Χαῖρε Ἀμνοῦ καί ποιμένος Μήτηρ, Χαῖρε αὐλή λογικῶν προβάτων_mp3

Π. Σάββας 2013-03-29_ΧΑΙΡΕ ΑΜΝΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΜΕΝΟΣ ΜΗΤΗΡ, ΧΑΙΡΕ ΑΥΛΗ ΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ_Β΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-03-13 (Ὁμιλία στούς Β΄ Χαιρετισμούς).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα τoυ Σαββάτου 30-03-13.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. γ΄ 12 - 16

γ΄ 12 - 16 

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Α΄ 35 - 44

Α΄ 35 - 44 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστόςεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Οἱ αἰτίες τῆς ἀκηδίας-λύπης καί ἡ θεραπεία της διά τῆς ἐργασίας.

 

ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

 Οἱ αἰτίες τῆς ἀκηδίας-λύπης καί ἡ θεραπεία της διά τῆς ἐργασίας.

«Ἂς ἀκούσουμε», συνεχίζει ὁ ἀββᾶς Κασσιανός, «πόσο καθαρά μᾶς ἀποκαλύπτει ὁ ἀπόστολος τὶς αἰτίες τῆς ἀκηδίας. Ἐκείνους πού δὲν ἐργάζονται, τοὺς ὀνομάζει ἄτακτους, φανερώνοντας μὲ μία λέξη πολλὴ κακία. Γιατί ὁ ἄτακτος εἶναι καὶ ἀνευλαβὴς καὶ αὐθάδης στὰ λόγια καὶ πρόχειρος σὲ κατηγορίες, καὶ γι' αὐτὸ εἶναι ἀκατάλληλος γιὰ τὴν ἡσυχία καὶ δοῦλος τῆς ἀκηδίας. Παραγγέλλει λοιπὸν νὰ τοὺς ἀποφεύγουμε, δηλαδὴ νὰ φεύγουμε μακριά τους, σὰν νὰ ἔχουν μεταδοτικὴ ἀρρώστια. Κι ἔπειτα, μὲ τὴ φράση "καὶ μὴ κατὰ τὴν παράδοσιν ἥν παρέλαβον παρ' ἡμῶν", φανερώνει πώς αὐτοὶ εἶναι ὑπερήφανοι καὶ καταφρονητὲς καὶ ἀνατροπεῖς τῶν ἀποστολικῶν παραδόσεων. Καὶ στὴν συνέχεια λέει: "οὐδὲ δωρεὰν ἄρτον ἐφάγομεν παρὰ τινος, ἂλλ' ἐν κόπῳ καί μόχθῳ, νύκτα καὶ ἥμεραν ἐργαζόμενοι, πρὸς τὸ μὴ ἐπιβαρῆσαι τίνα ὑμῶν".

Ἀπό τόν βίο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἐλεήμονος

Ἀπό τόν βίο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἐλεήμονος (12 Νοεμβρίου)

Τον καιρό που πλήθος πολύ κατέφυγε στην Αλεξάνδρεια, διαφεύγοντας από τα χέρια των Περσών, ο Άγιος Ιωάννης αναγκάστηκε να δανεισθεί από κάποιους χίλιες λίτρες χρυσάφι, γιατί παρουσιάστηκε τεράστια έλλειψη τροφίμων. Εκείνη τη χρονιά μάλιστα ο Νείλος δεν είχε πλημμυρίσει, όπως γινόταν πάντα, και τα χρήματα της Εκκλησίας είχαν ξοδευτεί. Όταν και αυτά που δανείστηκε τα ξόδεψε, μεγάλη έγνοια τον βασάνιζε. Παρακαλούσε λοιπόν τον φιλάνθρωπο Θεό να τον βγάλει από το αδιέξοδο.

Μολονότι όμως έφτασε σε τέτοιαν απόλυτη ανέχεια, δεν φάνηκε κατώτερος από την συμφορά, δεν καταφρόνησε δηλαδή τους θείους νόμους και τις ιερές διατάξεις, μα ούτε και καμιάν αμέλεια έδειξε στην ακριβή διαποίμανση του λαού που του εμπιστεύθηκε ο Θεός.

Ἡ μητέρα μου.

Ἡ μητέρα μου

Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε 

Σ᾿ ὅλη τήν ζωή της ζοῦσε μιά βαθειά πνευματική ζωή. Στίς ἑορτές συμμετεῖχε μέ πολλή εὐλάβεια, ἀκόμη καί στίς μικρότερες. Βέβαια δέν γνώριζε ἀπό βιβλία, εἶχε διάκρισι καί διαίσθησι, δέν ἐγνώριζε ἀπό ἑορταστικούς κύκλους καί ὅμως συμμετεῖχε σ᾿ ὅλες τίς ἑορτές, στίς νηστεῖες καί στά ἐτήσια μνημόσυνα τῆς Ἐκκλησίας μας ἀλανθάστως.
Ἡ ἐλεημοσύνη της ἦτο ἡ βασική της φροντίδα σχεδόν σέ καθημερινή βάσι. Τούς ξένους τούς καλοῦσε ἀπό τόν δρόμο, τούς φιλοξενοῦσε σπίτι μας καί τούς ἀνέπαυε. Ποτέ δέν ἀνεχώρησε ἔστω καί ἕνας πτωχός ἀπό τό σπίτι μας μέ ἀδειανά τά χέρια.
Ὁ πατέρας μου τήν ὠνείδιζε ἐνίοτε, διότι εἶχε σέ μεγάλο βαθμό ἀνοικτά τά χέρια της.
 Στά μνημόσυνα τῶν νεκρῶν συμμετεῖχε μέ πολλή εὐλάβεια. Κάθε Σάββατον πρωΐ ἔδινε ξεχωριστή ἐλεημοσύνη γιά τούς κοιμηθέντες: Μία λεκάνη γάλα ἤ φαγητό καί νερό πού μετέφερε ἡ ἴδια γιά τούς γείτονες.

Λόγος εἰς τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου Ἅγιος Λουκᾶς Κριμαίας

Τρία σημαντικότατα γεγονότα στὴν ἱστορία τοῦ κόσμου ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας.
To πρῶτο εἶναι ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου, τὸν ὁποῖο ἑορτάζουμε σήμερα μὲ χαρὰ καὶ ἀγάπη, ἀλλὰ καὶ μὲ δέος ἐνώπιόν του μεγαλείου του γεγονότος αὐτοῦ, τὸ ὁποῖο ὀνομάζεται «κεφάλαιον» (δηλαδὴ ἀρχὴ) τῆς σωτηρίας μας.
Ἐννέα μῆνες μετὰ τὸν Εὐαγγελισμὸ πραγματοποιήθηκε καὶ τὸ δεύτερο ἀπὸ τὰ σημαντικότερα γεγονότα, ἡ κατὰ σάρκα Γέννηση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Κορυφὴ καὶ ὁλοκλήρωση τῆς σωτηρίας μας θὰ εἶναι ἡ ἀνάσταση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ ἀπὸ ἕνα φρικτὸ θάνατο πάνω στὸ Σταυρό.
Ὄχι μόνο μία φορὰ ἀλλὰ πολλὲς φορὲς φανερώθηκαν στοὺς ἁγίους ἄγγελοι.

ΓΕΡΩΝ ΤΙΜΟΘΕΟΣ «Τόν λαιμό σου νά τόν κάνεις λεπτό ἀπό τή νηστεία, ὥσπου νά περνᾶ ἀπό σακοράφα, ἄν δέν ἔχεις ἀγάπη, ὅλα χαμένα εἶναι».

O γερο-Τιμόθεος ο Καψαλιώτης είχε έρθει πρόσφυγας από την Προύσα. Έζησε 67 χρόνια στο Όρος. Ποτέ δεν βγήκε στον κόσμο. Γύρισε όλο το Όρος.

 Έζησε σαν πουλάκι με τέλεια ξενιτειά. «Σ' αυτόν τον κόσμο», έλεγε, «δεν έχω κανένα, ούτε φίλο ούτε συγγενή ούτε γνωστό». Κατά μόνας ήταν εως ου παρήλθε από τον φθαρτό και μάταιο τούτο κόσμο. Ήταν πράος, ειρηνικός, χαρούμενος και ευδιάθετος πάντοτε. Καίτοι έζησε όλη του την ζωή στην μοναξιά, ήταν ισορροπημένος. Τελείως αγράμματος. Ολιγαρκής και λιτοδίαιτος. 

Απέφευγε την κατάκριση και δεν ασχολείτο με τούς άλλους.

Συγκλονιστική προσλαλιά μιᾶς μάνας κατά τήν ἐξόδιο ἀκολουθία τοῦ 19χρονου γιοῦ της

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΛΑΛΙΑ ΜΙΑΣ ΜΑΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΙΟ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ 19ΧΡΟΝΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ

Τον περασμένο Αύγουστο φτερούγισε για τον Ουρανό η αγνή ψυχή του 19χρονου Βασιλείου Δαρδανού, από τον Αλίαρτο Βοιωτίας.

 Ήταν τελευταίος γιός του ευσεβούς Ιερατικού ζεύγους π. Παναγιώτη και Μαργαρίτας, δοκίμασε τον πόνο από τη λεγόμενη επάρατη νόσο λίγο μετά την επιτυχία του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επί ένα χρόνο φοίτησε στο σχολείο του πόνου και πήρε ομολογουμένως άριστα. Το πτυχίο το πήρε από τα χέρια του αγωνοθέτους Χριστού.

Στη συνέχεια δημοσιεύουμε την προσλαλιά της θεολόγου μητέρας του Μαργαρίτας, κατά την εξόδιο ακολουθία, στην οποία προέστη ο Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας π. Γεώργιος. Η πίστη της θυμίζει μητέρες μαρτύρων και ηρώων.

Είπε, λοιπόν, η ορθόδοξη μάνα τα έξης:

Ὁμολογίες τοῦ ἀειμνήστου Δημητρίου Παναγοπούλου γιά τήν «πρό Χριστοῦ» ζωή του

Ομολογίες του αειμνήστου Δημητρίου Παναγοπούλου για την «προ Χριστού» ζωή του, και διδακτικά παραδείγματά του

(ΜΕΡΟΣ Α΄)

* Ο Θεός έκανε σκανδαλωδώς έλεος σε μένα, διαφορετικά θα είχα ταρταρωθεί εδώ και καιρό. Έπρεπε στα χρόνια της κατοχής και στο Αλβανικό μέτωπο, να είχα πεθάνει 7 φορές. Εντούτοις, ακόμα ζω, όχι εξαιτίας της δικής μου δικαιοσύνης, αλλά εξαιτίας του ελέους του Θεού, γιατί γνώριζε, ότι θα επιστρέψω και θα μετανοήσω και με προστάτευε, για να μπορέσω έτσι να σωθώ και να μην πάει χαμένο το ποσοστό αίματος που έχυσε ο Χριστός και για την δική μου ψυχή.

* Είχα ένα μεγάλο πάθος στα νεότερα χρόνια μου, το πάθος της χαρτοπαιξίας. Καθόμουνα από το Σάββατο το βράδυ στο τραπέζι να παίξω χαρτί και σηκωνόμουνα την Τετάρτη το βράδυ. 4 μερόνυχτα, συνεχόμενα, έπαιζα τράπουλα, τέτοιο πάθος είχα! Καθόμουνα να κερδίσω, με κάθε μέσο, έστω και με κομπίνα, δεν πάει να ήτανε και ο Ωνάσσης στο τραπέζι! Ήμουν ένας λωποδύτης. Έμενα νηστικός για το χαρτί. Πού ένας τέτοιος άνθρωπος, να πάει στην Εκκλησία!

Τό ποιμαντικόν ἔργον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. Π. Γεώργιος Καψάνης

Τό ποιμαντικόν ἔργον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ
                                                                

Ὁμιλία εἰς τὸ διεθνές Ἐπιστημονικόν συνέδριον «Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στήν ἱστορία καί τό παρόν» ὀργανώθηκεν ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Μεγίστης Μονῆς Βατοπεδίου καί τοῦ Πανελληνίου Συλλόγου «Οἱ φίλοι τοῦ Ἁγίου Ὄρους» εἰς τό Πολεμικόν Μουσεῖον τῆς Ἑλλάδος ἀπό 13 ἕως 15 Νοεμβρίου τοῦ 1998
                                                                                 
Μία μικρά εἰσήγησις δέν ἐπαρκεῖ οὔτε γιά τήν στοιχειώδη παρουσίασι κάποιων πτυχῶν τοῦ μεγάλου εἰς βάθος καί πλάτος ποιμαντικοῦ ἔργου, τό ὁποῖον ἐπετέλεσε ὁ ἐν Ἁγίοις Πατήρ ἡμῶν Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ παμφαής αὐτός φωστήρ τῆς Ἐκκλησίας.
Πολύτιμες μαρτυρίες γιά τό θέμα μας μᾶς παρέχει ὁ ὑπὸ τοῦ ἁγίου Φιλοθέου τοῦ Ἁγιορείτου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, φίλου, μαθητοῦ καί συναγωνιστοῦ τοῦ Ἁγίου μας, συγγραφείς θαυμάσιος βίος.  Τόν βίον αὐτόν ἀπέδωσε στήν δημώδη γλῶσσα τῆς Τουρκοκρατίας ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Πάριος.

Ἐπιστολὴ εἰς πνευματικά του τέκνα

Εὔχομαι ἡ Παναγία μας πάντοτε νὰ σᾶς σκεπάζῃ. Νὰ βιάσετε τὸν ἐαυτόν σας. Νὰ κάθεσθε ἔστω τώρα στὴν ἀρχή, ἕνα τέταρτο τῆς ὥρας, καὶ κατόπιν νὰ τὸ αὐξήσετε σὲ μισὴ ὥρα, κοκ.. Νὰ κάθεσθε σὲ ἕνα κάθισμα, καὶ νὰ λέτε τὴν εὐχή: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με».
Νὰ τὴν λέτε μία – μία λέξι, κατανοητά, καταληπτά. Νὰ μὴ προχωρῆτε στὴν δεύτερη λέξι, ἂν δὲν καταλάβετε τὴν πρώτην. Νὰ τονίζετε περισσότερον τὸ τελευταῖο, δηλαδὴ τὸ «ἐλέησόν με».
Θὰ σᾶς ἔρθη τώρα στὴν ἀρχὴ ὕπνος καὶ ῥᾳθυμία καὶ μετεωρισμὸς καὶ ἀμέλεια, ἀλλὰ ἐσεῖς γρήγορα νὰ συνέρχεσθε.

Πῶς τό Ὑπ. Οἰκονομικῶν στήνει παγίδα μέ τόν ΑΦΜ

ΠΩΣ ΤΟ ΥΠ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΤΗΝΕΙ ΠΑΓΙΔΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΦΜ 

Σύμφωνα με το παρακάτω δημοσίευμα επίκειται η καθιέρωση ενός ενιαίου αριθμού ταυτοποίησης των πολιτών. Πίσω από αυτήν την απλή και αθώα πράξη όμως υποκρύπτεται και μια άνευ προηγουμένου συγκέντρωση των προσωπικών, οικονομικών και ιατρικών δεδομένων σε μια ενιαία βάση δεδομένων. Από το Υπουργείο Οικονομικών δεν δίδονται στοιχεία σχετικά με το ποιοι θα έχουν πρόσβαση σε αυτήν την βάση δεδομένων. Επίσης με ποιους τρόπους θα διασφαλίζεται η βάση αυτή από «εισβολείς». Στο πολύ πρόσφατο παρελθόν επανειλημμένα είδαν το φως της δημοσιότητας περιπτώσεις σοβαρών παραβιάσεων των βάσεων δεδομένων του Υπουργείου Οικονομικών και πώλησης σε ιδιώτες των στοιχείων που υπήρχαν σε αυτές τις βάσεις.

"Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ε΄ Πρωτομάρτυς Ἱεράρχης τῆς Ἐπαναστάσεως"

«Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο Ε΄ Ο ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ»1

Πρωτοπρεσβ. π. Άγγελος Αγγελακόπουλος
εφημέριος Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Καλλιπόλεως Πειραιώς

Ομιλία που πραγματοποιήθηκε την 25-3-2013 στην αίθουσα του Πανελληνίου Χριστιανικού Ομίλου Ορθοδόξου Ιεραποστολής Τρυγόνος 3 Άνω Κυψέλη στα πλαίσια εορταστικής εκδηλώσεως για την 25η Μαρτίου. Σεβαστοί Πατέρες,

---

Αξιότιμη κυρία Πρόεδρος του Πανελληνίου Χριστιανικού Ομίλου Ορθοδόξου Ιεραποστολής και λοιπά μέλη, 

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, 

Είναι ξεχωριστή τιμή και ευλογία, που ο σήμερον συλληφθείς Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και η Κυρία Θεοτόκος, της οποίας τον Ευαγγελισμό λαμπρώς και πανηγυρικώς εορτάζουμε σήμερα, καταξιώνουν την ελαχιστότητά μας να προσφέρουμε λόγο πνευματικό και ωφέλιμο στην ευλογημένη αυτή σημερινή σύναξη, ύστερα από ιδιαίτερη και τιμητική πρόσκληση του εγνωσμένου κύρους και εμβελείας Πανελληνίου Χριστιανικού Ομίλου Ορθοδόξου Ιεραποστολής.

29 Μαρτίου Συναξαριστής. Β’ Χαιρετισμοί, Μάρκου Ἐπισκόπου, Κυρίλλου διακόνου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰωνά, Βαραχησίου, Ἀβίβου, Ζανιθᾶ, Ἠλία, Λαζάρου, Μάρη, Μαρουθᾶ, Ναρσῆ, Σάββα καὶ Σιμιάθου, Εὐσταθίου Ὁμολογητῆ, Διαδόχου Ἐπισκόπου, Ἠσυχίου Σιναΐτου, τῶν Ὁσίων Μάρκου, Ἰωνὰ καὶ Βάσσου, Ἐφραὶμ Ἀρχιεπισκόπου

 Β’ Χαιρετισμοί 

Ἀκάθιστος Ὕμνος – Β’ Στάσις

Ἤκουσαν oἱ ποιμένες,

τῶν Ἀγγέλων ὑμνούντων,

τὴν ἔνσαρκον Χριστοῦ παρουσίαν·

καὶ δραμόντες ὡς πρὸς ποιμένα,

θεωροῦσι τοῦτον ὡς ἀμνὸν ἄμωμον,

ἐν γαστρὶ τῆς Μαρίας βοσκηθέντα,

ἥν ὑμνοῦντες εἶπον·

La religion es una enfermedad neurologica del hombre y la ortodoxia su terapia y sanacion

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΕΥΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ,
Η ΔΕ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ

LA RELIGION ES UNA ENFERMEDAD NEUROLOGICA DEL HOMBRE Y LA ORTODOXIA SU TERAPIA Y SANACION

© Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης Ioanis Romanidis

  [Πρώτη δημοσίευση από τήν Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου, Αγίου Όρους, στόν τόμο "Ορθοδοξία, Ελληνισμός, πορεία στην 3η χιλιετηρίδα" 1966, σελ. 67-87 ]

(Primera publicación por el Santo Monasterio de Kutlumusíu, Santa Montaña, en el tomo “Ortodoxía, Elenismo, camino hacia en 3º milenio” 1966, pag. 67-87)

CONTENIDOS ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

  Introducción Εισαγωγικά

 Método Μέθοδος

Η ΝΟΣΟΣ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

LA ENFERMEDAD DE LA RELIGIÓN

ΑΙ ΣΥΝΟΔΟΙ ΩΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΙ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΚΛΙΝΙΚΩΝ

LOS SÍNODOS COMO SOCIEDADES DE CLINICAS NEUROLÓGICAS

Παράδεισος και Κόλασις Paraíso e infierno