Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 20-08-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. γ΄ 19 - 26  

γ΄ 19 - 26
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ιζ΄ 24 - 27 & Ιη΄ 1 - 4    

Ιζ΄ 24 - 27 & Ιη΄ 1 - 4

 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Στήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας.Συγκλονισμός ἀπό τήν Θεία συγκατάβαση καί ἀγάπη. «Ἐγκατάλειψη τοῦ κόσμου καί τῆς μέριμνας του»

   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

ΠΩΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΗΣΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ

 ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ:

ΙΙ. ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

ζ)Συγκλονισμός ἀπό τήν Θεία συγκατάβαση καί ἀγάπη. «Ἐγκατάλειψη τοῦ κόσμου καί τῆς μέριμνας του».

Θά πρέπει νά κάνουμε συνεχή προσπάθεια γιά νά εἶναι ἐλεύθερος ὁ νοῦς μας ἀπό κάθετι ἄλλο ὥστε νά μπορεῖ νά παρακολουθεῖ τά λεγόμενα καί τελούμενα στή διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας καί νά συγκλονίζεται ἀπό αὐτά.

«Πᾶσαν νῦν βιωτικήν ἀποθώμεθα μέριμναν» μᾶς προτρέπει ὁ Χερουβικός ὕμνος. Δέν ἐπιτρέπεται ἐκείνη τήν ὥρα νά σκεπτόμαστε τά γήϊνα καί τά βιοτικά, ὅ,τι δήποτε ἄλλο πλήν τοῦ Θεοῦ. Ἄς συγκλονιζόμαστε κάθε φορά, πού μετέχουμε στήν ἀναίμακτη Θυσία, κατά τήν Ὁποία αὐτοπροσφέρεται γιά χάρη μας ὁ Κύριος Ἰησοῦς στόν Πατέρα. Ἄς Τόν δοξάζουμε καί ἄς Τόν εὐχαριστοῦμε γιά τήν ἄπειρη θυσιαστική Του ἀγάπη. Ἄς μήν ξεχνᾶμε ὅτι κανείς δέν μᾶς ἀγάπησε καί δέν μᾶς ἀγαπᾶ, οὔτε θά μᾶς ἀγαπήσει ποτέ στό μέλλον, ὅπως Αὐτός. Ἄς μήν ξεχνοῦμε ὅτι μόνο ὁ Κύριος πέθανε μέ φρικτό θάνατο γιά χάρη μας καί συνεχίζει νά θυσιάζεται γιά μᾶς μυστηριακά σέ κάθε Θεία Λειτουργία.

Περί θεώσεως

Πατερική Θεολογία

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

Καθηγητού Πανεπιστημίου

 

Επιμέλεια – Σχόλια: Μοναχού Δαμασκηνού Αγιορείτου

 

Μέρος Πρώτον: Στοιχεία Ορθοδόξου ανθρωπολογίας και Θεολογίας

34. Περί θεώσεως

Όσον για την θέωσι στην Ορθόδοξη Γραμματεία έχουν γραφή πολλά και από κάποιους δίνεται η εντύπωσις ότι η θέωσις είναι μία ένεσις Θεότητος(!), που γίνεται στον άνθρωπο μέσω των Μυστηρίων της Εκκλησίας. Νομίζουν μερικοί ότι υπάρχουν τα Μυστήρια της Εκκλησίας, ώστε να πηγαίνουν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και να δέχωνται ενέσεις Θεότητος, όταν παίρνουν μέρος σ’ αυτά.

Επειδή δηλαδή λέγει π.χ. ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος στις Ευχές προ της Θείας Μεταλήψεως για το Σώμα και το Αίμα του Χριστού ότι «θεοί με και τρέφει», νομίζουν μερικοί ευσεβείς ότι μεταλαμβάνοντας των Αχράντων Μυστηρίων δέχονται ένεσι Θεότητος και ότι έτσι, παίρνουν τρόπον τινά το εισιτήριο για τον Παράδεισο, έχουν δηλαδή τον Παράδεισο στην τσέπη(!)

Αυτά όμως τα λέγει ο άγιος Συμεών για τον εαυτό του· εννοεί δηλαδή ότι, εκείνος, μετά την Θεία Μετάληψι συχνά έφθανε να έχη μέθεξι στην άκτιστη Χάρι του Θεού, δηλαδή είχε εμπειρίες θεώσεως, τις οποίες του χάριζε ο Θεός. Εμείς όμως έχομε μέθεξι Θεού μετά από κάθε Θεία Μετάληψι; Μπορούμε να ισχυριζώμαστε ότι είχαμε μετοχή στην Θεότητα, δηλαδή στην άκτιστη θεωτική Χάρι του Θεού, απλώς επειδή κοινωνήσαμε των Αχράντων Μυστηρίων, χωρίς γνωστώς να έχωμε αίσθησι της θεωτικής Χάριτος του Θεού;

Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος - Mελέτημα 01

Μακάριος ο Αιγύπτιος - 34 Μελετήματα

Μ' ἕνα στόμα καὶ μιὰ καρδιὰ ὅλοι οἱ Μοναχοὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους μαρτυροῦν ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ ἐντρυφήματα ὑψηλῆς στάθμης καὶ μορφώσεως μοναχικοῦ ἤθους εἶναι οἱ «50 ὁμιλίες τοῦ Ἀββᾶ Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου» ^{(ἐδῶ στὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικά)}.
Τὸ ἔργο αὐτὸ εἶναι γεμάτο ἀπὸ πνευματικὴ χάρη καὶ γλυκύτητα. Μέσα σ' αὐτὸ μὲ πολλὴ χάρη ἀναπτύσσει ὁ Ἀββᾶς Μακάριος τὶς ψυχικὲς δυνάμεις, τὶς άρετές, τὰ πάθη καὶ τοὺς ἀσκητικοὺς άγῶνες πρὸς ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν καὶ καταστολὴ τῶν παθῶν.
Τί μποροῦμε νὰ ποῦμε γιὰ τὶς «ὑπὲρ μέλι καὶ κηρίον» γλυκύτατες αὐτὲς ὁμιλίες, τὶς Θεοφόρες, Χριστοφόρες, Πνευματοφόρες τῆς ἁγιασμένης ὄντως ψυχῆς τοῦ Θεοφόρου τούτου πατρός ἀπὸ τό Πανάγιο Πνεῦμα, ποὺ μαζὶ μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱὸ εἶχαν σκηνώσει στὸν Ὅσιο Μακάριο, κατὰ τὸν λόγο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ «... πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθα καὶ μονὴν παρ' αὐτῷ ποιήσωμεν». Θὰ τολμοῦσε νὰ πεῖ κανείς ὅτι ἔφθαναν καὶ μόνες αὐτὲς οἱ ὁμιλίες τοῦ ἀββᾶ Μακαρίου καὶ θὰ ἦσαν ἀρκετὲς νὰ στηρίξουν τὶς ψυχές, νὰ τὶς παιδεύσουν καὶ νὰ τὶς ἀνυψώσουν μέχρι τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ, έφ' ὅσον θὰ τὶς άκολουθήσουν πιστά.

Ὁ Ἅγιος μεγαλομάρτυρας Εὐστάθιος ὁ Πλακίδας. Μέρος Α'. Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά. Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

Ὁ Ἅγιος μεγαλομάρτυρας Εὐστάθιος ὁ Πλακίδας. Μέρος Α΄

 Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Μία ἀπό τίς ἀόρατες ἰδιότητες τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ παντοδυναμία Του, διά τῆς ὁποίας γνωρίζει τά πάντα καί φροντίζει γι᾿ αὐτά.
Ὁ Θεός εἶναι παντογνώστης τῶν καρδιῶν μας. Αὐτός μᾶς γνωρίζει καί πρίν νά γεννηθοῦμε.
Γνωρίζει καί βλέπει τίς σκέψεις τοῦ νοῦ καί τά συναισθήματα τῆς καρδιᾶς τοῦ κάθε ἀνθρώπου.
 Ἀπό τό βάπτισμα καί μέχρι τήν ὥρα τοῦ θανάτου μας, οἱ φύλακες ἄγγελοί μας γνωρίζουν τά ἔργα καί τούς λογισμούς μας, καλούς καί κακούς.
Αὐτοί μετροῦν τά βήματά μας πού κάνουμε πρός τήν ἐκκλησία, πρός τήν μετάνοια, πρός τήν ἐπίσκεψι τῶν ἀσθενῶν ἤ γιά τήν ἐπιτέλεσι καί τῶν κακῶν μας ἔργων. Ἀλλά καί στήν ὥρα τοῦ θανάτου μας, μᾶς συνοδεύουν οἱ φύλακες ἄγγελοί μας, μαζί μέ τά καλά καί τά κακά μας ἔργα μέχρι τόν θρόνο τῆς κρίσεως, ἐνώπιον τοῦ Δικαιοκρίτου Δικαστοῦ, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μας.
Ἡ ἄπειρη καί ἀκατάληπτη γνῶσις τοῦ Θεοῦ εἰσδύει μέσα στίς  καρδιές τῶν ἀνθρώπων καί ἐάν βλέπει μία νικημένη καί ταραγμένη καρδιά, ἡ ὁποία ἔσφαλε ἐνώπιόν Του, δέν τήν τιμωρεῖ, ἀλλά μέ τό ἔλεός Του καί τήν Χάριν Του τήν φωτίζει καί τήν καθοδηγεῖ στήν ὁδό τῆς σωτηρίας.

«Αὐτοί πού μᾶς κυβερνοῦν δυστυχῶς Θεό δέν ἔχουν!». Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ἔχουμε καλό λαό, καλή πάστα. Ἀλλ᾿ αὐτοί πού μᾶς κυβερνοῦν δυστυχῶς -τό λέω μέ παρρησία- Θεό δέν ἔχουν! Ψηφίζουν νόμους πού διαλύουν τήν οἰκογένεια κι ἀφήνουν τά παιδιά στό σκοτάδι. Καί ὁ λαός; Φαίνεται νά κοιμᾶται. Ἀλλά θά ᾿ ρθῃ ὥρα πού θά ξυπνήσῃ καί θά ζητήσῃ κυβερνήτας Χριστιανούς, νά πιστεύουν στό Εὐαγγέλιο. Τότε καί τά παιδιά θά προστατευθοῦν καί καλύτερες ἡμέρες θά δοῦμε.
Δέν ἀνήκω σέ κόμματα. Πενήντα χρόνια δουλεύω στό ἔθνος. Δύο πράγματα ἀγαπῶ· τήν Ἑλλάδα, καί παραπάνω ἀπ᾿ τήν Ἑλλάδα τό Χριστό.

Οἱ Χριστιανοί ὀφείλουν νά μελετοῦν καί νά εἶναι καλλιεργημ​ένοι (π. Ἐπι​φάνιος)

Πολλοί εχθροί της Εκκλησίας επιθυμούν να αφήσουν αυτήν χωρίς μορφωμένος κληρικούς και Πατέρες , ώστε εύκολα να την πολεμούν και να τη διασύρουν. Είναι λίαν χαρακτηριστικό αυτό που έπραξε ο Ιουλιανός ο Παραβάτης. Ένα από τα πρώτα μέτρα τα οποία έλαβε εναντίον των Χριστιανών ήτο να τους απαγορεύση να μορφώνονται. Εγνώριζε τι αποτελέσματα θα επέφερε αυτό το καθεστώς. Αλλά, βεβαίως ο Κύριος δεν επέτρεψε την εφαρμογή αυτής της διατάξεως και των άλλων σκληρών διωκτικών μεθοδεύσεων του ανθρώπου εκείνου.
Η άποψις των παλαιών Πατέρων ήτο ότι οι Χριστιανοί οφείλουν να μελετούν και να είναι καλλιεργημένοι. Αυτή η θέσις εκυριάρχει και μέσα εις τη ζωή του π. Επιφανίου. Προωθούσε εντόνως την παιδεία , τόσο για τον εαυτό του, όσο και για τα πνευματικά του τέκνα που διέθετον τη δυνατότητα να μορφωθούν και να καλλιεργήσουν τον εαυτό τους.

Ὁ Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης

«Πολλά χρόνια πονούσε η ψυχή μου από το λογισμό, πώς να, εμείς οι μοναχοί απαρνηθήκαμε τον κόσμο, αφήσαμε και συγγενείς και πατρίδα, εγκαταλείψαμε το πάν, όσα συνήθως αποτελούν τη ζωή των ανθρώπων· δώσαμε υποσχέσεις ενώπιον Θεού και αγίων αγγέλων και ανθρώπων να ζούμε σύμφωνα με το νόμο του Χριστού· απαρνηθήκαμε το θέλημά μας και περνάμε ουσιαστικά μαρτυρική ζωή και παρόλα αυτά δεν ευδοκιμούμε στο καλό. Άραγε είναι πολλοί από μας πού σώζονται; Εγώ πρώτος χάνομαι. Παρατηρώ και τους άλλους, τους κατέχουν τα πάθη. Όταν, όμως, συναντώ τους κοσμικούς, βλέπω ότι αυτοί ζουν σε μεγάλη άγνοια και αμέλεια και δεν μετανοούν. Και να που σιγά-σιγά, χωρίς να καταλάβω πώς, έμαθα να προσεύχομαι για τον κόσμο.

Μία Πολύχρωμη Πλευρά τοῦ Φεγγαριοῦ

 Αυτός ο πολύχρωμος τοπογραφικός χάρτης επικεντρώνεται στην σκοτεινή πλευρά της Σελήνης, η πλευρά που δεν φαίνεται από τον πλανήτη Γη.

Η θέα είναι ορατή όμως στο Lunar Reconnaissance Orbiter, καθώς η ευρυγώνια κάμερα του διαστημικού σκάφους φωτογραφίζει σχεδόν ολόκληρη τη σεληνιακή επιφάνεια κάθε μήνα.
Η τρισδιάστατη επικάλυψη της απεικόνισης επέτρεψε τον υπολογισμό τοπογραφικών χαρτών με κάλυψη 80 μοίρες γεωγραφικού πλάτους βόρεια και νότια.

Οπτικό Αγιολόγιο 19 Αυγούστου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 19ης Αυγούστου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Διδαχές...Ἁγ.Νικολάου Ἀχρίδος

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός μᾶς λέει: «Χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» ( Ἰωάν. 15, 5). Ὅλος ὁ σύγχρονος πολιτισμός εἶναι στραμμένος ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ. Ὅλες οἱ μοντέρνες ἐπιστῆμες συναγωνίζονται πιά θά καταφέρει τό ἰσχυρότερο χτύπημα στή διδαχή τοῦ Χριστοῦ...

ΘΕΩΣΙΣ ZÉOSIS o GLORIFICACIÓN

12 ΛΕΞΕΙΣ lexis PALABRAS Apocalípticas

de los Sabios Santos Padres Ortodoxos de la Apocalipsis en olor de perfume espiritual

12. ΘΕΩΣΙΣ ZÉOSIS o GLORIFICACIÓN

Θέωσις Zéosis o glorificación es la participación, conexión, comunión, unión y expectación de la energía increada Jaris (gracia) con el hombre, permitiendo con ello tomar parte en la vida y la gloria increada de Dios en relación con sus increadas energías. Es el tercer estadio del método psicoterapéutico Ortodoxo: Catarsis, Iluminación, Zéosis o Glorificación. No es una simple transferencia de conocimientos de libros, sino una comunicación de experiencias de iluminación y de Zéosis. Leemos en el Antiguo Testamento que existe una conciencia del estado de iluminación y de Zéosis. Pero se observa que este estado lo tenían solamente los Patriarcas y los Profetas de los Israelitas. El mismo Abraham era visionario de Dios, o sea, llegó a la Zéosis.