Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 19-07-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. ζ΄ 24 - 35

ζ΄ 24 - 35

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. Ιε΄ 12 - 21

Ιε΄ 12 - 21 
                                                       
Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

http://hristospanagia1.wordpress.com/


http://www.hristospanagia.gr/

Ἀγνώστου συγγραφέως:Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ_7ο_mp3

Π. Σάββας 2012-05-03_ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ_Ζ΄ ΜΕΡΟΣ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 03-05-2012 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Τά ὄνειρα κατά τόν Μέγα Ἀντώνιο καί Ἅγιο Ἱωάννη τῆς Κλίμακος

 

Πρέπει να δίνουμε σημασία στα όνειρα;

 
Ένα ερώτημα που μας απασχολεί συχνά. Μας απασχολεί εντονότερα, μετά από μια νύκτα που είδαμε κάποιο τρομακτικό όνειρο. Και όχι σπάνια μας συγκλονίζει το γεγονός ότι κάποιο όνειρο που είδαμε, βγήκε αληθινό! Τότε είναι που θεριεύει η πίστη μας στα όνειρα. Και σιγά-σιγά καταντάμε να τα θεωρούμε ΣΙΓΟΥΡΕΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ για το τι θα μας συμβεί στο μέλλον.

 Πρέπει, λοιπόν, να πιστεύουμε στα όνειρα;

Ἡ Ὁσία Μακρίνα-19 Ἰουλίου

Η οσία Μακρίνα 

Η οσία Μακρίνα έζησε τον 4ο αιώνα μ. Χ. και ήταν αδελφή του Μ. Βασιλείου και του αγίου Γρηγορίου Νύσσης. Ο δεύτερος συνέγραψε τον βίο της, τον οποίο αξίζει να μελετήσουμε όλοι, επειδή έχουμε πολλά να ωφεληθούμε. Ήταν η πρώτη στην σειρά από τα δέκα παιδιά των γονέων της και απετέλεσε πρότυπο και στήριγμα για τα μικρότερα αδέλφια της. Την αρραβώνιασε ο πατέρας της, αλλά πριν γίνει ο γάμος ο αρραβωνιαστικός της εγκατέλειψε ξαφνικά τα γήινα. Τότε η αγία εθεώρησε σωστό να αφιερωθή στον Θεό και «η απόφασή της ήταν σταθερότερη από την ηλικία της».

Πράξεις βαρβαρότητος τοῦ Ἁγ. Μάρτυρος Αἰμιλιανοῦ «κατά τοῦ πολιτισμοῦ τῆς ἀνθρωπότητος»;

ΠΡΑΞΕΙΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ

τοῦ πρωτ. Γ. Δορμπαράκη

.          «Ὁ ἅγιος Αἰμιλιανὸς καταγόταν ἀπὸ τὸ Δορόστολο τῆς Μυσίας, κι ἦταν δοῦλος κάποιου Ἕλληνα, κατὰ τοὺς χρόνους Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτη (361-363 μ.Χ.) καὶ Καπεταλίου βικαρίου. Ἦταν εὐσεβὴς χριστιανὸς καὶ γι’ αὐτὸ βδελυσσόταν τὰ εἴδωλα. Κάποια στιγμὴ ποὺ θεώρησε ὅτι ἦταν ἥσυχη καὶ κατάλληλη, μπῆκε στὸ ναὸ τῶν εἰδώλων, κρατώντας ἕνα μεγάλο σφυρί, σύντριψε ὅλα τὰ εἴδωλα καὶ διασκόρπισε τὶς θυσίες. Ἐπειδὴ κατηγόρησαν ἄλλους γιὰ τὶς ἐνέργειες αὐτές, τοὺς ὁποίους ἄρχισαν νὰ βασανίζουν, πῆγε καὶ παρουσιάστηκε στὶς ἀρχές, ὁμολογώντας τὴν πράξη του, γιὰ τὴν ὁποία κτυπήθηκε μὲ μαστίγιο καὶ ρίχτηκε σὲ κάμινο φωτιᾶς. Παρέμεινε ὅμως ἄφλεκτος καὶ παρέδωσε ἔτσι στὸν Θεὸ τὸ πνεῦμα του».
.          Τὸ ἐνδιαφέρον ἑνὸς συγχρόνου ἐκκοσμικευμένου ἀνθρώπου, ποὺ θὰ διάβαζε τὸ συναξάρι τοῦ ἁγίου, θὰ ἐπικεντρωνόταν ἀσφαλῶς ὄχι στὸν θεῖο ζῆλο τοῦ Αἰμιλιανοῦ οὔτε καὶ στὴν ἁγιότητα καὶ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ ποὺ τὸν διακατεῖχε – μόνο μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ μπορεῖ κανεὶς ν’ ἀντέξει τὰ μαρτύρια, ὅπως μᾶς ἐπισημαίνει καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «ἡμῖν ἐδόθη οὐ μόνον τὸ εἰς Αὐτὸν (τὸν Χριστὸν) πιστεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ Αὐτοῦ πάσχειν» – ἀλλὰ στὴν ἐνέργειά του νὰ καταστρέψει τὰ εἴδωλα καὶ νὰ διασκορπίσει τὶς εἰδωλικὲς θυσίες.

"Ἀποφασίζομε, ἀλλά δέν ἐφαρμόζουμε"

"ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΜΕ"

"ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΜΕ"

Άρθρο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Νικολάου.

   Έγινε πλέον μόδα στην πατρίδα μας να νομιμοποιούνται οι προγαμιαίες σχέσεις με την τέλεση πολιτικού γάμου. Ενώ η Εκκλησία έχει αποφανθεί ότι ο πολιτικός γάμος και τα σύμφωνα συμβιώσεως είναι «πορνογαμία», εν τούτοις έχει περάσει στην κοινή γνώμη η αθώωση του πολιτικού γάμου, με αποτέλεσμα παιδιά χριστιανικών οικογενειών για διαφόρους οικονομικούς λόγους να τελούν πρώτα πολιτικό γάμο, εις τον οποίον μάλιστα παρίστανται και πιστοί χριστιανοί συγγενείς του ζεύγους.

Το χειρότερο όμως είναι, ότι μερικά από τα ζευγάρια αυτά συνδυάζουν τον Εκκλησιαστικό γάμο με την βάπτιση του εκτός γάμου παιδιού τους εμπαίζοντας με τον τρόπο αυτό την ιερολογία του Μυστηρίου του γάμου.

Ἡ συνάντησή μου μὲ τὸν γέροντα Παΐσιο, τὸν ἁγιορείτη μοναχὸ

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Μανώλη Προϊσταμένου τοῦ Ἱ. Βυζ. Ναοῦ  Προφ. Ἠλιού Θεσ/νίκης

 

Τὸ σχολικὸ ἔτος 1983-84, ἤμουν μαθητὴς τῆς Τρίτης Λυκείου στὸ ἐκκλησιαστικὸ Λύκειο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπῶν καὶ Ἐορδαίας καὶ διέμενα στὸ Οἰκοτροφεῖο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, στὸ κτήριο πλησίον τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου ἰαματικοῦ Παντελεήμονος. Ὡς λύκειο ἀρρένων στελεχωμένο ἀπὸ καθηγητὲς βαθυτάτης ἐκκλησιαστικῆς συνείδησης, ἐπιλέξαμε τὴν κατ’  ἔθος πενθήμερη ἐκδρομὴ τῆς Γ΄ Λυκείου, νὰ τὴν μετατρέψουμε σὲ προσκυνηματικὴ ἐκδρομὴ στὸ Ἅγιο Ὅρος. Μὲ τὴν εὐκαιρία αὐτοῦ τοῦ ἀξέχαστου προσκυνήματος, πρωτοσυνάντησα τὸν γέροντα Παΐσιο. Ἦταν Ἄνοιξη τοῦ 1984. Μόλις εἴχαμε κατεβεῖ στὴ Δάφνη τοῦ Ἄγ. Ὅρους ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Ξηροποτάμου ὅπου εἴχαμε περάσει τὴ νύχτα. Θὰ παίρναμε τὸ καραβάκι γιὰ τὴ συνέχεια τοῦ προσκυνήματος πρὸς Σιμωνόπετρα κτλ. Τὰ περισσότερα παιδιὰ ἦταν στὸ μαγαζάκι ποὺ ὑπῆρχε ἐκεῖ, γιὰ ἀγορὰ διαφόρων πραγμάτων, π.χ. μπαταριῶν γιὰ τοὺς φακούς, μπισκότων κτλ.

Ἡ συμφι­λίω­ση τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Θεό, ἡ ἕνωσή του μέ τόν Κύριο δέν εἶναι ὑπόθεση ἀτομική

 

     

   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

Καρποί τῆς Θείας Λειτουργίας

Ἡ συμφι­λίω­ση τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Θεό, ἡ ἕνωσή του μέ τόν Κύριο δέν εἶναι ὑπόθεση ἀτομική

Ἡ σωτηρία μας δέν εἶναι κάτι πού γίνεται «κατ' ἰδίαν» καί «κατά τό δοκοῦν». Εἶναι καρπός τῆς ἐντάξεως καί τῆς συμμε­τοχῆς τοῦ πιστοῦ στή ζωή τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Σώματος. Ἡ ἔνταξη αὐτή εἶναι ἕνα ὑπαρξιακό βίωμα καί ὄχι μία ἐγκεφαλική θεωρητική γνώση καί διαδικασία. Στήν ὀρθοδοξία δέν «μαθαίνουμε» θεωρητικά γιά τήν θέωση-σωτηρία μόνο, ἀλλά καί «παθαίνουμε»-πάσχουμε τήν θέωση, ἡ ὁποία ταυτίζεται μέ τή σωτηρία.

Βίος τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ξενοφῶντος καί τῆς Συνοδείας αὐτοῦ

Βίος[1] του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών Ξενοφώντος Σαββαΐτου και της Συνοδείας αυτού

Και γην λιπόντας τους περί Ξενοφώντα,
Αβρά ξενίζω του λόγου πανδαισία.
Παισίν αμ’ ηδ’ αλόχω Ξενοφών θάνεν εικάδι έκτη.

Ο Όσιος πατήρ ημών Ξενοφών έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Ιουστινιανού[2], η πατρίδα του ήταν η βασιλίδα των πόλεων, η Κωνσταντινούπολη, και ήταν άντρας πλούσιος και ευγενής που απέπνεε την ευσέβεια προς τον Θεό. Είχε δε και μία σύζυγο τη Μαρία, όμοια στην αρετή μ’ εκείνον και δύο γιους τον Αρκάδιο και τον Ιωάννη, τους οποίους έστειλε στη Βηρυττό, μια που εκεί ήταν τότε τα σχολεία, για να μάθουν τους νόμους και ν’ ασκηθούν. Εκεί λοιπόν αυτοί οι νέοι μάθαιναν τα γράμματα και είχαν μεγάλη φήμη για τις αρετές τους.

Κατά την εποχή εκείνη ασθένησε ο Ξενοφών και προσκάλεσε τα παιδιά του και τους είπε: «παιδιά μου, εγώ ίσως πεθάνω· γνωρίζετε καλά ότι υπήρξα αγαπητός σε όλους για τις αρετές μου· ποτέ δεν εξέβρισα κανέναν, ούτε κορόιδεψα, ούτε οργίσθηκα, ούτε κατέκρινα, ούτε φθόνησα, ούτε ζημίωσα ή πίκρανα κανέναν στο ελάχιστο.

Βιολογικά «ὅπλα» στή... μάχη ἐνάντια σέ κατσαρίδες, κουνούπια καί μύγες

Μύγες, κουνούπια, κατσαρίδες, κάποια από τα πιο γνωστά, αλλά τουλάχιστον αντιδημοφιλή και συχνά επικίνδυνα έντομα, μιας και μπορεί να κουβαλούν μεταδοτικές ασθένειες, που μπορεί να «κατοικούν» μαζί με τους ανθρώπους στο σπίτι. Πλήθος τα εντομοκτόνα και διάφορα σκευάσματα που εφαρμόζονται για την καταπολέμησή τους, τα οποία όμως αποτελούν δηλητήρια τόσο για τον άνθρωπο, όσο και για το περιβάλλον.

Ο γεωπόνος Βασίλης Αναγνώστου, μιλάει στο ΑΜΠΕ για φυσικούς τρόπους αντιμετώπισης των ενοχλητικών εντόμων, που έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα με τα χημικά προϊόντα του εμπορίου, χωρίς τις επιβλαβής παρενέργειές τους για την υγεία των ανθρώπων και των οικοσυστημάτων.

Τα θηλυκά κουνούπια, εξηγεί ο κ. Αναγνώστου, χρειάζονται αίμα για την ωρίμανση των αυγών τους και αυτά είναι που μας τσιμπούν.

Ἐκκλησιασμός...Ὁ Κύριος πέθανε γιά χάρη σου, κι ἐσύ Τόν περιφρονεῖς;

  

         Παρ' όλα αυτά, λίγοι είναι εκείνοι που έρχονται στην εκκλησία. Τι θλιβερό! Στους χορούς και στις διασκεδάσεις τρέχουμε πρόθυμα. Τις ανοησίες των τραγουδιστών τις ακούμε με ευχαρίστηση. Τις αισχρολογίες των ηθοποιών τις απολαμβάνουμε για ώρες, δίχως να βαριόμαστε. Και μόνο όταν μιλάει ο Θεός, χασμουριόμαστε, ξυνόμαστε και ζαλιζόμαστε. Μα και στα ιπποδρόμια, μολονότι δεν υπάρχει στέγη για να προστατεύει τους θεατές από τη βροχή, τρέχουν οι περισσότεροι σαν μανιακοί, ακόμα κι όταν βρέχει ραγδαία, ακόμα κι όταν ο άνεμος σηκώνει τα πάντα. Δεν λογαριάζουν ούτε την κακοκαιρία ούτε το κρύο ούτε την απόσταση. Τίποτα δεν τους κρατάει στα σπίτια τους. Όταν, όμως, πρόκειται να πάνε στην εκκλησία, τότε και το ψιλόβροχο τους γίνεται εμπόδιο. Κι αν τους ρωτήσεις, ποιος είναι ο Αμώς ή ο Οβδιού, πόσοι είναι οι προφήτες ή οι απόστολοι, δεν μπορούν ν' ανοίξουν το στόμα τους. Για τ' άλογα, όμως, τους τραγουδιστές και τους ηθοποιούς μπορούν σε πληροφορήσουν με κάθε λεπτομέρεια. Είναι κατάσταση αυτή;

Γέροντα Θεόκλητε θὰ πάρουμε τὴν Κωνσταντινούπολη;,

Κάποια μέρα, μὲ τὴν ἄδεια τοῦ Διοικητοῦ μου, τοῦ κ. Ἰωάννου Παραστατίδη πῆγα στὴν Ἱερὰ Μονὴ Διονυσίου, ὅπου μεταξὺ τῶν ἄλλων εἶδα τὸν μακαριστὸ πατέρα Θεόκλητο. Ὁ πατὴρ Θεόκλητος κατὰ κόσμο Θεόδωρος ἦτο Ναυπάκτιος.  Γεννήθηκε τὸ 1915. Εἰς ἡλικία 25 ἐτῶν ἐγκατέλειψε τὸν κόσμο καὶ ἦλθε στὸ Ἅγιον Ὅρος, ὅπου ἀναζητοῦσε Μοναστήρι νὰ τὸν ἀναπαύη. Πῆγε καὶ στὴν Ἱερὰ Μονὴ Διονυσίου, ὅπου ἐκεῖ ἔγινε τὸ θαῦμα. Βρέθηκε κάποια στιγμὴ στὸ παρεκκλήσι ποῦ βρίσκεται ἡ εἰκόνα της  Παναγίας τοῦ Ἀκάθιστου καὶ εἶδε μία γυναίκα μοναχὴ καὶ ἐμπρός του 4-5 φέρετρα μὲ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἀνάσαιναν  λίγο. Τότε ἡ  μοναχή, δηλαδὴ ἡ Παναγία τοῦ εἶπε:
-"Ἐδῶ νὰ καθίσεις γιὰ νὰ νεκρωθεῖς, ὅπως αὐτοὶ ἐδῶ οἱ ἄνθρωποι!".
Καὶ ἀφοῦ μου διηγήθηκε τὰ περὶ τῆς κουρᾶς του, τοῦ εἶπα:
-Γέροντα, θὰ πάρουμε τὴν Πόλι;

Ὁ Μητροπολίτης Καλαβρύτων πρὸς τὴν Σύνοδο γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πατριάρχη καὶ ἄλλα φλέγοντα θέματα

ΥΨΩΣΤΕ ΤΑ ΛΑΒΑΡΑ!

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΗ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ, ΚΗΡΥΞΤΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ!

 

Δία τοῦ Δελτίου Τύπου τῆς 6ης Ιουλίου ἐ.ε. ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος ἐγνωστοποίησε τὸν καταρτισθέντα πίνακα τῶν θεμάτων, τὰ ὁποία πρόκειται νὰ ἐξετάσει ἡ Ἱεραρχία κατὰ τὸν προσεχῆ Ὀκτώβριο, ἡ ὁποία θὰ συνεδριάσει ἀπὸ 2 ἕως 5 Ὀκτωβρίου 2012, εἶναι δὲ τὰ παρακάτω:.

«Ἡ ποιμαντική της Ἐκκλησίας στὴν ἐποχὴ τῶν μνημονίων».

«Οἱ δυσκολίες τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὴν ἄσκηση τῆς ποιμαντικῆς Της» καὶ

«Ἐκκλησία, νέες ἀντιλήψεις καὶ νέα τεχνολογία».

        Ἀτενίζοντας τὰ θέματα αὐτὰ ἡ ἐπισκοπική μας καρδιὰ ἐτρώθη! Πληγώθηκε΄, καὶ πολὺ μάλιστα, διότι, καθ’ ὂν χρόνον ἡ πίστη διώκεται καὶ ἡ Ἑλλάδα χάνεται, ἐμεῖς οἱ Ταγοὶ τῆς Ἐκκλησίας μοιάζουμε σὰν νὰ μένουμε ἀπαθεῖς καὶ μὲ ἀδιαφορία «νὰ χτενιζόμαστε»!

      Τρέχουμε π.χ γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦμε τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη, διοργανώνουμε τελετὲς ὑποδοχῆς, ποὺ θυμίζουν...

τοὺς θριάμβους τῆς Ρωμαϊκῆς ἐποχῆς, συνωστιζόμαστε γιὰ τὸ ποιὸς θὰ κερδίσει τὴν εὔνοιά Του, εἴμεθα σπάταλοι στὸ λιβάνισμα, ξοδεύουμε κάποιες δεκάδες χιλιάδες εὐρὼ καὶ μὲ ὅλα αὐτὰ ὄχι μόνο προδίδουμε τὴν πρωτοχριστιανικὴ ἁπλότητα, ἀλλὰ καὶ σκανδαλίζουμε τὸν Λαό! Ἀσφαλῶς ὅλα αὐτὰ δὲν τὰ ἀπαιτεῖ ὁ Πατριάρχης μας, πλὴν ὅμως καὶ δὲν τὰ ἀποστρέφεται, δὲν τὰ καταδικάζει, οὔτε καὶ τὰ ἀπαγορεύει!

            Πολὺ π.χ. μᾶς λυπεῖ τὸ γεγονός, ὅτι συχνὰ διαβάζουμε αἰχμηρὰ ἐπικριτικὰ σχόλια γιὰ τὸν Πατριάρχη μας! Δὲν φταῖνε μόνο οἱ ἄλλοι!

Ἀλεξάντερ Σμορέλ, ὁ ἀντιναζιστής νεομάρτυρας

Νεομάρτυς Αλέξανδρος εκ Μονάχου: Η μνήμη του τιμάται στις 13 Ιουλίου, επέτειο της θανάτωσής του με αποκεφαλισμό. «Λαιμητόμω τελειούται» θα μπορούσε να είναι η διατύπωση, αφού ο νεομάρτυρας αποκεφαλίσθηκε, καταδικασμένος σε θάνατο για «εσχάτη προδοσία» από το ναζιστικό καθεστώς, σε ηλικία 25 ετών.

Πρόκειται για τον Αλεξάντερ Σμορέλ, συνιδρυτή μαζί με το φίλο του Χανς Σολ, της αντιναζιστικής οργάνωσης «Λευκό Ρόδο», η οποία με προκηρύξεις που απέστελλε ταχυδρομικά προσπαθούσε να εξεγείρει τη συνείδηση των Γερμανών κατά του καθεστώτος.

Την αγιοκατάταξη πληροφορούμαστε από την επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου Μόσχας (6.2.2012 στα ρωσικά). Ο άγιος εικονίζεται με τη λευκή ιατρική μπλούζα και να κρατά ένα σταυρό μαζί μ’ ένα άσπρο τριαντάφυλλο, σύμβολο του Λευκού Ρόδου και ταυτόχρονα πασχάλιο σύμβολο, σύμβολο της νίκης της ζωής πάνω στο θάνατο.

18 Ιουλίου Συναξαριστής. Αιμιλιανού, Παύλου, Ουαλεντίνης και Θέης, Υακίνθου του εν Αμάστριδας, Μαρκέλλου, Δασίου και Μάρωνα, Παμβώ Οσίου, Αθανασίου του Ρωμαίου Συγκλητικού, Βαρλαάμ Οσίου, Στεφάνου Αρχιεπισκόπου και Ιωάννου Μητροπολίτου, Ιωάννου του Πολύτλα, των Αγίων Ονησιφόρου, Παμμεγίστου, Παμφοδίτης, Παφνουτίου, Πηγών, Πολεμίου, Σωζομένου, Σωτήρχου και Φωτίου, Εγκαίνεια Ναού Θεοτόκου εν τοις Καλλιστράτου, Ανακομιδή Λειψάνων Οσίου Λαζάρου του Γαλησιώτου.

Ὁ Ἅγιος Αἰμιλιανὸς ὁ Μάρτυρας

Γεννήθηκε στὸ Δορόστολο τῆς Θρακικῆς Μοισίας, τότε ποὺ αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Ἰουλιανὸς ὁ Παραβάτης.
Ἦταν δοῦλος σὲ ἕνα σκληρὸ καὶ φανατικὸ εἰδωλολάτρη (ἄλλες πηγὲς ἀναφέρουν ὅτι ἦταν γιὸς τοπικοῦ ἀξιωματικοῦ ὀνόματι Σαββατιανοῦ), ποὺ ὅταν ἔμαθε ὅτι ὁ Αἰμιλιανὸς πίστευε στὸ Χριστό, ἐξοργίστηκε τόσο πολύ, ὥστε ἀφοῦ τὸν ἔβρισε μὲ τὰ πιὸ χυδαία λόγια, ἔπειτα τὸν μαστίγωσε ἀνελέητα. Βέβαια, τοῦ ἐπεσήμανε ὅτι, ἂν συνεχίσει νὰ εἶναι χριστιανός, θὰ πάθαινε πολὺ χειρότερα.
Ἀλλὰ οἱ τιμωρίες καὶ οἱ ἀπειλές, ἀντὶ νὰ κάμψουν τὸ φρόνημα τοῦ Αἰμιλιανοῦ, φούντωσαν περισσότερο τὴ φλόγα τῆς πίστης του στὸ Χριστό. Μάλιστα τὴν ἑπόμενη μέρα πῆγε σὲ εἰδωλολατρικὸ ναό, ὅπου μὲ σφυρὶ συνέτριψε ὅλα τὰ ἀγάλματα ποὺ ἦταν μέσα στὸ χῶρο αὐτό. Ἐξοργισμένοι οἱ εἰδωλολάτρες ἱερεῖς, τὸν συνέλαβαν καὶ τὸν παρέδωσαν νὰ δικαστεῖ.