Ο ΑΓΙΟΣ ΥΠΑΤΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΓΑΓΓΡΩΝ Ο αναδειχθείς σε φλογερό πρόμαχο της Ορθοδοξίας θαυματουργός και μαρτυρικός ιεράρχης των Γαγγρών της Παφλαγονίας
Μέσα
στη σεπτή χορεία των τριακοσίων δέκα οκτώ πνευματοφόρων πατέρων που
μετείχαν στη συνελθούσα το 325 στη Νίκαια της Βιθυνίας Α’ Οικουμενική
Σύνοδο είναι και ο τιμώμενος στις 31 Μαρτίου θεοφόρος και θαυματουργός
ιεράρχης των Γαγγρών της Παφλαγονίας Άγιος ιερομάρτυς Υπάτιος, ο οποίος
αναδείχθηκε φλογερός πρόμαχος της Ορθοδοξίας, αλλά και πανάριστος μάρτυς
Χριστού. Παράλληλα θαυμαστώθηκε από τον Πανάγαθο Θεό και κατέστη
αστείρευτος πηγή θαυμάτων τόσο κατά τη διάρκεια της επίγειας θεοφιλούς
βιοτής του όσο και μετά τη μαρτυρική του τελευτή.
Ο Άγιος Υπάτιος γεννήθηκε στην Κιλικία της Μικράς Ασίας επί των ημερών της βασιλείας του Μεγάλου Κωνσταντίνου (307-337) και διακρίθηκε για τον ενάρετο βίο και τον ένθεο ζήλο του, γεγονός που τον ανέδειξε σε χαρισματικό επίσκοπο της πόλεως των Γαγγρών της Παφλαγονίας. Ο ευκλεής και πάνσοφος ιεράρχης των Γαγγρών κατόρθωσε να καθοδηγήσει πνευματικά τον πιστό λαό της επαρχίας του, ενώ προσέλκυσε πολλούς απίστους στην πίστη του Ιησού Χριστού. Ο Άγιος Υπάτιος κατέστη όμως με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος και θαυματουργός άγιος. Έτσι με τη χάρη του Θεού και τη δύναμη της προσευχής του στον Κύριο κατόρθωσε να εξαφανίσει τους ασπάλακες (τυφλοπόντικες) που μάστιζαν τους αγρούς της επαρχίας του και κατέτρωγαν τους καρπούς, ενώ κατόρθωσε με την ευλογία του να μεταβάλει το αλμυρό νερό της θάλασσας σε γλυκό. Αξιοσημείωτο είναι ότι καταυγαζόταν από θείο και λαμπρό φως, όταν περπατούσε τη νύχτα, ενώ επί των ημερών της βασιλείας των Κωνσταντίου, υιού του Μεγάλου Κωνσταντίνου, αναδείχθηκε με τη χάρη και τη δύναμη του Θεού και γενναιότατος δρακοκτόνος.
Ο Άγιος Υπάτιος γεννήθηκε στην Κιλικία της Μικράς Ασίας επί των ημερών της βασιλείας του Μεγάλου Κωνσταντίνου (307-337) και διακρίθηκε για τον ενάρετο βίο και τον ένθεο ζήλο του, γεγονός που τον ανέδειξε σε χαρισματικό επίσκοπο της πόλεως των Γαγγρών της Παφλαγονίας. Ο ευκλεής και πάνσοφος ιεράρχης των Γαγγρών κατόρθωσε να καθοδηγήσει πνευματικά τον πιστό λαό της επαρχίας του, ενώ προσέλκυσε πολλούς απίστους στην πίστη του Ιησού Χριστού. Ο Άγιος Υπάτιος κατέστη όμως με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος και θαυματουργός άγιος. Έτσι με τη χάρη του Θεού και τη δύναμη της προσευχής του στον Κύριο κατόρθωσε να εξαφανίσει τους ασπάλακες (τυφλοπόντικες) που μάστιζαν τους αγρούς της επαρχίας του και κατέτρωγαν τους καρπούς, ενώ κατόρθωσε με την ευλογία του να μεταβάλει το αλμυρό νερό της θάλασσας σε γλυκό. Αξιοσημείωτο είναι ότι καταυγαζόταν από θείο και λαμπρό φως, όταν περπατούσε τη νύχτα, ενώ επί των ημερών της βασιλείας των Κωνσταντίου, υιού του Μεγάλου Κωνσταντίνου, αναδείχθηκε με τη χάρη και τη δύναμη του Θεού και γενναιότατος δρακοκτόνος.
Την
εποχή αυτή ένας μεγάλος δράκοντας είχε μπει μέσα στο βασιλικό
θησαυροφυλάκιο και κανείς δεν τολμούσε να πλησιάσει, διότι στην
περίπτωση που κάποιος τολμηρός και θαρραλέος επιχειρούσε να μπει,
έβρισκε φρικτό και ακαριαίο θάνατο από τον δράκοντα. Το γεγονός αυτό
είχε προκαλέσει τρόμο και έκπληξη στον λαό, ενώ ο αυτοκράτορας
Κωνστάντιος δεν ήξερε τί να κάνει για να αντιμετωπίσει τον φοβερό
δράκοντα που σκορπούσε τον πανικό και τον θάνατο. Όταν όμως
πληροφορήθηκε για τον θεόληπτο και πάνσοφο επίσκοπο των Γαγγρών Άγιο
Υπάτιο και τη φήμη του να θαυματουργεί, έστειλε ανθρώπους να τον
παρακαλέσουν να έρθει στον αυτοκράτορα. Ο Άγιος Υπάτιος πήγε στον
Κωνστάντιο, ο οποίος τον υποδέχθηκε με ιδιαίτερο σεβασμό και τιμή και
μάλιστα έπεσε ευλαβικά στα πόδια του ζητώντας τη βοήθειά του. Τότε ο
Άγιος είπε στον αυτοκράτορα να έχει θάρρος και να μην στεναχωριέται,
διότι τα αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά και πραγματοποιήσιμα
για τον Θεό. Ο αυτοκράτορας έδειξε τότε στον Άγιο από μακριά τον
δράκοντα και τον προειδοποίησε να μην κάνει το λάθος και τον πλησιάσει,
διότι θα θανατωθεί από αυτόν. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα είχε την ίδια φρικτή
τύχη όπως είχαν και άλλοι, ενώ τόνισε ότι όλα αυτά συμβαίνουν εξαιτίας
των δικών μας αμαρτιών. Τότε ο ευκλεής και θεόληπτος ιεράρχης Υπάτιος
του απάντησε ότι η προσευχή του επισκόπου δεν έχει καμία δύναμη στο να
τελέσει θαύματα, αλλά η πίστη του αυτοκράτορα στον ένα και αληθινό Θεό
και η αήττητος δύναμη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού μπορεί να κατορθώσει
τα πάντα. Στη συνέχεια ο Άγιος έπεσε κάτω στο έδαφος και αφού
προσευχήθηκε για αρκετή ώρα, σηκώθηκε και απευθυνόμενος στον
αυτοκράτορα, του παρήγγειλε να ανάψει μεγάλη φωτιά στο μέσο της αγοράς,
αυτοί δε που θα ανάψουν τη φωτιά, να περιμένουν μέχρι να πάει και
εκείνος. Τότε ο πάνσοφος ιεράρχης του Χριστού πλησίασε μόνος του το
βασιλικό θησαυροφυλάκιο και αφού άνοιξε την πόρτα, χτύπησε με το ραβδί
του, το οποίο είχε στην άκρη του το σημείο του Τιμίου Σταυρού, τον
τρομερό και επικίνδυνο δράκοντα. Αλλά το χτύπημα με το ραβδί δεν έφερε
απολύτως κανένα αποτέλεσμα και κάποιοι που παρακολουθούσαν από μακριά
έντρομοι το θέαμα, πίστεψαν ότι ο Άγιος είχε θανατωθεί από τον δράκοντα.
Όμως ο θεοφόρος επίσκοπος των Γαγγρών ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό
και επικαλούμενος το πάντιμο όνομα του Θεού, έβαλε το ραβδί στο στόμα
του δράκοντα και απευθυνόμενος στο θηρίο, είπε να τον ακολουθήσει στο
όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Τότε ο δράκοντας δάγκωσε το ραβδί
του Αγίου και τον ακολούθησε σαν να τον εξεδίωκε κάποιος. Μόλις ο Άγιος
Υπάτιος βγήκε από το βασιλικό θησαυροφυλάκιο με το ραβδί του, πάνω στο
οποίο ήταν κολλημένος ο τρομερός δράκοντας που το μέγεθός του έφτανε τις
εξήντα πήχεις, όλοι έμειναν έκπληκτοι στο φοβερό και αποτρόπαιο αυτό
θέαμα. Αφού ο Άγιος πέρασε μέσα από την αγορά σέρνοντας τον επικίνδυνο
δράκοντα ενώπιον πλήθους λαού, έφτασε στο μέσο αυτής, όπου είχε ανάψει η
μεγάλη φωτιά. Τότε επικαλούμενος ο Άγιος το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού
Χριστού πρόσταξε τον δράκοντα να μπει στο μέσο της φωτιάς. Και τότε
όλοι είδαν το ανατριχιαστικό θέαμα να ρίχνεται ο φοβερός και επικίνδυνος
αυτός δράκοντας στη φωτιά και να αποτεφρώνεται. Αμέσως όλοι οι παρόντες
έμειναν άναυδοι από το παράδοξο και υπερφυές αυτό γεγονός και δόξασαν
τον Πανάγαθο και Παντοδύναμο Θεό, ο Οποίος ανέδειξε έναν τέτοιο θεοφόρο
και θαυματουργό ιεράρχη, όπως ήταν ο Άγιος Υπάτιος. Μάλιστα ο
αυτοκράτορας Κωνστάντιος ευχαρίστησε τον Άγιο, προσφέροντάς του πολύτιμα
δώρα, έδωσε δε την εντολή να ιστορηθεί η εικόνα του σε σανίδα και να
τοποθετηθεί στην πόρτα του βασιλικού θησαυροφυλακίου για να προστατεύει
τον χώρο από κάθε κίνδυνο και απειλή.
Αποφασιστικός
και βαρυσήμαντος ήταν ο ρόλος που διαδραμάτισε ο θεόληπτος και πάνσοφος
επίσκοπος των Γαγγρών της Παφλαγονίας Άγιος Υπάτιος με τη δυναμική
παρουσία και συμμετοχή του στη συνελθούσα το 325 Α΄ Οικουμενική Σύνοδο
στη Νίκαια της Βιθυνίας. Στη Σύνοδο αυτή ο Άγιος Υπάτιος κατόρθωσε μαζί
με τους υπόλοιπους σεπτούς και θεοφόρους ιεράρχες να καταδικάσει την
αιρετική διδασκαλία του ασεβούς Αρείου, σύμφωνα με την οποία
αμφισβητούνταν η θεϊκή υπόσταση του Σωτήρος Χριστού. Ο δυναμικός και
ευκλεής ιεράρχης της πόλεως των Γαγγρών αναδείχθηκε μέσα από τους αγώνες
του ένας φλογερός πρόμαχος της Ορθοδοξίας. Είναι ενδεικτικό ότι με δική
του πρωτοβουλία συγκροτήθηκε και η Τοπική Σύνοδος της Γάγγρας για να
καταπολεμήσει την αιρετική διδασκαλία του μητροπολίτου Σεβαστείας
Ευσταθίου, ο οποίος μαζί με τους φανατικούς και βλάσφημους οπαδούς του
ήταν εναντίον του θεσμού του γάμου, της νηστείας και άλλων ιερών
κανόνων, γεγονός που έβαζε σε κίνδυνο τον θεσμό της οικογένειας και τα
χρηστά ήθη των πιστών. Στην Τοπική Σύνοδο της Γάγγρας συμμετείχαν μαζί
με τον Άγιο Υπάτιο και άλλοι δώδεκα ιεράρχες, οι οποίοι θέσπισαν 21
κανόνες που καταδίκαζαν και αναθεμάτιζαν την αιρετική διδασκαλία του
Ευσταθίου. Αλλά ο ρόλος που διαδραμάτισε ο Άγιος Υπάτιος ως ένθερμος
υπερασπιστής των δογμάτων της ορθοδόξου πίστεως και ως φλογερός πρόμαχος
της χριστιανικής αλήθειας αποδεικνύεται περίτρανα και από τη θέση που
κράτησε έναντι των δυσσεβών Ναυατιανών. Σύμφωνα με τη διδασκαλία τους
κρατούσαν μία αδιάλλακτη και αρνητική στάση απέναντι σ’ αυτούς που σε
περίοδο διωγμών είχαν αρνηθεί την πίστη τους και στη συνέχεια
μετανοούσαν, ενώ δεν δέχονταν τους δίγαμους και πίστευαν ότι είναι
αδύνατο να αποκτήσει το έλεος του Θεού ο αμαρτωλός άνθρωπος μετά το
βάπτισμά του. Ο πάνσοφος και ευκλεής ιεράρχης των Γαγγρών αγωνίσθηκε
σθεναρά ενάντια στην αντιχριστιανική διδασκαλία των Ναυατιανών, η οποία
απέρριπτε τη μετάνοια και τη συγνώμη και απέκλειε την επιστροφή των
μετανοούντων στο σώμα της Εκκλησίας του Χριστού. Μ’ αυτό τον τρόπο
προστάτευσε την ενότητα των χριστιανών και απέτρεψε τον πνευματικό
αποπροσανατολισμό τους από ασεβείς και αιρετικές διδασκαλίες.
Η
σθεναρή και αγωνιστική δράση του Αγίου Υπατίου προκάλεσε όμως τον φθόνο
των δυσσεβών Ναυατιανών, οι οποίοι έβλεπαν με θαυμασμό τους μεν
μετανοούντες να επιστρέφουν στην πίστη του Ιησού Χριστού, πολλούς δε
απίστους να ελκύονται από τη χριστιανική διδασκαλία και να ασπάζονται
τον Κύριο ως τον μόνο αληθινό Θεό. Γι’ αυτόν τον λόγο και κάποια ημέρα
οι ασεβείς αιρετικοί καιροφυλακτώντας σε απόκρημνη περιοχή όρμησαν
ξαφνικά εναντίον του Αγίου, καθώς περνούσε από εκεί. Αμέσως άνδρες και
γυναίκες άρχισαν να τον κτυπούν ανελέητα, άλλος με ξύλα, άλλος με
μαχαίρια, άλλος με πέτρες, του συμπεριφέρονταν δε με τέτοια βαναυσότητα
σαν να ήταν θηρία ανήμερα. Στη συνέχεια τον έριξαν από μεγάλο ύψος σ’
έναν ποταμό και τότε ο Άγιος μισοπεθαμένος σήκωσε τα μάτια του στον
ουρανό και αναφώνησε, όπως είχε πει ο Άγιος πρωτομάρτυς Στέφανος,
«Κύριε, μή στήσης αὐτοῖς τήν ἁμαρτίαν ταύτην», δηλαδή μην καταλογίσεις,
Κύριε, σ’ αυτούς αυτό το αμάρτημα. Τη στιγμή εκείνη και ενώ ο θεοφόρος
επίσκοπος των Γαγγρών ανέπνεε ακόμη, μία αιρετική γυναίκα πήρε μία
μεγάλη πέτρα και κτύπησε τον Άγιο στα μηνίγγια, γεγονός που του
προκάλεσε ακαριαία τον θάνατο. Μ’ αυτό τον τρόπο ο ένδοξος ιερομάρτυς
του Χριστού Άγιος Υπάτιος τελείωσε την επίγεια θεοφιλή βιοτή του για να
συνευφραίνεται μαζί με τον Κύριο στη Βασιλεία των Ουρανών. Και η μεν
ψυχή του Αγίου παραδόθηκε στα χέρια του δικαιοκρίτου Θεού, η δε αιρετική
γυναίκα που τον φόνευσε, κυριεύθηκε από το δαιμόνιο και άρχισε να χτυπά
το στήθος της με την πέτρα, με την οποία θανάτωσε τον Άγιο. Αλλά και
όλοι όσοι είχαν συμμετάσχει στη θανάτωση του Αγίου, κυριεύθηκαν από
πονηρά δαιμόνια και αφού έκρυψαν το ιερό του λείψανο σε κάποιον αχυρώνα,
τράπηκαν σε φυγή. Όταν όμως ο ιδιοκτήτης του αχυρώνα πήγε εκεί για να
ταΐσει τα ζώα του, άκουσε ουράνια δοξολογία να βγαίνει από αυτόν. Το
παράδοξο αυτό γεγονός τον οδήγησε στην εύρεση του ιερού λειψάνου του
Αγίου μέσα στον αχυρώνα. Η ευφρόσυνη αυτή είδηση χαροποίησε ιδιαίτερα
τους χριστιανούς της πόλεως των Γαγγρών, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν στον
τόπο της ευρέσεως και θρήνησαν όλοι μαζί για την απώλεια του ενάρετου,
φιλόστοργου και χαρισματικού επισκόπου τους. Στη συνέχεια μετέφεραν το
ιερό λείψανο στη Γάγγρα και το ενταφίασαν με την πρέπουσα εκκλησιαστική
τιμή. Μάλιστα μεταξύ αυτών που ακολούθησαν την πομπή του ιερού λειψάνου,
ήταν και η γυναίκα που φόνευσε τον Άγιο, η οποία έκλαιγε απαρηγόρητη
και χτυπούσε τον εαυτό της με τη φονική πέτρα που θανάτωσε τον Άγιο.
Μόλις το ιερό λείψανο ενταφιάσθηκε, θεραπεύτηκε πλήρως η γυναίκα από το
δαιμόνιο, όπως και όλοι όσοι είχαν συμμετάσχει στη μαρτυρική τελείωση
του Αγίου.
Όμως
και άλλα πολυάριθμα θαύματα έλαβαν χώρα τόσο κατά τη διάρκεια του
ενταφιασμού όσο και μετά από αυτόν, γεγονός που αποδεικνύει ότι ο Άγιος
Υπάτιος έλαβε πλουσιοπάροχα από τον Θεό το χάρισμα να θαυματουργεί
αδιαλείπτως. Γι’ αυτό και καθιερώθηκε να τιμάται ως θαυματουργός
πολιούχος και προστάτης άγιος της πόλεως των Γαγγρών της Παφλαγονίας,
προς τιμήν του οποίου ανεγέρθηκε μεγαλοπρεπής ιερός ναός, ο οποίος μέχρι
τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922 αποτελούσε το σημείο ευλαβικής
αναφοράς και το κέντρο της λατρευτικής ζωής των ευσεβών κατοίκων. Ο
ιστορικός αυτός ναός του Αγίου Υπατίου στη Γάγγρα κοσμούνταν με θαυμάσιο
τέμπλο που προσέλκυε το ενδιαφέρον των επισκεπτών, ενώ φυλασσόταν σ’
αυτόν ως πολύτιμος πνευματικός θησαυρός η θαυματουργή εικόνα του
πολιούχου Αγίου Υπατίου, την οποία διέσωσε από την καταστροφή η
αείμνηστη Υπατία Πατμάνογλου. Η εφέστια αυτή εικόνα φυλάσσεται πλέον
στον θεμελιωθέντα το 1973 και εγκαινιασθέντα το 1976 νέο περικαλλή ιερό
ναό του Αγίου Υπατίου στο χωριό Αντίγονο της ακριτικής Φλώρινας, όπου
και εγκαταστάθηκαν πολλοί από τους κατοίκους των Γαγγρών μετά το 1922.
Αξιομνημόνευτος ήταν και ο παλαιός ιερός ναός του Αγίου Υπατίου στην
τουρκοκρατούμενη Θεσσαλονίκη, ο οποίος σύμφωνα με την προφορική παράδοση
ανεγέρθηκε το 1818 από μοναχό που καταγόταν από τη Γάγγρα. Στη θέση του
παλαιού αυτού ναού θεμελιώθηκε το 1954 ο μεγαλοπρεπής και περιώνυμος
ιερός ναός της Παναγίας Δεξιάς, ο οποίος εγκαινιάσθηκε το 1976 και
αποτελεί λαοφιλές θεομητορικό προσκύνημα χάρη στη φυλασσόμενη
θαυματουργή εικόνα της «Δεξιοκρατούσης Υπεραγίας Θεοτόκου». Η εικόνα
αυτή είχε εναποτεθεί στον ιερό ναό του Αγίου Υπατίου από ευσεβή
χριστιανό που είχε δει στον ύπνο του την Παναγία που του παρήγγειλε να
μεταφέρει την ιερά εικόνα Της στη Θεσσαλονίκη για να τη διασώσει από τις
επιδρομές των μωαμεθανών και να την τοποθετήσει στον πρώτο ναό που θα
εύρισκε στα δεξιά του, εισερχόμενος από την πύλη των ανατολικών τειχών.
Στον περικαλλή ιερό ναό της Παναγίας Δεξιάς Θεσσαλονίκης υπάρχει εντός
του ναού παρεκκλήσιο επ’ ονόματι του Αγίου ενδόξου ιερομάρτυρος Υπατίου
του θαυματουργού, στο οποίο φυλάσσεται και η ιστορηθείσα το 1817
αριστουργηματική εφέστια εικόνα του Αγίου, όπου κάτω από τον
εικονιζόμενο ένθρονο ιεράρχη των Γαγγρών απεικονίζονται οκτώ σκηνές από
τον βίο του.
Ο
Άγιος Υπάτιος τιμάται επίσης στη μυροβόλο και αγιοτόκο νήσο Χίο με δύο
ομώνυμους ιερούς ναούς, εκ των οποίων ο ένας βρίσκεται στην πόλη της
Χίου στην περιοχή της ενορίας Ζωοδόχου Πηγής Λετσαίνης και ανήκει στη
Συντεχνία των Κουρέων, ενώ ο δεύτερος βρίσκεται στον χείμαρρο Κοκκαλά
στην περιοχή του Κάμπου. Ναός του Αγίου Υπατίου υπάρχει και στο χωριό
Αϊπάτια της Άνδρου, ενώ στον Άγιο είναι αφιερωμένοι επίσης ο ναός στο
ομώνυμο κελί της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου του Αγίου Όρους, ο ναός του
Αγίου Αντίπα και Αγίου Υπατίου στην περιοχή Υπατία των Δύο Χωριών της
Τήνου και ο χρονολογούμενος από τον 18ο αιώνα τρίκλιτος ναός των Αγίων
Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, του Αγίου Υπατίου και του Αγίου Κωνσταντίνου στο
Κάστρο της Σίφνου. Την προσωνυμία Άγιος Υπάτιος φέρει εγκαταλελειμμένος
πλέον οικισμός κοντά στο χωριό Ρεπανίδι της Λήμνου, ενώ ο Άγιος τιμάται
ως πολιούχος στο χωριό Κάθηκας της επαρχίας Πάφου στην Κύπρο, όπου το
περικαλλές παρεκκλήσιο του Αγίου εγκαινιάσθηκε στις 27 Μαρτίου 2005 από
τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Πάφου (νυν Αρχιεπίσκοπο Κύπρου) κ.
Χρυσόστομο. Σύμφωνα μάλιστα με την τοπική παράδοση ο Άγιος θεωρείται
θεραπευτής των παθήσεων των χεριών και των ποδιών, γεγονός που
αποδεικνύεται και από το επιτελεσθέν θαύμα το 1928. Προς τιμήν του Αγίου
εποίησαν ασματικές ακολουθίες τόσο ο Μέγας Υμνογράφος της Μεγάλης του
Χριστού Εκκλησίας, Γεράσιμος Μοναχός ο Μικραγιαννανίτης όσο και ο Μέγας
Υμνογράφος της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας Δρ. Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας, την
οποία και εξέδωσε η Ιερά Μονή Οσίου Παταπίου Λουτρακίου Κορινθίας, όπου
στο ιερό σπήλαιο του τιμίου και αφθάρτου λειψάνου του Οσίου υπάρχει
αποτυπωμένη τοιχογραφία του Αγίου Υπατίου. Στο σημείο αυτό αξίζει να
αναφερθεί ότι στην ιστορική Ιερά Μονή Προφήτου Ηλιού Ζαχόλης Κορινθίας
φυλάσσεται μεγάλο τμήμα της τιμίας κάρας του Αγίου, το οποίο έφερε στη
μονή ιερομόναχος καταγόμενος από την επαρχία των Γαγγρών.
Ο
τιμώμενος στις 31 Μαρτίου Άγιος Υπάτιος αναδείχθηκε ευκλεής και
θεόληπτος ιεράρχης στην πόλη των Γαγγρών της Παφλαγονίας, αλλά
ταυτόχρονα υπήρξε και ένας φλογερός αγωνιστής της χριστιανικής πίστεως
κατά τον 4ο μ.Χ. αιώνα, παραδίδοντας στους σημερινούς χριστιανούς ως
πολύτιμη πνευματική παρακαταθήκη τη διατήρηση της άσβεστης φλόγας της
χριστιανικής αλήθειας και των δογμάτων της ορθοδόξου πίστεώς μας.
Τιμήθηκε από τον Ιησού Χριστό με το ύπατο αξίωμα της Βασιλείας των
Ουρανών ως γνήσιος φίλος Του, ενώ έλαβε από Εκείνον και το χάρισμα να
θαυματουργεί αδιαλείπτως σ’ αυτούς που επικαλούνται με ευλάβεια το
πάντιμο όνομα του Θεού και τις πρεσβείες του θεοφόρου και πανσόφου
ιεράρχου των Γαγγρών.
Αριστείδης Γ. Θεοδωρόπουλος
Εκπαιδευτικός
Βιβλιογραφία
* Άγιος Υπάτιος www.gmbds.com
* Ακολουθία
του Αγίου ενδόξου ιερομάρτυρος Υπατίου Επίσκοπου Γαγγρών του
θαυματουργού, ποίημα Γερασίμου Μοναχού Μικραγιαννανίτου χ.χ.
* Δουρουκίδη Ιωάννου Π., Γάγγρα - Η χαμένη πατρίδα, Β΄ Έκδοσις, Θεσσαλονίκη 2002
* Μπούσια
Χαραλάμπους Μ., Ακολουθία του Αγίου ενδόξου ιερομάρτυρος Υπατίου
Επισκόπου Γαγγρών, Έκδοσις Ιεράς Μονής Οσίου Παταπίου Λουτρακίου, Αθήναι
2006
Εικόνες
[1] Η
ιστορηθείσα το 1817 εφέστια εικόνα του θαυματουργού Αγίου Υπατίου στο
ομώνυμο παρεκκλήσιο του Ιερού Ναού Παναγίας Δεξιάς Θεσσαλονίκης.
[2] Ο ένδοξος ιερομάρτυς του Χριστού Άγιος Υπάτιος αναδείχθηκε φλογερός πρόμαχος της Ορθοδοξίας.
[3] Φορητή εικόνα του Αγίου Υπατίου στο τέμπλο του Ιερού Προσκυνηματικού Ναού Τιμίου Σταυρού Περίσσας Σαντορίνης.
[4] Τοιχογραφία του Αγίου Υπατίου στο ιερό σπήλαιο του Οσίου Παταπίου στην ομώνυμη Ιερά Μονή του Λουτρακίου Κορινθίας.
[5] Ο
ιερός ναός του πολιούχου των Γαγγρών Αγίου Υπατίου στη Γάγγρα της
Παφλαγονίας, όπως τον άφησαν οι Έλληνες κατά τη Μικρασιατική καταστροφή
το 1922.
[6] Ο Άγιος ιερομάρτυς Υπάτιος Επίσκοπος Γαγγρών έλαβε από τον Θεό το χάρισμα να θαυματουργεί αδιαλείπτως. ahdoni.blogspot.gr
[7] Ο
Ιερός Ναός του Αγίου Υπατίου στην πόλη της Χίου. Ο ναός ανήκει στη
Συντεχνία των Κουρέων, οι οποίοι τον θεωρούν προστάτη τους. naoschios.blogspot.gr
[8] Ο Ιερός Ναός του Αγίου Υπατίου στον Κοκκαλά στην περιοχή του Κάμπου της Χίου. naoschios.blogspot.gr
[9] Πανοραμική άποψη του βατοπεδινού κελίου του Αγίου Υπατίου. Βρίσκεται σε απόσταση 15 λεπτών από την Ιερά Μονή Βατοπεδίου. vatopaidi.wordpress.com
[10] Ο
μεγαλοπρεπής Ιερός Ναός της Παναγίας Δεξιάς Θεσσαλονίκης θεμελιώθηκε
στη δεκαετία του 1960 στη θέση του παλαιού Ιερού Ναού του Αγίου Υπατίου.
Σήμερα εντός του ναού υπάρχει παρεκκλήσιο επ’ ονόματι του Αγίου. act-in-idios.blogspot.gr
[11] Το εσωτερικό του παρεκκλησίου του Αγίου Υπατίου στον Ιερό Ναό Παναγίας Δεξιάς Θεσσαλονίκης. act-in-idios.blogspot.gr
[12] Το περικαλλές παρεκκλήσιο του Αγίου Υπατίου στο χωριό Κάθηκας της Κύπρου. www.gmbds.com
[13]Το εσωτερικό του παρεκκλησίου του Αγίου Υπατίου στο χωριό Κάθηκας της Κύπρου. www.gmbds.com
[14] Τοιχογραφία του Αγίου Υπατίου στο καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας του Άρακα στην Κύπρο. www.orthphoto.net
____________________________________________
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση με την προϋπόθεση της αναφοράς του συγγραφέα και του ιστολογίου πρώτης δημοσίευσης [Σύνδεσμος Κληρικών Χίου]
http://iersynklellados.blogspot.gr/2013/03/blog-post_30.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου