Σελίδες

Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 11-08-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ιε΄ 1 - 7    

ιε΄ 1 - 7 
 


 

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Θ΄ 27 - 35    

Θ΄ 27 - 35 
 


Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Κυριακή Ζ' Ματθαίου: Ὁμιλία κατά τῆς κενοδοξίας (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)



Τα θαύματα λύχνος φωτίζων, και μαγνήτις εφέλκουσα την καρδίαν του ανθρώπου εις την εις Χριστόν πίστιν. Δεν είναι τότε παράδοξο ο Ιησούς να εμποδίζει των θαυμάτων την ανακήρυξη; Γιατί άραγε;

- Η κενοδοξία νεκράν ποιεί την πίστην.

- Πρώτον πάντων των προαιρετικών παθών αναφαίνεται εις τον άνθρωπον της κενοδοξίας το πάθος.

- Η κενοδοξία βρίσκει στον κάθε άνθρωπο ύλη εις την οποία γεννάται και τρέφεται.

Ἡσυχαστική ζωή κατά τό δυνατόν.Χωρισμός ἀπό τόν «κόσμο», δηλ. τό κοσμικό φρόνημα



   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ


 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

ΠΩΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΗΣΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ

 ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ: 


ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 

Β) Ἡ κάθαρση ἀπό τά πάθη («παλαιός ἄνθρωπος»)
7)Ἡσυχαστική ζωή κατά τό δυνατόν

Εἶναι ἀπαραίτητο νά κόψουμε τίς περιττές δραστηριότητες καί νά δοῦμε μέσα μας. Νά ἔλθουμε «εἰς ἑαυτόν» γιά νά μπορέσουμε νά μετανοήσουμε καί νά προσευχηθοῦμε σωστά.

«Ἡσυχία ἀρχή καθάρσεως» λέει ὁ Μ. Βασίλειος. Ἡσυχάζοντας ἔχουμε τήν εὐκαιρία νά εἰσέλθουμε στό ἐσωτερικό μας καί νά γνωρίσουμε τήν πνευματική μας κατάστασή.Τότε θά μπορέσουμε νά προσδιορίσουμε τά πάθη πού μᾶς κυριεύουν. Αὐτό εἶναι τό πρῶτο βῆμα γιά νά θεραπευθοῦμε. Νά τί συμβουλεύει σύγχρονος ἁγιορείτης γέροντας: «Πρέπει ὅλοι μας, μικροί καί μεγάλοι, νά δημιουργήσουμε ὧρες, πού νά βλέπουμε τόν ἑαυτό μας. Διότι... αὐτή ἡ ἔνταση λόγῳ τῶν κοινωνικῶν, τῶν οἰκογενειακῶν, τῶν ἐπαγγελματικῶν μεριμνῶν μας δημιουργεῖ μία δυσκολία, μία βαρύτητα, γι` αὐτό πρέπει νά βρίσκουμε μερικούς τρόπους καί μερικές μεθόδους νά φεύγουμε ἀπό τόν κόσμο.

Ποιός εἶναι ὁ "προφήτης" στήν Καινή Διαθήκη

 
    Πατερική Θεολογία
Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)
Καθηγητού Πανεπιστημίου

  Επιμέλεια - Σχόλια: Μοναχού Δαμασκηνού Αγιορείτου
 
Μέρος Πρώτον: Στοιχεία Ορθοδόξου ανθρωπολογίας και Θεολογίας 

25. Ποιος είναι ο "προφήτης" στην Καινή Διαθήκη
Επάνω στην διδασκαλία της Εκκλησίας περί της θείας Χάριτος βασίζεται όλη η διδασκαλία Της περί της Αγίας Τριάδος, ως και περί της Ενσαρκώσεως του Θεού Λόγου.
Λέγει ο απόστολος Παύλος: «Και ους μεν έθετο ο Θεός εν τη εκκλησία, πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους…»49. Αργότερα επεκράτησε η άποψις ότι ο προφήτης του αποστόλου Παύλου ήταν ο επίσκοπος της Εκκλησίας των πρώτων Χριστιανών. Οπότε έχομε: Πρώτον τους Αποστόλους, μετά τους Επισκόπους και μετά τους Πρεσβυτέρους, οι οποίοι κατ’ αυτήν την άποψιν είναι οι διδάσκαλοι της Εκκλησίας.
Αν τώρα διαβάσωμε το 14o κεφάλαιο της Α’ προς Κορινθίους επιστολής του αποστόλου Παύλου, βλέπομε ότι εκεί αναφέρεται σαφώς ότι στην ενορία της Κορίνθου υπήρχαν πολλοί προφήτες, χριστιανοί δηλαδή με προφητικό, προορατικό χάρισμα. Διότι γράφει:

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα Κυριακῆς ΣΤ' Ματθαίου:Ὁμιλία περί τῆς κατά φύσιν, καί τῆς κατά χάριν ἀρετῆς (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)



(Ρωμ. ιβ' 6-14)

- Εάν οι αρετές είναι Θεού χαρίσματα, όπως λέει ο απ. Παύλος, γιατί ο Θεός νομοθετεί περί αυτών, και ζητεί αυτές από εμάς και σώζει αυτόν που τις κατορθώνει;

- Υπάρχουν δύο ειδών αρετές; Εάν ναι, ποιά η διαφορά τους;

- Μπορούν να έχουν αρετές άνθρωποι και έθνη που δεν έχουν νόμο Θεού;

Ἡ θεραπεία τοῦ θυμοῦ

Μη δικαιολογείς τον θυμό σου

1. Ποτέ να μη δικαιολογούμε τον θυμό μας, όσο δυσμενείς κι αν είναι οι περιστάσεις. Μη λέμε αβασάνιστα εκείνο το επιπόλαιο και ένοχο, που είναι ασυγχώρητη δικαιολογία: “Ο δικός μου θυμός περνά γρήγορα”. Περνά ίσως γρήγορα, αλλά τι αφήνει πίσω του; Είναι πολύ δύσκολο -και συχνά αδύνατο- να επανορθώσουμε ό,τι καταστρέψαμε με το θυμό μας. Μετά τη θύελλα και το χαλάζι ξαναβγαίνει ασφαλώς ο ήλιος, αλλ’ όμως πίσω ολόκληρες εκτάσεις παραμένουν καταστρεμμένες. Ο Μέγας Αλέξανδρος για λίγο θύμωσε, όμως πάνω σ’ αυτό τον θυμό του φόνευσε τον εκλεκτό φίλο του και στρατηγό του Κλείτο. Και πέρασαν τρεις μέρες που τον θρηνούσε, μάταια όμως διότι το κακό έμεινε ανεπανόρθωτο.

Παραπάνω ἀπ᾿ ὅλους εἶναι ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ.Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτου


... Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Βασιλεύς τῶν βασιλευόντων καί Κύριος τῶν κυριευόντων. Ὁ Χριστός ὡς πρός τή δύναμι καί τό μεγαλεῖο εἶναι ἀσύγκριτος. Ὁ Χριστός χωρίς στρατό, χωρίς ὅπλα, νίκησε καί ἵδρυσε τήν πιό μεγάλη βασιλεία τοῦ κόσμου, τήν Ἐκκλησία Του, τῆς ὁποίας οὐκ ἔσται τέλος.

Στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ εἴμαστε ὅλοι ὅσοι βαπτισθήκαμε στό ὄνομα Του καί ἀπό τό ὄνομά Του ὀνομαζόμαστε χριστιανοί. Ὡς χριστιανοί πρέπει νά ἔχουμε σάν πρότυπο στή ζωή μας τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό. Καθώς, δηλαδή, ἔζησε ὁ Χριστός, ἔτσι πρέπει κ᾿ ἐμεῖς νά ζοῦμε. Στά ἴχνη Του πρέπει νά βαδίζουμε.
Ἅγιος ὁ Χριστός; Ἅγιοι κ᾿ ἐμεῖς.

Τά ποιμαντικά κενά καί ἡ δράσις τῶν αἱρετικῶν. Πρωτ. Βασίλειος Γεωργόπουλος.

Τά ποιμαντικά κενά καί ἡ δράσις τῶν αἱρετικῶν

Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Ἕνας ἀπό τούς βασικούς λόγους γιά τούς ὁποίους οἱ διάφορες αἱρετικές κινήσεις βρίσκουν πρόσφορο ἔδαφος καί ἡ προσηλυτιστική τους δραστηριότητα βρίσκει ἀρκετές φορές ἀπήχηση εἶναι ἡ ὑπάρξη διαφόρων ποιμαντικῶν κενῶν, πού συναντᾶμε στόν ὀρθόδοξο χῶρο. Πρόκειται γιά κενά, πού ἀφενός μέν ἀναδεικνύουν τό εὖρος τοῦ προβλήματος, ἀφετέρου δέ, μεγιστοποιοῦν τήν εὐθύνη τῶν ποιμένων γιά τήν ἔγκαιρη καί ὑπεύθυνη ἀντιμετώπισή τους.
 Ἕνα τέτοιο μεγάλο ποιμαντικό κενό, καθοριστικῆς μάλιστα σημασίας εἶναι ἡ ἔλλειψη, ἡ ἀνεπαρκής, ἤ ἡ προβληματική ἤ ἄγνοια τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας ἀπό πολλούς χριστιανούς μας. Εἶναι, δυστυχῶς, ὑπαρκτό τό φαινόμενο ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ ὀρθοδόξου ποιμνίου μας νά ἔχει ἐλλιπῆ ἤ καί ἀνεπαρκέστατη γνώση τῆς πίστεώς του, ἀκριβῶς γιατί δέν κατηχήθηκε σωστά ἤ γιατί δέν κατηχήθηκε μέ πληρότητα ἤ γιατί πολλές φορές γιά διάφορους λόγους ἡ κατήχησή του ὑπῆρξε ἑτεροβαρής ὡς πρός τά στοιχεῖα της καί τόν προσανατολισμό της.

Καί φι­λοσοφοῦμε γύρω ἀπό τούς τάφους, ἀλλά, μόλις ἀπομακρυνθοῦμε...


 
Όταν, πάλι, ένας άνδρας και μια γυναίκα πα­ντρεύονται, υπογράφουν συχνά ένα συμβόλαιο, με το οποίο ρυθμίζουν από πριν την τύχη της περιουσίας τους σε περίπτωση θανάτου του ενός ή του άλλου: «Αν ο σύζυγος πεθάνει πριν από τη σύζυγο, θα γίνει τούτο. Αν η σύζυγος πεθάνει πριν από το σύζυγο, θα γίνει τούτο και τούτο». Καλά-καλά δεν γνωρίστη­καν ακόμα, καλά-καλά τη ζωή τους δεν άρχισαν, και το θάνατο σκέφτονται. Πολλές φορές, μάλιστα, το συμ­βόλαιο αναφέρει τι θα γίνει, αν πεθάνει το παιδί, που θα γεννήσουν: «Αν το παιδί, που θα γεννηθεί, πεθά­νει, θα γίνει αυτό κι αυτό». Ακόμα δεν φάνηκε ο από­γονος, και εκδόθηκε η απόφαση του θανάτου του!
Τί θέλω να πω με όλα αυτά;

Οἱ Ἅγιοι Δέκα Μάρτυρες ἐν τῇ Χαλκῇ Πύλῃ. (9 Αὐγούστου)

Οἱ Ἅγιοι Δέκα Μάρτυρες ἐν τῇ Χαλκῇ Πύλῃ

Στίς 9 Αὐγούστου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴν μνήμη τῶν ἁγίων δέκα μαρτύρων τῶν διὰ τὴν εἰκόνα τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὴν ἐν τῇ Χαλκῇ Πύλῃ, ἀθλησάντων. Αὐτοὶ οἱ ἅγιοι ἔζησαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Ἰσαύρου τοῦ εἰκονομάχου. Ἦταν δὲ τόση ἡ μανία τοῦ αὐτοκράτορα κατὰ τῶν ἁγίων εἰκόνων, ποὺ τὶς ἔκαιε.
Τὴν περίοδο ἐκείνη Πατριάρχης ἦταν ὁ ἅγιος Γερμανός, ὁ ὁποῖος δοκίμασε πολλὲς θλίψεις καὶ κακοπάθειες ἀπὸ τὸν αἱρετικὸ αὐτοκράτορα, διότι τὸν ἤλεγχε ὡς ἀσεβῆ καὶ παράνομο. Ἐπειδὴ ἐπεχείρησαν ὁ Λέοντας μὲ τοὺς ἀκολούθους του νὰ κρημνίσουν τὴν σεβάσμια εἰκόνα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὴν προσκυνουμένη ἐπάνω στὴν Χαλκῆ Πύλη, οἱ γενναῖοι ἀθλητὲς τοῦ Κυρίου ὠθούμενοι ἀπὸ θεῖο ζῆλο κατεκρήμνισαν τὸν Σπαθάριο τοῦ αὐτοκράτορα, ὁ ὁποῖος ἦταν ἕτοιμος νὰ κρημνίση τὴν σεβάσμια εἰκόνα καὶ τὸν θανάτωσαν.

Μή μοῦ ἐπινοεῖτε, ἰδιαίτερες αὐλές καί συναγωγές. Μία εἶναι ἡ Ἁγία αὐλή τοῦ Θεοῦ


 
 ...Είναι αναγκαία η προσκύνηση. Προσκύνηση δε όχι έξω απ' την Εκκλησία, αλλ' αυτή που γίνεται στην αυλή του Θεού. Μη μου επινοείτε, ιδιαίτερες αυλές και συναγωγές. Μία είναι η Αγία αυλή του Θεού.
Ήταν προηγουμένως αυλή η συναγωγή των Ιουδαίων. Αλλά μετά την αμαρτία που διέπραξαν στο Χριστό κατάντησε η αυλή τους έρημη (Ψαλ. 68,26). Για τούτο και ο Κύριος λέει: «Και άλλα πρόβατα έχω, α ουκ έστιν εκ της αυλής ταύτης» (Ιωάν. 10, 16). Εννοεί εκείνους από τους εθνικούς που είναι προορισμένοι να σωθούν και δείχνει μία δική Του αυλή εκτός απ' την αυλή των Ιουδαίων.
Δεν αρμόζει λοιπόν να προσκυνεί κανείς τον Θεό έξω απ' την αγία αυτή αυλή, αλλ' αφού βρίσκεται μέσα σ' αυτή. Μήπως εβρισκόμενος κανείς έξω απ' αυτή και παρασυρόμενος από εκείνους που είναι έξω απ' την αυλή χάσει το προνόμιο να είναι στην αυλή του Κυρίου.

"Ἡ καρδιά πρέπει νά σπάσει τά δεσμά της ἀπό τίς ἐπιθυμίες"


image12123
Ἡ καρδιά πρέπει να σπάσει τα δεσμά της από τις επιθυμίες. Αν γνωρίζουμε ότι όλες οι σχέσεις με τους συνανθρώπους μας και την οικογένειά μας δεν είναι τίποτα άλλο από επίγεια πράγματα, που μας κρατάνε δέσμιους στον βαθμό που η καρδιά μας προσκολλάται σ᾿ αυτά, τότε είναι προτιμότερο να περιφρονήσει κανείς τον πατέρα και τη μητέρα του, τον αδελφό, τον σύζυγό του και την αδελφή του, μιας και τίποτα από όλα αυτά δεν μας ωφελεί, αν είναι να μας καταστρέφει την ειρήνη του Θεού.

«Κατηχήσεις» καί «Τυπική διαθήκη» Ἁγ. Νεοφύτου. Γέροντας Ἰωσήφ Βατοπαιδινός

«Κατηχήσεις» και «Τυπική διαήκη» Αγ. Νεοφύτου

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Η «Ερμηνεία κανόνων Δεσποτικών εορτών» εγράφη προς τον αυτάδελφόν του Ιωάννην, ηγούμενον της I.Μ. Αγ. Χρυσοστόμου, εις το βαθύτατον του οσίου γήρας. Εκ του θαυμαστού τούτου έργου σώζονται αρκετοί λόγοι, αναφέρομεν δε εν συνεχεία αποσπάσματα της ποιότητος και της λαμπρότητος του εγκωμιαστικού του χαρακτήρος.
«Φωτός ανεσπέρου, φιλέορτοι, πανήγυριν σήμερον άγομεν. Φαιδρώς υπαντήσωμεν χαίροντες, φωτός δαδουχίαν αδύτου δεξάμενοι, φως φωτισθώμεν, ως πρέπον εστί τω μεγάλω φωτί. Φωτός αειφανούς προς ημάς ενδημήσαντος, φωτισθώμεν ως δει, ψυχή δηλαδή τε και σώματι, μηδέν σκοτεινόν κατά πράξιν ή κατά διάνοιαν φέροντες».

Οπτικό Αγιολόγιο 10 Αυγούστου


Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 10ης Αυγούστου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

«Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε...» (Πρός Φιλιπ. δ΄4-)

 «Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε.
το ἐπιεικές ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις.
ο Κύριος εγγύς».

μηδέν μεριμνᾶτε, ἀλλ᾿ ἐν παντί τῇ προσευχῇ καί τῇ
δεήσει μετά εὐχαριστίας τά αἰτήματα ὑμῶν
γνωριζέσθω πρός τόν Θεόν.