Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα του Σαββάτου 05-01-13.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Tιμόθεον Β΄ κεφ. δ΄ 5 - 8

δ΄ 5 - 8

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Α΄ 1 - 8

Α΄ 1 - 8

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ὁ καλός λογισμός.

Γέρων Πορφύριος Ἁγιορείτης

© Ἱερό Ἡσυχαστήριο «Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ-Ἐμμαούς», Ἅγιος Βασίλειος Λαγκαδᾶ

Ὁ καλός λογισμός.

Εἶναι πολύ μεγάλη, σύμφωνα μέ τούς Ἁγίους Πατέρας, ἡ «προληπτική» ἀλλά καί ἡ «θεραπευτική» δύναμη τοῦ καλοῦ λογισμοῦ. Ὁ ἀδελφός μας, πού μᾶς ἀδικεῖ εἶναι ὁ ἀδελφός μας πού τόν κατέλαβε ὁ «ἀντίθετος», ὁ πονηρός. Ὅλους γιά ἁγίους πρέπει νά τούς βλέπομε, δίδασκε ὁ μακαριστός π. Πορφύριος. Πρέπει μέσα μας τό ἐργοστάσιο τῆς ψυχῆς μας νά φτιάχνει «δισκοπότηρα καί ὄχι σφαῖρες», μᾶς διδάσκει ὁ ἄλλος σύγχρονος ἅγιος Γέροντας, μακαριστός π. Παΐσιος.

Σοφά λόγια τοῦ Γέροντος Ἀμφιλοχίου Μακρῆ

• Το να παραμένεις πιστός στον Μοναχισμό θεωρείται μαρτύριο.

• Θέλει ο Χριστός να σου βγάλει τα αγκάθια, διότι είναι κηπουρός και εσύ θέλεις την ησυχία σου.
• Ο Χριστός είναι κοντά μας, ας μη τον βλέπουμε…. καμμιά φορά μας δίνει και κανένα μπάτσο απο πολλή αγάπη.

• Πολλές φορές έρχεται ο Χριστός σου χτυπάει, τον βάζεις να καθίσει στο σαλόνι της ψυχής σου και εσύ απορροφημένος με τις ασχολίες σου ξεχνάς τον μεγάλο επισκέπτη. Εκείνος περιμένει να εμφανιστείς, περιμένει και όταν πλέον αργήσεις πολύ σηκώνεται και φεύγει. Άλλη φορά πάλι είσαι τόσο απασχολημένος που του απαντάς απο το παράθυρο. Δέν έχεις καιρό ούτε ν’ανοίξεις.

Ὁ Χριστός ζωοποιεῖ. Δέν θανατώνει!

Ο Άγιος Σίλβεστρος ήταν από την Ρώμη και φύλαγε την Ορθόδοξη πίστη, κάνοντας να τον αγαπούν για την ενάρετη ζωή του ακόμα και οι ειδωλολάτρες. Μετά την κοίμηση του Αγίου Μιλτιάδου χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος-Πάπας Ρώμης γενόμενος διάδοχος στον θρόνο του κορυφαίου Πέτρου. Αφού διώχθηκε επί βασιλείας του αντιχρίστου Μαξεντίου, ήρθε ο Μέγας Κωνσταντίνος στην Ρώμη και αφού έστησε τον Σταυρό στα κυριότερα σημεία της πόλεως, διέταξε να λατρεύουν ελεύθερα οι Χριστιανοί τον Χριστό.

Μοναχός Νικήτας Ἁγιοβασιλιάτης. Ἀπό ληστής τῆς Θεσσαλίας ἐρημίτης στό Ἅγιο Ὄρος

Από το 1892 έως το 1941 σε ένα από τα ησυχαστήρια της παλιάς Σκήτης του Αγιοβασίλη, με πολλή αυταπάρνηση, εγκράτεια και ταπείνωση, έζησε και πνευματικά αγωνίστηκε, ο Μοναχός Νικήτας.

Αυτός κατάγονταν από τα μέρη της Θεσσαλίας και σαν περιβόητος Ληστής που ήταν, κυριολεκτικά ελυμαίνονταν την περιοχή. Είχε ριμάξει και ταράξει στις ληστείες και στα εγκλήματα όλη την περιφέρεια εκείνη.

Με τα πολλά κακά που είχε κάνει και γύριζε στην περιοχή αυτή, πληροφορήθηκε για την ενάρετη ζωή και πνευματική προκοπή, του τότε περιβόητου πνευματικού Παπα – Χαρίτωνα, πού κι αυτός κατάγονταν από τα μέρη εκείνα των Τρικάλων.

Τά χτυπήματα τοῦ πατέρα

Γνωρίζουμε ότι η υπομονή είναι πολύτιμη αρετή, που μας καθιστά αρεστούς στον Θεό. Αλλά η άσκηση της υπομονής δεν είναι καθόλου εύκολο κατόρθωμα. Θέλει βέβαια επιστράτευση ψυχικών δυνάμεων. Θέλει οπωσδήποτε θερμή και πολλή προσευχή για να έλθει η χάρις του Θεού και να δυναμώσει την ψυχή. Αλλά θέλει και σκέψεις πνευματικές, για να παρηγορείται και να ενισχύεται η ψυχή.
Ένα γεγονός θα σου διηγηθώ, αδελφέ, που συνέβη κάποτε και έχει γραφεί και δίδει την ευκαιρία πολλών σκέψεων για να απαντηθεί το ερώτημα, γιατί ο Θεός επιτρέπει τους πόνους στη ζωή μας;

Ἡ σπουδαιότητα τοῦ Ὀρθοδόξου Μοναχισμοῦ

τοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ

…Τὸ μεγαλύτερο ἐμπόδιο στὴ δυτικοποίηση τῆς Ὀρθοδοξίας ὑπῆρξε, τόσο στὴ Δύση, ὅσο καὶ στὴν Ἀνατολή, ὁ Μοναχισμός. Διότι, ὅπως εὔστοχα παρατηρεῖ ὁ π. Ι. Ρωμανίδης, «εἰς αὐτὸν διεσώζετο ἡ βιβλικὴ παράδοσις τῶν Προφητῶν καὶ Ἀποστόλων, οἵτινες ἀπετέλουν τὴν καρδίαν τῆς πατερικῆς παραδόσεως». Δὲν εἶναι, συνεπῶς, περίεργη ἡ ἐπικέντρωση τοῦ πολέμου κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας στὸ χῶρο τοῦ Μοναχισμοῦ. Οἱ Βαυαροί, ὡς Εὐρωπαῖοι, ἐγνώριζαν, ὅτι ὁ ἡσυχασμὸς διέσωζε τὸ γένος καὶ τὴν ταυτότητά του σ' ὅλες τὶς περιόδους τῆς δουλείας τοῦ (ἀραβοκρατία, φραγκοκρατία, τουρκοκρατία), ἀλλὰ παράλληλα καὶ τὴ «θεραπευτικὴ ἀγωγὴ τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς θεώσεως», καὶ μέσα στὸν κόσμο, μὲ τὴν ἐπιρροὴ τῶν Μοναχῶν στὸ λαὸ καὶ τὴ διακράτηση ἑνιαίας πνευματικότητας στὸ χῶρο τόσο τῆς μοναστικῆς, ὅσο καὶ τῆς κοσμικῆς Ἐνορίας...

Τί σημαίνει κόσμος;

Κάποιος αδελφός ρώτησε τον αββά Ησαϊα:

"Πώς πρέπει να ησυχάζει κανείς μέσα στο κελί; "

Και αποκρίθηκε ο Γέροντας:

"Το να ησυχάζει κανείς στο κελί σημαίνει να εκθέτει συνεχώς τον εαυτό του ενώπιον του Θεού και να επιστρατεύει όλη του τη δύναμη για να αντιστέκεται σε κάθε λογισμό που σπέρνει ο εχθρός, γιατί αυτό σημαίνει αναχώρηση από τον κόσμο".

Και είπε ο αδελφός:

"Τι σημαίνει κόσμος; "

Πῶς ἡ Περιτομή τοῦ Χριστοῦ μᾶς θεραπεύει ψυχικά καί σωματικά_2ο μέρος_Πνευματικά Γυμνάσματα_Ἀγ.Νικοδήμου τοῦ Ἀγιορείτου_mp3

Π. Σάββας 2010-01-03_Πῶς ἡ Περιτομή τοῦ Χριστοῦ μᾶς θεραπεύει ψυχικά καί σωματικά_2ο μέρος_Πνευματικά Γυμνάσματα_Ἀγ.Νικοδήμου τοῦ Ἀγιορείτου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 03-01-2010 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι ).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ. Αἱρετικές ἀντιλήψεις διά τό Μυστήριον τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος. Πρωτ. Βασιλείου Γεωργοπούλου

Οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ

 Αἱρετικές ἀντιλήψεις διά τό Μυστήριον τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος

Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

 Γιά τήν ἑταιρεία «Σκοπιὰ» τό βάπτισμα εἶναι μία δημόσια συμβολική πράξη ἀφιέρωσης, ἀνεπιφύλακτης καί ἀπόλυτης ὑπακοῆς στό θέλημα τοῦ Ἰεχωβᾶ καί μάλιστα ὅπως αὐτό τό ἐκπροσωπεῖ καί τό παρουσιάζει ἡ ἑταιρεία «Σκοπιά» ὡς ὁ μοναδικός καί ἀποκλειστικός ἀγωγός τοῦ Ἰεχωβᾶ Θεοῦ, σύμφωνα πάντα μέ τούς ἰσχυρισμούς της.
Συνήθως τά μέλη, πού προσηλυτίζονται ἀπό τήν αἵρεση βαπτίζονται στίς συνελεύσεις περιφερείας, πού λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο μετά ἀπό μιά δημόσια ὁμολογία ταύτισής τους μέ τό φρόνημα τῆς ἑταιρείας «Σκοπιά».

Παραινέσεις τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου

Αρχή πάντων και τέλος ποιού Θεόν.
Βίου το κέρδος, εκβιούν καθ΄ ημέραν.
Γίνωσκε πάντα των καλών τα δράματα.
Δεινόν πένεσθαι, χείρον δ΄ ευπορείν κακώς.
Ευεργετών νόμιζε μιμείσθαι Θεόν.
Ζήτει Θεού σοι χρηστότητα χρηστός ών.
Η σάρξ κρατείσθω και δαμάσθω καλώς.
Θυμόν χαλινού, μη φρενών έξω πέσεις.
΄Ιστη μεν όμμα, γλώσσα δε στάθμην έχοι.
Κλείς ωσί κείσθω, μηδέ πορνεύοι γέλως.
Λύχνος βίου σοι παντός ηγείσθω λόγος.