Ἱερέας μέ 10 παιδιά. Πῶς ἡ Κυβέρνηση συνθλίβει τίς πολύτεκνες οἰκογένειες!

 

Πατήρ Σταύρος Τρικαλιώτης. Εφημέριος του ιερού ναού Αγίας Παρασκευής στην ομώνυμη πόλη και υπεύθυνος στο παρεκκλήσι «Άγιοι Ανάργυροι» (στην περιοχή Πευκάκια) που υπάγεται στον ίδιο ιερό ναό. 

Ο ιερέας είναι πατέρας 10 παιδιών. Ζει με την πρεσβυτέρα στην Αγία Παρασκευή. Έχουν έξι (6) αγόρια και τέσσερα (4) κορίτσια. To μικρότερο 9 ετών και το μεγαλύτερο 27.

Η οικογένεια του πατρός Σταύρου στέλνει στην Πατρίδα 6 φαντάρους για την υπεράσπιση των συνόρων της χώρας. Τι κάνει όμως η Πατρίδα;

Ο ένας γιος τους, σπουδάζει στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Ο άλλος, έδωσε πρόσφατα Πανελλήνιες εξετάσεις και πήγε πολύ καλά. Οι δύο κόρες έχουν πάρει πτυχίο Φιλολογίας αλλά είναι άνεργες.

Άλλος γιος παίρνει πτυχίο από την Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών, ο άλλος είναι απόφοιτος της ΑΣΠΕΤΕ (της παλαιάς ΣΕΛΕΤΕ) στο τμήμα Δομικών Έργων κι ένας ακόμη, είναι φοιτητής στο Πανεπιστήμιο, στο τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας. Τα άλλα τρία παιδιά είναι στη Μέση εκπαίδευση η μία κόρη και τα άλλα δύο παιδιά , στο δημοτικό.

Η παπαδιά είναι καθηγήτρια-φιλόλογος και διδάσκει σε εσπερινό Λύκειο Ν. Ιωνίας. Το πρωί φροντίζει το νοικοκυριό στο σπίτι, διορθώνει τα γραπτά των μαθητών της και το βράδυ διδάσκει στο σχολείο! Μάνα-ηρωίδα.

Φίλες και φίλοι διαβάστε πώς επιβιώνει μια 11μελής, υπερ-πολύτεκνη οικογένεια ενός ιερέα, κάτω από τα φρικτά μνημόνια και τις συνεχείς περικοπές μισθών κι επιδομάτων!

Ακολουθεί η συνέντευξη στον Μάκη Βραχιολίδη

Δεν υπάρχουν πολλές οικογένειες με 10 παιδιά στην Ελλάδα.

Μας δίνει δύναμη ο Θεός.

Εδώ και 3 χρόνια η χώρα ζει κάτω από το ζυγό των μνημονίων και του ελέγχου της τρόικας. Εσείς γέροντα, ως οικογενειάρχης έχετε υποστεί μεγάλες μειώσεις.

Όπως όλος ο κόσμος έτσι και ο κλάδος των πολυτέκνων στον οποίο ανήκω, έχει υποστεί ακόμη περισσότερα βάρη διότι επλήγη και στα κοινωνικά επιδόματα που δίνονταν, τα οποία κόπηκαν και σε άλλες παροχές που είχαμε και δεν έχουμε πλέον.

Αναρωτιέται ο κόσμος,  πώς μπορεί να επιβιώσει σήμερα στην Ελλάδα μια 10μελής-πολύτεκνη οικογένεια, την ώρα μάλιστα που κάθε επιπλέον παιδί θεωρείται επιπρόσθετο τεκμήριο;

Πάρα πολύ δύσκολα. Προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να εξοικονομήσουμε χρήματα, τα οποία δεν εξοικονομούνται.

Από στερήσεις, προφανώς.

Από πολλές στερήσεις. Κοιτάμε συνεχώς τις τιμές στο Super Market, έχουμε μειώσει κατά πολύ τις δαπάνες μας. Κάνουμε αιματηρές οικονομίες και στα παιδιά αλλά και έχουμε περιορίσει στο ελάχιστο τις μετακινήσεις μας με το αυτοκίνητο.

Θα ήμουν αγενής αν ρωτούσα με πόσα χρήματα τα βγάζετε πέρα;

Με δυο μισθούς κουτσουρεμένους. Οι αποδοχές μας, οι δικές μου και της πρεσβυτέρας, έχουν μειωθεί περισσότερο από το 1/3 και με αυτά που μας μένουν αναγκαζόμαστε να πληρώσουμε και τα χαράτσια και να ζήσουμε ως πολύτεκνη οικογένεια.

Βρεθήκατε κι εσείς σε δύσκολη θέση, όπως πολύς κόσμος που απευθύνεται σε ενεχυροδανειστήρια για να εξαργυρώσει τα τιμαλφή του προκειμένου να μπορέσει ν’ ανταπεξέλθει;

Είναι γεγονός. Είχαμε κάτι λίρες τις οποίες τις δώσαμε όσο-όσο για να μπορέσουμε ν’ αντέξουμε στα έξοδα και τα χαράτσια.

Αυτό όμως κάποια στιγμή θα τελειώσει, έτσι δεν είναι;

Ήδη έχει τελειώσει. Δεν υπάρχει τίποτε.

Δεν αισθάνεστε ότι αυτή η κατάσταση θα οδηγήσει στο να χάσει ο κόσμος τα σπίτια του;

Όλα αυτά οδηγούν σε αδιέξοδο και το μόνο που μας κρατά είναι η πίστη στο Θεό, η ελπίδα σε ένα καλύτερο αύριο.

Σαν λαός έχουμε βρει διεξόδους και έχουμε περάσει πολύ δύσκολες περιόδους, αλλά όπως στην κατοχή υπήρχαν οι μαυραγορίτες που εκμεταλλεύτηκαν τις καταστάσεις  το ίδιο συμβαίνει και σήμερα.

Υπάρχουν κάποιοι που επωφελούνται για τον εαυτό τους σε βάρος του συνόλου.

Ως ενεργός πολίτης, αισθάνεστε οργή και αγανάκτηση;

Όχι, δεν θα έλεγα οργή, διότι και από την ιδιότητά μου δεν πρέπει να έχω τέτοια αισθήματα. Απορία, έκπληξη και νηφάλιο προβληματισμό εκφράζω, πώς οι ελπίδες και τα όνειρα των Ελλήνων καταστρέφονται μέσα σε λίγα χρόνια.

Προσπαθώ να συνθέσω το παζλ πώς φτάσαμε ως εδώ, αλλά δεν βγαίνει. Και σε μια φάση που τα παιδιά χρειάζονται τους γονείς και η ίδια η οικογένεια χρειάζεται τους γονείς, γίνονται όλα αυτά που συνθλίβουν πολλές οικογένειες.

Ένας Έλληνας πατριώτης θα μπορούσε να κάνει αυτά που πράττουν τα τελευταία χρόνια οι πολιτικοί μας ηγέτες, θέτοντας σε κίνδυνο την Πατρίδα και τον ελληνικό λαό;

Δεν θέλω να υπεισέλθω σε λεπτομερή κριτική της πολιτικής. Νομίζω πάντως ότι το βασικότερο πρόβλημα είναι η εθνική μας ανεξαρτησία η οποία βάλλεται από τα μνημόνια που υπογράφονται και από τη γενικότερη  κατάσταση που επικρατεί.

Ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος έχει προβληματιστεί και τα έχει πει δημόσια και προσπαθεί με τους χαμηλούς τόνους που τον διακρίνουν, να συμπαρασταθεί όσο γίνεται στον ελληνικό λαό που πένεται.

Και η βοήθεια της Εκκλησίας αυτή την εποχή με τα συσσίτια,  προσφέρει στήριγμα και ανακούφιση στον κόσμο.

Τα παιδιά σας,  εκφράζουν οργή και αγανάκτηση μέσα στο σπίτι;

Όχι. Θα έλεγα μάλιστα ότι έχουν μια αισιοδοξία. Παρ’  τα όσα υφίστανται τα παιδιά, δέχονται να υποστούν μειώσεις σε όσες παροχές τους δίνουμε ως γονείς και εκφράζουν την ελπίδα ότι κάτι καλύτερο θα ανατείλει στη ζωή τους.

Πέραν από τις αυτοκτονίες που βλέπουμε, πιστεύω ότι γενικά η νεολαία έχει ελπίδα, δεν την έχει χάσει.

Η ελληνική κοινωνία έχει την οικογένεια που στηρίζει πολύ τα παιδιά. Γι’ αυτό αντέχει ακόμη ο λαός, διότι έχει το στήριγμα της οικογένειας.

Κι εκεί πρέπει να επικεντρώσει το ενδιαφέρον του ο Έλληνας: στην οικογένειά του, διότι η κρίση πλήττει τον θεσμό της οικογένειας.

Νομίζω  πάτερ ότι αυτοί που θέλουν να πλήξουν τους Έλληνες, λένε ότι «εάν πλήξουμε την οικογένεια, τον πολιτισμό, τη θρησκεία και την ιστορία των Ελλήνων, τότε καταστρέψαμε το έθνος τους». Και αυτό επιδιώκουν, πάτερ.

Είναι αλήθεια ότι εάν οι οικογένειες δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα χαράτσια και βγει στον πλειστηριασμό η περιουσία και τα σπίτια τους, τότε θα έχουμε πολύ άσχημα πράγματα.

Τότε διαλύονται και οι οικογένειες!

Απεύχομαι να έχουμε κοινωνικές εκρήξεις  και κοινωνικές επαναστάσεις άσχημες. Ακόμη δεν έχουν φανεί τόσο πολύ οι επιπτώσεις της κρίσης, τώρα αρχίζουν να φαίνονται.  

Στα Κυριακάτικα κηρύγματά σας ή στους ανθρώπους που έρχονται και εξομολογούνται σε σας, τι διεξόδους τους δίνετε; Έχετε δυσκολία σε σχέση με προηγούμενες χρονιές; Ο λόγος σας πώς γίνεται περισσότερο πιστευτός;

Ο λόγος της Εκκλησίας είναι πάντα παρηγορητικός και παραμυθητικός. Συμβουλεύουμε, ο κόσμος να κάνει περισσότερο υπομονή, ότι θα έρθουν καλές μέρες και προσπαθούμε να καταλαγιάσουμε το θυμό, τη θλίψη και το αδιέξοδο που έχει ο κόσμος, προσπαθώντας να αποτρέψουμε αρνητικές συμπεριφορές και αυτοκτονίες, που σε τελική ανάλυση πλήττουν την δομή της κοινωνίας μας.

Γίνεστε συχνά κοινωνός τέτοιων δύσκολων περιπτώσεων; Ανθρώπων δηλαδή που έρχονται κοντά σας γιατί φτάνουν στην απόγνωση και στα όρια της αυτοκτονίας; 

Βεβαίως. Και στον ιερό ναό Αγίας Παρασκευής που υπηρετώ, εκεί είναι γεμάτο επαίτες, απελπισμένοι άνθρωποι, αλλοδαποί και Έλληνες αξιοπρεπείς που χτυπάνε την πόρτα της Εκκλησίας και ζητάνε μια βοήθεια.

Η Εκκλησία βέβαια φροντίζει να δίνει σε όλους τους ανθρώπους αλλά δεν μπορεί να ανταποκριθεί όπως παλαιότερα, διότι αυτά που έχει επιμερίζονται σε περισσότερα κομμάτια σε όλο τον κόσμο.

Η κοινωνική αλληλεγγύη της Εκκλησίας δηλαδή μπορεί να υποχωρήσει ακόμη περισσότερο;

Η Εκκλησία αυτό που μπορεί, δίνει. Μην ξεχνάτε όμως ότι και τα έσοδα της Εκκλησίας έχουν μειωθεί πάρα πολύ, είτε από τα ενοίκια που εισπράττει, είτε από τα παγκάρια τα οποία σύμφωνα με έρευνες έχουν υποστεί μείωση 30%-40%.

Και την ίδια ώρα η Κυβέρνηση ζητεί περισσότερη φορολόγηση της Εκκλησίας.

Η Εκκλησία είναι ο μόνος φορέας που στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και θα ήταν άστοχο να πληγεί η Εκκλησία και να φερθεί η Πολιτεία ως κακιά μητριά απέναντί της.

Με όσα έχετε δει να διαδραματίζονται στον τόπο μας τα τελευταία τρία χρόνια, φοβάστε για το μέλλον της Πατρίδας μας;

Ανησυχώ, δεν φοβάμαι. Εάν όμως ο ελληνικός λαός είναι κοντά στην Εκκλησία και ακούει τον λόγο που εκπέμπει η Εκκλησία, εάν επανέλθει εν μετανοία στη ζωή που πρεσβεύει η Εκκλησία, τότε δεν έχω να φοβάμαι τίποτε.

Η ζωή που επαγγέλλεται η Εκκλησία δίνει λύση σε αυτά τα αδιέξοδα, ενισχύει την αλληλεγγύη και καλλιεργεί την πραγματική αγάπη μεταξύ των ανθρώπων.

Και σε άλλους χώρους βλέπουμε να γίνονται προσπάθειες κοινωνικής συμπαραστάσεως αλλά όταν λείπει ο Χριστός όλα αυτά περιορίζονται σ’ έναν στείρο ανθρωπισμό και στέκουν μακριά από την αληθινή χριστιανική αγάπη της Εκκλησίας μας.

Η κρίση έφερε τον κόσμο πιο κοντά στην Εκκλησία;

Οπωσδήποτε και το βλέπουμε καθημερινά. Ο λόγος των ιερέων πιάνει τόπο στις ψυχές των ανθρώπων. Η Εκκλησία μαζί με το στρατό και τη Δικαιοσύνη, είναι οι φορείς που εμπιστεύεται περισσότερο ο κόσμος εν αντιθέσει με τους πολιτικούς τους οποίους απαξιώνει.

Θεωρείτε ότι είναι δοκιμασία από το Χριστό αυτό που βιώνει ο Έλληνας;

Είναι ένα είδος δοκιμασίας διότι μην ξεχνάτε ότι την περίοδο της ευμάρειας ήμασταν πολύ απομακρυσμένοι από τον Θεό, ήταν γεμάτα τα κέντρα διασκεδάσεως και ο κόσμος είχε επιδοθεί σ’ έναν πλουτισμό.

Δυστυχώς, όταν ο άνθρωπος έχει όλα τα καλά κάπου ξεχνάει το Θεό και η κρίση που βιώνει σήμερα ο Έλληνας βοηθά στον επαναπροσδιορισμό των πνευματικών του κριτηρίων.

Δεν θα θέλατε οι πολιτικοί να επικαλούνται το όνομα του Χριστού; Δεν γίνεται όμως αυτό…

Ευχής έργο θα ήταν να γίνεται αυτό. Υπάρχουν πολιτικοί που ενστερνίζονται τις ιδέες και τις αξίες του χριστιανισμού, παρ’ όλα αυτά όμως, όπως ο κόσμος κείται εν τω πονηρώ και οι άρχοντες του κόσμους τούτου διολισθαίνουν σε καταστάσεις που δείχνουν ότι δεν έχουν πραγματική αγάπη στο Θεό.

Ενώ στα λόγια δείχνουν ότι είναι κοντά στην Εκκλησία με τις ενέργειές τους αποδεικνύουν ότι είναι μακριά από την Εκκλησία μας.

Ελπίζετε στην παρούσα πολιτική ηγεσία για ένα καλύτερο αύριο;

Η ελπίδα μας είναι ο Χριστός.

Απευθύνετε όμως ένα μήνυμα προς τους πολιτικούς μας ηγέτες.

Θα ήθελα να τους προβληματίσω: ν’ ανοίξουν την Αγία Γραφή για να καταλάβουν ότι δεν είναι παντοτινοί επί της γης και ότι έχουν ημερομηνία λήξεως.

Θέλω δε να τους θυμίσω ένα αρχαίο ρητό του Αγάθωνα (450-400 π.Χ.) ‘‘Τον άρχοντα τριών δει μεμνήσθαι∙ πρώτον μεν ότι ανθρώπων άρχει∙ δεύτερον κατά νόμους άρχει∙ τρίτον ότι ουκ αεί άρχει’’.

Σε ελεύθερη μετάφραση, πάει να πει: Ο άρχων πρέπει να έχει κατά νουν τρία πράγματα: πρώτον, ότι διοικεί ανθρώπους (με τις ατέλειες και τις αδυναμίες τους, με παράπονα δίκαια ή και παράλογα, αλλά πάντως πνευματικά όντα και όχι ζώα), δεύτερον, ότι διοικεί σύμφωνα με τους υφιστάμενους νόμους της Πολιτείας (γραπτούς και άγραφους) και συνεπώς είναι απαράδεκτο να εκτρέπεται σε υπερβασίες, αυθαιρεσίες και αδικίες και, τρίτον, ότι δεν είναι αιώνιος άρχων, κάποτε θα εκπέσει της αρχής και πρέπει ως εκ τούτου, να είναι πολύ προσεκτικός, ώστε όταν απομακρυνθεί από την εξουσία να έχει αφήσει αγαθές εντυπώσεις, τόσο για τις ικανότητές του, όσο και για τις αρετές του.

 http://www.romfea.gr/ektakta-nea-2/17845-10