Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 10-07-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. η΄ 14 - 22    

η΄ 14 - 22
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Θ΄ 9 - 13    

Θ΄ 9 - 13
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι τό κατ' ἐξοχήν ἔργο τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ· τό κατ' ἐξοχήν, τό κύριο ἔργο τοῦ ἀνθρώπου

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

 

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ:ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 

3. Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Τί εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία.

1) Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι τό κατ' ἐξοχήν ἔργο τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ· τό κατ' ἐξοχήν, τό κύριο ἔργο τοῦ ἀνθρώπου.

Ἡ λέξη Λειτουργία εἶναι σύνθετη ἀπό τίς λέξεις «λεῖτος» καί «ἔργο». Λειτουργία σημαίνει «δημόσιο ἔργο», διότι τό ἐπίθετο λεῖτος (ἀπό τή λέξη λεώς, λαός) σημαίνει: τοῦ λαοῦ=δημόσιο. Καμιά θυσία δέν εἶναι πιό εὐάρεστη στό Θεό Πατέρα ἀπό ἐκείνη, πού προσέφερε ὁ Μονογενής Του Υἱός ἑκούσια στό Γολγοθᾶ. Αὐτήν τή θυσία προσφέρουμε καί μεῖς σέ κάθε Θεία Λειτουρ­γία. Μ' αὐτήν ἐκδηλώνουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας, τήν ἀγάπη μας στόν Κύριο, στόν ὕψιστο βαθμό. Τήν προσφέρουμε ὅλοι μαζί, ὁ λαός, ἡ Ἐκκλη­σία.

Εἶναι τό σπουδαιότερο ἔργο πού ἔχουμε νά κάνουμε ὡς ἄνθρωποι: ἀγάπη πρός τόν Θεόλατρεία πρός τόν Θεό (Θεία Λειτουργία). Τό ἕνα τρέφει τό ἄλλο: Ἀγαπώντας τόν Θεό, Τόν λατρεύουμε καί μετέχουμε στή Θεία Λειτουρ­γία μέ μεγαλύτερη θέρμη. Λατρεύοντας τόν Θεό, Τόν ἀγαπᾶμε ὅλο καί περισσότερο.

Θεολογία καί δόγμα.Τά Μυστήρια

 Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΕΥΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ, Η ΔΕ 

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ

 πρ. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης, Καθηγητής Πανεπιστημίου  

Μετατροπή από την καθαρεύουσα στη νεοελληνική (Ρωμαίικη) γλώσσα από τον Θ.Φ.Δ.

  Πηγή Πρωτότυπου κειμένου: http://www.romanity.org/htm/rom.e.02.i_thriskeia_einai_neurobiologiki_astheneia.01.htm

7. Θεολογία καί δόγμα

Όλοι όσοι έφθασαν στον δοξασμόν μαρτυρούν το γεγονός, ότι "Θεόν φράσαι μεν αδύνατον, νοήσαι δε αδυνατώτερον," αφού γνωρίζουν απ' αυτήν την εμπειρία τους, ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε ομοιότητα μεταξύ κτιστού και ακτίστου.

Αυτό σημαίνει, ότι τα περί Θεού ρήματα και νοήματα, τα οποία δεν αντιτίθενται στην εμπειρία της θεώσεως, αλλά και οδηγούν στην κάθαρση και τον φωτισμό της καρδιάς και την θέωση, είναι Ορθόδοξα. Ρήματα και νοήματα, τα οποία αντιτίθενται στον δοξασμό και απομακρύνουν από την κάθαρση και τον φωτισμό της καρδιάς και την θέωση είναι αιρετικά.

Αυτό είναι το κλειδί των αποφάσεων των Επτά Ρωμαϊκών Οικουμενικών Συνόδων, όπως και της 8ης του 879 και της 9ης του 1341.

Κανών Παρακλητικός εἰς τοὐς αὐταδέλφους ὁσίους ΠΑΡΘΕΝΙΟΝ καί ΕΥΜΕΝΙΟΝ

Όσιοι Παρθένιος και Ευμένιος Μονής Κουδουμά

Η μνήμη τους εορτάζεται στις 10 Ιουλίου

 

Ευλογήσαντος του Ιερέως το «Κύριε Εισάκουσον μεθ’ ο το,  Θεός Κύριος και το εξής
 

Ηχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρω.

Ως ουρανών κατατρυφώντες της δόξης εξευμενισατε ημιν τον Δεσπότην, θαυματουργοί αυτάδελφοι, Μονής Κουδουμά εμπνοα κλεΐσματα και της Κρήτης φωστήρες, πάνσοφε Παρθένιε και Ευμένιε μάκαρ, ως αν υμών την μνήμην εν ωδαίς θεοπρεπεσιν γηθόμενοι μέλπομεν.

Δόξα. Το αυτό.
Και νυν. Θεοτοκίον.

Ου σιωπήσομεν, ποτέ, Θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι, εί μη γαρ Συ προίστασο πρεσβέβουσα, τις ημάς ερρύσατο, εκ τοσούτων κινδύνων: Τις δε διεφύλαξεν εως νύν ελευθέρους: Ούκ αποστώμεν, Δέσποινα , εκ σου, σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.

Είτα ο Ν’ Ψαλμός και ο Κανών.
 

Ωδή α’. Ηχος πλ. δ’. Υγράν διοδεύσας.

Παρθένιε μάκαρ, ημών λιτάς συν των Ευμενίω τω οσίω σου αδελφώ προσδέχου και πέμψον ουρανόθεν ημιν υγείαν κατ άμφω και σύνεσιν.
 
Απόκρουσον πάσας τους δυσμενούς Βελίαρ εφόδους τη δυνάμει σών πρεσβειων, Παρθένιε, νέε αντιλήπτωρ πιστών, προς ον εκ καρδίας ηγάπησας.
 
Ρεόντων τον κλύδωνα ως φυγών, Ευμένιε πάτερ, προς αχείμαστον αληθώς λιμένα κυβέρνησον υψόθεν τους τη σεπτή αρωγή σου προστρέχοντας.
 

Θεοτοκίον

Θεόνυμφε, σκέδασον την αχλύν του φαύλου μου βίου και ανάτειλον παμφαή ηω τω ημνούσι σε ως θρόνον φωτοειδή του Θεού και Παντάνακτος.

Ωδή γ’. Ουρανίας αψίδος.

Εκτενώς δυσωπείτε τον Λυτρωτήν, όσιοι, μάνδρας Κουδουμά, θεοφόροι όντως προΐστορες, ειρήνην πέμψαι ημιν, σοφέ Παρθένιε μάκαρ, και στερρόν, Ευμένιε, βάθρων συνέσεως.

Νοσηράς συνηθείας και εμπαθούς έξεως προς ρευστά, Παρθένιε, πάντα και τα χαμαίζηλα του σου ικετου τον νουν, αρτιφανές θείον αστρον, καθαρόν και διδαξον ελκεσθαι άρρευστα.

Ἱστορία Μονῆς Κουδουμᾶ - Οἱ κτήτορες Ἅγιοι Εὐμένιος καί Παρθένιος

Η Μονή Κουδουμά και η ιστορία της

Ο Αγιος Ευμένιος (αριστερά) και ο Αγιος Παρθένιος (δεξια)
σε ιστορική φωτογραφία

Η Μονή Κουδουμά είναι αντρικό μοναστήρι που κτίστηκε από τους μοναχούς Παρθένιο και Ευμένιο, πάνω στα λιγοστά ερείπια παλιότερου μοναστηριού του 14ου αιώνα (Ενετική Περίοδος). Οι Ενετοί αναφέρουν στα έγγραφα τους το παλιό μοναστήρι σαν «Μονή του Χριστού», που όμως αργότερα εγκαταλείφτηκε, ίσως λόγω των πειρατών, και ερήμωσε.
Όταν ο Παρθένιος και ο Ευμένιος έφτασαν στον Κουδουμά, από το παλιό μοναστήρι σώζονταν μόνο ο μικρός ναός του, που στη συνέχεια έγινε το ιερό του νέου ναού (Καθολικού) της Μονής Κουδουμά.
Το κτίσιμο της Μονής Κουδουμά διάρκεσε από το 1878 μέχρι το 1895, και έγινε δυνατό με την υποστήριξη των κατοίκων της περιοχής που πρόσφεραν χρήματα και δωρεάν εργασία.
Οι τεχνίτες και όλοι όσοι βοήθησαν στο χτίσιμο του Μοναστηριού έμεναν στις σπηλιές στα δυτικά τοιχώματα του φαραγγιού απέναντι και ψηλότερα από τη Μονή.
Στα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι σήμερα, στη Μονή Κουδουμά έχουν γίνει πολλές προσθήκες και βελτιώσεις. Μέσα στο χώρο της υπάρχουν 2 ναοί, το Καθολικό που είναι αφιερωμένο στην Παναγία και ο ναός προς τιμή των Αγίων Παρθενίου και Ευμενίου, που τιμούνται από την Εκκλησία σαν άγιοι και γιορτάζουν στις 10 Ιουλίου.

Προσευχή καί ὑπακοή. Πῶς θεραπεύθηκε ὁ Δόκιμος Κωνσταντῖνος. Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε.

 Προσευχή καί ὑπακοή

Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

῞Οταν ἦτο στό διακόνημα τοῦ τσοπάνη ὁ 'Αδελφός Κωνστατῖνος ἐδιάβασε σ' ἕνα βιβλίο ὅτι ὁ κάθε μοναχός πρέπει νά διαβάζη τίς ἑπτά 'Ακολουθίες τοῦ ἡμερονυκτίου. ῎Ετσι τίς ἔμαθε σιγά-σιγά ἀπ' ἔξω. 'Αλλά δέν ἠμποροῦσε νά τίς εἰπῆ δυνατά, διότι τά πρόβατα τόν ταλαιπωροῦσαν ἐδῶ κι ἐκεῖ.
Τότε ἐπῆγε στόν π. 'Ιωαννίκιο καί τοῦ εἶπε ὅτι δέν ἠμπορεῖ νά κάνη τίς 'Ακολουθίες τοῦ Μεγάλου 'Ωρολογίου τῆς 'Εκκλησίας μας. Τότε ὁ στάρετς τόν ἐρώτησε: « Μέ ποιοῦ τήν εὐλογία μορφώθηκες στά πρόβατα καί ποιός σοῦ εἶπε νά ἀρχίσης τίς 'Ακολουθίες; 
'Εσύ νά διαβάζης τίς  προσευχές σου τό πρωῒ καί τόν 'Ακάθιστο ῞Υμνο τῆς Θεομήτορος, ἐνῶ τό βράδυ τίς προσευχές τοῦ ὕπνου καί τήν Παράκλησι τῆς Θεοτόκου καί ὅλο τόν ὑπόλοιπο χρόνο νά λέγης τήν εὐχή τοῦ 'Ιησοῦ.» 'Ενῶ οἱ ἄλλες 'Ακολουθίες  διαβάζονται στήν 'Εκκλησία γιά ὅλους καθημερινά στόν χορό.

Θαυματουργικὴ ἴαση ἀρχιερέως ἀπὸ τὴν Παναγία

Ἐφησυχάζοντος Μητροπολίτου Ἀντινόης Παντελεήμονος (κατὰ κόσμον Γεωργίου Λαμπαδαρίου)
«Γεννήθηκα στὴν Κάλυμνο, στὶς 14 Μαΐου 1955, ἀπὸ εὐσεβεῖς γονεῖς• τὸν Παντελὴ Λαμπαδάριο καὶ τὴν Καλλιόπη, τὸ γένος Ζαΐρη. Τὸ 1975 ἔγινε ἡ κουρά μου ὡς μοναχοῦ ἀπὸ τὸν σεβαστὸ Γέροντά μου ἀρχιμ. π. Ἀμφιλόχιο Τσοῦκο, σημερινὸ Μητροπολίτη Νέας Ζηλανδίας. Ἡ κουρὰ ἔλαβε χώρα στὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος Καλύμνου καὶ μετονομάστηκα Εὐθύμιος. Στὶς 20 Μαΐου 1980, ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, χειροτονήθηκα διάκονος ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Μητροπολίτη Λέρου, Καλύμνου καὶ Ἀστυπαλαίας Ἰσίδωρο Ἀηδονόπουλο καὶ στὶς 6 Δεκεμβρίου 1983 προχειρίζομαι στὸν βαθμὸ τοῦ Πρεσβυτέρου λαμβάνοντας καὶ τὸ ὀφίκιο τοῦ ἀρχιμανδρίτη ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Λέρου, Καλύμνου καὶ Ἀστυπαλαίας κ. Νεκτάριο Χατζημιχάλη.
Ἕνα χρόνο μετὰ ἀπὸ τὴ χειροτονία μου, στὸ τέλος Νοεμβρίου τοῦ 1984, αἰσθάνθηκα μεγάλους πόνους στὴ μέση μου. Νόμιζα ὅτι οἱ πόνοι προήρχοντο ἀπὸ ὑπερβολικὴ κούραση ἢ εἶχα κάποιο πρόβλημα μὲ τὰ νεφρά μου. Στὴν ἀρχὴ δὲν ἔδωσα σημασία.

Οἱ συνέπειες τοῦ πνευματικοῦ μας στρουθοκαμηλισμοῦ

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΙΣΜΟΥ, «Ἀφήσαμε καί περάσανε τόσους καί τόσους νόμους καὶ τολμᾶμε νά λέμε ὅτι ἀνησυχοῦμε δῆθεν γι᾽ αὐτά; Καί εἶναι λύση σέ τέτοια θέματα, μόνο ἡ ἀνησυχία; ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ!»

ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ

Ἀρχιμανδρίτου Ἀρσενίου Κατερέλου

 .             Ποιός εἶναι πάντοτε ἐργατικός; Ποιός δέν παίρνει ποτέ ρεπό καί δέν κάνει ποτέ διακοπές; Ποιός δέν τεμπελιάζει, δέν εἶναι ράθυμος, δέν ἀπεργεῖ, ἔχει ἄκρα ὑπομονή καί τόσα ἄλλα «πνευματικά χαρίσματα»; Ὁ καλύτερος μοναχός; ΟΧΙ. Μόνο ὁ διάβολος, πού θέλει ἀκόμη καί τόν ἅγιο ἄνθρωπο νά τόν παρασύρη γιά νά κάνη ὅλα τά ἀντίθετα ἀπ᾽ ὅσα προαναφέραμε, δηλ. νά γίνη τεμπέλης, ράθυμος, κλπ., καί πάνω ἀπ᾽ ὅλα νά τόν ἀποπροσανατολίση τελείως.
.             Τό δαιμονικό πνεῦμα δέν μπορεῖ νά ἑνωθῆ ὀντολογικά μέ τό πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά ὁ διάβολος χρησιμοποιῶντας πονηρία, δολιότητα, κλπ., βρίσκει τά ἀδύνατα σημεῖα τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου καί ἀναπαύεται μόνο ἐφ᾽ ὅσον ἁμαρτήση ὁ ἄνθρωπος καί τόν καταστήση δοῦλο καί σκλάβο τοῦ κάθε πάθους στό ὁποῖο ἐνέδωσε.

Προϋποθέσεις πνευματικῆς ὠφέλειας

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΠΟΛΛΟΙ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ καυχῶνται, γιατὶ γνωρίζουν κάποιον ἐνάρετο κληρικὸ ἢ μοναχὸ καὶ ἐπικοινωνοῦν πνευματικὰ μαζί του. Ἐκ πρώτης ὄψεως αὐτὸ θεωρεῖται θετικὸ καὶ μακάρι ὅλοι οἱ πιστοὶ νὰ ἐπικοινωνοῦσαν μὲ ἐνάρετους ἀνθρώπους καὶ νὰ παραδειγματίζονταν ἀνάλογα. Στὴν πραγματικότητα ὡστόσο τὰ πράγματα εἶναι διαφορετικά, γιατὶ ἀπὸ τὴν ἐπικοινωνία αὐτὴ δὲν ἔχουμε τὰ ἀναμενόμενα ἀποτελέσματα. Καὶ διερωτᾶται κανείς, γιατὶ συμβαίνει αὐτό, γιατὶ οἱ ἄνθρωποι μένουν ἀνεπηρέαστοι καὶ ἄρα ἀδιόρθωτοι; Ποῦ βρίσκεται τὸ ἀδύνατο σημεῖο; Τί πρέπει νὰ προσέξουν; Θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ παρομοιάσει τοὺς χριστιανοὺς αὐτοὺς μὲ χέρσο ἀγρό, ποὺ δὲν ἀποδίδει τίποτα, ὅσους σπόρους καὶ ἂν ρίξεις. Χρειάζεται προηγουμένως νὰ καθαριστεῖ, νὰ σκαφτεῖ βαθιά, νὰ κοποῦν οἱ ἄγριες ρίζες, νὰ λιπανθεῖ καὶ μετὰ νὰ σπείρει ὁ γεωργός, ὁ ὁποῖος στὴ συνέχεια πρέπει νὰ ποτίζει καὶ νὰ βοτανίζει, γιὰ νὰ περιμένει τὴ σοδειά.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει καὶ στὰ πνευματικά. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ ἀλλοιώσει τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου, χρειάζεται νὰ ὑπάρχει πνευματικὸς ἀγώνας καὶ ἱερὸς ζῆλος. Ὁ ράθυμος καὶ κοσμικὸς ἄνθρωπος δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ ὠφεληθεῖ, ὅσες νουθεσίες καὶ νὰ τοῦ δώσει ἕνας πολύπειρος κληρικὸς ἢ μοναχός. Εἶναι ἀνάγκη νὰ ὑπάρχει ἡ καλὴ προαίρεση, ἡ σταθερὴ...

Ὁ «Κολοφῶν τῶν κακῶν» (Ἱερός Χρυσόστομος).

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Εν Πειραιεί τη 5ηη Ιουλίου 2013.

Ο «Κολοφών των κακών» (Ιερός Χρυσόστομος).

Με πολλή ανησυχία και θλίψη παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό μια καταιγιστική επέλαση του πάθους της ομοφυλοφιλίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Διαπιστώνουμε μια απρόσμενη συμπάθεια προς αυτή, από συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες και μια προκλητική αποδοχή από τις κυβερνήσεις των κρατών, επιχειρώντας να την νομιμοποιήσουν και να την καθιερώσουν, όχι μόνο ως νόμιμη, αλλά και ως φυσική επιλογή. Για να «χρυσώσουν το χάπι» έπαψαν πλέον να την χαρακτηρίζουν ως σεξουαλική διαστροφή και την ονομάζουν «διαφορετικότητα»! Σε πολλές χώρες, όπως στη Γαλλία, έχουν αναγάγει τη σχέση μεταξύ των ομοφύλων ατόμων σε νομική σχέση «γάμου» με όλα τα δικαιώματα του γάμου μεταξύ των ετεροφυλικών ατόμων. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις, δίνονται περισσότερα δικαιώματα στους «γάμους» των ομοφυλοφίλων.

Αναφέρουμε για παράδειγμα πρόσφατη απόφαση του Πολεμικού Ναυτικού των Η.Π.Α. η οποία δίνει σκανδαλώδεις διευκολύνσεις και προνόμια σε ζευγάρια ομοφυλοφίλων στρατιωτικών, σε σχέση με τα ετερόφυλα ζευγάρια!

Ἀκόμη καί σιδερένιοι νά εἶστε, θα μαλακώσετε! Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

Ἡ ἐπιστροφή στόν Χριστό. Πρώτο μέρος

Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων  Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

Ἰωάννης Ἰανωλίδε

Οἱ φυλακές τῆς πόλεως Πιτέστι, ἔχουν δεσμωτήρια μικρότερα ἀπό αὐτά τοῦ  Ἀϊούντ. Ὑπάρχουν μεμονωμένα κρατητήρια, ἀλλά καί μεγάλα δωμάτια. Ἐγίναμε ἐκεῖ δεκτοί μέ κακία, ἡ ὁποία σύντομα μετατράπηκε σέ ἀγριότητα.
Ἐδῶ συναντήσαμε νέους, πού εἶχαν συληφθῆ πρόσφατα. Ὅλοι ἦταν φοιτητές. Οἱ περισσότεροι ἦταν καλές καί ὥριμες προσωπικότητες καί καλά προετοιμασμένοι.
Ἦταν ἡ «ἀφρόκρεμα» τῆς νεολαίας ἐκείνης τῆς γενεᾶς. Ἀπό τήν ἀρχή δέν διακρίθηκαν σέ ποιά πολιτικά κόμματα ἀνῆκαν, ἀλλά ὅλοι εἴμασταν ἕνα συμπαγές ἀντικομμουνιστικό γκρούπ. Μεταξύ τους ξεχώριζαν μερικοί ἐξαιρετικῆς ἀξίας, ἀλλά ἐκεῖνοι πού ἐνέπνεαν τήν ἀτμόσφαιρα ἦταν οἱ παλαιοί κρατούμενοι, μεταξύ τῶν ὁποίων ἦταν καί ὁ Βαλέριος.
Λόγῳ τοῦ τρομοκρατικοῦ κανονισμοῦ, τοῦ ἄθλιου φαγητοῦ, τῆς ἀσφυκτικῆς συστέγασης, τῆς ἀπουσίας τοῦ ἀέρα καί τῆς ἔλλειψης ἐπαφής μέ τόν κόσμο, τά παλληκάρια, μέ τόν χαρακτηριστικό  ἐνθουσιασμό τους, ἐδήλωσαν ἀπεργία πείνας καί ἔκαναν λίγη φασαρία.

Ἡ Γερόντισσα Εὐλαμπία Ρωμανίδου

Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΕΥΛΑΜΠΙΑ ΡΩΜΑΝΙΔΟΥ

του Πρεσβ. π. Λαμπρου Φωτοπούλου

(απόσπασμα - αναδημοσίευση από το Περιοδικό “Εφημέριος”)

Η καταγωγή

Η Ευλαμπία Ρωμανίδου, μητέρα του πατρός Ιωάννη Ρωμανίδη, κατήγετο από την Αραβισσό της Καππαδοκίας, μια περιοχή που ποτέ δεν έπαυσε να συζητάη θεολογικά, ακόμα και μετά τούς μεγάλους Καππαδόκες Πατέρες (Βασίλειο το Μεγα και Γρηγόριο Νυσσης).

Γεννημένη πριν από την καταστροφή (το 1895), μεγάλωσε σε ένα χώρο βαθειάς πίστης. Στο χώρο αυτό η Ορθοδοξία ήταν πρώτη αξία, η γλώσσα και η καταγωγή το δευτερεύον. Ανήκε σ εκείνον τον μεγαλειώδη λαο των Καραμανλήδων, που με την δική του ελληνική γραφή, τα σημαντικά μνημεία του, τα μοναδικά ήθη και έθιμά του μετέφρασε το ορθόδοξο βίωμα των ασκητών και των αγίων σε καθημερινή πράξη.

Το θεολογικό πρότυπο των Καππαδοκών είναι η μίμηση των αυστηρών ησυχαστών, όπως των στηλιτών αγίων Συμεών και Δανιήλ, του αγίου Αλεξίου του Ανθρώπου του Θεού, κ.α.

Τά δέντρα, ὅταν σαλεύονται ἀπό τούς ἀνέμους, ριζώνουν καί ψηλώνουν περισσότερο (ἀββᾶς Ἀμμωνᾶς)

«Γνωρίζω  ότι υποφέρετε, επειδή αντιμετωπίζετε πειρασμούς. Εάν όμως υπομείνετε γενναία, θα έχετε χαρά. Διότι εάν δεν αντιμετωπίσετε φανερούς ή κρυφούς πειρασμούς, δεν θα μπορέσετε να αυξήσετε την αρετή σας. Όλοι οι άγιοι, όταν αγωνίστηκαν να προοδεύσουν, αντιμετώπισαν πειρασμούς. Πραγματικά, κάθε φορά που θα λάβει κάποιος ένα θείο δώρο, αμέσως οι εχθροί σπεύδουν με διάφορους πειρασμούς να του το αφαιρέσουν.

Γνωρίζοντας οι δαίμονες ότι η ψυχή που δέχεται την θεία ευλογία προοδεύει, την πολεμούν κρυφά ή φανερά. Ο Ιακώβ, όταν έλαβε την πατρική ευλογία, αντιμετώπισε αμέσως τον πειρασμό του Ησαύ. Ο διάβολος δηλαδή παρακίνησε την καρδιά του Ησαύ εναντίον του Ιακώβ, θέλοντας να αφανίσει την ευλογία. Δεν κατόρθωσε όμως να βλάψει τον δίκαιο, γιατί έχει γραφεί: ‘’Ουκ αφήσει Κύριος την ράβδον των αμαρτωλών επί τον κλήρον των δικαίων’’ (Ψαλμός, ΡΚΔ 3). Ο Ιακώβ όχι μόνο δεν έχασε την ευλογία που έλαβε, αλλά καθημερινά την πλήθαινε.

Οπτικό Αγιολόγιο 9 Ιουλίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 9ης Ιουλίου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Ἄν θέλης νά φτιάξης τήν ψυχή σου κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ...(Ἅγ. Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ)

Ἄν θέλης νά φτιάξης τήν ψυχή σου κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ, πρῶτα ἀπ᾿ ὅλα νά προετοιμασης τό ἀπαραίτητο ὑλικο, ὥστε ὁ οὐράνιος Ἀρχιτέκτονας νά μπορῆ νά ἀρχίση τό χτίσιμο.

Τό σπίτι πρέπει νά εἶναι φωτεινό καί εὐάερο. Νά ἔχη παράθυρα, πού εἶναι οἱ πέντε αἰσθήσεις, ὥστε τό οὐράνιο φῶς, ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, νά μπορεῖ νά εἰσχωρήση μέσα στόν ἐσωτερικό ἄνθρωπο.

Domingo 2º Mateo.LA LLAMADA DE LOS PRIMEROS DISCÍPULOS

 

Κυριακή Β΄ Ματθαίου – Domingo 2º Mateo

LA LLAMADA DE LOS PRIMEROS DISCÍPULOS

Η ΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

1. Pescadores de humanos 1. «Αλιεῖς ἀνθρώπων»

El Domingo pasado fue la Sinaxis (reunión) de los Doce Apóstoles, quienes con la Jaris (gracia, energía increada) del Espíritu Santo reformaron toda οἰκουμένη (icumeni) la tierra. Hoy el santo Evangelio nos narra cómo el Señor llamó a Sus primeros discípulos. Los encontró pescando en el mar de Galilea y los dijo: “Venid en pos mío, y os convertiré en pescadores de hombres”, pescadores capaces de pescar con las redes espirituales hombres para la Realeza (estado en energía increada) de los cielos.

Es de notar que el Señor utiliza la imagen de pesca, una imagen tan familiar a Sus discípulos, para describir la obra que iba encomendarlos e instruirlos.

Aquellos como pescadores con experiencia conocían cuándo y cómo se expanden las redes, recogerlas, arreglarlas… ¡Sabían bien también que en la pesca es necesaria mucha paciencia…!