Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 01-01-14

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κολασσαείς κεφ. β΄ 8 - 12 

β΄ 8 - 12
 

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Β΄ 20 - 21 & 40 - 52  

Β΄ 20 - 21 & 40 - 52
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Τό μεγάλο δίλημμα: ποιό εἶδος ἀφιέρωσης ν’ ἀκολουθήσει. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

 Τό μεγάλο δίλημμα: ποιό εἶδος ἀφιέρωσης ν’ ἀκολουθήσει  

Ὁ πληγωμένος Ἀετός. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Τό 358 καί τό 359 ὁ μεγάλος φίλος του, ὁ Βασίλειος, ἀσκήτευε στ’ Ἄννησα, κοντά στή Νεοκαισάρεια τοῦ Πόντου. Ἀπό κεῖ ἔγραφε καί παρακαλοῦσε τό Γρηγόριο νά πάει νά μονάσουν μαζί, καθώς τό εἶχε ὑποσχεθεῖ ὁ ἕνας στόν ἄλλο, στήν Ἀθήνα.
Ὁ Γρηγόριος λυπότανε ἀφάνταστα, μά δέν μποροῦσε νά ἐκπληρώσει τήν ὑπόσχεση πού ἤτανε σχεδόν ὅρκος. Οἱ γονεῖς τόν κρατοῦσαν ἀπαιτητικά.
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ναζιανζοῦ εἶχε ἀνάγκη τή μεγάλη του παιδεία. Κι ὁ ἴδιος; Τί ἔνιωθε ὁ ἴδιος γιά ὅλ’ αὐτά πού ἔστεκαν ἐνώπιόν του ἀνοιχτά στόματα; Τό διηγεῖται στό μεγάλο του βιογραφικό ποίημα (Ἔπη ἱστορικά ΙΑ΄ 277-328).
Ὅσο προχωροῦσε στή μελέτη τῶν θείων, τόσο μέσα του ἄναβε πόλεμος, πού δέν εἶχε ὅμως ἐχθρό.  Ζοῦσε μιάν ἀναστάτωση, μιά σύγχυση, πού τόν παίδευε ἀφόρητα.  Τί θά κάνει στή ζωή του, πῶς θά ἐργαστεῖ πνευματικά, τί ρόλο θά παίξει στήν Ἐκκλησία; Ὅλα εἶχαν τά ὑπέρ καί σ’ ὅλα ἔνιωθε κάποιο ἀλλά... Μέσα του ἔστησε –γιά τήν ἀλήθεια, στήθηκε μόνο του- δικαστήριο.  Καί οἱ φωνές τοῦ ἔλεγαν:

Μοναχός Σεραφείμ, Η Μασονία και οι Πατριάρχες. H μασονική προώθηση του Οικουμενισμού (Β΄)

Η ΜΑΣΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ

Ἡ μασονική προώθηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

τοῦ Μοναχοῦ Σεραφείμ

3. Παραλληλία Μασονίας καί Οἰκουμενισμοῦ

Ἡ σύγκριση τῆς ζωῆς καί δράσεως τῶν φερομένων ὡς Μασόνων Κληρικῶν μέ τήν πρόοδο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, παρουσιάζει ἀξιοσημείωτες παραλληλίες καί ἐν πάσῃ περιπτώσει, χρήζει ἰδιαιτέρας προσοχῆς ἐκ μέρους ὅσων μάχονται κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Οἱ παραλληλίες αὐτές φανερώνουν ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός δέν ἀποτελεῖ προσωρινό θεολογικό πειραματισμό συγκεκριμένων ἐκκλησιαστικῶν δικαιοδοσιῶν, οὔτε ἐρωτοτροπία γεωπολιτικῶν προεκτάσεων συγκεκριμένων προσώπων (πού δῆθεν θά ἐκλείψει, ὅταν οἱ κεφαλές τῶν Οἰκουμενιστῶν ἀπέλθουν ἐνώπιον τοῦ Κριτοῦ)· δεικνύουν ἀντιθέτως ὅτι ὑπάρχει ἐπιμελἠς σχεδιασμός τῶν Στοῶν, γιά τή σύγκραση ὁμολογιῶν καί θρησκειῶν· ὅπως διεπίστωνε τό 2007 τεκτονικό περιοδικό τῆς Νέας Ζηλανδίας, ἐπαναλαμβάνοντας παλαιότατα διδάγματα τῶν Στοῶν:

Γράμμα στὸν πιὸ ταπεινωμένο ἅγιό του σύγχρονου κόσμου

Καλέ μου Ἅγιε Βασίλη,

Μὴ σὲ παραπλανᾶ ἡ ἡλικία μου: στὴν πραγματικότητα παραμένω τὸ ἴδιο παιδὶ πού σοῦ ἔστελνε τὰ ἀνορθόγραφα γράμματα γιὰ νὰ ζητήσει κάποιο παιχνίδι ἀπὸ τὸ μαγικό σου ἐργαστῆρι καὶ νὰ φιξάρει τὸ ραντεβοῦ μαζί σου  κάθε Πρωτοχρονιά.

Εἶμαι τὸ ἴδιο παιδὶ ποὺ πίστευε ὅτι ὑπάρχεις ὅ,τι κι ἂν ἔλεγαν οἱ «ψιλιασμένοι» συμμαθητές της: Στὸν δικό μου κόσμο ὑπάρχεις, ὅσο ὑπάρχουν ἄνθρωποι, ποὺ ἔχουν τὴν ἀνάγκη τῆς ἀληθινῆς ἀνιδιοτελοῦς ἀγάπης.

Ὑπάρχεις κι ἂς προσπαθοῦν οἱ μεγάλοι νὰ σὲ ἀπομυθοποιήσουν στὰ μάτια τῶν παιδιῶν. Πιστεύω μάλιστα ὅτι ὅλη αὐτὴ ἡ κρίση «ἀλήθειας» δὲν εἶναι παρὰ μιά βουτιὰ στὴν ἀπανθρωπιὰ καὶ στὸ ψέμα τοῦ ἐδῶ καὶ τοῦ τώρα: Πράγματι, δὲν ὑπάρχεις γιὰ τὸν ἄνθρωπο ποὺ ζεῖ χωρὶς ἀγαπητική διάθεση πρός τόν Θεό καί τόν ἀδελφό, ποὺ διακρίνει τὴν προσφορὰ μόνο σ’ ἕνα καλοτυλιγμένο μεγάλο κουτὶ  μὲ κόκκινους φιόγκους καὶ ποὺ δὲν ἔχει διάθεση νὰ δώσει παρὰ μόνο ἐκεῖ ὅπου φτάνει τὸ χρέος  ἢ – χειρότερα- τὸ συμφέρον του.

Ὁ γέρων Προκόπιος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου διηγεῖται....

Ο ΓΕΡΩΝ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ.......

Ο ΧΟΝΔΡΟΓΙΑΝΝΗΣ, Ο ΓΙΑΚΟΥΜΑΡΟΣ

Την ακόλουθη ιστορία μου διηγήθη ο ευλαβέστατος αείμνηστος Ιερομόναχος Προκόπιος, πού ήταν τυφλός και γηροκομήθηκε στη Ί. Μονή Παρακλήτου:

Υπήρχε ένας άνθρωπος στο νησί Πάρος, απλούς και ταπεινός, ο όποιος ώνομάζετο Ιωάννης Γιακούμαρος και με το παρατσούκλι «Χονδρογιάννης», διότι είχε χονδρά πόδια. Αγαθός άνθρωπος. Περιουσία μεγάλη δεν είχε. Και όσα είχε τα άφησε όλα στις τρεις αδελφές του. Κατήγετο από την περιφέρεια Καμπί - Μάγγανο. Εκοιμήθη το 1918. Αρκετά έτη προ του θανάτου του έμενε ως δόκιμος ή ως υπηρέτης της Μονής. Βοηθούσε στα μετόχια.

Ὁ πρώην τεχνικός σύμβουλος τῆς Ὑπηρεσίας Ἐθνικῆς Ἀσφάλειας τῶν ΗΠΑ : «Ἔχουμε αἰσθητῆρες παρακολούθησης στίς τσέπες μας»

Ο πρώην τεχνικός σύμβουλος της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ προειδοποίησε για την απώλεια της ιδιωτικότητας στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του.
CNN

Ο πρώην τεχνικός σύμβουλος της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA) των ΗΠΑ Έντουαρντ Σνόουντεν, ο οποίος αποκάλυψε πληροφορίες για τις ηλεκτρονικές παρακολουθήσεις των αμερικανικών και βρετανικών υπηρεσιών, προειδοποίησε σήμερα για τους κινδύνους που συνεπάγεται η απώλεια των προσωπικών δεδομένων του κάθε ανθρώπου.
Σε ένα δίλεπτο βίντεο που γυρίστηκε στη Μόσχα, όπου ο Σνόουντεν έχει βρει προσωρινά άσυλο, αναφέρθηκε στις ανησυχίες που εκφράζονται για τις παρακολουθήσεις σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από τεράστια τεχνολογική πρόοδο.

«Έχουμε αισθητήρες στις τσέπες μας που μας παρακολουθούν όπου κι αν πάμε. Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό για τα προσωπικά δεδομένα του κάθε ανθρώπου», είπε στο μήνυμά του που μεταδόθηκε σήμερα από το βρετανικό τηλεοπτικό κανάλι Channel 4.

Τί κάνεις γιά τούς ἀνθρώπους;

ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ;

Πες μου, τί λόγο θα δώσεις στο Θεό εσύ που ντύνεις τους τοίχους και όχι τους ανθρώπους; Εσύ που στολίζεις ένα ζώο και αδιαφορείς για τα κουρέλια που φοράει ο συνάνθρωπός σου; Εσύ που σου σαπίζουν τα φαγητά και δε δίνεις σ’ αυτούς που πεινάνε;

Μ. Βασίλειος

ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΣΕ ΠΡΟΔΙΔΕΙ

Βλέπεις αυτούς τους τοίχους που καταρρέουν από το χρόνο, και που τα ερείπιά τους ξεφυτρώνουν μέσα στην πόλη όπως οι σκόπελοι αναδύονται μέσα από το νερό; Όταν χτίζονταν, οι πλούσιοι νοιάζονταν για τους τοίχους και αδιαφορούσαν για τους φτωχούς. Πού πήγε λοιπόν η μεγαλοπρέπειά τους; Πού πήγε κι αυτός που περηφανευόταν γι’ αυτή τη μεγαλοπρέπεια;

Ἐκεῖνος ὅπου θά ἰατρευθεῖ ἀπό τά πάθη του, ἔγινε καί χριστιανός

 …Δια τούτο ανάγκη είναι να ιατρευθή η ασθένειά μας από τον Χριστόν, όπου ήλθεν εις την γην μόνος ιατρός αληθινός, δια να ιατρεύση τας ασθενείας μας, δια τας οποίας αμαρτάνομεν. Ότι ούτος εστίν ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου. Η οποία είναι η ασθένεια της φθαρτής φύσεως η­μών. Διατί, αφ’ ου παρέβη ο Αδάμ την εντολήν του Θεού, και εξωρίσθη από τον παράδεισον, κάθε άνθρωπος έγινεν άρρωστος, και ασθενής.

….Λοιπόν εκείνος όπου ιατρευθή από τας ασθενείας του, έγινε και χριστιανός. Ει δε και έχει ακόμι ασθενείας απ’ αυτάς όπου είπαμεν, είναι φανερόν, πως δεν ιατρεύθη ακόμι. Και τούτο το παθαίνει, ή από άγνοιαν, ή από αλογίαν, ωσάν όπου δεν εξεύρει τι λέγει προς τον Θεόν, όταν προσεύχεται, και ποίας ασθενείας παρακαλεί τον Θεόν να του ιατρεύση.

Ὁ Ἅγιος Γαβριήλ εἶχε μιλήσει γιά τόν τρομερό οἰκουμενισμό καί τόν ἀντίχριστο

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΕΙΧΕ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΟΜΕΡΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ.

Ο π. Γαβριήλ είχε κάνει λόγο και για τον τρομερό οικουμενισμό. 

Έλεγε ότι στην αρχή θα είναι μια αίρεση και αργότερα θα γίνει μεγάλο μπέρδεμα. 

Μετά την εμφάνιση του οικουμενισμού θα έρθει ο Αντίχριστος.

 Μια μέρα ήρθε κάποιος στο Σαμτάβρο που πήγε να κάνει τον δάσκαλο στον Γέροντα γύρω από το θέμα αυτό. 

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Πίστις: Ἡ βάσις τῆς ἀγάπης

ΠΙΣΤΙΣ: Η ΒΑΣΙΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ο ΠΙΣΤΟΣ ἄνθρωπος ἔχει ἕνα μοναδικὸ πλεονέκτημα σὲ σύγκριση μὲ τὸν ἄπιστο καὶ ἄθεο. Ὅ,τι σκέφτεται, ὅ,τι ἐπιθυμεῖ καὶ ὅ,τι ἐπιδιώκει εἶναι σύμφωνο μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ὁ ἀσυμβίβαστος μὲ τὸν ἁμαρτωλὸ κόσμο καὶ ὁ ἀφοσιωμένος στὸ Θεό. Ἡ πίστη του εἶναι τὸ σταθερὸ πνευματικὸ θεμέλιο. Πάνω σὲ αὐτὴ χτίζει, μὲ αὐτὸ καὶ κάθε του προσπάθεια ἔχει ἄμεση ἐπιτυχία. Καὶ στὶς περιπτώσεις ἀκόμα, ποὺ φαίνονται ὅτι ἀποτυγχάνει, τελικὰ ἔχει ἐπιτυχίες.

Ἡ πίστη εἶναι ἡ βάση τῆς ἀγάπης. Μεγάλη ἀπώλεια δὲν πρέπει νὰ θεωρεῖται, ὅταν ἡ ἀγάπη μειωθεῖ, γιατί αὐτὸ εἶναι κάτι, ποὺ εὔκολα ἐπανορθώνεται.

Ἀντίθετα, σοβαρὴ ἀπώλεια εἶναι νὰ χάσει ὁ ἄνθρωπος τὴν πίστη καὶ νὰ βρεθεῖ μετέωρος καὶ ἀπροσανατόλιστος.

Οπτικό Αγιολόγιο 31 Δεκεμβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 31ης Δεκεμβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 31-12-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2013. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Β΄ κεφ. γ΄ 16 - δ΄ 4  

γ΄ 16 - δ΄ 4
 

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Θ΄ 33 - 41  

Θ΄ 33 - 41
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Περί ἀγάπης_3ο μέρος_Ἁγίου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου_mp3

Π. Σάββας 2012-11-17_Περί ἀγάπης_3ο μέρος_Ἁγίου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 17-11-2012 (Σύναξη νέων ).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Μήπως εἶμαι ὑποκριτής;

ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ ;

Ψάξε να βρεις τον εαυτό σου μέσα στο κείμενο εύχομαι να μην τον βρεις… Έχουμε έναν θησαυρό και δεν κάνουμε τίποτα όχι μόνο για να τον μάθουμε αλλά και για να τον ζήσουμε και αυτός δεν είναι άλλος από την Ορθόδοξη αλήθεια. Πάμε να δούμε όμως, πόσο υποκριτές είμαστε. Γεννιόμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί, μέσα δηλαδή στην αληθινή πίστη όπου ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος, ώστε να μας διδάξει της πνευματικές νουθεσίες για την σωτηρία μας, και εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα. Δεν ερευνούμε γιατί είμαστε Ορθόδοξοι και τι σημαίνει αυτό. Στην συνέχεια της ζωή μας γινόμαστε άθεοι, δωδεκαθεϊστές ή αιρετικοί, έχουμε όμως το βάπτισμα, μπας και η Ορθοδοξία είναι η αλήθεια.
Γιορτάζουμε κοσμικά Χριστούγεννα και Πάσχα.
 Πάμε τα Χριστούγεννα στα μπουζούκια, ενώ Χριστούγεννα σημαίνει να συναντήσουμε της ωδές για την αναγγελία γέννησης του θεανθρώπου, δηλαδή στην εκκλησία, αλλά εμείς τα πίνουμε στις πίστες.

Πεζά καθήκοντα-Διδασκαλία ρητορικῆς- Μύηση στή θεολογία. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

 Πεζά καθήκοντα-Διδασκαλία ρητορικῆς- Μύηση στή θεολογία

Ὁ πληγωμένος Ἀετός. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Οἱ μεγάλοι ἄντρες ἀσχολοῦνται καί μέ μικρά. Ἔτσι ὡριμάζουν γιά τά μεγάλα.  Καί ὁ Γρηγόριος ἄρχισε πρίν ἀπ’ ὅλα μέ τή βοήθεια πρός τούς γονεῖς. Ὁ πατέρας του εἶχε περάσει τά ὀγδόντα.  Χρειαζότανε κάποιος νά παρακολουθεῖ τή μεγάλη κτηματική περιουσία στήν Ἀριανζό, στήν Τιβερινή καί ἀλλοῦ.  Τό προσωπικό πού δούλευε σ’ αὐτήν ἤθελε ἀφεντικό καί καθοδήγηση.  Καί αὐτά ἔπρεπε νά τά φροντίσει ὁ Γρηγόριος, πού κυριολεκτικά ἀπεχθανόταν τέτοιες ὑποχρεώσεις. Ἀπό τήν ἄλλη μεριά δέν τόν ἄφηναν ἥσυχο οἱ φίλοι καί οἱ συγγενεῖς.
-Ἔλα, Γρηγόριε, πρέπει ν’ ἀνέβεις στήν ἕδρα.  Γι’ αὐτό σπούδαζες τόσα χρόνια.  Ξόδεψες μιά περιουσία.  Τώρα πρέπει ν’ ἀνταποδώσεις.  Οἱ πατριῶτες μας πρέπει νά σ’ ἀκούσουν καί νά ὑπερηφανεύονται γιά σένα....
-Μά, φίλοι μου, ἀντιδροῦσε ὁ Γρηγόριος, δέν εἶναι ἀνάγκη.  Τόσοι καί τόσοι διδάσκουνε ρητορική· στά δικαστήρια ὑπάρχουνε πολλοί συνήγοροι...
Οἱ ναζιανζηνοί, σκληρογνώμονες καππαδόκες, δέν ἄκουγαν τίποτα. Ἀναζητοῦσαν μεγάλο ρήτορα. Ἤθελαν νά τόν ἀντιτάξουν στ’ ἄλλα ἔθνη, στούς Ἀρμενίους, τούς Σύρους, τούς Αἰγυπτίους...

Π. Σάββας- Καὶ σὺ Βηθλεέμ, γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ...

 Ὁμιλία τοῦ π.Σάββα
στόν Ἱερό Ναό Ἁγίων Ἀναργύρων στόν Πενταπλάτανο Γιαννιτσῶν, στίς 24.12.2013.
(Κήρυγμα στήν ἀγρυπνία)

Η ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΗ ΕΡΙΚΑΙΤΗ ΜΑΣ ΕΛΕΓΕ "Συχνά προφέρει αὐτή τήν φράση γιά τόν π. Παΐσιο: "Αὐτός μᾶς βλέπει, ἀλλά ἐμεῖς δέν μποροῦμε νά τόν ἰδοῦμε. Διότι εἴμεθα τυλιγμένοι μέσα στήν ὀμίχλη τῶν παθῶν μας".

Η ΦΙΛΑΚΟΛΟΥΘΗ ΚΟΣΜΟΚΑΛΟΓΡΙΑ

Στα Γιάννενα ζει ακόμη μία αγωνίστρια της πνευματικής ζωής: η Ερικαίτη. Δεν αφήνει ακολουθία, μνήμη αγίου, αγρυπνία. Με ένα ταγάρι στον ώμο, με αγιασμό και βιβλία η διά Χριστόν σαλή των Ιωαννίνων καθημερινώς θα παρακολούθηση τον όρθρο και τον εσπερινό. Έχασε τον όρθρο και τον εσπερινό; Έχασε την ημέρα. Και μάλιστα ζητάει μετ' επιμονής την ακολουθία του όρθρου ή του εσπερινού να την τελεί ο ιερεύς.

Όταν γίνεται αγρυπνία παρούσα και η Έρικαίτη. Τελειώνει η αγρυπνία, αλλά η φιλακόλουθη ψυχή της δεν αναπαύεται. Μετά την ολονυκτία θα πάει το πρωί σ' ένα άλλον ιερό Ναό. Θα καθίσει στα προπύλαια, κάτω στα σκαλοπάτια και θα περιμένει να άνοιξη ο Ιερός Ναός για να παρακολούθηση και εκεί τον Όρθρο και την Θεία Λειτουργία.

Όταν ζούσε ο αείμνηστος πατήρ Παΐσιος και ασκήτευε στην Ιερά Μονή Στομίου Κονίτσης πήγαινε και εκείνη να λειτουργηθεί. Κάποτε την ακολούθησε μία αρκούδα έως την Πύλη της Μονής.

Χριστούγεννα: Ἡ ἑορτή τῆς Ταπείνωσης.

Η μεγάλη εορτή της Χριστιανοσύνης μόλις πέρασε. Χριστούγεννα εορτάσαμε, και γι’ αυτό τον λόγο χαιρόμαστε. Χαιρόμαστε που ο Θεός έγινε άνθρωπος, χαιρόμαστε που μπορούμε και εμείς να ελπίζουμε, όχι απλά στην αποκατάσταση της φύσης μας αλλά στην μεταμόρφωσή της από ανθρώπινη σε κατά χάριν θεανθρώπινη.

Και όμως…πόσοι από εμάς αυτές τις ημέρες χαιρόμαστε γι’ αυτόν τον λόγο; Γιατί εορτάζουμε και πανηγυρίζουμε; Γιατί λέμε ευχές ο ένας στον άλλο; Επειδή απλά οι ημέρες το απαιτούν;

Δυστυχώς, πολλές φορές, σχεδόν όλοι μας χανόμαστε μέσα στην παραζάλη του πανηγυριού και βάζουμε στην άκρη τον λόγο του πανηγυριού! Ξεχνούμε τον λόγο της εορτής και κρατάμε μόνο την εορτή.

Ιστορικά ο Χριστός γεννήθηκε μέσα στην φτωχική φάτνη της Βηθλεέμ, αλλά καθημερινά γεννιέται και μέσα στις καρδιές των ταπεινών ανθρώπων.

Η εορτή των Χριστουγέννων είναι η εορτή της Ταπείνωσης, είναι η εορτή της εκούσιας αφάνειας και της απλότητας.

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνὸς, Ἡ ἀλήθεια γιὰ τὰ Χριστούγεννα καὶ ἡ μυθοποίηση τῶν Χριστουγέννων

Ἡ ἀλήθεια γιὰ τὰ Χριστούγεννα καὶ ἡ μυθοποίηση τῶν Χριστουγέννων

Τοῦ πρω­το­πρε­σβυ­τέ­ρου Γε­ωρ­γί­ου Δ. Με­ταλ­λη­νοῦ

Μὲ τὴν ἐνανθρώπηση καὶ τὴν γέννησή Του ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστὸς πραγματοποιεῖ τὸν σκοπὸ τῆς πλάσεως τοῦ ἀνθρώπου, τὴν ἐμφάνιση τοῦ Θεανθρώπου στὴν Ἱστορία. Τὴν ἕνωση τοῦ κτιστοῦ πλάσματος μὲ τὸν Ἄκτιστο Πλάστη. Ὁ σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεως εἶναι ἡ θέωση τοῦ ἀνθρώπου. «Ἄνθρωπος γίνεται Θεός, ἵνα Θεὸν τὸν Ἀδὰμ ἀπεργάσηται» (τροπάριο Χριστουγέννων). «Αὐτὸς ἐνηνθρώπησεν, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν» (Μ. Ἀθανάσιος). «Ἄνθρωπος γὰρ ἐγένετο ὁ Θεὸς καὶ Θεὸς ὁ ἄνθρωπος» (Ἰω. Χρυσόστομος). Στὴ λογικὴ ἑνὸς ἠθικιστοῦ ὁ ὅρος «θεοποιηθῶμεν», ποὺ χρησιμοποιοῦν Πατέρες, ὅπως ὁ Μ. Ἀθανάσιος, εἶναι σκάνδαλο. Γι’ αὐτὸ μιλοῦν γιὰ «ἠθικὴ θέωση». Διότι φοβοῦνται νὰ δεχθοῦν ὅτι μὲ τὴ θέωση μεταβάλλεται «κατὰ χάριν» αὐτὸ ποὺ ὁ Τριαδικὸς Θεὸς εἶναι «κατὰ φύσιν» (ἄκτιστος, ἄναρχος, ἀθάνατος). Τὰ Χριστούγεννα εἶναι, γι’αὐτό, ἄμεσα συνδεδεμένα καὶ μὲ τὴ Σταύρωση καὶ τὴν Ἀνάσταση, ἀλλὰ καὶ τὴν Ἀνάληψη καὶ τὴν Πεντηκοστή. Ὁ Χριστὸς-Θεάνθρωπος χαράζει τὸν δρόμο, ποὺ καλεῖται νὰ βαδίσει κάθε σωζόμενος ἄνθρωπος, ἐνούμενος μαζί Του.

Ἰαμβικές Καταβασίες Χριστουγέννων μέ ἑρμηνεία

Καταβασίες (το πρώτο τροπάριο από την κάθε Ωδή) του Ιαμβικού Κανόνα των Χριστούγέννων, του Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού με ερμηνεία
Ωδή α΄
Έσωσε λαόν, θαυματουργών Δεσπότης,
Υγρόν θαλάσσης κύμα χερσώσας πάλαι.
Εκών δέ τεχθείς εκ Κόρης, τρίβον βατήν,
Πόλου τίθησιν ημίν, όν κατ ουσίαν,
Ίσoν τε Πατρί, καί βροτοίς δοξάζομεν
Ερμηνεία

Ο Δεσπότης Χριστός έσωσε τον Ισραηλιτικό λαό με θαυματουργικό τρόπο την παλαιά εποχή, άφού μετέβαλε σε ξηρά τα κυματώδη νερά της Ερυθράς Θαλάσσης, Τώρα δε, αφού γεννήθηκε με την θέλησί Του από Κόρη Παρθένο, άνοιξε ευκολοδιάβατο τον δρόμο από την γη στον ουρανό. Τούτον, πού είναι κατά την θεία Του φύσι ομοούσιος με τον Πατέρα και κατά την ανθρώπινη φύσι Του ομοούσιος με μας τους ανθρώπους, τον δοξάζομε.

Πάτερ, γιατί νά μήν τρῶμε κρέας στίς νηστεῖες;

Κάποτε εις το Μοναστήρι της Κεχαριτωμένης Θεοτόκου, κατά την ημέρα επισήμου εορτής ευρισκόμεθα εις την επίσημο τράπεζα, τόσο οι Πατέρες και αδελφοί, όσο και αρκετοί λαϊκοί. Ανάμεσα στους λαϊκούς υπήρχε κι κάποιο παιδί , από όσο ενθυμούμαι, του δημοτικού σχολείου.

-      Γέροντα, θα ήθελα να κάνω μία ερώτησι, είπε ο μικρός μαθητής.

-      Να σε ακούσω παιδί μου, απεκρίθη ο Γέροντας , χωρίς να περιφρονήση την ηλικία του.

-      Η Εκκλησία εκανόνισε κατά τη νηστεία να τρώμε μερικά φαγητά και μερικά άλλα όχι. Γιατί, λοιπόν, τα ερρύθμισε κατ’ αυτόν τον τρόπο;  Γιατί δεν έβαλε το αντίθετο ακριβώς πρόγραμμα και, όταν νηστεύουμε , να τρώμε κρέας;

Οι πατέρες ήρχισαν να χαμογελούν ,με την πρωτότυπη πράγματι ερώτησι: Γιατί να μην είναι νηστήσιμο το κρέας και αρτύσιμα τα φασόλια;

-      Μη γελάτε συνεβούλευσε με σοβαρότητα ο Γέροντας: Το ερώτημα είναι πολύ αξιόλογο.

Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Νύσσης: δεύτερον ἐγκώμιον εἰς τόν Ἅγιον Στέφανον τόν πρωτομάρτυρα.

Επεδήμησε Χριστός τω κόσμω εις σωτηρίαν, και μετ’ αυτόν εβλάστησαν οι καρποί της Εκκλησίας. Έλαμψεν ο μάρτυς της αληθείας, και συνέλαμψαν οι μάρτυρες της μεγάλης οικονομίας. Ηκολούθησαν οι μαθηταί τω Διδασκάλω, τοις Κυριακοίς ίχνεσιν οδεύοντες˙ μετά Χριστόν οι Χριστοφόροι˙ μετά τον ήλιον της δικαιοσύνης οι φωστήρες της οικουμένης˙ και πρώτος μεν ημίν ο Στέφανος ήνθησεν, ουκ εκ των Ιουδαϊκών ακανθών πλακείς, άλλ’ εκ της εκκλησιαστικής ευθηνίας πρώτος καρπός τω Κυρίω προσενεχθείς. Ιουδαίοι μεν γαρ στέφανον εξ ακανθών πλέξαντες, τη κεφαλή του Σωτήρος επέθηκαν, αξίους της κακής γεωργίας αυτών τους καρπούς επιδειξάμενοι τω Δεσπότη του αμπελώνος, ως δια της προφητείας προανεφώνει, λέγων˙ «αμπελών Κυρίου Σαβαώθ, οίκος του Ισραήλ εστί, και ο άνθρωπος Ιούδα, νεόφυτον ηγαπημένον. Έμεινα του ποιησαι σταφυλήν, εποίησε δε ακάνθας».

Εὐσέβεια…

…Ο φόβος έλειψε εντελώς από τις ψυχές• στη θέση του εμπήκε η αναίδεια•

έρμαια στον τυχόντα είναι η θεογνωσία και τα βάθη του Πνεύματος. 

Εγίναμε όλοι ευσεβείς μόνο σ’ ένα πράγμα, στο να κατηγορούμε τους άλλους ως ασεβείς.

Χρησιμοποιούμε ως δικαστάς μας τους άθεους, ρίχνουμε τα άγια στους σκύλους και πετούμε μπροστά στους χοίρους τα μαργαριτάρια, κοινολογώντας τα ιερά σε αυτιά και ψυχές ασεβών. Εκτελούμε οι τρισάθλιοι ακριβώς τις επιθυμίες των εχθρών μας και δεν ντρεπόμαστε να ζούμε σε πλήρη ανηθικότητα. Ξένοι εντελώς προς την πίστιν μας, σωστοί Μωαβίται και Αμμανίται, οι οποίοι ούτε επιτρέπονταν να πλησιάσουν την Εκκλησία του Κυρίου, ερευνούν και αλωνίζουν μέσα στα αγιώτατά μας.

Οπτικό Αγιολόγιο 30 Δεκεμβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 30ης Δεκεμβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Φωτογραφίες ἀπό τά Τίμια Δῶρα τῶν Μάγων (Ἱερά Μονή Ἁγίου Παύλου Ἁγίου Ὄρους)

Καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εἶδον τὸ παιδίον μετὰ Μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτῷ καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν.   Τα Τίμια Δώρα των Μάγων, είναι ως γνωστόν, χρυσός, λίβανος και σμύρνα. Ο χρυσός βρίσκεται σε μορφή εικοσιοκτώ (28) επιμελώς σκαλισμένων επίπεδων πλακιδίων σε ποικιλία σχημάτων (παραλληλόγραμμων, τραπεζοειδών, πολυγώνων κτλ) και διαστάσεων περίπου 5 Χ 7 εκ. Κάθε πλακίδιο έχει διαφορετικό καλλιτεχνικό σχέδιο. Ο λίβανος και η σμύρνα διατηρούνται ως μείγμα με τη μορφή εβδομήντα (70) περίπου σφαιρικών χανδρών μεγέθους μικρής ελιάς. Επειδή η πνευματική κυρίως, αλλά και η υλική, ιστορική και αρχαιολογική αξία των Τιμίων Δώρων είναι ανυπολόγιστη, φυλάσσονται με ιδιαίτερη επιμέλεια στο σκευοφυλάκιο της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Δευτέρας 30-12-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2013. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Β΄ κεφ. β΄ 20 - 26  

β΄ 20 - 26
 

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Θ΄ 42 - 50  

Θ΄ 42 - 50
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Σ’ ἕναν ἀτομιστή γιά τόν «κίνδυνο» τῆς εὐτυχίας.

Βλέπεις τον εαυτό σου ευτυχισμένο και ακόμα βεβαιώνεις πως την ευτυχία σου την έφτιαξες μόνος σου , χωρίς τον Θεό και τους ανθρώπους. Γι’ αυτό απωθείς την άποψη που πρεσβεύουμε, ότι δηλαδή κάθε άνθρωπος χρωστά προσευχή στον Θεό και ελεημοσύνη στον πλησίον του. «Ούτε προσευχές στον Θεό ούτε ελεημοσύνη στον πλησίον», λες και μ’ αυτό τείνεις να θεωρείς τον εαυτό σου ευτυχισμένο.

Για μένα πράγματι είναι αδύνατον να σκεφθώ την ευτυχία έξω από τον Θεό  και τους ανθρώπους. Νομίζω ότι ούτε καν άγγιξες την ευτυχία αλλά συγχέεις τα φαινόμενα και αποκαλείς ευτυχία την ανέμελη επιβίωση. Μάζεψες πολλά από εκείνα που μπορεί να δώσει η γη, χόρτασες και ήπιες και νομίζεις ότι δεν σου χρειάζεται κανείς από τον περίγυρο.

Ἀσκητής καί Ἱερέας. Στή Ναζιανζό. Ἀνοιχτές μητρικές ἀγκάλες. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

 Ἀσκητής καί Ἱερέας. Στή Ναζιανζό. Ἀνοιχτές μητρικές ἀγκάλες

Πεζά καθήκοντα-Διδασκαλία ρητορικῆς- Μύηση στή θεολογία

 Ὁ πληγωμένος Ἀετός. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Τρισευτυχισμένοι ὁ γερο-Γρηγόριος καί ἡ Νόννα. Ἔμαθαν ὅτι τά παιδιά τους ἔρχονται. Ἔλειψαν περίπου ὀκτώ χρόνια. Ἔφυγαν παλληκαράκια κι ἔρχονται ὥριμοι ἄνδρες. Ἡ καρδιά τῆς Νόννας πήγαινε νά σπάσει ἀπό τήν ἀγωνία. Πῶς θά δεῖ, πῶς θά τήν ἰδοῦν οἱ λεβέντες της; Φώναξε γιά ἕνα καλάθι.
Ἔβαλε μέσα λίγα φροῦτα καί ξερούς καρπούς καί βγῆκε ἀπό τό σπίτι.  Πέρασε τό γεφυράκι τοῦ ποταμοῦ καί στάθηκε δίπλα στό ἀμπέλι τους. Ἐκεῖ θά φτάνανε ἀπό τό μεγάλο δρόμο οἱ γιοί της. 
Κάποτε φανήκανε ἀπό μακριά. 
Ὁ Γρηγόριος καί ὁ Καισάριος ξεπέζεψαν καί προχώρησαν μέ τά πόδια  Βάδισε λίγο καί ἡ γερόντισσα μέ τή νέα καρδιά. Ὁ Γρηγόριος ἔπεσε στήν ἀγκαλιά της καί σχεδόν τή σήκωνε ψηλά.  Κοντά καί ὁ Καισάριος, ἔκανε τά ἴδια. Ἄφθονα τά δάκρυα τῆς Νόννας, κύλαγαν τραγούδι εὐχαριστήριο στό Θεό.
Συνέχισαν καί οἱ τρεῖς γιά τό σπίτι, νά μήν περιμένει ὁ γερο-πατέρας.

Ὁ Γέροντας Σωφρόνιος γιά τόν Πρωτομάρτυρα Στέφανο

Ζώμεν επί της γης και δεν βλέπομεν τον Θεόν, ουδέ δυνάμεθα να ίδωμεν Αυτόν. Αλλ’ εάν το Πνεύμα το Άγιον έλθη εις την ψυχήν, τότε θα ίδωμεν τον Θεόν, ως είδεν Αυτόν ο Πρωτομάρτυς Στέφανος. Η ψυχή και ο νους Πνεύματι Αγίω αναγνωρίζουν αμέσως ότι Αυτός είναι ο Κύριος. Ούτως ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος Πνεύματι Αγίω ανεγνώρισεν εις το μικρόν βρέφος τον Κύριον, και ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής δια Πνεύματος Αγίου ωσαύτως εγνώρισε τον Κύριον και υπέδειξεν Αυτόν εις τον λαόν. Άνευ δε Πνεύματος Αγίου ουδείς δύναται να γνωρίση τον Θεόν, και πόσον πολύ αγαπά ημάς. Έστω και αν αναγινώσκωμεν ότι ηγάπησεν ημάς και έπαθεν εξ αγάπης προς ημάς, όμως περί τούτου σκεπτόμεθα μόνον δια του νοός, αλλά δεν εννοούμεν δια της ψυχής, ως πρέπει, την αγάπην του Χριστού.

Ποιούς ἡγέτες χρειαζόμαστε (Πρωτοπρ. Θωμᾶς Βαμβίνης)

Ἡγέτες «συναλγεῖν ἐπιστάμενοι»

τοῦ Πρωτ. Θωμᾶ Βαμβίνη

Στίς μέρες μας εἶναι κοινή ἄποψη ὅτι: γιά τήν οἰκονομική κρίση τῆς χώρας μας φταῖνε οἱ πολιτικοί, γιά τά προβλήματα τῆς Ἐκκλησίας μας οἱ Κληρικοί, γιά τίς δυσλειτουργίες τοῦ τραπεζικοῦ μας συστήματος οἱ Τραπεζίτες. Πίσω ἀπό τήν κρίση τῶν θεσμῶν καί τήν κακή λειτουργία τῶν διαφόρων φορέων τῆς κοινωνικῆς καί οἰκονομικῆς ζωῆς «ἀνακαλύπτονται» οἱ ἄνθρωποι, οἱ ὑπεύθυνοι τῶν θεσμῶν καί τῶν φορέων, οἱ ὁποῖοι ἐνοχοποιοῦνται ἀπό τήν διαμορφούμενη κοινή γνώμη γιά ὅ,τι κακό συμβαίνει.

Παρά τίς ὑπερβολές καί τίς ἀδικίες πού παρατηροῦνται, ἡ προσέγγιση αὐτή ἔχει τό μεγαλύτερο μέρος τῆς ἀλήθειας. Τό πρόβλημα εἶναι πάντα ὁ ἄνθρωπος καί ὄχι τόσο ὁ θεσμός ἤ τό ὁποιοδήποτε σύστημα. Τό «ὄχι τόσο» γράφεται γιατί ὑπάρχουν «ἄρρωστα συστήματα», ἀνελεύθερα καθεστῶτα, ἀπάνθρωπες ἰδεολογίες, πού «ἀρρωσταίνουν», διαφθείρουν καί ἐξαθλιώνουν τούς ἀνθρώπους.

Διάκονος Στέφανος, ὁ Πρωτομάρτυρας τῆς ἀγάπης (Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου)

Αυτός ο μακάριος Πρωτομάρτυρας και Αρχιδιάκονος Στέφανος, όταν έγι­νε μια φορά συζήτησις μεταξύ Ιουδαί­ων και Σαδδουκαίων και Φαρισαίων και Ελληνιστών σχετικά με τον Κύ­ριό μας Ιησού Χριστό, και άλλοι μεν έλεγαν, ότι είναι Προφήτης, άλλοι ότι είναι πλάνος και άλλοι, ότι είναι Υιός Θεού, όταν, λέω, έγινε αυτή η συζήτησις, τότε ο πανύμνητος Στέφανος στά­θηκε επάνω σε έναν τόπο υψηλό και κήρυξε σε όλους τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, λέγοντας· «Άνδρες αδελφοί, γιατί αυξήθηκαν τόσο οι κακίες σας και είναι ταραγμένη όλη η Ιερουσα­λήμ;

Μακάριος είναι ο άνθρωπος εκεί­νος, ο οποίος δεν ένιωσε στην καρδιά του δισταγμό για τον Ιησού Χριστό. Διότι αυτός είναι, που έγειρε τους Ουρανούς και κατέβηκε για τις αμαρτίες μας και γεννήθηκε από την Παρθένο την Αγία και καθαρή και διαλεγμένη πριν από την αρχή του κόσμου. Αυτός πήρε τις ασθένειές μας, και κράτησε τις νόσους. Αυτός έκανε να ξαναβρούν το φως τους οι τυφλοί. Αυτός καθάρισε τους λε­προύς και έδιωξε τα δαιμόνια από τους δαιμονισμένους».

Πρέπει νά φιλοξενοῦμε καί νά ἐλεοῦμε! Ἀπό τό Μέγα Γεροντικό

1. Είπε ο αββάς Απολλώς για την υποδοχή των αδελφών:

"Καθώς έρχονται οι αδελφοί, πρέπει να υποκλινόμαστε με σεβασμό, την ώρα εκείνη στον Θεό υποκλινόμαστε και όχι σ΄αυτούς. Γιατί λέει "είδες τον αδελφό σου, είδες τον Θεό σου". Και αυτό, κατά τη μαρτυρία της Γραφής, το έχουμε παραλάβει από τον Αβραάμ. Ακόμη όταν τους υποδέχεσθε, να σπεύδετε μ΄όλη σας την καλή διάθεση να τους αναπαύσετε. Και αυτό το γνωρίζουμε από το παράδειγμα του Λώτ που με την επιμονή του φιλοξένησε τους αγγέλους".

2. Έλεγε ο μακαριστός Επιφάνιος ότι με πάρα πολύ μικρό αντάλλαγμα πουλάει ο Θεός τα αγαθά του σ΄εκείνους πού σπεύδουν να τα αγοράσουν, για ένα κομματάκι ψωμί, ένα τιποτένιο ρούχο, ένα ποτήρι κρύο νερό, έναν οβολό.

ΣΚΟΠΙΑ:Ὁ φυλακισμένος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀχρίδας εἶναι σέ σοβαρή κατάσταση-Φόβοι γιά τή ζωή του

ΣΚΟΠΙΑ: Ο ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΧΡΙΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΣΟΒΑΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ-ΦΟΒΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ

Ο επικεφαλής της αναγνωρισμένης από το Πατριαρχείο, Αρχιεπισκοπής Αχρίδας, Ιωάννης, (γνωστός ως Γιοβάν Βρανισκόφσκι) βρίσκεται σε σοβαρή κατάσταση και υπάρχουν φόβοι για τη ζωή του.
Τα παραπάνω αναφέρει το ‘Πρες 24’ το οποίο επικαλείται καταγγελίες της μητέρας του στα σερβικά μέσα ενημέρωσης, η οποία φοβάται για τη ζωή του από την επιδείνωση της κατάστασης στην υγεία του.

ΚΕ' Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη γιά θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας: «Οἱ "θεραπεῖες" τῆς Χριστιανικῆς Ἐπιστήμης (Christian Science)» (π. Κυριακός Τσουρός, Δρ Θεολογίας)

Η ομιλία εκφωνήθηκε στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας στις 5/11/2013, στα πλαίσια της ΚΕ' Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων δια Θέματα Αιρέσεων και Παραθρησκείας.


Ακούστε την ομιλία πατώντας εδώ (Διάρκεια: 40:04, Μέγεθος: 91,7 ΜΒ)

http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2973