ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ
Α΄.
ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΓΓΑΜΟΣ ΒΙΟΣ
Ο ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ
Ἡ μοναχική ζωή ὡς μίμηση τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Κύριος ἐνήστευε καί μάλιστα ἀμέσως μετά τήν Βάπτισή Του στόν Ἰορδάνη. Γιά σαράντα ἡμέρες δέν ἔφαγε τίποτε60. Ἐπίσης ὁ Κύριος ἀγρυπνοῦσε, «διανυκτέρευε στήν προσευχή»61 κατά μόνας, προσευχόταν ἀδιάλειπτα, κακοπαθοῦσε, δέν εἶχε σπίτι, δέν εἶχε περιουσία, δέν εἶχε χρήματα, ἔκανε συνεχῶς ὑπακοή στόν ἐν οὐρανοῖς Πατέρα62 Του, ταύτιζε ἀδιαλείπτως τό ἀνθρώπινο θέλημά Του μέ τό θεῖο, δέν ἁμάρτησε ποτέ63. Ζοῦσε ὡς τέλειος μοναχός καί ἀσκητής ἤ πιό σωστά οἱ μοναχοί-ἀσκηταί ζοῦν κατά μίμηση τοῦ Κυρίου.
«Στήν περιοχή τοῦ Χριστιανισμοῦ», παρατηρεῖ ὁ καθηγητής Γ. Μαντζαρίδης «ὁ ἀσκητισμός, πάνω στόν ὁποῖον οἰκοδομήθηκε ἀργότερα ὁ μοναχισμός, δέν ἐμφανίστηκε ὡς παρείσακτο στοιχεῖο, ἀλλά ὡς οὐσιώδης διάσταση τῆς χριστιανικῆς πίστεως καί ὡς βασική συνέπεια τῆς μορφώσεως τοῦ ἐν Χριστῷ καινοῦ ἀνθρώπου.