Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 19-08-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. θ΄ 2 - 12

θ΄ 2 - 12

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Ιη΄ 23 - 25

Ιη΄ 23 - 25



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

http://hristospanagia1.wordpress.com/

http://www.hristospanagia.gr/

Ὁ Θεός εἶναι Πατέρας_Ἁγ. Κυρίλλου_mp3

Π. Σάββας 2011-08-27_Ὁ Θεός εἶναι Πατέρας_Ἁγ. Κυρίλλου_6η Κατήχηση-3ο μέρος & 7η Κατήχηση-1ο μέρος_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-08-2011 (Συνάξη ἀνδρῶν).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ ΜΑΤΘΑΙΟΥ-Περί σκληροκαρδίας (Ἁγ.Λουκᾶ Κριμαίας)

Ποιος άνθρωπος δεν θα θυμώσει και δεν θα δια­μαρτυρηθεί ακούγοντας την παραβολή του κακού δού­λου στον οποίο ο κύριός του συγχώρεσε ένα μεγάλο χρέος ενώ αυτός δεν ήθελε να συγχωρέσει στον πλη­σίον του ένα μικρό;

Ταράζεται η καρδιά μας όταν βλέπουμε τις χειρό­τερες εκδηλώσεις των παθών και της αμαρτωλότητας των ανθρώπων. Σωστά είπε ο προφήτης Δαβίδ «Καί ἐρρύσατο τήν ψυχήν μου ἐκ μέσον σκύμνων, ἐκοιμήθην τεταραγμένος ὑιοί ἀνθρώπων, οἱ ὀδόντες αὐτῶν ὅπλα καί βέλη, καί ἡ γλώσσα αὐτῶν μάχαιρα ὀξεία» (Ψαλ. 56, 5). Καί δεν το λέει για τους φονιάδες καί τους κακούργους αλλά για μας τους απλούς ανθρώ­πους. Εμάς μας αποκαλεί λιοντάρια καί λέει ότι τα δόντια μας είναι όπλα καί βέλη και η γλώσσα - ακο­νισμένο σπαθί. Καί το σπαθί είναι όργανο του φόνου.

Γέρων Θεοδόσιος (Kashin) τοῦ Minvody (+1948)

  γέρων Θεοδόσιος ( Kashin ) τού Minvody ( +1948)

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο με την Γερμανία έλεγε σχετικά:

 

«Νομίζετε αλήθεια, πως αυτός ήταν ο μόνος πόλεμος ; (1941-45)

Ο ( πραγματικός ) πόλεμος όμως, ακόμη δεν έχει έλθει...

Θ΄ αρχίσει από την Ανατολή. Και τότε, από όλες τις πλευρές, σαν έντομα, οι εχθροί θα ξεπηδήσουν πάνω στην Ρωσία!  

Αυτός θα είναι ο πόλεμος!»

«Κατά την διάρκεια αυτής της αξιομνημόνευτης συζήτησης,» έγραφε ο Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ (Tyapochkin), «μια γυναίκα από μια μικρή πόλη της Σιβηρίας ήταν παρούσα.

Ο Γέροντας είπε σε αυτή:

Θα δεχθείς το στεφάνι του μάρτυρα από τα χέρια των Κινέζων στο Στάδιο της πόλης σου, όπου θα οδηγήσουν τους Χριστιανούς που βρίσκονται εκεί και πού δεν θα συμφωνούν με την κυριαρχία τους…

Αυτή ήταν η απάντησή του σχετικά με τις αμφιβολίες της όταν ο γέροντας είπε ότι σχεδόν όλη η Σιβηρία θα καταληφθεί στο μέλλον από τους Κινέζους.

Ὁ Μακαριστός Ἰάκωβος Τσαλίκης - Στυλ. Γ. Παπαδόπουλος Ὁμότ. Καθ. Παν. Ἀθηνῶν (Μέρος Δ' τελευταῖο)

Ο Μακαριστός Ιάκωβος Τσαλίκης
Από το ομώνυμο βιβλίο, εκδόσεις «Τροχαλία»

Θέα του παραδείσου.

Δεν του λείψανε του γέροντα και άλλου είδους δωρεές. Είχε μικρή γεύση του παραδείσου με θέα φυσικών καλλονών και εσωτερική ευφροσύνη. Αυτό έγινε, μάλλον για πρώτη φορά, το 1989. Τον παίδευε λογισμός και ζητούσε από το Θεό να καταλάβει τη σημασία του Κυριακού λόγου «εν τη οικία του Πατρός μου πολλαί μοναί εισίν». Ο Θεός του απάντησε και, μέσα στο κελί, σταυροπόδι και με σταυρωμένα τα χέρια, διηγήθηκε με άφατη αγαλλίαση και συνοπτικά στον Δ. Τ.:

–Χθες, κύριε Δημήτρη μου, έβλεπα ότι ήμουνα στους ουρανούς, σ’ ένα ωραίο κήπο. Και υπήρχανε βιολέτες διαφόρων χρωμάτων και διάφορα άνθη. Εκεί βρισκόμουν μετέωρος, δεν πάταγα. Και ήταν ένας άλλος μοναχός με ράσο, που μου έδειχνε ωραία σπιτάκια και μού ’λεγε «προχώρα Ιάκωβε». Μα πώς να προχωρήσω, δεν έχει δρόμο, θα πατήσω τα λουλούδια, θα τα χαλάσω. Ένας άλλος με ράσο μου είπε× «μη φοβάσαι, αυτά τα λουλούδια δεν χαλάνε, προχώρα». Προχωρούσα, τα λουλούδια δε χαλούσανε!

Τί θά πρέπει νά κάνουμε γιά νά ζήσουμε τήν Θεία Λατρεία:Στήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας.α' μέρος

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ 

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

 ΠΩΣ ΘΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Τί θά πρέπει νά κάνουμε γιά νά ζήσουμε τήν Θεία Λατρεία: 

ΙΙ. ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

Ἡ Εἴσοδός μας στό ναό τοῦ Θεοῦ θά πρέπει νά εἶναι κάτι τό συγκλονιστικό. Πορευόμαστε «εἰς συνάντησίν Του». «Ὡς φοβερός ὁ τόπος οὗτος...οἶκος Θεοῦ». Ἄς ἔχουμε:

α) Ταπείνωση τελωνική

Πῶς ἄραγε θά σταθοῦμε μπροστά στό Θεό; Θά πρέπει νά σταθοῦμε μπροστά στόν Θεό ὅπως ὁ κατάδικος μπροστά στόν δικαστή. Ὅπως ὁ μακάριος τελώνης καί ὄχι ὅπως ὁ μεγάλαυχος Φαρισαῖος. Μαζί μέ τόν προφητάνακτα Δαυΐδ ἄς βοήσουμε νοερῶς: «σκώληξ εἰμί καί οὐκ ἄνθρωπος». Ἄς προχωρήσουμε πρός τό Ἅγιο Βῆμα μέ βαθειά συναίσθηση τοῦ χρέους καί τῆς ἀγένειας- ἀχαριστίας μας : «Χριστέ μου ἐσύ στέκεις στήν πόρτα μου καί ἐγώ σ’ ἀφήνω νά περιμένεις· δέν σοῦ ἀνοίγω. Πόσες φορές δέν μέ κάλεσες...Πόσες φορές δέν μοῦ κτύπησες τήν πόρτα τῆς καρδιᾶς μου. Πόσες φορές δέν μοῦ ζήτησες νά συνομιλήσουμε...

Καλαβρύτων Ἀμβρόσιος: «ἐπιτρέπεται σέ ἕνα Ὀρθόδοξο Πατριάρχη νά προσφέρει σάν δῶρο τό Κοράνιο; Μπορεῖ δέ νά ἀποκαλεῖ «ἅγιο» αὐτό τό βιβλίο;»

ΜΑΣ ΥΒΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΔΙΚΟΥΝ! ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΑΜΕ.

ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΜΟΝΟ,

ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ......... ΔΙΑΚΟΠΗ!  

_________Παρά το γεγονός, ότι εδώ στα Καλάβρυτα δεν έχουμε τις κατάλληλες συνθήκες για την διαδικτυακή και την ηλεκτρονική μας επικοινωνία, τα γεγονότα μας αναγκάζουν να διακόψουμε την σιωπή μας προκειμένου να απαντήσουμε -με σκληρή οπωσδήποτε γλώσσα, θυμηθήτε το αμβροσιακό στύλ- σε μερικούς καλούς μεν αλλά νέους σε ηλικία δημοσιογράφους, οι οποίοι μέσα από την ηλεκτρονική τους εφημερίδες (amen.gr) ή του προσωπικού των blog (Ιδιωτική οδός, panagiotisandriopoulos.blogspot,gr) ασεβούν όχι μόνο πρός τους όρους της κανονικής Διοικήσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αλλά και προς τό ταπεινό πρόσωπό μας, προκειμένου να υπερασπισθούν τα δίκαια του Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου ή καί νά ευαρεστήσουν στα πολύ υψηλά ιστάμενα Πρόσωπα της εκκλησιαστικής διοικήσεως, αγνοούντες ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχει η ελευθερία της εκφράσεως καί ότι οι Αρχιερείς έχουν υποχρέωση να "ορθοτομούν τόν λόγο της αληθείας"! Λησμονούν επίσης, ότι στην καθ ημάς Ανατολή έχουμε Πατριάρχη και όχι Πάπα! Το σύστημα είναι ΣΥΝΟΔΙΚΟ και όχι Προσωποπαγές. Ο Πατριάρχης είναι ΠΡΩΤΟΣ μεταξύ ΙΣΩΝ! Ο Πάπας νομίζει ότι είναι ΑΛΑΘΗΤΟΣ! Στην Ορθοδοξία δεν αναγνωρίζεται το ΑΛΑΘΗΤΟ σε πρόσωπα! Το ΑΛΑΘΗΤΟ αναγνωρίζεται μόνο στην Εκκλησία, δηλ στο σύνολο των πιστών, κληρικών καί λαϊκών!

Ἀγνώστου συγγραφέως:Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ_13ο_mp3

Π. Σάββας 2012-08-02_ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ_ΙΓ΄ ΜΕΡΟΣ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 02-08-2012 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἀπὸ ποῦ ν᾿ ἀρχίζουμε τὴν ἄσκηση.Τοῦ ἀββᾶ Ζωσιμᾶ

  Τοῦ ἀββᾶ Ζωσιμᾶ

Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ἀκολουθεῖ πάντα τὴν προαίρεσή μας. Καὶ μὲ τὴ χάρη κατορθώνουμε κάθε ἀγαθό. Ἐμεῖς ὅμως δὲν ζητᾶμε νὰ κάνουμε ἀρχὴ στὸ ἀγαθὸ οὔτε δείχνουμε μεγάλη καὶ πρόθυμη προαίρεση, ὥστε νὰ ἑλκύσουμε τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ σὲ βοήθειά μας. Ἀλλὰ κι ἂν ποτὲ φανοῦμε ὅτι δείχνουμε κάποια προαίρεση, εἶναι νωθρή, ἀσήμαντη καὶ ἀνάξια νὰ λάβει κάποιο ἀγαθὸ ἀπὸ τὸ Θεό.
Δὲν ξέρουμε ὅτι ὁλόκληρος ὁ πνευματικὸς ἀγῶνας μας εἶναι σὰν τὴ σπορὰ καὶ τὴν καρποφορία; Ὁ γεωργὸς δηλαδὴ σπέρνει τὸ χωράφι του, ὕστερα ὅμως περιμένει τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Καὶ ὁ Θεὸς στὴ συνέχεια, στέλνει τὴ δωρεά Του, προξενώντας βροχὲς στὸν κατάλληλο καιρὸ καὶ εὐνοϊκοὺς ἀνέμους, κάνοντας νὰ φυτρώσουν καὶ ν᾿ αὐξηθοῦν καὶ νὰ τελειοποιηθοῦν τὰ σπέρματα ποὺ ἔριξε ὁ γεωργὸς στὴ γῆ, καὶ βοηθώντας τον ἔτσι νὰ κερδίσει πολλὰ ἀπὸ τὰ λίγα.

Με ποιόν τρόπο ἀγωνιζόμαστε;

ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΘΟΥΜΕ;
Α) Προθύμως
Ο πνευματικός αγώνας, η εκκλησιαστική άσκησις, τα πνευματικά γυμνάσματα, η προσπάθειά μας απαιτεί να γίνεται προθύμως. Με προθυμία, με σφοδρή και δυνατή επιθυμία, με όλην την δύναμι της θελήσεως, με χαρά.Αυτά σημαίνουν:
• Ότι αυτό που γίνεται με βία και καταναγκασμό από άλλους, από φόβο και απειλή δεν ωφελεί, αλλά μάλλον βλάπτει.
• Ότι προσευχόμεθα, γιατί το επιθυμούμε.
• Ότι νηστεύουμε, επειδή το θέλουμε.
• Ότι ασκούμεθα στις αρετές, γιατί αναγνωρίζουμε την αξία τους.
• Ότι τηρούμε τις εντολές, επειδή συμφωνούμε με αυτές.
• Ότι μελετάμε το λόγο του Θεού, επειδή ζητάμε την αλήθεια.
Κι όλα τα πράττουμε ευχαρίστως, χωρίς γογγυσμούς, χωρίς διαμαρτυρίες, χωρίς να πιεζόμαστε, αγωνιζόμεθα με όλη την δύναμη της θελήσεως και υπάρξεως μας.

18 Αυγούστου Συναξαριστής. Φλώρου και Λαύρου, του Αγίου πλήθους των Φτωχών, των Αγίων Έρμου, Σεραπίων και Πολυαίνου, Ιουλιανής, Λέωντος, των Αγίων Τεσσάρων Οσίων Ασκητών, Γεωργίου καί Ιωάννου Πατριαρχών, των Οσίων Βαρνάβα, Σωφρονίου και Χριστοφόρου, Σωφρονίου Αγιορείτου, Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ νέου.

Οἱ Ἅγιοι Φλῶρος καὶ Λαῦρος οἱ Μάρτυρες

Ἦταν δίδυμα ἀδέλφια καὶ ἦταν ἄρρηκτα ἑνωμένοι διὰ τῆς θερμῆς πίστεως καὶ ἀγάπης ποὺ εἶχαν πρὸς τὸ Χριστό. Κατάγονταν ἀπὸ τὸ Βυζάντιο καὶ εἶχαν διδαχθεῖ τὸν χριστιανισμὸ καὶ τὴν τέχνη τοῦ λιθοξόου ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πρόκλο (καὶ ὄχι Πάτροκλο, ὅπως λανθασμένα γράφεται ἀπὸ ὁρισμένους Συναξαριστές, καὶ ποὺ ἡ μνήμη του ἔτσι λανθασμένα ἐπαναλαμβάνεται καὶ τὴν 21η Ἰανουαρίου) καὶ Μάξιμο, οἱ ὁποῖοι ὑπέστησαν καὶ μαρτυρικὸ θάνατο γιὰ τὸν Χριστό.
Μετὰ τὸν θάνατο τῶν διδασκάλων τους, ὁ Φλῶρος καὶ ὁ Λαῦρος ἀναχώρησαν στὴν Ἰλλυρία καὶ διάλεξαν σὰν τόπο διαμονῆς τους τὴν πόλη Οὐλπιανά. Στὴν πόλη αὐτὴ ἐργάζονταν τὴν τέχνη τους, ἀλλὰ συγχρόνως μέσῳ αὐτῆς προσπαθοῦσαν γιὰ τὴν ἐξάπλωση τοῦ Εὐαγγελίου.
Ἐκεῖ ὑπῆρχε καὶ κάποιος ἱερέας εἰδώλων, ὀνομαζόμενος Μερέντιος. Ὁ γιὸς αὐτοῦ Ἀθανάσιος ἀπὸ τὸ ἕνα του μάτι ἔπαθε τύφλωση, ποὺ ἀπὸ τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη δὲ βρῆκε θεραπεία. Τότε πλησίασε τοὺς δυὸ τεχνῖτες ἀδελφούς, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ θεράπευσαν τὸ μάτι τοῦ γιοῦ τοῦ εἰδωλολάτρη ἱερέα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πιστέψουν καὶ οἱ δύο στὸν Χριστό.