Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 14-04-13.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. στ΄ 13- 20

στ΄ 13 - 20 

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Θ΄ 17 - 31

Θ΄ 17 - 31 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστόςεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἀγάπη πρός τόν Θεό (Θεῖος Ἔρωτας)

 

ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ 

4) Ἀγάπη πρός τόν Θεό (Θεῖος Ἔρωτας)

4^α) Ἡ θεραπεία τῶν παθῶν καί τῆς κατάθλιψης ἔγκειται στό νά ἀγαπήσουμε τόν Θεό «ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καί καρδίας καί διανοίας»¹.

«Εἶναι ἀπαίτηση τῆς ψυχῆς μας»², ἔλεγε ὁ Γέροντας, νά ἔχουμε τόν Θεῖο Ἔρωτα, νά ζοῦμε τήν θεία τρέλα.

Ὅσο ὁ ἄνθρωπος δέν ἱκανοποιεῖ αὐτήν τήν ἀπαίτηση τῆς ψυχῆς νά ζήσει τήν Ὀρθοδοξία, πού «εἶναι ἀγάπη, εἶναι ἔρωτας, εἶναι ἐνθουσιασμός, εἶναι τρέλα, εἶναι λαχτάρα τοῦ θείου»³, παραμένει μόνιμα ἄρρωστος καί ἀθεράπευτος, ἀγχωμένος, κενός, ἀνικανοποίητος, μέσα στήν μαυρίλα, στήν μελαγχολία, στήν κατάθλιψη. Ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη, ἡ αὐτάπάρνηση, ἡ «ἔξοδος» ἀπό τήν φιλαυτία, εἶναι τό ἀντίδοτο τοῦ ἐγωισμοῦ καί τῆς Κατάθλιψης.

Ὁ ἄνθρωπος καλεῖται νά ἀγαπήσει τόν Θεό, σύμφωνα μέ τήν πρώτη ἐντολή. Καλεῖται ἐπίσης νά ἀγαπήσει τόν πλησίον του, «βγαίνοντας» ἀπό τήν ἄρρωστη ἀγάπη πού ἔχει πρός τόν ἑαυτό του καί πρός τά κτίσματα. Τ

Ὁμιλία εἰς τό Εὐαγγέλιον τῆς Δ' Κυριακῆς Νηστειῶν, περί καιροῦ (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

- Γιατί ο Ιησούς Χριστός, ενώ εγνώριζε, ρώτησε τον πατέρα πόσο καιρό πάσχει ο υιός του; Τί σημασία είχε πόσο καιρό έπασχε ο νέος;

- Ποιός καιρός είναι αρμόδιος για την ψυχικήν μας σωτηρία;

- Καμία αναβολή επιδέχονται της αρετής τα έργα, επειδή ο καιρός απατά και φεύγει.

10 Ἀπριλίου 1821. Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἐθνοϊερομάρτυρος Γρηγορίου τοῦ Ἐ΄ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ἐκ Δημητσάνης

10 Ἀπριλίου 1821. Αφιέρωμα (βίντεο) στον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε'

Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἐθνοϊερομάρτυρος Γρηγορίου τοῦ Ἐ΄ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ἐκ Δημητσάνης

Ἐκρεμάσθη ἀπό τούς Τούρκους στήν κεντρική Πύλη τῶν Πατριαρχείων. Ἐμαρτύρησε ὑπέρ τῆς Ἁγίας ἡμῶν καί ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου Πίστεως καί τῆς φιλτάτης ἡμῶν Πατρίδος.

Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ :[Περί τῆς ἑβδόμης καί ὀγδόης ἡμέρας]

Σε έξι μέρες ο Θεός κατασκεύασε και διακόσμησε όλο το αισθητό τούτο σύμπαν, επίσης έπλασε και ζωοποίησε το μόνο ζώο με αίσθηση και νου, τον άνθρωπο. Κατά την έβδομη μέρα κατέπαυσε από όλα τα έργα Του, όπως μας δίδαξε το άγιο Πνεύμα με τη γλώσσα του Μωυσή. «Και ευλόγησε ο Θεός την εβδόμη μέρα, και την αγίασε».Πως λοιπόν ευλόγησε κι’ αγίασε αυτή την ημέρα, στην οποία δεν έπραξε τίποτα? Πως δεν ευλόγησε την «μία» την πρώτη που είναι υπερεξαίρετη, κατά την οποία παρήγαγε το σύμπαν από το μη ον.
Πώς και δεν ευλόγησε κάποια άλλη επόμενη μέρα, είτε αυτή που στερέωσε τον ουρανό, είτε αυτή που συστάθηκε η γη? Γιατί δεν ευλόγησε μάλλον την έκτη που ανέδειξε τον άνθρωπο γνωστικό ζώο κατ’ εικόνα και ομοίωση Του?
Και όμως ευλόγησε την έβδομη μέρα, που είναι μέρα απραξίας. 

Ἡ ἀπάντηση τοῦ Ε.Ο.Μ. στίς ἐπιστολές συμπολίτη μας γιά τή μή καταστρατήγηση τῶν δηλώσεων ἄρνησης δωρεᾶς ὀργάνων τῶν πολιτῶν

Ἡ ἀπάντηση τοῦ Ε.Ο.Μ. στίς ἐπιστολές συμπολίτη μας γιά τή μή καταστρατήγηση τῶν δηλώσεων ἄρνησης δωρεᾶς ὀργάνων τῶν πολιτῶν

Ἐδῶ καί δύο μῆνες περίπου, διεξήχθη ἕνας μικρός μαραθώνιος μέ 2 ἐπιστολές μου πρός τόν Ε.Ο.Μ. (Ἐθνικός Ὀργανισμός Μεταμοσχεύσεων), μέ 1 κοινή ἐπιστολή πρός δύο ἀρμόδιους Ὑπουργούς (Ὑπουργό Ὑγείας καί Κοινωνικῆς Ἀλληλεγγύης κ. Ἀνδρέα Θ. Λυκουρέντζο καί Ὑπουργό Δικαιοσύνης Διαφάνειας καί Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Ἀντώνη Ρουπακιώτη) καί μέ δημοσιεύσεις στό διαδίκτυο, σχετικά μέ τήν μή καταστρατήγηση τῶν δηλώσεων ἄρνησης «δωρεᾶς» ὀργάνων τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν.

Παραθέτω ἐνδεικτικά στά παρακάτω link ὅλες τίς ἐπιστολές μου, οἱ ὁποῖες παράλληλα δημοσιεύθηκαν καί στό διαδίκτυο σέ διάφορα sites:

“Ἔτσι μέ κατάντησαν τά δάκρυα τῆς μάννας μου!”

Αυτό το γεγονός το εδιηγείτο η Γερόντισσα Ξένη, η οσία πρώτη Ηγουμένη της Μονής του αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα, η οποία ήταν τυφλή. Τυφλή κατά την σωματική όραση, αλλά φωτισμένη και με οξεία πνευματική όραση. Αποδεικνύει δε ότι οι ψυχές των κεκοιμημένων λυπούνται όταν οι συγγενείς αντί να δοξολογούν τον Θεό, σκληρύνονται και λυπούνται υπερβολικά.

Αυτή λοιπόν η αγιασμένη μοναχή είχε μια αδελφή στην Αθήνα, η οποία είχε έξι κορίτσια και ένα αγόρι, που την εποχή εκείνη ήταν οκτώ περίπου ετών. Η μητέρα του αλλά και όλοι οι συγγενείς το υπεραγαπούσαν και διότι ήταν μονάκριβο αλλά και γιατί ήταν πολύ καλό παιδάκι. Ένα σωστό αγγελάκι.

Με τον εμφύλιο πόλεμο (1948) και τα λεγόμενα Δεκεμβριανά, όπου εγίνοντο μάχες και μέσα στις πόλεις, σ’ έναν βομβαρδισμό  το αγοράκι, ενώ γύριζε από το σχολείο, σκοτώθηκε. Έτσι αυτό το επίγειο αγγελούδι διάνυσε γρήγορα την επίγεια ζωή του για να βρεθεί κοντά στον Θεό σαν ουράνιο πλέον αγγελούδι.

Τό θεολογικό ἔργο τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη (Ναυπάκτου Ιερόθεος)

 

Κατά καιρούς, ιδίως τελευταία, ασκείται μια κριτική στο θεολογικό έργο του μακαριστού καθηγητού π. Ιωάννου Ρωμανίδη και διατυπώνονται διάφορες απόψεις για τις θεολογικές θέσεις του πάνω σε θεολογικά και πνευματικά ζητήματα. Το περίεργο είναι ότι ασκείται κριτική μετά την κοίμησή του, χωρίς να μπορή ο ίδιος να απαντήση σε ερμηνείες που δίνονται για το θεολογικό του έργο.

 Επίσης, κρίνεται από ανθρώπους οι οποίοι δεν τον γνώρισαν προσωπικά ή μελέτησαν αποσπασματικά το έργο του, χωρίς να το εντάξουν στην ολότητά του. Είναι φανερόν ότι όλοι αυτοί αντιλαμβάνονται μερικές θεολογικές θέσεις του μέσα από τις δικές τους προϋποθέσεις και τις παρερμηνεύουν. Πιθανόν να κρίνουν το έργο ενός μεγάλου θεολόγου, για να γίνουν και αυτοί «μεγάλοι».

 Είχα την εξαιρετική τιμή να τον γνωρίσω μετά την συνταξιοδότησή του από το Πανεπιστήμιο, κυρίως κατά την παραμονή του στην Αθήνα, και να ομιλούμε σχεδόν καθημερινώς για διάφορα εκκλησιαστικά και θεολογικά ζητήματα. Επίσης, μου απέστελνε κείμενά του και μου ανέλυε, δια του τηλεφώνου, περισσότερο τις απόψεις του.

Μητρόπολη Αἰτωλίας-Ἀκαρνανίας. 10 Ἀπριλίου 1821 10 Ἀπριλίου 1826 Τιμή στούς Μάρτυρες τοῦ Γένους

Ἐν  Ἱερᾷ  Πόλει  Μεσολογγίου,  τῇ  11ῃ  Ἀπριλίου  2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

10 Ἀπριλίου 1821  -  10 Ἀπριλίου 1826

Τιμή στούς Μάρτυρες τοῦ Γένους

Τήν ἱερά μνήμη τοῦ ἁγίου ἐθνοϊερομάρτυρος Γρηγορίου Ε’, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (+10 Ἀπριλίου 1821) ἀλλά καί τή μνήμη τῶν Ἐξοδιτῶν, τῶν ἐνδόξων προμάχων καί προασπιστῶν τῆς Ἱερᾶς Πόλεως Μεσολογγίου (+10 Ἀπριλίου 1826), τίμησαν οἱ κάτοικοι τοῦ Μεσολογγίου τήν Τετάρτη 10 Ἀπριλίου 2013. 

Στόν Ἱερό Ναό Ἀποστόλου Παύλου Ἱερᾶς Πόλεως Μεσολογγίου, ὁ ὁποῖος χτίστηκε «πλησίον τοῦ χώρου ὅπου κατά τήν παράδοση ἔγινε ἡ πρώτη σφαγή τῶν Ἐξοδιτῶν», ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶς τέλεσε τό ἀπόγευμα τῆς Τετάρτης 10 Απριλίου τήν Θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων.
Ἀμέσως μετά προέστη ἐπιμνημοσύνου δεήσεως καί εὐχήθηκε ὑπέρ ἀναπαύσεως «τῶν ἀειμνήστων ἀγωνιστῶν καί προμάχων τῆς Ἱερᾶς Πόλεως ταύτης, Ἰωσήφ καί Πορφυρίου τῶν Ἀρχιερέων καί πάντων τῶν μετ’ αὐτῶν ἐν τῆ ἡρωικῇ Ἐξόδῳ ἀγωνισαμένων καί πεσόντων ὀρθοδόξων πατέρων καί ἀδελφῶν ἡμῶν Ἑλλήνων τε καί Φιλελλήνων».

ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΤΗΤΑ ΜΑΣ «ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστιν διὰ παντὸς» (Ψαλμ. 50,5 )

 

ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ

«ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου»

(Ματθ.3,3 ).

ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΤΗΤΑ ΜΑΣ

«ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστιν διὰ παντὸς»

(Ψαλμ. 50,5 )

Πριν από κάθε θεραπεία είναι απαραίτητη η διάγνωση. Χωρίς διάγνωση , κάθε θεραπευτική αγωγή ριψοκινδυνεύει τη ζωή μας. Αλλά η διάγνωση του γιατρού στηρίζεται κυρίως στην εξιστόρηση των συμπτωμάτων της αρρώστιας εκ μέρους του ασθενούς. Και είναι απαραίτητο, προκειμένου να υποβληθεί κανείς στον κόπο της θεραπείας, να γνωρίζει πρώτο μεν ότι είναι άρρωστος κι έχει ανάγκη γιατρού και δεύτερο να είναι σε θέση να πει ποιό μέλος του σώματός του πάσχει, πού αισθάνεται ενοχλήσεις, ποίο είναι το μέγεθος και ο βαθμός των ενοχλήσεων , καθώς και κάθε σύμπτωμα της αρρώστιας του. Αυτό αφ’ ενός μεν διευκολύνει τον γιατρό, αφ’ ετέρου δε οδηγεί στην κατάλληλη θεραπεία και γιατρεύει εύκολα και γρήγορα.

Ἀρχιμ. Παῦλος Δημητρακόπουλος, Δέν συγκλονίζεται λοιπόν ἡ Ἱεραρχία μας;

Δεν συγκλονίζεται λοιπόν η Ιεραρχία μας;

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου., Πρ. Ιερού Ναού Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Πειραιώς.

 

Με πόνο και οδύνη γράφονται οι γραμμές, που ακολουθούν.Δεν έχουμε την πρόθεση να ασκήσουμε κριτική και έλεγχο προς τους Ιεράρχες μας στο σύντομο αυτό σχόλιό μας, ποιοί άλλωστε είμαστε εμείς; Μόνο μια έκκληση προς την Ιεραρχία μας ας θεωρηθούν, όσα επακολουθούν, μιά κραυγή πόνου και αγωνίας ενός τελευταίου και αναξίου κληρικού της πολύπαθης πατρίδος μας.

Ένα πολύ σημαντικό ερώτημα έθεσε ο Κύριος προς τους μαθητάς του και ιδιαίτερα σήμερα προς όλους μας: «Πλήν ο Υιός του ανθρώπου ελθών άρα ευρήσει την πίστιν επί της γής;» (Λουκ.18,8). Όταν ο Υιός του ανθρώπου έλθει κατά την Δευτέρα του Παρουσία, για να κρίνη τον κόσμο θα εύρη άραγε επί της γής ανθρώπους, που θα κρατούν και θα ομολογούν την Ορθόδοξη πίστη ανόθευτη και απαραχάρακτη από κάθε αίρεση και πλάνη; Και ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος σ’ ένα λόγο του στην Δευτέρα Παρουσία, προσθέτει: «Ουαί τοις μιαίνουσι την αγίαν πίστιν ή τοις αιρετικοίς συγκαταβαίνουσιν».[1]

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα: Ἐρμηνεία εἰς τήν πρός Ἐβραίους ἐπιστολήν τοῦ Παύλου, τήν ἀναγινωσκομένην τήν Γ' Κυριακή τῶν νηστειῶν (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 (Εβρ. δ΄ 14 - ε' 6)
- Της αρχιερωσύνης το έργον, και την εξ αυτής ωφέλειαν διδάσκει διά των σήμερον αναγνωσθέντων λόγων ο θεόπνευστος του Κυρίου απόστολος΄ και το μεν έργον, λέγει, του αρχιερέως αστίν η προς τον Θεόν μεσιτεία, και η προσφορά των θυσιών και των δώρων΄ η δε ωφέλειά εστιν η αιώνιος των ψυχών σωτηρία.

- Τα δύο είδη των παθών. Μπορούν τα αδιάβλητα πάθη να καταλήξουν σε αμαρτία;

- Ο Ιησούς Χριστός αμέτοχος των διαβλητών παθών.

Ἀπελπισμένες ἀπόπειρες γέλιου (π. Θωμᾶς Βαμβίνης)

Μέσα στήν κατανυκτική ατμόσφαιρα τής Μ. Τεσσαρακοστής, στήν χαρμολύπη τού Τριωδίου, θά κάνουμε μιά αναφορά στίς «απελπισμένες» απόπειρες γιά τήν θεραπεία ψυχικών καί σωματικών ασθενειών μέ τήν πρόκληση καί τήν «καλλιέργεια» του γέλιου. Αφορμή μάς δίνεται από τήν εισβολή στήν «αγορά τής ευτυχίας» μιάς νέας μεθόδου τής γιόγκα, η οποία χρησιμοποιεί ως θεραπευτική άσκηση τό γέλιο. Η μέθοδος μοιάζει αφελής, αλλά φαίνεται ότι πείθει αρκετούς ανά τόν κόσμο (καί τήν Ελλάδα), αφού έχουν δημιουργηθή ανά τήν υφήλιο χιλιάδες «λέσχες γέλιου». Προβάλλονται μάλιστα κατά καιρούς στά Μ.Μ.Ε. καί σχετικά ρεπορτάζ.

Τό γέλιο, ως μέθοδος, χρησιμοποιείται μέσα στόν στενό, τυφλό, ορίζοντα μιάς φυσικής ανθρωποκεντρικής θρησκείας. Οι λέσχες, δηλαδή, γέλιου δέν είναι κάτι τό θρησκευτικά αδιάφορο. Έχουν μεταφυσικό θεμέλιο δανεισμένο από τήν ινδουϊστική ή ιαπωνική θρησκευτικότητα.

Ἀπό τό Συναξάρι - Ὁ ὅσιος Δανιήλ τοῦ Περεγιασλάβλ-Ζαλέσκι

 

Ο όσιος πατήρ ημών Δανιήλ γεννήθηκε περί το 1459 στο Περεγιασλάβλ-Ζαλέσκι της περιοχής του Βλαδίμιρ. Μικρό παιδί ακόμη, ακούγοντας τον Βίο του αγίου Συμεών του Στυλίτου αποφάσισε αμέσως να γίνει μοναχός και έδεσε κρυφά ένα σχοινί γύρω από την μέση του, το οποίο όμως του προκάλεσε πρόβλημα υγείας. Μόλις αποκαταστάθηκε η υγεία του, μετά από παρακλήσεις της αδελφής του, ο Δανιήλ εγκατέλειψε την πρόωρη αυτή άσκηση και πήγε να μάθει γράμματα σε μια μονή όπου ο γέροντας ήταν συγγενής του. Ο πόθος της μοναχικής ζωής τον κατέφλεγε και σε ηλικία δεκαεπτά ετών έφυγαν με τον αδελφό του, Γεράσιμο, και εισήλθαν στην Μονή του αγίου Παφνουτίου του Μπορόφσκ, οπου ο Δανιήλ εκάρη μοναχός και έλαβε αυστηρή ασκητική αγωγή από τον γέροντα Λεύκιο του Βολοκολάμσκ.

El Matrimonio como Misterio.Ὁ Γάμος ὡς Μυστήριον

 

Yeοryios Kapsanis, Yérontas santo Monasterio Grigoriu Santa Montaña Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγ. Ὄρους

El Matrimonio como Misterio

 Ὁ Γάμος ὡς Μυστήριον

Es común la comprobación que hoy el matrimonio pasa por crisis. Esto lo testifica la multitud de divorcios. Esto lo testifican tantas parejas que sin llegar al divorcio viven la vida matrimonial por conveniencia y tolerancia y sin ninguna alegría en su vínculo de unión.

Εἶναι κοινὴ διαπίστωσις ὅτι σήμερον ὁ γάμος περνᾶ κρίσιν. Αὐτὸ μαρτυρεῖ τὸ πλῆθος τῶν διαζυγίων. Αὐτὸ μαρτυροῦν τὰ τόσα ζεύγη ποὺ χωρὶς νὰ φθάσουν εἰς τὸ διαζύγιον ζοῦν κατὰ συνθήκην καὶ κατ᾿ ἀνοχὴν συζυγικὴν ζωὴν καὶ δὲν εὑρίσκουν καμμίαν εὐτυχίαν καὶ καμμίαν χαρὰν εἰς τὸν δεσμόν των.

Una causa seria de esta crisis es que los cristianos que vienen en comunión para el matrimonio, no viven su matrimonio como Misterio (Sacramento).

Ἓν σοβαρὸν αἴτιον τῆς κρίσεως αὐτῆς εἶναι ὅτι οἱ ἐρχόμενοι εἰς γάμου κοινωνίαν Χριστιανοὶ δὲν ζοῦν τὸν γάμον των, ὡς Μυστήριον.