« Ἡ ἀπώλεια τῆς χάριτος »

Χάνουμε εὔκολα τή Χάρη ἐξαιτίας τῆς ματαιοδοξία, ἀπό μία καί μόνο σκέψη ὑπερηφάνειας. Μποροῦμε νά νηστέψουμε πολύ, νά προσευχηθοῦμε πολύ καί νά κάνουμε πολλά καλά.

Ὡστόσο, ἐάν μέ αὐτό πέφτουμε στή ματαιοδοξία, θά μοιάζουμε μέ τό τύμπανο, πού ἠχεῖ μέν, ἀλλά πού στό ἐσωτερικό του εἶναι ἄδειο. Ἀπό ἐκείνη τή στιγμή, ἡ ψυχή δέν θά μπορεῖ πιά νά προσεύχεται μέ καθαρότητα. Ἄσχημες σκέψεις θά ἔρχονται καί θά τή βασανίζουν. Ὁ Κύριος μᾶς ἀγαπᾶ, κι ὅμως ἐμεῖς πέφτουμε, διότι δέν ἔχουμε ταπείνωση.

Ἁγίου Σιλουανοῦ

*******