Ἐγωισμός-‘Υπερηφάνεια: τό κύριο αἴτιο τῆς κατάθλιψης καί τῶν ἄλλων «ψυχολογικῶν»

 

   ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

Ἐγωισμός-‘Υπερηφάνεια: τό κύριο αἴτιο τῆς κατάθλιψης καί τῶν ἄλλων «ψυχολογικῶν»¹.

Ζοῦμε σ’ ἕναν κόσμο γεμάτο πάθη ψυχικά καί σωματικά. Ἀπό τά κυριότερα πάθη τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου εἶναι τό πάθος τῆς ὑπερηφανείας.

Εἶναι «τό Γενικό Ἐπιτελεῖο ὅλων τῶν παθῶν»², ὅπως ἔλεγε ὁ μακαριστός π. Παΐσιος. «Ἡ ὑπερηφάνεια, ὁ ἐγωισμός, ἡ κενοδοξία κ.λπ. ἐκτός ἀπό τήν ἔπαρση, πού εἶναι ἑωσφορικός βαθμός, εἶναι τό ἴδιο πάθος μέ μικρές διαφορές καί διαβαθμίσεις. Ὁ ἐγωισμός εἶναι τό ἀναρχικό παιδί τῆς ὑπερηφανείας· δέν τό βάζει κάτω, ἐπιμένει. Ὅπως ὅμως τά δένδρα πού δέν λυγίζουν σπάζουν τελικά ἀπό τόν ἀέρα, ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει ἐγωισμό, ἐπειδή δέν κάμπτεται, σπάζει τελικά τά μοῦτρα του. Μεγάλο κακό ὁ ἐγωισμός! Ἐνῶ καί ἀνάπαυση δέν ἔχει ὁ ἐγωιστής, πάλι ἐπιμένει!...»³.

Τὰ κτιστὰ φῶτα τοῦ κόσμου καὶ τὸ Ἄκτιστο Φῶς τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ. Π. Γεώργιος Καψάνης

Τὰ κτιστὰ φῶτα τοῦ κόσμου καὶ τὸ Ἄκτιστο Φῶς τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ

Τί εἶναι ὅμως αὐτό τό Φῶς, γιά τό ὁποῖο μέχρι τώρα ὁμιλοῦμε;
Ὁ Δυτικός μοναχός Βαρλαάμ ἐπηρεασμένος ἀπό τήν φιλοσοφία καί τόν οὑμανισμό δέν ἠμποροῦσε νά ἐννοήσῃ τόν ὀρθοδοξο τρόπο ἀσκήσεως καί προσευχῆς τῶν Ἁγιορειτῶν μοναχῶν, οὔτε τήν θεωρία τοῦ Θεοῦ ὡς Φωτός, τήν ὁποία ἀπελάμβαναν οἱ ἐξ ἀυθτῶν πενυματικότεροι.
Γι’ αὐτό ἄρχισε νά κατηγορῇ τούς μοναχούς, ὅτι τό βλεπόμενο ἀπό αὐτούς φῶς ἦταν ἤ κτιστό ἤ τό φυσικό φῶς τοῦ νοῦ16. Ἔτσι οἱ μοναχοί, πού κατά τόν Βαρλαάμ ἐξελάμβαναν τά κτιστά καί φυσικά φῶτα ὡς τό θεῖο Φῶς, ἐπλανῶντο. Κατά τόν ἴδιο φιλόσοφο, ὁ ἄνθρωπος δέν ἠμπορεῖ νά ἰδῇ τό θεῖο Φῶς, ὡς φῶς τῆς οὐσίας τοῦ Θεοῦ, διότι οὐσία του Θεοῦ εἶναι ἀπρόσιτη.
Ἐάν ὁ Βαρλαάμ εἶχε δίκαιο, τότε ὁ ἄνθρωπος δέν θά ἠμποροῦσε νά ἔλθῃ σέ πραγματική κοινωνία ζωῆς μέ τόν πλάστη καί πατέρα του Θεό καί νά ἑνωθῆ μαζί Του. Δέν θά ἠμποροῦσε νά λάβῃ ἐμπειρία τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ. Δέν θά ἠμποροῦσε νά ἀγιασθῇ, φωτισθῇ, θεωθῇ, καί ἄρα θά ἔμενε ἔξω ἀπό τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ θά ἀπέβαινε ἐπί ματαίῳ.
Τότε ὁ θεολόγος μας ἅγιος Γρηγορίος ἀπέδειξε τήν πλάνη τοῦ Βαρλαάμ καί διευκρίνισε ὅτι ὁ καθαρός καί ἀπαθής ἄνθρωπος ἠμπορεῖ νά ἰδῇ τό Φῶς τοῦ Θεοῦ, δηλαδή νά οἰκειωθῇ τήν θεία Χάρι νά θεωθῇ, διότι τό Φῶς αὐτό δέν εἶναι οὐσία τοῦ Θεοῦ ἀλλά ἐνέργεια τῆς θείας οὐσίας.

Ἔλεγε ὁ γερο-Καλλίνικος: «Λέω τήν εὐχή ἀλλά ἔχω καί τά Μηναῖα.Ὅταν μέ ἐγκαταλείψη η θεία Χάρις, πάω στήν πράξη. Διαβάζω τήν ἀκολουθία μου, μέχρι νά βρῶ πάλι τήν ἐνέργεια τῆς εὐχῆς»

Διηγήθηκε ο Γερο-Γεράσιμος ο Υμνογράφος:  «Γνώρισα προσωπικά τον γερο-Καλλίνικο τον Ησυχαστή. Είχε την απλανή νοερά προσευχή. Έλαμπε το πρόσωπό του. Ενθυμούμαι μία φορά πού είχα διάφορα προβλήματα, πήγα να τον συμβουλευθώ. Μόλις μπήκα στο κελί του, το πρόσωπό του έλαμπε πάρα πολύ σαν να εξήρχετο φώς. Τον κοίταζα σαν απολιθωμένος. Τί θεωρία ασφαλώς θα είχε την προηγούμενη νύχτα και έλαμπε τόσον το πρόσωπο του!».

Ο γερο-Καλλίνικος ο Ησυχαστής ζούσε για ένα διάστημα με τον παπά-Ματθαίο. Συμφώνησαν να ζήσουν 17 χρόνια έγκλειστοι τελείως. Ό παπά-Ματθαίος μετά από λίγα χρόνια δεν άντεξε και βγήκε 'έξω. Είχε δώσει κάποιες οικονομίες από Σαρανταλείτουργα πού είχε και τώρα ζητούσε τα χρήματα. Συμβουλεύτηκαν τον παπά-Γρηγόρη τον Πνευματικό.

Ἁρπαγή νοός

                  Αρπαγή νοός - Θαυμαστόν όραμα^*

Εις ένα «Πατερικόν» βιβλίον της Ιεράς Μονής Φιλοθέου Αγίου Όρους ευρίσκεται γραμμένη η ακόλουθος διήγησις, την οποίαν και μεταφέρω εδώ δια ψυχικήν σας ωφέλειαν.

«Είπε κάποιος από τους αγίους Γέροντας^. ότι μίαν φοράν όπου ήμουν εις το κελλίον μου, μου ήλθε λύπη, ακηδία και κακή καρδία^. και επήγα προς κάποιον Γέροντα, όπου ήτον άγιος άνθρωπος, και τον εχαιρέτησα παρακαλώντας τον να μου ειπή κανένα λόγον ωφελείας, δια να στραφή η ταλαίπωρος ψυχή μου από την αμέλειαν και την ακηδίαν εκείνην όπου είχα, προς τα καλά και σωτήρια της αρετής και της αγιότητος έργα.

 Ο δε Γέρων εκείνος ο άγιος και θαυμαστός, επειδή ήτον θεοφόρος και ωδηγείτο υπό της θείας χάριτος εις το να πράττη το θέλημα του Θεού εις την ζωήν του, μου εδιηγήθηκε πολλά γλυκύτατα και σωτήρια λόγια όπου ήσαν ικανά και άξια να στηρίζουν και να οικοδομούν κάθε ψυχήν και να την προτρέπουν με φιλοτιμίαν να πορεύεται την οδόν της μετανοίας. Εστερεώθη η καρδία μου και ευχαρίστησα τον Θεόν. Κατόπιν ηρώτησα τον Γέροντα να μου ειπή περί καθαράς και ειρηνικής και αγίας προσευχής. Και αποκριθείς ο άγιος Γέρων είπεν:

Ἀλογία καί ὄχι εὐλογία τό βάπτισμα τῶν αἱρετικῶν

 ΑΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ

του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αντινόης κ.κ. Παντελεήμονος

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αντινόης κ.κ. Παντελεήμων, εφησυχάζων Μητροπολίτης του Ελλη­νορθόδοξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πά­σης Αφρικής ευρισκόμενος στη Γερμανία είχε την ευκαιρία να συναντηθεί και να κατηχήσει πολλούς Γερμανούς και μία μουσουλμάνα (το όνομα της οποί­ας δεν αναφέρεται για ευνόητους λόγους), «διαλεγόμενος τα περί της Βασιλείας του Θεού». Όλοι εξέ­φρασαν την επιθυμία να βαπτισθούν με τον κανο­νικό τρόπο, σύμφωνα με την Ορθόδοξο Παράδοση, δηλ. με την τριπλή κατάδυση και ανάδυση εντός κα­θαγιασμένου ύδατος και όχι μόνον με απλό μύρωμα.

Ο Σεβασμιώτατος Αντινόης διεκήρυξε ευθαρσώς ότι: «Το βάπτισμα όλων των αιρε­τικών ουδέποτε και κάτω από καμία περίπτωση δεν αναγνωρίζεται ως κανονικό, αλλά αποτελεί «αλογία» και όχι «ευλογία», εφ’ όσον δεν μεταδίδεται καμμία Θεία Χά­ρις σ' αυτούς, αλλ' ούτε έχουν το Πνεύμα το Άγιο, διότι ο θεός της Αληθείας δεν μπο­ρεί να επαναπαύεται εκεί όπου βασιλεύει το ψέμα.

Γέρων Ἡσύχιος Γρηγοριάτης. (+ 1896 – 1999).

Γέρων Ἠσύχιος Γρηγοριάτης (+ 1896 – 1999)

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἕνας ἄλλος ἀκάματος ἐργάτης τῆς Μονῆς καί τῆς προσευχῆς, τῆς θυσίας καί τῆς ἀγάπης, εἶναι ὁ Γέρο-῾Ησύχιος. ῎Εχει κερδίσει τήν ἐκτίμησι καί συμπάθεια ὅλων τῶν νεωτέρων Πατέρων, οἱ ὁποῖοι διαβλέπουν στήν ἀσκητική φωτεινή μορφή του, τόν μοναχό τῆς ὑπομονῆς, τῆς ταπεινώσεως, τῆς μετανοίας, τῆς ἀγάπης, τῆς κοπιαστικῆς ἐργασίας μέχρι τά ὑστερνά του χρόνια.
Εὐχαριστοῦμε τόν Θεό καί τήν Καθηγουμένη τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους, Κυρία Θεοτόκο, διότι προνόησαν νά μᾶς προβάλουν στό μοναχικό μας διάβα ὁδοδεῖκτες γιά τήν ἀπρόσκοπτη πορεία μας πρός τόν Οὐρανό.
 Νοιώθουμε καί ἐμεῖς σιγουριά καί ἀσφάλεια στόν ἀγῶνα μας, στήν ἐπιτέλεσι τῶν λειτουργικῶν καθηκόντων μας, στή διαφύλαξι τῶν πατροπαραδότων τυπικῶν μας, διότι ἐλάβαμε ζῶσα τήν παράδοσι ἀπό ἁγίους Πατέρες.
Μέ αὐτούς ἐδῶ ἀδελφικά διαβιώνουμε, αὐτούς ἀκολουθοῦμε στήν προσκύνησι τῶν ἱερῶν εἰκόνων, στήν μετάληψι τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, στίς ἐργασίες καί στά διακονήματα τῆς Μονῆς.
Στά διοικητικά προβλήματα αὐτούς συμβουλευόμεθα, ἀπό τίς συμβουλές τους στηριζόμεθα, στήν προσευχή τους ἐλπίζουμε καί ἐμεῖς οἱ ἀρχάριοι καί ἀδόκιμοι, νά ἐλεηθοῦμε καί φωτισθοῦμε.
 ῎Ισως τώρα νά μή καταλαβαίνουμε πλήρως τήν ἀξία τους καί τήν προσφορά τους, διότι ἀγνοοῦμε ὡς νεώτεροι τό ἔργο τους στό παρελθόν.

Ὅψεις θρησκευτικῆς μισαλλοδοξίας. Πρωτ. Βασίλειος Γεωργόπουλος

Ὅψεις θρησκευτικῆς μισαλλοδοξίας

Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Ἱστορικά παραδείγματα

1ον Ἰωάννης Οὐΐκλιφ (1324 — 1384)

Ἡ θρησκευτική μισαλλοδοξία ἀποτελεῖ διαχρονικά μία ἀπό τίς πλέον σκοτεινές καί ἀπαίσιες αἰτίες, πού τροφοδοτεῖ τό φανατισμό καί εἶναι αἰτία ἐγκλημάτων ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων, τῆς ἐλευθερίας καί τοῦ πολιτισμοῦ.
Ταυτοχρόνως εἶναι ἕνας ἀπό τούς κύριους λόγους ἄθλιας δυσφήμισης τῆς εὐαγγελικῆς διδασκαλίας καί τοῦ χριστιανισμοῦ ἀπό ἀνθρώπους, πού θέλουν νά παρουσιάζονται ὡς χριστιανοί. Γιά τό ποῦ μπορεῖ νά ὁδηγήσει ἡ θρησκευτική μισαλλοδοξία καί τό πόσο ἀποτρόπαιες πράξεις χρησιμοποιήθηκαν γιά τήν τιμωρία τῶν ἀντιφρονούντων καί μάλιστα ἀπό ἀνθρώπους, πού αὐτοπροσδιορίζονταν ὡς χριστιανοί, θεωροῦμε χρήσιμο νά ὑπενθυμίσουμε ὁρισμένα τέτοια ἱστορικά παραδείγματα ἀπό τό παρελθόν τῆς Εὐρώπης.
Ἡ ἱστορική μνήμη εἶναι πάντοτε ἀσφαλής μέθοδος, γιά νά μπολιάζει μέ ἰσχυρά ἀντισώματα τούς ἀνθρώπους, γιά νά μή ἐπαναλαμβάνουν τά αἴτια καί τίς ἀφορμές, πού τρέφουν ὁποιαδήποτε μορφή μισαλλοδοξίας.

Νουθεσίαι εἰς κοσμικοὺς ποὺ τὸν ἐπισκέφθηκαν

Ἡμεῖς οἱ καλόγεροι, τὸ ὅπλο ποὺ ἔχομε, εἶναι τὸ κομβοσχοινάκι. Μάθετε νὰ ἐργάζεσθε τὸ κομβοσχοινάκι. Ἐδῶ εἰς τὸ ὄρος ποὺ ᾔλθατε, νὰ πάρετε ὅλοι ἀπὸ ἕνα κομβοσχοινάκι. Τὸ κομβοσχοίνι θὰ σᾶς ὁδηγήσῃ ἐκεῖ, ὅπου ἐσεῖς δὲν γνωρίζετε, σὲ ἀνώτερα ἐπίπεδα θὰ σᾶς ὁδηγήση τὸ κομβοσχοινάκι.
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με». Ἔχετε ἕνα πρόβλημα; Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με. Ἔχετε ἕνα πειρασμὸν μὲ τὸν ἄλλον, τὸν γείτονά σας, μὲ τὸν φίλον σας, κοκ.; Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με. Ἡ εὐχὴ θὰ σᾶς δώσει λύσιν τοῦ προβλήματός σας, λύσιν τοῦ ἀδιεξόδου του ὁποίου βρίσκεσθε.

Τό παράδειγμα τοῦ Χριστοῦ

Του Αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης

Σαν πολύτιμη πνευματική κληρονομιά άφησε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός στην Εκκλησία Του τη διδασκαλία, τα θαύματα και, προ παντός, το παράδειγμά Του. Ότι δίδαξε, το εφήρμοσε πρώτος στην επίγεια ζωή Του. Ότι προείπε για την Εκκλησία Του, εκπληρώθηκε πρώτα στον εαυτό Του. Δίδαξε την αγάπη προς τους εχθρούς, και πρώτος τήρησε αυτή την εντολή, όταν στο αποκορύφωμα του πάθους Του, ικέτευε τον ουράνιο Πατέρα Του υπέρ των σταυρωτών Του: «πάτερ, ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι» (Λουκ. 23,34). Δίδαξε την άμετρη ανεξικακία: «ὅστις σε ῥαπίσει ἐπὶ τὴν δεξιὰν σιαγόνα, στρέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην» (Ματθ. 5,39) και παραδόθηκε εκούσια στα χέρια των ανόμων Ιουδαίων.

Ἡ μεγάλη καμπάνα (13 τόν.) τοῦ Ρωσικοῦ. Ἱ. Μ. Ἁγίου Παντελεήμονος

 Η μεγάλη καμπάνα. Ι. Μ. Αγίου Παντελεήμονος

 Το 1893 ανεγέρθηκε το κωδωνοστάσιο της Ιεράς Μονής Αγίου Παντελεήμονος πάνω από την είσοδο της τράπεζας με την χαρακτηριστική πυραμιδοειδή σκεπή του. Είναι κτίσμα υψίκορμο και με ισχυρή δόμηση προκειμένου να καλύπτει τα φορτία των τριάντα δύο καμπάνων του οι οποίες ξεπερνούν σε βάρος τους 20 τόνους.

Ὁ Οἰκουμενισμός. El Ecumenismo

Por el Santo Monasterio Paráclitos, Oropós Atenas.

1) Qué es el ecumenismo

2) Cuándo apareció

3) La participación de los Ortodoxos en el movimiento ecumenista.

4) Las supuestas aperturas del ecumenismo

5) La percepción Ortodoxa sobre la Iglesia.

6) Qué nos dicen los Ortodoxos ecumenistas

7) Los diálogos

8) Los diálogos del ecumenismo.

9) Colaboración en temas prácticos.

10) Intercambio de visitas.

11) El desarrollo interreligioso del ecumenismo.

12) Finalmente, ¿qué es el ecumenismo?

13) Reacciones al movimiento Economista.

14) La participación del laós-pueblo fiel al movimiento ecumenista.

15) Nuestro deber