Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 23-06-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. β΄ 1 - 11

β΄ 1 - 11



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Ζ΄ 37 - 52 & Η΄ 12    

Ζ΄ 37 - 52 & Η΄ 12 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

«Πάντα χορηγεῖ τό Πνεῦμα τό Ἅγιον»· Περί τοῦ Τρίτου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος

«Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το Άγιον»· Περί του Τρίτου Προσώπου της Αγίας Τριάδος

Πρωτοπρ. Μιχαήλ Βοσκού

Η ημέρα της Πεντηκοστής χαρακτηρίζεται ως η γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας. Όχι βεβαίως γιατί δεν υπήρχε πριν από αυτήν την ημέρα η Εκκλησία. Η Εκκλησία, σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς Πατέρες και Διδασκάλους, προϋπήρχε στη βουλή και την πρόθεση του Θεού και αποτελεί την πρώτη κτίση και δημιουργία Του. Αναφέρεται σχετικά στον “Ποιμένα” του Ερμά. Ότι η Εκκλησία “πάντων πρώτη εκτίσθη· διά τούτο πρεσβυτέρα, και διά ταύτην ο κόσμος κατηρτίσθη”. Η αρχή της Εκκλησίας τοποθετείται στην πρώτη δημιουργία, τη δημιουργία του πνευματικού κόσμου, του κόσμου δηλαδή των Αγγέλων Ωστόση κατά την ημέρα της Πεντηκοστής αρχίζει μια νέα περίοδος υπάρξεως της Εκκλησίας. Κατά την ημέρη της Πεντηκοστής και με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους αρχίζει η ιστορική ζωή της Εκκλησίας επί της γης ως του ζωντανού Σώματος του Χριστού, που ζεί με τα χαρίσματα και την επενέργεια του Αγίου Πνεύματος.

Ολόκληρο το απολυτρωτικό έργο του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού απέβλεπε ακριβώς σ’ αυτήν τη στιγμή, τη στιγμή της ελεύσεως του Αγίου Πνεύματος, τη στιγμή της εν είδει πυρίνων γλωσσών επιφοιτήσεως του Αγίου Πνέυματος επί τους Αγίους Μαθητάς και Αποστόλους.

Ἡ ἀπαλλαγή τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τά ποικίλα ψυχικά τραύματα γίνεται διά τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως

     Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄

Β΄ΕΝΟΤΗΤΑ : Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ , Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ, Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ, Η ΣΥΝΤΕΤΡΙΜΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ.

Ἡ ἀπαλλαγή τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τά ποικίλα ψυχικά τραύματα γίνεται διά τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως.

Ὁ κάθε ἄνθρωπος ἐκτός ἀπό τά ποικίλα προσωπικά του ἁμαρτήματα φέρει μέσα του καί τά βιώματα τῶν προγόνων του. Ἔχει μέσα του ὅλον τόν Ἀδάμ.

Ὁ Γέροντας μέ τή σοφία τοῦ Θεοῦ καί τά πολλά του χαρίσματα, μᾶς ἀποκάλυψε αὐτήν τήν σπουδαία λειτουργία τῆς γενικῆς ἐξομολόγησης: τήν, διά μέσου αὐτῆς, θεραπεία τῶν ψυχικῶν τραυμάτων καί τῶν ἀρνητικῶν βιωμάτων, πού ὑπάρχουν μέσα μας ἐξ αἰτίας τῶν προγόνων μας.

Ἐκτός ἀπό τήν εὐθύνη γιά τά δικά του παραπτώματα ὁ ἄνθρωπος, δίδασκε ὁ π. Πορφύριος, ἔχει μέσα του καί τό βάρος τῶν βιωμάτων τῶν γονέων του καί μάλιστα τῆς μητέρας του.

Αὐτή ἡ εἰρηνική κατοικία οἰκοδομῆται σιγά σιγά

 Ο Αόρατος πόλεμος

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

 Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος

Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος

 

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΣΤ΄ Αὐτή ἡ εἰρηνική κατοικία οἰκοδομῆται σιγά σιγά

Φρόντισε, όπως λέχθηκε, να μη συγχυσθή ποτέ η καρδιά σου, ούτε να αναμιχθή σε κάποια υπόθεσι που την ενοχλεί, αλλά να αγωνίζεσαι πάντοτε και να την κρατάς ειρηνική και αναπαυμένη. Και ο Θεός που σε βλέπει να ενεργής έτσι και να αγωνίζεσαι, θα οικοδομήση με την χάρι του στην ψυχή σου μία πόλι ειρήνης. Και η καρδιά σου θα είναι ένας οίκος τρυφής (χαράς), όπως, κατά κάποιον τρόπο, εννοείται εκείνο το ψαλμικό: «Ιερουσαλήμ που οικοδομείσαι ως πόλις» (Ψαλμ. 121,2). Αυτό μόνο θέλει από σένα ο Θεός· κάθε φορά που θα τύχη να ταραχθής, αμέσως να αλλάξης και να προσπαθήσης να ησυχάζης και να ειρηνεύης σε όλα σου τα έργα και τους λογισμούς. Και όπως δεν οικοδομείται μία πόλις σε μία ημέρα, έτσι να σκεφθής και συ, ότι, δηλαδή, σε μια μέρα δεν μπορείς να αποκτήσης αυτή την εσωτερική ειρήνη.

Ὁ Ἅγιος Νικήτας ὁ Νισύριος. (21 Ἰουνίου)

Ὁ Ἅγιος Νικήτας ὁ Νισύριος 

Στὶς 21 Ἰουνίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὸν ἅγιο νεομάρτυρα Νικήτα. Ὁ ἅγιος Νικήτας καταγόταν ἀπὸ τὴν Νίσυρο τῆς Δωδεκανήσου. Οἱ γονεῖς του ἦσαν χριστιανοί. Ὁ πατέρας του ὅμως, γιὰ νὰ ἀποφύγει τὴν τιμωρία ἀπὸ τοὺς Τούρκους, λόγῳ κάποιου παραπτώματός του προτίμησε νὰ ἀρνηθῆ τὴν πίστη του, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τουρκέψη ὅλη ἡ οἰκογένειά του.Ὁ ἅγιος Νικήτας κάποτε μάλωσε μὲ ἕνα τουρκόπουλο, ἡ μητέρα τοῦ ὁποίου ἐξύβρισε τὸν ἅγιο λέγοντάς τον ἀκάθαρτο, ἐπειδὴ ἦταν πρῶτα χριστιανός. Ὅταν ρώτησε τὴν μητέρα του ἔμαθε ὅτι πράγματι ἦταν βαπτισμένος χριστιανὸς καὶ ὅτι τὸ ὄνομά του ἦταν Νικήτας. Ἀπὸ τότε ὁ ἅγιος Νικήτας σκεπτόταν μὲ πιὸ τρόπο θὰ ἐπέστρεφε στὴν προγονική του πίστη. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἔφυγε ἀπὸ τὴν Νίσυρο καὶ πῆγε στὴν Χίο, στὴν Νέα Μονή, ὅπου ἀφοῦ ἐξομολογήθηκε, κατηχήθηκε καὶ ξαναμυρώθηκε.

«Ἐγώ ἐδῶ μένω, μοῦ ἀρέσει πολύ ἐδῶ...». π.Νεκταρίου Ἀντωνοπούλου «Ταχύς εἰς βοήθειαν»

Μετὰ τὴν γεννήση τοῦ δευτέρου παιδιού μας  τὸ 2003 παρουσίασα κάποιες ἀλλοιώσεις στὴ μήτρα, οἱ ὁποίες ἀνησύχησαν τὸ γιατρό μου.

Χρειάστηκε τότε νὰ γίνει μιὰ μικρὴ ἐπεμβάση, ὥστε νὰ ἀφαιρεθοῦν αὐτὲς οἱ ἀλλοιώσεις. "Ἔτσι κι ἔγινε. Μετὰ τὴν ἐπεμβάση χρειάστηκε νὰ γίνει βιοψία, τὰ ἀποτελέσματα τῆς ὁποίας θὰ ἔπαιρναν κάποιες μέρες γιὰ νὰ βγοῦν. Οἱ γονεῖς μας κι ἐμεῖς εἴχαμε φοβηθεῖ πολύ.

Στὸ σπίτι μας εἴχαμε ἕνα ρίνισμα ἀπὸ τὴν καρδία τοῦ ἁγίου Λουκᾶ. Τὴν ἡμέρα ποῦ ἔγινε ἡ ἐπέμβαση, ἦλθε στὸ σπίτι ἡ πεθερά μου, ἡ ὁποία δὲν ἤξερε ὅτι εἴχαμε αὐτὴ τὴν εὐλογία τοῦ ἁγίου Λουκᾶ.  Μᾶς εἶπε τότε ὅτι εἶδε ἕνα παράξενο ὄνειρο, ποῦ δὲν μποροῦσε νὰ ἐξηγήσει.

Ἡ πρώτη ἀντίδρασις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐναντίον τοῦ Τεκτονισμοῦ. Πρωτ. Βασιλείου Γεωργοπούλου

 Ἡ πρώτη ἀντίδρασις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐναντίον τοῦ Τεκτονισμοῦ

Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Παΐσιος Β´– Μιά ξεχασμένη περίπτωσις

 Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Ἀναφερόμενοι συνήθως στή στάση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπέναντι στό συγκρητιστικό καί ἀποκρυφιστικό σύστημα τοῦ Τεκτονισμοῦ, γίνεται, συνήθως, ἀναφορά στίς θέσεις τόσο σέ Διορθόδοξο ἐπίπεδο (1930) ὅσο καί στίς ὁμόφωνες ἀποφάσεις καταδίκης τοῦ Τεκτονισμοῦ ἀπό τήν Ἱ. Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῶν ἐτῶν 1933, 1972, 1996.
 Ὅμως, ἡ ἀρνητική στάση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἔναντι τοῦ Τεκτονισμοῦ ἔχει ἐκφρασθεῖ πολύ πιό νωρίς, ἤδη ἀπό τά σκοτεινά χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, ἀπό τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Παΐσιο Β΄, τόν ἀπό Νικομηδείας, κατά τό διάστημα τῆς τρίτης Πατριαρχίας του (1744-1748). Μέ τό ἄρθρο μας αὐτό θέλουμε νά ὑπενθυμίσουμε στούς Ὀρθόδοξους ἀδελφούς αὐτό τό πολύ σημαντικό, ἀλλά δυστυχῶς ξεχασμένο γεγονός.

Ἐπικίνδυνος ἀπομάκρυνσις ἀπό τήν ὁδόν τῶν ἁγίων Πατέρων. Ἰωάννου Τάτση

Επικίνδυνος απομάκρυνσις από την οδόν των αγίων Πατέρων

Ἰωάννου Τάτση, Θεολόγου

Πορεία ἐπικίνδυνη καὶ καταστροφικὴ διαγράφεται τὰ τελευταῖα χρόνια σὲ πολλοὺς τομεῖς τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀφήσαμε τὴν πεῖρα τῶν ἁγίων πατεράδων μας καὶ πορευόμαστε σὲ ἀτραποὺς σκοτεινές.
Ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κατατρώει τὰ σπλάχνα τῆς Ἐκκλησίας μας. Οἱ αἱρέσεις δὲν καταδικάζονται συνοδικῶς καὶ ὅσοι μὲ πόθο καὶ ἀγάπη κοσμικὴ προσεγγίζουν τοὺς αἱρετικοὺς καὶ γίνονται ἕνα μὲ αὐτούς, αὐτοπροσδιορίζονται ὡς ἀληθινοὶ χριστιανοί. Κατηγοροῦν μάλιστα ὅσους τοὺς ἀντιστρατεύονται ὡς φανατικοὺς καὶ ἀκραίους.
Τὴν ἀντιαιρετικὴ δράση καὶ διδασκαλία τῶν Πατέρων ἀντικατέστησε ἡ ἀγαπολογία καὶ οἱ ἀτέρμονες διάλογοι, τὰ συνέδρια μετὰ πλουσίων γευμάτων, οἱ φιλοφρονήσεις καὶ οἱ συμπροσευχὲς μὲ τοὺς αἱρετικούς, ἡ διαχριστιανικὴ καὶ διαθρησκειακὴ προσέγγιση καὶ κατανόηση.

Θλιβερές διαπιστώσεις ἀπό τό Πάσχα

Ὅπως πολλές φορές, ἔτσι καί ἐφέτος, πολλοί θά προσέλθουν στήν Θεία Κοινωνία χωρίς σωστή προετοιμασία. Χωρίς δηλαδή μετάνοια, χωρίς ἐξομολόγηση, χωρίς φόβο Θεοῦ.

Καί μᾶς γεννᾶται ἡ εὔλογος ἀπορία, γιατί τό κάμνουν αὐτό; Δέν λυποῦνται τήν ἀθάνατη ψυχή τους, ἤ δέν φοβοῦνται τήν Κόλαση;

Αὐτός πού ἐθέσπισε τήν Θεία Κοινωνία δέν ἐθέσπισε καί τό Μυστήριο τῆς Μετανοίας καί Ἐξομολογήσεως; 

Αὐτός πού ἐνομοθέτησε τό ἕνα δέν ἐνομοθέτησε καί τό ἄλλο; 

Πῶς λοιπόν δεχόμεθα τό ἕνα σκέλος καί ἀπορίπτομε τό ἄλλο;

Τί ἄραγε εἵναι ἡ Θεία Κοινωνία; Εἵναι μήπως κάποιο ἔθιμο; Εἵναι μήπως κάτι γιά τά «χρόνια πολλά;» ἤ «χρυσό δοντάκι» γιά τά παιδιά;

Δέν εἵναι ὁ ἴδιος ὁ Θεός πού στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ἤλθε νά μεταβάλῃ τήν φύση μας, ἀπό κοινή νά τήν κάμῃ καινή καί ἀπό θνητή ἀθάνατη;

Πῶς λοιπόν χωρίς καμμία προετοιμασία προσερχόμεθα καί λαμβάνομε Αὐτόν; Πῶς χωρίς μετάνοια, χωρίς ἀποκοπή καί ἀπομάκρυνση ἀπό τήν ἁμαρτία, εἵναι δυνατόν νά μᾶς ἁγιάση;

Περί τῆς ἐσώτερης εἰρήνης καί χαρᾶς

«Πρέπει να μάθετε ν’ αγαπάτε τα μικρά πράγματα. Να προσπαθείτε πάντοτε να είστε λιτοί και απέριττοι σε όλα. Όταν η ψυχή είναι ώριμη, ο Θεός θα της δώσει ειρήνη. Ο Κύριος προσβλέπει σε μας και ευαρεστείται όταν λαχταρούμε την ειρήνη Του. Μέχρι να έρθει η ώρα που η ψυχή θα είναι αρκούντως ώριμη ώστε να δεχτεί τον Κύριο.

Ἀνακοίνωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γλυφάδας μέ ἀφορμή πρόσφατα δημοσιεύματα περί Ἐγκυκλίου τῆς Ἐκκλησίας σχετικά μέ τή δωρεά ὀργάνων

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ 2819

Με αφορμή πρόσφατα δημοσιεύματα περί Εγκυκλίου της Εκκλησίας σχετικά με τη δωρεά οργάνων, θα θέλαμε να ενημερώσουμε τους πιστούς Χριστιανούς, αλλά και κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη για τα εξής:

1. Η Εγκύκλιος 2819 «Περί της δωρεάς οργάνων σώματος» αποτελεί εγκύκλιο της ΔΙΣ (Διαρκούς Ιεράς Συνόδου) και όχι έγκυρη απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Για να είναι κάποια απόφαση έγκυρη, ισχυρά και εφαρμοστέα, θα πρέπει να έχει επικυρωθεί από το σύνολο της Ιεραρχίας, τουτέστιν άπαντες τους 82 Μητροπολίτες. Αυτό δεν ισχύει για την Εγκύκλιο 2819, η οποία φέρει υπογραφές μόνο των τότε μελών της ΔΙΣ.

2. Οι εγκύκλιοι της ΔΙΣ υπογράφονται από την ΔΙΣ ως σώμα, δηλαδή υπογράφονται υποχρεωτικά από όλα τα μέλη της ΔΙΣ, συμφωνούντα ή διαφωνούντα.

Οπτικό Αγιολόγιο 22 Ιουνίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 22ης Ιουνίου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Τά Ψυχοσάββατα

 

Η αγάπη προς τους κεκοιμημένους οδήγησε την Ορθόδοξη Εκκλησία στην καθιέρωση ιδιαίτερης ημέρας της εβδομάδας για να προσευχηθούμε γι’ αυτούς. Η ημέρα του Σαββάτου είναι η ημέρα των κεκοιμημένων για αυτό και κατά την παράδοση τα μνημόσυνα οφείλουν να γίνονται το Σάββατο και όχι την Κυριακή. Η Κυριακή είναι η ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου γι’ αυτό και οι γάμοι γίνονται Κυριακή, άλλο αν κάποιοι λόγω κοσμικού φρονήματος και ότι βλέπουν τον γάμο κοσμική τελετή και όχι ιερό μυστήριο νυμφεύονται το Σάββατο. Όλα αυτά φυσικά γίνονται για το γλέντι που θα ακολουθήσει τα αποτελέσματα του οποίου είναι κρεπάλη, μέθη και άλλες παρεκλίνουσες συμπεριφορές.

Κατά τους Πατέρες, με τα μνημόσυνα παρέχεται όνησις δηλαδή ωφέλεια αλλά δεν ξέρουμε όμως τι είδους ωφέλεια είναι αυτή. Τα μνημόσυνα είναι η προσευχή των ζώντων μελών  που καταδεικνύει αγάπη και κοινωνία για τους απελθόντες.

22 Ιουνίου Συναξαριστής. Ψυχοσάββατον, Εὐσέβιος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Σαμοσάτων , Ζήνων καὶ Ζηνᾶς οἱ Μάρτυρες , Γαλακτίων καὶ Πομπιανὸς οἱ Μάρτυρες , Ἰουλιανὴ καὶ Σατορνίνος οἱ Μάρτυρες , ἐν Σεβαστείᾳ Μάρτυρες , Βασίλειος Ἐπίσκοπος Πατελαρίας , Εὔα ἡ Ὁσιοπαρθενομάρτυρας ἡ Νέα καὶ οἱ σὺν αὐτῇ μαρτυρήσαντες , Γρηγόριος ὁ Διδάσκαλος Μητροπολίτης Οὐγγροβλαχίας

Ψυχοσάββατον Τὸ Σάββατο πρὶν ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς, λέγεται – «Σάββατο τῶν Ψυχῶν» ἢ Ψυχοσάββατο. Εἶναι τὸ δεύτερο ἀπὸ τὰ δύο Ψυχοσάββατα τοῦ ἔτους (τὸ πρῶτο ἐπιτελεῖται τὸ Σάββατο πρὶν ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω). Ὁ λόγος ποὺ τὸ καθιέρωσε ἡ Ἐκκλησία μας, παρ’ ὅτι κάθε Σάββατο εἶναι ἀφιερωμένο στοὺς κεκοιμημένους, εἶναι ὁ ἑξῆς: Ἐπειδὴ πολλοὶ κατὰ καιροὺς ἀπέθαναν μικροὶ ἢ στὴν ξενιτιὰ ἢ στὴ θάλασσα ἢ στὰ ὄρη καὶ τοὺς κρημνοὺς ἢ καὶ μερικοί, λόγω πτώχειας, δὲν ἀξιώθηκαν τῶν διατεταγμένων μνημοσυνῶν, «οἱ θεῖοι Πατέρες φιλανθρώπως κινούμενοι θέσπισαν τὸ μνημόσυνο αὐτὸ ὑπὲρ πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος εὐσεβῶς τελευτησάντων Χριστιανῶν».

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ὁ βάθει σοφίας φιλανθρώπως πάντα οἰκονομῶν, καὶ τὸ συμφέρον πᾶσιν ἀπονέμων, μόνε Δημιουργέ, ἀνάπαυσον Κύριε, τὰς ψυχὰς τῶν δούλων σου· ἐν σοὶ γὰρ τὴν ἐλπίδα ἀνέθεντο, τῷ Ποιητῇ καὶ Πλάστῃ καὶ Θεῷ ἡμῶν.

Θεοτόκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Σὲ καὶ τεῖχος καὶ λιμένα ἔχομεν, καὶ πρέσβυν εὐπρόσδεκτον, πρὸς ὃν ἔτεκες Θεόν, Θεοτόκε Ἀνύμφευτε, τῶν πιστῶν ἡ σωτηρία.