Σελίδες

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 30-12-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ζ΄ 18 - 25

ζ΄ 18 - 25

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ιβ΄ 1 - 12

Ιβ΄ 1 - 12

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Νέκρωση τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου γιά νά γίνουμε ἄξιοι τοῦ Χριστοῦ.

Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

 

  1. Νέκρωση τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου γιά νά γίνουμε ἄξιοι τοῦ Χριστοῦ.

«Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ [Ἰησοῦ] τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασιν καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις. εἰ ζῶμεν πνεύματι͵ πνεύματι καὶ στοιχῶμεν»1. Γιά νά ἔλθει καί νά ζήσει ὁ Χριστός μέσα μας πρέπει νά ἀποθάνουμε ὡς πρός τόν παλαιό ἄνθρωπο. Νά νεκρωθεῖ ἡ σάρκα (δηλ. τό σαρκικό φρόνημα) μαζί μέ τά πάθη καί τίς ἐπιθυμίες. Τότε καθαρίζεται ἡ καρδιά μας καί καθίσταται δεκτική τοῦ Θεοῦ. Τότε, μπορεῖ νά ἔλθει ὁ Χριστός μέσα μας. Τότε γινόμαστε ἄξιοί Του. Ἔλεγε ὁ μακαριστός Γέροντας: ««Ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός» (Γαλ. 2, 20).

Οἱ βαθμίδες τῆς πνευματικῆς πάλης. Ἐξομολόγησις καί ἔλεγχος τῆς συνειδήσεως. Ἡ ζωή τοῦ Ὁσίου Γέροντος Ἀρσενίου Μπόκα. Μέρος Ζ'

Οἱ βαθμίδες τῆς πνευματικῆς πάλης
Οἱ βαθμίδες τῆς μοναχικῆς πολιτείας
Ἱερομονάχου Γέροντα Ἀρσενίου Μπόκα (+1910-1989)
 Μέρος Ζ'

Ἡ πνευματική ζωή εἶναι μία, διότι ἕνας καί μοναδικός εἶναι ὁ Θεός. Ἡ ἐξοικείωσίς της ὅμως εἶναι σταδιακή, κατά τό μέτρο καθάρσεως τῶν παθῶν, τό ὁποῖον πρόβλημα ὑπάρχει στά πρῶτα χρόνια τῆς μοναχικῆς ζωῆς. Ἡ πρώτη αὐτή περίοδος χαρακτηρίζεται μέ τήν μάχη κατά τῶν παθῶν, πού λέγεται ἄσκησις, ἐνῶ ὁ μοναχός λέγεται ἀσκητής καί ἀγωνιστής καί τό πλῆρες πρόγραμμα τῆς πνευματικῆς ἐκπαιδεύσεως λέγεται ἀσκητική.
 Ἡ λέξις ἄσκησις εἶναι ἑλληνική καί στά ρουμανικά σημαίνει φυσική ἄσκησις. Μετά ἀπέκτησε τήν ἔννοια τῆς ἠθικῆς ἀσκήσεως, τήν ὁποία ἔλαβαν τά μοναστήρια μέ τήν ἔννοια τῶν πνευματικῶν ἀσκήσεων, διά τῶν ὁποίων λυτρώνεται ὁ ἄνθρωπος ἀπό τά φυσικά του πάθη.

Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν: Λόγος εις το Αχραντον και θείον Γενέθλιον του Μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού (Αγ. Νεόφυτος ο Έγκλειστος)

Ἡ Γέννησις τοῦ Χριστοῦ. Τοιχογραφία ἀπό τό Καθολικό τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου «Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ-Ἐμμαούς», Ἅγιος Βασίλειος Λαγκαδᾶ.
© Ἱερό Ἡσυχαστήριο «Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ-Ἐμμαούς», Ἅγιος Βασίλειος Λαγκαδᾶ


Γνωρίζουμε βεβαίως όλοι, γνωρίζουμε ότι ο αισθητός αυτός ήλιος αποστέλλει το φως του σε όλη την υφήλιο, «και ουκ έστιν (ουδείς) ως αποκρυβήσεται της θέρμης αυτού» και από της διαυγέστατης λαμπρότητός του. Πολλές φορές όμως οι ολόλαμπρες ακτίνες του καλύπτονται από νέφη και ομίχλη ή από το φύλλωμα των δένδρων, αλλά και πάλι, η πνοή κάποιου ανέμου διαλύει το νεφικό επικάλυμμα και την ομίχλη εκείνη και επιτρέπει στις φεγγοβόλες ακτίνες να εξαπλωθούν τρανώς σε όλη την κτίση. Τον δε προ ηλίου «ήλιον της δικαιοσύνης» τον νοητό, ο οποίος εγεννήθη σήμερα από την «κούφη νεφέλη», από την φωτοφόρο και ηλιακή και πάναγνο κοιλία παραδόξως, καλύπτει η του «δούλου μορφή», τα νηπιώδη σπάργανα και το σπήλαιο το φτωχό και συμφώνως με την οικονομία και ορισμένα άλλα, τα οποία συμβολίζουν την πτωχεία και την ταπεινότητα.

Πρωτ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μία ἀκόμα παρέκβαση. Olivier Clement - Ἐπίσκοπος ὅρους Λιβάνου Γεώργιος Khodre [13]

 Πρωτ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΗΤΑ
Ή ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ
Κριτικς τοποθετήσεις στό βιβλίο
«Παγκοσμιότητα καί Ορθοδοξία»
ρχιεπ. λβανίας κ. ναστασίου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
ΠΡΟΣ ΜΙΑ «ΝΕΑ» ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Μία ἀκόμα παρέκβαση.
Olivier Clement - Ἐπίσκοπος ὅρους Λιβάνου Γεώργιος Khodre.
Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας ἀδυνατεῖ νὰ βρεῖ στήριξη τῶν τουλάχιστον καινοφανῶν θέσεων τοῦ περὶ ἑνώσεως τῶν χριστιανῶν μὲ κάθε ἄνθρωπο διὰ τῆς Θ. Εὐχαριστίας. Παραπέμπει γι' αὐτὸ σὲ δύο συγγραφεῖς, τὸν Ο. Clement καὶ τὸν G. Khodre. Ὁ μὲν Clement λέει ὅτι ἐκεῖνος ποὺ μεταλαμβάνει, «ἀπὸ καμμιὰ πιὰ ὕπαρξη δὲν εἶναι ἀποχωρισμένος — ὄχι μόνο μέσα στὸ χῶρο, ἀλλὰ καὶ μέσα στὸ χρόνο. Τείνει νὰ φέρει μέσα τοῦ ὁλόκληρη τὴν ἀνθρωπότητα», ὁ δὲ Khodre λέγει: «Μεταλαμβάνοντας τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ ἐνούμεθα μὲ ὅλους τους ἀνθρώπους, τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος περιλαμβάνει στὴ ζωηφόρο ἀγάπη Τοῦ» (σ. 49).

Mετάνοια, ὁ δρόμος τῆς ἐπιστροφῆς



“Για όποιον αμάρτησε μετά το Βάπτισμα, απέμεινε μοναδική ελπίδα η ειλικρινής μετάνοια.
Δόξα τω Θεό γι΄αυτό! Δόξα τω Θεό, που δεν χαθήκαμε εντελώς εμείς οι αμαρτωλοί!
Μας έμεινε ακόμα η ελπίδα.
Δεν εξαντλήθηκαν ακόμα οι οικτιρμοί του Θεού.
Ακόμα κηρύσσεται η μετάνοια στους αμαρτωλούς.
Ακόμα ευαγγελίζεται στους φτωχούς.
Ακόμα σκορπίζονται παντού τα ελέη του Ουράνιου Βασιλιά.
Δεν κλείστηκαν ακόμα οι πόρτες της φιλανθρωπίας, η χάρη του Θεού προσφέρεται σ΄όλους.

Ἡ ὑποχωρητικότητα στήν συζυγία

Γέρων Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

 «Όταν κάποιος είναι ελεύθερος, έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις. Όταν γίνει έγγαμος, έχει ελάχιστα δικαιώματα και πάρα πολλές υποχρεώσεις. Όταν όμως αποκτήσει και τέκνα, δεν έχει καθόλου δικαιώματα, αλλά μόνο υποχρεώσεις».
«Γιατί στα αυτοκίνητα έχουν βάλει ρόδες από ελαστικό και με αεροθαλάμους; Για να υποχωρούν, να βουλιάζουν λίγο σε κάθε μικρή πέτρα ή λακκούβα του δρόμου και έτσι να ξεπερνούν τα εμπόδια.

Τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με» γιά κληρικούς καί λαϊκούς



…Γιατί δεν υπάρχει τίποτε γλυκύτερο και ωραιότερο και ωφελιμότερο από την πνευματική επικοινωνία με τον Χριστό! Προκειμένου λοιπόν να γκρινιάζουμε ή να μουρμουρίζουμε ή να λέμε ο,τιδήποτε άλλο, άσκοπο ή αμαρτωλό, ας επαναλαμβάνουμε το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» και μέσα στον ναό ακόμα. Σκύψιμο της κεφαλής και «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
·       Γλυκάθηκε ο νους; Ε, δεν ξεκολλά από την Ευχή.
·       «Ηυφράνθη η καρδία»; Σκλαβώθηκε για πάντα από την θεία αγάπη, από τον θείο έρωτα. Άραγε, δεν το έχετε νοιώσει ποτέ αυτό;…

Οἱ κανόνες τοῦ Καλοῦ Ἀγώνα




«Σαράντα χριστιανοί στρατιώτες συνελήφθησαν (το 320 μ.Χ. ) και αφού τους αφήρεσαν τα ρούχα, τους έριξαν γυμνούς στην παγωμένη λίμνη της Σεβαστείας. Οι δήμιοι που τους φρουρούσαν είχαν ανάψει φωτιά και ζέσταιναν νερό. Ένας από τους Σαράντα λιποψύχησε και έτρεξε να ζεσταθεί στη φωτιά και το ζεστό νερό. Όταν όμως πλησίασε στη φωτιά, η θερμότητα τον θανάτωσε.
Ένας φρουρός τότε, είδε στον ουρανό ένα φως που σκέπαζε τους Μάρτυρες ˙ και τα κεφάλια τους να είναι στεφανωμένα με ολόλαμπρα στέμματα. Εκτός από το κεφάλι του στρατιώτη που είχε λιποψυχήσει… Όταν λοιπόν ο φρουρός είδε το όραμα, έτρεξε και έπεσε στην παγωμένη λίμνη , και πέθανε μαζί με τους άλλους Μάρτυρες… ( Συναξάρι 9 Μαρτίου ) .