Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Tρίτης 05-03-13.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Ιωάννην Α΄ κεφ. γ΄ 9 - 22

γ΄ 9 - 22 

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ιδ΄ 10 - 42

Ιδ΄ 10 - 42 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Τά πάθη εἶναι ἡ αἰτία πολλῶν πνευματικῶν καί σωματικῶν ἀσθενειῶν

   

ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

Τά πάθη εἶναι ἡ αἰτία πολλῶν πνευματικῶν καί σωματικῶν ἀσθενειῶν

Ἡ Ὁσία Ματρώνα ἡ σύγχρονη τυφλή ἁγία, ὁ «ὄγδοος στύλος τῆς Ρωσίας» κατά τήν πρόρρηση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κροστάνδης, δίδασκε πώς τά πάθη καί οἱ δαίμονες δημιουργοῦν αὐτά πού οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι ἀποκαλοῦν ψυχικές ἀρρώστειες.

«Δέν ὑπάρχουν ψυχικὲς ἀρρώστιες», δίδασκε ὁ ὁσία Ματρώνα, «ὑπάρχουν πνευματικές: ἀδύναμοι, ἑξαντλημένοι, παθιασμένοι ἀπὸ τὰ πονηρὰ πνεύματα… Ὑπάρχουν «κατὰ φαντασίαν» ἀρρώστιες, τὶς ὁποῖες στέλνει κάποιος»¹. Μέ τήν λέξη «κάποιος» προφανῶς ἐννοοῦσε τόν πονηρό διάβολο.

«Μακρυὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ ὁ ἄνθρωπος», γράφει ὁ π. Μεθόδιος Κρητικός «εἶναι σὰν τὸ ψάρι ἔξω ἀπὸ τὸ νερὸ, δὲν εἶναι πλέον ὁ ὄντως ἄνθρωπος, ὁ φυσιολογικὸς ἄνθρωπος. Εἶναι ἄρρωστος, εἶναι ἀνάπηρος, εἶναι τραυματισμένος, εἶναι πεπτωκώς... εἶναι ἀφύσικη ὕπαρξη.

Ἀνθρώπινη Φύση: αὐτό τό Ἐκκρεμές!

«Τρία αδέλφια, ο Παύλος, ο Παυσίριος και ο Θεοδοτίων ζούσαν στην περιοχή του Σουέζ, της Αιγύπτου (290 μ.Χ. ) . Οι δύο πρώτοι έγιναν Μοναχοί και ο τρίτος …ληστής. Ο ειδωλολάτρης Άρχων της Αιγύπτου Αρειανός συνέλαβε τους δύο χριστιανούς . Ο Παύλος τότε ήταν 37 ετών και ο Παυσίριος 25. Ο Θεοδοτίων έμαθε την σύλληψη των αδελφών του και κατέβηκε από τα βουνά για να τους αποχαιρετήσει, πριν τους θανατώσουν. Πήγε, μάλιστα, και παρακολούθησε από μακριά την ανάκριση των αδελφών του.
Όσα, όμως ,είδε και άκουσε κατά την ανάκριση τον συνεκλόνισαν. Η σκέψη του μάλιστα πήγε στην δόξα και την αμοιβή που θα απολάμβαναν τα αδέλφια του , γι’ αυτή την ηρωική τους στάση.
Αυτό ήταν! Η θεία Χάρις άναψε μέσα του φωτιά που θέρμανε την σκληρή και ψυχρή καρδιά του.

Πνευματική Καρποφορία

ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ Α΄

 Πνευματική Καρποφορία

Όταν αποφεύγει ο άνθρωπος τις πολλές κουβέντες, τις διαμάχες, την ταραχή και την σύγχυση, έλεγε ο Αββάς Ποιμήν, το Άγιο Πνεύμα επισκιάζει την ψυχή του και τότε, όσο στείρα κι αν είναι, θα βλαστήσει καρπούς πνευματικούς.
Του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού:
Ο Θεός, καθώς λέγει η Γραφή, είναι ήλιος δικαιοσύνης, που με τις ακτίνες της καλωσύνης Του ομορφαίνει το σύμπαν. Η ψυχή πάλι, ανάλογα με την προαίρεσή της, γίνεται ή κερί, σαν φιλόθεη, ή πηλός, σαν φιλόυλη». Όπως λοιπόν ο πηλός, όταν εκτεθεί στον ήλιο, ξεραίνεται και το κερί μαλακώνει, το ίδιο κι η ψυχή. Εκείνη που είναι δοσμένη στα εγκόσμια και υλικά, όταν έλθει σ' επαφή με τον Θεό, σκληραίνεται, σαν το Φαραώ, και χάνει κάθε ελπίδα σωτηρίας. Η φιλόθεη ψυχή όμως, όταν εκτεθεί στις φλογερές ακτίνες της θείας αγάπης, απαλύνεται, αποτυπώνει τους χαρακτήρες των Αγίων και γίνεται κατοικία Θεού. Έτσι, στη φυσική «κατ' εικόνα» ομορφιά προσθέτει και την «καθ' ομοίωσιν».

Θαυμαστή ἐπέμβαση Ἁγίου Νεκτάριου στήν Κορέα

Κυριακή πρωί. Ο ιερός ναός του Αγίου Νικολάου στη Σεούλ μοιάζει να «λάμπει» λουσμένος στις ανταύγιες αυτού του ηλιόλουστου φθινοπωρινού πρωινού. Ο θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ζήλων κ. Σωτήριος, και άλλοι δύο ιερείς -ο π. Aντώνιος Woo και ο π. Αμβρόσιος Ζωγράφος- βρίσκονται ήδη στο ναό και προσκομίζουν. Ο Αναγνώστης διαβάζει την Α’ Ώρα.
Μετά το άναμα του κεριού στο μανουάλι του νάρθηκα, κατευθύνομαι προς την θαυματουργή, παλαιά ρωσσική εικόνα Tης Παναγίας που βρίσκεται αριστερά του Τέμπλου. Γονατίζω, προσκυνώ τη χάρη Tης και Tης ανοίγω διάπλατα την καρδιά μου. Σήμερα το πρωί νιώθω μια ανεξήγητα μεγάλη κι ασυγκράτητη χαρά να πλημμυρίζει την ύπαρξή μου. Την παρακαλώ, την ευχαριστώ…
Καθώς απομακρύνομαι από την εικόνα Tης Παναγίας, διαπιστώνω πως μέσα στο ναό κάνει κρύο.

Η Ελληνικότητα τής Ρώμης 1ο Μέρος: Ἡ Ἑλληνική της καταγωγή

Προκειμένου να αποφύγουν τους σκοπέλους τής ευθύνης τών διωγμών τών Χριστιανών από τους Ρωμαίους ομοθρήσκους τους, τις θεοποιήσεις αυτοκρατόρων από τους ιδίους, και την παραδοχή τής συνέχειας τού Ελληνισμού μέσα από τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία που συνεχίστηκε με τους Χριστιανούς, οι Νεοπαγανιστές στην πλειονότητά τους, αρνούνται την Ελληνικότητα τής Ρώμης.

Όμως τα στοιχεία τους διαψεύδουν και σε αυτό.

Ο πρώτος που αποφάσισε να μεταναστεύσει σε άλλους τόπους (κατά τους αρχαίους Έλληνες) και να κτίσει αποικία, ήταν ο Οίνωτρος, γιος του Λυκάονα. Στην Αρκαδία είχαν γίνει τόσο πολλοί, που δεν μπορούσε η γη να τους θρέψει. Με τις ευλογίες και τη βοήθεια του βασιλιά αδελφού του, Νύκτιμου, ο Οίνωτρος έφτιαξε πλοία, πήρε μαζί του πολλούς Αρκάδες και ανάμεσά τους τον αδελφό του τον Πευκέτιο, κι έβαλε πλώρη Δυτικά.

Έπιασαν στην Απουλία (νοτιοανατολική Ιταλία), πρώτοι αυτοί, 17 γενιές πριν από τον πόλεμο της Τροίας, μετά τη λήξη του οποίου ο Αινείας έφυγε από την Τροία και έγινε οικιστής του Λάτιου.

Ὁ βίος τοῦ Οσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν

Από την Αίγυπτο στην Βασιλεύουσα

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ του βασιλιά είναι καλό να κρύβονται∙ τα έργα όμως του Θεού πρέπει να διακηρύσσονται με δόξα. Όποιος μάλιστα γνωρίζει τα θεία έργα και από ραθυμία δεν τα διηγείται, θα κινδυνέψει πολύ την ώρα εκείνη , που θα έρθει ο Κύριος καθισμένος πάνω στις νεφέλες, για ν’ αποδώσει στον καθένα κατά τα έργα του.

Γι’ αυτό λοιπόν κι εγώ, ο ελάχιστος, γνωρίζοντας με ακρίβεια τα ψυχωφελή περιστατικά της ζωής του μακαρίου Νήφωνος, που θα διαβάσετε παρακάτω, κάθισα και έγραψα –για όσους θέλουν να τα μάθουν και να ωφεληθούν – την ενάρετη πολιτεία του και τα θεία του αγωνίσματα.

Ἀγνώστου συγγραφέως:Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ_32ο_mp3

Π. Σάββας 2013-02-21_ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ_ΛΒ΄ ΜΕΡΟΣ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 21-02-2013 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ὁ Νεοϊουλιανισμός τῆς "Νέας Ὑδροχοϊκής Ἐποχῆς"

Ο ΝΕΟΪΟΥΛΙΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΥΔΡΟΧΟΪΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ»*

Λάμπρου Σκόντζου
Θεολόγου – Καθηγητοῦ

Ἐδῶ καί περισσότερες ἀπό δυό δεκαετίες ἀναβίωσε στόν δύσμοιρο τόπο μας μία νέα μορφή ἀντιχριστιανικῆς πολεμικῆς δίνης. Ἀκούει στό ὄνομα «ἀρχαιολατρία» καί ἔχει ὅλα τά χαρακτηριστικά γνωρίσματα παλαιοτέρων ἀντιχριστιανικῶν πρακτικῶν.

Τό σύγχρονο «ἀρχαιολατρικό» κίνημα συνεχίζει μέ τήν ἴδια ἤ καί σφοδρότερη ὁρμή τόν πόλεμο κατά τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ἔκανε στό παρελθόν, χωρίς ἀποτέλεσμα, ὁ ἀθεϊστικός ὀρθολογισμός, ὁ μαρξισμός, ὁ μηδενισμός καί γενικά ἡ ὑλιστική ἰδεολογία.

Ἔχει ἀποδειχθεῖ περίτρανα, πώς ἡ «ἀρχαιολατρία» εἶναι γέννημα αὐτῶν τῶν παταγωδῶς χρεοκοπημένων ἰδεολογιῶν. Μέσα ἀπό τά ἐρείπιά τους ξεπήδησε ἕνας περίεργος ἔρωτας γιά τό ἀπώτερο παρελθόν καί ἰδιαίτερα γιά τά θρησκευτικά μορφώματα τῆς προχριστιανικῆς ἀρχαιότητας. Δέν εἶναι τυχαῖο τό γεγονός, ὅτι οἱ ἰθύνοντες τῶν περισσοτέρων ἀρχαιολατρικῶν ὁμάδων ἀνῆκαν στό παρελθόν εἴτε στή μαρξιστική ἰδεολογία, εἴτε σέ ἀναρχικές καί περιθωριακές ὁμάδες, εἴτε στήν ὑλιστική καί μηδενιστική ἀστική διανόηση.

Πῶς ἔσωσε τό παιδί πού κυοφοροῦσε,ἐνῶ οἱ γιατροί ἔλεγαν νά τό ρίξει!

ΠΩΣ ΕΣΩΣΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΚΥΟΦΟΡΟΥΣΕ, ΕΝΩ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΛΕΓΑΝ ΝΑ ΤΟ ΡΙΞΕΙ!

Μια μητέρα στη Θεσπρωτία ήταν απελπισμένη. Η κύησή της είχε μεγάλο πρόβλημα. Πήγε επτά φορές σε γιατρούς και της έλεγαν ότι πρέπει να το ρίξει, γιατί μαζί με αυτό, ήταν πιθανό να χάσει και η ίδια τη ζωή της. Δεν ήξερε τι να κάνει.
Η απελπισία την είχε κυριεύσει. Άκουγε πολλές γνώμες και έβγαινε ακόμη πιο μπερδεμένη.

Ἐπιστολή τοῦ παπά Ἐφραίμ Κατουνακιώτη στό Γέροντα Ἐφραίμ Φιλοθεΐτη (Δικαῖο Ἱ. Σκήτης Ἁγ. Ἀνδρέα) (1992)

πηγή:http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2013/02/2761-1992.html

Οἱ σκέψεις μας εἶναι καταστάλαγμα ἀπό βιώματα πολλῶν ἑτῶν

Οι σκέψεις μας είναι καταστάλαγμα από βιώματα πολλών ετών. Τα ελέη του Θεού εκχύθηκαν επάνω μου χωρίς μέτρο. Και αν δεν με χειραγωγούσε ο Κύριος, ως Καλός  Ποιμένας, με τη χάρη Του, οι εχθροί μου θα με κατάπιναν.

Γράφω για το έλεος του Κυρίου· και είναι φυσικό για μένα να γράφω, γιατί η ψυχή μου γνωρίζει τον Κύριο με το Άγιο Πνεύμα και γνωρίζει πόσο πολύ αγαπά Αυτός τον άνθρωπο. Το πλήθος της αγάπης και της πραότητάς Του δεν θα θυμηθεί τις αμαρτίες μας.

Το πνεύμα μου επιθυμεί ακόρεστα ή να προσεύχεται ή να γράφει ή να μιλά για τον Θεό, ενώ για τα κοσμικά πράγματα η ψυχή μου δεν θέλει ούτε να ακούει.

 Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

http://kl-klekk.blogspot.gr

http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2013/02/2760.html