Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 23-07-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ιδ΄ 9 - 18    

ιδ΄ 9 - 18
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιβ΄ 14 - 17 & 22 - 30    

Ιβ΄ 14 - 17 & 22 - 30 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαλινή καί Ἁγία Μαρκέλλα_mp3

Π. Σάββας 2013-07-22_ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΗΝ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΓΔΑΛΙΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΚΕΛΛΑΣ.mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-07-2013 (Κήρυγμα στο Ι. Γυν. Ησυχαστήριο Η Ανάστασις του Χριστού-Εμμαούς).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Ἡ λατρεία τῶν πρώτων Χριστιανῶν

 ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ:ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 Καρποί τῆς Θείας Λειτουργίας

Ἡ λατρεία τῶν πρώτων Χριστιανῶν

Οἱ πρῶτοι χριστιανοί μέ μύριες προφυλάξεις, ἀλλά καί μέ ἀδούλωτο φρόνημα τελοῦσαν τήν Θεία Λειτουργία στίς κατακόμβες, ἤ, ὅταν δέν ἦταν καιρός διωγμοῦ, στίς ἐκκλησίες. «Θεωροῦσαν θεμελιακό, πρώτιστο καθῆκον τους, νά βρεθοῦν μέ τούς ἄλλους ἐν Χριστῷ ἀδελφούς τους στόν ἴδιο τόπο, νά συγκροτήσουν τό ἱερό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καί νά δοξολογήσουν ὅλοι μαζί τό Θεό καί Πατέρα.

«Κατά τή μέρα, πού τή λέμε μέρα τοῦ ἥλιου (δηλ. τήν Κυριακή)», γράφει ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ φιλόσοφος καί μάρτυς, «γίνεται συνάθροιση στό ἴδιο μέρος ὅλων, πού κατοικοῦν στίς πόλεις ἤ στά χωριά. Καί διαβάζονται τά ἀπομνημονεύματα τῶν Ἀποστόλων ἤ τά συγγράμματα τῶν Προφητῶν μέχρι, πού μᾶς ἐπιτρέπει ὁ χρόνος. Ὕστερα σηκωνόμαστε ὅλοι κι ἀναπέμπουμε προσευχές. Κι ὅπως εἴπαμε πρίν, ὅταν σταματήσουμε τίς προσευχές, προσφέρεται «ἄρτος» καί «οἶνος» καί νερό. Καί ὁ προϊστάμενος πάλι «ἀναπέμπει» εὐχές κι εὐχαριστίες μ' ὅλη τή δύναμή του. Κι ὁ λαός συμφωνεῖ ψάλλοντας τό «Ἀμήν». Καί γίνεται ἡ διάδοση στόν καθένα κι ἡ μετάληψη ἀπ' τά δῶρα τῆς Εὐχαριστίας. Καί σ' αὐτούς, πού ἀπουσιάζουν, στέλλεται μέ τούς διακόνους»⁷.

Περί τῆς πτώσεως τοῦ Ἀδάμ.Π.Ἰ.Ρωμανίδου

Οι Πατέρες λένε ότι κατά την πτώσι του άνθρωπου εσκοτίσθηκε ο νους του ανθρώπου. Εσκοτίσθη ο νους του Αδάμ. Δεν ασχολούνται οι Πατέρες με τον Αδάμ ως Αδάμ, άλλα με τον νουν του Αδάμ, ο οποίος Αδάμ αρρώστησε, επειδή εσκοτίσθηκε ο νους του. Οι Πατέρες μιλάνε για ασύνετον νουν. Παντού στην Πατερική γραμματεία το θέμα της πτώσεως είναι ο σκοτασμός του νοός του ανθρώπου.

Αλλά πώς εμείς ξέρομε ότι ο άνθρωπος έπεσε; Από την ιστορική περιγραφή της πτώσεως που αναφέρει η Αγία Γραφή; Και τι σημαίνει η πτώσις, τι σημαίνει Παράδεισος; Τι ήταν ο Παράδεισος; Υπάρχουν δύο Πατερικές παραδόσεις πάνω στο θέμα αυτό, τις οποίες συνοψίζει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο οποίος δίνει και τις δύο Πατερικές απόψεις, χωρίς ο ίδιος να λαμβάνη θέσι πάνω στο θέμα αυτό.

Τό δωμάτιο 4 τοῦ Νοσοκομείου. Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

 Τό δωμάτιο 4 τοῦ Νοσοκομείου

Ἰωάννης Ἰανωλίδε

Οἱ βασανιστές ἔθεσαν τήν ἕδρα τους στό δωμάτιο 4 τοῦ Νοσοκομείου. Ἦταν ἕνα μεγάλο δωμάτιο, μέσα στό ὁποῖο χωροῦσαν ἑκατοντάδες ἄνθρωποι. Ξύλινα κρεβάτια περικύκλωναν τό δωμάτιο καί στό κέντρο του ὑπῆρχε ἕνα εἶδος ρινγκ, πολύ κατάλληλο γιά τήν διαδικασία τῆς “ἀναμόρφωσης”.
Οἱ τραμποῦκοι ἄρχισαν τά βάσανα χωρίς ἕνα σύστημα, ἀλλά μέ ἄγριο δάρσιμο, γιά «ξεπάτωμα». Μπαίναμε στά βάσανα μέ τήν σειρά, ἀνά 15-20 θύματα, στό κέντρο τοῦ δωματίου, ἐνῶ οἱ ἄλλοι κρατούμενοι ἦταν καθισμένοι σε «θέση διαλογισμοῦ», δίπλα στά ξύλινα κρεβάτια, μέ τά χέρια στά γόνατα, χωρίς νά ἔχουν τό δικαίωμα νά κινηθοῦν ἤ νά μιλήσουν. Μιά ὁμάδα τραμπούκων ἔκαναν ἀστυνομικά μπλόκα γύρω-γύρω στά κρεββάτια καί κοπανοῦσαν δυνατά κάθε μικρή ἀντίδραση τῶν θυμάτων καί μέ καθορισμένες διαταγές.

Οἱ Ναΐτες ἱππότες καί ἡ σχέση τους μέ τή Σατανολατρεία

 

Οι Ναΐτες Ιππότες και η σχέση τους με τη Σατανολατρεία

Απόσπασμα από το βιβλίο του Ιωάννη Παλαιτσάκη «Το γαρ μυστήριον ήδη ενεργείται της ανομίας» (σελ. 437-449)

Εξ αφορμής της σύγχυσης πού επικρατεί περί του τάγματος των Ναϊτών Ιπποτών στην Ελλάδα πού τελεί υπό την ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και χρηματοδοτεί ακόμη και την ανέγερση του Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών, όπως ισχυρίζεται εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Ραφαήλ και Ειρήνης του Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης αλλά και το ότι τελεί υπό την πνευματική καθοδήγηση του Μητροπολίτη Βελεστίνου Δαμασκηνού κρίνουμε σκόπιμο να δημοσιεύσουμε την έρευνα του Ιω. Παλαιτσάκη που δημοσιεύεται στο Βιβλίο του «Το γάρ Μυστήριον της ανομίας» και αναδημοσιεύεται στο βιβλίο «Τυφώνας Παγκοσμιοποίηση και τα μυστικά όπλα των Χριστιανών» εκδ. Αγαθός Λόγος 2010!

 

Πως οι πιο ταπεινοί, αφιλοχρήματοι κι’ αφοσιωμένοι στον Ιησού Χριστό μοναχοί αποστάτησαν ανεπαίσθητα από τον όρκο και την πίστη τους καί μετατράπηκαν σε φιλάργυρους χρηματιστές, αγοραπωλητές ακινήτων, κι επενδυτές, σε αντίχριστους στανολάτρεις, πολέμιους της Εκκλησίας του Χριστού, εμπνευστές μιας νέας παγκόσμιας τάξης και παγκόσμιας θρησκείας και ιδρυτές και θεμελιωτές του τεκτονισμού!

Λόγοι γέροντος Παΐσιου Ἁγιορείτου -Ἡ σωστή τοποθέτηση τῶν γονέων γιά τήν ἀναπηρία τῶν παιδιῶν τους

Υπάρχουν μητέρες που, αν διαπιστωθή κατά την εγκυμοσύνη ότι το παιδάκι που θα γεννήσουν θα είναι ανάπηρο ή διανοητικά καθυστερημένο, κάνουν έκτρωση και το σκοτώνουν.
Δεν σκέφτονται ότι και αυτό έχει ψυχή. Πόσοι πατέρες έρχονται και μου λένε: «Το δικό μου το παιδί να είναι σπαστικό; Γιατί να το κάνη έτσι ο Θεός; Δεν μπορώ να το αντέξω». Πόση αναίδεια προς τον Θεό έχει αυτή η αντιμετώπιση, πόσο πείσμα, πόσο εγωισμό. Αυτοί, να τους βοηθήση ο Θεός, να γίνουν χειρότεροι. Κάποτε ήρθε στο Καλύβι με τον πατέρα του ένας φοιτητής που είχε πάθει το μυαλό του από λογισμούς και του είχαν κάνει ηλεκτροσόκ. Το καημένο είχε στρυμωχθή πολύ από το σπίτι του. Είχε και μια ευλάβεια! Έκανε μετάνοιες και χτυπούσε το κεφάλι του κάτω στο χώμα. «Μήπως λυπηθή το χώμα ο Θεός, έλεγε, και λυπηθή και εμένα που το χτύπησα». Δηλαδή μήπως λυπηθή ο Θεός το χώμα που πόνεσε από το δικό του χτύπημα και λυπηθή κι εκείνον. Μου έκανε εντύπωση! Αισθανόταν τον εαυτό του ανάξιο.

Ὁ φυσικὸς κόσμος τῆς Καμτσάτκας. Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος.

                                                       

Δέν πρέπει νά παραλείψω μιά ἀναφορά σέ μερικά στοιχεῖα τοῦ φυσικοῦ κόσμου τῆς Καμτσάτκας, πού παρουσιάζουν ἐξαιρετικό ἐνδιαφέρον καί πρωτοτυπία.  Καί πρῶτα-πρῶτα, στά ποτάμια της.
Ἡ χερσόνησος διασχίζεται σ’ ὅλο τό μῆκος της ἀπό ποταμάκια –ξεπερνοῦν τά διακόσια- πού πηγάζουν ἀπό τά ὀρεινά. Μέ γραφικούς ἑλιγμούς, μεσ’ ἀπό ὁμαλές κοιλάδες ἤ ἀπότομες χαράδρες, φτάνουν μέχρι τούς παραλιακούς βαλτότοπους καί χύνονται στή θάλασσα. Τό μεγαλύτερο ποτάμι, πού ὀνομάζεται κι αὐτό Καμτσάτκα, ἔχει μῆκος 570 βέρστια. Εἶναι ρηχό, μέ πετρώδη κοίτη, καί δέχεται τά νερά ἑκατόν εἴκοσι χειμάρρων.
Τά χρόνια ἐκεῖνα ὁ ποταμός Καμτσάτκα δέν ἦταν πλωτός, παρά μόνο μέχρι τό χωριό Μίλκοβο. Τό ἴδιο καί τ’ ἄλλα ποτάμια. Ἔτσι ὅπως ἦταν λοιπόν παρθένα κι ἀναλλοίωτα ἀπό ἀνθρώπινες ἐπεμβάσεις, προσφέρονταν γιά τήν ἀναπαραγωγή ἑνός πολύτιμου ψαριοῦ, τοῦ κόκκινου σολομοῦ.

Παγανισμὸς καὶ γιόγκα εἰς «ἑορτὴν» τοῦ ἡλιοστασίου!

Παγανισμὸς καὶ γιόγκα εἰς «ἑορτὴν» τοῦ ἡλιοστασίου!

Φαίνεται πὼς ἡ γιόγκα ἔχει μπεῖ γιὰ τὰ καλὰ στὴ ζωὴ τοῦ δυτικοῦ ἀνθρώπου. Μάλιστα ἔρχεται νὰ «δέσει» μὲ τὸν σύγχρονο ἀποκρυφισμὸ καὶ νὰ ἀποτελέσει ὁλοκληρωμένο θρησκευτικὸ σύστημα, τὸ ὁποῖο, κατὰ πὼς ἀποδεικνύεται, «πηγαίνει γάντι» στὴν «πνευματικότητα» τῶν δυτικῶν.
Στὶς 21 Ἰουνίου οἱ ἀνὰ τὸν κόσμο σύγχρονοι παγανιστὲς καὶ κρυφοπαγανιστὲς (κρυμμένοι στὸ μανδύα τῆς φυσιολατρίας) «ἑορτάζουν» τὸ θερινὸ ἡλιοστάσιο. Ἕνα τέτοιο «τσοῦρμο» ἀμερικανῶν ἑορταστῶν τοῦ «θεοῦ» τους ἡλίου τὸν τίμησαν μὲ ἀσκήσεις γιόγκα.
«Μὲ γιόγκα στὴν Times Square γιόρτασαν καὶ φέτος οἱ νεοϋορκέζοι τὴν ἐπίσημη ἔναρξη τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου. Περισσότεροι ἀπὸ 15.000 πολίτες τοποθέτησαν τὰ στρώματα τῆς γιόγκα στὸ δρόμο δημιουργώντας ἔτσι ἕνα ἐντυπωσιακό, πολύχρωμο τοπίο.

Δέν πρέπει νά λυπόμαστε ὅταν παθαίνουμε κάτι κακό, μά ὅταν κάνουμε κάτι κακό

Τη λύπη την έβαλε μέσα μας ο Θεός. Όχι, όμως, για να τη μεταχειριζόμαστε άσκοπα ή και βλαπτικά, σε ακατάλληλο χρόνο και σε αντίθετες συνθήκες στη φύση μας περιστάσεις, κλονίζοντας έτσι την υγεία της ψυχής και του σώματος, αλλά για ν' αποκομίζουμε απ' αυτήν όσο γίνεται μεγαλύτερο πνευματικό κέρδος.

Γι' αυτό, δεν πρέπει να λυπόμαστε όταν παθαίνουμε κάτι κακό, μα όταν κάνουμε κάτι κακό. Εμείς, ωστόσο, έχουμε αντιστρέψει τα πράγματα. Έτσι, και αμέτρητα κακά να διαπράξουμε, ούτε λυπόμαστε ούτε ντρεπόμαστε. Αν, όμως, πάθουμε και το παραμικρό κακό από κάποιον, τότε τα χάνουμε, βαριοθυμούμε, γινόμαστε συντρίμμια και δεν συλλογιζόμαστε πως οι θλίψεις και οι πειρασμοί φανερώνουν τη φροντίδα του Θεού για μας περισσότερο από τα ευχάριστα περιστατικά.

Οπτικό Αγιολόγιο 22 Ιουλίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 22ης Ιουλίου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς...Διδαχές

Ποιά είναι τά δύο κακά πράγματα, περί των οποίων οι άνθρωποι πιο ευχάριστα συζητούν;
Η αμαρτία του άλλου και η δική τους νίκη.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

πηγή:ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο