Καλή Ἀνάσταση σέ ὅλους τούς ἀγαπητούς ἀναγνῶστες!

Εἴθε ὁ Ἁναστάς Κύριος νά μᾶς δώσει ἐφέτος πλούσια τή Χάρη Του ὥστε κανείς νά μήν ἐξέλθει πεινασμένος πνευματικά ἀπό τήν Ἁναστάσιμη Θεία Λειτουργία.
«Ἀναστήτω ὁ Θεός καί διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροί Αὐτοῦ καί φυγέτωσαν ἀπό προσώπου Αὐτοῦ οἱ μισοῦντες Αὐτόν».
Εἴθε νά διασκορπισθοῦν ὅλοι οἱ ἐχθροί Του πού εἶναι οἱ δαίμονες· εἴθε νά φύγουν ἀπό μπροστά Του αὐτοί πού Τόν μισοῦν καί πού εἶναι πάλι οἱ δαίμονες».
Εἴθε ὅλοι οἱ βαπτισμένοι ὀρθόδοξοι Χριστιανοί νά μήν διασκορπισθοῦν ἀκούγοντας τό «Χριστός Ἀνέστη» καί συνοδεύσουν αὐτούς πού εἶναι ἐχθροί Του καί Τόν μισοῦν!…
Καλή καί Εὐλογημένη Ἀνάσταση στίς ψυχές ὅλων μας!

Science analyzes the Crucifixion and the Resurrection of Christ

by Spyridon G. Makris, Professor of Anaesthesiology – Aristotelian University of Thessaloniki

(A lecture that was delivered in the University, in April 1978)

http://www.oodegr.com/english/ag_grafi/kd/stavrwsi1.htm 

We are well aware that, regardless of how much evidence and information is given to a fool, he will continue to believe whatever he wants to believe, no matter how absurd that may be.  Nevertheless, there are some reasonable people amongst the atheists, who are simply misinformed or are ignorant of certain things.  It is for those people, that we are re-publicizing the scientific lecture of Mr. Spyros Makris, in the hope that they too will choose to walk Christ’s Path of Salvation.

We have inserted sub-titles and certain highlights to words, in order to facilitate the reading of this lecture.

• An overview of the subject
• Was it a case of apparent death, on the Cross?
• Was it an illusion?
• Was it deception?
• Doubts about the vacant tomb
• Conversion of modern day disbelievers
• Bibliography

 

An overview of the subject

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Kυριακής Του Πάσχα 04-05-13.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος:

Ευαγγέλιον: 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστόςεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Συμπερασματικά γιά τήν κατάθλιψη.Ὁ ἅγιος Γεράσιμος ὁ Νέος ὁ ἐν Κεφαλληνίᾳ - προστάτης τῶν δαιμονιζομένων καί τῶν ψυχοπαθῶν

       

ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

Συμπερασματικά γιά τήν κατάθλιψη.

Οἱ σύγχρονοι Χαρισματοῦχοι Γέροντες ἀλλά καί οἱ παλαιότεροι θεοφόροι Πατέρες, ὡς βαθεῖς γνῶστες τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς καί φωτισμένοι ἀπό τόν Θεό, μᾶς ἀποκάλυψαν τά μυστικά τῆς τόσο διαδεδομένης σήμερα στόν κόσμο κατάθλιψης.

Αἰτία τῆς κατάθλιψης εἶναι ὁ μεγάλος ἐγωισμός. Ἡ Ἐκκλησία, καλλιεργώντας τήν ταπείνωση καί τήν ὑπακοή, μᾶς θεραπεύει

Ἡ ἀσκητική καί ἡ μυστηριακή ζωή μᾶς ἀπαλάσσει ἀπό ὅλα τά πάθη καί ἀπό τήν κατάθλιψη. Ἰδιαίτερα τό Μυστήριον τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως ἐνεργεῖ στόν ἄνθρωπο τήν κάθαρση ἀπό τά πάθη καί ἑπομένως ἀπαλάσσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν κατάθλιψη. Χαρακτηριστικά, μάλιστα, ὁ Γέροντας ὀνόμαζε τήν Γενική ἐξομολόγηση «θεία ψυχανάλυση», διότι κατ’ ἐξοχήν δι’ αὐτῆς ὁ ἄνθρωπος θεραπεύεται ἀπ’ ὅλα τά λεγόμενα ψυχολογικά του προβλήματα καί ἀπό τήν κατάθλιψη.

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός θύτης και θύμα (Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Ἡγούμενος Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)

 

«Ὡς ἐνιαύσιος ἀμνός, ὁ εὐλογούμενος ἡμῖν, στέφανος χρηστός ἑκουσίως, ὑπέρ πάντων τέθυται, Πάσχα τό καθαρτήριον· καί αὖθις ἐκ τοῦ τάφου ὡραῖος, δικαιοσύνης ἡμῖν ἔλαμψεν Ἥλιος» (Ἀναστάσιμος Κανών, ὠδή δ΄).

Κατά τήν ἔξοδό του ἀπό τήν αἰγυπτιακή τυραννίδα ὁ ἰσραηλιτικός λαός προσετάχθη ἀπό τόν Θεό νά φάγῃ τόν πασχάλιο ἀμνό (Ἔξ. ιβ΄ 3-10), ὁ ὁποῖος προετύπωνε τό ἀληθινό Πάσχα, «τόν Ἀμνόν τοῦ Θεοῦ τόν αἴροντα τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (πρβλ. Ἰω. α΄ 29) καί θυσιαζόμενο ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καί σωτηρίας.
Τήν Μ. Παρασκευή θά δοῦμε καί πάλι τόν Κύριό μας ὑψωμένο ἐπάνω στό ξύλο τοῦ Σταυροῦ, καταπληγωμένο καί πάσχοντα.

Ἡ Ὀρθόδοξος ἁγιογραφία τῆς Σταυρώσεως δέν Τόν παριστᾶ ὡς ἕνα ταλαίπωρο διά σταυροῦ κατάδικο σέ ἐπώδυνο καί ἀτιμωτικό θάνατο, ἀλλά ὡς τόν Θεάνθρωπο Κύριο, πού πονᾶ καί πάσχει ὡς τέλειος ἄνθρωπος, ἀλλά καί πού ὡς Κύριος τῆς δόξης δεσπόζει τοῦ πόνου καί τοῦ θανάτου. Γι' αὐτό καί προτιμᾶ ἀντί τοῦ «Ἰησοῦς Ναζωραῖος Βασιλεύς Ἰουδαίων», τήν γραφή «Ὁ Βασιλεύς τῆς Δόξης».

4 Μαΐου Συναξαριστής. Μέγα Σάββατον, Πελαγίας Μάρτυρος, Φλωριανοῦ Μάρτυρος, Μόνικας, Νεποτιανοῦ Πρεσβυτέρου, Ἰλαρίου Θαυματουργοῦ, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀντωνίνου, Ἀφροδισίου, Βαλεριανοῦ, Λεοντίου, Μακροβίου καὶ Μίδα καὶ τῶν σὺν αὐτοὶς μαρτυρησάντων, ἀνακομιδὴ λειψάνων Ἁγίου καὶ Δικαίου Λαζάρου καὶ Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς, Νικηφόρου Ὁσίου, Ἀθανασίου Ἐπισκόπου, Νικηφόρου τοῦ ἐν Ἄθῳ, Θεοδοσίας πριγκιπίσσης, τῶν Ὁσίων Ἰσαάκ, Κλήμεντος, Κυρίλλου, Νικήτα καὶ Νικηφόρου, Σύναξη Ὑεραγίας Θεοτόκου τῆς Παλαιᾶς

Μέγα Σάββατον

Το Σάββατο, αφού συγκεντρώθηκαν οι αρχιερείς και οι φαρισαίοι στον Πιλάτο, τον παρακάλεσαν να ασφαλίσει τον τάφο του Ιησού για τρεις ημέρες διότι, καθώς έλεγαν οι θεομάχοι, «έχουμε υποψία μήπως οι μαθητές Του, αφού κλέψουν την νύχτα το ενταφιασμένο Του σώμα, κηρύξουν έπειτα στο λαό ως αληθινή την ανάσταση την οποία προείπε ο πλάνος εκείνος, όταν ακόμα ζούσε, και τότε θα είναι η τελευταία αυτή πλάνη, χειρότερη της πρώτης».
Αυτά είπαν στο Πιλάτο και αφού πήραν την άδεια του, έφυγαν και σφράγισαν τον τάφο τοποθετώντας εκεί για την ασφάλειά του κουστωδία, δηλαδή στρατιωτική φρουρά.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος β’.
Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ, ἀπὸ τοῦ ξύλου καθελών, τὸ ἄχραντόν σου σῶμα, σινδόνι καθαρᾷ εἰλήσας καὶ ἀρώμασιν, ἐν μνήματι καινῷ κηδεύσας ἐπέθετο.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. β’. Χειρόγραφον εἰκόνα.
Τὴν ἄβυσσον ὁ κλείσας νεκρὸς ὁρᾶται· καὶ σμύρνῃ καὶ σινδόνι ἐνειλημμένος, ἐν μνημείῳ κατατίθεται, ὡς θνητὸς ὁ ἀθάνατος. Γυναῖκες δὲ αὐτὸν ἦλθον μυρίσαι, κλαίουσι πικρὸς καὶ ἐκβοῶσαι· Τοῦτο Σάββατόν ἐστι τὸ ὑπερευλογημένον, ἐν ᾧ Χριστὸς ἐφυπνώσας, ἀναστήσεται τριήμερος.

JUEVES SANTO POR LA NOCHE (MAITINES DEL VIERNES SANTO)-ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ (ΟΡΘΡΟΣ Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ)

 

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ (ΟΡΘΡΟΣ Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ)

JUEVES SANTO POR LA NOCHE (MAITINES DEL VIERNES SANTO)

“Tus santos pazos-padecimientos veneramos, Cristo”

῾Προσκυνοῦμέν Σου τά πάθη, Χριστέ᾽

1. “Los santos, sanadores, salvadores y terribles Pazos del Señor y Dios y Salvador nuestro” que celebramos el Viernes Santo y Grande, son el punto culminante de todos los Pazos del Señor. Porque Su vida entera es un Pazos-Padecimiento, desde el principio de Su venida al mundo -recordemos los acontecimientos de Su Nacimiento- pero también posteriormente. Por lo tanto, estas cosas que ocurren los últimos días de Su vida en la tierra y principalmente Su sacrificio por la cruz culminan Sus Pazos. Y aún más, el Apóstol Pablo es el que recalca otra dimensión mística del Pazos del Señor y después la resurrección: la continuación de Este Pazos dentro de los padecimientos de los miembros de Su cuerpo vivo, de los cristianos particularmente, es un acontecimiento que significa que el Señor finalmente está siempre en la Cruz hasta el final de los siglos. “Ahora me gozo en lo que padezco por vosotros, y cumplo en mi carne lo que falta de las aflicciones de Cristo por su cuerpo, que es la Iglesia” (Col 1,24);