γῆς»;

Τί κρύβεται πίσω ἀπ’ τὶς λεγόμενες «Ἑορτὲς τῆς Γῆς»;

Στὸ ἔγκριτο περιοδικὸ «Διάλογος» πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ δημοσιεύθηκε ἐκτενὲς ἄρθρο μὲ τὸν παραπάνω τίτλο, ὅπου μεταξὺ ἄλλων διαβάζουμε: «Ἐξωτερικὰ μοιάζουν ἀθῶες. Ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴ φύση καὶ τὸ περιβάλλον, προβάλλονται ὡς πολιτιστικές, ἔχουν διασκεδαστικὸ καὶ συνάμα οἰκολογικὸ χαρακτήρα κτλ. Συνηθίζουν δὲ νὰ αὐτοαποκαλοῦνται ‘‘φεστιβὰλ’’ ἢ καὶ ‘‘ἐναλλακτικὰ φεστιβάλ’’! Ἔτσι ἡ ‘‘δουλειὰ’’ γίνεται μὲ τὸ γάντι! Στὸ βάθος τους ὅμως κρύβεται ἡ προσπάθεια ἀναβίωσης ἀρχαίων εἰδωλολατρικῶν... μεγαλείων!»

«Τὸ 6ο ἀπ’ τὰ 10 ἄρθρα τοῦ ‘‘Πιστεύω’’ τῆς ‘‘Νέας Ἐποχῆς’’ ἀναφέρει: ‘‘Τὴ θεὰ Γαία θὰ τὴν λατρεύεις μὲ πίστη’’! Ἀκριβῶς σ’ αὐτὴ τὴν κατεύθυνση, δηλαδὴ τῆς λατρείας τῆς ‘‘θεᾶς Γαίας’’, εἶναι δρομολογημένες διάφορες ἑορτὲς οἱ ὁποῖες καὶ ἀποκαλοῦνται ‘‘Ἑορτὲς τῆς Γῆς’’, οἱ ὁποῖες συνήθως διοργανώνονται, ὑποστηρίζονται καὶ προβάλλονται ἀπὸ οἰκολογικὲς ὀργανώσεις, τὸ μέγα μέρος τῶν ὁποίων (ἂν ὄχι ὅλες) ἐκεῖ ἀποβλέπουν:

Τί εἶναι ἅγιος καί τί ὅσιος

Στους πρωτοχριστιανικούς χρόνους (Μωσαϊκός Νόμος) επικρατούσε η άποψη ότι Άγιος είναι μόνο Ένας, ο Θεός.
Στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους ο Απόστολος Παύλος αποκαλεί Αγίους όλους τους βαπτισμένους Χριστιανούς, που ζουν σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, που αγωνίζονται για την σωτηρία της ψυχής τους και που επιδιώκουν να κατακτήσουν την Βασιλεία του Θεού (Ρωμ. α',7 - Α' Κορ. α',1-2 - Εβρ. ς',10).
........

Στον 4ο αιώνα ο τίτλος "Άγιος" αρχίζει να αποδίδεται μόνο σε λίγους εκλεκτούς ΄"φίλους του Θεού", που ξεχωρίζουν για το μαρτύριό τους, για την ζωή τους και για τα θαύματά τους. Ο Άγιος Αντώνιος ο Μέγας όμως τονίζει: "Άγιος είναι εκείνος που είναι καθαρός από κακία και αμαρτήματα".

Τό παράπονο τοῦ Χριστοῦ

ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΚΥΡΙΟΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΥΠΑΚΟΥΕΤΕ.

ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΦΩΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΒΛΕΠΕΤΕ.
ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΟΔΟΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ.
ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΖΩΗΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΕΠΙΘΥΜΕΙΤΕ.
ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΣΟΦΙΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΣΘΕ.
ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ.
ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΘΕ.
ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΔΙΚΑΙΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΦΟΒΕΙΣΘΕ.
ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΠΑΤΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΣΘΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ.
ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ Σ Ω Τ Η Ρ Α , ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ ΤΗ Σ Ω Τ Η Ρ Ι Α ΣΑΣ.

http://www.impantokratoros.gr/FF4CE022.el.aspx

7 Μαΐου Συναξαριστής. Ἀνάμνηση τοῦ ἐν οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐπὶ Κωνσταντίου, Κοδράτου Μάρτυρα καὶ τῶν σὺν αὐτῶ, Ρουφίνου καὶ Σατορνίνου Μαρτύρων, Μαξίμου Μάρτυρος, Ἰουβεναλίου Μάρτυρος, Ἀκακίου τοῦ κεντυρίωνος, Φλαβίου Ἱερομάρτυρα καὶ τῶν σὺν αὐτῶ Ἁγίων Μαρτύρων Αὐγούστου καὶ Αὐγουστίνου αὐταδέλφων, Ἰωάννου Ὁσίου καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Ἰωάννου τοῦ Ψυχαΐτου, Ταρασίου τοῦ Ἐρημίτου καὶ Θαυματουργοῦ, Μετάθεση τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ Ὁσίου Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου, Νείλου Ὁσίου, Νείλου Ὁσίου (ἕτερος), Ἀλεξίου τοῦ Ὑπερασπιστοῦ, Σύναξη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Λιοῦμπεχ, Σύναξη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Ζίροβιτς.

Ἀνάμνηση τοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐπὶ Κωνσταντίου.

Ἡ ἐμφάνιση αὐτὴ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἶναι ἡ δεύτερη καὶ ἔγινε στὰ Ἱεροσόλυμα τὸ 346 μ.Χ., ἐπὶ αὐτοκράτορα Κωνσταντίου (337-361 μ.Χ.) καὶ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου (τιμᾶται 18 Μαρτίου). Τὴν τρίτη ὥρα τῆς 7ης Μαΐου τοῦ 346 μ.Χ., κατὰ μία τῶν ἡμερῶν τῆς Πεντηκοστῆς, φάνηκε Τίμιος καὶ Ζωοποιὸς Σταυρὸς ἄνωθεν τοῦ Γολγοθά, σχηματισμένος ἀπὸ ὑπερφυσικὸ φῶς καὶ ἐκτεινόμενος πρὸς τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν.

Τὸ ὅραμα τοῦτο προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση σὲ ὁλόκληρη τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅλοι δὲ οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως πρὸ τοῦ ὑπερφυοὺς τούτου θεάματος κατελήφθησαν ἀπὸ ἔκσταση. Ἐπωφελούμενος τῆς περιστάσεως ὁ Πατριάρχης Κύριλλος, περιστοιχούμενος ἀπὸ τὸν ἱερὸ κλῆρο, συγκάλεσε τὸ πλῆθος τῶν παρισταμένων Χριστιανῶν στὸ ναὸ καὶ δοξολόγησαν τὸν Θεό.

Ἡ πρώτη ἐμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἔγινε στὶς 27 Ὀκτωβρίου τοῦ 312 μ.Χ. πρὸς τὸν Μέγα Κωνσταντῖνο, μὲ τὸ νικητήριο ἔμβλημα «ἐν τούτῳ νίκα», τὴν παραμονὴ τῆς μάχης ἐναντίον τοῦ Μαξεντίου.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Δευτέρας 07-05-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ι΄ 1 - 16

ι΄ 1 - 16

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην Κεφ. Στ΄ 56 - 69

Στ΄ 56 - 69

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3

Σελίδες