Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 26-09-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Επιστολαί Καθολικαί Ιωάννην Α΄ κεφ. δ΄ 12 - 19

δ΄ 12 - 19
 

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Ιθ΄ 25 - 27 & Κα΄ 24 - 25  

Ιθ΄ 25 - 27 & Κα΄ 24 - 25
 

 Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ πρωτοχριστιανική Ἐνορία .

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

Β΄ Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

3.Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Ἡ πρωτοχριστιανική Ἐνορία .

Νά πῶς ζωγραφίζει συνολικά τήν ζωή τῶν πρώτων Χριστιανῶν ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής Λουκᾶς, δίνοντάς μας μία καταπληκτική εἰκόνα:

«Μὲ ἐπιμονὴ καὶ ζῆλο μεγάλο (οἱ πρῶτοι χριστιανοί) ἄκουγαν τὴν διδασκαλία τῶν Ἀποστόλων, ἐπικοινωνοῦσαν μὲ ἀγάπη μεταξὺ τους, μετελάμβαναν στὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας καὶ προσεύχονταν. Ἔπεσε δὲ φόβος μεγάλος σέ κάθε ψυχὴ καὶ σ’ αὐτοὺς ποὺ δὲν πίστευαν καὶ προηγουμένως περιγελοῦσαν τοὺς μαθητές· διότι πολλὰ καταπληκτικὰ θαύματα καὶ ὑπερφυσικὰ σημεῖα γίνονταν διὰ τῶν Ἀποστόλων. Ὅλοι δὲ αὐτοὶ ποὺ εἶχαν πιστέψει βρίσκονταν σέ συνεχῆ ἐπικοινωνία καὶ ἑνότητα μεταξὺ τους καὶ εἶχαν τὰ πάντα κοινά. Πωλοῦσαν δὲ τὰ κτήματα καὶ τὰ ἄλλα ὑπάρχοντά τους καὶ τὰ εἰσπραττόμενα χρήματα τὰ μοίραζαν στοὺς πτωχοὺς ἀδελφούς, ἀνάλογα μὲ τίς ἀνάγκες ποὺ εἶχε ὁ καθένας. Κάθε δὲ ἡμέρα ἔρχονταν μὲ ζῆλο καὶ μὲ μία ψυχὴ ὅλοι στὸν ναὸ καὶ, ἀφοῦ ἔκοπταν τὸ ψωμί ἰδιαιτέρως στὰ σπίτια, μετεῖχαν στὴν τροφὴν ποὺ παρετίθετο καὶ ἔτρωγαν μὲ ἀγαλλίαση καὶ ἁπλότητα καρδιᾶς, δοξολογοῦντες τὸν Θεὸ καὶ ἔχοντας τὴν ἐκτίμηση καὶ εὔνοια ὅλου τοῦ λαοῦ. Ὁ δὲ Κύριος προσέθετε κάθε μέρα καὶ ἄλλους πιστοὺς στὴν Ἐκκλησία»⁴.

Τό ἔργον τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ἐντός τοῦ χρόνου

Εφόδιον Ορθοδοξίας

Βασική Δογματική Διδασκαλία 

Τού Πρωτοπρ. Αντωνίου Γ. Αλεβιζόπουλου Δρ. Θεολογίας Δρ. Φιλοσοφίας 

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5^ο. Το έργον του Τριαδικού Θεού εντός του χρόνου

1. Έργον ακτίστων θείων ενεργειών

Καθώς ανεφέρθη, εις την ζωήν του Τριαδικού Θεού δεν υπάρχουν χρονικαί η άλλαι μεταβολαί (Ιάκωβος 1,17. Ψαλμοί 101,28). Η εσωτερική ζωή των θείων προσώπων, η Θεία Ουσία, δεν γνωρίζει παρελθόν και μέλλον, αλλά μόνον αιώνιον παρόν.

Δι’ αυτόν τον λόγον, όταν κάμνωμεν λόγον δια το έργον του Θεού μέσα εις τον χρόνον, δεν εννοούμε την δημιουργίαν ως άμεσον έργον της ουσίας του Θεού.

Με λίγα λόγια, η δημιουργία εκ μέρους του Τριαδικού Θεού μέσα εις τον χρόνον δεν είναι αποτέλεσμα της Θείας Ουσίας. Είναι καρπός των ακτίστων ενεργειών του Θεού.

Χαρακτηριστικώς αναφέρει ο προφήτης Ιερεμίας, ότι ο Κύριος εδημιούργησε την γην με την ισχύν του, ανόρθωσε την οίκου μένην με την σοφίαν του και εξέτεινε τον ουρανόν με την φρόνησίν Του (Ιερεμίας 10,12. 28,15. Εβραίους Κείμενον: 51,15).

Εἴμαστε σέ θέση νά βλέπουμε θεόσταλτα ὄνειρα;

Οἱ δαίμονες πού ἔχουν πρόσβαση στίς ψυχές μας κατά τή διάρκεια τῶν ὡρῶν πού εἴμαστε ξύπνιοι, ἔχουν ἐπίσης πρόσβαση σ’ αὐτές κατά τή διάρκεια τοῦ ὔπνου.

Ἐπίσης κατά τή διάρκεια τοῦ ὕπνου μᾶς πειράζουν στό νά ἁμαρτήσουμε μέ τό νά ἀναμιγνύουν τή δική τους φαντασία μέ τή δική μας.  

Ἀκόμη ὅταν δοῦν μέσα μας ἕνα ἐνδιαφέρον γιά ὄνειρα, προσπαθοῦν νά αὐξήσουν τό ἐνδιαφέρον μας γιά τά ὄνειρά μας. Σιγά-σιγά μάλιστα μᾶς πείθουν νά τά ἐμπιστευόμαστε. Μια τέτοια ἐμπιστοσύνη συνοδεύεται πάντα ἀπό πλάνη καί ἡ πλάνη κάνει τίς διανοητικές μας ἀπόψεις γιά τόν ἑαυτό μας νά λανθάνονται, ὁπότε ὅλη μας ἡ ἐνεργητικότητα γίνεται σαθρή. Αύτό ἀκριβῶς θέλουν καί οἱ δαίμονες.

Νέα τάξη πραγμάτων=Ὁ ἐχθρός τοῦ ἐθνισμοῦ

ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ =

Ο ΕΧΘΡΟΣ

 ΤΟΥ ΕΘΝΙΣΜΟΥ

Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος·
Ψάλλομε την αγία ημέρα της Πεντηκοστής.Και  ήδη πάνω από 200 έθνη υπάρχουν πλέον στον κόσμο.Και μέσα από αυτήν την πολλαπλότητα ο Θεός κάνει την καλύτερη αρμονία.

Ο Τριαδικός Θεός έπλασε ποικιλία εθνών , σαν ένα απέραντο λειμώνα από πολύχρωμα λουλούδια που το δικό του έχει την ιδιαίτερη ομορφιά και χάρη αλλά και την δική του ειδοποιό του διαφορά
Ο Θεός δεν ισοπεδώνει αλλά μέσα από διαφορετικές νότες  φτιάχνει την καλύτερη μουσική .
Όπως και οι Άγιοι Ευαγγελιστάδες έχουν το δικό τους ο καθένας ύφος και τρόπο που μιλούν για τον Χριστό μας, έτσι και κάθε Έθνος σφραγίζει και με την δική του ομορφιά την αλήθεια της Ορθοδοξίας μας.

Ἅγιοι πατέρες καί σύγχρονοι Γέροντες γιά τήν ταπείνωση

«Ταπείνωσις, Χριστού μίμησις».

Μέγας Βασίλειος

«Μητέρα της πηγής είναι η άβυσσος των υδάτων· πηγή δε της διακρίσεως η ταπείνωσις».

Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης

«Οὐδέν ταπεινοφροσύνης ίσον».

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

«Η μεν μετάνοια μας ανεγείρει, το πένθος κρούει την πύλη του ουρανού, η δε οσία ταπείνωση την ανοίγει».

Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης

Ἡ ἀποστολή τοῦ ἀνθρώπου εἰς τήν ἐπίγειον ζωήν του

Ἡ ἀποστολή τοῦ ἀνθρώπου εἰς τήν ἐπίγειον ζωήν του

Ὁ Μέγας Βασίλειος μιλώντας γιὰ τὴν μέλλουσα Κρίση λέγει ὅτι «Εὐτυχισμένη εἶναι ἡ ψυχή, ἡ ὁποία νύκτα καὶ ἡμέρα δὲν ἔχει ἄλλη μέριμνα παρὰ πῶς κατὰ τὴν μεγάλη ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία ὅλη ἡ κτίση θὰ σταθεῖ μπροστὰ στὸν Κριτή, γιὰ νὰ ἀποδώσει λόγο περὶ τῶν ἔργων της, θὰ μπορέσει καὶ αὐτὴ εὔκολα νὰ ἐνεργήσει τὸν ἀπολογισμὸ τοῦ βίου της.
Γιατί, ὅποιος ἔχει ἐνώπιον τῶν ματιῶν του ἐκείνη τὴν ἡμέρα καὶ τὴν ὥρα καὶ πάντοτε μελετᾶ τὴν ἀπολογία του μπροστὰ στὸ δικαστήριο, ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ πλανηθεῖ, αὐτὸς ἤ καθόλου ἤ ἐλάχιστα θὰ ἁμαρτήσει, γιατί τὸ νὰ ἁμαρτάνει κανεὶς προέρχεται ἀπὸ τὴν ἀπουσία τοῦ φόβου τοῦ Θεοῦ ἀπὸ ἐμᾶς. Σὲ ὅσους δὲ εἶναι ζωηρὴ ἡ ἀναμονὴ τῶν ἀπειλουμένων τιμωριῶν, ὁ ἐνοικῶν σὲ αὐτοὺς φόβος δὲν θὰ τοὺς δώσει εὐκαιρία νὰ περιπέσουν σὲ ἀπρόσεκτες πράξεις ἢ σκέψεις».1

Συλλογή Φωτογραφιῶν: Φθινόπωρο

Tο Φθινόπωρο είναι μία από τις τέσσερις εποχές της εύκρατης ζώνης, η ενδιάμεση ανάμεσα στο καλοκαίρι και τον χειμώνα. Ξεκινά στο Βόρειο ημισφαίριο κατά την φθινοπωρινή ισημερία, στις 21 Σεπτεμβρίου και στις 21 Μαρτίου στο Νότιο ημισφαίριο. Αντίστοιχα στο Βόρειο τελειώνει στο χειμερινό ηλιοστάσιο στις 21 Δεκεμβρίου και στις 21 Ιουνίου στο Νότιο. 
Ωστόσο, για τη μετεωρολογία οι μήνες Σεπτέμβριος, Οκτώβριος και Νοέμβριος στο βόρειο ημισφαίριο και Μάρτιος, Απρίλιος, Μάιος στο νότιο ημισφαίριο απαρτίζουν συμβατικά την εποχή του Φθινοπώρου.

Ἀλληλούϊα. Μιχαὴλ Μιχαηλίδη

Ἀλληλούϊα

Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Δέν εἶναι μόνο νά λυπᾶσαι γιά τήν ὕπαρξη τῶν ἀθέων, ἀλλά καί νά προσεύχεσαι.Ὅσο δέ μπορεῖς νά κατανοήσεις τίς σκέψεις καί τίς ἐνέργειες τοῦ Διαβόλου, ἄλλο τόσο νά ἀνιχνεύσεις τούς ἀθεϊστικούς λογισμούς καί συλλογισμούς τοῦ ἀθέου! Πρίν πεντέξι δεκαετίες, τούς ὑπολόγιζαν σ᾽ ὅλο τόν κόσμο, στά 300 ἑκατομμύρια. Σήμερα, ἴσως θά ῾ναι διπλάσιοι ἤ τριπλάσιοι. Ἄλλωστε, ἡ ἀθεΐα γιά τούς πιό πολλούς ἀπ᾽ αὐτούς, θεωρεῖται καί "πρόοδος", ἡ δέ θρησκευτικότητα, λογίζεται "ὀπισθοδρομικότητα"!
Ὁ Θεός, βέβαια, δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό τίς λεγόμενες ἀποδείξεις, οὔτε ἀκόμα καί ἀπό τίς ἐνδείξεις. Δέν ἔχει, δηλαδή, ἀνάγκη ἀπό ὑπερασπιστές τῆς θείας ὕπαρξής Του. Μᾶς προσφέρουν βέβαια ὅλες οἱ ἐπιστῆμες καί οἱ ἐπιστήμονες χίλιες-μύριες ἐνδείξεις ("ἀποδείξεις"), ἀλλά παραθέτωστίς σημερινές "παρεμβάσεις" μερικές ἁπλές - ἀλλά καί θεόπνευστες σκέψεις, πού μπορεῖ κι ἕνα παιδί νά τίς κάνει: Ὁ μέγας ἀπόστολος, ὁ Παῦλος, γράφει:

Οπτικό Αγιολόγιο 25 Σεπτεμβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 25ης Σεπτεμβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Πῶς πρέπει νά ἐνεργοῦμε τήν προσευχή ( Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης )

  

Σπεῖρε, λέει ὁ Σολομών, τό πρωί τόν σπόρο σου ( τῆς προσευχῆς ) καί τό βράδυ ἄς μή παύει τό χέρι σου, γιά νά μήν ὑπάρξει διακοπή στή συνέχεια τῆς προσευχῆς καί χάσεις ἴσως τήν ὥρα πού θά εἰσακουστεῖς. Γιατί δέ γνωρίζεις ποιό θά εὐδοκιμήσει, αὐτό ἤ ἐκεῖνο.

( Ἐκκλ. 11,6: «ἐν τῷ πρωί σπεῖρον τὸ σπέρμα σου, καὶ εἰς ἑσπέραν μὴ ἀφέτω ἡ χείρ σου, ὅτι οὐ γινώσκεις ποῖον στοιχήσει, ἢ τοῦτο ἢ τοῦτο, καὶ ἐὰν τὰ δύο ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἀγαθά» ).