Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Παρασκευής 01-11-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορνθίους Α΄ κεφ. ιβ΄ 27 - ιγ΄ 8

ιβ΄ 27 - ιγ΄ 8

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ι΄ 5 - 8    

Ι΄ 5 - 8
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι καί ἡ φιλαργυρία_mp3

Π. Σάββας 2013-10-31_Οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι καί ἡ φιλαργυρία_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 31-10-2013 (Κήρυγμα στό Πανηγυρικό Ἑσπερινό τῆς ἑορτῆς στόν Ἱ.Ν. Ἁγ. Ἀναργύρων Γιαννιτσῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἡ ἐχθρική ἀντιμετώπιση τοῦ μοναχισμοῦ

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

Β΄ Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Ἡ ἐχθρική ἀντιμετώπιση τοῦ μοναχισμοῦ.

Κατά τόν 19ο αἰῶνα τό νεοσύστατο Ἑλληνικό κράτος, ὑποτασσόμενο στά δυτικά ἀλλοτριωμένα καί ἀλλοτριωτικά πρότυπα τοῦ Διαφωτισμοῦ καί τῆς Γαλλικῆς ἐπανάστασης, ἐπεδίωξε νά ἐξευρωπαϊστεῖ μέ σκοπό τήν δῆθεν πρόοδο καί τόν ἐκσυγχρονισμό του. Αὐτή ἡ τακτική βέβαια ἐπηρέασε καταλυτικά τήν πορεία τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καί εἰδικότερα τοῦ μοναχισμοῦ.

«Ὁ κρατικός ἐκδυτικισμός πού ἐπιδιώχθηκε, ὅπως ἔχει ὑπογραμμιστεῖ¹³¹, δέν θά μποροῦσε νά ἐπιτευχθεῖ σε καμμία περίπτωση χωρίς ἐπιβολή δυτικῶν προτύπων στήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία διαφοροποιοῦσε ριζικά τίς ὀρθόδοξες ἐθνότητες τῆς Ἐθναρχίας ἀπό τήν πολιτισμική Παράδοση τῆς Εὐρώπης (πρᾶγμα ποὺ δὲν ἐξυπηρετοῦσε τὸν πονηρὸ αὐτὸν σκοπό). Ἡ δέ κατά τῆς Ὀρθοδοξίας “ἐπιβουλή” –γιά νά χρησιμοποιήσω τόν δικαιωμένο ἀπό τά πράγματα ὅρο τοῦ Κοσμᾶ Φλαμιάτου– ἐπικεντρώθηκε στόν μοναχισμό, τὸν χῶρο ποὺ συνεχίζει μέ αὐθεντικότητα τήν δομή καί τόν τρόπο λειτουργίας τῆς πρωτοχριστιανικῆς Ἐκκλησίας¹³².

Πόλεμος μέ τή σάρκα. Ὅσιος Νήφων Ἐπίσκοπος Κωνσταντιανῆς

 Πόλεμος μέ τή σάρκα 
 Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν

Δέν ἔχασε καιρό ὁ πονηρός.  Σέ λίγες μέρες ρίχνεται πάλι στό Νήφωνα, φλογίζοντας κι ἐρεθίζοντάς τον τώρα μέ πορνικούς λογισμούς. Ὁ ὅσιος ὅμως, καταλαβαίνοντας πώς ἦταν δαιμονικός πόλεμος μονολόγησε:
-Πάλι τά ἴδια, ταλαίπωρε Νήφων! Ἀπ’ τήν ἀρχή πάλι!...
Κι ἀπό κείνη τή μέρα ἄρχισε νά τρώει μονάχα ξερό ψωμί, ἐκτός ἀπ’ τά Σαββατοκύριακα. Ἔπειτα ἔτρωγε μόνο φροῦτα ὁλόκληρη τήν ἑβδομάδα.  Καί μετά ἔτρωγε μέρα παρά μέρα.  Κάποτε ἔμενε νηστικός μέχρι καί μία ἑβδομάδα, χωρίς νά πίνει οὔτε νερό.  Μ’ αὐτόν τόν τρόπο δάμαζε σκληρά καί ταπείνωνε τή σάρκα του.  Συνήθιζε μάλιστα νά λέει:
-Ἄς ὑποθέσουμε, πώς ἕνας ἄνθρωπος νηστεύει σαράντα μέρες. Ἕνας ἄλλος πάλι τρώει κανονικά ὅλη τήν ἑβδομάδα, δέν πίνει ὅμως καθόλου νερό. Ἔ, λοιπόν, ὁ δεύτερος κάνει σκληρότερη ἄσκηση ἀπό τόν πρῶτο. Γιατί, ὅποιος τρώει χωρίς νά πίνει νερό, βασανίζεται φοβερά.  Καμίνι ἀνάβει στά σπλάχνα του! Ὅποιος ὅμως νηστεύει καί τό ψωμί καί τό νερό, ἔχει ἀγώνα εὐκολότερο. Γι’ αὐτό καί δέν μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τόν πρῶτο.

Οἱ «θέσεις» τοῦ Χριστιανισμοῦ γιά τόν πλοῦτο.

Του Ν. Θ. Μπουγάτσου από το βιβλίο «Καπιταλισμός και Ορθόδοξος Χριστιανισμός»

Οι «θέσεις» του Χριστιανισμού για τον πλούτο (πρόχειρα και συντομότατα) είναι οι εξής:

1. Τρόποι αποκτήσεως του πλούτου. Η πλεονεξία, η κληρονομιά ή κάποια βία (π.χ. πόλεμος), λέει ο Χρυσόστομος είναι αιτία πλουτισμού. Αλλά «αυτός που επίμονα επιθυμεί τον πλουτισμό, λέει ο Θεοδώρητος ο Κύρου, και τα πάντα χρησιμοποιεί για να τον αποκτήσει, δεν θα κορέσει την επιθυμία του ποτέ».

2. Ο πλούτος είναι του Θεού. «Του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής», γράφει ο Δαυίδ κι επαναλαμβάνει ο Παύλος. Αφού «η ψυχή σου δεν είναι δική σου, λέει ο Χρυσόστομος, πως τα χρήματα είναι δικά σου;... Τα πλούτη δεν είναι δικά μας, αλλά, του Δεσπότη (Χριστού)».

3. Ο Θεός επιτρέπει τον πλούτο. Ο άνθρωπος, λέει ο Χρυσόστομος, γίνεται πλούσιος γιατί ο Θεός του δίνει ή στους περισσότερους γιατί ο Θεός το επιτρέπει. Οι Καλβινιστές, υποστηρίζουν κατά τον Βέμπερ πως ο πλούτος πάντοτε είναι ευλογία Θεού. Ενώ η Ορθόδοξη άποψη (ο Χρυσόστομος) δέχεται πως ορισμένες φορές ο Θεός απλώς ανέχεται τον ανήθικο πλουτισμό.

Ἕνας ἡρωϊκὸς ἱερομάρτυς. Μιχαὴλ Μιχαηλίδη

Ἕνας ἡρωϊκὸς ἱερομάρτυς

 Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Bρισκόμαστε στά πρῶτα χρόνια τῶν φοβερῶν διωγμῶν τῶν Ρωμαίων αὐτοκρατόρων. Λίγα χιλιόμετρα πιό πέρα ἀπ᾽ τήν ἀρχαία Ἀμαθούντα τήν πόλη τοῦ ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Ἐλεήμονα καί τοῦ Ἁγίου Τύχωνα- δυτικά πρός τήν Πάφο τῆς Κύπρου, συναντάει κανείς τό Κούριο. Ἐκεῖ ἀκριβῶς, σώζεται τό ἀρχαῖο θέατρο καί τό στάδιο τῆς πόλης.
 Μυριάδες οἱ μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ σ’ ὅλη τή ρωμαϊκή αὐτοκρατορία. Δέν ἦταν δυνατό νά ἐξαιρεθεῖ καί ἡ ἑλληνική Κύπρος μας, ἡ ὁποία μάλιστα, ὀνομάστηκε "νῆσος τῶν ἁγίων". Στίς μέρες τοῦ φοβεροῦ Διοκλητιανοῦ (284-304), ἐπίσκοπος στό Κούριο, ἦταν ὁ Φιλονείδης.
Ἄξιος ποιμένας, μέ ἀποστολικό ζῆλο καί φλογερή καρδιά. Μέ τό διάταγμα τοῦ αὐτοκράτορα, οἱ φυλακές γέμισαν. Ἦρθε καί τοῦ Φιλονείδη ἡ σειρά. Τό περίμενε. Ἦταν ἕτοιμος γιά τό στίβο. Στό κελλί βρῆκε κι ἄλλους τρεῖς χριστιανούς, πνευματικά του παιδιά.

12-10-2013 Ἡμερίδα Π.Ε.Θ. Ὁμιλία Χρήστου Ρώμα

12-10-2013 Ημερίδα Π.Ε.Θ για τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών.

Ομιλία Χρήστου Ρώμα

http://anavaseis.blogspot.gr/2013/10/12-10-2013_17.html

Ἀπό τήν σοφία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Χρυσοστομικά μαργαριτάρια

*Όταν διαφθαρούν οι άρχοντες, οι σύμβουλοι, οι δικαστές, οι ιερείς, τίποτε πλέον δεν υπάρχει, που θα μπορέσει να εμποδίσει τον λαόν να καταστραφεί.

*Τα πουλιά έχουν φτερά για να αποφεύγουν τις παγίδες και οι άνθρωποι το λογικό για να αποφεύγουν τα αμαρτήματα.

*Δεν θα χρειαζότανε λόγια, αν έλαμπε η ζωή μας. Δεν θα χρειαζότανε δάσκαλοι, αν επιδεικνύαμε έργα. Κανείς δεν θα παρέμενε άπιστος, αν εμείς είμασταν πραγματικοί Χριστιανοί.

*Να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, για να μάθουμε να σεβόμαστε και τον Θεό. Εκείνος που είναι θρασύς στους ανθρώπους, είναι θρασύς και στον Θεό.

*Μη μου δείχνεις τον αθλητή την ώρα της προπονήσεως, αλλά την ώρα του αγώνα. Μη μου δείχνεις την ευλάβειά σου την ώρα που ακούς τα θεία λόγια, αλλά την ώρα της έμπρακτης εφαρμογής.

Ὁ πειρασμός τῆς… «Μιάς φοράς»! Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Ὁ πειρασμός  τῆς… «Μιάς φοράς»!

 Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος 

«Ἐπιτέλους, μεγάλωσες. Δὲν εἶσαι παιδάκι. Ἔλα στὴν παρέα μας. Πᾶμε στὸ μπάρ, στὸ κλάμπ… Ἔλα νὰ κάνεις παρέα μὲ τὶς φίλες καὶ τοὺς φίλους μας. Δοκίμασε καὶ τὸ τσιγάρο. Ἄφησε πιὰ τούς… παπάδες καὶ τοὺς Ἁγίους. Δοκίμασε μόνο μία φορά. ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ. Κι ἔπειτα μὴ ἔρχεσαι πάλι…».

* * *

 Τὴν προσέξατε τὴν… «συμβουλὴ» τοῦ «φίλου»; Μόνο μία φορά, λέει. Κι ὄχι ἄλλο! Ἀλλὰ πόσο ἑλκυστικὸ εἶναι αὐτὸ τὸ ἐπιχείρημα! Ἀληθινὸ δόλωμα. Ἀλλὰ κι ἐμεῖς, πόσες φορὲς ἀπὸ μόνοι μας, δὲν ἐπαναλαμβάνουμε αὐτὴ τὴ φράση στὸ νοῦ μας καὶ πολλὲς φορὲς μάλιστα; Ἔρχεται σὰν πειρασμός. Λέμε γιὰ παράδειγμα: «Τί ἆραγε ἔχω νὰ πάθω ἂν πάω, ἂν δοκιμάσω μία φορά; Ἀφοῦ τὸ ‘χω πάρει ἀπόφαση. Δὲν πρόκειται νὰ τὸ ἐπαναλάβω. Ἔπειτα, θὰ ᾽χω καὶ μία σχετικὴ πεῖρα. Δὲν θὰ μπορεῖ νὰ μοῦ μιλήσει κανείς. Γιατί θὰ τὰ ἔχω δοκιμάσει ὅλα. Δηλαδή, ἡ δοκιμὴ ποὺ γίνεται μόνο μία φορά, εἶναι ἀκίνδυνη καὶ μᾶλλον ὠφέλιμη»!

Γέροντας Ραφαήλ-Νέα Σκήτη,Τό μυστικό πού μοῦ εἶπε ὁ γέροντας Παϊσιος

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΡΑΦΑΗΛ - ΝΕΑ ΣΚΗΤΗ TO ΜΥΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2013/10/to.html

Διδαχαί περί ἐλεημοσύνης

Διδαχαί περί ἐλεημοσύνης

Ἅγιος Νεκτάριος μιλώντας γιὰ τὴν ἐλεημοσύνη ἀναφέρει: «Ἡ ἐλεημοσύνη εἶναι πράξη ἀγαθῆς προαιρέσεως. Ἡ ἐλεημοσύνη εἶναι ὑπαγόρευση ἀγαθῆς καρδίας, ποὺ ἀγαπάει τὸν πλησίον της. Ἡ ἐλεημοσύνη εἶναι δικαιοσύνη, ποὺ ἀποδίδει τὰ ὀφειλόμενα σὲ ὅσους τὰ ἔχουν ἀνάγκη.
Γιατί ὅποιος ἔχει λάβει τὰ ἀγαθὰ ἀπὸ τὸν Θεό, γίνεται διαχειριστὴς καὶ οἰκονόμος αὐτῶν. Ἡ ἐλεημοσύνη εἶναι ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, τῆς ὁποίας τὴν ἐκπλήρωση ζητάει ὁ Θεὸς περισσότερο ἀπὸ θυσίες κι ὁλοκαυτώματα.
Στὰ ἔργα τῆς ἐλεημοσύνης ὑπάγονται κι ὅσα γίνονται χάρη τῆς πνευματικῆς καὶ ἠθικῆς μορφώσεως καὶ ἀναπτύξεως τοῦ πλησίον. Ἡ ἐλεημοσύνη θὰ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν καὶ θὰ σώσει ἀπὸ τὸν θάνατο»1.

Οπτικό Αγιολόγιο 31 Οκτωβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 31ης Οκτωβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

«Ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί ἀλλά μέ κάθε λόγο τοῦ Θεοῦ».

" καί ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς πρός αὐτόν λέγων· γέγραπται ὅτι
οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπί παντί
ῥήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ ".
(Λουκ. δ΄: 4)

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 31-10-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ιστ΄ 1 - 16

ιστ΄ 1 - 16

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιβ΄ 46 - 50 & Ιγ΄ 1 - 3  

Ιβ΄ 46 - 50 & Ιγ΄ 1 - 3
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

A. El ecumenismo es παναίρεση panherejía o herejía universal, la peor. B. Los divinos cánones apostólicos sobre las herejías y el ecumenismo

A´

El ecumenismo es παναίρεση panherejía o herejía universal,

Los santos Padres de los tres primeros siglos en general. (a) Queridos cristianos míos, no tengo tiempo suficiente para deciros muchas características sobre los Padres de los primeros tres siglos. Os diré sólo dos o tres y os ruego que pongan mucha atención.

En principio, cristianos míos, en los tres primeros siglos, nuestros hermanos cristianos eran perseguidos. Son años de persecuciones. Ríos de sangre de los héroes de nuestra fe. Los primeros años demostraron que la prenda de nuestra Iglesia está rojísima (de sangre), como dice un tropario: “nuestra Iglesia está adornada de púrpura y de lino fino”. Pero a pesar de las horribles persecuciones, la Iglesia nunca tuvo miedo, sino que reunía a sus hijos en un lugar secreto, muchas veces bajo de la tierra (las catacumbas) y todos juntos celebraban el culto a Cristo Dios. Y no sólo esto, también psalmodiaban, en otro kerigma anterior hemos visto los himnos que cantaban los cristianos de los tres primeros siglos.

Ἡ ἐχθρική πολιτική κατά τῶν κοινοτήτων-Ἐνοριῶν

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

Β΄ Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Ἡ ἐχθρική πολιτική κατά τῶν κοινοτήτων-Ἐνοριῶν

Μέ τήν ἐπέλευση τῆς βαυαροκρατίας καί τήν ἐπέλαση τοῦ δυτικοῦ παπικοῦ-προτεσταντικοῦ πνεύματος, βάλλεται τό κοινοτικό-ἐνοριακό σύστημα. «Οἱ κοινότητες βρέθηκαν ὑπὸ διωγμὸ μετὰ τὴν ἵδρυση τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους καὶ τὴν ἐπιβολὴ προτύπων ξένων πρὸς τὴν ἐπιχώρια Παράδοση. Οἱ κοινότητες διαλύονται τὸ 1833 μὲ νόμο τοῦ κράτους! Οἱ πολίτες πλέον οὔτε συνέρχονται, οὔτε συνεταιρίζονται, οὔτε συναποφασίζουν. Στὴν θέση τῶν αἱρετῶν ἀρχόντων τους διορίζονται μισθοδοτούμενοι κρατικοὶ ὑπάλληλοι, τοπάρχες νόθων διοικητικῶν περιφερειῶν. Ἡ νεωτερικὴ φραγκοκρατία, μὲ τὸν μεταπρατικὸ παρασιτισμὸ της, κατέστρεψε τὶς παραγωγικὲς βάσεις τῶν κοινοτήτων, σκορπίζοντας τὸν πληθυσμὸ τους ἀνέστιο στοὺς τέσσερις ἀνέμους»¹²⁸.

Γιά τό ὅτι ἡ πλάνη ὀφείλεται σέ ἀμέλεια

Αλλά γιατί να πλανηθεί ο πρώτος άνθρωπος; Γιατί με την πρώτη δοκιμασία που ήρθε ηττήθηκε αμέσως το ηθικό του αυτεξούσιο; Μήπως δεν ήταν αρκετά ισχυρός για να αντισταθεί και να υπομείνει την δοκιμασία; Όχι βέβαια! Διότι ο Θεός ουδέποτε παραχωρεί να πειρασθεί ο άνθρωπος παραπάνω από τη δύναμή του. Η δικαιοσύνη του Θεού δεν επιτρέπει τέτοια δοκιμασία. Η δοκιμασία είναι ανάλογη με τη δύναμη και την αντίσταση. Αλλά τότε, γιατί νικήθηκε; Ο λόγος της ήττας βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο∙ διότι αν και υπήρχε μέσα του η δύναμη της αντίστασης , δεν έκανε χρήση αυτής. Και ποιο ήταν το αίτιο αυτής της παράλειψης; Η αμέλεια! Η αμέλεια προς το καθήκον. Ο άνθρωπος είχε καθήκον να ανυψώνεται προς τον Θεό ∙ να οδηγεί τον νου του μόνο προς Εκείνον και όχι να αναζητά την ευχαρίστηση στις απολαύσεις των δημιουργημάτων.

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς:Στόν ἀρχειοφύλακα Μπράνισλαβ Ν., πού ρωτᾶ ἄν εἶναι καλύτερος ὁ αἰφνίδιος θάνατος

Άκουσες πως μερικοί επιθυμούν τον αιφνίδιο θάνατο. Αφού ο θάνατος είναι να έρθει τουλάχιστον ας είναι αιφνίδιος, ώστε να δώσει μία κι έξω τέλος σ’ αυτή τη ζωή. Καλύτερα έτσι παρά να βασανιζόμαστε από τις αρρώστιες και να βασανίζουμε τους άλλους. Η προσμονή του θανάτου είναι φοβερό πράγμα ενώ ο απρόσμενος θάνατος δεν είναι τίποτα. Στο χωριό μας ένα αυτοκίνητο χτύπησε μια γυναίκα και τη σκότωσε. Αυτό το γεγονός έδωσε αφορμή για διάφορες συζητήσεις. Κάποιοι ισχυρίζονταν ότι τέτοιου είδους θάνατος είναι καλύτερος. Κάποιος μάλιστα είπε για τον θάνατο το εξής: ας έρθει, αρκεί να μην μας δαγκώσει! Γι’ αυτό γράφεις και ζητάς μια εξήγηση.

Διδασκαλία τοῦ γέροντα Φιλαρέτου (ἡ Εὐχή – Γεροντικό)

 Αφού τέλειωσε τη θερμή προσευχή του αυτή, τότε, όπως μου αφηγήθηκε ό αδελφός Δανιήλ, άρχισε να κάνει διδαχή με θείες θεωρίες, με υποθήκες αρετής και με θεια επιτεύγματα.
 Δηλαδή μας είπε, πώς, και με ποιο τρόπο μπορούμε να αρχίσομε τη νοερά προσευχή, με ποιο τρόπο να αποφεύγομε τις πλάνες του διαβόλου, ό οποίος με τέχνη σπέρνει τα ζιζάνια του εγωισμού και της υπερηφάνειας στο μυαλό και στην καρδιά εκείνων, πού θέλουν να αγωνιστούν και να προκόψουν στη θεία αύτη αρετή και να μπουν στον πνευματικό αγώνα, και ότι αυτοί, θα πρέπει να παλέψουν στήθος με στήθος με το διάβολο, θα συναντήσουν, μας είπε, πολλές δυσκολίες, αλλά δεν πρέπει να δειλιάσουν, παρά με ταπείνωση να επιμείνουν και να λένε όσες περισσότερες ώρες το 24ωρο μπορούνε τη θεία προσευχή το «Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με», άλλα παιδιά μου, προσέξτε αυτό πού θα σας ειπώ:

12-10-13 Ἡμερίδα ΠΕΘ. Ὁμιλία Σταύρου Μποζοβίτη

12-10-13 Ημερίδα ΠΕΘ για τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών.

Ομιλία Σταύρου Μποζοβίτη
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/10/12-10-13.html

Ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Γιά ποιό λόγο ὁ Θεός δέν ἐξαφανίζει τόν ἐχθρό τῶν ἀνθρώπων, τό διάβολο, πού ἐξαπάτησε τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα καί συνεχίζει νά πολεμάει ἄγρια ὅλους μας; εἶναι ἕνα ἐρώτημα καί συνάμα μιά ἀξίωση πολλῶν.

Κυριακή Ε’ Λουκᾶ / Λουκ. ιστ’ 19-31_Ὁμιλία εἰς τόν πλούσιον καί τόν Φτωχόν Λάζαρον_Ἀστερίου Ἀμασείας_mp3

Π. Σάββας 2011-10-30_Ὁμιλία εἰς τόν πλούσιον καί τόν Φτωχόν Λάζαρον_Ἀστερίου Ἀμασείας_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 30-10-2011 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἡ Ἑλληνικὴ Ἐποποιΐα 1940-1941

Ἡ Ἑλληνικὴ Ἐποποιΐα 1940-1941

...διότι μόνοι ἐμεῖς, (οἱ Ἕλληνες) ἀντίθετα ἀπὸ τοὺς βαρβάρους,
δὲν μετροῦμε ποτὲ τὸ πλῆθος τοῦ ἐχθροῦ στὴν μάχη. [Αἰσχύλος]

---

Διάρκεια Ἀντιστάσεως

Ἡ Ἑλλὰς εἶναι ἡ μοναδικὴ χώρα ποὺ ἀναγκάστηκε νὰ ἀντιμετωπίσει τοὺς στρατοὺς τεσσάρων χωρῶν ταυτοχρόνως, Ἰταλίας, Ἀλβανίας, Γερμανίας, καὶ Βουλγαρίας.

Ἑλλάς	219
Νορβηγία	61
Γαλλία	43 [ὑπερδύναμη τῆς ἐποχῆς]
Πολωνία	30
Βέλγιο	18
Ὁλλανδία	4
Γιουγκοσλαβία	3
Δανία*	0
Τσεχοσλοβακία	0
Λουξεμβοῦργο	0

* Οἱ Δανοὶ παραδώθηκαν σὲ ἕναν μοτοσικλετιστὴ τοῦ Χίτλερ, ὁ ὁποῖος μετέφερε στὸν Δανὸ βασιλιὰ αἴτηση τοῦ Χίτλερ γιὰ διέλευση τῶν ναζιστικῶν στρατευμάτων, ὁ Δανὸς βασιλιὰς σὲ ἔνδειξη ὑποταγῆς παρέδωσε τὸ στέμμα του στὸν μοτοσικλετιστὴ γιὰ νὰ τὸ πάει στὸ Βερολίνο καὶ στὸν Χίτλερ...

Ἡ εἰρήνη τοῦ κόσμου καί ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ. Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου εἰς τήν ἐπέτειον τῆς 28ης Ὀκτωβρίου

Ἡ εἰρήνη τοῦ κόσμου καί ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ.
Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου εἰς τήν ἐπέτειον τῆς 28ης Ὀκτωβρίου.
Ἡ ὁμιλία πραγματοποιήθηκε στίς 28-10-2000 Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)
Πηγή ἀρχείου  arnion.gr
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/10/28_836.html

Ἡ θρησκευτικότης τῶν Ἑλλήνων. Τῆς Ἁγίας Σκέπης. (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Ἡ θρησκευτικότης τῶν Ἑλλήνων. Τῆς Ἁγίας Σκέπης (Ἑβρ. 9,1-7)

Ἀδελφοί, «εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν…» (Ἑβρ. 9,1)

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Ἡ θρησκεία μας, ἀγαπητοί μου, ἔχει ἐχθρούς, ποὺ ἀφρίζουν ἅμα ἀκούσουν τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας. Τοὺς ἐνοχλεῖ. Ἂν ἦταν στὸ χέρι τους –δὲν ξέρουμε, μπορεῖ νὰ τὸ ἐπιτρέψῃ ὁ Θεὸς σύμφωνα μὲ τὴν Ἀποκάλυψι (βλ. Ἀπ. 11,7-10· 13,3-8,12-17· 17,6)–, θὰ ἔβαζαν δυναμίτη νὰ τινάξουν ὅλες τὶς ἐκκλησίες.
Νομίζουν οἱ ταλαίπωροι, πὼς ἔτσι θὰ ξερριζώσουν τὴ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ. Πόσο σφάλλουν! «Ἱνατί ἐφρύαξαν ἔθνη, καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά;» (Ψαλμ. 2,1).
Ἡ θρησκεία μας δὲν εἶναι, ὅπως λένε μερικοί, ἐφεύρεσι τῶν παπάδων καὶ δεσποτάδων· εἶναι, ὅπως ἀποδεικνύει ἡ ἔρευνα τῆς ψυχῆς, συναίσθημα ἔμφυτο. Ὅπως ἡ μητρικὴ στοργή· ὁ Θεὸς φύτεψε στὴν καρδιὰ κάθε μάνας τὴν ἀγάπη στὸ παιδὶ καί, ὅσα διατάγματα κι ἂν ἐκδοθοῦν νὰ μὴν τὸ ἀγαπᾷ, αὐτὴ θὰ τὸ ἀγαπᾷ. Ἔτσι καὶ γιὰ τὴ θρησκεία· ὅσα διατάγμα τα κι ἂν ἐκδοθοῦν νὰ μὴ θρησκεύῃ ὁ ἄνθρωπος, αὐτὸς θὰ ἐξακολουθῇ νὰ θρησκεύῃ. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὂν κατ᾽ ἐξοχὴν θρησκευτικό, ἡ φύσις του εἶναι θρησκευτική.Αὐτὸ τὸ ἀποδεικνύει ἡ ἱστορία, ποὺ διαπιστώνει ὅτι ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ παρουσιάστηκε πάνω στὴ γῆ, ἀπὸ τότε ἄρχισε νὰ λατρεύῃ τὸ Θεό, νὰ ἐκδηλώνῃ ποικιλοτρόπως τὰ θρησκευτικά του συναισθήματα.

Οπτικό Αγιολόγιο 30 Οκτωβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 30ης Οκτωβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

«Ἀνάστηθι, Κύριε, εἰς τήν ἀνάπαυσίν σου, σύ καί ἡ κιβωτός τοῦ ἁγιάσματος σου».

«ἀνάστηθι, Κύριε, εἰς τήν ἀνάπαυσίν σου,
σύ καί ἡ κιβωτός τοῦ ἁγιάσματος σου».

(Ψαλμ. 131:8).

« Ὁ Θεός ἡμῶν καταφυγή καί δύναμις, βοηθός ἐν θλίψεσι
ταῖς εὐρούσαις ἡμᾶς σφόδρα.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 29-10-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Φιλιππησίους κεφ. γ΄ 1 - 8

γ΄ 1 - 8

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ια΄ 14 - 23    

Ια΄ 14 - 23
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ ἀπελευθέρωση. Ἡ Ἐνορία χάνει τό πρότυπό της

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

Β΄ Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Ἡ ἀπελευθέρωση. Ἡ Ἐνορία χάνει τό πρότυπό της.

Μετά τήν ἀπελευθέρωση τοῦ 1821 τά ἰδεώδη τοῦ «Βυζαντίου» ὅπως ἀναλύθηκαν παραπάνω ἐκτενῶς παραμερίστηκαν ἐπίσημα καί θεσμικά ἀπό τό ἔθνος.

Τελικά ἡ ἀσκητική ζωή, ἡ ζωή τῶν πρώτων χριστιανῶν, ἐν πολλοῖς λησμονήθηκε ἤ καί ἀπαξιώθηκε στούς σύγχρονους ὀρθοδόξους. Αὐτό συνέβη ἐξ αἰτίας τοῦ Κοραϊσμοῦ καί τοῦ πνεύματος τοῦ Διαφωτισμοῦ πού ἐπικράτησε. Στά χρόνια τῆς ἀπελευθέρωσης, ὑπῆρχαν περίπου 600 Μοναστήρια-πνευματικοί φάροι τῆς Ρωμηοσύνης. Οἱ Βαυαροί τοῦ Ὄθωνα μέ τρεῖς νόμους πού ἐπιβάλλουν (σε συνεργασία μέ τούς νεοέλληνες «διαφωτιστές») καταστρέφουν τά 400 (κατ’ ἄλλους 550) ἀπό αὐτά!!!

Μέ τήν προτεσταντικῆς ἐμπνεύσεως πολιτική κατά τοῦ ἡσυχασμοῦ-Μοναχισμοῦ, ἡ Ἐνορία χάνει ἐν πολλοῖς τό πρότυπό της, τό ὀρθόδοξο Μοναστήρι καί τήν ἀρχέγονη ρίζα της, τήν πρωτοχριστιανική Ἀποστολική Ἐνορία-κοινότητα.

Ἡ Δευτέρα Παρουσία, Ὁσίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου

ΑΓΑΠΗΤΟΙ μου ἀδελφοί, ἀκοῦστε γιὰ τὴ δεύτερη καὶ φοβερὴ παρουσία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

Ἔφερα στὸ νοῦ μου τὴν ὥρα ἐκείνη καί, καθὼς ἀναλογίστηκα ὅσα πρόκειται τότε νὰ συμβοῦν, κατατρόμαξα. Ποιὸς μπορεῖ νὰ τὰ διηγηθεῖ; Ποιὰ γλώσσα μπορεῖ νὰ τὰ περιγράψει; Ποιὰ αὐτιὰ μποροῦν νὰ τ” ἀκούσουν;  

 

Τότε ὁ Βασιλιὰς τῆς οἰκουμένης θὰ σηκωθεῖ ἀπὸ τὸ θρόνο τῆς δόξας Του καὶ θὰ ἔρθει γιὰ νὰ κρίνει ὅλους τοὺς κατοίκους τῆς γῆς, ἀμοίβοντας μὲ αἰώνια μακαριότητα τοὺς ἄξιους καὶ τιμωρώντας μὲ αἰώνια κόλαση τοὺς ἁμαρτωλούς!

 

Ὅταν τὰ φέρνω αὐτὰ στὸ νοῦ μου, τρόμος μὲ κυριεύει. Παραλύω ὁλόκληρος. Τὰ μάτια μου δακρύζουν. Ἡ φωνή μου κόβεται. Τὰ χείλη μου παγώνουν. Ἡ γλώσσα μου τρέμει. Οἱ λογισμοί μου σταματοῦν.

ΡΟΤΑΡΥ

Ἐλέχθη, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται, ἐλέχθη ὅτι ὁ Σατανᾶς ἐνεφανίζετο εἰς τοὺς ἀνθρώπους ὅπως εἶναι, ὡς μία ἀπαίσιως μαύρη, δυσαιδὴς καὶ ἀποτρόπαιος ὕπαρξις, θὰ προεκάλει αἰσθήματα ἀηδίας, ἀποστροφῆς καἰ μίσους. Οὐδεὶς θὰ ἤθελε νὰ ἔχη σχέσεις μετʼ αὐτοῦ. Διʼ αὐτὸ καὶ ὁ Πονηρὸς ἀποφεύγει νὰ ἐμφανίζεται ὅπως εἶναι, καὶ προσλαμβάνει ἐκάστοτε διάφορα, ἀπατηλὰ σχήματα, κάτω ἄπὸ τὰ ὁποῖα κρύπτεται ἐπιμελῶς καὶ κατορθώνει νὰ παρασύρη εἰς τὸν ὄλεθρον ψυχάς. εἶναι ὁ ἀπατεών, ὁ ὑπʼ ἀριθμ. 1 ἀπατεών, ὁ πλανῶν κατὰ τὴν Ἀποκάλυψιν τὴν Οἰκουμένην ὅλην (Ἀποκ. 12, 9), ἱκανὸς καὶ πτερὰ ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων νὰ φορέση καὶ σατὰν αυτός, μαῦρον ὄρνεον τῆς ἀβύσσου, νὰ ἐμφανισθῆ ὠς χιονώδης κύκνος, ὡς ὡραῖος καὶ γοητευτικὸς ἄγγελος, τοῦ ὁποῖου καὶ μόνον τὸ μειδίαμα εἶναι ἀρκετὸν νὰ σαγηνεύση τὸν συνομιλητήν. Ναί! Κατὰ τὸν Ἀπόστολον Παῦλον καὶ εἰς ἄγγελον φωτὸς μετασχηματίζεται ὁ Σατανᾶς ἀρκεῖ νὰ ἐπιτῦχη τοὺς σκοτεινοὺς καὶ καταχθόνιους σκοπούς του (Β” Κορινθ. 11, 14). Ἡ μέθοδος αὐτὴ τοῦ μετασχηματισμοῦ του, τῆς μεταμφιέσεώς του, εἶναι ἀρχαία ὅσον καὶ ὁ ἄνθρωπος.

Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης :Ὑπάρχει καλή και κακή σιωπή;

Φωτό:xristianos.gr

Βεβαίως. Όπως υπάρχει η καλή σιωπή, υπάρχει και η κακή. Όπως υπάρχει η καλή ομιλία, υπάρχει και η κακή.
Καλή σιωπή είναι η ταπεινή, η εσωτερική, αυτή, που συνοδεύεται με προσευχή, και γεμίζει την ψυχή με χαρά.

Ἑλένη Βασσάλου, «Ἀπό τό Συγκρητισμό στήν Πανθρησκεία. Τό Ὀρθόδοξο μάθημα καί ἡ εὐθύνη τῶν Θεολόγων»

Ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ημερίδα της ΠΕΘ στην Αθήνα (12/10/2013)

«Από το Συγκρητισμό στην Πανθρησκεία. Το Ορθόδοξο μάθημα και η ευθύνη των Θεολόγων»

Ελένη Βασσάλου, Θεολόγος

Ο συμφυρμός των θρησκευτικών αντιλήψεων είναι γνωστός από την αρχαιότητα ως συγκρητισμός. Μαγικοθρησκευτικές αντιλήψεις και πρακτικές, μυστηριακές λατρείες και εορτές, μεγαλύτερης ή μικρότερης απηχήσεως, λόγω των ιστορικών συγκυριών, συνενώνονται εκφράζοντας την άσβεστη δίψα του ανθρώπου αληθινά να επικοινωνήσει με το θείο, να στερεωθεί η ελπίδα και η  παρηγοριά στην ψυχή του, να γίνει πραγματικότητα ο πόθος της λύτρωσης. Ταυτοχρόνως, όμως, επαναβεβαιώνται τα πνευματικά αδιέξοδα στα οποία οδηγούνται οι πιστοί.

Ο συγκρητισμός συμπορεύεται με τις ειδωλολατρικές απόψεις κάθε εποχής, από τους ιστορικούς χρόνους μέχρι σήμερα. Ειδωλολατρία και συγκρητισμός αλληλοπεριχωρούνται: Η μεν Ειδωλολατρία ανατροφοδοτείται από το συγκρητισμό, ενώ εκείνος οφείλει το περιεχόμενό του σ’ αυτήν.   

Ἡ συνείδηση

Ἅγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

Συνείδηση εἶναι ἡ αἴσθηση τοῦ πνεύματος τοῦ ἀνθρώπου, αἴσθηση λεπτή καί φωτεινή, πού ξεχωρίζει τό καλό ἀπό τό κακό.

Ἡ αἴσθηση αὐτή ξεχωρίζει τό καλό ἀπό τό κακό πιό καθαρά ἀπ᾿ ὅσο ὁ νοῦς. Πιό δύσκολο εἶναι νά παραπλανήσει κανείς τή συνείδηση παρά τόν νοῦ. Καί τόν πλανεμένο νοῦ, πού τόν ὑποστηρίζει τό φιλάμαρτο θέλημα, γιά πολύν καιρό τόν ἀντιμάχεται ἡ συνείδηση.

Πεντηκοστιανοί «θεραπευταί». Ἡ περίπτωσις τοῦ Benny Hinn. Πρωτ. Βασίλειος Γεωργόπουλος

Πεντηκοστιανοί «θεραπευταί». Ἡ περίπτωσις τοῦ Benny Hinn

 

Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ 

Ὁ Benny Hinn (1952-) ἀνήκει στούς πιό γνωστούς πλούσιους Πεντηκοστιανούς Τηλευαγγελιστές καί «θεραπευτές» στόν χῶρο τῶν Η.Π.Α., εἶναι ἐκφραστής τοῦ λεγομένου «Κινήματος τῆς Πίστης» (Faith Movement), βασικός ἐκπρόσωπος, ἐπίσης, τῆς νεώτερης θεωρίας στόν Πεντηκοστιανικό χῶρο, πού λέγεται «εὐαγγέλιο τῆς εὐημερίας», συγγραφέας ἑνός πολυδιαφημιζόμενου βιβλίου μέ τίτλο «Good Morning, Holy Spirit = Καλημέρα Ἅγιο Πνεῦμα» καί ἔχει ἑλληνικές ρίζες ὡς πρός τήν καταγωγή του. Ἔχει ἔλθει στήν Ἑλλάδα δύο φορές. Μία φορά τόν Ἰούλιο τοῦ 1992 καί ἄλλη μία φορά τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2006 συνεργαζόμενος μέ Ἕλληνες Πεντηκοστιανούς θαυμαστές του, ἐνῶ παλαιότερα ἐκπομπές καί σόου του μετέδιδε στόν ἑλληνικό χῶρο τό προτεσταντικό «Κανάλι 62».

Δέν ὑπάρχει πιό κρύο πρᾶγμα ἀπό τόν χριστιανό πού δέν σώζει ἄλλους

Αγ.Ιωάννου Χρυσοστόμου

Δέν ὑπάρχει πιό κρύο πρᾶγμα ἀπό τόν χριστιανό πού δέν σώζει ἄλλους.
Δέν μπορεῖς ἐδῶ νά ἐπικαλεσθεῖς τήν φτώχια, διότι θά σέ κατηγορήσει ἡ χήρα πού κατέβαλε τά δύο λεπτά…
Δέν μπορεῖς νά ἐπικαλεστεῖς τήν ταπεινή σου καταγωγή, διότι καί οἱ ἀπόστολοι ἦταν ἄσημοι καί κατάγονταν ἀπό ἀσήμους.

Γενικά χαρακτηριστικά τοῦ Δ´ αἰῶνος. Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμίου

         Ἱερά Μητρόπολις
Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως                                           Πατερικά κηρύγματα
Δημητσάνα Μεγαλόπολις

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 27 Ὀκτωβρίου 2013

 Κυριακάτικο εγκύκλιο κήρυγμα Μητροπολίτου

Γενικά χαρακτηριστικά του Δ´ αἰῶνος

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

1. Μελετῶντες τούς ἁγίους Πατέρες, ἀδελφοί μου χριστιανοί, μέ τό σημερινό μας κήρυγμα μπαίνουμε στόν 4ο αἰ. Ὁ αἰώνας αὐτός ἔχει νά μᾶς παρουσιάσει πολλά ὡραῖα καί περίεργα καί πολύ διδακτικά. Αὐτό θά ἤθελα νά σᾶς πῶ στό σημερινό μου κήρυγμα πρίν ἀκόμη ἀρχίσουμε νά ἐξετάζουμε χωριστά ἕνα-ἕνα τούς Πατέρες τοῦ αἰῶνος αὐτοῦ. Θέλω δηλαδή νά σᾶς πῶ μερικά γενικά χαρακτηριστικά τῆς περιόδου αὐτῆς, πού εἶναι μιά χρυσῆ περίοδος τῆς Πατρολογίας μας.

2. Ὁ ρωμαϊκός κόσμος τῆς ἐποχῆς αὐτῆς, ἀγαπητοί μου, πού ἦταν εἰδωλολατρικός, ἔβλεπε μέ πολύ κακό καί ζηλόφθονο μάτι τήν δύναμη πού εἶχε ἀποκτήσει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ αὐτός κατέρρεε συνεχῶς καί τώρα ἦταν στά τελευταῖα του. Ἤθελε ὅμως νά ἀνασηκωθεῖ ἀπό τήν πτώση του καί νά ξαναπάρει τήν πρώτη του δύναμη. Γι᾽ αὐτό καί ἔκανε μιά νέα προσπάθεια νά τά βάλει μέ τήν Ἐκκλησία.

Οπτικό Αγιολόγιο 29 Οκτωβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 29ης Οκτωβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

«Ἐν ᾧ εἰσι πάντες οἱ θησαυροί τῆς σοφίας καί τῆς γνώσεως ἀπόκρυφοι».

«ἐν ᾧ εἰσι πάντες οἱ θησαυροί τῆς σοφίας καί τῆς γνώσεως ἀπόκρυφοι».
«Στόν Χριστό εἶναι κρυμμένοι ὅλοι οἱ θησαυροί τῆς γνώσεως καί τῆς σοφίας».
(Κολ. β΄, 3).

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 29-10-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Φιλιππησίους κεφ. α΄ 20 - 27

α΄ 20 - 27

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Θ΄ 49 - 56  

Θ΄ 49 - 56
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ὁ Διαφωτισμός καταστρέφει τήν Ρωμηοσύνη

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

Β΄ Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Ὁ Διαφωτισμός καταστρέφει τήν Ρωμηοσύνη .

Ἀπό τόν 18ο αἰῶνα ἕνα νέο πνεῦμα ἔρχεται ἀπό τά «πεφωτισμένα» ἔθνη, ἀντίθετο μέ τό ὀρθόδοξο, τό κοινοτικό, τό ρωμαίικο.

«Ἤδη ἀπό τά τέλη τοῦ 18ου αἰῶνα εἰσβάλλει στήν “καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολήν” ἕνας νέος κόσμος, προϊόν τῶν ἰδεολογικοπολιτικῶν διαδικασιῶν καί ἐξελίξεων τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης, πού ἐπιδιώκει, μέσῳ τῶν ἐδῶ φορέων τοῦ ἀλλοτριωμένου πνεύματός του, νά ἀναπροσανατολίσει καί νά ἀναμορφώσει τήν ρωμαίικη-ὀρθόδοξη κοινωνία. Εἶναι ὁ Διαφωτισμός, ἡ νέα καθολική στάση ζωῆς καί ριζοσπαστική ἀνανοηματοδότηση ὅλων τῶν ἐκφάνσεων τοῦ βίου, πού ἐμβολιάζει τήν ὀρθόδοξη συνείδηση μέ στοιχεῖα ἀναιρετικά τῆς ταυτότητάς της (θρησκευτικό ἀδιαφορισμό, ἀθεϊστικές τάσεις, ἐνδοκοσμικό μονισμό)¹²².

Ὁ εὐρωπαϊκός νέο-ουμανισμός ἐπεκτείνει τήν ἐπιρροή του καί στά λαϊκά στρώματα, μέσῳ τῆς συνεχῶς ἐκδυτικιζόμενης παιδείας ἀπό τούς μαθητές καί ὁπαδούς τοῦ Ἀδαμαντίου Κοραῆ, μέ κορυφαίους τόν Θεόκλητο Φαρμακίδη καί τόν Θεόφιλο Καΐρη.

Ἐξομολόγησις

1. Μέ τίποτε ἄλλο δέ χαίρεται τόσο ὁ διάβολος, ὅσο μέ τό μοναχό πού κρύβει στήν ἐξομολόγησι τούς λογισμούς του, ἔλεγε κάποιος Γέροντας

28 Ὀκτωβρίου. Τῆς Ἁγίας Σκέπης. Ἀρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου

28  Ὀκτωβρίου. Τῆς Ἁγίας Σκέπης.

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 27ῃ Ὀκτωβρίου 2013

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου Πρ. Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Πειραιώς

Ἡ σημερινὴ ἡμέρα τῆς 28ης Ὀκτωβρίου, εἶναι γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες ἡμέρα ἐθνικῆς χαρᾶς καὶ εὐγνωμοσύνης πρὸς τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο.  Ἡμέρα χαρᾶς, διότι μὲ τὴν σκέπη τῆς Ὑπερμάχου Στραγητοῦ, τῆς κυρίας Θεοτόκου, ἡ μικρὴ Ἑλλάδα νίκησε τὸν πανίσχυρο ἄξονα Ἰταλίας-Γερμανίας.  Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος μετέθεσε τὴν ἑορτὴ τῆς Ἁγίας Σκέπης ἀπὸ τὴν 1η Ὀκτωβρίου ποῦ ἦταν πρίν, στὴν 28η Ὀκτωβρίου.  Πῶς ὅμως καθιερώθηκε ἡ θεομητορικὴ αὐτὴ ἑορτὴ στὴν ὁποία, ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὴν ὀνομασία της παρουσιάζεται ἡ Παναγία μας νὰ σκεπάζει τὸν πιστὸ λαό της; Στὰ χρόνια του βασιλέως Λέοντα τοῦ Μεγάλου (457-474 μ.Χ.) στὸ Ναὸ τῆς Παναγίας τῶν Βλαχερνῶν γινόταν ἀγρυπνία. Ὁ Ναὸς αὐτὸς ἔχει ἕνα παρεκκλήσι, τὸ παρεκκλήσι τῆς ἁγίας Σοροῦ, ὅπου φυλάσσονταν ἡ τιμία ἐσθήτα τῆς Θεοτόκου, δηλαδὴ ὁ πέπλος της, καὶ μέρος τῆς τιμίας ζώνης της.  Στὴν ἀγρυπνία λοιπὸν αὐτὴ πῆγε καὶ ὁ ὅσιος Ἀνδρέας ὁ διὰ Χριστὸν σαλός. Κατὰ τὰ μεσάνυχτα ὁ ὅσιος εἶδε κάποιο ὅραμα.

Ἡ τελευταία Ἐξομολόγηση, Ἄγνωστος συγγραφεύς

 

(Ἀληθινὴ ἱστορία)

Τὸ παρακάτω κείμενο εἶναι μία ἀληθινὴ ἱστορία μεταφρασμένη ἀπὸ τὸ παράνομο ρωσικὸ θρησκευτικὸ περιοδικὸ Ἐλπίδα («Ναντιέζντα») ἀρ. 9. Ἀποτελεῖ κεφάλαιο ἑνὸς βιβλίου ποὺ περιγράφει τὴν ζωὴ τοῦ π. Ἀρσενίου, ἑνὸς ἁγίου ἱερέως ποὺ ἔδρασε μέσα στὰ στρατόπεδα συγκεντρώσεως.

***

Ἡ ἐπιθεώρησις τελείωσε. Οἱ κρατούμενοι ὠδηγήθηκαν μὲ φωνὲς καὶ βία πίσω στοὺς θαλάμους τους, ὁ καθένας σύμφωνα μὲ τὸν ἀριθμό του, καὶ ἡ πόρτα κλειδώθηκε. Ὑπῆρχε ἀκόμη χρόνος πρὶν ἀπὸ τὸν ὕπνο γιὰ νὰ κουβεντιάσουν μεταξύ τους, ν’ ἀνταλλάξουν ἐντυπώσεις ἀπὸ τὸ στρατόπεδο, νὰ ποῦν τὰ νέα τῆς ἡμέρας, νὰ νικήσουν κάποιον στὸ ντόμινο ἢ νὰ ξαπλώσουν στὶς σανίδες τῆς κουκέτας τους καὶ ν’ ἀναπολήσουν τὸ παρελθόν. Δύο ὧρες ἀργότερα ὁ ἦχος τῶν συνομιλιῶν ἀκουγόταν ἀκόμη, ὅμως σιγὰ-σιγὰ ὑποχώρησε καὶ βασίλεψε ἡ σιωπή, καθὼς οἱ κρατούμενοι παραδόθηκαν στὸν ὕπνο.

Ἀρκετὴ ὥρα μετὰ τὸ κλείδωμα τοῦ θαλάμου ὁ π. Ἀρσένιος στάθηκε πλάι στὰ ξύλινα κρεβάτια καὶ προσευχήθηκε· ἔπειτα ξάπλωσε κι αὐτὸς καὶ συνεχίζοντας τὴν προσευχὴ ἀποκοιμήθηκε.

Ὡς συνήθως, ἦταν ἕνας ὕπνος ἀνήσυχος. Γύρω στὴ μία μετὰ τὰ μεσάνυχτα ἔνιωσε κάποιον νὰ τὸν σκουντάη. Ἀνακάθισε καὶ ἀντίκρυσε τὴν ἀνήσυχη σιλουέτα ἑνὸς ἀνθρώπου ποὺ ψιθύριζε:

Ἡρακλῆς Ρεράκης, «Κατήχηση εἰδώλων στό Δημοτικό καί στό Γυμνάσιο: Ἡ ἀπόσχιση τῶν μαθητῶν ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Πίστη καί ἡ ἔνταξή τους σέ μιά πολυ - θρησκευτική θρησκευτικότητα ὡς στόχος τοῦ νέου Πιλοτικοῦ Προγράμματος Σπουδῶν.»

Η εισήγηση του κ. Ηρακλή Ρεράκη, Καθηγητή Παιδαγωγικής – Χριστιανικής Παιδαγωγικής Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

με θέμα : 

Περισπασμός καί προσοχή

Ἅγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

Οἱ ἄνθρωποι πού ἔχουν κοσμικό φρόνημα θεωροῦν τόν περισπασμό ἀθῶο, οἱ ἅγιοι Πατέρες ὅμως λένε πώς εἵναι ἡ ἀρχή ὅλων τῶν κακῶν¹.

Ὅποιος ἔχει παραδοθεῖ στόν περισπασμό ὅλων τῶν πραγμάτων καί τῶν θεμάτων, ἀκόμα καί τῶν πιό σοβαρῶν, ἔχει ἀντίληψη πολύ περιορισμένη καί ἐπιφανειακή.

Ὅποιος ἔχει παραδοθεῖ στόν περισπασμό, εἶναι συνήθως ἀσταθής. Τά αἰσθήματα τῆς καρδιᾶς του δέν ἔχουν βάθος καί δύναμη, γι᾿ αὐτό εἶναι ρευστά καί ἐφήμερα.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Δευτέρας 28-10-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. θ΄ 1 - 7

θ΄ 1 - 7

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28    

Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.