Ὅταν ὁ ἄνθρωπος δέν ἐξομολογεῖται καί δέν μετανοεῖ, ἀρρωσταίνει ψυχικά.Ἡ χαρούμενη ὑπακοή καί ἡ γνήσια μετάνοια ὁδηγοῦν στήν ἀληθινή ταπείνωση, ἡ ὁποία καί θεραπεύει τόν ἄνθρωπο.

     Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄

Β΄ΕΝΟΤΗΤΑ : Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ , Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ, Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ, Η ΣΥΝΤΕΤΡΙΜΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ.

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος δέν ἐξομολογεῖται καί δέν μετανοεῖ, ἀρρωσταίνει ψυχικά.

Ἡ Ἱερά Ἐξομολόγηση μοιάζει μ’ ἕνα πολύ καλό «σέρβις», πού κάνει ὁ ἄνθρωπος στήν ψυχή του, διά τῆς Θείας Χάριτος. Οἱ ἔξοχες ἀνθρωπολογικές καί σωτηριολογικές ἀλήθειες, πού διατύπωνε ὁ Γέροντας σχετικά μέ τό φιλανθρωπότατο αὐτό Μυστήριο, εἶναι ἰδιαίτερα ἐπίκαιρες στή σύγχρονη, γεμάτη ψυχικές νόσους ἐποχή, μας.

Οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι ἔχουν-λόγω τῆς ἀπομάκρυνσής τους ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία- περί πολλοῦ τή λεγόμενη «ψυχιατρική»¹ καί τούς «λεγόμενους ψυχιάτρους»². Γι’ αὐτό καί καταφεύγουν σ’ αὐτούς ἀντί νά πᾶνε στό ἀληθινό καί μόνο Ψυχ-Ἰατρεῖο πού εἶναι ἡ Ἁγία Μας ὀρθόδοξη Ἐκκλησία-τό Ταμεῖο τῆς Θείας Χάρης. Ὑποφέρουν πολύ ἀπό ποικίλα ψυχικά νοσήματα καί μάλιστα ἀπό κατάθλιψη, διότι δέν ἐξομολογοῦνται, δέν μετανοοῦν, δέν ἔχουν Θεο-πεποίθηση, ἀλλά πολλή αὐτο-πεποίθηση, δηλ. πολύ ἐγωισμό.

Ἡ μεταβολή τοῦ νοῦ καί τῆς καρδίας τῶν Ἅγιων Ἀποστόλων ἀπό τό Πανάγιο Πνεύμα κατά τήν Πεντηκοστή_Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου_mp3

Π. Σάββας 2012-06-03_Ἡ μεταβολή τοῦ νοῦ καί τῆς καρδίας τῶν Ἅγιων Ἀποστόλων ἀπό τό Πανάγιο Πνεύμα κατά τήν Πεντηκοστή_Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 03-06-2012 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Ἡ ψυχή πρέπει νά ἀποφεύγη κάθε τιμή καί νά ἀγαπᾶ τήν ταπείνωσι καί τήν πτωχεία τοῦ Πνεύματος, μέ τήν ὁποία ἀποκτᾶται ἡ εἰρήνη τῆς ψυχῆς

    Ο Αόρατος πόλεμος

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

 Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος

Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΖ΄  Ἡ ψυχή πρέπει νά ἀποφεύγη κάθε τιμή καί νά ἀγαπᾶ τήν ταπείνωσι καί τήν πτωχεία τοῦ Πνεύματος, μέ τήν ὁποία ἀποκτᾶται ἡ εἰρήνη τῆς ψυχῆς

Λοιπόν, αδελφέ, αν αγαπάς την ειρήνη της καρδιάς, αγωνίζου να εισέλθης σ αυτήν από την πόρτα της ταπεινώσεως (γιατί δεν υπάρχει άλλη είσοδος σ αυτήν εκτός από την ταπείνωσι). Γιά να αποκτήσης όμως την ταπείνωσι, πρέπει να αγωνισθής και να κοπιάσης (και ιδιαιτέρως στην αρχή) στο να αγκαλιάσης όλες τις θλίψεις και εναντιότητες ως αγαπητές σου αδελφές, στο να αποφεύγης κάθε δόξα και τιμή, επιθυμώντας να καταφρονήσαι από τον καθένα και να μην υπάρχη κανένας που να σε υπερασπίζεται και να σε παρηγορή, παρά μόνον ο Θεός σου. Βεβαίωσε και στήριξε το λογισμό αυτό στην καρδιά σου, ότι δηλαδή μόνον ο Θεός σου είναι το καλό σου, το μόνο σου καταφύγιο, και ότι όλα τα άλλα πράγματα είναι για σένα τέτοια αγκάθια, τα οποία, αν τα βάλης στην καρδιά σου, θα σε ζημιώσουν με τον θάνατο. Αν σε ντροπιάση κάποιος, δεν πρέπει να λυπηθής, αλλά να υποφέρης με χαρά την ντροπή, όντας βέβαιος ότι τότε ο Θεός είναι μαζί σου. Και μη ζητάς άλλη τιμή, ούτε τίποτε άλλο να γυρεύης, παρά να υποφέρης για την αγάπη του Θεού και για εκείνο που προξενεί μεγαλύτερη δόξα.

Ἡ θαυμαστή σωτηρία τοῦ Ἁγ. Νεοφύτου. Γέροντας Ἰωσήφ Βατοπαιδινός

Η θαυμαστή σωτηρία του Αγ. Νεοφύτου

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Έτσι όπως ήμουν από κάτω απ’ τον βράχο, το αριστερό μου πόδι ήτο αιωρούμενο κάτω στον κρημνό, το δε δεξιό μου ήτο απλωμένο κατά μήκος του βράχου και κολλητά σ’ αυτόν, διότι δεν επέτρεψε η προφθάσασα Θεία Χάρις να πέση ο βράχος πάνω του και να το συντρίψη. Συνέβηκε δε σ’ αυτήν την περίσταση και κάτι άλλο υπερφυσικό και παράξενο.
Το δεξί μου χέρι αν και ήτο κάτω από τον βράχο και επιέζετο, παρέμεινε αβλαβές, ενώ το αριστερό μου, αν και ήτο έξω ελεύθερο, σαν βρύση έχυνε το αίμα στον κόρφο μου και στην γη, γιατί το δάκτυλό μου, το πριν του μικρού, πληγώθηκε φοβερά και επίσης τραυματίσθηκε λίγο και το πίσω μέρος της παλάμης. Εγώ όμως δεν αισθάνθηκα τίποτα για το πως έγιναν όλα αυτά.

Ἡ ἐξομολόγησις τῶν παιδιῶν. Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά. Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

Ἡ ἐξομολόγησις τῶν παιδιῶν

Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά. Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Πιστεύω στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, σέ ὅλους τούς ἁγίους, στόν φύλακα ἄγγελό μου, πού εἶναι καί φύλακας τῆς ζωῆς μου καί στήν ὁσιότητά σας, τίμιε πάτερ, καί ἐπιθυμῶ νά εἰπῶ ὅλα τά ἁμαρτήματά μου ἀπό τήν τελευταία ἐξομολόγησί μου μέχρι σήμερα:
Κάνω τό κακό καί δέν κάνω μέ εὐλάβεια τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ στό στῆθος μου, στενοχωρώντας ἔτσι τόν Χριστό.
Δέν κάνω τόν σταυρόν μου τό βράδυ, ὅταν ξαπλώνω, οὔτε τό πρωΐ, ὅταν σηκώνομαι ἀπό τό κρεββάτι, ὅταν κάθομαι στό τραπέζι γιά τό φαγητό, ὅταν τελειώνω τό φαγητό μου, ὅταν ξεκινῶ γιά τό σχολεῖο μου καί ὅταν περνῶ ἔξω ἀπό μία ἐκκλησία.
Δέν ξέρω ἀπό στήθους τήν προσευχή τό «Πάτερ ἡμῶν..», τό Σύμβολο τῆς Πίστεως τό «Πιστεύω...», οὔτε ἄλλες προσευχές γιά μικρά παιδιά.

Ἡ Κυριακὴ ἀντιστέκεται στόν νεοταξικὸ ὁδοστρωτήρα

Ἡ Κυριακὴ ἀντιστέκεται στὸν νεοταξικὸ ὁδοστρωτήρα

52 λόγους (συμβολικὰ σὲ ἀντιστοιχία μὲ τὶς 52 Κυριακὲς τοῦ ἔτους), γιὰ τοὺς ὁποίους δὲν πρέπει νὰ καθιερωθεῖ τὸ ἄνοιγμα τῶν καταστημάτων τὶς Κυριακές, προβάλλει ἡ Ἐθνικὴ Συνομοσπονδία Ἑλληνικοῦ Ἐμπορίου (ΕΣΕΕ) στὸν Ὑπουργὸ Ἀνάπτυξης κ. Χατζηδάκη μὲ ἔγγραφό της τῆς 4ης Ἰουνίου 2013.

Τὸ ἀπὸ κάθε πλευρὰ τεκμηριωμένο κείμενο τῆς ΕΣΕΕ εἶναι ἀξιοθαύμαστο· ὄχι μόνο διότι θυμίζει στὸν κ. Ὑπουργὸ ὅτι «ἐναντίον τοῦ ἀνοίγματος τῶν καταστημάτων τὶς Κυριακὲς τάσσονται ὅλα τὰ μέλη τῆς ΕΣΕΕ μὲ τὶς 14 περιφερειακὲς ὁμοσπονδίες τοῦ ἑλληνικοῦ ἐμπορίου καὶ τοὺς 288 τοπικοὺς ἐμπορικοὺς συλλόγους σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα», ἀλλὰ καὶ γιὰ δύο καίριες ἐπισημάνσεις ποὺ κάνει στοὺς 10ο καὶ 11ο λόγους.

Ἐκεῖ σημειώνει ὅτι δὲν πρέπει νὰ καθιερωθεῖ τὸ ἄνοιγμα τῶν καταστημάτων τὶς Κυριακές, «γιατί, δόξα τῷ Θεῷ, ὑπάρχει ἀκόμη στὴν ἑλληνικὴ οἰκογένεια ἡ σύνδεση τῆς Κυριακῆς μὲ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴ θρησκευτικότητά μας». Καὶ «γιατὶ ἡ Κυριακὴ στὴν Ἑλλάδα εἶναι ἀφιερωμένη στὴν οἰκογένεια καὶ ἡ συνοχὴ τῆς ἑλληνικῆς οἰκογένειας κινδυνεύει νὰ διαρραγεῖ».

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Ποιμαντικόν ἔργον καί πολιτιστικαί ἐκδηλώσεις

ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΝ ΕΡΓΟΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

 

ΣΥΧΝΑ βλέπουμε ἔντονη δραστηριότητα σὲ κάποιες ἐνορίες μεγάλων πόλεων καὶ αἰσθανόμαστε χαρὰ γιὰ τὸ ζῆλο τῶν ἐφημερίων. Οἱ ἐνορίτες τοὺς ἐπαινοῦν καὶ μιλοῦν γιὰ τὴν αὐταπάρνησή τους. Τὰ πνευματικὰ ὅμως ἀποτελέσματα δὲν εἶναι ἀνάλογα. Καταβάλλεται πολὺς κόπος, ἀλλὰ ἡ συγκομιδὴ εἶναι λίγη. Εὔκολα διαπιστώνει κάποιος ἔμπειρος περὶ τὰ ἐκκλησιαστικὰ ὅτι κάτι λείπει στοὺς δραστήριους αὐτοὺς κληρικούς.

Οἱ ἐνοριακὲς ἐκδηλώσεις κυρίως ἱκανοποιοῦν τὴ φιλοδοξία τους, γι᾽ αὐτὸ καὶ καταλήγουν στὸ δικό τους ἔπαινο. Εἶναι πάντα κοινωνικοῦ περιεχομένου, γιατὶ μόνο ἔτσι μποροῦν νὰ ἀποσπάσουν τὸ χειροκρότημα. Αὐτὸ τοὺς ἐνδιαφέρει πρωτίστως. Ποτὲ δὲν κάνουν λόγο γιὰ πνευματικὸ ἀγώνα κατὰ τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀπόκτηση ἀρετῶν. Τὸ ἐνοριακό τους ἔργο εἶναι μιὰ κοσμικὴ δραστηριότητα, τὴν ὁποία βλέπουμε καὶ σὲ πολλοὺς φορεῖς, δηλαδὴ δήμους, συλλόγους καὶ ὀργανώσεις. Στὴν Ἐκκλησία ὅμως μιλᾶμε γιὰ ποιμαντικὸ ἔργο, τὸ ὁποῖο ἔχει πνευματικὸ περιεχόμενο καὶ στοχεύει στὸ νὰ ὁδηγήσει τοὺς ἀνθρώπους στὴν κατὰ Χριστὸν ζωή, δηλαδὴ στὴν τήρηση τῶν θείων ἐντολῶν καὶ στὴν ἐν ταπεινώσει ἀφοσίωση στὰ ὅσα ὁ Κύριος ζητεῖ ἀπὸ τοὺς πιστούς.

Ὁ Γέροντας Παΐσιος μᾶς θυμίζει τὴν ἀναγκαία προϋπόθεση γιὰ τὴν ἐπιτυχία τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου, ποὺ ἀναπτύσσει ἕνας κληρικός. Εἶναι χαρακτηριστικὰ τὰ λόγια του:

Οἱ τρεῖς θρασύτατοι πειρασμοί. Μιχαὴλ Μιχαηλίδη

Οἱ τρεῖς θρασύτατοι πειρασμοί 

Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Κατά τήν ἁγιοπατερική καί νηπτική διδασκαλία, τά ἑπτά θανάσιμα ἁμαρτήματα εἶναι: 1. γαστριμαργία, 2. πορνεία, 3. φιλαργυρία, 4. ἀκηδία, 5. ὀργή, 6. κενοδοξία, καί 7. φθόνος (βλπ. Παν. Τρεμπέλα "Δογματική", τόμ. Β´ σελ. 300-13).
Εἰδικότερα, στήν κοινωνική καί καθημερινή ζωή, τρεῖς εἶναι οἱ θρασύτατοι πειρασμοί, πού σάν μολυσματικές ἐπιδημίες ὁδηγοῦν ἀσφαλέστερα στήν ἀμετανοησία καί τόν πνευματικό θάνατο: Ἡ φιληδονία, ἡ φιλοδοξία, καί ἡ φιλαργυρία. Ἡ ἀγάπη καί προσκόλληση σ᾽ ὅλες τίς σαρκικές ἡδονές (πλήν τοῦ νόμιμου Γάμου), ἡ σφοδρότατη γοητεία καί ἐπιθυμία τῆς δόξας, καί ἡ ἄκρα ἀγάπη τῶν ἀργυρίων (τῶν χρημάτων καί τοῦ πλούτου).
Ἡ ἀνθρώπινη ζωή εἶναι σπαρμένη ἀπό μύριους πειρασμούς. Κάθε βῆμα καί πειρασμός. Κάθε λεπτό καί παρανομία. Κάθε λογισμός καί τῆς ψυχῆς δυσωδία. Τ’ ἁμαρτήματα εἶναι τόσα πολλά, ὥστε οὔτε ἀριθμοῦνται οὔτε ταξινομοῦνται. Τονίζεται μονάχα ἡ σοβαρότητα ἑπτά ἁμαρτημάτων, τά ὁποῖα χαρακτηρίζονται "θανάσιμα", ὄχι πώς δέ συγχωροῦνται, ἀλλά γιατί, ἄν δέν προσέξει ὁ ἄνθρωπος, μποροῦν νά ὁδηγήσουν στή σκλήρυνση καί ἀμετανοησία, δηλαδή, τόν πνευματικό θάνατο.

Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς - Ἔχουμε Πνεῦμα Ἅγιο; (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)

 

Ἔχουμε Πνεῦμα Άγιο;

Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶναι μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες ἑορτὲς τῆς πίστεώς μας, ἡ Πεντηκοστή· γιορτάζουμε τὰ γενέθλια τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. εἶναι ἡ ἐκπλήρωσι τῆς ὑποσχέσεως ποὺ ἔδωσε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὅτι θὰ στείλῃ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο. Ὅλα σήμερα (ἀπόστολος, εὐαγγέλιο, τροπάρια, πρὸπαντὸς οἱ εὐχές) μιλοῦν γιὰ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο.

Γιὰ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο πρέπει κ᾽ ἐμεῖς νὰ μιλήσουμε. Σὲ ποιόν ὅμως; ὑπάρχουν αὐτιὰ ν᾽ ἀκούσουν, καρδιὲς νὰ αἰσθανθοῦν; Ὁ σημερινὸς κόσμος γιὰ ἄλλα πράγματα συζητεῖ· ἂν τοῦ μιλήσῃς γιὰ Πνεῦμα ἅγιο, μένει ψυχρός «Ὦ γενεὰ ἄπιστος» τοῦ αἰῶνος μας! (πρβλ. Ματθ.17,17. Μᾶρκ. 9,19. Λουκ. 9,41).

Ξέρετε πῶς μοιάζουν σήμερα οἱ ἄνθρωποι; σὰν τυφλοπόντικες . Ὁ τυφλοπόντικας δὲν βγαίνει ἀπ᾽ τὸ λαγούμι του· ἐκεῖ μέσα γεννήθηκε, ἐκεῖ καὶ θὰ πεθάνῃ. Κ᾽ ἐμεῖς τυφλοπόντικες εἴμαστε. Ὅσα γράμματα κι ἂν ξέρουμε, ζοῦμε μέσ᾽στὰ λαγούμια τῆς ὕλης καὶ δὲν καταλαβαίνουμε τὴ σημερινὴ γιορτή, ὅτι πέρα ἀπὸ τὴν ὕλη, ἀπὸ τὰ ὑλικὰ ἐνδιαφέροντα, ὑπάρχει κάτι ἄλλο.

Ἡ μαρτυρία καί τό ἔργο τοῦ Παρακλήτου.

«...ἀλλ᾿ ἐγώ τήν ἀλήθειαν λέγω ὑμῖν· συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγώ ἀπέλθω.

ἐάν γάρ ἐγώ μή ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρός ὑμᾶς· 

ἐάν δέ πορευθῶ, πέμψω αὐτόν πρός ὑμᾶς· 

καί ἐλθών ἐκεῖνος ἐλέγξει τόν κόσμον περί ἁμαρτίας καί 

περί δικαιοσύνης καί περί κρίσεως. 

περί ἁμαρτίας μέν, ὅτι οὐ πιστεύουσιν εἰς ἐμέ·

περί δικαιοσύνης δέ, ὅτι πρός τόν πατέρα μου ὑπάγω καί 

οὐκέτι θεωρεῖτέ με· 

Οπτικό Αγιολόγιο 23 Ιουνίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 23ης Ιουνίου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς - Πάντα χορηγεῖ τό Πνεῦμα τό Ἅγιον (Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ)

ΠΑΝΤΑ ΧΟΡΗΓΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ

«Πεντηκοστήν ἑορτάζομεν καί Πνεύματος ἐπιδημίαν...»

(Ὕμνος Πεντηκοστῆς)

Ἡ ὀγδόη Κυριακή τοῦ Πεντηκοσταρίου σήμερα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ Κυριακή καί ἡ Δεσποτική ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς, καί ἡ  Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τήν ἱερή μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Ἀγριππίνης καί τῶν ἁγίων Ἀριστοκλέους Πρεσβυτέρου, Δημητρίου Διακόνου καί Ἀθανασίου Ἀναγνώστου.

«Πεντηκοστήν ἑορτάζομεν καί Πνεύματος ἐπιδημίαν καί προθεσμίαν ἐπαγγελίας καί ἐλπίδος συμπλήρωσιν· καί τό μυστήριον ὅσον, ὡς μέγα τε καί σεβάσμιον» ψάλλει πανηγυρικά σήμερα ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία. Δηλαδή ἑορτάζουμε τήν μεγάλη ἑορτή τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς, τῆς πεντηκοστῆς ἡμέρας ἀπό τήν Ἁγία καί Μεγάλη Κυριακή καί ἑορτή τοῦ Πάσχα.

Ἑορτάζουμε τήν ἐπιφοίτησι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στούς ἁγίους Μαθητάς καί Ἀποστόλους καί τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἔχει τήν γενέθλιο ἡμέρα της καί τήν ἵδρυσι καί σύστασί της κατά τήν μεγάλη αὐτή ἑορτή.

23 Ιουνίου Συναξαριστής. Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς, Αγριππίνης, Αριστοκλέους και οι συν αυτώ, Ευστοχίου και οι συν αυτώ, Βαρβάρου Πενταπολίτου, Κοίμησης Αγίου Μάρκου Ευγενικού, Etheldreda, Των εν Κρήτη μαρτυρησάντων,Ὅσιος Ἡσύχιος,Ὅσιος Νικήτας,Ἁγία Εἰρήνη,Ἅγιος Δημήτριος,Ἁγία Εὐδοξία, Ἅγιοι Γεώργιος καὶ Θεοδοσία,Ἅγιος Ἀρτέμιος,Ὅσιος Κορνήλιος,Ἅγιος Καλλίνικος,Ἅγιοι Γεράσιμος, Νεόφυτος, Ἰωακείμ, Ἱερόθεος, Ζαχαρίας, Ἰωακείμ, Γεράσιμος, Καλλίνικος, Μελχισεδέκ, Καλλίνικος οἱ Ἱερομάρτυρες καὶ οἱ σὺν αὐτοῖς ἀθλήσαντες κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ,Ἅγιοι ἅπαντες Μάρτυρες,Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Βλαδιμήρου ἐν Κιέβῳ,Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Τρυφερῆς.

Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς
Ὅταν συμπληρωνόταν ἡ πεντηκοστὴ ἡμέρα μετὰ τὴν ἀνάσταση, τῆς ὁποίας ἔφθασε τώρα ἡ μνήμη, ἐνῶ ὅλοι οἱ μαθητὲς ἦσαν συγκεντρωμένοι μαζὶ καὶ εὑρίσκονταν ὁμόψυχοι στὸ ὑπερῶο (οἶκος) ἐκείνου τοῦ ἱεροῦ, ἀλλὰ καὶ στὸ προσωπικό του ὑπερῶο, στὸ νοῦ του, συναγμένος ὁ καθένας τους (διότι ἦσαν σὲ ἡσυχία καὶ ἀφιερωμένοι στὴ δέηση καὶ στοὺς ὕμνους πρὸς τὸ Θεό), ξαφνικά, λέγει ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, «ἀκούσθηκε ἦχος ἀπὸ τὸν οὐρανό, σὰν ἀπὸ ὁρμὴ βιαίου ἀνέμου καὶ γέμισε τὸν οἶκο ὅπου κάθονταν» (Πράξ. β’, 1 – 11). Εἶναι βίαιος γιατί νικᾶ τὰ πάντα καὶ ξεπερνᾶ τὰ τείχη τοῦ πονηροῦ, γκρεμίζει κάθε ὀχύρωμα τοῦ ἐχθροῦ, ταπεινώνει τοὺς ὑπερήφανους, ἀνυψώνει τοὺς ταπεινοὺς στὴ καρδιὰ καὶ διασπᾶ τοὺς συνδέσμους τῶν ἁμαρτημάτων.
Γέμισε δὲ ὁ οἶκος ἐκεῖνος στὸν ὁποῖο κάθονταν, καθιστώντας τον, κολυμβήθρα πνευματικὴ καὶ ἐκπληρώνοντας τὴν ἐπαγγελία τοῦ Σωτῆρα, ποὺ τοὺς ἔλεγε, πρὶν ἀναληφθεῖ: «Ὁ μὲν Ἰωάννης βάπτισε μὲ νερό, ἐσεῖς δὲ, θὰ βαπτιστεῖτε μὲ Ἅγιο Πνεῦμα, ὄχι ἔπειτα ἀπὸ πολλὲς μέρες».
Ἀλλὰ καὶ τὸ ὄνομα ποὺ ἔδωσε σ’ αὐτοὺς τὸ ἔδειξε νὰ ἀληθεύει. Διότι διὰ τοῦ ἤχου αὐτοῦ ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς οἱ Ἀπόστολοι ἔγιναν πραγματικὰ υἱοὶ βροντῆς.
«Καὶ φάνηκαν σ' αὐτοὺς γλῶσσες διαμεριζόμενες ὡσὰν πυρὸς καὶ στὸν καθένα τους κάθισε ἀπὸ μία καὶ γέμισαν ὅλοι ἅγιο Πνεῦμα καὶ μιλοῦσαν ἄλλες γλῶσσες, ὅπως τοὺς ἔδιδε τὸ Πνεῦμα νὰ μιλοῦν». Ἀλλὰ γιὰ ποιὸ λόγο φάνηκε τὸ Πνεῦμα σὲ σχῆμα γλωσσῶν;