Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 14-08-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. β΄ 3 - 15

β΄ 3 - 15

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κγ΄ 13 - 22

Κγ΄ 13 - 22



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

http://hristospanagia1.wordpress.com/

http://www.hristospanagia.gr/

Λατρεύοντες τούς Γκουρού ὡς Θεούς

ΛΑΤΡΕΥΟΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ΓΚΟΥΡΟΥ ΩΣ ΘΕΟΥΣ

Τοῦ Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Γκουρού ὀνομάζεται συνήθως στόν Ἰνδουϊσμό ἕνας πνευματικός δάσκαλος – καθοδηγητής. Ὁ Γκουρού δείχνει στούς μαθητές και ὀπαδούς του τό δρόμο τοῦ φωτισμοῦ καί τῆς λύτρωσης μυώντας τους στίς διαδικασίες καί τίς τεχνικές αὐτολύτρωσης, ὅπως τοῦ διαλογισμοῦ στά πλαίσια τῆς γιόγκα, δίνοντας ταυτοχρόνως ἕνα μάντρα, μιά μυστική "ἱερή" λέξη ἤ συλλαβή ἐνῶ οὐσιαστικά πρόκειται για μαγική φόρμα. (Τά μάντρας δίνονται στά πλαίσια τῆς γιόγκα, καί μάλιστα εἶναι μυστικά γιά κάθε ὀπαδό. Ὁ μυστικός καί μή κοινοποιήσιμος χαρακτήρας τῶν μάντρα σέ πολλές γκουρουϊστικές κινήσεις εἶναι ὑποχρεωτικός καί ἀπαράβατος κανόνας. Πολλές φορές τά μάντρας εἶναι ἐπίκληση – ἐπανάληψη ὀνομάτων θεοτήτων τοῦ Ἰνδουϊστικοῦ πάνθεου. Τά μάντρας ἔχουν, κατά τίς ἀντιλήψεις τους, θεῖο χαρακτήρα).

Οἱ λογισμοί καί ἡ ἀντιμετώπισή τους.Ἡ ἀντιμετώπισις τῶν λογισμῶν.

Δείτε εδώ:Ἀποτελέσματα τῶν λογισμῶν.
13. Η αντιμετώπισις των λογισμών.
Πώς μπορεί κάποιος να απαλλαγή από τους λογισμούς;
Οι άγιοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, μας έχουν υποδείξει διάφορους τρόπους αντιμετωπίσεως των λογισμών.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας συμβουλεύει να μην τους: εκφράζουμε, αλλά να τους πνίγουμε με τη σιωπή.
Διότι και τα θηρία και τα ερπετά όταν πέφτουν μέσα στο λάκκο, αν βρουν κάποια διέξοδο προς τα πάνω, ανεβαίνουν και συνήθως γίνονται αγριότερα. Αν, όμως, μένουν συνέχεια κλεισμένα μέσα, εύκολα χάνονται και εξαφανίζονται.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους ρυπαρούς λογισμούς. Αν βρουν κάποια διέξοδο με το στόμα δια μέσου των λόγων, ανάβουν την εσωτερική φλόγα. Αν, όμως, αποκλεισθούν με τη σιωπή, αδυνατίζουν, λιώνουν σαν από πείνα και γρήγορα εξαφανίζονται.
Το γραφικό χωρίο "πως ποιήσω το πονηρόν τούτο ρήμα εναντίον του Θεού" (Γεν. 39,9). Όταν μας ταράζει οποιοσδήποτε παράλογος λογισμός, ας σκεπτόμαστε ότι από τον Θεό δεν μπορεί να κρυφθούν και οι πιο μικρές και παράλογες σκέψεις.

Ἐμφανίσεις καί θαύματα τῆς Παναγίας στό Ἅγιον Ὅρος.γ' μέρος

 

 Δείτε εδώ:β' μέρος
Παρόμοιο θαύμα της Παναγίας στην Νέα Σκήτη
Για την ιδιαίτερη φροντίδα της Κυρίας και Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, οι Πατέρες της ιεράς Νέας Σκήτης, μου διηγήθηκαν το ακόλουθο γεγονός:
Το έτος 1942, που η Γερμανική κατοχή, είχε επιφέρει μεγάλη συμφορά στην Πατρίδα μας και η πείνα και στέρηση των υλικών αγαθών και ιδιαίτερα η έλλειψη τροφίμων θέριζε κυριολεκτικά τους αδελφούς μας Έλληνες, οι Μοναχοί του Αγίου Όρους, από την φροντίδα και μέριμνα της Παναγίας Μητέρας μας και μητέρας όλου του κόσμου δεν αισθάνθηκαν την έλλειψη των αγαθών, όπως οι άλλοι αδελφοί μας στον κόσμο βρισκόμενοι, που από την πείνα πέθαιναν κάθε μέρα και τους μάζευαν από τον δρόμο τα κάρα και ομαδικά τους ενταφίαζαν.

Έτσι λοιπόν δυο χρόνια υστέρα από τον Αλβανικό πόλεμο με τους Ιταλούς, που οι Γερμανοί κατέλαβαν την Πατρίδα μας και είχαμε γενικό αποκλεισμό από τρόφιμα, οι Πατέρες της Νέας Σκήτης μου είπαν, δεν είχαμε αλεύρι παρά μόνο για δυο ζύμες, το οποίο άμα θα τελείωνε, τι θα γινόμαστε τότε;

Ἡ κάθαρση ἀπό τά πάθη («παλαιός ἄνθρωπος»).δ5' μέρος

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ 

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

 ΠΩΣ ΘΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
 Δεῖτε ἐδῶ:δ4' μέρος

7)Ἡσυχαστική ζωή κατά τό δυνατόν

Εἶναι ἀπαραίτητο νά κόψουμε τίς περιττές δραστηριότητες καί νά δοῦμε μέσα μας. Νά ἔλθουμε «εἰς ἑαυτόν» γιά νά μπορέσουμε νά μετανοήσουμε καί νά προσευχηθοῦμε σωστά.

«Ἡσυχία ἀρχή καθάρσεως» λέει ὁ Μ. Βασίλειος. Ἡσυχάζοντας ἔχουμε τήν εὐκαιρία νά εἰσέλθουμε στό ἐσωτερικό μας καί νά γνωρίσουμε τήν πνευματική μας κατάστασή.Τότε θά μπορέσουμε νά προσδιορίσουμε τά πάθη πού μᾶς κυριεύουν. Αὐτό εἶναι τό πρῶτο βῆμα γιά νά θεραπευθοῦμε. Νά τί συμβουλεύει σύγχρονος ἁγιορείτης γέροντας: «Πρέπει ὅλοι μας, μικροί καί μεγάλοι, νά δημιουργήσουμε ὧρες, πού νά βλέπουμε τόν ἑαυτό μας. Διότι... αὐτή ἡ ἔνταση λόγῳ τῶν κοινωνικῶν, τῶν οἰκογενειακῶν, τῶν ἐπαγγελματικῶν μεριμνῶν μας δημιουργεῖ μία δυσκολία, μία βαρύτητα, γι` αὐτό πρέπει νά βρίσκουμε μερικούς τρόπους καί μερικές μεθόδους νά φεύγουμε ἀπό τόν κόσμο. Ἕνας τρόπος εἶναι νά ἐπισκεπτόμαστε τά μοναστήρια.

Θαύμα ἐν ὥρα Βαπτίσεως.

ΘΑΥΜΑ ΕΝ ΩΡΑ ΒΑΠΤΙΣΕΩΣ

Παρατήρηση Ιστολογίου: Έχουμε τονίσει επανειλημμένα ότι είναι Αιρετική, Οικουμενιστική λειτουργική πρακτική και Νεοεποχική μέθοδος  που εισήχθη από οικουμενιστικούς κύκλους στο τυπικό της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, η δυνατότητα που δίνεται σε αιρετικούς (Παπικούς ή Προτεστάντες) να γίνονται δεκτοί ως μέλη της Εκκλησίας μας, μόνο διά του Χρίσματος αλλά όχι διά του Βαπτίσματος. Η Οικουμενιστική αυτή πρακτική, επιβάλλεται να σταματήσει.

Στις φωτογραφίες που ακολουθούν, αποκαλύπτεται θαυματουργικά η αλλοίωση, η μεταμόρφωση της βαπτισθείσης γυναικός και το αναλλοίωτο του μη βαπτισθέντος ανδρός.

Ἡ Βαπτισματική Θεολογία,Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Έγιναν στο παρελθόν και γίνονται στην εποχή μας πολλές συζητήσεις για το Βάπτισμα των αιρετικών, δηλαδή εάν οι αιρετικοί πού έχουν αποκλίνει από την Ορθόδοξη πίστη και θέλουν να επιστρέψουν σ’ αυτήν, θα βαπτίζονται εκ νέου ή θα χρίονται απλώς, αφού δώσουν λίβελλο. Υπάρχουν αποφάσεις Τοπικών και Οικουμενικών Συνόδων για το θέμα αυτό.
Όμως στο κείμενο πού ακολουθεί θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα παράδειγμα πού είναι συμφωνία μεταξύ της «Διαρκούς Συνελεύσεως Κανονικών Επισκόπων Αμερικής (SCOBA)» και της «Συνελεύσεως Καθολικών Επισκόπων Αμερικής (ACBC)» την 3 Ιουνίου 1999.
Τήν μετάφραση του πρωτοτύπου κειμένου στην ελληνική γλώσσα έκανε ο Πρωτ. π. Γεώργιος Δράγας, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Τιμίου Σταυρού Βοστώνης, ο οποίος έκανε συγχρόνως και μιά συνοπτική περιγραφή και κριτική του συμφωνηθέντος κειμένου μεταξύ Ορθοδόξων και Παπικών στην Αμερική.
Η βάση του κειμένου αυτή είναι η συμφωνία στο Μπαλαμάντ το 1993 «Ουνιτισμός, Μέθοδος Ενώσεως του Παρελθόντος και η Παρούσα αναζήτησις της πλήρους κοινωνίας», την οποία φαίνεται επιθυμεί να στηρίξη.

Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ὑποταγῆς.Ἀπὸ τὸ Γεροντικό

 Ἀπὸ τὸ Γεροντικό

Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ἀντώνιος, ὅτι ἡ ὑπακοὴ μὲ τὴν ἐγκράτεια ἔχει τὴ δύναμη νὰ ὑποτάσσει καὶ τὰ θηρία.

***

Ὁ ἀββᾶς Ποιμὴν εἶπε, ὅτι μία φορὰ ρώτησε κάποιος τὸν ἀββᾶ Παΐσιο:
- Τί θὰ κάνω μὲ τὴν ψυχή μου, ποὺ εἶναι ἀναίσθητη καὶ δὲν ἔχει φόβο Θεοῦ;
- Πήγαινε, ἀπάντησε ὁ γέροντας, καὶ ὑποτάξου σ᾿ ἕναν ἄνθρωπο ποὺ ἔχει φόβο Θεοῦ.
Ἡ ἀναστροφή σου μ᾿ ἐκεῖνον θὰ σὲ μάθει κι ἐσένα νὰ φοβᾶσαι τὸ Θεό.

Μεθοδεύουν τήν ἕνωσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετά τῶν αἱρετικῶν Μονοφυσιτῶν

Μεθοδεύουν τήν ἕνωσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετά τῶν αἱρετικῶν Μονοφυσιτῶν

Ἀποκαλύψεις ἱερομονάχου Λουκά τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους.

Ἡ ἕνωσις ὅμως προϋποθέτει τὴν παραίτησιν τῶν Μονοφυσιτῶν ἀπὸ τὴν αἵρεσίν των, συμφώνως πρὸς τὴν ὁποίαν ὁ Χριστὸς ἔχει μίαν φύσιν, καὶ τὴν ἀναγνώρισιν τῶν Οἰκ. Συνόδων καὶ ἰδιαιτέρως τῆς ΣΤ´, «ἡ ὁποία ἀπεφάσισεν ὅτι ὁ Χριστὸς ἔχει δύο φύσεις».
Θὰ παραιτηθοῦν οἱ Μονοφυσῖται ἀπὸ τὴν ἀπὸ αἰώνων αἵρεσίν των ἢ θὰ καταφρονηθοῦν αἱ ἀποφάσεις τῆς ΣΤ´ Οἰκ. Συνόδου, ὡς συμβαίνει μὲ τὴν καταφρόνησιν τῶν Ἱ. Κανόνων διὰ τὴν ἐξυπηρέτησιν τῆς ἑνώσεως μετὰ τῶν Παπικῶν;

Αἱ ἀποκαλύψεις τοῦ ἱερομονάχου ὀφείλουν νὰ σημάνουν συναγερμὸν εἰς ὁλόκληρον τὸν πιστὸν Ὀρθόδοξον Λαὸν καὶ τὸν ἔντιμον κλῆρον καὶ νὰ ἀποστείλουν μήνυμα «τελεσίγραφον» πρὸς τὸ Φανάριον, τοὺς Οἰκουμενιστὰς Ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς φιλοενωτικοὺς θεολόγους.
Ἤδη τὸ ἔπραξεν ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανικὴ Ἀδελφότης «Ο ΣΩΤΗΡ», οἱ θεολόγοι τῆς ὁποίας κάνουν σοβαροτάτας ὑποδείξεις πρὸς τοὺς φιλοενωτικοὺς θεολόγους. Ἀλλὰ καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι Σεβ. Μητροπολῖται, ποὺ ἀνήκουν εἰς τὸ ἀντιοικουμενιστικὸν κίνημα ὀφείλουν νὰ ἐπαγρυπνοῦν, διότι εἰς τὴν συγκεκριμένην περίπτωσιν ἠμπορεῖ νὰ τεθῆ θέμα ἀμφισβητήσεως τῆς Στ´ Οἰκ. Συνόδου ὑπὸ τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἀρχιερέων καὶ Θεολόγων.

Εἶναι ὅλες οἱ Ἐκκλησιαστικές Σύνοδοι ἔγκυρες;

Κάθε εκκλησιαστική σύνοδος η οποία συγκαλείται από Επισκόπους ή και Πατριάρχες είναι έγκυρη σύνοδος της Εκκλησίας, ανεξαρτήτως από το τί αυτή αποφασίζει, απλώς και μόνον επειδή την συνεκάλεσαν υψηλά ιστάμενοι άνθρωποι της Εκκλησίας; Με άλλα λόγια, το Άγιον Πνεύμα «υποχρεούται» να επικυρώση τις αποφάσεις κάθε Συνόδου, δυνάμει του αξιώματος αυτών που συμμετέχουν, ασχέτως αν αυτοί αποφασίζουν αντιθέτως από τη διαχρονική Πίστη της Εκκλησίας;

ΕΙΝΑΙ  ΟΛΕΣ  ΟΙ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ  ΣΥΝΟΔΟΙ  ΕΓΚΥΡΕΣ;

 Κάθε εκκλησιαστική Σύνοδος είναι αλάθητη; Σε κάθε εκκλησιαστική Σύνοδο επιφοιτά «αναγκαστικώς» το Άγιον Πνεύμα, επειδή απλώς αυτοί που την συνεκάλεσαν ήταν Επίσκοποι; Επειδή μία Σύνοδος επιδιώκει να ονομασθή και αναγνωρισθή ως «Οικουμενική», γι' αυτό «αναγκάζεται» το Άγιον Πνεύμα να επικυρώση οπωσδήποτε τις αποφάσεις της;

13 Αυγούστου Συναξαριστής. Ανακομιδή και Μετάθεση Λειψάνου Οσίου Μαξίμου, Ευδοκίας Βασιλίσσης, Σέριδου Οσίου, Δωροθέου και Δοσιθέου, Μνήμη Βασιλίσσης Ειρήνης, Κορωνάτου, Μαξίμου Μόσχας.

Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ὁσίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ

Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται τὴν 21η Ἰανουαρίου ὅπου καὶ ὁ βίος του.


Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Τὴν τῶν λειψάνων σου, ἁγίαν λάρνακα, ἀρωματίζουσαν, ζωῆς τὰς χάριτας, ὡς κιβωτὸν ἁγιασμοῦ, πλουτήσαντες θεοφόρε, ἐξ αὐτῆς δρεπόμεθα, χάριν θείαν καὶ ἔλεος, Μάξιμε πανεύφημε, τῆς σοφίας ὁ τρόφιμος· διὸ μὴ διαλίπῃς πρεσβεύων, θείας τυχεῖν ἡμᾶς εὐκλείας.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τὴν ἐν πρεσβείαις.
Τῆς Ἐκκλησίας ὑπέρμαχε θεηγόρε, Ὀρθοδοξίας ἀσφάλεια καὶ λαμπρότης, λύρα τῆς εὐσεβείας καὶ ὄργανον, καὶ Μοναστῶν τὸ θεῖον καὶ ἱερὸν ἀγλάϊσμα, ἀεὶ ἡμᾶς φρούρει, Πάτερ Μάξιμε.

Μεγαλυνάριον.
Τὴν τῶν σῶν λειψάνων θείαν σορόν, πνέουσαν τῷ κόσμῳ, εὐωδίαν τὴν μυστικήν, Μάξιμε ἐκ τάφου, κομίσαντες ἐκ πόθου, τῆς σῆς ὁμολογίας, τοὺς ἄθλους μέλπομεν.