Σελίδες

Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 03-03-13.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.
Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. στ΄ 12 - 20
στ΄ 12 - 20
Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιε΄ 11 - 32
Ιε΄ 11 - 32
Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ λανθασμένη κίνηση τοῦ θυμικοῦ καί τοῦ ἐπιθυμητικοῦ

     
ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ
Ἡ λανθασμένη κίνηση τοῦ θυμικοῦ καί τοῦ ἐπιθυμητικοῦ

Ὁ ἄνθρωπος μέ τόν «ἐσκοτισμένο νοῦ» χρησιμοποιεῖ ἐπίσης λανθασμένα τό θυμικό του καί πέφτει στήν τυραννία1 (τοῦ ἑαυτοῦ του καί τῶν ἄλλων).
«Τό μίσος καί ὁ θυμός», γράφει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, «ἐάν μέν κατευθύνονται ἐναντίον ἐκείνων πού ἐμποδίζουν τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς καί την διά τῆς ὑπακοῆς ἕνωση μέ τόν Θεό καί (ἐναντίον ἐκείνων) πού ἀπομακρύνουν ἀπό τόν Θεό, δηλαδή ἐναντίον τοῦ διαβόλου καί τῶν ὑπηρετῶν του, τότε εἶναι καλό»2.
Δυστυχῶς, ὁ ἄνθρωπος πολύ συχνά –ἀντί νά ἀγωνίζεται, χρησιμοποιώντας σωστά τόν θυμό του, ὥστε νά ἀποκτήσει τήν κοινωνία μέ τόν Θεό καί νά προσπαθεῖ ἀποκλειστικά καί μόνο γι’ αυτό– στρέφει τόν θυμό ἐναντίον τῶν ἀδελφῶν του. Ὀργίζεται ἐναντίον ἐκείνων πού τόν ἀδικοῦν ἤ ἐκείνων πού ἁπλῶς ὑποψιάζεται ὅτι τόν ἀδικοῦν.

Μνήμη γέροντος Ἐφραίμ Κατουνακιώτη

gerefraim 

Συμπληρώνεται σήμερα, 14/27 Φεβρουαρίου, μία δεκαπενταετία όλη από την οσιακή κοιίμηση του χαρισματικού γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη (1912-1998). Τιμώντας τη μνήμη του, παραθέτουμε στη συνέχεια ένα απόσπασμα από τις διδαχές του σχετικά με την αξία των θλίψεων στη ζωή μας:
Oι θλίψεις, καλά είναι τα βάσανα, καλά είναι οι στενοχώριες, ξέρει ο Θεός γιατί τις δίνει. Γιατί έτσι περισσότερο πλησιάζουμε στον Θεό, με τις θλίψεις, με τα βάσανα. «Κύριε, εν θλίψει εμνήσθημέν Σου», λέει (Ησ. 26,16). Με τις θλίψεις πλησιάζουμε. Ο Θεός μας αφαιρεί τις θλίψεις; «Ο φεύγων πειρασμόν επωφελή, φεύγει ζωήν αιώνιον», λέει. Έτσι είναι.
Γι’ αυτό ο άνθρωπος να μην απελπίζεται, να μην έρχεται σε απόγνωση για τη μια αποτυχία. Διότι δεν γνωρίζεις ποιο είναι το θέλημα του Θεού.

ΛΟΓΟΣ ΕΞΗΚΟΣΤΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ: Περί μετανοίας (Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος)

α. Περί μετανοίας· και τί λογής αγώνα ψυχής, και πόνον καρδίας έχει εκείνος οπού μετανοεί με Πνεύμα συντετριμμένον, και με κατάνυξιν.β. Ποία είναι εκείνα οπού λέγει, και εύχεται προς τον φιλάνθρωπον Θεόν.γ. Και περί φόβου Θεού.

α. Ποίος άνθρωπος ευρίσκεται ποτέ εις τον κόσμον, οπού ώντας φαρμακευμένος με θανατηφόρον φαρμάκι, και έχωντας πό­νους πολλούς, και σφοδρούς μέσα εις τα εντόσθιά του ημπορεί να βάλη εις τον νουν του, ή να φροντίση τελείως διά καμμίαν μικράν πλη­γήν οπού να έχει επάνω εις το δέρμα τού κορ­μιού του; Ότι ο πόνος οπού είναι μέσα του, σκε­πάζει κάθε άλλον πόνον, ή πληγήν οπού να εί­ναι έξωθεν, και η πολλή θλίψις τής καρδίας του, δεν τον αφίνει να στοχασθή, και να ιδή τας εξωτερικάς πληγάς· αλλά από τον πολύν πόνον, και την ανυπόφορον οδύνην του, αλησμονεί τας πληγάς οπού έχει απέξω, και ξεσχίζει τα ρούχα του με τα χέρια του, και με τα ονύχια των χειρών του ξύει τας πληγάς τού σώματός του, και αλησμονεί και τους γονείς του, και τους φί­λους του, και δεν γυρίζει να ιδή κανένα άνθρω­πον, ουδέ γυρίζει να κοιτάξη αυστηρώς εκείνον οπού τον καταράται, ουδέ φροντίζει διά τα πράγ­ματά του, αλλά αφίνει τον πλούτον του να τον αρπάζει όποιος θέλει· και ούτε ψωμί τρώγει με όρεξιν, ότι είναι όλος φαρμάκι, ούτε κρασί πί­νει με νοστιμάδα, ότι ο πόνος του είναι άμε­τρος (Ταύτα όλα τα λέγει ο Αγιος διά εκείνον οπού έλθη εις αίσθησιν, και συλλογιζόμενος τας αμαρτίας του, και τον ψυχικόν θάνατον οπού του επροξένησαν, μετανοεί τη αληθεία, και κρίνωντας τον εαυτόν του καθώς είπεν ο Πατήρ εις τον νζ' λόγον, κάνει αυτά οπού λέγει εδώ και περισσότερα από αυτά) όθεν και εις εκείνους οπού τον προσκαλούν εις φαγοπότια αποκρίνεται με οργήν μεγάλην.

Ἀγνώστου συγγραφέως:Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ_30ο_mp3



Π. Σάββας 2013-01-24_ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ_Λ΄ ΜΕΡΟΣ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-01-2013 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἅγιος Νικόλαος Πλανᾶς-Θαυμαστά περιστατικά


Κορυφαία έκφραση της αληθινής κατά Χριστόν ζωής του κάθε συνειδητού πιστού και πιο πολύ του πραγματικού και τελείου Ιερέως, αποτελεί η ζωή και το έργο του αγίου Ιερέως Νικολάου του Πλανά, αγίου των ημερών μας.Η ωραία, η εύανδρος και αγιοτόκος Νάξος, είχε την θεία εύνοια και ευλογία να είναι η Γενέτειρά του. 
Γεννήθηκε το έτος 1851. Οι γονείς του, Καπετάν Γιάννης και Αυγουστίνα ήταν άνθρωποι ευσεβείς και καλοκάγαθοι, όπως όλοι οι νησιώτες, και εύποροι. Είχαν και ένα εμπορικό καΐκι, που πήγαινε από τη Νάξο στην Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη, ακόμα και στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Μέσα σε κάποιο από τα κτήματα τους είχαν και ένα μικρό παρεκκλήσιο αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο.
Ο Άγιος Νικόλαος Πλανάς από βρεφικής ηλικίας ήταν αγιασμένος. Τις περισσότερες φορές ως παιδί ήταν στον Ιερό αυτό Ναό και περνούσε πολλές ώρες ε κεί ψάλλοντας όσα ήξερε και φορώντας πολλές φορές, αντί ιερατικού φελωνίου, κάποια σεντόνι, μιμούμενος τούς Ιερείς. Μια μέρα έψαλλε τόσο κατανυκτικά, ώστε προκάλεσε τον θαυμασμό των περαστικών.

Ὅτι δέν ἐπιτρέπεται οἱ Χριστιανοί νά παρακολουθοῦν καρναβάλια ἤ νά συμμετέχουν σ' αὐτά μέ ὁποιονδήποτε τρόπο

ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ

ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;

Ή

ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΓΑΝΙΣΜΟ ΤΗΝ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΙΑ

ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ; 

Ἐτυμολογία τῆς λέξης (πιθανές καί ἐπικρατοῦσες ἑρμηνεῖες):

  1. carne= κρέας καί vale=γειά σου
  2. carne= κρέας και levare=αἴρω-σηκώνω ( δηλαδή ἀναιρῶ, ἀπέχω, ἐγκαταλείπω )
  3. Κάρνεια: ἀρχαία εἰδωλολατρική ἑορτή γιά νά τιμήσουν τόν «θεό» Κάρνειο Ἀπόλλωνα (λόγῳ ὅμως διαφορετικῆς ἐποχῆς ἑορτασμοῦ καί ἀπουσίας μασκαρέματος, θεωρεῖται λιγότερο πιθανή αὐτή ἡ ἐκδοχή).
  4. Κάρνος=τράγος, βόσκημα, πρόβατον (σύμφωνα μέ τόν λεξικογράφο Ἡσύχιο). Συνδυάζεται μέ τόν ἀρχαῖο χοροπηδηχτό χορό τῶν ἀρχαίων «θεῶν» Σατύρων (οἱ ὁποῖοι ὀργίαζαν, ἐξ οὗ καί ὁ λαός ὀνομάζει Σάτυρο ἕναν ἄνθρωπο πού ἐπιδίδεται σέ κραιπάλες). Κι ὅπως χοροπηδοῦν οἱ τράγοι, ἔτσι καί οἱ Σάτυροι, ἔτσι καί οἱ συμμετέχοντες στούς καρναβαλικούς χορούς καί στίς καρναβαλικές παρελάσεις.

Ὅσιος Ἀγάπιος μετά τεσσάρων ὁσίων (14ος αἰ.)

Ασκήθηκε στη σκήτη Κολιτσού, που βρίσκεται στα όρια της μονής Βατοπεδίου. Αιχμαλωτίστηκε από θαλασσινούς πειρατές, που τον πούλησαν ως δούλο σε κάποιον Αγαρηνό. Επί δωδεκαετία υπηρέτησε αγόγγυστα τον αφέντη του, παρά τη σκληρότητά του. απελευθερώθηκε θαυματουργικά από την Έφορο του Αγίου Όρους, τη Θεοτόκο, μία ημέρα καθώς ήταν αλυσοδεμένος σε φυλακή, και επέστρεψε στον ενάρετο Γέροντά του, στο Κελλί της Αγίας Τριάδος.