Η απαρχή της δημόσιας παρουσίας του κινήματος της «Νέας Εποχής» στην αρχή της δεκαετίας του 1970 έγινε αφορμή προϊόντος του χρόνου, κάποιοι φανατικοί θιασώτες της, να αναδειχθούν σε βασικούς εκπροσώπους και εκφραστές αυτού του ετερόκλητου και αντιχριστιανικού κινήματος.Από τις θέσεις τους, αλλά και με την ιδιότητά τους, όλοι αυτοί εργάστηκαν αόκνως για να προωθήσουν και να διαδώσουν το πνεύμα, το φρόνημα και τον τρόπο ζωής της «Νέας Εποχής». Με βιβλία, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές παρεμβάσεις, με συνεντεύξεις σε εφημερίδες, με άρθρα σε κοσμικά περιοδικά, και γενικά με κάθε πρόσφορο μέσο, εκμεταλλευόμενοι ακόμα και τη διασύνδεσή τους με «διαμορφωτές γνώμης» των ΜΜΕ κατάφεραν να αναδειχθούν όχι μόνο θιασώτες, αλλά και ουσιαστικοί εκφραστές αυτού του αντίχριστου κινήματος.
Θα αναφέρουμε ενδεικτικά τους πιο γνωστούς διεθνώς εκφραστές του αντίχριστου κινήματος της Νέας Εποχής. Όλοι αυτοί, υπήρξαν διαφορετικοί ως προς τον τόπο καταγωγής, το επάγγελμα, τις σπουδές . Είχαν όμως όλοι κάτι κοινό, εκτός από το Νεοποχίτικο φρόνημά τους. Αυτό το κοινό είναι, ότι όλοι οι μεγάλοι και γνωστοί θιασώτες της «Νέας Εποχής» είχαν σχέση με διάφορες μορφές αποκρυφισμού. Τυχαίο; Νομίζουμε όχι, αν αναλογιστούμε ότι ο αποκρυφισμός είναι ο χώρος που γέννησε και θρέφει τη «Νέα Εποχή».
Ας δούμε λοιπόν, κάποιους από τους γνωστότερους εκφραστές διεθνώς της «Νέας Εποχής».
Από Αριστερά προς Δεξιά: Peter Caddy, Eileen Caddy, Dorothy Maclean, David Spangler
1. Ας αρχίσουμε από τους αρχικούς πρωταγωνιστές της κοινότητας Findhorn τον Peter Caddy (1917-1994) και τη σύζυγό του Έϊλιν (1917-). Υπήρξαν αποκρυφιστές και αργότερα υιοθέτησαν και το νεοπαγανισμό στην κοινότητα Φίντχορν της Βόρειας Σκωτίας. Ο Peter Caddy ήταν οπαδός της Θεοσοφίας, ενώ η Έϊλιν Caddy η σύζυγός του, ησχολείτο με τον πνευματισμό και ήταν μέντιουμ.
Channeling into the New Age: The 'Teachings' of Shirley MacLaine and Other Such Gurus
2. Τη δεκαετία του 1980 η ηθοποιός Σίρλεϋ Μακλέϊν (Shirley Maclaine) επέδρασε καταλυτικά για την διάδοση των Νεοποχίτικων αντιλήψεων. Σε κάθε συνέντευξή της, σε κάθε δημόσια αναφορά της, εξέφραζε αντιλήψεις και απόψεις της «Νέας Εποχής». Και όμως είναι οπαδός της μετενσάρκωσης και ασχολείται με το channelling ως μέντιουμ. Η ίδια μάλιστα είχε υπάρξει οπαδός ενός από τα πιο γνωστά μέντιουμ στις ΗΠΑ της Νάϊτ Τζ (1946- ), όπως είναι γνωστή, η οποία ισχυρίζεται ότι είναι κανάλι επικοινωνίας για το «Ράθμα» μια δήθεν φωτισμένη οντότητα που υποτίθεται ότι έζησε πριν 35.000 χρόνια στη γη. Η Σίρλεϋ Μακλέϊν ονομάζεται και θεωρείται ως «γκουρού» της «Νέας Εποχής».
“No one will enter the New World Order unless he or she will make a pledge to worship Lucifer. ” David Spangler
3. Ο Δαυίδ Σπάνγκλερ (David Spangler 1945 – ) μυστικιστής, εκδότης και πρώην μέλος του διοικητικού συμβουλίου Findhorn, και συγγραφέας πολλών νεοεποχίτικων βιβλίων. Θεωρείται από τους κυριότερους εκπροσώπους της «Νέας Εποχής». Κύριο μέλημά του, η δημιουργία μιας νέας πλανητικής συνειδήσεως που θα λειτουργήσει ως κινητήρια δύναμη προωθήσεως ενός πλανητικού νού καί ψυχής, που θα ωθήσουν την ανθρωπότητα προς τα εμπρός και θα τη συνδέσουν με την ολότητα της φύσης.
Οι επιδόσεις του και οι σχέσεις του με τον αποκρυφισμό είναι πολυεπίπεδες. Αναφέρουμε ενδεικτικά, επικοινωνία με αόρατες οντότητες, εξωσωματικές εμπειρίες, μετενσάρκωση, επαφή με εξωγήϊνους, συνεργασία με διάμεσους του τσάννελινγκ, επίσκεψη και παραμονή επί τριετία στο Φίντχορν κ.α.
George Trevelyan
4. Ευρύτατα γνωστός θιασώτης και θεωρητικός της «Νέας Εποχής» ήταν ο Άγγλος γεωπόνος Τζώρτζ Τρεβαλιάν (Sir George Trevelyan,1917- 1996). Το όνομά του κατατάσσεται μεταξύ των «προφητών» της «Νέας Εποχής». Ευρύτατα γνωστά στους νεοεποχίτικους κύκλους ήταν τα «εσωτερικά αναλυτικά προγράμματα διδασκαλίας» που εκπαίδευαν ανθρώπους για να γίνουν εκφραστές και πολλαπλασιαστές των αντιλήψεων της εποχής Υδροχόου που ξεκινούσε. Τ’ όνομά του επίσης είναι συνδεδεμένο με τη νεοεποχίτικη κοινότητα Findhorn της Σκωτίας που έχουμε ήδη αναφέρει.
Υπήρξε βαθιά επηρεασμένος από τη θεοσοφία. Πολλές από τις τοποθετήσεις του νοηματοδοτούνταν από τα αποκρυφιστικά παραδοξολογήματα της θεοσοφικής κινήσεως. Επιχείρησε να συνδέσει με αφορμή το Findhorn την «Νέα Εποχή» με την οικολογία.
"Η ΣΥΝΟΜΟΣΙΑ ΤΟΥ ΥΔΡΟΧΟΟΥ" Βιβλίο σταθμός των Νεοεποχιτών
5. Η Marilyn Grasso Ferguson (1938 – 2008) κατατάσσεται επίσης στους προφήτες της «Νέας Εποχής». Πασίγνωστο μπέστ-σέλλερ υπήρξε το βιβλίο της τη δεκαετία του 1980 (The Aquarious Conspirasy) =Η συνωμοσία του Υδροχόου. Σε αυτό ούτε λίγο ούτε πολύ αναφέρεται συν τοις άλλοις, ότι εκφραστές των νεοεποχίτικων αντιλήψεων υπάρχουν ήδη σε κάθε κοινωνικό στρώμα. Η Φέργκιουσον συνδυάζει την ενασχόληση με τον Υπερβατικό διαλογισμό και τον εσωτερισμό.
Τα ονόματα που αναφέραμε, αποτελούν βεβαίως τους πιο γνωστούς εκφραστές της «Νέας Εποχής» σε μια εποχή που το διαδίκτυο ήταν ανύπαρκτο. Σήμερα, η παρουσία του αποκρυφισμού είναι πια εμφανέστατη σε δεκάδες νεοεποχίτικες ομάδες, οργανώσεις παραθρησκευτικού χαρακτήρα και νεοεποχίτικης ταυτότητας στους διαδικτυακούς τόπους τους.Τρομάζει κάποιος στην κυριολεξία, όταν ιδρυτές, αρχηγοί, και υπεύθυνοι τέτοιων παραθρησκευτικών νεοεποχίτικων μορφωμάτων μιλούν για καθοδήγηση από δήθεν φωτεινές οντότητες άλλων πλανητικών ή αστρικών πεδίων ή και παρελθόντων εποχών. Με βάση βεβαίως την αγιοπατερική διδασκαλία δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε ποιές είναι ουσιαστικά αυτές οι υποτιθέμενες φωτεινές οντότητες ή πνεύματα.
Απόσπασμα από ομιλία του π.Βασιλείου Γεωργόπουλου συνεργάτη της Σ.Ε επί των Αιρέσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η ομιλία ολόκληρη παρατίθεται στή συνέχεια:
ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ
1.Τί εἶναι ἡ «Νέα Ἐποχή »
Ἀναφερόμενοι στόν ὅρο «Νέα Ἐποχή» ἤ Ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου, ἐννοοῦμε τήν παρουσία ἑνός παγκόσμιου ἀπειλητικοῦ φαινομένου, ἀντίχριστου ὡς πρός τό χαρακτήρα, ἀποκρυφιστικοῦ ὡς πρός τήν προέλευση και πολυσύνθετου ὡς πρός τή διάρθρωση.Ἕνα κίνημα τό ὁποῖο ἔχει ἤδη διαβρώσει μέ τίς ἀντιλήψεις του καί τίς πρακτικές του, πάρα πολλά ἑκατομμύρια ἀνθρώπων καί δραστηριοτήτων τοῦ ἀνε-πτυγμένου κόσμου.
Στό κίνημα αὐτό, συστεγάζονται και ἀλληλο-περιχωροῦνται ὁ ἀποκρυφισμός σέ μιά ποικιλία ἐκδηλώσεων του, ὁ νεογνωστικισμός , ἡ ἀστρολογία, ἀνατολικές θρησκευ-τικές δοξασίες και πρακτικές, ἡ ὑπνωση, οἱ κάρτες ταρώ, ἡ ἀριθμοσοφία, ἡ ἐπικοινωνία με πνεύματα, ἡ ἔκσταση, ἡ οὑφολογία, ὁ ὁραματισμός, ἡ χρήση κρυστάλλων γιά ἐνεργειακή θεραπεία, ἡ θετική σκέψη, οἱ ἀνορθόδοξες ἀπωανατολίτικες θεραπευτικές μέθοδοι, ὁ νεοπαγανισμός, ἡ ψευδοεπιστήμη κυρίως μέ μανδύα ψυχολογίας κ.ἄ.
Ἕνα κίνημα γιά τό ὁποῖο Ἕλληνες θιασῶτες καί ἐκφραστές του μάς τονίζουν ὅτι «Αὐτοί πού πιστεύουν ἐξάλλου ὅτι ἡ κίνηση τῆς Νέας Ἐποχῆς εἶναι μιά περαστική μόδα, καλό εἶναι νά τό ξανασκεφθοῦν »[1].
Ἡ «Νέα Ἐποχή» αὐτοπροσδιορίζεται σύμφωνα με ἕνα ἐλληνικό τυπικά νεοεποχίτικο περιοδικό ὡς «ἕνα δυναμικό ρεῦμα πνευματικῆς ἀναζήτησης» πού « ἀναπροσανατολίζει την ἀνθρώπινη συνείδηση σε νέες πηγές Ἀληθείας» και πού ὡς γνωρίσματα ἔχει “ τήν Πύρινη ἀγάπη” , “ την Πνευματικότητα” καί τήν ”Καθολική Ἐλευθερία” μέσα στήν ἀναδυομένη “ Παγκόσμια Κοινότητα” , πέρα ἀπό διακρίσεις φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτικές ἤ ἰδεολογικές »[2] .
Στό ἀπόσπασμα πού διαβάσαμε ἀκούσαμε τοποθετήσεις και ἀπόψεις πού ἐνδιαφέρουν, ἐντυπωσιάζουν, ἠχοῦν εὐχάριστα, γίνονται εὔκολα ἀποδεκτές. Αὐτοῦ τοῦ εἶδους οἱ ἀπόψεις ὅμως ἀποτελοῦν τό προσωπεῖο τῆς «Νέας Ἐποχῆς», στήν προσπάθεια της νά γίνει εὐκολα ἀποδεκτή, καί νά διαβρώσει τίς συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων.
Εἶναι σύνηθες ἐπίσης τό φαινόμενο, νεοεποχίτικα ἔντυπα να καταβάλλουν ἕναν ἐπίμονο, συστηματικό και μεθοδευμένο ἀγῶνα, χρησιμοποιώντας πολλές φορές και λεκτικά πυροτεχνήματα γιά νά ἐντυπωσιάσουν και νά προκαλέσουν τό ἐνδιαφέρον. Πίσω ὅμως ἀπό τό προσωπεῖο, κρύβεται μιά ἄλλη πραγματικότητα. Μιά πραγματικότητα σκοτεινή και δυσειδής. Καί τοῦτο γιατί τίποτα ἀπό τίς ἐκφάνσεις, τίς θεωρίες, τούς χώρους πού ἐντάσσονται στήν «Νέα Ἐποχή» δεν εἶναι νέο. Ἀπολύτως τίποτα.
Ἀντιθέτως, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, τό μόνο νέο και καινό το ὁποίο ἀναγνωρίζει βιώνει και ὁμολογεῖ ἀπό τότε πού ὑπάρχει ἡ γῆ εἶναι ἡ ἔλευση τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐκφράζοντας τήν ὀρθόδοξη αὐτοσυνειδησία ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, μάς λέγει ὅτι με την Ἐνσάρκωση τοῦ Ὑιοῦ και Λόγου τοῦ Θεοῦ» « ἐπιτελεῖται τό πάντων καινῶν καινότατον, τό μόνον καινόν ὑπό τόν ἥλιον.»[3] Ἐπιπλέον δέν μπορεῖ νά εἶναι τίποτα το νέο ἡ «Νέα Ἐποχή» , τίποτα τό καινούργιο καθώς ὁ χῶρος ἀπό τόν ὁποῖο προέρχεται εἶναι ἡ Ἀστρολογία , μιά μορφή δηλαδή ἀποκρυφισμοῦ[4] .
Ἀκούσαμε στή νεοεποχίτικη τοποθέτηση πού διαβάσαμε πιό πάνω, ὅτι ἡ «Νέα Ἐποχή» «ἀναπροσανατολίζει την ἀνθρώπινη συνείδηση σε νέες πηγές Ἀληθείας». Καί ὁ ὀρθόδοξος χριστιανός ἐν προκειμένω ἀναρωτιέται. Ποιές εἶναι αὐτές οἱ νέες πηγές ἀλήθειας; Ἀπό πότε ἄραγε τό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου ἔπαυσε νά εἶναι ἡ μοναδική καί ἀνυπέρβλητη Παναλήθεια; Ἀπό πού προκύπτει ὅτι ὁ Θεάνθρωπος ὡς « ἡ ὕψιστη ἀξία καί τό ἔσχατο κριτήριο» ἀξιολόγησης τῶν πάντων, ὅπως ἔλεγε μιά γιγαντιαία ἐκκλησιαστική προσωπικότητα ὁ π.Ἰουστίνος Πόποβιτς, πρέπει να ἀντικατασταθεῖ;
Ἀντιλαμβανόμαστε νομίζουμε σαφῶς ὅτι κάτω ἀπό τήν πρόταση ὅτι, ἡ «Νέα Ἐποχή» «ἀναπροσανατολίζει τήν ἀνθρώπινη συνείδηση σέ νέες πηγές Ἀληθείας» οὐσιαστικά ὑποκρύπτεται ὁ πραγματικός στόχος τῆς «Νέας Ἐποχῆς», πού εἶναι νά ἀποπροσανατολίσει ἀρχικά τόν ἄνθρωπο ἀπό τό Θεάνθρωπο καί τό Εὐαγγέλιό Του, μέ τελικό σκοπό νά Τόν ἀντικαταστήσει. Αὐτό ὁμολογεῖται κυνικά ἀπό τούς ἴδιους τούς θιασώτες τῆς «Νέας Ἐποχῆς» καθώς ἀναφέρουν χαρακτηριστικά « ἡ Ὑδροχοϊκή Ἐποχή εἶναι Ἐποχή μιάς Νέας Συνθήκης μεταξύ Θεοῦ καί ἀνθρώπων, μιάς Νέας Διαθήκης τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο»[5]. Ἐάν θά θέλαμε νά ἀξιολογήσουμε τό νεοεποχίτικο ἰσχυρισμό περί μιάς ἐπιπλέον διαθήκης, τέτοιου εἴδους, καί μάλιστα ἀποκρυφιστικῆς προέλευσης, θά λέγαμε σύμφωνα τόν ἅγ.Κύριλλο Ἀλεξανδρείας ὅτι : "ἔστι δέ τοῦτο τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἀλλότριον, δαιμονικῆς δέ μᾶλλον ἐπινοίας ἐφεύρεσις."[6]
2. Οἱ Πρόδρομοι τῆς «Νέας Ἐποχῆς » και ἡ σχέση τους μέ τον ἀποκρυφισμό.
Ἱκανός ἀριθμός ἐρευνητῶν τοῦ φαινομένου τῶν διαφόρων αἱρέσεων, παραθρησκευτικῶν καί ἀποκρυφιστικῶν ὁμάδων καί κοσμοθεωριῶν τοποθετεῖ τήν ἀπαρχή τῆς παρουσίας, ἐξαπλώσεως καί γιγαντώσεως τοῦ σύγχρονου ἀντίχριστου καί ἑτερόκλητου κινήματος τῆς Νέας Ἐποχῆς στά τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1960 τοῦ παρελθόντος εἰκοστοῦ αἰῶνος.
Ἤδη ἀπό τή δεκαετία τοῦ 1960, ὁ ὅρος ἀρχίζει νά χρησιμοποιεῖται καί νά γίνεται εὐρύτερα γνωστός ἀπό ὁμάδες χίπηδων πού ἀποκαλοῦσαν τούς ἑαυτούς τους «new age»[7] μέ κορύφωμα τή δεκαετία τοῦ 1970 ὅπου σέ ὅλο σχεδόν τόν πλανήτη καί ἰδίως στίς ΗΠΑ καί στήν Εὐρώπη ἕνα δυσαρίθμητο πλῆθος κέντρων, περιοδικῶν, ὀργανισμῶν, ἐντύπων, ἐκδόσεων κ.ἄ. σχετικῶν μέ τή «Νέα Ἐποχή», κάνει ἰδιαιτέρως αἰσθητή τήν παρουσία του.
Ἡ πραγματικότητα αὐτή ὡς δεδομένο πλέον μᾶς ὁδηγεῖ νά σκεφθοῦμε ὅτι αὐτό τό ἐκτενές καί πολύμορφο Νεοποχίτικο κίνημα, τό ὁποῖο τή δεκαετία τοῦ 1970 ἀρχίζει νά εἰσβάλει σέ κάθε πτυχή καί δραστηριότητα τοῦ ἀνθρώπινου βίου, ἀσφαλῶς ἀπό κάπου προετοιμαζόταν. Ἀπό κάπου προῆλθε. Ἔχει κάποιους προδρόμους πού προετοίμασαν τήν ἐμφάνισή του δημόσια.
Χωρίς ἰδιαίτερη δυσκολία, ἔγινε ἀντιληπτό ἀπό τούς ἐρευνητές τοῦ φαινομένου ὅτι ἡ Νέα Ἐποχή ὡς ὅρος ἀλλά καί ὡς κίνημα, μεθοδεύτηκε καί ἑτοιμαζόταν ἀπό διάφορους ἀποκρυφιστικούς καί ἐσωτεριστικούς χώρους ἤδη ἀπό τόν 19ο αἰῶνα, ἀλλά καί πρίν ἀπ’ αὐτόν. Ἤδη ἀπό ἀρκετούς αἰῶνες πρίν, ὁ ὅρος Νέα Ἐποχή χρησιμοποιεῖται ἀπό διάφορα ἀποκρυφιστικά συστήματα, ὅπως οἱ Ροδόσταυροι καί οἱ Τέκτονες.
Γιά νά εἴμαστε ἀκριβεῖς πρέπει ἐν προκειμένῳ νά ἐπισημάνουμε ὅτι εἶναι σέ χρήση στούς διάφορους αὐτούς ἀποκρυφιστικούς χώρους πιό πολύ μέ ἕναν ἄλλο συνώνυμο ἀποκρυφιστικό ὅρο, ἀστρολογικῆς προελεύσεως, τόν ὅρο «Ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου»[8]. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στα τέλη τοῦ19ου ἀρχές τοῦ 20ου σχετικά με το θέμα μας, ἀποτελεῖ ὁ Ἀμερικανός ἀποκρυφιστής Λήβι Ντόουλινγκ ( 1844-1911) πού θα γράψει τό «Ὑδροχοϊκό Εὐαγγέλιο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐποχῆς τῶν Ἰχθύων».
Τά ὅσα καταγράφει, τοῦ τά φανέρωσε κατά τους ἰσχυρισμούς του πάντα, κάποια θεά τῆς Σοφίας πού ὀνομάζονταν Βίζελ. Τοῦ ἀνακοινώνει ὅτι ἡ ἐποχή τῶν Ἰχθύων φτάνει στό τέλος της. Σύντομα θά ἀνατείλει ἡ ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου πού θα εἶναι « ἐποχή αἶγλης και φωτός, γιατί φέρνει τή Θεία Πνοή »[9]. Πρίν τόν Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο ὁ ὅρος " Ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου" χρησιμοποιεῖται συστηματικά καί ἀπό τόν Γάλλο ἀποκρυφιστή Πόλ Λέ Κούρ ( Paul Le Cour 1871- 1954)[10] .
Στην ἴδια συνάφεια θα χρησιμοποιεῖται και ὁ ὅρος «Νέα Ἐποχή». Δέν εἶναι συμπτωματικό τό γεγονός ὅτι ὁ ὅρος «Νέα Ἐποχή» ἦταν ἡ ὀνομασία ἑνός μασωνικοῦ ἀγγλόφωνου περιοδικοῦ πού κυκλοφοροῦσε μέχρι τόν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο[11]. Ταυτοχρόνως, ὡς ὅρος εἶναι γνωστός καί χρησιμοποιεῖται εὐρέως στούς ἀποκρυφιστικούς χώρους τῆς Θεοσοφίας, τοῦ Γεωργίου Γκουρτζίεφ, στόν Ἐσωτερικό ὅμιλο τῆς Ἀλίκης Μπέϊλη καί τῆς Λευκῆς Ἀδελφότητας τοῦ Ἀϊβανχώφ[12] πρίν τόν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ἡ ἀντίληψη περί Νέας Ἐποχῆς μαρτυρεῖται ἀκόμα καί στίς δοξασίες τοῦ ἀπο-κρυφιστικῆς - σατανιστικῆς ὀργάνωσης τοῦ Τάγματος τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀνατολῆς (Ο.Τ.Ο)[13].
Ὁ Hans Jürgen Ruppert εἰδικός ἐντεταλμένος γιά θέματα σεκτῶν καί παραθρησκείας τῆς «Εὐαγγελικῆς Ἐκκλησίας» τῆς Γερμανίας (Ε.Κ.D.) ἀναφέρει, ὅτι ὁ ὅρος «Νέα Ἐποχή» ἐμφανίζεται πλέον δυναμικά ἤδη, στήν ἀποκρυφιστική ἔκρηξη πού λάμβανε χώρα πρίν ἀπό τόν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο [14].
Στό σημεῖο αύτό πρέπει νά ἀναφέρουμε ὅτι σύμφωνα μέ τόν J.Gordon Melton ἕνα ἀπό τούς μεγαλύτερους καί ἐγκυρότερους μελετητές τοῦ φαινομένου τῶν σεκτῶν καί τῆς παραθρησκείας στίς Η.Π.Α πρόδρομοι τῆς «Νέας Ἐποχῆς», ὄχι τόσο γιά τόν ὅρο αὐτό καθ'ἐαυτό, ἀλλά λόγω κοινῶν πρακτικῶν καί ἀντιλήψεων, πρέπει νά θεωρηθοῦν καί οἱ Emanuel Swedenborg (1688 - 1772), ὁ Franz Anton Mesmer (1734- 1815) καί ὁ Andrew Jackson Danis (1826- 1910) ὁ θεωρούμενος ἀπό τούς πνευματιστές ὡς ὁ μεγαλύτερος "προφήτης "τους [15].
Στούς προδρόμους τῆς Νέας Ἐποχῆς πρέπει νά ἀναφέρουμε ἐπίσης καί τό κίνημα τῆς " Νέας Σκέψεως" τό ὁποῖο ξεκίνησε στίς ἀρχές τοῦ 20 ου αἰῶνα στίς Η.Π.Α καί κατά τό διάστημα τοῦ μεσοπολέμου ἐπεκτάθηκε καί στήν Εὐρώπη. Tό κίνημα τῆς " Νέας Σκέψεως" θεωρεῖται προδρομικό φαινόμενο γιατί εἶχε βασικά χαρακτηριστικά τοῦ φαινομένου τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Εἶχε ἔντονο ὑπερομολογιακό καί συγκρητιστικό χαρακτήρα,πού ἀργότερα συνδυάστηκαν μέ παραψυχολογία, διαλογισμό, ἐσωτερική ἀστρολογία, καί πνευματικά προγράμματα[16].
Κατ’ ἐξοχήν ὅμως, ἀναφορά θά γίνεται ἀπό τούς μεταγενέστερους θιασῶτες καί ὀπαδούς τῆς Νέας Ἐποχῆς γιά το πρῶτο μισό τοῦ 20ου αἰῶνα στό ἔργο καί τά γραπτά τῆς Ἀγγλίδας ἀποκρυφίστριας Ἀλίκης Μπέϊλυ (1880-1949)[17].
Ὡς ἰδιαίτερη χρονιά-σταθμό πρίν τή γενικευμένη ἐμφάνιση καί δραστηριοποίηση τοῦ κινήματος τή δεκαετία τοῦ 1970 πρέπει νά μνημονεύσουμε τήν κοινότητα Findhorn τῆς Σκωτίας τό 1962[18]. Γεγονός καί χῶρος ὅπου οἱ ἀπανταχοῦ θιασῶτες τῆς Νέας Ἐποχῆς ὁμιλοῦν πάντοτε μέ ἰδιαίτερο θαυμασμό.
Τί συνέβη ὅμως στό Φίντχορν τῆς Σκωτίας τό 1962 πού συνδέεται ἄμεσα μέ τό θέμα μας Ἀποκρυφισμός καί «Νέα Ἐποχή»; Συνοπτικά θά ἀναφέρουμε τά ἑξῆς. Τό 1962 ὁ Πῆτερ Κάντι πού ἦταν διευθυντής σ’ ἕνα ξενοδοχεῖο, ἔχασε τή δουλειά του. Μαζί μέ τήν οἰκογένειά του κατέφυγε στό Findhorn μιά ἄγονη καί ἀμμώδη περιοχή τῆς Σκωτίας. Ἐκεῖ μιά μέρα πού ἡ γυναίκα του Ἔϊλιν ἔκανε διαλογισμό, ἄκουσε μιά φωνή πού τή συμβούλεψε νά καλλιεργήσει λαχανικά. Ἡ ἴδια φωνή τή διαβεβαίωσε ὅτι θά τή βοηθήσουν «οἱ ντέβας».
Ὡς ντέβας θεωροῦνταν ὑποχθόνιες ὀντότητες, παραπλήσιες μέ δαίμονες καί ξωτικά. Ἡ ἐπικοινωνία τῆς Ἔϊλιν μέ τούς ντέβας συνεχίστηκε. Καλλιέργησε λαχανικά μέ ἐπιτυχία. Ἡ ἐπιτυχής καλλιέργεια λαχανικῶν σ’ αὐτή τήν ἄγονη περιοχή θεωρήθηκε ὅτι κατέστη ἐφικτή λόγῳ τῆς βοήθειας τῶν «ντέβας»[19].
Νομίζουμε ὅτι ἐδῶ δέν εἶναι δύσκολο μέ βάση τήν Ὀρθόδοξη ἁγιοπατερική Παράδοση νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι καί στό γεγονός σταθμό αὐτό, πού ἡ Νέα Ἐποχή τό ἐκθειάζει, ὅτι ἔχουμε ἔκδηλη τήν παρουσία τοῦ ἀποκρυφιστικοῦ-δαιμονικοῦ στοιχείου. Οἱ «ντέβας» ὅπως ἀναφέρθηκαν, εἶναι ὄχι ξωτικά ἤ μυθολογικά ὄντα, ἀλλά πονηροί δαίμονες, πού μίλησαν στήν Ἔϊλιν, καθώς ἔκανε διαλογισμό.
Τοῦτο ἀποδεικνύεται καί ἀπό τό γεγονός ὅτι τόν ὅρο «ντέβας»[20] στή Δύση τόν εἰσήγαγε ἡ θεοσοφίστρια Μπλα-βάτσκυ[21] προσδιορίζοντάς τους ὡς τύπους ἀγγέλων ἤ θεοτήτων ἤ πνεύματα τῆς φύσης ὅπως ἐπίσης τά ὀνομάζουν, καί τά θεωροῦν ἐξελιγμένες ὀντότητες προηγούμενης πλανητικῆς περιόδου, κατά τά ἀποκρυφιστικά φαντασιο-κοπήματα τῆς Θεοσοφίας.
Συνοψίζοντας τήν προβληματική σχετικά μέ τούς προδρόμους τῆς «Νέας Ἐποχῆς» πρέπει νά τονίσουμε, ὅτι ἀνεξαιρέτως ὅλοι οἱ πρόδρομοί της ὡς ὁμάδες, ἀλλά καί αὐτός ὁ ὅρος «Νέα Ἐποχή», γεννήθηκε καί χρησιμοποιήθηκε ἀπό τόν ἀποκρυφισμό μέσα σέ μιά ποικιλία ἐκδηλώσεών του.
3. Ἐκπρόσωποι τῆς «Νέας Ἐποχῆς» και ἡ σχέση τους με τον ἀποκρυφισμό .
Ἡ ἀπαρχή τῆς δημόσιας παρουσίας τοῦ κινήματος τῆς «Νέας Ἐποχῆς» στήν ἀρχή τῆς δεκαετίας τοῦ 1970 ἔγινε ἀφορμή προϊόντος τοῦ χρόνου, κάποιοι φανατικοί θιασῶτες της, νά ἀναδειχθοῦν σέ βασικούς ἐκπροσώπους καί ἐκφραστές αὐτοῦ τοῦ ἑτερόκλητου καί ἀντιχριστιανικοῦ κινήματος.
Ἀπό τίς θέσεις τους, ἀλλά καί μέ τήν ἰδιότητά τους, ὅλοι αὐτοί ἐργάστηκαν ἀόκνως γιά νά προωθήσουν καί νά διαδώσουν τό πνεῦμα, τό φρόνημα καί τόν τρόπο ζωῆς τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Μέ βιβλία, ραδιοφωνικές καί τηλεοπτικές παρεμβάσεις, μέ συνεντεύξεις σέ ἐφημερίδες, μέ ἄρθρα σέ κοσμικά περιοδικά, καί γενικά μέ κάθε πρόσφορο μέσο, ἐκμε-ταλλευόμενοι ἀκόμα καί τή διασύνδεσή τους μέ «διαμορφωτές γνώμης» τῶν ΜΜΕ κατάφεραν νά ἀναδειχθοῦν ὄχι μόνο θιασῶτες, ἀλλά καί οὐσιαστικοί ἐκφραστές αὐτοῦ τοῦ ἀντίχριστου κινήματος.
Θά ἀναφέρουμε ἐνδεικτικά τούς πιό γνωστούς διεθνῶς ἐκφραστές τοῦ ἀντίχριστου κινήματος τῆς Νέας Ἐποχῆς. Ὅλοι αὐτοί, ὑπῆρξαν διαφορετικοί ὡς πρός τόν τόπο καταγωγῆς, τό ἐπάγγελμα, τίς σπουδές . Εἶχαν ὅμως ὅλοι κάτι κοινό, ἐκτός ἀπό τό Νεοποχίτικο φρόνημά τους. Αὐτό τό κοινό εἶναι, ὅτι ὅλοι οἱ μεγάλοι καί γνωστοί θιασῶτες τῆς «Νέας Ἐποχῆς» εἶχαν σχέση μέ διάφορες μορφές ἀποκρυφισμοῦ. Τυχαῖο; Νομίζουμε ὄχι, ἄν ἀναλογιστοῦμε ὅτι ὁ ἀποκρυφισμός εἶναι ὁ χῶρος πού γέννησε καί θρέφει τή «Νέα Ἐποχή».
Ἄς δοῦμε λοιπόν, κάποιους ἀπό τούς γνωστότερους ἐκφραστές διεθνῶς τῆς «Νέας Ἐποχῆς».
1. Ἄς ἀρχίσουμε ἀπό τούς ἀρχικούς πρωταγωνιστές τῆς κοινότητας Findhorn τόν Peter Caddy (1917-1994) καί τή σύζυγό του Ἔϊλιν (1917-). Ὑπῆρξαν ἀποκρυφιστές καί ἀργότερα υἱοθέτησαν καί τό νεοπαγανισμό στήν κοινότητα Φίντχορν τῆς Βόρειας Σκωτίας[22]. Ὁ Peter Caddy ἦταν ὀπαδός τῆς Θεοσοφίας, ἐνῶ ἡ Ἔϊλιν Caddy ἡ σύζυγός του, ἠσχολεῖτο μέ τόν πνευματισμό καί ἦταν μέντιουμ.
2. Τή δεκαετία τοῦ 1980 ἡ ἠθοποιός Σίρλεϋ Μακλέϊν (Shirley Maclaine) ἐπέδρασε καταλυτικά γιά τήν διάδοση τῶν Νεοποχίτικων ἀντιλήψεων[23]. Σέ κάθε συνέντευξή της, σέ κάθε δημόσια ἀναφορά της, ἐξέφραζε ἀντιλήψεις καί ἀπόψεις τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Κάί ὅμως εἶναι ὀπαδός τῆς μετενσάρκωσης καί ἀσχολεῖται μέ τό channelling ὡς μέντιουμ. Ἡ ἴδια μάλιστα εἶχε ὑπάρξει ὀπαδός ἑνός ἀπό τά πιό γνωστά μέντιουμ στίς ΗΠΑ τῆς Νάϊτ Τζ (1946- ), ὅπως εἶναι γνωστή, ἡ ὁποία ἰσχυρίζεται ὅτι εἶναι κανάλι ἐπικοινωνίας γιά τό «Ράθμα» μιά δῆθεν φωτισμένη ὀντότητα πού ὑποτίθεται ὅτι ἔζησε πρίν 35.000 χρόνια στή γῆ[24]. Ἡ Σίρλεϋ Μακλέϊν ὀνομάζεται καί θεωρεῖται ὡς «γκουροῦ» τῆς «Νέας Ἐποχῆς»[25].
3. Ὁ Δαυῒδ Σπάνγκλερ (David Spangler 1945 - ) μυστικιστής, ἐκδότης καί πρώην μέλος τοῦ διοικητικοῦ συμβουλίου Findhorn, καί συγγραφέας πολλῶν νεοεποχίτικων βιβλίων. Θεωρεῖται ἀπό τούς κυριότερους ἐκπροσώπους τῆς «Νέας Ἐποχῆς»[26]. Κύριο μέλημά του, ἡ δημιουργία μιᾶς νέας πλανητικῆς συνειδήσεως πού θά λειτουργήσει ὡς κινητήρια δύναμη προωθήσεως ἑνός πλανητικοῦ νοῦ καί ψυχῆς, πού θά ὠθήσουν τήν ἀνθρωπότητα πρός τά ἐμπρός καί θά τή συνδέσουν μέ τήν ὁλότητα τῆς φύσης.
Οἱ ἐπιδόσεις του καί οἱ σχέσεις του μέ τόν ἀποκρυφισμό εἶναι πολυεπίπεδες. Ἀναφέρουμε ἐνδεικτικά, ἐπικοινωνία μέ ἀόρατες ὀντότητες, ἐξωσωματικές ἐμπειρίες, μετενσάρκωση, ἐπαφή μέ ἐξωγήϊνους, συνεργασία μέ διάμεσους τοῦ τσάννελινγκ, ἐπίσκεψη καί παραμονή ἐπί τριετία στό Φίντχορν κ.ἄ.
4. Εὐρύτατα γνωστός θιασώτης καί θεωρητικός τῆς «Νέας Ἐποχῆς» ἦταν ὁ Ἄγγλος γεωπόνος Τζώρτζ Τρεβαλιάν (Sir George Trevelyan,1917- 1996)[27] . Τό ὄνομά του κατατάσσεται μεταξύ τῶν «προφητῶν» τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Εὐρύτατα γνωστά στους νεοεποχίτικους κύκλους ἦταν τά «ἐσωτερικά ἀναλυτικά προγράμματα διδασκαλίας» πού ἐκπαίδευαν ἀνθρώπους για να γίνουν ἐκφραστές και πολλαπλασιαστές τῶν ἀντιλήψεων τῆς ἐποχῆς Ὑδροχόου πού ξεκινοῦσε. Τ’ ὄνομά του ἐπίσης εἶναι συνδεδεμένο μέ τή νεοεποχίτικη κοινότητα Findhorn τῆς Σκωτίας πού ἔχουμε ἤδη ἀναφέρει.
Ὑπῆρξε βαθιά ἐπηρεασμένος ἀπό τή θεοσοφία. Πολλές ἀπό τίς τοποθετήσεις του νοηματοδοτοῦνταν ἀπό τά ἀποκρυφιστικά παραδοξολογήματα τῆς θεοσοφικῆς κινήσεως. Ἐπιχείρησε νά συνδέσει μέ ἀφορμή τό Findhorn τήν «Νέα Ἐποχή» μέ τήν οἰκολογία.
5. Ἡ Marilyn Grasso Ferguson (1938 - ) κατατάσσεται ἐπίσης στούς προφῆτες τῆς «Νέας Ἐποχῆς»[28]. Πασίγνωστο μπέστ-σέλλερ ὑπῆρξε τό βιβλίο της τή δεκαετία τοῦ 1980 (The Aquarious Conspirasy) =Ἡ συνωμοσία τοῦ Ὑδροχόου. Σέ αὐτό οὔτε λίγο οὔτε πολύ ἀναφέρεται σύν τοῖς ἄλλοις, ὅτι ἐκφραστές τῶν νεοεποχίτικων ἀντιλήψεων ὑπάρχουν ἤδη σέ κάθε κοινωνικό στρῶμα. Ἡ Φέργκιουσον συνδυάζει τήν ἐνασχόληση μέ τόν Ὑπερβατικό διαλογισμό καί τόν ἐσωτερισμό.
Τά ὀνόματα πού ἀναφέραμε, ἀποτελοῦν βεβαίως τούς πιό γνωστούς ἐκφραστές τῆς «Νέας Ἐποχῆς» σέ μιά ἐποχή πού τό διαδίκτυο ἦταν ἀνύπαρκτο. Σήμερα, ἡ παρουσία τοῦ ἀποκρυφισμοῦ εἶναι πιά ἐμφανέστατη σέ δεκάδες νεοεπο-χίτικες ὁμάδες, ὀργανώσεις παραθρησκευτικοῦ χαρακτῆρα καί νεοεποχίτικης ταυτότητας στούς διαδικτυακούς τόπους τους[29].
Τρομάζει κάποιος στήν κυριολεξία, ὅταν ἱδρυτές, ἀρχηγοί, καί ὑπεύθυνοι τέτοιων παραθρησκευτικῶν νεοεποχίτικων μορφωμάτων μιλοῦν γιά καθοδήγηση ἀπό δῆθεν φωτεινές ὀντότητες ἄλλων πλανητικῶν ἤ ἀστρικῶν πεδίων ἤ καί παρελθόντων ἐποχῶν. Μέ βάση βεβαίως τήν ἁγιοπατερική διδασκαλία δέν εἶναι δύσκολο νά ἀντιληφθοῦμε ποιές εἶναι οὐσιαστικά αὐτές οἱ ὑποτιθέμενες φωτεινές ὀντότητες ἤ πνεύματα.
4. Ἡ παρουσία τοῦ ἀποκρυφισνοῦ σε ἐπιμέρους ἐκφάνσεις τῆς «ΝέαςἘποχῆς»
Ἡ παρουσία τοῦ ἀποκρυφισμοῦ εἶναι ἐμφανής σέ πλῆθος ἐκφάνσεων καί ὁμάδων τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Θά ἀναφερθοῦμε ἐνδεικτικά σέ ὁμάδες καί χῶρους πού εὐρίσκονται καί κινοῦνται μέσα στό νεοεποχίτικο πεδίο. Εἶναι ὁμάδες καί χῶροι διαφορετικοί ἀλλά ὁ ἀποκρυφισμός εἶναι ἐμφανής στίς δοξασίες τους ἤ στίς πρακτικές τους. Ἀς δοῦμε ἐνδεικτικά κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις .
1).Στίς 16 Αὐγούστου τοῦ 1987 συνέβη ἕνα σημαντικό γεγονός γιά τό παγκόσμιο νεοεποχίτικο κίνημα. Χιλιάδες ὁπαδοί τῆς «Νέας Ἐποχῆς» γιόρτασαν σέ ὅλο τόν κόσμο μέ τραγούδια, διαλογισμό, χορούς, ἐπικλήσεις, τή λεγόμενη μεγάλη ἀρμονική σύγκληση. Τί ἦταν αὐτή ἡ μεγάλη ἀρμονική σύγκληση ; Κατά τήν νεοεποχίτικη ὁρολογία καί δοξασία ἦταν μιά συλλογική ἔκχυση θετικῆς ψυχικῆς ἐνέργειας τήν συγκεκριμένη ἡμέρα .
Οἱ δεκάδες χιλιάδες νεοεποχίτες γιορτάζοντας, πήγαν κυρίως σε ναούς ἀρχαίων θρησκειῶν, νά προσθέσουν καί τή δική τους “θετική ἐνέργεια” στίς 16-8-1987 μέ σκοπό κατά τούς ἰσχυρισμούς της, νά βοηθηθεῖ ἡ ἀνθρωπότητα καί ὁ πολιτισμός της. Μέ τί κριτήρια ἐπιλέχθηκε ἡ συγκεκριμένη ἡμέρα; Βάσει ἀστρολογικῶν προβλέψεων σέ συνδυασμό μέ τά ἡμερολόγια τῶν Μάγια[30] .
2) Βασική ἔκφανση τῆς Νέας Ἐποχῆς ἀποτελοῦν οἱ λεγόμενες θεραπεῖες μέσω χρωμάτων, φυτῶν καί κρυστα-λλικῶν ἐνεργειῶν. Οἱ ἐν λόγω θεραπεῖες μέσω χρωμάτων, φυτῶν καί κρυστάλλων κατέχουν ἰδιαίτερη θέση τόσο στούς νεοεποχίτικους διαδυκτιακούς τόπους, ὅσο καί στά νεοεποχίτικα ἔντυπα καί βιβλιοπωλεία. Μιά τέτοια μορφή θεραπείας πρωτοεμφανίστηκε στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1980 ἀπό τή φαρμακοποιό Βίκυ Γουόλ καί διαδόθηκε τάχιστα καί διαφημίζεται καί στήν Ἑλλάδα, εἶναι ἡ θεραπεία πού ὀνομάζεται Αὔρα-Σῶμα." Κατά τούς ἰσχυρισμούς τους " ἡ θεραπεία αὐτή συνίσταται-ἀνάμεσα στά ἄλλα-στή χρήση τοῦ περιεχομένου 94 μικρών, γυάλινων, γωνιαίων μπουκαλιῶν (ἀριθμοῦνται 0-93), κάθε ἕνα ἀπό τά ὁποία περιέχει δύο- διαφορετικῶν-χρωμάτων -ἐπίπεδα ὑγρῶν."[31]
Τι εἶναι ὅμως στήν πραγματικότητα καί πού στηρίζεται τό ἐν λόγω νεοεποχίτικο καί δῆθεν θεραπευτικό σύστημα τοῦ Αὔρα -Σῶμα, πού διαφημίζεται ὡς "Εἶσαι τά χρώματα πού διαλέγεις "[32]; Ὁ Μάϊκ Μπούθ ὁ πιό πιστός μαθητής καί διά-δοχος τῆς Βίκυ Γουόλ πού τό δημιούργησε ἀποκαλύπτει: «ἡ δελεαστική , αἰσθησιακή πλευρά δέν εἶναι ἡ μοναδική σχετικά μέ τά ἔλαια τοῦ Αὔρα-Σῶμα. Ὑπάρχουν πολλά περισσότερα. Τό Αὔρα -Σῶμα συνδέεται μέ συστήματα ἀρχαίας Σοφίας, ὅπως τό Δέντρο τῆς Ζωῆς ἀπό τήν Καμπάλα, τά Ταρό καί τό κινέζικο Ι Τσίνγκ. Ἡ ἀποκάλυψη τῶν χρωμάτων συνδέεται ἐπίσης μέ τό Ἰνδουιστικό σύστημα τῶν Τσάκρα. Ὑπάρχουν ἐπίσης πολλές ἀκόμη ἐνδιαφέρουσες ἀναφορές στήν ἀρχαία σοφία ."[33]
Τί παρατηρούμε ἐν προκειμένω σχετικά μέ τό ἐν λόγω νεοεποχίτικο "θεραπευτικό" σύστημα; Ὅτι θεμελιώνεται ἐξ ὁλοκλήρου σέ ἀντιχριστιανικές ἀποκρυφιστικές πρακτικές καί δοξασίες.
Ἐπιπλέον, στό ἐν λόγω σύστημα ὑπάρχουν πολλές ἀκόμα παράμετροί του, πού σχετίζονται μέ τόν ἀποκρυφισμό ὅπως π.χ, γιά νά γίνει ἐνεργοποίηση τῶν οὐσιῶν πού περιέχουν τά μπουκάλια γίνεται χρήση Καμπαλιστικῶν ἐπικλήσεων[34].
Ἀκόμα στά μπουκάλια Ν 50-64 δόθηκαν τά ὀνόματα 14 " Ἀναληφθέντων διδασκάλων τῆς πλανητικῆς Ἱεραρχίας. Διαπιστώνουμε δηλαδή ἐδῶ τήν χρήση ὁρολογίας καί δοξασιῶν θεοσοφικῶν καί ὄχι μόνο[35] .
Καί στό ἐρώτημα, πῶς θεραπεύουν τά χρώματα, τά ἔλαια, οἱ οὐσίες γενικά τοῦ Αὔρα -Σῶμα δίνεται ὡς ἀπάντηση τῶν ὁπαδῶν του, ὅτι θεραπεύουν μέσω τῆς " ζωτικῆς ἐνέργειας τῶν Δασκάλων" πού ἀντιπροσωπεύεται ἀπό τίς ἀκτίνες " πού ἀφομοιώνονται ἀπό τά ὀρυκτά καί τά φυτά πού ἔχουν τό ἀντίστοιχο χρῶμα"[36] . Βλέπουμε δηλαδή , μιά τυπική ἀποκρυ-φιστική ἀπάντηση.
3) Στίς κλασσικές ἀντιχριστιανικές διδασκαλίες πού συστηματικά προβάλλουν οἱ ὁμάδες τῆς «Νέας Ἐποχῆς» ἀνήκει καί ἡ πλάνη τῆς μετενσάρκωσης. Μάλιστα τήν προβάλλουν ὡς κάτι πρωτόγνωρο, κάτι βαθύ καί συναρπαστικό. Θά ἀναφερθοῦμε μόνο σέ μιά πρακτική πού μαρτυρεῖται ἄμεσα και μέ σαφήνεια ἡ σχέση καί αὐτῆς τῆς νεοεποχίτικης πτυχῆς μέ τόν ἀποκρυφισμό .
Στίς ΗΠΑ, μιά ἀπό τίς πιό γνωστές ὑπνοθεραπεύτριες πού εἶναι ταυτόχρονα καί φανατική θιασώτης τῆς «Νέας Ἐποχῆς» εἶναι ἡ Helen Wambach, ὑπνοθεραπεύτρια στό ἐπάγγελμα, πού ἀσκεῖ μιά πρακτική γνωστή ὡς ἀναδρομή σέ προηγούμενες ζωές μέσα ἀπό τήν ὕπνωση. Ἡ ἴδια ἀναφέρει, ὅτι ρώτησε κάποιους πελάτες της γιατί ἐπέλεξαν νά μετενσαρκωθοῦν σ’ αὐτή τή φάση τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας. Σύμφωνα πάντα μέ τούς ἰσχυρισμούς της, ἡ συνήθης ἀπάντηση ἦταν: «Ἐπειδή εἶναι ἡ « Νέα Ἐποχῆ», ἡ ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου»[37]. Ἡ ἴδια ἐπίσης κάνει λόγο γιά συναντήσεις καί ὁμιλίες μέ πνεύματα[38] κατά τή διάρκεια τῶν ἀναδρομῶν. Εἶναι νομίζω εὔκολο νά ἀντιληφθοῦμε, τί εἴδους πνεύματα εἶναι αὐτά, στά ὁποῖα ἀναφέρεται ἡ θιασώτης τῆς «Νέας Ἐποχῆς» Ε.Wambach.
4) Βασικό ἐπίσης κεφάλαιο καί ἀγαπημένο θέμα τοῦ σύγχρονου ἀντίχριστου καί ἐφιαλτικοῦ κινήματος τοῦ «Νέας Ἐποχῆς», εἶναι τό θέμα τῆς ὑπάρξεως ἐξωγήϊνων ὄντων - UFO. Τό θέμα τῆς ὑπάρξεως ἐξωγήιων ὄντων ξεκίνησε στίς 24-6-1947.
Μέ τό πέρασμα τοῦ χρόνου, γύρω ἀπό τό ζήτημα αὐτό, ὑπῆρξε μιά πρωτοφανής καί πολυεπίπεδη προπαγάνδα, πού ὁδήγησε πάρα πολλούς ἀνθρώπους παγκοσμίως νά πιστεύουν ἀβασάνιστα στήν ὕπαρξη ἐξωγήινων ἤ τουλάχιστον νά διάκεινται φιλικά πρός τήν ἰδέα αὐτή.
Κινηματογραφικές ὑπερπαραγωγές, τηλεοπτικές σειρές, ντοκιμαντέρ, χιλιάδες ἄρθρα στίς ἐφημερίδες καί τά κοσμικά περιοδικά μέ οὐφολογική ὕλη κ.ἄ. συνέβαλαν καί συμβάλουν στήν προπαγάνδα αὐτή.
Τό κίνημα τῆς «Νέας Ἐποχῆς», ὄχι μόνο θά στεγάσει στό οἰκοδόμημά του τίς περί τῶν UFO δοξασίες καί θά ἀποτελέσουν ἀναπόσπαστο μέρος τῶν δοξασιῶν του, ἀλλά θά τίς προωθήσει ποικιλοτρόπως περαιτέρω.
Ἡ ἀποκρυφιστική ὅμως διάσταση τοῦ θέματος τῶν ἐξωγήϊνων – UFO εἶναι ἡ πτυχή ἐκείνη πού ἀποσιωπᾶται σκοπίμως ἤ δέν τονίζεται ἀκριβῶς, παρ’ ὅτι ἔχει καίρια σημασία γιά τήν ὀρθή ἀξιολόγηση τοῦ φαινομένου καί τή σωστή τοποθέτηση ἀπέναντι σ’ αὐτό ἀπό κάθε ὀρθόδοξο ποιμένα καί χριστιανό.
Ἐν προκειμένῳ, δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε ὅτι τήν ἀποκρυφιστική διάσταση τοῦ θέματος τῶν UFO, τήν ἔχουν ἀναδείξει καί ἀποδείξει δύο κορυφαίοι Ὀρθόδοξοι καί ἔγκυροι μελετητές τοῦ χώρου τῶν αἱρέσεων, οἱ ἀείμνηστοι π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος[39] καί ὁ π. Σεραφείμ Ρόουζ[40] , ὅπως ἐπίσης καί ἕνας σύγχρονος λαμπρός ὀρθόδοξος ἀπολογητής, ὁ π. Ἰωάννης Κωστώφ[41].
Στήν ὀρθόδοξη νηπτική καί ἁγιολογική παράδοση, ὅπως ἔδειξαν οἱ ἐν λόγῳ πατέρες, διασώζονται περιστατικά δαιμονικῶν πειρασμικῶν ἐνεργειῶν σέ ἁγίους καί ἀσκητές, πού παρουσιάζουν μιά καταπληκτική ὁμοιότητα καί ἀντιστοιχία μέ περιστατικά καί γεγονότα, πού διηγοῦνται ὡς ἐμπειρίες - ἐπαφές τους διάφοροι ὀπαδοί τῶν UFO.
Αὐτό δέν πρέπει νά μᾶς ἐκλήσσει. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός συνοψίζοντας κατά τρόπο σαφή τήν ἁγιοπατερική διδασκαλία, ἐπισημαίνει ὅτι οἱ δαίμονες «παραχωρήσεως δέ Θεοῦ γινομένης καί ἰσχύουσι καί μεταβάλλονται καί μετασχηματίζονται εἰς οἷον θέλουσι σχῆμα καί φαντασία»[42].
Ἡ ἀποκρυφιστική διάσταση τοῦ θέματος τῶν ἐξωγήινων μαρτυρεῖται καί ἀπό ἄλλα γεγονότα. Ἔχει ἐπισημανθεῖ π.χ. ἀπό ξένους μελετητές τῶν αἱρέσεων καί τῆς παραθρησκείας, ὅτι ἡ φρασεολογία καί ἡ ὁρολογία πού χρησιμοποιεῖται ἀπό τούς ὀπαδούς τῶν UFO ἔχει ἀρχικῶς πρωτοχρησιμοποιηθεῖ καί ἀντληθεῖ ἀπό τό χῶρο τοῦ ἀποκρυφισμοῦ[43].Ἐπιπλέον, δέν εἶναι καθόλου τυχαῖο τό γεγονός, ὅτι πολλοί ἀπό τούς ἱδρυτές UFO – σεκτῶν, εἶχαν σχέση μέ τόν ἀποκρυφισμό.
Μία ἀκόμη χαρακτηριστική ἀπόδειξη σχετική μέ τήν ἀναφορά μας στήν ἀποκρυφιστική διάσταση τοῦ θέματος τῶν UFO , ἀποτελεῖ καί ἡ μαρτυρία ἑνός ἐπιφανοῦς Ἀμερικανοῦ θεωρητικοῦ καί ὑποστηρικτή τῶν UFO, τοῦ Μπίλ Κοῦπερ.
Ὁ Μπίλ Κοῦπερ ἀναφερόμενος σέ κάποιες πληροφορίες πού τοῦ ἔδωσαν «ἐξωγήινοι» σέ μιά ἐπαφή μαζί τους τονίζει: «Οἱ πληροφορίες πού μᾶς ἔδωσαν δέν ἦταν μόνο ἐπιστημονικές. Μᾶς εἶπαν πολλά ἀποκρυφιστικά πράγματα. Ὑποστηρίζουν ὅτι ἔχουν στενή σχέση μέ τίς θρησκεῖες μας. Μιλοῦσαν γιά μαγεία καί γιά τίς λατρεῖες τῆς γῆς»[44].
Ἀμφιβάλλει κανείς, γιά τό ὅτι ἡ πηγή προελεύσεως αὐτῶν τῶν πληροφοριῶν εἶναι δαιμονική μέ προσωπεῖο ἐξωγήινου ἤ γιά τήν ὕπαρξη ἀποκρυφιστικοῦ στοιχείου στά UFO; Νομίζουμε ὄχι. Βλέπουμε λοιπόν ὅτι καί σ’ αὐτή τήν νεοεπο-χίτικη πτυχή ὁ ἀποκρυφισμός εἶναι παρών.
5) Στίς πιό γνωστές ὅμως ἀποκρυφιστικές πρακτικές και δοξασίες τῆς Νέας Ἐποχῆς ἀνήκει καί τό λεγόμενο Τσά-νελινγκ (Channeling) πού προέρχεται ἀπό τήν ἀγγλική λέξη (channel) κανάλι, δίαυλος και ἀποτελεῖ ἀποκρυφιστική τεχνική ὕπνωσης ἤ διαλογισμοῦ στήν ὁποία τό μέντιουμ ὡς ἐνδίαμεσος, ὡς κανάλι, γίνεται δέκτης καί μεταφορέας μηνυμάτων ἀπό ὀντότητες ὅπως πνεύματα, ψυχές πού ἔχουν ἐκδημήσει, ἄγγελοι, κ.ἄ).
Τό Τσάνελινγκ (Channeling) διαφημίζεται ἀπό τίς ὁμάδες τῆς «Νέας Ἐποχῆς» ὡς μορφή « ἐναλλακτικῆς πνευματικότητας». Ποιά εἶναι ὅμως ἡ θεωρητική βάση αὐτῆς τῆς ἀποκρυφιστικῆς πρακτικῆς; Κατά τίς νεοεποχίτικες ἀντιλήψεις κάποιοι ἄνθρωποι ἔχουν φτάσει στό ὑψηλότερο ἐπίπεδο πνευματικῆς συνειδητότητας καί διορατικότητας ἀσχέτως ἐπαγγέλματος ἤ κοινωνικῆς τάξης, καί σ’ αὐτό διαφοροποιοῦνται ἀπό τούς ὑπόλοιπους ἀνθρώπους. Ἔχουν τή δυνατότητα νά ἐπικοινωνούν μέ ὄντα ἀπό ἄλλα πνευματικά πεδία ὅπως ἰσχυρίζονται, πού πολλές φορές παρουσιάζονται καί μπροστά τους ἤ καί τούς καταλαμβάνουν .
Στά πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα ἐν προκειμένω ἀνήκει τό νεοεποχίτικο βιβλίο τοῦ Νίαλ Ντόναλντ Ουάλς, «Συνομιλίες με το Θεό » (Neale Donald Walsch, Conversations with God) με ὑψηλότατες πωλήσεις στα τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1990. Τι ἦταν τώρα αὐτές οἱ συνομιλίες ; Ἦταν κατά τό συγγραφέα προφορικές ἀνταλλαγές ἀπόψεων μέ ἀνώτατους διδασκάλους ἄλλων πλανητικῶν χώρων, μέ ἐξελιγμένα ὄντα ἀπό ἄλλα πνευματικά πεδία, με ἐξωγήινες νοημοσύνες, και ἀγγέλους. Δέν εἶναι δύσκολο νά ἀντιληφθοῦμε ἐν προκειμένω τί εἴδους ὄντα καί ἄγγελοι ἦταν αὐτοί, μέ τούς ὁποίους συνομιλοῦσε ὁ συγγραφέας μέ κριτήριο ἀξιολόγησης την ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική παράδοσή μας.
6) Στίς ἀντιλήψεις πού συχνά ἐπαναλαμβάνουν και καλλιεργοῦν διάφοροι ἐκφραστές καί φορεῖς τῆς «Νέας Ἐποχῆς» , ἀνήκει συχνά καί ἡ προτροπή γιά τήν χρήση τῶν λεγομένων ἐναλλακτικῶν ἤ και ἐνεργειακῶν θεραπειῶν κατά την νεοεποχίτικη ὁρολογία. Πρόκειται γιά αὐτοδιαφημιζόμενα εἴδη θεραπειῶν τά ὁποία βρίσκονται σέ κάθετη ἀντίθεση με την κλασσική ἰατρική ἐπιστήμη.
Στίς ἐν λόγω θεραπείες ἀνήκει καί τό Ρέϊκι. Τό Ρέϊκι εἶναι ἰαπωνικῆς προέλευσης λέξη καί σημαίνει παγκόσμια ἐνέργεια ζωῆς[45]. Ὁ θεραπευτής ἐνεργεῖ ὡς κανάλι πού διοχετεύει κατά τους ἰσχυρισμούς τους, τήν παγκόσμια ἐνεργεια γιά νά θεραπευθεῖ ὁ ἀσθενής. Εἶναι ἀπαλλαγμενη αὐτή ἡ πολυδια-φημιζόμενη νεοεποχίτικη θεραπεία ἀπό τό ἀποκρυφιστικό στοιχεῖο; Ἡ ἀπάντηση εἶναι κατηγορηματικά ὄχι. α) Γιά να γίνει κάποιος θεραπευτής Ρέϊκι προϋποθέτει τελετουργικῆς ὑφῆς μυήσεις.
β)Σέ πολλά ἐγχειρίδια Ρέϊκι ἡ ἀναφορά σε πνεύματα κατά τά στάδιο τῆς «θεραπείας» παρουσιάζεται ὡς δεδομένη[46].Τά ἐν λόγω πνεύματα ἤ θεία ὄντα θεωρούνται ὡς ὀδηγοί τοῦ Ρέϊκι, εἶναι παρόντα κατά τή διαδικασία τῆς μύησης σύμφωνα μέ τά ἐν λόγω ἐγχειρίδια. γ) Θα ἀναφέρουμε μιά δημοσιευμένη μαρτυρία κάποιας κυρίας πού κατέφυγε σέ θεραπεία Ρέϊκι καί ἀσκοῦσε καθημερινά αὐτή τή θεραπεία. Προϊόντος τοῦ χρόνου αἰσθανόνταν μιά παράξενη παρε-νέργεια. Κάποιος μιλοῦσε ἀπό μέσα της. Μιά φωνή ποῦ δέν μποροῦσε νά τήν ἐλέγξει.Ὅταν τηλεφώνησε μέ ἀγωνία στό θεραπευτή τοῦ Ρέϊκι , αὐτός τῆς ἀπάντησε «Αὐτό εἶναι θαυ-μάσιο Jill. Ἔχετε ἐπιλεγεῖ ἀπό τά πνεύματα θεραπείας τοῦ Ρέϊκι. Θά εἶναι οἱ σύντροφοί σας για πάντα τώρα »[47]. Νομίζουμε ὅτι ὀρθῶς ἐν προκειμένω ὁ Reinhard Hummel εἰδικός ἐρευνητής και ἐντεταλμένος τῆς Εὐαγγελικῆς Ἐκκλησίας τῆς Γερμανίας ἔχει χαρακτηρίσει τό Ρέϊκι ὡς μορφή θεραπευτικῆς μαγείας ἀπό τήν Ἰαπωνία.
Ἐξετάζοντας διάφορες πτυχές καί ἐκφάνσεις τῆς «Νέας Ἐποχῆς», διαπιστώνεται ὅτι ὁ ἀποκρυφισμός σέ μιά πληθώρα ἐκδηλώσεων του ὄχι μόνο εἶναι παρών ἀλλά ἐπιπλέον γιά τούς θιασῶτες τῆς «Νέας Ἐποχῆς» θεωρεῖται ὡς κάτι τό δεδομένο. Κάτι το αὐτονόητο. Και τοῦτο γιατί κατά τίς νεοεποχίτικες ἀντιλήψεις ὁ ἀποκρυφισμός εἶναι ἕνα ἀκόμα πνευματικό μονοπάτι γιά τήν ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας .Ἕνας ἐξ’ ἴσου ἰσότιμος τρόπος νά ἀναδείξουν καί να ταυτιστοῦν μέ τό Θεό πού ἔχει κάθε ἄνθρωπος μέσα του κατά τις νεοεποχίτικες ἀντιλήψεις .
5. Ἡ ἀποκρυφιστική προέλευση τοῦ Πανθρησκειακοῦ ὁράματος τῆς «Νέας Ἐποχῆς» .
Σέ πολλούς και ποικίλους χώρους γίνεται λόγος γιά τήν ἀνεκτικότητα, τήν συμφιλίωση, τήν συνεργασία καί τήν προσφορά στήν πρόοδο τοῦ ανθρώπου ἀπό τήν ποικιλόμορφη συνεργασία τῶν διαφόρων θρησκειῶν. Ἀπό κοινωνιολογικῆς πλευράς, ὁ λόγος αὐτός πηγάζει ἀπό το γεγονός ὅτι ἡ θρησκεία ὡς ἐνδοκοσμικό φαινόμενο πού εἶναι συνυφασμένο μέ μια ποικιλία κοινωνικῶν δομῶν, σχέσεων και δράσεων πολλές φορές ἔγινε ἀφορμή διαφόρων μορφῶν συγκρούσεων. Συνέπεια αὐτῆς τῆς λογικῆς, ἀποτελεῖ ὁ ἰσχυρισμός ὅτι πρέπει ἡ θρησκευτικότητα να χειραγωγηθεῖ καί νά καταστεῖ παράγο-ντας κοινωνικῆς εὐστάθειας.
Ἡ προβληματική αὐτή ὑιοθετήθηκε ἀπό τή «Νέα Ἐποχή» πού διαφημίζει τήν ἐποχή τή δική της ἀκριβῶς ὡς ἐποχή ἁρμονικῆς συμβίωσης, ἀρχικά τῶν θρησκειῶν καί ὑπέρβασης τῶν προβλημάτων και στό θρησκευτικό πεδίο πού δημιούργησε ἡ ἐποχή τοῦ Ἰχθύος καθώς κυριαρχοῦσε ὁ Χριστιανισμός. Ὅραμά της καί τελικός στόχος της, εἶναι ἡ πανθρησκεία, ὡς μορφή δῆθεν ἑνότητας κατά το ὁλιστικό μοντέλο πού ἡ «Νέα Ἐποχή» διακηρύττει.
Ὅλες οἱ θρησκεῖες ἀλλά καί αὐτά τά παραθρησκευτικά μορφώματα σύμφωνα μέ τή νεοεποχίτικη ἀντίληψη εἶναι ἰσότιμοι τρόποι προσέγγισης καί δρόμοι ἐναλλακτικῆς πρόσβασης πρός τό Θεό, πού βεβαίως δέν εἶναι ὁ Θεός τῆς ἐν Χριστῶ Ἰησοῦ θείας Ἀποκαλύψεως. Γιά τη «Νέα Ἐποχή» κάθε ἀντίληψη περί μοναδικότητας τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου, κάθε ἀντίληψη πού δέν κατανοεῖ ἰσοπεδωτικά καί ἐξισωτικά ὅλες τίς πίστεις, θεωρεῖται φανατισμός, μισαλλοδοξία, παρωχημένη καί διχαστική προσέγγιση. Ἀναφέρουν χαρακτηριστικά Ἑλληνες ἐκπρόσωποι τῆς «Νέας Ἐποχῆς» «κατά τήν ἐποχή αὐτή τῆς σύγκλισης τῶν πάντων ἐπί Γῆς, τό ζητούμενο ἀπό τούς ἀνθρώ-πους τοῦ πνεύματος εἶναι ἡ ἀπόρριψη κάθε ἐτικέτας καί κάθε θεώρησης μιάς θρησκείας ἤ πνευματικῆς ἀγωγῆς ὡς μοναδικῆς ἤ ἔστω ἀνώτερης»[48].
Ἡ νεοεποχίτικη αὐτή προσέγγιση καλλιεργεῖται σήμερα τεχνηέντως καί ἀπό πολλά Μ.Μ.Ε καί ἀπό τούς λεγόμενους διαμορφωτές γνώμης πού εἶτε τυγχάνουν ἀνυποψίαστοι γιά τό τί κρύβεται ἀπό πίσω, εἶτε τό φρόνημα τους ἔχει διαβρωθεῖ ἀπό το πνεῦμα τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Ἀν κάποιος ρωτήσει ποιά εἶναι ἡ πηγή προέλευσης αὐτῶν τῶν Νεοεποχίτικων ἀντιλήψεων, πού θεμελιώνονται, ἡ ἀπάντηση εἶναι πάλι, δυστυχῶς, ὁ ἀπο-κρυφισμός. Ἀς δοῦμε κάποιες χαρακτηριστικές μαρτυρίες.
Ἡ πρώτη, προέρχεται ἀπό ἕναν Ἑλληνα ὁπαδό τοῦ ἀποκρυφιστικοῦ συστήματος τῆς Θεοσοφίας. Κατά τόν Ἕλληνα θεοσοφιστή ἡ Θεοσοφία «Εὐρίσκει ὅτι εἰς τήν βάσιν των, τήν οὐσία των, ὅλαι αἱ θρησκεῖαι κρύπτουσι τήν αὐτήν ἀλήθειαν, παρουσιαζομένην ὑπό διαφόρους μορφάς , ἀναλόγως τῆς ἐποχῆς και τοῦ λαοῦ προς ὅν ἀποτείνονται »[49]. Στό ἴδιο μῆκος κύματος ἀναφέρει ἕνα ἑλληνικό νεοεποχίτικο ἔντυπο «Ἡ Ἀλήθεια, ἄν και ἴδια πάντα, δόθηκε με διαφορετικό μανδύα, κάθε φορά ἀπό ἄλλη ὄψη, ἀνάλογα με το χρόνο και τον τόπο»[50] .Ἡ θεοσοφική αὐτή ἀντίληψη ἀποτελεῖ ἀκριβῶς τό θεμέλιο πάνω στό ὁποῖο προσπαθεῖ νά οἰκοδομηθεῖ τό πανθρησκειακό ὅραμα τῆς «Νέας Ἐποχῆς» καί ταυτοχρόνως χρησιμοποιεῖται ὡς ἐπιχείρημα γιά τήν ἐξισωτική θεώρηση ὅλων τῶν θρησκειῶν.
Ἡ δεύτερη μαρτυρία προέρχεται ἀπό την Ἀννί Μπεζἀντ τή γυναίκα πού διαδέχθηκε τό σύζυγο τῆς Έλενας Μπλα-βάτσκυ στην προεδρεία τῆς Θεοσοφικῆς Ἑταιρείας. Κατά τίς ἀποκρυφιστικές δοξασίες τῆς Θεοσοφίας, ὑπάρχει μιά ἀπό-κρυφη Παγκόσμια πνευματική Ἱεραρχία πού καθοδηγεῖ τόν κόσμο ἀναλόγως τῶν ἐποχῶν καί τῶν διαφόρων ἱστορικῶν καί πνευματικῶν συγκυριῶν. Ἡ Ἱεραρχία αὐτή, ἔχει ὁρίσει ἕναν εἰδικό Ὑπέρτατο Ἐκπαιδευτή ὅπου πάντα κατά τους ἰσχυρισμούς τῆς Μπεζάντ « ἡ εὐλογία του ἐπιχέεται ἐφ’ὄλων τῶν ζωσῶν θρησκειῶν τῆς γῆς. Ἔχει ἐπίσης τό μέγα καθῆκον, ὅταν ἔλθη τό πλήρωμα τοῦ χρόνου να ἐπαναφαίνηται ἑκάστοτε ἐπί τῆς γῆς διά νά ἐμπνεύση νέαν θρησκείαν, νά κρούση νέον τόνον , μέχρι οὗ ὅλοι ὁμοῦ συναπαρτίσουν την μεγαλοπρεπήν θρησκευτικήν συγχορδίαν τῆς ἡμετέρας ἀνθρωπότητος, ποκίλην ἀλλ’ἁρμονικήν , με διαφορετικούς τόνους ἀποτελοῦσαν μίαν ὑπέροχον συνολικήν ἁρμονίαν »[51].
Ἡ τρίτη καί πλέον χαρακτηριστική μαρτυρία προέρχεται ἀπό τήν ἀγγλίδα ἀποκρυφίστρια Ἀλίκη Μπέϊλη πού ὅπως ἔχουμε ἤδη ἀναφέρει οἱ ὀπαδοί τῆς «ΝέαςἘποχῆς» ἀναφέρονται με ἰδιαίτερο θαυμασμό στό ὄνομά της καί τις ἰδέες της. Ἡ Μπέϊλη ἰσχυρίζονταν ὅτι ὅλες οἱ ἀπόψεις της προέρχονταν ἀπό τήν καθοδήγηση καί τίς ὑπαγορεύσεις μιάς πνευματικῆς ὀντότητας – δασκάλου πού ὀνομάζονταν Τζβάλ Κούλ. Τῆς παρουσιάστηκε μέ ἀνθρώπινη μορφή καί τῆς εἶπε ὅτι ἦταν ἐνσάρκωση ἑνός θιβετιανοῦΛάμα.
Ἡ ὀντότητα αὐτή , ὁ Τζβάλ Κούλ λέγει ἡ Μπέϊλη, τῆς φανέρωσε, ὅτι ἡ πλανητική ἱεραρχία «εἶχε ἀναλάβει μιά ἀποστολή σε πολιτικό ἐπίπεδο, νά φέρει τή διεθνή συνεργασία και την οἰκονομική σύνθεση. Στό χῶρο τῆς θρησκείας, να καλλιεργήσει την πνευματική συνείδηση και ἕνα εἶδος παγκόσμιας θρησκείας. Στόν τομέα τῶν ἐπιστημῶν, τῆς ἐκπαίδευσης και τῆς ψυχολογίας, σκοπός τους ἦταν να διευρύνουν την ἀνθρώπινη συνείδηση, τή γνώση και τις ἀνθρώπινες ἰκανότητες, γενικότερα.(…) Τά σχέδια αὐτά μπορεῖ να εἶναι ἰδεαλιστικά ἀλλά ὄχι ἀνέφικτα »[52]. Νομίζουμε ὅτι ἡ μαρτυρία τῆς Μπέϊλη εἶναι ἐξόχως σαφῆ και ρεαλιστική σχετικά με την ἀποκρυφιστική προέλευση τοῦ πανθρησκειακοῦ ὁράματος τῆς «Νέας Ἐποχῆς».
6. Ὀρθόδοξες ἐπισημάνσεις.
Σεβασμιώτατοι,
Σεβαστοί πατέρες, καί ἀγαπητοί ἐν Χριστῶ ἀδελφοί, λαμβάνοντας ὑπόψιν τά ὅσα ἀναφέραμε νομίζουμε ὅτι κανείς δέν μπορεῖ νά παραγνωρίσει τόν ἀντίχριστο χαρακτήρα τῆς αὐτοδιαφημιζομένης «Νέας Ἐποχῆς», ἰδιαιτέρως μάλιστα ὅταν ὁ ἀποκρυφισμός εἶναι ἔκδηλος στήν προέλευση, στά γνωρίσματα καί στίς δοξασίες της.
Δεν μπορεῖ ἐπίσης κάποιος να παραβλέψει ὅτι μέ τίς ἀντιλήψεις τῆς «Νέας Ἐποχῆς» ἐπαναλαμβάνεται σήμερα ἡ ἴδια ἀρχέγονη ἐκείνη προτροπή τοῦ ὄφεως ”ἔσεσθε ὡς θεοί “ (Γεν 2,5) γιά μιά ἐκ νέου ὑπαρξιακή αὐτονόμηση καί ἀγνόηση τοῦ Θεοῦ Πατέρα ὑποσχόμενος γιά μιά ἀκόμη φορά νέους δρόμους αὐτολύτρωσης, πού ἔχουν τό κατάλληλο γιά τήν ἐκάστοτε περίπτωση προσωπεῖο.
Ὁ ὀρθόδοξος χριστιανός ἐν προκειμένω βρίσκεται ἀπέναντι σε ἕνα φαινόμενο πού μέ ἐξαιρετικῶς δόλιους τρόπους καί μεθοδικές ἐνέργειες ἀπειλεῖ νά ἀλλοιώσει το φρόνημά του. Κινδυνεύει πνευματικά και ὑπαρξιακά ἀπό το φρόνημα τῆς «Νέας Ἐποχῆς».
Ἕνα φρόνημα πού ἀποτελεῖ σύνθεση διανοημάτων ἀνθρώπων πονηρῶν καί γοήτων ( 2 Τιμ 3,13), στοιχείων τοῦ κόσμου (Κολ 2 , 20), φιλοσοφίας και κενῆς ἀπάτης( Κολ 2, 8 ), πνευμάτων πλάνης καί διδασκαλίες δαιμονίων(1 Τιμ 4, 1) , γραώδεις μύθους(1 Τιμ 4,7), βέβηλες κενοφωνίες και ἀντιθέσεις τῆς ψευδωνύμου γνώσεως (1 Τιμ 6,20).
Ὁ ἀποκρυφισμός τῆς «Νέας Ἐποχῆς» εἶναι μιά δυνητική πνευματική ἀπειλή, καθώς ἐλλοχεύει ὁ κίνδυνος χωρίς να τό ἀντιληφθοῦν οἱ ἄνθρωποι, νά ἐπιστρέψουν σ’ αὐτά πού βεβαίωσαν κατά τή βάπτισή τους ὅτι ἀρνήθηκαν, τά ἔργα δηλαδή, την λατρεία, τούς ἀγγέλους καί τήν πομπή τοῦ διαβόλου[53]. Κίνδυνος πού καθίσταται ἀκόμα πιό ὁρατός ἐάν συνεκτιμήσουμε τό ἔλλειμα κατήχησης πού παρουσιάζεται στους χριστιανούς μας μαζί μέ την σύγχυση πού ἐπικρατεῖ στήν ἐποχή μας.
Κάθε λόγος πού ἀναφέρεται στή μοναδικότητα τῆς ἐν Χριστῶ Ἰησοῦ θείας Ἀποκαλύψεως, κάθε τοποθέτηση πού ἀρνεῖται νά σμικρύνει ἤ νά ἐξισώσει τήν Ἐκκλησία, τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, με τἠν ὁποιαδήποτε πίστη, στιγματίζεται ἀπό τους θιαςῶτες τῆς «Νέας Ἐποχής» ὡς δῆθεν φανατισμός, ὡς μισαλλοδοξία, ὡς παρωχημένη και διχαστική προσέγγιση.
Μπροστά σ’ ἀυτοῦ τοῦ εἴδους τίς μεθοδεύσεις, ὑπάρχει μιά μόνο ἀπάντηση. Εἶναι ὁ λόγος- προτροπή τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου Ἀντιοχείας πρός τον ἅγιο Πολύκαρπο Σμύρνης “ στῆθι ἑδραῖος ὡς ἄκμων τυπτόμενος. μεγάλου ἐστίν ἀθλητοῦ τό δέρεσθαι καί νικᾶν“ (Πρός Πολύκαρπον, 3).
Τελειώνοντας τήν παρούσα εἰσήγηση , ἀφοῦ σᾶς εὐχαριστήσω γιά την ὑπομονή σας νά μέ ἀκούσετε θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά ἐπαναλάβω τό τοῦ Ὠριγένους «τό φανέν ἡμῖν εἰρήκαμεν, ὁ δέ βέλτιον νοεῖν και λέγειν ἐκεῖνος ἡμῶν μᾶλλον ἀκουέσθω». Σᾶς εὐχαριστῶ.
Πρωτ.Βασίλειος. Α.Γεωργόπουλος (Μ.Τh)
ΣυνεργάτηςΣ.Ε. ἐπί τῶν Αἱρέσεων Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
[1].Περιοδικό ΖΕΝΟΦΙ,τεῦχος 1, Ἰαν-Φεβρ 1991, σελ 4 .
[2] .Περιοδικό ΔΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ, τ. 13 ,Σεπτ-Οκτ 2004, έξώφυλο
[3]. Ι. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ , Ἔκδοσις Ἀκριβής Ὀρθ.Πίστεως, Γ΄ 1, P G 94, 984 B .
[4]. Πρωτ. Ἀ. ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ, Ἀποκρυφισμός, Γκουρουϊσμός, Νέα Ἐποχή,
1990, σσ 7-12 . M.Lacroix,Τό "New Age" , 1997, σ 25 -31.
[5].Περιοδικό ΔΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ, τ. 13 ,Σεπτ-Οκτ 2004, σελ 25.
[6] .ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ, Λόγος κατά τῶν μή βουλομένων ὁμολογεῖν Θεοτόκον την Ἁγ.Παρθένον, 2, P.G 76,257 B
[7] .M.Lacroix,Τό "New Age" , ὅπ.π ,σ 13 -15. HARPER' S,Ἐγκυκλοπαίδεια Μυστικιστικῶν
καί Παραφυσικῶν ἐμπειριῶν, 1994, σελ. 515.
[8] .Πρωτ. Ἀ. ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ, Ἀποκρυφισμός, Γκουρουϊσμός, Νέα Ἐποχή, ὅπ.π ,
, σελ. 7-8. Φ. ΤΕΡΖΑΚΗΣ, Νέα Ἐποχή, στό Θρησκειολογικό Λεξικό, 2000, σελ. 412.
HARPER' S, Ἐγκυκλοπαίδεια ,ὅπ.π, σελ. 515.
[9].ΛΗΒΙ ΝΤΟΟΥΛΙΝΓΚ, Το Ὑδροχοϊκό Εὐαγγέλιο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,1997, σελ 25
[10] . M.Lacroix,Τό "New Age", ὅπ.π, σελ 58 .
[11].HARPER' S Ἐγκυκλοπαίδεια, ὅπ. π., σελ. 515
[12]. Φ. ΤΕΡΖΑΚΗ, Νέα Ἐποχή, ὅπ. π., σελ. 412.
[13] .Π.ΓΡΑΒΙΓΓΕΡ, Ἐγκυκλοπαίδεια ἐσωτερισμοῦ καί ἀποκρύφου γνώσεως, τόμος Δ΄,
1975, σελ 425 .
[14] .Panorama der neuen Religiosität , 2001, σελ.211.
[15]. J.G.MELTON ,Modern Alternative Religion in the West, στό A Handbook of Living Religion, (edited By.J.R.Hinnels), 1994, σσ 461-462 .
[16]. K. HUTTEN, Seher - Grübler -Enthusiasten , 1966 10 , σσ 282 -288.
[17] .Panorama ..., ὅπ. π, σελ 257 . Handbuch Religiöse Gemeinschaften und
Weltanschauungen , 2000 5 , σελ 670.
[18].Kirchen - Sekten - Religionen, ( Hrgs: G.Scmid - G.O.Scmid), 2003 7 , σελ 269. IRVING
HEXHAM, Pocket Dictionary of New Religious Movements, σελ 51
[19]. M.Lacroix,Τό "New Age" , ὅπ.π, σσ 15-16 . HARPER' S,Ἐγκυκλοπαίδεια, ὅπ.π, σελ. 531.
[20]. HARPER' S,Ἐγκυκλοπαίδεια..., ὅπ.π, σελ. 53 .
[21].Ὁ ὅρος χρησιμοποιεῖται στόν Ἰνδουισμό.Βλ The Encyclopedia of Eastern Philosophy and
Religion, 1989, σελ 86 . Kompakt lexikon Religionen , (Hrsg: R.Hauth ), 1998, σελ 91
Πρβλ. Κ.Μελισσαρόπουλου, Εἰσαγωγή στή Θεοσοφία, 19662 , σσ 41,64-65 .
[22] .Irving Hexham, Pocket Dictionary, ὅπ.π.,σελ.30. Πρωτ.Α.Ἀλεβιζοπούλου, Ὁ
Ἀποκρυφισμός στό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας, τεύχη 11-15, 1996, σελ 271.
[23] . Handbuch Religiöse Gemeinschaften und Weltanschauungen , 2000 5 , σελ
670. Harper's, Ἐγκυκλοπαίδεια, ὅπ.π, σελ. 517. M.Lacroix, Τό "New Age",
ὅπ.π σελ. 26.
[24]. Irving Hexham, Pocket Dictionary, ὅπ.π.,σελ.69. Harper' s, Ἐγκυκλοπαίδεια, ὅπ.π,σελ
509-510. Kompaktlexikon Religionen, ὅπ.π, σελ 196 . Πρωτ.Α.Ἀλεβιζοπούλου, Ὁ
Ἀποκρυφισμός στό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅπ.π, σσ 270-271 .
[25]. Irving Hexham, Pocket Dictionary, ὅπ.π.,σελ 73 .
[26] . Handbuch Religiöse Gemeinschaften und Weltanschauungen ,ὅπ.π, σσ 672-673.
Harper's, Ἐγκυκλοπαίδεια, ὅπ.π, σσ 710-714 . Irving Hexham, Pocket Dictionary,
ὅπ.π.,σελ 104 .
[27]. Kompaktlexikon Religionen, ὅπ.π.σελ.247. M. Lacroix, Τό "New Age", ὅπ.π.σελ. 16.
Handbuch Religiöse Gemeinschaften und Weltanschauungen , ὅπ.π.σελ.673.
[28]. Irving Hexham, Pocket Dictionary, ὅπ.π.,σελ.50. Kompaktlexikon Religionen,,
ὅπ.π.σελ.117.
[29] Βλ.ἐνδεικτικά: Βαρνάβας Μισίη, Ἡ Νεοειδωλολατρία στό Ἠλεκτρονικό διαδίκτυο, στό
«Θεοδρομία», τ.2, Ἀπρ.Ἰούν.2005, σελ.278-285.
[30] . Ἡ Ἀλήθεια γιά τήν Ἀστρολογία , 1990, σσ 146-147.
[31] .ΕΙΡΗΝΗ ΝΤΑΛΙΧΩΒ-ΜΑЇΚ ΜΠΟΥΘ, Αὔρα-Σῶμα, 2002, σελ 11 .
[32].ΕΙΡΗΝΗ ΝΤΑΛΙΧΩΒ-ΜΑЇΚ ΜΠΟΥΘ, Αὔρα-Σῶμα, ὅπ.π, σελ 12 .
[33].ΕΙΡΗΝΗ ΝΤΑΛΙΧΩΒ-ΜΑЇΚ ΜΠΟΥΘ, Αὔρα-Σῶμα, ὅπ.π, σελ 12.
[34].ΕΙΡΗΝΗ ΝΤΑΛΙΧΩΒ-ΜΑЇΚ ΜΠΟΥΘ, Αὔρα-Σῶμα, ὅπ.π, σελ 72
[35].ΕΙΡΗΝΗ ΝΤΑΛΙΧΩΒ-ΜΑЇΚ ΜΠΟΥΘ, Αὔρα-Σῶμα, ὅπ.π, σσ 302-303.
[36]. ΕΙΡΗΝΗ ΝΤΑΛΙΧΩΒ-ΜΑЇΚ ΜΠΟΥΘ, Αὔρα-Σῶμα, ὅπ.π, σσ 304
[37]. MARK ALBRECHT , Μετενσάρκωση, 2004, σελ.19.
[38]. ὅπ.π., σελ.87.
[39]. Πρωτ Α.AΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ , Ἀποκρυφισμός-Γκουρουϊσμός-« Νέα Ἐποχή», ὅπ.π,
σελ.120-127.
[40]. Ἱερομ. SERAPHIM ROSE, Ἡ Ὀρθοδοξία καί ἡ Θρησκεία τοῦ Μέλλοντος ,(μετ.Μαρία
Δημητριάδου), 2000, σσ .109-157, 255-257.
[41]. Ἀρχιμ.ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΩΣΤΩΦ ,Πίστη καί Λογική, τόμ.Β΄, 1993, σσ.46-72
[42]. Ἔκδοσις Ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως 2,4 PG 94, 877A.
[43]. H.Gasper – J.Müller – F.Valentin, Lexikon der Sekten....,ὅπ.π.,σελ.1096.
[44]. Π.ΓIANNOYLAKHΣ – Λ. ΚΑΒΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Ἡ Ἀλήθεια γιά τά UFO καί τίς
ἐξωγήινες συνομωσίες ,2004, σελ. 212.
[45]. R.HUMMEL, Reiki –Heilungsmagie aus Japan, MD 549 (1991) 163- 164 . H.S.BERNDT,
Wissen , Kulte, Weltanschauungen,2003, σσ 77-78 .
[46].Ρέϊκι, στό Ὁ Ἐρευνητής τῆς Ἀλήθειας , τ.25. Ἰαν-Φεβρ 2004, σελ 15 .
[47]. Ρέϊκι, στό Ὁ Ἐρευνητής τῆς Ἀλήθειας , τ.25. Ἰαν-Φεβρ 2004, σελ 16 .
[48].Περιοδικό ΖΕΝΟΦΙ,τεῦχος 2 , Μάρτιος -Ἀπρίλιος 1991 , σελ 52 .
[49]. Π.Π.ΧΑΤΖΗΠΕΤΡΟΣ , Θεοσοφία , Μ.Ε.Ε, τομ 12 (1930 ), σελ 530 .Στά ἴδια πλαίσια
κινεῖται και ὁ Γάλλος Θεοσοφιστής TH.PASCAL ὅταν ὁμιλεῖ γιά τήν « ἀπόδειξιν τῆς
πνευματικῆς ἑνότητος πασῶν τῶν θρησκειῶν » . Βλ TH.PASCAL, Α.Β.Γ. τῆς Θεοσοφίας ,
, 1925, σελ 19 .
[50] .Περιοδικό ΔΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ, τ.13,Σεπτ-Οκτ 2004, ἐξώφυλλο
[51].ANNIE BESANT , Πρός τήν Μύησιν, 1930, σελ 96.
[52]. ΕΙΡΗΝΗ ΝΤΑΛΙΧΩΒ-ΜΑЇΚ ΜΠΟΥΘ, Αὔρα-Σῶμα, ὅπ.π, σελ 299. Handbuch
Religiöse Gemeinschaften und Weltanschauungen , ὅπ.π. σσ 670-672 .Δρόμοι τῆς
Γνώσης, 2001, σελ 370 .
[53].ΠΑΝ.ΤΡΕΜΠΕΛΑ, Μικρόν Εὐχολόγιον, τόμος Α΄ , 19982 , σελ 346-347 .
http://www.ppu.org.cy/meletes_KoinPr2.html
Μία ἀπό τίς Νεοεποχίτικες δοξασίες: Μέλη του New Age Foundation ενώνουν τα χέρια για να δημιουργήσουν μια μπαταρία Κοσμικού Εγκεφάλου η οποία θα καλέσει τα UFO να προσγειωθούν στην συγκέντρωσή τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου