Ἀποβολή τῆς ἀθυμίας καί Πνευματική χαρά-Ἐργασία

    

ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

9) Ἀποβολή τῆς ἀθυμίας καί Πνευματική χαρά

Ἀποβολή τῆς ἀθυμίας μέ τήν καλλιέργεια τῆς πνευματικῆς χαρᾶς

Γιά νά διώξουμε τήν δαιμονική λύπη-κατάθλιψη, θά πρέπει νά καλλιεργοῦμε τήν πνευματική χαρά. Δέν πρέπει νά ἀφηνόμαστε νοσηρά στήν κατάσταση τῆς ἀθυμίας, ἀλλά ἐνεργητικά νά τήν ἐκδιώκουμε. Αὐτό θά τό πετύχουμε εἴτε λέγοντας τήν εὐχή τοῦ Ἰησοῦ εἴτε ψέλνοντας ἤ σκεπτόμενοι τήν Θεία Ἀγάπη, πού μᾶς ἔβαλε στόν δρόμο τῆς σωτηρίας. Ἄς εὐγνωμονοῦμε τόν Χριστό Μας, πού μᾶς ἔσωσε μέ τήν Θεία Οἰκονομία καί μᾶς ἔκανε πολίτες τῆς Ἁγίας ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.

«Γιά νά διατηρήσης τήν ψυχική εἰρήνη», διδάσκει ὁ Ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ, «πρέπει νά διώξης μακριά τήν ἀθυμία καί νά προσπαθῆς νά εἶσαι χαρούμενος, κατά τόν λόγο τοῦ σοφοῦ Σειράχ: Πολλούς ἀπώλεσεν ἡ λύπη, καί οὐκ ἔστιν ὡφέλεια ἐν αὐτῇ»(Σοφ. Σειρ. λ΄25)»¹.

Γιατί δέν διακρίνουμε σωστά τά πράγματα καί μέ ποιόν τρόπο μποροῦμε νά τά γνωρίζουμε

 

   Ο Αόρατος πόλεμος»

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος
Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η΄  Γιατί δέν διακρίνουμε σωστά τά πράγματα καί μέ ποιόν τρόπο μποροῦμε νά τά γνωρίζουμε.

Η αιτία που δεν διακρίνουμε ορθά όλα αυτά τα πράγματα που είπαμε και άλλα πολλά, είναι γιατί δεν τα σκεφτόμαστε στο βάθος τους ποιά είναι, αλλά πιάνουμε την αγάπη ή το μίσος σε αυτά, αμέσως από μόνη την εξωτερική τους μελέτη και εμφάνισι. Έτσι όταν, η αγάπη τους ή το μίσος προλαβάνουν και σκοτίζουν το νού μας και γι αυτό δεν μπορεί να τα διακρίνη σωστά, όπως είναι στην αλήθεια (14). Λοιπόν, εσύ αδελφέ μου, εάν θέλης να μην βρή τόπον η πλάνη αυτή στο νού σου, πρόσεχε καλά· και όταν, ή βλέπης με τα μάτια ή μελετάς με το νού κανένα πράγμα, κράτα όσο μπορείς την θέλησί σου και μη την αφήσης να το αγαπήση ή να το μισήση, αλλά παρατήρησέ το με το νού μοναχά.

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ! ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ "ΕΠΙΘΕΣΗΣ" ΤΩΝ ΧΕΙΡΩΝ. - Τό ἄγγιγμα καί ἡ ἐπίθεση τῶν χειρῶν στήν Παλαιά Διαθήκη

Το άγγιγμα και η επίθεση των χειρών στην Παλαιά Διαθήκη

Στην Παλαιά Διαθήκη αποδίδεται μεγάλη σημασία στο άγγιγμα, τόσο θετική, όσο κι αρνητική. Με το άγγιγμα μεταδίδεται ευλογία ή κατάρα. Για παράδειγμα διαβάζουμε στο Λευιτικό: «και ψυχή, η αν άψητε παντός πράγματος ακαθάρτου, ή από ακαθαρσίας άνθρωπου, ή των τετραπόδων των ακαθάρτων, ή παντός βδελύγματος ακαθάρτου . . .απολείται η ψυχή εκείνη εκ του λαού αυτής» (Λευιτ. ζ' 21).

Ο Ιακώβ ήταν 147χρόνων όταν πέθανε στην Αίγυπτο.Ο Ιωσήφ έφερε στον ετοιμοθάνατο πατέρα του τους δύο γιους του, το Μανασσή και τον Έφραίμ, για να τους ευλογήσει ο παππούς τους. Και ο Ιακώβ «εκτείνας τήν χείρα τήν δεξιάν επέβαλεν επί την κεφαλήν Εφραίμ. . .και την αριστεράν επί την κεφαλήν Μανασσή. . . και ευλόγησεν αυτούς εν τη ήμερα εκείνη» (Γέν. μη' 14,20).

«Παναγία μου, πήγαινε νά ἐπισκεφθῆς τό παιδί μου...», «Παρακάλεσε τόν Υἱό μου νά σέ βοηθήσει....». Θαυμαστές Ἱεραποστολικές ἱστορίες

 «Παναγία μου, πήγαινε νά ἐπισκεφθῆς τό παιδί μου...»

Ὁ ἴδιος  πατέρας διηγεῖται τά ἑξῆς γιά ἕνα ἄλλο παιδί του πού  κάποτε εἶχε ἀρρωστήσει:
Τό παιδί μου ὁ Πέτρος προσβλήθηκε ἀπό ἑλονοσία. Τό πήγαμε ἐκείνη τήν νύκτα ἀμέσως στό νοσοκομεῖο. Ἐγώ ἔμεινα στό σπίτι, ἐνῶ ἡ σύζυγός μου παρέμεινε κοντά στό παιδί μας στό νοσοκομεῖο. Στάθηκα μπροστά στίς εἰκόνες τῶν Ἁγίων μας.
Ἔστρεψα τά μάτια μου στήν Θεοτόκο καί τῆς εἶπα: «Οἱ αἱρετικοί, Παναγία μου, μέρα-νύκτα σέ κακολογοῦν, ἐγώ ὅμως σέ πιστεύω, σέ προσκυνῶ καί σέ δοξολογῶ. Θέλω αὔριο νά εὐδοκήσης νά δοξασθῆ τό ὄνομά σου καί ἐγώ νά διηγοῦμαι τά θαυμάσιά σου. Πήγαινε νά ἐπισκεφθῆς τό παιδί μου στό νοσοκομεῖο. Κουράσθηκα νά πηγαίνω ἐκεῖ καί νά γυρίζω πάντα πικραμένος...».

Τό μαρτύριο τῶν Νεομαρτύρων Παρθένων Κυράννας καί Ἀκυλίνας. Προσφορά σέ ψηφιακή μορφή

 http://www.orthodoxoskypseli.gr/dat/2EB347EC/file.pdf

 

 http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2012/10/blog-post_1.html

Φοῦρνος τοῦ Χότζα

«ΦΟΥΡΝΟΣ ΤΟΥ ΧΟΤΖΑ»*

του Αρχιμανδρίτου Επιφανίου Θεοδωροπούλου

—  Γέροντα, αφού οι ιαμβικοί κανόνες είναι δύσκολοι και δεν είναι κατανοητοί στον κό­σμο, γιατί η Εκκλησία τους διατηρεί και δεν κρατάει μόνο τους πεζούς;

—  Η Εκκλησία δεν μπορεί να αλλάζη σαν τον φούρνο του Χότζα η σαν τους ανεμόμυ­λους και να γυρίζη κάθε φορά κατά που φυσά­ει ο άνεμος. Οφείλει να κράτηση ως κόρην οφθαλμού τους ανεκτίμητους θησαυρούς που παρέλαβε μέσα στην λατρεία της. Δεν πρέπει να τους απεμπόληση. Σήμερα καταργούμε τους ιαμβικούς κανόνες επειδή δεν τους κατα­λαβαίνουμε. Αύριο τους πεζούς. Μεθαύριο θα πετάξουμε και τους αίνους. Διότι σε λίγα χρό­νια, με την γλώσσα που διδάσκεται σήμερα στα σχολεία, δεν θα είναι κατανοητοί ούτε οι αίνοι, που είναι απλούστερα τροπάρια.

Με την ίδια λογική, λοιπόν, θα καταργή­σουμε και την υπόλοιπη λατρεία της Εκκλη­σίας. Και τότε τι θα βάλουμε στη θέσι αυτών; Αντί να λέμε: «Τας κεφάλας ημών τω Κυρίω κλίνομεν», θα λέμε:

Ἐπιστήμη καί εὐτυχία

ΑΡΧΙΜ. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ

-Γέροντα, έχει διατυπωθεί η άποψις, ότι με την τεχνολογική ανάπτυξη και εξέλιξη θα λυθούν όλα τα προβλήματα. Τι λέτε;

-Το αντίθετο συμβαίνει. Επειδή βγάλαμε τον Χριστό από την ζωή μας, όσο αναπτυσσόμεθα και εξελισσόμεθα τεχνολογικώς, τόσο κατερχόμεθα και οπισθοχωρούμε ηθικώς. Και σήμερα η τεχνολογία και η επιστήμη έχουν θεοποιηθεί. Και ίσως επιτρέπει ο Θεός αυτήν την κατάπτωση, για να αντιληφθούμε την υπερηφάνειά μας. «Πέπτωκεν ο άνθρωπος ισοθεΐαν φαντασθείς», λέγει ένα τροπάριο της Εκκλησίας. Επειδή φαντάσθηκε ο άνθρωπος ότι μπορεί να γίνει ίσος με τον Θεό, έφαγε το ράπισμα και σωριάστηκε κάτω. Ο Θεός επιτρέπει και σήμερα αυτά τα πράγματα και ίσως άλλα χειρότερα αύριο, ως τίμημα του μεγάλου τολμήματος το οποίο κάνουμε. Θέλουμε να θεοποιήσουμε τις ικανότητες μας, την επιστήμη και την τεχνολογία, να θεοποιήσουμε την διάνοια μας. Σαν να λέμε στον Θεό: «Δεν έχουμε ανάγκη από σένα, μπορούμε μόνοι μας να φτιάξουμε την ζωή μας».

Γέρων Πορφύριος 7

http://oparadeisos.wordpress.com

Εἶστε ἕτοιμοι γιὰ νὰ πλησιάσετε στὴ θεία κοινωνία; Κυριακὴ Ε΄ Νηστειῶν. (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Εἶστε ἕτοιμοι γιὰ νὰ πλησιάσετε στὴ θεία κοινωνία;

Κυριακὴ Ε΄ Νηστειῶν (Μᾶρκ. 10,32-45)

«Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἰεροσόλυμα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι…» (Μᾶρκ. 10,33)

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Ἀρχίζω, ἀγαπητοί μου, μ᾿ ἕνα ἐρώτημα πρὸς ὅλους. Τὸ ἐρώτημά μου εἶναι· εἴμαστε ἐδῶ, βρισκόμαστε ἐδῶ στὴν ἐκκλησία; Διότι ἐκτὸς ἀπὸ τὸ σῶμα πρέπει ἐδῶ νὰ βρίσκεται καὶ τὸ πνεῦμα μας.
Ἔφυγε ἕνα λεπτό; ἁμαρτήσαμε. Γι᾿ αὐτὸ λέω· Εἴμαστε ἐδῶ; Παρακολουθοῦμε τὴ θεία λειτουργία;
Ἀκούσαμε τὰ θεϊκὰ λόγια, ποὺ ῥαγίζουν πέτρες καὶ καρδιές; Αἰσθανθήκαμε τὸ γεγονὸς ποὺ περιγράφει σήμερα τὸ ἱερὸ εὐαγγέλιο;
Ἡ Ἐκκλησία τὶς μέρες αὐτὲς μεταδίδει τὰ πιὸ ὑψηλὰ μηνύματα. Καὶ προανάκρουσμα τῶν μηνυμάτων εἶνε αὐτὸ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα· «Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἰεροσόλυμα…» (Μᾶρκ. 10,33).
 Τὰ λόγια αὐτά, ποὺ τὰ εἶπε ὁ Χριστὸς στοὺς μαθητάς του λίγο πρὸ τοῦ πάθους, τὰ ἀπευθύνει καὶ ἡ Ἐκκλησία σ᾿ ἐμᾶς.

«Ὅλες οἱ ἐπίγειες ἐνασχολήσεις, τέρψεις, τιμές καί ἀπολαβές δέν εἶναι παρά παιχνίδια μέ τά ὁποῖα παίζουν τά ἐνήλικα παιδιά, χάνοντας τήν αἰώνια μακαριότητα...».

 

Α΄.τομ. 

«Μή μεριμνᾶτε γιά τά ἐγκόσμια!
Ὅλα αὐτά εἵναι μόνο ἕνα ὄνειρο!
Ἡ ἐπίγεια ζωή εἶναι μόνο ἕνα ὄνειρο!
Ὁ καιρός πλησιάζει!
Καθαριστεῖτε μέ τή μετάνοια!
Ἑτοιμαστεῖτε γιά τήν ἀναχώρσή σας ἀπ᾿ αὐτή τή ζωή!
Ὅσο κι ἄν ἔχετε ζήσει ἐδώ, μιά στιγμή μονάχα εἵναι.
Νά προσεύχεστε ἀδιάλειπτα...».

22 Απριλίου Συναξαριστής.

Θεοδώρου τοῦ Συκεώτου, Ναθαναὴλ Ἀποστόλου, Νεάρχου Μάρτυρος, Γαΐου Ἐπισκόπου, Πλάτωνος Ἱερομάρτυρα.


Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὁ Συκεώτης

Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος γεννήθηκε στὸ χωριὸ Συκέα ἢ Συκεῶν τῆς Ἀναστασιοπόλεως, πρώτης πόλεως τῆς ἐπαρχίας Ἀγκυρανῶν καὶ ἦταν υἱὸς τῆς πόρνης Μαρίας καὶ τοῦ Κοσμᾶ, ἀποκρισάριου τοῦ βασιλέως Ἰουστινιανοῦ.
Ἡ ἐκ πορνείας γέννηση τοῦ Ὁσίου δὲν ἐμπόδισε τὸν Θεὸ νὰ τὸν ἀναδείξει Ἀρχιερέα τιμιότατο καὶ νὰ τὸν πλουτίσει μὲ παράδοξες θεοσημεῖες καὶ θαυματουργίες. Στὸ σχολεῖο προέκοπτε στὴ μάθηση καὶ σὲ ἡλικία δέκα ἐτῶν ἔδειξε κλίση στὸ μοναχικὸ βίο.
Μία νύχτα καὶ ἐνῷ ὁ Ὅσιος εἶχε γίνει δωδεκαετής, ἐμφανίσθηκε σὲ αὐτὸν ὁ Ἅγιος Μεγαλομάρτυρας Γεώργιος ὁ Τροπαιοφόρος καὶ ἀφοῦ τὸν ξύπνησε τοῦ εἶπε: «Σήκω, Θεόδωρε, ἔφθασε ὁ ὄρθρος, πᾶμε νὰ προσευχηθοῦμε». Ὁ Ὅσιος εἶχε τόση εὐλάβεια πρὸς τὸν Ἅγιο Γεώργιο, ὥστε κάθε μεσημέρι φεύγοντας ἀπὸ τὸ σχολεῖο ἀνέβαινε στὸ γειτονικὸ πετρῶδες ὄρος, ὅπου ἦταν τὸ προσκύνημα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου. Τὸν ὁδηγοῦσε ὁ ἴδιος ὁ Ἅγιος μὲ τὴ μορφὴ ἐνὸς παλικαριοῦ.
Ὁ Ὅσιος ἀκολούθησε τὴ μοναχικὴ πολιτεία σὲ νεαρὴ ἡλικία μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Ἐπισκόπου Ἀναστασιοπόλεως Θεοδοσίου. Λίγο ἀργότερα χειροτονήθηκε διάκονος καὶ πρεσβύτερος. Ἀμέσως ἐπισκέφθηκε τοὺς Ἁγίους Τόπους καὶ ἔλαβε τὸ σχῆμα τοῦ μοναχοῦ στὴ μονὴ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Χουζιβᾶ.

5º DOMINGO DE CUARESMA Santa María la Egipcia ΚΥΡΙΑΚΗ Ε´ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ)

Al final del texto hemos puesto la traducción de las palabras claves: Jaris Χάρις τού Ζεοῦ (jaris tu Zeú) Gracia de Dios. Metania, Μετάνοια, Misterio y vida mistiríaca Μυστήριο (sacramento) καί μυστηριακή ζωή.

5º DOMINGO DE CUARESMA Santa María la Egipcia

El 5º Domingo de cuaresma constituye el principio de la última semana del Gran Cuaresma. El sábado que viene, es de san Lázaro, significa el final de este período solemne, y es considerada como el tipo o modelo de toda la vida del Cristiano; en el sentido que todo esto que estamos llamados a vivir particularmente el Cuaresma -la oración más intensamente, el ayuno más consistente, la metania (introspección, arrepentimiento y confesión) más profunda, la mayor agapi y la caridad- todo esto debe determinar también nuestra vida cada día. No olvidemos que “la forma de vida la produce este mundo” (San Pablo), así que lo más sustancial para el hombre es su giro hacia el Dios y la comunión con Él en agapi ardiente.

Ἡ Ε´ Κυριακή τῶν Νηστειῶν συνιστᾶ τήν ἀπαρχή τῆς τελευταίας ἑβδομάδας τῆς Μ. Σαρακοστῆς.