Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 20-06-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. κε΄ 13- 19

κε΄ 13 - 19



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. ΙΣτ΄ 23 - 33  

ΙΣτ΄ 23 - 33
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Die Heiligen der Kirche.„Ich liebte das Martyrium, das auf so wunderbare Weise die Seele reinigt“*

Die Heiligen unserer Kirche sind nicht irgendwelche Wesen aus einer anderen Welt, sondern Menschen mit denselben Leidenschaften wie wir. Jeder Mensch, egal wie alt er, ist von Jesus Christus, dem Haupt der Kirche, eingeladen, heilig zu werden, teilzuhaben an Seinem Kreuz, das die Garantie für die unsere eigene Auferstehung.

Die Heiligen trafen die mutige Entscheidung, zusammen mit Christus (durch das Martyrium des Blutes oder Gewissens) gekreuzigt zu werden, indem sie den „alten Menschen“ durch Umkehr überwanden. Ihre christusgleiche Demut zog die göttliche Gnade an, die in ihnen ruhte und sie zu Gottesträgern machte. Ihre vollständige Einheit mit Gott ist die „Psychologie der Heiligkeit“, wie der Hl. Justin Popovic feststellt: „In jedem Heiligen ist der HERR alles und jedes einzelne Ding in seiner Seele, in seinem Gewissen, in seinem Herzen und seinen Werken“.

Wir sollten ihnen mit Treue, Eifer, großer Liebe und der demütigen Gesinnung eines Jüngers nachfolgen, denn „ohne die Liebe zu den Heiligen ist unsere Orthodoxie gelähmt und unser Orientierungssinn ausgeschaltet – denn sie sind die Beispiele, denen man folgen muss.“ (Fr. Seraphim Rose).

Τό ἦθος τοῦ γέροντα Πορφύριου.Ἡ ὑπακοή του

    Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄

ΤΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

(Η ΕΞΑΓΙΑΣΜΕΝΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ)

Ὁ Γέροντας διά μέσου τῶν διαφόρων στοιχείων τῆς ἐξαγιασμένης προσωπικότητάς του προβάλλει ὡς ἕνα αὐθεντικό πρότυπο ἁγίου ἀνθρώπου, θεραπευμένου ἐκκλησιαστικά καί ἀληθινά ὀρθόδοξου. Μελετώντας τίς διάφορες ἀρετές του πολύ ὠφελούμαστε καί γνωρίζουμε πολύτιμα ψυχοθεραπευτικά καί ἀποτελεματικότατα βότανα κατάλληλα γιά τήν θεραπεία τῆς δικῆς μας νοσούσης προσωπικότητας.

Α΄ΕΝΟΤΗΤΑ : Η ΥΠΑΚΟΗ ΤΟΥ

Συναίσθηση ἁμαρτωλότητας καί ὑπακοή

Ἡ βαθειά ταπείνωση καί ἡ συναίσθηση τῆς ἄκρας ἁμαρτωλότητας συνεῖχαν τόν π. Πορφύριο σ’ ὅλη του τή ζωή· κατ’ ἐξοχήν δέ αὐτά φανερώνονται στό «κύκνειο» ἆσμα του, τήν «ἐπιστολή του πρός τά πνευματικά του παιδιά». Ὅ,τι ἔκανε, τό ἔκανε δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων του Γερόντων, πού «ἀγάπησε πάρα πολύ». Ἡ πολλή του ἀγάπη τόν ὁδήγησε στήν «ἄκρα ὑπακοή», τουτέστιν στήν ἄκρα ταπείνωση, πού εἶναι μίμηση Χριστοῦ. Ἡ ἄκρα ταπείνωση τόν ἔκανε δεκτικό τῶν χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

«Αὐτό (δηλαδή ἠ ἄκρα ὑπακοή) μέ βοήθησε πάρα πολύ», γράφει, «αἰσθάνθηκα καί μεγάλη ἀγάπη καί πρός τόν Θεό καί πέρασα πάρα πολύ καλά» Ὁμιλεῖ πολύ ταπεινά, «κρύπτων ἑαυτόν». Τό χάρισμα τῆς διοράσεως τοῦ δωρήθηκε στά 17 του χρόνια.

«Ἀλλά κατά παραχώρηση Θεοῦ, γιά τίς ἁμαρτίες μου» -πάλιν καί ἀείποτε μνημονεύει τῶν ἁμαρτιῶν του- «ἀρρώστησα πολύ καί οἱ Γέροντές μου, μοῦ εἶπαν νά πάω στούς γονεῖς μου στό χωριό μου…»¹. Ὅ,τι ποιεῖ, τό «ποιεῖ μετά ἐρωτήσεως», εὐλογίας καί ἐντολῆς τοῦ «μετά Θεόν θεοῦ» του, τοῦ πνευματκοῦ του πατρός.

Ἡ προσβολή τῶν φαντασιῶν καί ἡ ἰατρεία της

   Ο Αόρατος πόλεμος

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

 Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος

Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος

 

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄  Ἡ προσβολή τῶν φαντασιῶν καί ἡ ἰατρεία της

Αν ο πονηρός και πείσμων εχθρός μας, που δεν κουράζεται ποτέ να μας πειράζη, ήθελε κάποτε να σε πολεμήση και ιδιαίτερα κατά την ώρα του θανάτου με κάποιες ψεύτικες εμφανίσεις και με μεταμορφώσεις σε Άγγελο φωτός, εσύ να παραμένης σταθερός στην γνώσι της ταπεινότητος και της μηδαμινότητος του εαυτού σου. Και να πής με σταθερή καρδιά και τόλμη: «Να μεταστραφής άθλιε στο δικό σου το σκοτάδι, διότι εγώ δεν έχω ανάγκη από οράματα, ούτε από τίποτε άλλο, παρά από την ευσπλαγχνία του Ιησού μου και από τις δεήσεις και ικεσίες της Αειπαρθένου Μαρίας και των άλλων αγίων». Αλλά και αν με πολλά σημάδια καταλάβης ότι τα οράματα αυτά είναι αληθινά και προέρχονται από τον Θεό, παρ όλα αυτά εσύ να αποστρέφεσαι πάντοτε και να τα διώχνης όσο μπορείς μακριά σου. Και να μη φοβηθής μήπως δεν αρέση στον Θεό η αποστροφή αυτή που κάνεις, σκεπτόμενος την αναξιότητά σου.

Ὅσιος Λεόντιος ὁ Μυροβλύτης (†1605). Ἁγιορείτης Ἅγιος

 Αγιορείτης Άγιος Μνήμη 18 Ιουνίου

Γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1520. Από μικρός «καταλείψας πατέρα και μητέρα, συγγενείς και φίλους, ευθύς είς ασκητικούς αγώνας εαυτόν έδωκε και νέος κατά πολλά την ηλικίαν γέροντος γνώσιν απέκτησεν».
Το 1537 ήλθε στη μονή Διονυσίου, όπου ασκήθηκε υπεράνθρωπα επί συνεχή 68 έτη, δίχως ποτέ να εξέλθει από αυτή. Αγωνίσθηκε σ' ένα μικρό σπήλαιο-κελλί, παρά το «δοχειό» της μονής.
Ήταν πλουτισμένος ο χαριτωμένος όσιος με διορατικό και προορατικό χάρισμα. «Πλήρης γενόμενος ο άγιος και απ΄ αυτά τα θεία χαρίσματα προέβλεπε σαφέστατα τους διαλογισμούς και τας πράξεις των προς αυτόν ερχομένων.

Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης: Γιὰ σᾶς τοὺς παντρεμένους κομποσχοίνια καὶ μετάνοιες εἶναι τὰ παιδιά σας

Ἦταν κάποιο ἀνδρόγυνο εὐλαβὲς καὶ εἶχαν ἐννιὰ παιδιά. Ὁ σύζυγος ἦταν πάρα πολὺ εὐλαβὴς καὶ ὀλίγον τί ζηλωτὴς στὰ πνευματικά. Κατὰ γράμμα ἤθελε νὰ τὰ κάνει ὅλα σὰν καλόγερος. Ἡ γυναίκα παραπονιόταν στὸ Γέροντα ὅτι κουράζεται καὶ θέλει βοήθεια. Ὅταν ἐρχόταν στὴ Μονὴ τὸ βράδυ μόνη της ἡ σύζυγος μὲ τὰ παιδιὰ κλαίγανε, φώναζαν αὐτά, ἔκλαιγε καὶ αὐτὴ γιατὶ κουραζόταν... 

Αὐτὸς πήγαινε σ’ ἐνα παρεκκλήσι τῶν Ἁγίων Aναργύρων ἔκανε μετάνοιες, κομποσχοίνι καὶ ἀγρυπνοῦσε. Ἡ σύζυγος παραπονιόταν καὶ ἔκλαιγε στὸν Γέροντα καὶ εἶχε δίκιο.

Τὴν ἄλλη μέρα ὁ Γέροντας μόλις τοὺς εἶδε στὴν αὐλὴ μαζὶ κατάλαβε ὅτι κάτι συμβαίνει καὶ ὅτι εἶχαν ἔλθει σὲ καυγὰ μεταξύ τους.

Σήμερα γιατί δέν ἔχουμε πολλούς ἁγίους;

 

Μια από τις αιτίες είναι επειδή, αντί οι μάνες να προσεύχονται για την οικογένειά τους, για τα παιδιά τους, κάθονται και παρακολουθούν ένα σωρό τηλεοπτικές σειρές!
Δεν θέλουν να τις χάσουνε!
Ρώτησε τις μάνες όλες, ποιες γονατίζουν και προσεύχονται;
Κάποιες πιθανόν να προσεύχονται,
αλλά τι προσευχή αναπέμπουν στον Θεό;
Εκεί είναι τώρα το μυστικό.
Θα σας το πω με ένα παράδειγμα.

Δελτία Τύπου Δήμου καί Μητροπόλεως Κονίτσης, γιά τήν κατάργηση τοῦ ἱστορικοῦ 583 Τάγματος Πεζικοῦ στήν Κόνιτσα

Δελτίο τύπου του Δήμου Κόνιτσας:

Τις τελευταίες στιγμές πληθαίνουν οι πληροφορίες για την κατάργηση του ιστορικού 583 Τάγματος Πεζικού στην Κόνιτσα.
Εάν επαληθευτούν αυτές οι πληροφορίες, θα διαπραχθεί ακόμη ένα τραγικό λάθος, μια εγκληματική πράξη κατά του ακριτικού Δήμου και των κατοίκων του.
Μια τέτοια απόφαση της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, θα δείξει για μια ακόμη φορά το πιο σκληρό και ανάλγητο πρόσωπο, απέναντι σε ένα απομονωμένο και μεθόριο τόπο, καθιστώντας τον "ξέφραγο αμπέλι".

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 19-06-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Ιούδα κεφ. α΄ 1 - 10

α΄ 1 - 10 




Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Κβ΄ 39 - 42 & 45 - 71 & Κγ΄ 1

Κβ΄ 39 - 42 & 45 - 71 & Κγ΄ 1
 

 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ὑπάρχει καί τέταρτο Τέρας! Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Υπάρχει και τέταρτο Τέρας! 

Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Προηγήθηκε τελευταῖα, κάποιο μου κείμενο (ἀρ. φύλλου 1978, 07.06.13), μέ τίτλο: "Τά τρία τέρατα", χαρακτηρισμοί τῶν ἀπάνθρωπων ἰδεολογιῶν: τοῦ ναζισμοῦ, τοῦ φασισμοῦ καί τοῦ κομμουνισμοῦ.
Μελετώντας ὅμως, σκέψεις τοῦ γνωστοῦ Γέροντα τῆς Πάρου καί μακαριστοῦ ἀρχιμανδρίτη π. Φιλοθέου Ζερβάκου γιά τή σατανική βλασφημία, τότε ἀντιλήφθηκα πώς, ὑπάρχει καί τέταρτο "τέρας". Ἀλλ᾽ αὐτό τό "τέρας" μπορεῖ νά εἶναι... κάθε βλάσφημος.
Ἔλεγε λοιπόν ὁ Γέροντας π. Φιλόθεος: «Ὅποιος βλασφημεῖ τόν Θεό ἤ τόν Χριστό, τόν Τίμιο Σταυρό, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο ἤ τούς Ἁγίους, αὐτός δέν πρέπει νά ὀνομάζεται ἄνθρωπος, οὔτε θηρίο. Πρέπει νά ὀνομάζεται τέρας...»! Ἀκόμα καί στό βασιλιά Κωνσταντῖνο εἶχε στείλει ἐπιστολή γιά τό θέμα τῆς βλασφημίας στό στρατό, πού ἀγωνιζόταν στή Μ. Ἀσία, ἀλλ᾽ ἀδιαφόρησε...

Ἡ Δύναμις τοῦ Ὀνόματος (Εὐχή). Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος

 Ἑσπερινή ὁμιλία Ἀρχιμανδρίτου Ἀρσενίου Κατερέλου  καθηγουμένου τῆς Ι. Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος, στὸν Ἱ.Ναό Ἁγίας Βαρβάρας Λαμίας, σὲ ὑποψήφιους κατηχητὰς.

Ἡ εὐχή τοῦ Ἰησοῦ εἶναι ἡ πιό δραστική προσευχή ἐναντίον τῶν παθῶν μας τοῦ διαβόλου καί τοῦ κοσμικοῦ φρονήματος.
Ἡ τακτική τοῦ διαβόλου.   Ἡ ἕλξις καί ἡ «ἄρσις» τῆς Χάριτος. Ἡ ἀληθής ταπείνωσις.
Στάδια πλεονεκτήματα - καί τρόποι ἐπικλήσεως τῆς εὐχῆς.
Οἱ ἐντολές δέν εἶναι ἄρνησις ἀλλά ἡ ὄντως θέσις πού ὁδηγεῖ στόν Θεῖο ἔρωτα.
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_16.html 

Ἡ Ὀρθόδοξος ἐρμηνεία τοῦ χωρίου «ἵνα ὦσιν ἕν». Πρωτοπρ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

Ἡ Ὀρθόδοξος ἐρμηνεία τοῦ χωρίου «ἵνα ὦσιν ἕν»

Πρωτοπρεσβ. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος   ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἀγίας Παρασκευῆς Καλλιπόλεως Πειραιῶς

Ἐν Πειραιεῖ 16-6-2013

Τήν Ζ΄ Κυριακή ἀπό τοῦ Πάσχα, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἑορτάζει τούς 318 ἁγίους καί θεοφόρους Πατέρας, οἱ ὁποῖοι συνεκάλεσαν τήν Α’ ἐν Νικαίᾳ Ἁγία καί Οἰκουμενική Σύνοδο τό 325 μ.Χ. , μέ τήν ὁποία καταδικάστηκε ὁ πρωτομάχος καί θεομάχος Ἄρειος καί ἡ αἵρεσις τοῦ Ἁρειανισμοῦ. Αὐτή, λοιπόν, τήν Κυριακή, ἡ Ἐκκλησία ὄρισε νά ἀναγινώσκεται στούς Ἱερούς Ναούς κατά τήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας τό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ἀπό τό κατά Ἰωάννην ἅγιο Εὐαγγέλιο κεφ. 17 στίχ. 1-13, τό ὁποῖο ἀναφέρεται στήν Ἀρχιερατική προσευχή τοῦ Κυρίου. Στήν εὐαγγελική αὐτή περικοπή περιέχεται καί ἡ φράση  «ἵνα ὦσιν ἕν», ἡ ὁποία ἔχει ὑποστεῖ κατάφωρη παρερμηνεία ἀπό πλευρᾶς Οἰκουμενιστῶν. Γιά τόν λόγο αὐτό κρίνεται ἀναγκαῖο νά παρουσιασθεῖ ἡ ὀρθόδοξος ἑρμηνεία τοῦ χωρίου, ἡ ὁποία ἀνασκευάζει καί καταρρίπτει τήν οἰκουμενιστική παρερμηνεία.       

Οπτικό Αγιολόγιο 19 Ιουνίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 19ης Ιουνίου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Συζήτηση μέ τόν γέροντα Θαδδαῖο γιά τήν ἀποτέφρωση

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΘΑΔΔΑΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΦΡΩΣΗ.

Ερώτηση: π. Θαδδαίε, ποια είναι η γνώμη σας για την αποτέφρωση;

Απάντηση: Η καύση των νεκρών δεν αποτελεί χριστιανική πράξη. Είναι συνήθεια των σύγχρονων καιρών. Το σώμα του χριστιανού έχει εξαγιαστεί με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος —αν φυσικά έχει ζήσει ενάρετη ζωή— και γι' αυτό δεν πρέπει να καίγεται.Ο Θεός δεν έπλασε το σώμα μας για καύση. Θέλημα Του είναι, από τα χρόνια του Αδάμ μέχρι σήμερα, το σώμα να επιστρέφει στο χώμα, όταν αποχωρίζεται την ψυχή γιατί χώμα είναι κι αυτό.